Óláfs saga helga (in Heimskringla) 13 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (ÓHHkr ch. 13)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Ólafur konungur lét gera flaka stóra af viðartaugum og af
blautum viði og taka í sundur vandahús og lét það bera yfir
skip sín svo vítt að tók út af borðum. Þar lét hann undir
setja stafi svo þykkt og svo hátt að bæði var hægt að vega
undan og ýrið stinnt fyrir grjóti ef ofan væri á borið.
En er herinn var búinn þá veita þeir atróður neðan eftir ánni. Og er þeir koma nær bryggjunum þá var borið ofan á þá bæði skot og grjót svo stórt að ekki hélt við, hvorki hjálmar né skildir, og skipin meiddust sjálf ákaflega. Lögðu þá margir frá. En Ólafur konungur og Norðmanna lið með honum reru allt upp undir bryggjurnar og báru kaðla um stafina, þá er upp héldu bryggjunum, og tóku þá og reru öllum skipunum forstreymis sem mest máttu þeir. Stafirnir drógust með grunni allt til þess er þeir voru lausir undir bryggjunum. En fyrir því að vopnaður her stóð á bryggjunum þykkt, þar var bæði grjót mart og hervopn mörg en stafirnir voru undan brotnir, bresta af því niður bryggjurnar og fellur fólkið mart ofan á ána en allt annað liðið flýði af bryggjunum, sumt í borgina en sumt í Súðvirki.
Eftir það veittu þeir atgöngu í Súðvirki og unnu það. En er borgarmenn sáu það að áin var unnin Temps svo að þeir máttu ekki banna skipfarar upp í landið þá hræddust þeir skipfarar og gáfu upp borgina og tóku við Aðalráði konungi.
Svo segir Óttar svarti:
Enn braustu, éla kennir,
Yggs veðrþorinn, bryggjur,
linns hefir lönd að vinna,
Lundúna, þér snúnað.
Höfðu hart um krafðir,
hildr óx við það, skildir
gang, en gamlir sprungu,
gunnþinga, járnhringar.
Og enn kvað hann þetta:
Komstu í land og lendir,
láðvörðr, Aðalráði.
Þín naut rekka rúni
ríki efldr að slíku.
Harðr var fundr sá er færðuð
friðlands á vit niðja,
réð áttstuðill áðan,
Játmundar, þar grundu.
Enn segir Sighvatur frá þessu:
Rétt er að sókn hin sétta,
snar þengill bauð Englum
at, þar er Ólafr sótti,
Yggs, Lundúna bryggjur.
Sverð bitu völsk en vörðu
víkingar þar díki.
Átti sumt í sléttu
Súðvirki lið búðir.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.