Heið ch. 5

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Nú vaxa so metorð og yfirgangur Styrs að flestum stóð mikill ótti af. Þótt hann vægi menn bætti hann engu og urðu flestir so að láta vera sem hann vildi því engi fékkst réttur yfir hönum. Stóðu margir ríkir menn að hönum, vinir og mágar, so fáir þorðu að veita hönum nokkrar tilgjörðir.

Maður hét Einar [minnir mig]. Á hann taldi Styr nokkrar sakir og lét dómendur dæma sér stórar fébætur. Þessi maður átti Akureyjar á Breiðafirði. Sló Styr á þær eigu sinni en engi mælti á móti. Flúði maðurinn af búi sínu og duldist um sumarið hingað og þangað í Breiðafjarðareyjum. Um veturinn fór hann út á Mýrar og skaut Þórhalli á Jörva skjóli yfir hann og annar bóndi þar nálægt á Járngerðarstöðum [minnir mig]. Héldu þeir hann til skiptis um veturinn.

En um vorið eftir vildi hann flytja sig suður til Borgarfjarðar og hafði einn eður tvo húskarla með sér og fáeina klyfjahesta. Styr hélt spurnum fyrir þessu og reið heiman við nokkra menn og varð vís hvar hann hefði verið um nóttina. Reið hann eftir hönum upp frá bæjum og sá á einum litlum hálsi til manna undan sér. En þá þeir urðu varir við eftirreiðina fóru þeir af almenningsvegi. En af því þeir fóru með klyfjahesta en hinir riðu lausu og ört á eftir bar brátt saman með þeim. Lét maðurinn húskarlana undan fara og meinti Styr mundi heldur eftir þeim ríða. En Styr þekkti manninn og snýr af brautinni eftir hönum. Þar var mýrlendi er þeir hittust so ei varð greiðriðið.

Styr spyr hvað valdi þessu fyrirtæki hans að flytja sig úr byggðum eður því hann hafi fyrir sér dulist. Hinn svarar að flestum sé kunnugur ofsi hans og yfirgangur og hafi hann skilið margan við líf sem hann hafi lagt minni þykkju á. Styr segir hann beri sök á baki sér með þessu fyrirtæki og hafi hann nógar sakir til að drepa hann og þess erindis sé hann kominn.

Maðurinn hleypur af hestinum og vill taka til fóta og renna undan. En það varð torsótt því mýrin var blaut og féll hann í henni enda voru hinir fleiri er eftir sóttu. Verður það skilnaður þeirra að Styr vegur hann þar, dysjar og lýsir víginu síðan. Þá kvað Styr vísu [í hverri hann segist nú hafa vegið þrjátíu og þrjá menn [að vísu, eður þrjátíu og sex. Þó minnir mig að hið fyrra stæði í sögunni] sem hann hefði eigi fébótum bætt. Og svo varð um þetta víg].