SnSt, Gylf ch. 23

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Hinn þriðji ás er sá er kallaður er Njörður. Hann býr á himni
þar sem heitir Nóatún. Hann ræður fyrir göngu vinds og
stillir sjá og eld. Á hann skal heita til sæfara og til
veiða. Hann er svo auðugur og fésæll að hann má gefa þeim auð
landa eða lausafjár er á hann heita til þess. Eigi er Njörður
ása ættar. Hann var upp fæddur í Vanaheimum, en vanir gísluðu
hann goðunum og tóku í mót að gíslingu þann er Hænir heitir.
Hann varð að sætt með goðunum og vönum.

Njörður á þá konu er Skaði heitir, dóttir Þjassa jötuns.
Skaði vill hafa bústað þann er átt hafði faðir hennar. Það er
á fjöllum nokkrum, þar sem heitir Þrymheimur. En Njörður vill
vera nær sæ. Þau sættust á það að þau skyldu vera níu nætur í
Þrymheimi en þá aðrar níu að Nóatúnum. En er Njörður kom
aftur til Nóatúna af fjallinu, þá kvað hann þetta:

Leið erumk fjöll

varka eg lengi á,

nætur einar níu;

úlfa þytur

mér þótti illur vera

hjá söngvi svana.

Þá kvað Skaði þetta:

Sofa eg né máttak

sævar beðjum á

fugls jarmi fyrir;

sá mig vekur

er af víði kemur

morgun hverjan már.

Þá fór Skaði upp á fjallið og byggði í Þrymheimi, og fer hún
mjög á skíðum og með boga og skýtur dýr. Hún heitir Öndurguð
eða Öndurdís. Svo er sagt:

Þrymheimur heitir

er Þjassi bjó

sá hinn ámáttki jötunn;

en nú Skaði byggir

skír brúður guða

fornar tóttir föður.