Hrólf ch. 5

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Fróði konungr vaknar nú í höllinni ok blés við hátt ok mælti:
"Draum hefir mik dreymdan, sveinar, ok ekki byrligan. Mun ek
segja yðr hann: Mik dreymdi þat, at mér þótti vera kallat á
oss, ok var mælt svá: "Nú ertu kominn heim, konungr, ok þínir
menn." Ek þóttist svara ok heldr styggt: "Heim hvert?" Þá bar
kallit svá næri mér, at ek hafða veðrit af þeim, sem kallaði.
"Heim til heljar, heim til heljar," sagði sá, sem kallaði, ok
við þat vaknaða ek."

Ok í þessu heyra þeir utar til hallardyra, at Reginn fóstri
kvað vísu:

"Reginn er úti

ok rekkar Hálfdanar,

snæfir andskotar,

segið þat Fróða.

Varr sló nagla,

ok Varr höfðaði,

en varr vörum

varnagla sló."

Þá mæltu konungsmenn, er inni váru, at þetta væri lítil
tíðendi, þó at Reginn væri úti eða konungssmiðir smíðuðu,
hvárt sem þeir gerðu nagla eða annat smíði.

Konungr mælti: "Þykkir yðr þetta engi tíðendi? Eigi mun oss
at því verða. Nú mun Reginn hafa sagt oss fyrir nokkurn ótta,
ok hefir hann gert mér varúðarbending, ok mun hann oss
slægvitr ok brögðóttr."

Gengr konungr þá til hallardyra ok sér, at ófriðr er úti
fyrir. Tekr þá höllin öll at loga. Fróði konungr spyrr, hverr
fyrir eldinum réði. Þeir sögðu, at honum réði fyrir Helgi ok
Hróarr, bróðir hans.

Konungr býðr þeim sætt fyrir sik ok bað þá einu ráða þeira í
milli, -"ok ferr þetta óskapliga í millum vár frænda, at
hvárr skal vilja vera banamaðr annars."

Helgi segir: "Engi má þér trúa, ok muntu okkr síðr svíkja en
Hálfdan, föður minn? Ok nú skaltu þess gjalda."

Fróði konungr sneri þá frá hallardyrum ok til jarðhússmunna
síns ok ætlaði svá til skógar at forða sér. Ok sem hann kemr
í jarðhúsit, er þar Reginn fyrir ok ekki mjök friðligr. Snýr
konungr þá aptr ok brennr bar inni ok margt lið með honum.
Þar brann inni Sigríðr, móðir þeira bræðra, Helga ok Hróars,
því at hún vildi ekki út ganga.

Þeir bræðr þökkuðu góða liðveislu Sævil jarli, mági sínum, ok
Regin, fóstra sínum, ok öllum lýð ok gáfu mörgum góðar gjafir
ok tóku svá ríkit undir sik ok alla fjárhluti, sem Fróði
konungr hafði átt, lönd ok lausafé. Þeir váru ólíkt skapi
farnir bræðr. Hróarr var maðr hýrr ok hægr, en Helgi hermaðr
mikill, ok þótti allt meira til hans koma, ok leið nú svá
fram um hríð.

Ok endar hér nú Fróða þátt, en upp byrjast frá Hróari ok
Helga, Hálfdanar sonum.