Vôn erumk vísa kœnum
vígs á Rakna stígu,
ǫrr í odda snerru
Innþrœnda lið finni.
Þó má enn, hvárr annan
ǫndu nemr eða lǫndum,
— lítt hyggr Sveinn á sáttir
sjaldfestar — goð valda.
Erumk vôn vígs kœnum vísa á stígu Rakna, ǫrr finni lið Innþrœnda í snerru odda. Þó má goð enn valda, hvárr nemr annan ǫndu eða lǫndum; Sveinn hyggr lítt á sjaldfestar sáttir.
I believe there is an expectation of battle for the wise ruler on Rakni’s <sea-king’s> paths [SEA], [and that] the brave one will meet the host of Innþrœndir in the onslaught of spear-points [BATTLE]. Yet God can decide again which one will deprive the other of life or lands; Sveinn cares little for shaky agreements.
[1] erumk: ‘ę. med’ Flat, erumsk H, er at Kˣ, 39, F, J2ˣ
Irregular verbs: vera (to be)
indic. | subj. | ||||
---|---|---|---|---|---|
pres. | past | pres. | past | ||
sing. pl. | 1 2 3 1 2 3 | em ert er erum eruð eru | var vart var várum váruð váru | sé sér sé sém séð sé | væra værir væri værim værið væri |
imperative past part. | ver, verið verit |