Cookies on our website

We use cookies on this website, mainly to provide a secure browsing experience but also to collect statistics on how the website is used. You can find out more about the cookies we set, the information we store and how we use it on the cookies page.

Continue

skaldic

Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages

Menu Search

Nj ch. 67

Njáls saga 67 — ed. not skaldic

Not published: do not cite (Nj ch. 67)

Anonymous íslendingasögurNjáls saga
666768

text and translation

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):


Nú er að segja frá Þorgeiri Otkelssyni. Hann gerðist mannaður
vel, mikill og sterkur, trúlyndur og óslægur og nokkuð
talhlýðinn. Hann var vinsæll af hinum bestum mönnum og ástsæll
af frændum sínum.



Einu hverju sinni hefir Þorgeir Starkaðarson farið að finna
Mörð frænda sinn.



"Illa uni eg við," segir hann, "málalok þau sem orðið hafa
með oss Gunnari en eg hefi keypt að þér liðveislu meðan við
værum uppi báðir. Vil eg nú að þú hugsir nokkura ráðagerð þá
er Gunnari megi mein að vera og leggist nú djúpt. Mæli eg því
svo bert að eg veit að þú ert hinn mesti óvinur Gunnars og
svo hann þinn. Skal eg miklu auka sæmd þína ef þú sérð vel
fyrir."



"Sýnist það jafnan," segir Mörður, "að eg er fégjarn enda mun
svo enn. Og er vant fyrir að sjá að þú sért eigi griðníðingur
eða tryggðarofsmaður en þú komir þó þínu máli fram. En það
er mér sagt að Kolskeggur ætli mál fram að hafa og rifta
fjórðunginn í Móeiðarhvoli er föður þínum var goldinn í
sonarbætur. Hefir hann mál þetta tekið af móður sinni og er
þetta ráð Gunnars að gjalda lausafé en láta eigi landið. Skal
þess að bíða er þetta gengur fram og kalla hann þá rjúfa sætt
á yður. Hann hefir og tekið sáðland af Þorgeiri Otkelssyni og
rofið svo sætt á honum. Skalt þú fara að finna Þorgeir
Otkelsson og koma honum í málið með þér og fara að Gunnari.
En þó að í bresti nokkuð um þetta og fáið þér hann eigi
veiddan þá skuluð þér þó fara að honum oftar. Mun eg segja
þér að Njáll hefir spáð Gunnari og sagt fyrir um ævi hans, ef
hann vægi í hinn sama knérunn oftar en um sinn að það mundi
honum bráðast til bana, bæri það saman að hann ryfi sætt þá
er ger væri um það mál. Skalt þú því Þorgeiri koma í málið að
Gunnar hefir vegið föður hans áður og er þið eruð á einum
fundi báðir þá skalt þú hlífa þér en hann mun ganga fram vel
og mun Gunnar vega hann. Hefir hann þá vegið tvisvar í hinn
sama knérunn en þú skalt flýja af fundinum. En ef honum vill
þetta til dauða draga þá mun hann rjúfa sættina. Er þar til
að sitja."



Eftir þetta fer Þorgeir heim og segir föður sínum af
launungu. Réðu þeir það með sér að með þessa ráðagerð skyldu
þeir af hljóði fara.

sources

Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.

Close

Log in

This service is only available to members of the relevant projects, and to purchasers of the skaldic volumes published by Brepols.
This service uses cookies. By logging in you agree to the use of cookies on your browser.

Close

Stanza/chapter/text segment

Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.

Information tab

Interactive tab

The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.

Full text tab

This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.

Chapter/text segment

This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.