Óláfs saga helga (in Heimskringla) 12 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (ÓHHkr ch. 12)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Sveinn tjúguskegg Danakonungur var þenna tíma í Englandi með
Danaher og hafði þar þá setið um hríð og haft land Aðalráðs
konungs. Höfðu þá Danir víða gengið yfir England. Var þá svo
komið að Aðalráður konungur hafði flúið landið og farið suður
í Valland.
Þetta sama haust er Ólafur konungur kom til Englands urðu þau tíðindi þar að Sveinn konungur Haraldsson varð bráðdauður um nótt í rekkju sinni og er það sögn enskra manna að Játmundur hinn helgi hafi drepið hann með þeima hætti sem hinn helgi Merkúríus drap Júlíanum níðing.
En er það spurði Aðalráður Englakonungur þá snýr hann þegar aftur til Englands. En þá er hann kom aftur í landið sendi hann orð öllum þeim mönnum er fé vildu þiggja til þess að vinna land með honum. Dreif þá mikið fjölmenni til hans. Þá kom til liðs við hann Ólafur konungur með mikla sveit Norðmanna.
Þá lögðu þeir fyrst til Lundúna og utan í Temps en Danir héldu borginni. Öðrum megin árinnar er mikið kauptún er heitir Súðvirki. Þar höfðu Danir mikinn umbúnað, grafið díki stór og settu fyrir innan vegg með viðum og grjóti og torfi og höfðu þar í lið mikið. Aðalráður konungur lét veita atsókn mikla en Danir vörðu og fékk Aðalráður konungur ekki að gert. Bryggjur voru þar yfir ána milli borgarinnar og Súðvirkis svo breiðar að aka mátti vögnum á víxl. Á bryggjunum voru vígi ger, bæði kastalar og borðþök forstreymis svo að tók upp fyrir miðjan mann. En undir bryggjunum voru stafir og stóðu þeir niður grunn í ánni.
En er atsókn var veitt þá stóð herinn á bryggjunum um allar
þær og varði þær. Aðalráður konungur var mjög hugsjúkur
hvernug hann skyldi vinna bryggjurnar. Hann kallaði á tal
alla höfðingja hersins og leitaði ráðs við þá hvernug þeir
skyldu koma ofan bryggjunum. Þá segir Ólafur konungur að hann
mun freista að leggja til sínu liði ef aðrir höfðingjar vilja
að leggja. Á þeirri málstefnu var það ráðið að þeir skyldu
leggja her sinn upp undir bryggjurnar. Bjó þá hver sitt lið
og sín skip.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.