ÞJ ch. 9

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Ok er þeir hafa eigi lengi setið, talar Gestr til Eiríks: “Þú hefir fylgt mér ór
þínu landi sakir forvitni þinnar, en nú mun ek lýsa fyrir augum þér með einni
frásögn. Ok er þat upphaf, at Svipdagr hét jarl, hér fyrir borg Kastellam, ok
því ríki, er hér liggr til, ok Kænugörðum, ok þeim öllum borgum ok bæjum,
ok öllum ríkjum þeim, er þar til liggja. Hans faðir var Dagr sterki; faðir Dags
var Jón; þeir langfeðgar hafa ráðit fyrir ríkjum þessum fram í ættir. Svipdagr
átti sér drottningu, þá er Líkordes hét, hon var dóttir konungs Philippí af
Flæmingalandi; þau áttu tvö börn, hét Jón son, en Marsilía dóttir. Erum vér
nú hér komin þrjú mæðgin. En þá er ek var átta vetra, en Marsilía tvævetr, þá
kom Roðbert hingat með fjölda skipa ok óflýjanda her, ok var nýkominn af
Serklandi, ok hafði með sér víkinga ok blámenn ok margt illþýði. Hann hafði
ok herjat um Austrveg, ok fengit þar þrjá gripi svá ágæta, at slíkir munu eigi
finnast. Einn er hringrinn Gáinn, ok drýpr af honum níundu hverja nátt gull,
svá at maðr má sik sæmiliga halda með því fé; annar er sverð, er hann kallar
Sigrvendil, ok á sá jafnan sigri at hrósa, er þat berr; þriði gripr er hjálmr, er
heitir Ægir; aldri er maðr svá lítilmótligr, ef hann hefir á höfði sér, at hann
sýnist þá eigi ógurligr. Þau álög ok hamingja fylgja ok þessum gripum, at
þeim manni, er hann hefir þá á sér, má eigi granda sjór eða vatn, eigi eitr eða
eldr, eigi eitrkvikindi, né eggjar. Nú svá sem Roðbert var á land kominn,
sendi hann þegar menn til jarlsins með þau kostaboð, hvárt hann vildi heldr
berjast enn næsta dag, er kæmi, eða flýja land ok drottning sína fyrir honum.
Svipdagr jarl var hermaðr mikill, ok hafði aldri á borizt fyrir honum; sagðist
heldr vilja berjast, en flýja land sitt, ok lét þegar bera herör þangat frá borg,
sem ganga mátti fyrir ófriði Roðberts, en hann sjálfr bjó her sinn til orrustu.
En er Roðbert var sagt kjör jarls, þá æstist hann þegar samdægrs til bardaga.
En jarl gekk út af borginni, ok varð þar hörð orrusta, en ekki löng fyrir dags
sakir; hafði Roðbert lið miklu meira, ok er hann sá, at eigi skarst ór með
þeim fyrir harðfengi jarls ok borgarmanna, lét hann halda upp friðskildi, ok
sváfu af þá nátt.