1verða vb.
Status: excerpted citation slips citation text supplemented structured definitions in Danish definitions in English
A.
[e-t / e-u] [e-m/e-u / e-rs]
Oc verþa hans efter .v. nætr. þa er tungleno. er loket
EncCod1812 1011Sa verþr ósmáquę́mr viþ sín systkin at vera es meþ litille yver bót er viþ siɴ fꜵþor. fyr stórar sakar
FV15¹(1993) 14v9Oc sva verþr at herodes ma eige fiɴa iesum þóat haɴ leite
HómÍsl¹⁹(1993) 28v8ek trvi þvi at sva sv̇n samr maðr mvn eigi mik lata veltan verþa isinv trꜷsti
Nik655 215Sanctificetur nomen tuum. Sco sægir þat. Verði nafn þitt hæilagt
FV619 15413þar (ɔ: í paradís) reyster hliomr eyla ɢvþs sanctorvm. fir eyrom. oc dyrligar rader. Verþra þar høɢormr. ne froscr. ne padda. ne eki illcycqvende
Mth²Cod645 11216iarlinn svaraþi, at þá mundi vera drepinn sunr hans, ok svá varþ ok
Ágr 1613tvngl verþr a miþri þeiri stvnd at eins gagnvart solo, er þat er oscert
Encᴵᴵ1812III 778vorðo morg takn hvartvæggia af licam hanꜱ oc bloðe
ÓHLeg 9027varþ landscialfti mikill
Páll¹ 22035Asgerðr varð hryɢ miꜷk við þa sꜹgo. En suaraði uel rǫðom Egils. oc tok litiɴ af ꜷllo
Eg162θ(2001) 8916Varð hann þa fegiɴ er Egill kom heim
Eg162θ(2001) 9211Ef göngo maðr verðr davðr iɴe at manz
GrgKonᴵ 22926Ef kona verþr davd af barnburþ
GrgKonᴵᴵ 528Ef maðr fiðr fe fyrir ofan iorð i sino lande oc scal hann segia til iii. sumor a alþingi. þa ef eigi verðr eigande at et .iii. sumar þa eignaz hann feet
GrgKonᴵᴵ 759hann villde eigi þar staddr ⸢verþa [var. vera Klma 4925] fyr allt væralldar gull
KlmFrg 55729Nu man her fara Ormr h. langi. verþum nu eigi of seinir
ÓTOdd 1999Þat cann opt verða, sagþi hann, at i trekistlum ero varðveittir hinir virþilegstu lutir
SJ² 79526Eptir orþin vndr þesi ꜹll rak pharao konungr gyþinga lyð af egipta landi
UndrEg 12219allir þeir heilgir men er þar ero ‹hafa› sót douðir voret
KgsFrgβ 1369Marger luttir hafa oc þeir þar vorðet
KgsFrgβ 13627marger menn hamskiptuzt ok vurðu vargar ok biuggu i morkum ok i skogum
Streng 868þo at sva illa verþi at þu briotir scipit oc tynir feno
AuðMork 18529ec ⸢verðr [var. verð AM 230 fol 46r9; væþ AM 232 fol 10rb31]
Menota: 39ra32 BarlA 7032Hverssu mykyl heimska. oc forssiar lœysi. er þat. at ælska meir. þat er skiott verðr. oc braðlega dœyr
Menota: 58vb6 BarlA 1072sva sem vér uurðum a satter siðan
GulKrᴵ 911slic sem þeir urðu a satter
Gulᴵ 3523þeir scolo .xv. vetra gamler væra er faðer þeirra varð dauðr
Gulᴵ 8714þu spurðer æptir þvi hvart sol skínn a grœnalannde eða værðe þat noccotsinni at þar se fogr væðr sæm í aðrum lonndum þa skalltu þat vist vita at þar ero fogr sol skin
Kgs 3214skolo firi þvi mænninir æpter þeim dæmum liva sæm þa uurðu er þæss var costr at frætta af sialfum guðe hværsu hann villdi at væri
Kgs 925gengo ut konor or borgum oc kaupstadum oc dannzaðu moti þeim oc sungu þeim lof firi sigr sinn. En sva varð i song þeiʀa at saul konongr hafði unnit sigr a þusund en dauið a .x. þusundum
Kgs 11119Sva er konungom at fylgia at þeir menn hafa metnat mikinn ... en opt verda þeir i lifs hasca. oc verdr hvarvtveɢia at kunna
ÓH 1274er oss þat ecki ofrefli liðs ef ver verðum allir at eino raði
ÓH 1496lið vart flyði þegar i fyrsto. en ec varþ hanntekinn
ÓH 27410Varþ þat i røþvm þeirra Knvz konungs at hann ...
ÓH 5076ef Darius konungr hefðe þannog sciotare orðet. þa hefðe hann þar matt teppa Alexandro stig
Alex 2121hann hafðe vorðet landflotte af Gricklande
Alex 285Øxn þeir er aðr voru vanir arðr at draga verða nu beittir fire vagna
Alex 522ser Philotas at scomm saga man fra honom verða. vist ef hann svarar ongv fyrir sec
Alex 12126uerður nu orrostan all mannskeð af huaʀa tueggiu liði
Þiðrᴵᴵ 18212sua verðr þat nu vera sem aðr er vorðet
Þiðrᴵᴵ 29916nu er rœykr vorðen ihollenne
Þiðrᴵᴵ 31917hafa þeir att ok tekít alla æfe rænntor hueríar prouendo er laus hæfir wordet .j. kristkirkiu kor
NoDipl ([c1294]) 7041ok næmfdu ymísír personas til, ok þo optare korsbrꝍðr þa sem kosner vurdu
NoDipl ([c1294]) 7425ok þo optare korsbrꝍðr þa sem kosner vurdu
NoDipl ([c1294]) 7425sunr hans myndi honom reiðr ⸢vera [var. vorðinn AM 232 fol]
Menota: 50ra30 var. BarlA 9118 → Barl AM 232 fol 18ra24Nv verðr þar fagna fundr mikill með þeim frendom er Barði hittir systur sonn sina. segia hvarir ꜹðrvm tiðendi
Heið 7228þegar nockvt hark verðr ok hareysti. þa mæla þeir mvn ei Barði koma
Heið 788ef nockur tiðendi verða i heraðinv þav er af manna vꜹlldom erv. þa skulo allir skylldir til eptir þeim at riða
Heið 7813ok skal sa vtlagðr er eigi uerðr til þeꜱ buinn .iij. mꜹrkom. hverr sa er þingfarar kavpi a at gegna. fra Hafnar-fiollvm ok til Norðr-ar
Heið 7817þa berr norðr alla kuiðbvrði ok er yðr þat mest fullting at sva yrði
Heið 8025Nv er fra þvi sagt at þeir synir Þorgavtz risa upp allir ok fara at sla a Gullteig. ok ro᷎ddo um þat at nu mundi vel vita. ok nv mundi sleginn uerða Gullteigr hinn sama dag
Heið 8416þa unðo þeir uið hoti betr ... ok letv ser lika þeꜱa tilskipun at kalla. ok kvoðuz þo ætla at litlar mundo atgerðir uerða
Heið 853Nv koma þeir heim at garðinvm bróðr verðr Ketill skiotari ok stiklar yfir inn
Heið 8610þa kemr at Barði. hann uarð þeira skiotaztr ok hꜹggr til hans (ɔ: Gísla) með suerðinv Þorgꜹz nꜹt ok ho᷎ggr miok sva af and litið
Heið 8613Nv þegar snyr hann imot fꜹrvnꜹtvm sinvm ok segir þeim at *averki hefði orðit nockurʀ. þeir kvoðv litit til rað orðit mundo ok o snꜹfurmannlict
Heið 8616Ketill kippir honum Gisla inn af garðinvm ok kastar honum a bak ser. Ecki sia þeir at honum yrði mikill þungi at honum
Heið 8622lꜹgðo nv amæli til við Barða. kvaðvz ætla ef þeir yrði við staddir at meira mvndi at gert
Heið 878þeir segia baðir at þat skylldi alldregi verða
Heið 8718Þormoðr segir þav tiðendi sem orðin voro
Heið 883þeir Tindr verða .iiij. Þormoðr hinn .v. En þat var sið dags
Heið 8820glꜹddvz þeir fꜹrvnavtar Barða ok hyggia gott til at þa mundi verða nockvt sꜹgvlict i vm ferðina
Heið 8831ok nv hꜹggr Eyiolfr til Oddz ok kemr a kinnina. ok i huaptinn ok verðr þat mikit sar
Heið 9422Þormoðr Þorgavz son var ok hravstr maðr. ok geck vel fram. Eyolfr fra Borg rez honum imot ok verðr miok sarr
Heið 9431mart var sart orðit lið þeira
Heið 969ætlar Illhvgi menn til at gæta likanna ok vita ef þeir yrði sva ueiddir ef þeir gerði eptir moɴvm sinvm
Heið 9612Spyʀ hann þa hvert ørendi hennar ⸢varð [var. hefði uorðit AM 75 a fol “75 a”] til konungs
