Óláfs saga helga (in Heimskringla) 101 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (ÓHHkr ch. 101)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Þorfinnur jarl spurði það að Brúsi bróðir hans var farinn
austur á fund Ólafs konungs að sækja traust af honum. En
fyrir því að Þorfinnur hafði verið fyrr á fund Ólafs konungs
og komið sér þar í vináttu þá þóttist hann þar eiga vel fyrir
búið og vissi að þar mundu margir flutningamenn um hans mál
en þó vænti hann að fleiri mundu vera ef hann kæmi sjálfur
til. Gerir Þorfinnur jarl það ráð að hann bjóst sem
skyndilegast og fór austur til Noregs og ætlaði að sem
minnstur skyldi verða misfari þeirra Brúsa og ekki skyldi
hans erindi til loka komast áður en Þorfinnur hitti konung.
En það var annan veg en jarl hafði ætlað því að þá er
Þorfinnur jarl kom á fund Ólafs konungs var lokið og gert
allt um sáttmál konungs og Brúsa jarls. Vissi og eigi
Þorfinnur jarl að Brúsi hefði upp gefið sitt ríki fyrr en
hann var kominn til Ólafs konungs.
Og þegar er þeir hittust, Þorfinnur jarl og Ólafur konungur, þá hóf Ólafur konungur upp sama ákall til ríkis í Orkneyjum sem hann hafði haft við Brúsa jarl og beiddi Þorfinn þess hins sama að hann skyldi játa konungi þeim hluta landa er hann átti áður.
Jarl svarar vel orðum konungs og stillilega og segir svo að honum þótti miklu máli skipta um vingan konungs. "Og ef þér herra þykist þurfa liðveislu mína í mót öðrum höfðingjum þá hafið þér áður fullt til þess unnið en mér er eigi hent að veita yður handgöngu því að eg em áður jarl Skotakonungs og honum lýðskyldur."
En er konungur fann undandrátt í svörum jarls um þá málaleitan er hann hafði áður upp hafið þá mælti konungur: "Ef þú, jarl, vilt ekki gerast minn maður þá er hinn kostur að eg setji þann mann yfir Orkneyjar er eg vil. En eg vil að þú veitir þá svardaga að kalla ekki til landa þeirra og láta þá í friði vera af þér er eg set yfir löndin. En ef þú vilt hvorngan þenna kost þá mun svo þykja þeim er löndum ræður sem ófriðar muni af þér von vera. Má þér þá eigi undarlegt þykja þótt dalur mæti hóli."
Jarl svarar og bað hann gefa sér frest að hugsa þetta mál. Konungur gerði svo, gaf jarli stund að ráða um þetta kör við menn sína. Þá beiddi jarl þess að konungur skyldi ljá honum fresta til annars sumars og færi hann fyrst vestur um haf því að heima var ráðuneyti hans en hann var bernskumaður fyrir aldurs sakir. Konungur bað hann þá kjósa.
Þorkell fóstri var þá með Ólafi konungi. Hann sendi mann til Þorfinns jarls leynilega og bað hann eigi það fyrir ætlast, hvatki er honum var í hug, að skiljast svo að sinni við Ólaf konung að þeir væru eigi sáttir svo sem hann var þá kominn í hendur konungi. Af þvílíkum minningum þóttist jarl sjá að einbeygður mundi kostur að láta konung þá fyrir ráða, þótti hinn eigi kostlegur að eiga enga von sjálfur til ættleifðar sinnar en veita til þess svardaga að þeir hefðu í ró ríki það er þar voru ekki til bornir. En fyrir því að honum þótti ósýnt um brottferð sína þá kaus hann það af að ganga til handa konungi og gerast hans maður svo sem Brúsi hafði gert.
Konungur fann það að Þorfinnur var miklu skapstærri en Brúsi
og kunni verr pynding þessi. Trúði konungur Þorfinni verr en
Brúsa. Sá konungur það að Þorfinnur mundi þykjast styrks eiga
von af Skotakonungi þótt hann brygðist í þessu sáttmáli.
Skildi konungur það af visku sinni að Brúsi gekk treglega að
öllu sáttmáli en mælti það eina um er hann ætlaði sér að
halda. En þar er Þorfinnur var, þá er hann hafði ráðið hvern
hann vildi upp taka, þá gekk hann glatt að öllum skildaga og
dró um það engan hlut sem konungur veitti hin fyrstu ákvæði
en það grunaði konung að jarl mundi gera eftir sumar sættir.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.