SnSt, Skm ch. 11

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Hvernig skal kenna Þór? Svá, at kalla hann son Óðins ok Jarðar, faðir Magna ok Móða ok Þrúðar, verr Sifjar, stjúpfaðir Ullar, stýrandi ok eigandi Mjöllnis ok megingjarða, Bilskirrnis, verjandi Ásgarðs, Miðgarðs, dólgr ok bani jötna ok trollkvinna, vegandi Hrungnis, Geirröðar, Þrívalda, dróttinn Þjálfa ok Rösku, dólgr Miðgarðsorms, fóstri Vingnis ok Hlóru.

Svá kvað Bragi skáld:

Vaðr lá Viðris arfa

vilgi slakr, er rakðisk,

á Eynæfis öndri,

Jörmungandr at sandi.

Svá kvað Ölvir hnúfa:

Æstisk allra landa

umbgjörð ok sonr Jarðar.

Svá kvað Eilífr:

Vreiðr stóð Vrösku bróðir,

vá gagn faðir Magna;

skelfra Þórs né Þjalfa

þróttar steinn við ótta.

Ok sem kvað Eysteinn Valdason:

Leit á brattrar brautar

baug hvassligum augum,

æstisk áðr at flausti

öggs búð, faðir Þrúðar.

Enn kvað Eysteinn:

Sín bjó Sifjar rúni

snarla fram með karli,

hornstraurn getum Hrímnis

hræra, veiðarfæri.

Ok enn kvað hann:

Svá brá viðr, at, sýjur,

seiðr, renndu fram breiðar,

jarðar, út af borði

Ulls mágs hnefar skullu.

Svá kvað Bragi:

Hamri fórsk í hægri

hönd, þá er allra landa,

ægir öflugbarða,

endiseiðs of kenndi.

Svá kvað Gamli:

Þá er gramr, hinn er svik samðit,

snart Bilskirrnis hjarta,

grundar fisk með grandi

gljúfrskeljungs nam rjúfa.

Svá kvað Þorbjörn dísarskáld:

Þórr hefir Yggs með árum

Ásgarð af þrek varðan.

Svá kvað Bragi:

Ok borðróins barða

brautar hringr inn ljóti

á haussprengi Hrungnis

harðgeðr neðan starði.

Enn kvað Bragi:

Vel hafið yðrum eykjum

afr, Þrívalda, haldit

simbli sumbls of mærum,

sundrkljúfr níu höfða.

Svá kvað Eilífr:

Þröngvir gein við þungum

þangs rauðbita tangar

kveldrunninna kvinna

kunnleggs alinmunni.

Svá kvað Úlfr Uggason:

Þjokkvöxnum kvaðsk þykkja

þikling firinmikla

hafra njóts at höfgum

hætting megindrætti.

Ok enn þetta:

Fullöflugr lét fellir

fjall-Gauts hnefa skjalla,

rammt mein var þat, reyni

reyrar leggs við eyra.

Víðgymnir laust Vimrar

vaðs af fránum naðri

hlusta grunn við hrönnum.

Hlaut innan svá minnum.

Hér er hann kallaðr jötunn Vimrar vaðs. Á heitir Vimur, er Þórr óð, þá er hann sótti til Geirröðargarða. Ok svá kvað Vetrliði skáld:

Leggi brauzt þú Leiknar,

lamðir Þrívalda,

steypðir Starkeði,

stéttu of Gjalp dauða.

Ok svá kvað Þorbjörn dísarskáld:

Ball í Keilu kolli,

Kjallandi brauzt þú alla,

áðr draptu Lút ok Leiða,

léztu dreyra Búseyru;

heftir þú Hengjankjöftu,

Hyrrokkin dó fyrri;

þó var snemr in sáma

Svívör numin lífi.