var. ÓH 14315: AM 75 a fol “75 a”ero þer gagnhręddir ⸢mioc [var. miok vorðnir AM 75 a fol “75 a”] við Olaf
var. ÓH 14915: AM 75 a fol “75 a”Meþan vigit varþ, hafþi konan gengit inn at minnaz viþ heimamenn
Orkn325I 1516oc þar kom at þat varð
ÓTOddS 49Guðro᷎þr bꜹð þeim ... segia honom at hann vill vingan til hans gera. oc yrþi þeir felagar oc veri hann ho᷎fðinge yfir þriðivnge liþsens
ÓTOddS 424ok þott T. (ɔ: Tryggvi) konungr veri mikill agetis maðr. þa kom honum þetta a v́vartt ok verþr vornin skom
ÓTOddS 535siþan lagðe G. vndir sik rikit. en Aztriþr varð forflotta
ÓTOddS 65ek villda eigi at þer yrþit her ho᷎ndum tekin
ÓTOddS 630vetti ek at gefa yþvr verþi drivgari en þeira sem eptir leita
ÓTOddS 1121er Þorsteinn varþ einn saman þa hliop hann heim a bein ok to᷎k ambattar barn eitt oc hafðe með ser i skoginn
ÓTOddS 1223ætla ek at ecke verðe þitt ærende þar vm þvi at hvarke trvvm ver Gvnhilldi ne þer
ÓTOddS 1724allir lanz menn vnno honum hvgasto᷎m oc þessv matti hann alldregi afhvga verða
ÓTOddS 3622abboti melti. fyrir skommo vitraðe gvð mer hver þu ert. eða hvilikr þv mvnt verða
ÓTOddS 4518hann sagðe honom fyrir at hann mvnde verða lysari margra anda
ÓTOddS 4527sagði þeim hverra tiðinda hann ⸢var [var. hafdi Holm perg 8 fol] viꜱ orðinn
Sv 283þar verþr dalr einn ofan til sævarins oc er viði vaxinn
Sv 4725þa var þat gert er alldri varþ fyʀ at menn varo drepnir oc dregnir or Cristz-kirkiu
Sv 714sumt þat er seinna ⸢varþ or bønum [var. liop or benum SvFlat 60411; ward Sv81 10131] hafði snuit
Sv 8430eige er undarlegt, at sva verðe
Thom¹ 7514at hann villde, at ek virðe Cantuariensis erkibyskup
Thom¹ 1096Guðe gævem ver várt raað i valld, verðe hans vile
Thom¹ 1884ef þav eyrdi eigi a eitt satt
FbrHb 1815hann varð sottdavðr a Þottni
GenealHauksb 45623þa varð engi til at reifa malit fyʀ en Þorbiornn svn Þorkels or Gvðdolum settist i dominn ok reifði malit
Kristni 13824verðr þa skemman i lasi en er hann sneriz aftr var þeir‹i› hvrðv læst er fyʀ lavk hann vpp
Skáld 44618Ollvir sagþi þa allt sem var. Hringr mællti þat er illa orðit
Skáld 44827hann segir þat er nv sem verðr
TrójHb 318þeir v̇rðv samhvga
Eluc675(1989) 327Friðr mikv̇ll varðr
Eluc675(1989) 677þa nam engi huat annar sagðe oc vurðu þat .ij. tungur oc .lxx.
EncHauksb 15333urda (!) þar .xiiii. menn sarir
Hák55B 9925þat hefir þo ekci vorþit þviat ǽ ær veʀ ok veʀ
HákEirsp 52534slik tidendi sem uorðin voro
HákEirsp 54233⸢*varð [non emend. varðr] illr atburðr
HákEirsp 5726n.ritaði Hakon konvngr til Friþreks keisara ok annarra vina sinna v́t i lond at þeir skylldi frettvm til hallda enn þat ‹er› þo ecki orþit
HákFris 47618þat verð stundvm at monnom uerðr harms leitara
HkrEirsp 14014þa varð sa konungr dauðr en annar feck konung dom þann
HómHauksb¹ 16212þeír vurðu aller þegar slitnír i sundr
HómHauksb¹ 16419Þetta var sagt keisara, at skip var lanndfast vordit
Mág¹A 438Nu er Ro᷎gnvalldr vorðinn slęgri enn Vbbi
Mág¹A 1844FImm vetrum siðaʀ verða þav tidendi, at Magus Iarl iStransborg fęr sótt mickla oc hę́ttliga
Mág¹A 332Þat siam ver oc verða, at lygin sialf kann verða goð
Mth³ 83140var þá svá nær, at allr þingheimr myndi berjaz, en þó varð þat eigi
NjR1908 24420varð þá svá mikit óhljóð at Lǫgbergi at engi nam annars mál
NjR1908 2461ek ætlaða ⸢ekki, at þessir dagar myndi verða, sem nú eru orðnir [þá, at ekki mundu þessir dagar ifir koma, sem nu eru komnir]
NjR1908 2577var engi hans manna fallinn oc engi sarr vorðinn
StjC 37014Vorv þa þegar hans vvinir æigi iafnakafir at honvm at ganga er hann var lavs vorðinn
StjC 41421faðir þinn er nv viss vorðinn at
StjC 47114at hann ⸢yrði [var. uẏrði AM 227 fol] ofdrvckinn
StjC 51429vrðv allir a æitt sattir
StjC 53122Ahia var þa blindr vorðinn af elli
StjC 58232ho᷎fðv Jdvmei vorðit fyrri at bragði oc ho᷎fðv lið miklo meira oc kringðv vm Jsraelitas
StjC 62428yðaʀ skaði er uorðinn i varum skiptum
SvEirsp 3155⸢*varð [non emend. vað]
SvEirsp 33129n.firi hvert þeiʀa æyrendi er uorðit mikit lið haufum mer sent inn til kaupangs at brenna
SvEirsp 33633oc heuir þeiʀa æyrendi vorðit os oþarft
SvEirsp 35328þar varþ Loð i þvi herfangi ok oll æiga hans
VerA 1618En ef kona værðr með barne dauð þa skal sua grafa i kirkiu garðe sem aðra mænnoc æigi skæra ne fra taka
FrostKrᴵ 1367þa skolu menn ost gera af miolk þeirri allre er værðr friadagen firir ions messo
FrostKrᴵ 1374þat barn sem fꝍtt uerðr a siðazta uetre konungs æuar
Landsl 324þa er hann ubota maðr. nema oðz manz uerk uerði
Landsl 512þa eru þeir ubota menn bæðe firir konungi oc karle. dræpir oc dauða uerðir huar sem þeir verða staðner
Landsl 519þa vard iarll fægiɴ
BlasA623 4122ad kirkna sokn ok i konungs husi ok hueruetna þar er manna funndir uerda
Heiðy 997Nu segir Snorri tidindin. þꜹ sem ordin uoru ok þat ad þeir Bardi uoru þar komnir i flok þeirra Þorgilꜱ
Heiðy 10013hann suarar eigi er þat godi uinr erin eru nv ordin uanndredi med monnum. þot her nemi stadar
Heiðy 10019þat komz a leið at sættir verða at þui. ok kom þat hellz saman með þeim at þeir færi vtan
Heiðy 10217þeir hofðu sellt lanð sitt af henði ok bu ef þessar yrði mala lyktir. er aðr var eigi raðit þat
Heiðy 10232uerðr þar fagnafunðr
Heiðy 1039uerða hellðr siðbunir lata i haf ok eru xi. ðægr vti
Heiðy 10316uerdr a þa leið at þeir briota skipit nordr uið Siglu-neꜱ ok tyna þeir miklu. menn hallðaz
Heiðy 10317huersu munðir þu hatta segir hann Eyiulfr. ef hann væri aftr reka orðinn
Heiðy 10324Ek kann segia þer at þeir Barði eru aftr reka uarðnir ok brotið i spon uið Siglu-nes
Heiðy 10329Þat uar vm uetrinn at maðr spurði Eirik skallð at atburðum ok huersu mikit mannfall yrði
Heiðy 10416Enn uerðr þeꜱ ðæmi at nu var spurt hue margir fallner voro af huarum
Heiðy 10420en þat kann oft verða er menn hitta i slika luti. ok uerðr sua mikit rið at ef nockut verðr uið blanðit forneskiu at menn trva a þat ofmiog
Heiðy 10528Setia nu bu saman a foður leifð sinne. ok urðu elli ðaudir
Heiðy 10617Sýniz mér, sem Ólafr sé líkligr til höfðingja; þótt hann sé ungr ok lítt reyndr at höfðingjaskap eða landstjórn, þá má þat verða vel
HG18 425engi maðr ma meiru fe firir gera i einu sinni en þa er han eigande at ⸢vorden [var. orðinn Landsl 533]
LandslBorg 73b17sem nu er vorðit
Orkn325IIIα 8114Gangleri mælti: Hversv skipaþiz, aðr en ættirnar yrþi eþa avkaþiz maɴfolkit?
