Yng ch. 25

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Aun eða Áni hét sonur Jörundar er konungur var yfir Svíum
eftir föður sinn. Hann var vitur maður og blótmaður mikill.
Engi var hann hermaður. Sat hann að löndum.

Í þann tíma er þessir konungar voru að Uppsölum er nú var frá
sagt var yfir Danmörku fyrst Danur hinn mikilláti, hann varð
allgamall, þá sonur hans Fróði hinn mikilláti eða hinn
friðsami, þá hans synir Hálfdan og Friðleifur. Þeir voru
hermenn miklir. Hálfdan var eldri og fyrir þeim um allt. Hann
fór með her sinn til Svíþjóðar á hendur Aun konungi og áttu
þeir orustur nokkurar og hafði Hálfdan jafnan sigur, og að
lyktum flýði Aun konungur í Vestra-Gautland. Þá hafði hann
verið konungur yfir Uppsölum tuttugu vetur. Hann var og í
Gautlandi tuttugu vetur meðan Hálfdan konungur var að
Uppsölum. Hálfdan konungur varð sóttdauður að Uppsölum og er
hann þar heygður. Eftir það kom Aun konungur enn til Uppsala.
Þá var hann sextugur.

Þá gerði hann blót mikið og blét til langlífis sér og gaf
Óðni son sinn og var honum blótinn. Aun konungur fékk andsvör
af Óðni að hann skyldi enn lifa sex tigu vetra. Aun var þá
enn konungur að Uppsölum tuttugu vetur.

Þá kom Áli hinn frækni með her sinn til Svíþjóðar, sonur
Friðleifs, á hendur Aun konungi og áttu þeir orustur og hafði
Áli jafnan sigur. Þá flýði Aun konungur í annað sinn ríki
sitt og fór í Vestra-Gautland. Áli var konungur að Uppsölum
tuttugu vetur áður Starkaður hinn gamli drap hann. Eftir fall
Ála fór Aun konungur aftur til Uppsala og réð þá ríkinu enn
tuttugu vetur.

Þá gerði hann blót mikið og blótaði öðrum syni sínum. Þá
sagði Óðinn honum að hann skyldi æ lifa meðan hann gæfi Óðni
son sinn hið tíunda hvert ár og það með að hann skyldi heiti
gefa nokkuru héraði í landi sínu eftir tölu sona sinna,
þeirra er hann blótaði til Óðins. En þá er hann hafði blótað
sjö sonum sínum þá lifði hann tíu vetur svo að hann mátti
ekki ganga. Var hann þá á stóli borinn. Þá blótaði hann hinum
áttunda syni sínum og lifði hann þá enn tíu vetur og lá þá í
kör. Þá blótaði hann hinum níunda syni sínum og lifði þá enn
tíu vetur. Þá drakk hann horn sem lébarn.

Þá átti Aun einn son eftir og vildi hann þá blóta þeim og þá
vildi hann gefa Óðni Uppsali og þau héruð er þar liggja til
og láta kalla það Tíundaland. Svíar bönnuðu honum það og varð
þá ekki blót. Síðan andaðist Aun konungur og er hann heygður
að Uppsölum. Það er síðan kölluð Ánasótt ef maður deyr
verklaus af elli.

Svo segir Þjóðólfur:

Knátti endr

að Uppsölum

Ánasótt

Aun um standa,

og þrálífr

þiggja skyldi

jóðs aðal

öðru sinni.

 

Og sveiðurs

að sér hverfði

mækis hlut

hinn mjóvara,

er okhreins

áttunga rjóðr

lögðis odd

liggjandi drakk.

Máttit hár

hjarðar mæki

austrkonungr

upp um halda.