Njáls saga 68 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (Nj ch. 68)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Nokkuru síðar fór Þorgeir Starkaðarson í Kirkjubæ að finna
nafna sinn og gengu þeir á eintal og töluðu dag allan
hljótt. En að lyktum gaf Þorgeir Starkaðarson nafna sínum
spjót gullrekið og reið heim síðan. Gerðu þeir með sér hina
kærustu vináttu.
Á Þingskálaþingi um haustið sótti Kolskeggur til lands að
Móeiðarhvoli en Gunnar nefndi sér votta og bauð þeim undan
Þríhyrningi lausafé eða land annað að löglegri virðingu.
Þorgeir nefndi sér votta að Gunnar ryfi sætt á þeim feðgum.
Eftir það var lokið þinginu.
Liðu nú þau misseri. Finnast þeir nafnar jafnan og eru með
þeim hinir mestu dáleikar.
Kolskeggur mælti til Gunnars: "Sagt er mér að mikil sé
vinátta þeirra Þorgeirs Otkelssonar og Þorgeirs
Starkaðarsonar. Og er það margra manna mál að þeir muni vera
ótrúlegir og vildi eg að þú værir var um þig."
"Koma mun til mín feigðin," segir Gunnar, "hvar sem eg er
staddur ef mér verður þess auðið."
Skildu þeir þá talið.
Gunnar sagði fyrir um haustið að þar skyldi vinna viku heima
en aðra niðri í Eyjum og hætta þá heyverkum. Sagði hann svo
fyrir að allt skyldi fara manna af bænum nema hann og konur.
Þorgeir undan Þríhyrningi fer að finna nafna sinn en þegar er
þeir fundust töluðu þeir að vanda sínum.
Þorgeir Starkaðarson mælti: "Eg vildi að við herðum okkur og
færum að Gunnari."
"Svo að einu hafa fundir orðið við Gunnar," sagði Þorgeir Otkelsson,
"að fáir hafa af því sigrast enda þykir mér illt að heita
griðníðingur."
"Þeir hafa rofið sættina en við eigi," segir Þorgeir
Starkaðarson. "Tók Gunnar af þér sáðland þitt en Móeiðarhvol
af okkur feðgum."
Nú semja þeir það með sér að fara að Gunnari. Segir þá
Þorgeir Starkaðarson að Gunnar mundi á fárra nátta fresti
einn heima vera "skalt þú koma við hinn tólfta mann til móts
við mig en eg mun hafa jafnmarga."
Síðan reið Þorgeir heim.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.