SnE 125Þa mælti Hár: Ar þær, er kallaþar erv Elivagar, þa er þær voro sva langt komnar fra vpsprettvɴi, at *eitrqvika sv, er þar fylgþi, harðnaþi ... þa varþ þat is
SnE 129ok þa er mættiz hrimin ok blær hitans, sva at braþnaði ok drꜹp, ok af þeim kviqv-dropvm kviknaþi með krapti þes, er til sendi hitann, ok varþ maɴz likaɴdi
SnE 1220Þa mælti Gangleri: Hvernig oxv *ættir þaþan eða skapaþiz sva, at fleiri menn vrþv, eða trvi *þer⸣ þaɴ gvð, er nv sagþir þv fra?
SnE 1310en sa heitir Hati Hroðvitnisson, er firir henne leypr, ok vill hann taka tvnglit, ok sva mvn verþa
SnE 1822Eɴ þat vatn er sva heilakt, at allir lvtir, þeir *er þar koma i brvɴinn, verþa sva hvitir sem hiɴa sv, er skiall heitir ... sva sem her segir
SnE 2425en ef þv ert eiɴ orþiɴ sva favis, at eigi hefir þetta heyrt, þa vil ec þo þat vel virþa, at heldr spyrir þv eitt siɴ ofroþlega, en þv gangir lengr dvliðr þes, er skylt er at vita
SnE 272hon varþveitir i eski sinv epli þꜹ, er goþin skvlo abita, þa er þav eldaz, ok verþa þa allir vngir, ok sva mvn vera allt til ragnaravkrs
SnE 3217baþv eɴ vlfiɴ reyna þaɴ fiotvr ok tꜹlðv hann verþa mvndv agætan mioc *af afli, ef slík storsmiþi mætti eigi hallda honvm
SnE 3520(honum) kom þat i hvg, at hann mvndi verþa at leɢia sik i hættv, ef hann skyldi frægr verþa, ok let leggia a sik fiotvriɴ
SnE 3524ok engi dynr verþr af hlavpi kattarins
SnE 3612þesa lvti ma ec sia, er þv hefir nv til dæma tekit, en hvernig varþ fiotvʀiɴ smiþaðr?
SnE 3616Fiotvʀiɴ varþ slettr ok blavtr sem silkiræma, en sva trꜹstr ok sterkr, sem nv skaltv heyra
SnE 3618þat er orðtak, at kona verþi vꜹr þes, er hon verþr vis
SnE 395Verþa mvn þat, er Freyr mvn þickia verr við koma, er hann missir sverþzins, þa er Mvspellz synir fara *at heria
SnE 4128Þa svarar Har: Sat er þat, er þv segir; allmikit fiolmenni er þar, en myklv fleira skal eɴ verþa
SnE 426þar af verþr hann margra tiþinda vis
SnE 431or spenvm hennar reɴr mioðr sa, er hon fyllir skapker hvern dag; þat er sva mikit at allir Einheriar verþa fvlldrvknir af
SnE 4318en af hornvm ‹hans› (ɔ: hjartarins) verþr sva mikill dropi, at niðr kemr i Hvergelmi, *ok þaðan af falla *þær ár⸣ er sva heita
SnE 4322en er hann varþ hræddr, þa svarþi hann eiða, at hann skyldi sva til haga, at smidriɴ *væri af kꜹpinv
SnE 4615ok dvelzt smiþin þa nott, ok eptir vm daginn varþ ecki sva smiþat, sem fyʀ hafþi orþit
SnE 471Þa er myrkt var orþit, leitvþv þeir *ser nattstaþar
SnE 5013En of miðia nott varð landskialpti mikill, geck iorþin vndir þeim skykkivm ok skalf hvsit
SnE 5015ok er hann ser, at þetta verk ma eigi nytaz, þa varð hann reiðr
SnE 521Þa varþ Þoʀ reiðr, setr hornit a mvɴ ser ok dreckr sem akafligaz ma hann
SnE 571þa tok kerling at leita til bragþa ok varþ Þoʀ þa lavs a fotvm, ok voro þær sviptingar allharþar ok eigi lengi, aðr en Þoʀ fell a kne ꜹðrvm fǽti
SnE 5811en at skilnaþi þa mælti Vtgarþaloki til Þors ok spyʀ, hvernig honvm þickir ferþ sin orþin
SnE 591En er þv drakt af horninv ok þotti þer seint liþa, en þat veit trva min, at þa varð þat vndr, er ec mvnda eigi trva, at vera mætti
SnE 602firir þvi at engi hefir sa orþit ok engi mvn verþa, ef sva gamall *verðr, at elli biðr, at eigi komi ellin ollvm til fallz
SnE 6014firir þvi at engi hefir sa orþit ok engi mvn verþa, ef sva gamall *verðr, at elli biðr, at eigi komi ellin ollvm til fallz
SnE 6014firir þvi at engi hefir sa orþit ok engi mvn verþa, ef sva gamall *verðr, at elli biðr, at eigi komi ellin ollvm til fallz
SnE 6014hafþi hann ráþit firir ser at leita til, ef saman mætti bera fvndi þeira Miðgarðzorms, sem siþan varð
SnE 613Þorr geck a skipit ok settiz i ꜹstrrvm, toc ii. arar ok reyri, ok þotti ‹H›ymi skriþr verþa af roðri hans
SnE 625Þa varþ Þorr reiðr ok færþiz i asmegin
SnE 6220Þa mælti Gangleri: Hafa nokqvor meiri tiþindi orþit með asvnvm?
SnE 6312Þa varþ Þoʀ reiðr ok greip hamariɴ ok myndi þa briota havfvt hennar, aðr en goþin ꜹll baþv henne friþar
SnE 6521Þa mælti Gangleri: Allmiklv kom Loki a leið, er hann olli fyrst þvi er Baldr var veginn, ok sva þvi, er hann varþ eigi leystr fra Heliv
SnE 687ok vrþv þꜹ bavnd at iarni
SnE 6922Þa verþr þat, er mikil tiþindi þickia, at vlfriɴ gleypir solna
SnE 7020Þa verþr Fenrisvlfr lavs
SnE 712þa verþr ok þat, at Naglfar losnar, skip þat, er sva heitir
SnE 714En er þesi tiþindi verþa, þa stendr vpp Heimdallr ok blæs akaflega i Giallarhorn
SnE 723Freyr berst moti Svrti ok verþr harðr samgangr, aðr Freyr fellr
SnE 7212þat verþr hans bani, er hann misir þes hins goþa sverþz
SnE 7213Þa er ok lꜹs orþinn hvndriɴ Garmr, er bvndiɴ er firir Gnipahelli
SnE 7214Vlfriɴ gleypir Oþin; verþr þat hans bani
SnE 7219Aɴaʀi hendi tekr hann en efra keypt vlfsins ok rífr svndr gin hans, ok verþr þat vlfsins bani
SnE 732Loki a orrosto við Heimdall, ok verþr hvaʀ aɴars bani
SnE 733Hvat er tiða skipti? Þrent. Hvernig? Þat er var, þat er *er, þat er verþr
SnE 2205vẏrdí þa þrír hofdíngíar kosner till eínꜱ stadar
SvR 1510inna hinum leigu slika sem þeir ⸢urðu [var. uurðu GKS 3271 4°] á sáttir
var. Jb 1307 → Jb GKS 3271 4° 24r13hann var alsnavdr vordinn
Nik69 4620hvgdi hann þa illa meðferþinni, þeiri sem vorþit hafði
Nik69 4622Þat man ek til taka sagðe Arnbiorn. at vera kann at eíge uerðe satt. at ec þickiumz uel fe᷎ʀ at boga skote
Rauð4 6657skilddi þæssor x kyrlogt vanmals nu voræn (verða) lokkæn i var æn x kyr at vari næstæ þær æpptær
DN IX (1333) 12431nema uaða verk værði
JKr 3508ef kona værðr með barne dauð. þa skall hana sua grafa i kirkiu garðe sem aðra menn
JKr 35115ostar stande firir uiðrældi sem aðr. af þæirri miolk alre. er værðr a friadagen firir Jons messo
JKr 3552ver vurdum a satter sidan
BorgKrNᴵᴵ 29531ok þa likþrar uordenn eftir rettum guds dome
MarF 11159þann tima er þetta uuyrde opinbert
MarF 113511at ængi verdi firir logen af rangum sakar giptum
RbMH (*1267) 4544er Jugurtha uar berr uorðinn i þessum glǽp
Rómv595(2010) 395mundi það uorðið hafa ...
