Út munu ekkjur líta,
allsnúðula, prúðar,
— fljóð séa reyk — hvar ríðum
Rǫgnvalds í bý gǫgnum.
Keyrum hross, svát heyri
harða langt at garði
hesta rôs ór húsum
hugsvinn kona innan.
Prúðar ekkjur munu líta út, hvar ríðum allsnúðula í gǫgnum bý Rǫgnvalds; fljóð séa reyk. Keyrum hross, svát hugsvinn kona heyri rôs hesta at garði harða langt innan ór húsum.
Fine ladies will look out where we ride very quickly through Rǫgnvaldr’s town; the women will see the dust-cloud. Let’s spur our horses so that a wise-minded woman may hear [our] steeds’ race to the manor at a very great distance from inside the buildings.
[1] munu: ‘manu’ Holm4
[1]: A nearly identical line depicting a female onlooker begins Anon Liðs 8, which Poole (1987, 282-3) dates to 1017. A similar line occurs in ÞjóðA Har 2/3II, composed c. 1060.
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |