Óláfs saga helga (in Heimskringla) 132 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (ÓHHkr ch. 132)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Ólafur konungur stefndi til sín lendum mönnum sínum og
fjölmenntist mjög um sumarið því að þau fóru orð um að Knútur
hinn ríki mundi fara vestan um sumarið. Þóttust menn það
spyrja af kaupskipum þeim er vestan komu að Knútur mundi
saman draga her mikinn á Englandi. En er á leið sumarið þá
sannaði annar en annar synjaði að her mundi koma.
En Ólafur konungur var um sumarið í Víkinni og hafði menn á njósn ef Knútur konungur kæmi til Danmerkur. Ólafur konungur sendi menn um haustið austur til Svíþjóðar á fund Önundar konungs mágs síns og lét segja honum orðsendingar Knúts konungs og tilkall það er hann hafði við Ólaf konung um Noreg og lét það fylgja að hann hygði, ef Knútur legði Noreg undir sig, að Önundur mundi litla hríð þaðan í frá í friði hafa Svíaveldi og kallar það ráð að þeir byndu saman ráð sín og risu í móti og segir að þá skorti eigi styrk til að halda deilu við Knút konung.
Önundur konungur tók vel orðsending Ólafs konungs og sendi þau orð í mót að hann vill leggja félagsskap af sinni hendi við Ólaf konung svo að hvor þeirra veitti öðrum styrk til af sínu ríki, hvor sem fyrr þarf. Það var og í orðsending milli þeirra að þeir skyldu finnast og ætla ráð fyrir sér. Ætlaði Önundur konungur að fara um veturinn eftir yfir Vestra-Gautland en Ólafur konungur efnaði sér til vetursetu í Sarpsborg.
Knútur hinn ríki kom það haust til Danmerkur og sat þar um veturinn með fjölmenni mikið. Honum var sagt að menn og orðsendingar hefðu farið milli Noregskonungs og Svíakonungs og þar mundi stórræði undir búa. Knútur konungur sendi menn um veturinn til Svíþjóðar á fund Önundar konungs, sendi honum stórar gjafir og vinmæli, segir svo að hann mætti vel kyrr sitja um deilur þeirra Ólafs digra "því að Önundur konungur," segir hann, "og ríki hans skal í friði vera fyrir mér."
En er sendimenn komu á fund Önundar konungs þá báru þeir fram
gjafir þær er Knútur konungur sendi honum og vináttu hans
með. Önundur konungur tók þeim ræðum ekki fljótt og þóttust
sendimenn það á finna að Önundur konungur mundi vera mjög
snúinn til vináttu við Ólaf konung. Fóru þeir aftur og segja
Knúti konungi erindislok sín og það með að þeir báðu hann
engrar vináttu vænta af Önundi konungi.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.