Rómv595(2010) 6712ok saugðu henni alltt ... sem vorðit var
AugA 1348hun hafði vorðit svikin
AugA 13619þa er þat sagt at Þoruarðe broður hans yrðe visa a munne er hann spurðe
GBpA 236Þar uurðo margar merkilegar iartegnir
GBpA 1017þar sem þeir ⸢sættaz aðr a [var. uurðo a sattir AM 346 fol “C”, etc.]
var. ÁKr 353: AM 346 fol “C”Sar Grims varð illa ok bles vpp fotinn
Dpl 17430foru þa landveg vpp a Vors til vaz þess er þar verðr en leið þeira bar sua til at þeir skylldu þar yfer fara
EgM(2001) 366fluttu þeir kistuna a nes þat er þar varð. settu hana þar niðr ok hloðu at grioti
EgM(2001) 4124varð þa enn bratt a su er þuers varð firer þeim ok fell i Huítá. þa kolluðu þeir Þuera
EgM(2001) 4234sua varð at vera allt sem Bryniolfr kuað a þar i hans hibylum. huart er Birni likaði vel eða illa
EgM(2001) 482skipit var leitt vpp i læk þann er þar verðr
EgM(2001) 4932hefer þu sagði hann farit fremðar faur mikla. en þat er mællt er ymsar verðr er margar feʀʀ
EgM(2001) 5429Haralldr konungr var gamall vorðinn
EgM(2001) 13336Jarl sagði at þeira ferð var orðin en vesta
EgM(2001) 14417Þorsteinn mællti at sueinninn Grimr skylldi fara i skogínn ok verða eigi við staddr fundinn
EgM(2001) 1746vorðin ero þau (tíðendi) at ek mun alldri bætr biða
Finnb 6626⸢oc sem virðulegazt se [var. at sæmiliguz vẏrði GKS 3270 4° 110va2; at sem uírðuliguz verði AM 350 fol 91rb26]
var. Hirð 39523 → Hirð GKS 3270 4° 110va2til þess er hann ⸢er [var. sem GKS 3268 4° 35r(69)16] ... [var. + vorðinn GKS 3268 4° “a” etc.] .xvi. vetra gamall
var. Jb 9213: GKS 3268 4° “a”var Þórðr Arndísarson vanr at halda skildi fyrir Bersa, en nú varð þat ekki
Korm 2508Þat skal eigi verða, ef ek má ráða
Korm 2759hjó Kormákr á síðu Þorvarði; varð þat mikit hǫgg, svá at lúðisk undir, ok brotnuðu rifin í Þorvarði
Korm 2861Þórðr vildi upp spretta, er hann fekk áverkann, ok varð þat ekki
Laxd 1229en komit hefir orðit slíkum mǫnnum í hel, sem hann er
Laxd 24616Varð þetta ekki skjótt
Laxd 2761Fvrðv makliga er þat vorðit
Mar655XXXII 43031En siárinn tók svá at vella síðan ... sem verðr í katli eða grýtu
MarB 14222faðir Hvgo er gamall vorþinn
MarS 18323Ok þá vyrði sem diofull villdi, ef all‹t› mankyn firirfæriz
Mich 6797hann vildi eigi vera at veizlunni, nema hon væri í brautu rekin; ok þat ⸢varð [var. var NjR1908 775], at hon fór í braut
NjM 8921var þá svá nær, at allr þingheimr mundi berjask, en þat varð þó eigi
NjM 27012ek ætlaða ekki, at þessir dagar mundu verða, sem nú eru orðnir
NjM 28222Metellus ser at hálsinn er vndarliga vordínn. ok getr at lita huar hestarnir gengu i runninum
Rómv226(2010) 6120vurðu ok hans bænir þægar guðdóminum
GBpD 1310spurðust á siðan nökkur tígulig verk samtíma vorðin í landinu
GBpD 2719siðan herra Guðmundr sigldi þaðan er vorðit erkibiskupa skipti
GBpD 11430Bóndi bað fyrir þeim sem verða mátti, er þetta vann, en kastar hræinu hundsins einum megin undir túngarðinn
GBpD 1395þótt hann vyrði eigi í síðustu vápnum veginn, er ei því síðr auðfundit hans píslarvætti
GBpD 15938sæitti ok Asle Suæinunghi j vædh merker boll j Æykrini er liger j vestra Bærghæims hearadhe er hit vyrdi æighi friallst
DN II (1359) 28422Oc mvnv ver riða ... eigi at sidr, oc verðr for sem ma
StuᴵK 4023Sva verdr nv, sem þat qveði
StuᴵK 411at ec verd eigi a annat satr svmar-langt, en þv ser til biskups kǫsin
StuᴵK 4322lerept nachvat er horfið, oc hefir hvgr minn þar heldz a, at þið mvnið handhafa hafa ordit oc vallða
StuᴵK 5614En siðan vard Helgi prestr alldri slicr vin Einars sem aðr
StuᴵK 634Oc liop Sveinn Sturlu son oc Þorsteinn Gvnars son, oc vard Svein fyrstr vpp (á brúnina)
StuᴵK 9018sva liz mer a inn VI vetra avxa, at eigi megi betri *avxn verþa enn þessi
StuᴵK 1192Þa gecc Dalcr inn oc beiddi, at Kolbeinn skyllði vt ganga. Hann qvaz einn æigi mal-þarfa við Runolf. Dalcr svarar: þa mvntv þicciaz meiri maðr fyrir þer enn fadir þinn. Með mer var skogar-maðr hans vm * vetr, oc reid ec i tvn hans vm varid með hann, oc geck hann vt, oc reið ec með þann sycnan i bort, sva sem verda matti
StuᴵK 1851En til averca við hann var ætlaðr Vrða-Steinn; enn hann varð eigi til bvinn, þviat logadi alt þat, er a honum var, bæþi har oc klæði
StuᴵK 19417þa er liost var vordit
StuᴵK 21524Sa at-bvrdr varð enn þar, at hlavp kom i a þa, er þar fellr við bæin, oc bravt acra oc tvn
StuᴵK 25420Þa vrdv i Vestfiorþum morg kyn i dravmvm oc fyrir-bvrdvm
StuᴵK 3033Sturla segir til sektar Þorvalds ok þeira manna, sem sekir havfdu uorðit vm hval-malit
StuᴵK 3082Em ek, sagði Þorvaldr, feginn ⸢*vordinn [non emend. vordit], er mit ervm sattir. Syniz mer, sem vit mvnim eigi vppnæmir firir einvm havfþingia, ef vit ervm badir at *einv raaði
StuᴵK 3104n.Enn Bardr hio af honum haufudit við trenv. Þesse atburdr varð þar vndir virkinv, er liosit hafði sez aðr um vetrinn
StuᴵK 3154Var þa sagt Arnori, ok þotti honum all-illa, en þo varð eigi eptir-reidin, þviat þeir vissv eigi, hvart biskup hafði snvit vt a Myrar ęða vestr i Dali
StuᴵK 33411Enn þo voro Noregs-menn miklir v-vinir Islendinga, ok mestir Oddaveria, af ranvm þeim, er vrðv aa Eyrvm
StuᴵK 33912Bergþorr kastaði skilldi, sem frægt er uorðit, enn Philippus Kolbeins son tok vpp
StuᴵK 36411þvi hefdi hann fegnazstr uordit ... enn hinv vfegnazstr
StuᴵK 40112þeir II lvtir hafa ordit annan veg enn ek ætlaða, er ‹ek› fann eigi Sturlu, enn sa annar, er þu ert eptir Solveig
StuᴵK 4039um kuelldit, er uigit uar uorðit
StuᴵK 4159Skilþuzt þeir at þvi, at Oddr lyste fiorraþum *a hendr þeim⸣ við sik; enn þar vvrðu enge hlaupa-favr ne a unnin verk at þvi sinne með þeim
StuᴵK 44713Þa urðo visir trunaðar-menn Ions Markus sonar, at Kolbeinn ætlaði at lata drepa hann, ok gerðu hann varan við
StuᴵK 46010øngvar vvrðo þar se᷎ttir
StuᴵK 46214Enn Þorðr ok su sueitin, er með honum var, sneri áaleiðis ok upp i dal þann, er verðr skammt upp fra Aárnesi
StuᴵᴵK 7626sva varþ sem hon bað
StuᴵᴵK 1218Vurðo menn sva uisir ufriðarins vm nottina viða um heraðit
StuᴵᴵK 19422liopo menn hveruitna saman, þa er visir vurðv, enn engir sva at þeim yrðe at gagne, er fyrir vrðo vand-re᷎ðino
StuᴵᴵK 1951Nu vurðo margir atburðir senn, ok ma þo fra einum senn segia
StuᴵᴵK 19526varla gat ek brott slitiz or hans haundum, sva at eigi vyrða ek af honum saurgut
Andr²A 35819var sendr Backa loðin til Islandz vorðinn vtlagi Noregs konungs
AnnSk 19727þar voru á .xviij. menn ok ho᷎fðu farit til Marklandz enn siðan vordit hingat hafreka
AnnSk 21319Hallfreðr vyrði litill af þessu mali
Hallfr61 11722þviat þat kann verða. at haleitum guds uinum se annat meira lof en framleẏpis hugrenningar megi skilia
~
PS 66425 JJ SÁM 1 70rb13Ok sem siðla var uorðit. gengr hann til herbergis
~
PS 69935 JJ SÁM 1 78va22⸢Vard [var. Verdr KatB(2017) 395] nu sua reiðr, at ...
