Nj ch. 84

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Víkingar skjóta nú á þá og tókst nú orusta og verja
kaupmenn sig vel. Snækólfur hleypur að Ólafi og leggur í
gegnum hann með spjóti. Grímur leggur til Snækólfs spjóti og
svo fast að hann féll útbyrðis. Helgi sneri þá til móts við
Grím og ráku þeir ofan alla víkinga og jafnan voru þeir
Njálssynir þar er mest þurfti. Víkingar kölluðu og báðu
kaupmenn upp gefast en þeir sögðu að þeir skyldu aldrei upp
gefast.

Í þessu varð þeim litið til hafs. Sjá þeir þá að skip fara
sunnan fyrir nesið og voru eigi færri en tíu. Þeir róa
mikinn og stefna að þangað. Er þar skjöldur við skjöld. En á
því skipi er fyrst fór stóð maður við siglu. Sá var í
silkitreyju og hafði gylltan hjálm en hárið bæði mikið og
fagurt. Sjá maður hafði spjót gullrekið í hendi.

Hann spurði: "Hverjir eiga hér leik svo ójafnan?"

Helgi segir til sín og sagði að í móti voru þeir Grjótgarður og
Snækólfur.

"En hverjir eru stýrimenn?" sagði sjá.

Helgi svaraði: "Bárður svarti er lifir en annar er fallinn
hér fyrir víkingum og hét sá Ólafur en bróðir minn heitir
Grímur er mér fylgir."

"Eruð þið íslenskir menn?" segir sjá.

"Svo er víst," segir Helgi.

Hann spurði hvers synir þeir væru. Þeir sögðu.

Þá kannaðist hann við og mælti: "Nafnfrægir eruð þér feðgar."

"Hver ert þú?" segir Helgi.

"Kári heiti eg og er Sölmundarson."

"Hvaðan komst þú að?" segir Helgi.

"Úr Suðureyjum," segir Kári.

"Þá ert þú vel að kominn," segir Helgi, "ef þú vilt veita oss
nokkuð."

"Veita slíkt sem þér þurfið," segir Kári, "eða hvers beiðið
þér?"

"Veita þeim atlögu," segir Helgi.

Kári sagði að svo skyldi vera.

Lögðu þeir þá að þeim og tókst þá bardagi í annað sinn. En er
þeir hafa barist um hríð hleypur Kári upp á skip til
Snækólfs. Hann snýr í móti Kára og höggur til hans. Kári
hleypur yfir slá eina er lá um þvert skipið aftur öfugur.
Snækólfur hjó í slána svo að fal báða eggteina sverðsins.
Kári höggur til hans og kom sverðið á öxlina og varð höggið
svo mikið að hann klauf frá ofan höndina og hafði Snækólfur
þegar bana. Grjótgarður skaut spjóti til Kára. Kári sá það og
hljóp í loft upp en spjótið missti hans. Í því voru þeir Grímur og
Helgi komnir til móts við Kára. Hleypur þá Helgi að
Grjótgarði og leggur sverði í gegnum hann og varð það hans
bani. Gengu þeir þá um skip öll með báðum borðum. Menn báðu
sér þá griða. Gáfu þeir þá grið öllum en tóku fé allt. Eftir
það leggja þeir skipin öll undir eyjarnar út og hvíldust þar
um hríð.