Nj ch. 1

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Mörður hét maður er kallaður var gígja. Hann var sonur
Sighvats hins rauða. Hann bjó á Velli á Rangárvöllum. Hann
var ríkur höfðingi og málafylgjumaður mikill og svo mikill
lögmaður að engir þóttu löglegir dómar dæmdir nema hann væri
við. Hann átti dóttur eina er Unnur hét. Hún var væn kona og
kurteis og vel að sér og þótti sá bestur kostur á
Rangárvöllum.

Nú víkur sögunni vestur til Breiðafjarðardala. Maður er
nefndur Höskuldur. Hann var Dala-Kollsson. Móðir hans hét
Þorgerður og var dóttir Þorsteins hins rauða, Ólafssonar hins
hvíta, Ingjaldssonar, Helgasonar. Móðir Ingjalds var Þóra,
dóttir Sigurðar orms í auga, Ragnarssonar loðbrókar. Unnur
hin djúpúðga var móðir Þorsteins rauðs, dóttir Ketils
flatnefs, Bjarnarsonar bunu. Höskuldur bjó á Höskuldsstöðum í
Laxárdal.

Hrútur hét bróðir hans. Hann bjó á Hrútsstöðum. Hann var
sammæður við Höskuld. Faðir hans var Herjólfur. Hrútur var
vænn maður, mikill og sterkur, vígur vel og hógvær í skapi,
manna vitrastur, hagráður við vini sína en tillagagóður hinna
stærri mála.

Það var einu hverju sinni að Höskuldur hafði vinaboð og þar
var Hrútur bróðir hans og sat hið næsta honum. Höskuldur átti
sér dóttur er Hallgerður hét. Hún lék sér á gólfi við aðrar
meyjar. Hún var fríð sýnum og mikil vexti og hárið svo fagurt
sem silki og svo mikið að það tók ofan á belti.

Höskuldur kallar á hana: "Far þú hingað til mín," sagði hann.

Hún gekk þegar til hans. Hann tók undir hökuna og kyssti
hana. Síðan gekk hún í braut.

Þá ræddi Höskuldur til Hrúts: "Hversu líst þér á mey þessa,
þykir þér eigi fögur vera?"

Hrútur þagði við. Höskuldur talaði til annað sinn.

Hrútur svaraði þá. "Ærið fögur er mær sjá og munu margir þess
gjalda. En hitt veit eg eigi hvaðan þjófsaugu eru komin í
ættir vorar."

Þá reiddist Höskuldur og var fátt um með þeim bræðrum nokkura
hríð.

Bræður Hallgerðar voru þeir Þorleikur, faðir Bolla, og
Ólafur, faðir Kjartans, og Bárður.