KatA(2017) 387þeir vurðu hræddir
ÓH61 75310ef hann uyrði
ÓTᴵ 206uorðinn
ÓTᴵ 2010vurðu allir
ÓTᴵ 2023foro þeir aftr vid sva bvid oc sogdv sín eyrenndi slik sem orþin voro
TrójS 7223Mæla þat allir ꜳ eína lunnd i fornum frasognvm at eíngiss manz liflꜳt þess er eigi trvdi ríett ꜳ skapara sinn hafi iammerkiligt ordit
TrójS 18621⸢vyrði [var. yrdi AM 325 VIII 2 d 4° “C¹”; vrdi Holm perg 1 fol “C²”]
ÞorvVÓTᴵ 2834gvð veitt alltt þat er nv er ordit ok verda mvn
EVíðB 2035Enn þo þicki mer meiri von at eigi se her iafn mikill ovæta gaɴgr hedan fra sem adr ok lati gvð sva verda sem ek gett til
GBpB(2018) 2052þar sem allir lutir uurðu fyrir þetta guds ord. þa er audsynt at liosit vard ok fyrir þetta sama guds ord
Stj¹ 426dømi. þau sem uordit ho᷎fdu
Stj¹ 62at eigi uyrdi þeir optarri fyrirtyndir
Stj¹ 65sagdi gud sua. Verdi lios. Ok þegar i stad uard liosit
Stj¹ 1112i odrum sinum uerkum baud gud at eins. ok uurdu þeir lutir
Stj¹ 1929uęr seam mennina af mo᷎rgum dyrum drepna uerda
Stj¹ 2121faalu sik bødi Adamr ok hans husfru ... at þau uyrði eigi fyrir gud drottins augum
Stj¹ 368uo᷎tnin ho᷎fdu sua minnkaz ok þorrit. at io᷎rdin uar þa miok sua þurr uordin
Stj¹ 6010Onocentaurus segiz at af þi se sua kallaðr. at hann se halfr uorðinn sem madr enn halfr sem asni
Stj¹ 8511þa uurdu þrætur ok deilur milli hirdanna þeirra frænda
Stj¹ 10630at sidarstu urdu þeir lydskylldir ok skattgilldir Serkia konungi
Stj¹ 1084Enn sua sem aa leid daginn ok miok sidla uar ⸢uordit [var. uǫrðit AM 227 fol]
Stj¹ 12034⸢yrdi [var. uẏrði AM 227 fol]
Stj¹ 1788til þers at hann vyrdi eigi grunadr eðr fundinn
Stj¹ 17816⸢yrdi [var. uẏrði AM 227 fol]
Stj¹ 17816⸢yrði [var. uẏrði AM 227 fol]
Stj¹ 18020Vurdu þeir storliga reidir
Stj¹ 18633Eigi hafda ek seiminn minn herra. helldr hitt at hann uard þegar þu taladir ok nefndir medr þinum helgum munni
Stj¹ 20923þat uar nær umattuligt. at hun (ɔ: borgin) uyrði unnin
Stj¹ 2548þo at þat vyrdi nu langr uegr hia þi sem heyraz man mega
Stj¹ 26317hann ⸢verð [var. uerðr AM 230 fol “c”] slikr
var. BarlA 815: AM 230 fol “c”hann er prestr vordinn
Mar240a 43913vo᷎rdinn
~
HMSᴵᴵ 8516 Nik Holm perg 16 4° 20r13huat sæm þar wyrdæ sidaʀr mæiʀr wm suarit
IslDipl (1388) 9122vard engi sætt
Ann1005 40812af þessum sokum hinum myklum er nu ero uordnar uor j medal
Eym 11919ek mun j brottu vera huernn dag at læíta oss at fo᷎ngum ef sua vill verda
Fær 2611konungr spyrr huerr erchibyskup se vordinn
HákFlat 781eru þeir lutir nu vordnir sem þer vitud
HákFlat 1112þat vard i vid rædum þeirra at Olafr konungr spurdi at konu þeirri
ÓH1005 68313Asta er nu þess sonar æigande uordin er ek uillda giarnna moder hafua at verit
ÓH1005 71510hestrinn var hæill uordinn sa er konungr hafde ridit
ÓH1005 8199allsasskipti er nu mikit vordit sem þer megut sia. enn þo er vndarliga vordit at
SvFlat 56914ok mun vera kvikr i elldi brendr, ef hann verdr fundinn
CecB 2813Þa laustudu illir menn goda, sem iafnan verdr
CecB 28520vurðu þegar felmsfullir við bjartleik þann er ⸢var [skein] af vápnum þeirra
KlmA 39116at einn madr uyrdi sua sem pislarefni allrar sinnar ættar
Thom² 39326⸢orðnir [var. vorðnir var. Njála 57711: AM 162 B ι fol “Cι”]
var. NjM 28222 → var. Njála 57711: AM 162 B ι fol “Cι”⸢Þessi ... [var. ... vordin ... AM 567 XV 4° “C”]
var. KirjDˣ 2114: AM 567 XV 4° “C”þetta bref er gort vart a friadaghin
DN XII (*1337›AM 902 a) 6525vard hann fyrir sannar sakir a þessum sama reidskiota edr reidsleda brott rekinn
Ambr 3225Katerina vard hardla feginn þeirra ordvm
KatB(2017) 419ueriu letztu suarat uerda
Ljósv162 443ok vard sóttdaudr
Silv 24630Hvervitna þar sem þau komu, vurdu heilsugiafir vit siuka menn
Steph 3049vilda ek heldr at þú varðveittir bú okkur; en þat varð ekki
Án 34729J́ngjaldr konungr vildi drepa mik, ok flýðik því norðan, sem verða mátti
Án 3601þat veit ek sannliga at alldri vard hann kotwngur ne hans ættmenn
BevC(2001) 812En þegar Grímr kom, lét hann Grímhildi verða tekna ok færðan belg á höfuð henni, ok barða grjóti í hel
GrL 1531Hakon kongr mundi ecki til þess þurfa at ætla, at neinn greidskapr mundi uerdi (!) ꜳ þui fegialldi
Hák81 64510uordinn
Rém 13633þui uerdi huer sem einn ok ride a bvrt sem skiotazt med allann uorn her
Rém 19327kemur Olimpiat ... ok auitar hana at hun flackar uti einsaman ok se nu vid at þier verde þetta eigi optar
Sams 1019fer Asmundr nu j burtu og til sinna manna. verda þeir honum fegner
SigTurn 21311vordinn
Vikt 41Aullum ‹er› oss kunnigt, hver enfir á er ordin þesse orosto
KirjA 525Maðkar ok fiskar, fuglar ok bý ok mörg önnur skriðkvikendi verða ok kvikna af holdi eða viði
Klma 2808þeir kenna þui vm, ef ecki verdr vel, at latliga se til feingit
Krók 97Refr lætr nu verda hladna feriuna
Krók 1821ok seigia ... huersu uordit er
MarE 54233sem nu er audsynt uordit
MarE 5655opt hefer þu uanit kuomur þinar á stein uorn. og ætla eg at þu hafer her flestra hluta uis ordjt. þeirra sem þig hefer foruitnad
Vilm 19510med ollvm þeim gognvm ok giædvm sem greindre jordv fẏlger ok fẏlgt hefer ath forno ok nẏu ok eg uard fremst eigande ath
DI VII (*1492›tr 1493) 885síðan hljóp sverðit í stubbann, þann er Ǫnundr hafði undir knénu, ok varð fast sverðit
Gr 1220varð hon þá at spurð, ok þó tók hon þessu fjarri
Vígl 10315Þers háttar fuglakyn er þvílíkt at vexti sem álpt ok verðr eigi í norðrlöndum
Æv⁸⁹624 27319þessi er svo fagurliga ok giptuliga skapadur sem holld ok blod matti uerda jmilli kallmans ok konnv glediligaz
Æv238XXI² 31714og sem uti er bordsalmur uerdr hann spurdur huerr hann er
