Hákonar saga herðibreiðs 17 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (HákHerð ch. 17)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Ingi konungur með sinn her gekk þá út á ísinn og setti
fylking sína fyrir býinn. Var Símon skálpur í þann arminn er
út vissi til Þrælaborgar en í þann arminn er inn var fyrir
Nunnusetur var Guðröður Suðureyjakonungur, sonur Ólafs
klínings, og Jón sonur Sveins Bergþórssonar bukks.
En er þeir Hákon komu að fylking Inga konungs þá æptu hvorirtveggju heróp. Þeir Guðröður og Jón báknuðu til þeirra Hákonar og létu þá vita hvar þeir voru fyrir. Síðan sneru Hákonar menn þar að en þeir Guðröður flýðu þegar og mundi það vera nær fimmtán hundruð manna. En Jón og mikil sveit með honum hljópu í lið Hákonar og barðist með þeim. Þetta var sagt Inga konungi.
Hann svarar svo: "Mikið hefir skilt vini mína. Aldrei mundi Gregoríus svo fara meðan hann lifði."
Þá mæltu menn, báðu konunginn að hesti skyldi skjóta undir hann og riði hann úr orustu og upp á Raumaríki: "Muntu þar fá gnógt lið þegar í dag."
"Engi hugur er mér á því," segir konungur. "Oft hefi eg heyrt
yður það mæla og þykir mér satt, að lítið lagðist fyrir
Eystein konung bróður minn síðan er hann lagðist á flótta og
var hann vel að sér ger um alla hluti þá er konung fríða. Nú
kann eg það sjá við vanheilindi mitt hversu lítið fyrir mig
mun leggjast ef eg tek það til, er honum skyldi svo mjög
vefjast, jafnmikið sem atferð okkra skildi og heilsu og allt
eljan. Eg var þá á annan vetur er eg var til konungs tekinn í
Noregi en nú em eg vel hálfþrítugur. Eg þykist vandræði og
ábyrgðir hafa meir haft í konungdóminum heldur en skemmtan og
indæli. Eg hefi margar orustur áttar, stundum með meira liði,
stundum minna. Hefir sú mín gæfa mest verið að eg hefi aldrei
á flótta komið. Ráði guð lífi mínu hversu langt vera skal en
aldrei mun eg á flótta leggjast."
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.