Vreiðr stóð Vrǫsku bróðir;
vá gagn faðir Magna;
skelfra Þórs né Þjalfa
þróttar steinn við ótta.
Bróðir Vrǫsku stóð vreiðr; faðir Magna vá gagn; steinn þróttar Þórs né Þjalfa skelfra við ótta.
The brother of Rǫskva [= Þjálfi] stood furious; the father of Magni <god> [= Þórr] won victory; the stone of valour [HEART] of neither Þórr nor Þjálfi trembles with terror.
[1] Vrǫsku … vreiðr ‘of Rǫskva … furious’: All eds agree that, because alliteration falls on v- (vá) in l. 2, initial and archaic v- must be restored in the alliterating words Vrǫsku and vreiðr (l. 1) as well (cf. ANG §288 Anm. 1). The mss have (normalised) Rǫsku and reiðr.