ÆvMið²² 4919ek verð í borgina áðr lýsir
Mág² 1543þeir Jngi kongur eru land faster vordner
Nit 1519dyret vart þegar so thamet sem þat hefde leingi haft verit med hondvm
JerReyk 21630Ef madr verdr staddur i bardaga, lesi þessa bæn yfer sinum sverdz fetli
Encᴵᴵᴵ461 11619Þotte honum laus o᷎ll sin vilmæle þau sem hann hiet ad þola stada monnum, saker þess hann trude erchebiskop være ordenn j Nidar öse
ÁBpˣ 14411Var sendr til Islandz Bakka Loðinn er þa var vorðinn vtlagi Noregs konungs
AnnHˣ 7121giordu þat þrir menn j dvlar klædvm oc urdu ei kendir af alþydv
AnnLy 28537Sa maþr er byr i hiorsey hann scal abyrgiasc kirkio þessa ... at þat spillesc at engo. oc reisa aþra kirkio slica. ef þesse verþr nackvat
DI I (*[c1200]›Bps A II 1ˣ) 30420stefnumm vier ellegar med þessu voru brefe hveriumm sem ei lykur til næstu prestarstefnu er verdur i Skalholltsbiskupsdæmi
DI IX (*[1522]›Lbs 62ˣ) 12422ho᷎fum vier gefid greindan Sniolf kvittan um allt þad sakferli sem hann hefur her brotlegur vorded
DI IX (*[1526]›Lbs 62ˣ) 39417Anniversarium oc slikt sæm værðr skulu þæir hafua alt (ɔ: aller)
DN II (*1276›apogrˣ) 1415villdi gud sem ver. at færd wyrdi. a sio æðr lanðe þa sæm ver storleghans gerna. at vitt sæmzst en j. Biarghwin
DN VIII (*[1338]›apogrˣ) 12531Þótt so verde, seiger hann, ad hverfe nockrer sauder, þá giettu ecki umm
DplFljˣ 1295Sár Gryms vard illa, og bliez upp fótenn allan
DplFljˣ 13133hun baudst ad binda umm sár Gryms, og þad vard, ad hun batt umm, og hvarf sydan á braut
DplFljˣ 1321þiker mier rad ad um [s]ie foruitnast, enn þad vard þo eckj
Eb447(2003)ˣ 19413Hallsteinn suarar: Verdi sem ma, allt skal nu fara ad einu
Fljˣ 10316ef Magnus Erlingssunr vurðe konongr ivir Norege. þa skyllde Valdimar ... æignaz allt landit
FskAˣ 3659hann var æigi þa ænn norðr sigldr er þetta varð
FskBˣ 763hann sie allrar fornar þínnar ok forner þínar feitar verdi
~ lat.et holocaustum tuum pingue fiat
1412 (Vulg Psalm 19,4) GlossPsalt 1512allt j verolld þat verdí þat verdí
~ lat.a seculo et in seculum fiat fiat
4222 (Vulg Psalm 40,14) GlossPsalt 4323verð ek heim í kveld
Hávˣ 2328Þetta er enn orðit undarliga, at tvau ungmenni hafa orðit at skaða þvílíkum kappa
Hávˣ 4326þa er hann heyrdi þetta, bra hann gronum og ⸢vard [var. tók AM 203 folˣ “203”] seint til orda
HeiðrUˣ 15014Þat varð í Svíþjóð
Hkrᴵˣ 5010Þórir helsingr; hann fór ... af Jamtalandi ok austr yfir markir þær, er þar verða, ok byggði þar
Hkrᴵˣ 1843Átti Óláfr þar nǫkkurar orrostur ok varð herstjórnin vel í hendi
Hkrᴵˣ 2927En þar varð, sem jafnan verðr, þar er menn verða allmjǫk druknir, at inn næsta dag eptir varask flestir menn við drykkinn
Hkrᴵˣ 3396talaði Óláfr ok varð þat í rœðu hans, at hann myndi þann mann gœða bæði fé ok virðing, er Hákoni jarli yrði at skaða
Hkrᴵˣ 35313varð hann handtekinn ok dreginn upp í skútuna
Hkrᴵˣ 4538hann gekk upp á bergit, þat sem þar verðr
Hkrᴵᴵᴵˣ 19618þeir kómu yfir á eina, þá er þar verðr
Hkrᴵᴵᴵˣ 2537Magnús var veill á fótum ok lifði lítla hríð ok varð sóttdauðr
Hkrᴵᴵᴵˣ 3697þa vrdu j Vestfiordum maurkut kyn bædi i synum ok draumumm
HrafnAˣ 21812til sektar Þorvalldi at laugbergi. ok þeirra manna annara er seker haufdu vordit vm hvalmꜳl
HrafnAˣ 22410Sa atburdur vard under virkinu þar sem liosid hafdi sezt vm veturinn äþur
HrafnAˣ 2352Þórðr spurði, hversu þat varð, en Gunnar sagði allan atburðinn um brennuna
Hǿnsˣ 331fǫþor Harallz ens hárfagra es fyrstr varþ þeꜱ kyns einn conungr at ǫllom Norvegi
Íslbˣ 744En þá varþ fǫr manna mikil mioc út hingat úr Norvege til þeꜱ uɴz conungreɴ Haralldr baɴaþi
Íslbˣ 924En svá er sagt at Haralldr vę́ri lxx. vetra conungr oc yrþi átrǿþr
Íslbˣ 927En þá er Ísland vas víþa byɢt orþit. þá hafþi maþr ꜹstrǿɴ fyrst lǫg út hingat
Íslbˣ 1437En maþr hafþi secr orþit af þrę́ls morþ eþa leysings
Íslbˣ 1719Land þat varþ siþan allz heriar fé
Íslbˣ 1724Svá hava oc spacer menɴ sagt at á lx. vetra yrþi Ísland albygt
Íslbˣ 1727þat var ... vetri eþa tveim áþr Haralldr en hárfagri yrþi dꜹþr at tǫlo spacra maɴa
Íslbˣ 1730Þat verþa vicur ii. eɴs sétta tegar en mónoþr xii. þrítøgnáttar oc dagar iiii. umbfram
Íslbˣ 1935en at ǫ́ro tali verþa iiii.
Íslbˣ 2011En þá es. aycsc at ǫ́ro tali et siꜹnda hvert at vico en øngo at hinu þá verþa vii. ǫ́r saman iamɴ lǫng at hvǫ́rotveggia
Íslbˣ 2012En ef hlaupǫ́r verþa ii. á miþli þeira es ꜹka scal þá þarf ꜹca et sétta
Íslbˣ 2013‹Þ›inga dęilld mikil varþ á miþli þeira Þórþar ... oc Odz
Íslbˣ 227en Þórþr geller varþ hǫfþingi at sǫceɴe
Íslbˣ 2210enda varþ secr haɴ Hœsna-Þórir oc drepiɴ síþan
Íslbˣ 2218oc qvaþ ýmissa vandrę́þi møndo verþa ef eigi réþisc bǿtr á
Íslbˣ 2222þá vas landino scipt í fiórþunga. svá at iii. urþu þing í hveriom fiórþungi
Íslbˣ 2223iii. urþu þing á hveriom fiórþungi ... nema í Norþlendinga fiorþungi váro iiii. af því at þeir urþu eigi á aɴat sátter
Íslbˣ 2225En hann varþ viþ þat reiþr miǫc
Íslbˣ 2826hann vas epter í Laugardali meþ xii. maɴ. af því at hann hafþi áþr secr orþit fiǫrbaugs maþr
Íslbˣ 2837oc sagþi at þat muɴdi at því ósætti verþa
Íslbˣ 2918þat mon verþa satt es vér slítom í sundr lǫgen. at vér monom slíta oc friþeɴ
Íslbˣ 2926Á hans dǫgom urþo marger hofþingiar oc ríkismeɴ seker eþa landflótta of víg
Íslbˣ 3216þeir urþu síþan vígþer ii. til byscopa
Íslbˣ 3420þeir urþu aller hǫfþingiar nýter
Íslbˣ 3422En ii vetrom síþar varþ alldamót
Íslbˣ 3736þat verþr allt samaɴ mcxx ǫ́r
Íslbˣ 3742Aumr ok vesæll er ek vorðinn
KlmBˣ 19639Stendr nú svá sem vorðit er
KlmBˣ 19714hvervetna þar sem ek verð (ms. uerdr) í bardögum
KlmBˣ 2368 → ms. 163v11Hví varð svá ílla?
