Kirsten Wolf (ed.) 2007, ‘Kálfr Hallsson, Kátrínardrápa 40’ in Margaret Clunies Ross (ed.), Poetry on Christian Subjects. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 7. Turnhout: Brepols, p. 956.
‘Hvern býð eg’, kvað hinn heimskugjarni,
‘hjörva lund að missa fjörvi,
veðra, hválfs að vísi heiðrar,
vella njótr, en hafnar blótum.’
Ýtar kváðuz eingla gæti
jötna róms hafa hugað að þjóna;
meiðar tóku dapran dauða
Drafnar elds í Jésú nafni.
‘Eg býð’, kvað hinn heimskugjarni, ‘að {hvern lund hjörva} missa fjörvi, að heiðrar {vísi {hválfs veðra}}, en hafnar blótum, {njótr vella}’. {Ýtar {róms jötna}} kváðuz hafa hugað að þjóna {gæti eingla}; {meiðar {elds Drafnar}} tóku dapran dauða í nafni Jésú.
‘‘I order’, spoke the stupidity-inclined one, ‘that each tree of swords [MAN] shall lose his life, who honours the king of the vault of the winds [SKY/HEAVEN > = God] and abandons sacrifices, user of gold [MAN]’. The launchers of the speech of giants [GOLD > MEN] said that they had decided to serve the guardian of angels [= God]; the trees of the fire of Dröfn <wave> [GOLD > MEN] died a sad death in the name of Jesus.’
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
‘Hvern býð eg’, kvað hinn heimskugjarni,
‘hjörva lund að missa fjörvi,
veðrar, hválfs að vísi heiðrar,
vella njótr, en hafna blótum.’
Ýtar kváðuz eingla gæti
jötna róms hafa hugað að þjóna;
meiðir tóku dapran dauða
Drafnar elds í Jésú nafni.
Hvern byd ec kuad enn heimskv gíarne. híorua lund at missa fiorue. vedrar | // hvolfs | at uise heidrar. vella niotr enn hafna blotum / ytar kuo᷎duzt eingla || gæte jotna ʀómꜱ hafa hugat at þiona meidir tokv dapran dauda drafnar | elldz j jesuꜱ nafne // |
(KW)
‘Hvern býð eg’, kvað hinn heimskugjarni,
‘hjörva lund að missa fjörvi,
veðra, hválfs að vísi heiðrar,
vella njótr, en hafna blótum.’
Ýtar kváðuz eingla gæti
jötna róms hafa hugað að þjóna;
meiðir tóku dapran dauða
Drafnar elds í Jésú nafni.
‘Hvern býð eg’, kvað hinn heimskugjarni,
‘hjörva lund að missa fjörvi,
veðrar, hválfs að vísi heiðrar,
vella njótr, en hafna blótum.’
Ýtar kváðuz eingla gæti
jötna róms hafa hugað að þjóna;
meiðir tóku dapran dauða
Drafnar elds í Jésú nafni.
Skj: [Anonyme digte og vers XIV], [B. 11]. Katrínar drápa 40: AII, 524, BII, 579, Skald II, 319, Kahle 1898, 75, 108, Sperber 1911, 52, 82.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.