Bárð ch. 9

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Óvættur ein er Torfár-Kolla hét en Skinnhúfa öðru nafni,
hún átti heima að Hnausum. Hún gerði mart illt bæði í
stuldum og manndrápum.

Þórir að Öxnakeldu fann hana á fé sínu um nátt. Þau
réðust þegar á og glímdu. Fann Þórir brátt að hún var hið
mesta tröll. Var þeirra atgangur bæði harður og langur en
þó lauk með því að braut í henni hrygginn og gekk svo af
henni dauðri. En er hann stóð upp þá kvað hann vísu:

Tröll er Torfár-Kolla,

trautt er hún laus, frá Hnausum.

Hún gekk leið sem eg ljóða

lotin um eystri Botna.

Hugði eg heimsku flagði

hryggspenning dag þenna.

Missti tröll hið trausta

tír en eg beygði svíra.

Töluðu það margir menn að Bárður mundi enn í þessu hafa
hjálpað Þóri því að allir vinir hans kölluðu á hann ef í
nokkurum nauðum voru staddir.

Oft sveimaði Bárður um landið og kom víða fram. Var hann
svo oftast búinn að hann var í grám kufli og svarðreip um
sig, klafakerlingu í hendi og í fjaðurbrodd langan og
digran. Neytti hann og hans jafnan er hann gekk um jökla.

Þess er getið að þeir bræður hafi fundist og sæst heilum
sáttum, Bárður og Þorkell. Áttu þeir síðan mörg skipti
saman og höfðu löngum samvistir saman í Brynjudal í helli
þeim er Bárðarhellir er kallaður síðan og haft hafa þeir
leika hjá Eiríki í Skjaldbreið á Eiríksstöðum. Þangað
sótti og norðan af Siglunesi Lágálfur Lítillardrósarson.
Þeir höfðu glímur og voru þeir jafnir Lágálfur og Eiríkur
en Eiríkur hafði áður borið af Þorkatli bundinfóta. En
síðan glímdu þeir Bárður og Eiríkur og brotnaði hönd hans.

Lágálfur gekk heiman til leiks og heim að kveldi. Hann
glímdi um leið við sauðamann Hallbjarnar af Silfrastöðum
er Skeljungur hét. Hann var hamrammur. Skeljungur féll
og brotnaði fótur hans. Bar Lágálfur hann til bæjar og
fór síðan veg sinn og er hann gekk fram eftir Blönduhlíð
kom hann á Frostustaði og sunnan undir húsin og að
vindglugginum og sá inn í húsið. En bóndi talaði við
húsfreyju að hún hefði tekið úr mjölbelg þeim er hékk yfir
þeim og sló hana pústur en hún grét við. Lágálfur rétti
inn öxina í glugginn og hjó ofan belginn. Kom hann í
höfuð bónda og féll hann í óvit. Lágálfur snéri á leið og
fer heim á Siglunes um kveldið og er úr þessari sögu.
Bóndi raknar við og ætlar belginn sjálfan ofan hafa
dottið.

Segja það og nokkurir menn að verið hafi að leikum í
Skjaldbreið Ormur Stórólfsson og glímdi við Bergþór
Bláfelling og hafi Ormur af borið. Þar var og Ormur
skógarnefur ungur. Hann glímdi við Þóri úr Þórisdal. Sá
dalur er í Geitlandsjökli. Var Þórir þeirra drjúgari.
Þar var og Þórálfur Skólmsson er glímdi við Hallmund úr
Balljökli. Var nær um með þeim en Bárður þótti þeim sem
sterkastur mundi vera. Skildi svo þessa leika að ekki
varð fleira til tíðinda.