Knýtlˣ 8615i þeim vatnna gángi vard Sólheima sanndr
LdnHb105ˣ 936Vard þat ok suo
~ lat.ita evenit
HFars 178421 MarD635ˣ 68024Werdi nu ok, sem mer er bodit
~ lat.fiat igitur
MirMar1896 24a9 MarD635ˣ 9348hun var vordin modir
MarD635ˣ 97818rikr madr, sa sem langan tima tærdi giarna sitt godz, til þess at hann vyrdi þar af vida frægr
MarD635ˣ 106410þessi kristni madr ... var vordinn yfrit rikr
MarD635ˣ 106617⸢verda [var. ko᷎ma Holm perg 16 4°]
~
HMSᴵᴵ 11111 Nik AM 638 4°ˣ 73v4þeir drepa niðr hǫfði ok verða slegnir miklum ótta ok hræzlu
Rémˣ 4110segir Steingrími um sina ferð, sem orðit var
Reykdˣ 18016munum ver gefa þeim velldi at svara þer. Varardag mællti: Verði sva vel, at goð var svari oss
SJ¹ˣ 77933Nv ⸢*hefir fleira orðit senn en einn hlutr, ok verðr þó frá einum senn at segja ... [BLAdd 11127ˣ “IIp”; non emend. er þar til mals at taca, at ... ]
emend. StuᴵK 17316: BLAdd 11127ˣ “IIp”⸢*... Þá varð bónorð í Hǫrgárdal, ok bað Þorfinnr konu, Ǫnundar son [BLAdd 11127ˣ “IIp”; non emend. ... Þorfinr Onvnþar son bað], Ingibia‹r›gar, dottur Guðmundar dyra; hon var lavngetin
emend. StuᴵK 17317: BLAdd 11127ˣ “IIp”fleira ætlaða ek at mæla við Hafliða en orðit hefir
StuᴵR440ˣ 2318ok svá vel má verða, at góðir menn komi sættum á með ykkr
StuᴵR440ˣ 371En Sighvatr dæsti við ok kvað slíkt ekki gegna mundu, ok varð þá ekki ‹skiotlict vm raða-giørð hans›
StuᴵR8ˣ 45623En við þessi orð Órækju varð Sighvatr ekki búinn til handsalanna, ok váru þeir þar tvær nætr
StuᴵR8ˣ 47821Lítlu síðarr funduz þeir konungr ok Brynjólfr, ok verðr þat í tali þeira, at konungr spyrr at þeim inum íslenzka manni, er verit hefir með honum um vetrinn
StuᴵᴵR11127ˣ 14222Segir Þorgils þá mǫnnum sínum, at hann ætlar at ríða í Reykjaholt ok taka Egil hǫndum, ef svá vildi verða, en bannaði mǫnnum at bera vápn á hann
StuᴵᴵR11127ˣ 18018Spratt ábóti þá upp ok bað, at verða skyldi guðs vili
StuᴵᴵR11127ˣ 2551Meistari veiðimanna var ... vel vorðinn at kurteisum meðferðum í öllum siðum
Trist¹ˣ 3326
‖ [e-t] :
Þa varð konungr. óglaðr fyrir sakar æið‹s› sins. ok vildi hann æigi verða hæit sit. hældr sendi hann menn til myrcva-stofo. ok bouð at hoggva hofuð af Iohanne baptista
HómNo²⁵ 10732eigi skal einn eiðr alla verða, ok má þetta verða vel, þó at hitt yrði illa
NjR 439Eigi verðr einn eiðr alla
BjHˣ 13825Eigi verðr ⸢einn eiðr alla [einnveg alltíð]
BjHˣ 13825Eigi verðr ⸢einn eiðr alla [var. einnveg alltíð Rask 28ˣ]
BjHˣ 13825
‖ [e-u] :
‖ [e-m/e-u / e-rs] :
Hvat ⸢varþ [var. vart Eluc675(1989) 329] þeim
●Eluc674(1989) 324Verþi mer epter orþom þinom
HómÍsl³⁶(1993) 61r8verþe mér þetta sva sem þu hevir fyrir sagt
HómÍsl³⁸(1993) 63v18at honum mindi hava æðet (ms. orðet) nokot
ÓHLeg 1331 → ms. 74r13⸢*værðr [non emend. værð]
ÓHLeg 1814n.oc sva a hverngi veg er hann villir landz brigð firir maɴe. oc verðr þat allt honom fiorbaugs garðr
GrgStað 4128⸢verðr [var. varðar GrgKonᴵᴵ 7811]
GrgStað 41717ef hanom verðr þat oftarr. þa scal hann enn bꝍta
GulKrᴵ 920Þat er oss harmr mikill s. (N. ɔ: segir) Einarr ef þer verþr nocqvot. oc mono vinir þinir eigi bøtr biþa
Mork 14024þa em ec vp gefin ef þer verþr nocqvaþ
Mork 2224liðscortr man mer alldregi verða
Alex 14413þat mon mer verþa sem minom foþor. at ec mon deyia
Jvs291 12420þa er þeim sva leitt vorðit riki Knyttlinga
Orkn325IIIβ 5610honum uurðu oll gong oc gradur kunnegar a garþenum, þann tima er hann hellt ærkibyskupsens stolenn
Thom¹ 2534at Aghmundi værde æighi skade at a grase sinu
DN I (1310-1311) 11732Vel verði hans hondvm
Bær 11411Hvat vart þeim [Magister] [M]æð honom varo þeir brꜹt reknir
Eluc675(1989) 329þótti mér þat óbætiligr skaði ríki þínu ok liði, ef þér yrði ⸢nöckut [var. fyrirkomít AM 152 fol] ok því geck ek eigi móti þér eptir megni
HG 461Sigvallda ⸢hafði orðit [var. var orþit Jvs291 11822] kallt
Jvs7 3024Þat varð Skarpheðni, er þeir hjópu ofan með fljótinu, at stǫkk í sundr skóþvengr hans
NjR1908 21117Hver vndr ero vorðin folki þesso er sva syrgir sarliga
StjC 44620hefir þinn þionostomaðr vorðit skogdyrvm hælldr harðlæikinn
StjC 46329ef fatꝍkum manni uerðr nokot siðan
Landsl 14114mun þer at þessu uerða uiʀðing ok tekr firir munn honum
Heiðy 1041Grvnuþlict er þinn orþit þo at hafa a þaɴ raþit er þic rvpplar
Niðrst² 623Þa er gvþin voro orþin honvm sva reið sem vǫn var, hliop hann abrꜹt ok fal sic *a fialli nokqvoro
SnE 6810þó at hinum hafi þar ⸢af mein orðit [var. mein at uorðit GKS 3271 4°]
var. Jb 1833 → Jb GKS 3271 4° 33v12han skildi ængum manne sælia þæt sæm honum vyrdi þer j falt vttan þoralde bonda
DN XI (1334) 2531sua ok en sira Amundi ⸢virdi [var. vyrdi DN II (1340) 20017] mæiræ fallt þa skildi han biodæ fyrst brœder sinum
DN II (1340) 19932skal þeim at þessu hafa vorðit en mesta sæmd ok gæfa
Finnb 135mællti hon: Se her ambatt drottins, verði mer eptir orði þinu
JBapt²A 85626Þat varð Skarpheðni, þá er þeir hljópu ofan með fljótinu, at stǫkk í sundr skóþvengr hans
NjM 2333þat kann ýmisliga takast, hversu fljót þeim verðr sín ferð í curiam ok aptr þaðan
GBpD 11923segist hafa mikinn sorgar létti, ef hún vissi hvat piltinum væri vorðit
GBpD 14030Oc i þvi bili vard Asbirni lavs avxin, er hann hafþi nidr hoggit, oc rendi (hon) fra honum
StuᴵK 9123Siþan fecc Hacon Guðrunar oc var við hana hardr, oc qvað ser eigi skyllðv þat verþa, at hennar menn stæði yfir hofuð-svorðvm hans
StuᴵK 16913varð hann brað dauðr ... sva segiz at fleirum varð heiðnum mo᷎nnum ef þangat villdo færa bv sitt
ÓTᴵ 27610þo at ollum auðrum verði þat þa skal mik þat alldri [henda]
~
PS 1211 Pétr SÁM 1 3va3Þá verðr Oddi ljóð á munni
ǪrvM 7611verðr henni ljóð á munni
ǪrvM 18013ef fátœkum manni verðr síðan annat hvárt deyr af frosti, eða bíta dýr eða hundar til bana, þá er þess bónda ábyrgð, er úti lét liggja
Jb 10713En ef þess verðr akr eða eng er lǫgfesti fyrir, þá skal hann beiða aptrfœrslu, at aptr komi fyrir fimt
Jb 1425verdr
~
HMSᴵᴵ 1325 Nik Holm perg 16 4° 45v31uerdr henni liod a munne
Vǫlsa 33313gaf Hallr þat rad til. at þeir sæti vm lif Ketilbiarnar. qvad hann þa mest adra hǫnd af Þori æf honum yrdi nockut
GullÞ 3830hann var konúngdóminum nærstr, ef Gusa yrði nokkut, en þóttist áðr vanhaldinn af skiptum þeirra
Ket 12212verdr Sigurdr fyri honum med hrutin. Krapi mællti vel verdi þier ... er þu hefer stytt leid fyri mier. hafdi ek nu ættlat at sækia hrutinn er kerling gaf mier
Sams 373þau (ɔ: bǫrn dvergsins) mælltu at þeim fielli allr ketill j elld ef duergnum fodur þeirra yrdi nockut
Vikt 1822Vilmundr snaradj suo fast skio᷎llden at Buris uard laust suerdjt
Vilm 17511bidium ver gud allzualldanda. at hann værdi yður værdlaun ok ambun þessa hæims med sinum naaðom. en annars hæims med æilifri dyrd
DN VIII (*1340›apogrˣ) 13821þeer gator ok vm j. brefe ydru. at ver mættem fa. yðer. æin baatt. þan sem roa mætte aatta menn a bord. hofwm ver þess ænghin æfni. aat suabunu. en þeghar ver kunnum betr lidughir værda vilium ver gerna lata værda yder
DN IX (*[1341]›apogrˣ) 14434Álfhildi varð, sem mǫrgum kann verða, þeim er fá ríkdóminn, at henni aflaðisk ei seinna metnaðrinn
Hkrᴵᴵᴵˣ 158skrifaþa ec þeꜱa af et sama far ... oc *iócc því er mér varþ *síþan cuɴara oc nú er geʀ sagt á þeꜱi en á þeiʀi
Íslbˣ 16engum manni ann ek meira, ok því verðr mér þat mikill hermr, ef honum verðr nökkut
KlmBˣ 22435þá stendr þó til miklu meira geigs, ef konunginum verðr nǫkkut; þvíat eigi má þat vita, þar er margir koma þeir saman, er lítt eru vandaðir, nema ‹nǫkkurr› unni sér þess glœps
Knýtl1741ˣ 14020hverr mun heldr vilja falla um þveran annan, en mér verði neitt
StuᴵR440ˣ 3516en nǫkkurir fǫrunautar várir skulu ríða síðarr ok hugleiða um hvat hverju verðr
StuᴵR440ˣ 3715En svá hefir mér spurz, sem þér félagar þykki verit hafa eigi spakir til fulls. Drottning mælti: slíkt verðr opt ungum mǫnnum
StuᴵᴵR11127ˣ 1447hann kastaði torfi á stofuvegginn. ... gekk honum illa upp at kasta, ok vili þér sprengja mik, segir hann. Sturla mælti: gefstu vel, fóstri! annat mun þér verða en þú springir af torfkasti; ok muntu þó eigi eiga langt ólifat
StuᴵᴵR11127ˣ 24829er þad mikill skaðde ef þier verdur nockud enn alls einngi vmm mig. enn þetta er mikil haaska ferd
Svarfd(1966)ˣ 78Vita vilda ek þat, Þórðr minn, hvárt þat varð þér váðaverk, er ek fekk af þér hǫgg í fyrra sumar
ÞStangˣ 7717þetta verdur bæde V̈ngum, og gómlum
ÆvMið¹⁰ˣ 1724
‖ (+ inf.) :
deyia verþa allir ór heiminom þessom
HómÍsl⁴³(1993) 71r34Bvscop baþ hann tvsvar eþa ‹.iii.› at hann scvldi til kircio fara. en hann qvasc hem verþa at fara
Mar655II xxxvii8hon m[°°]ᴛe non ganga. oc travt sitia ... oc varþ hana at bera avalt fraᴍ vel. iɴar
ÞBpCod645 273er þeir leituþo viþ at hrørasc, þa snorusc þeir i hring oc mato eigi framar ganga ... oc sa hverr til annars, oc visso eigi, hvat þeim var orþet
Martin¹ 55916let taka alla hinA bæztu menn ... oc vorðo nu at taka við kristni eða þola dauða
ÓHLeg 704En er alæið a stundena þa sagðe Olafr konongr þæim at hann mundi hæim værða fara til noreks
ÓHLeg 744vill maþr fresta scirn til lavgaʀ dags fyrir pascha. eþa hvita daga. oc verðr honum þat rétt ef barn er eigi sivkt
GrgKonᴵ 714ef eigi er rett at virðingo farit. þa verða at racna leigornar
GrgKonᴵᴵ 19816ella verða at racna leigornar allar
GrgStað 758nv verðo vit bæðe her deyia saman
Streng666 27433ec verð þegar heim aptr at vennda
Menota: 27va27 BarlA 5017þa ⸢uvrðum [var. vvrðvm AM 232 fol] ver þegar at flya
Menota: 81vb28 BarlA 15326Þa verþvm vit fara eptir scalvm oc vega hringiɴ
HalldSn³Mork 15410En þar muno þo marger luter værða fylgia þeir er til iðrotta hevra. æf maðr skal vitr heita
Kgs 333Nꜹðsyn atta ec til heʀa s. (ɔ: segir) hann. ec varþ at gera at hoso miɴi
OddMork 2594orlaganna scipan verðr sinn framgang fá
Alex 4921hann verðe fara til fostriarða sinna með eina saman scoᴍ
Alex 11321Ec verð ... aptr fara sciott til rikis míns. er gętzlo laust stendr meðan ec em ífra
Alex 11715oc mvndv hafa verþa þat er þv beiþir oc far siþan brꜹt
Jvs291 5123Ver mvnom þa verþa taka til vaʀa raþa ... ef konvngriɴɴ vill sitia kyʀ hia malvnom
Jvs291 7115miclo helldr villda ec þer hava gefin verit en þeim er nv á ek en þo man þat nv́ sva vera verþa
Jvs291 9931verðo ver at lata hesta vara oc vapn
Þiðrᴵ 1454konungr suarar haua verði þer skutil sueininn
Þiðrᴵᴵ 5420liz mer sem þu munir ⸢verða [var. þurfa AM 177 folˣ “B”] at varaz þinn frænda þiðrec
Þiðrᴵᴵ 16921grunar mik huartt þu munt sa halldit þinum konung domi eða æigi firi ofkappi hans oc nu munttu verða við at buaz oc geta
Þiðrᴵᴵ 1706verðr Viðga vaʀ vinr með sina fylking bæriaz við junkherra þether oc junkherra sono Attila konungs
Þiðrᴵᴵ 23619Oc er Ræinalld ser at allt hans lið flyr þa verðr hann oc at flyia sialfr. her eptir riðr æinn riddare all kapsamlega at þiðreki konungi þat er hans maðr oc sægir ok callar Goði herra þiðrekr konungr
Þiðrᴵᴵ 24616nu verð ek dæyia eða hæfna minna juncherra
Þiðrᴵᴵ 24718hælldr ⸢værð [var. wil AM 178 folˣ “A”, etc.] ek heim
Þiðrᴵᴵ 2515Nv mælti Barði. þetta horfir til oefniꜱ er hon er a ferð komin. ok mætti ver þeꜱ vel an vera. ok verðr nv at leita raðꜱ ok letta a ofan fꜹrna hennar
Heið 7425Hann let þo sva bvit þa mundo verða at vera. ok skulom nv aptr hverfa
Heið 8618hann verðr at raða ok er þat þo miok imoti vilia þeira
Heið 8619ser Barði þat at nv mvn sva verða at vera ok sneri nv imoti þeim
Heið 8910Nu riðr Illhvgi eptir þeim við .c. manna ok nv lystr a miorkva miklvm ok verða nv aptr at hverfa
Heið 967þeir menn se til olifiss særðir er utan kirkiu uerða at standa
Hóm655XI 5810þotti þat licazt at hann man værða sækia a okunn lond nockora rið
Sv 719lið Sverris konungꜱ var sva mott af langri vocu oc erviðe at þeir urðo þa hvilld at taka
Sv 1428Nu verðum ver at segia noccorn part fra monnum Magnus konungs
Sv 408þeim þotti þa licara at beriaz myndi verþa
Sv 5624En at oðrum kosti munum ver verða at flyia norðr i land
Sv 5734þickiomz ver hafa þurfa. ... en hvart sem er þa verðum ver at hafa. Bøndr letu nu til hestanna
Sv 18221þeir skvlv verða at byɢia eyðimerkr ok lifa þar við grasa rꝍtr ok dyra holld
Bret 23911er hann kom austan firi Nesiar rak at honum isa ok varþ hann at snua til meginlandz
HákEirsp 52711oc eigi beiði ek þic annars, en þu visa mer glꜹgt til þess staðar, er Locus Calvarie heitir, oc man ec þar leitaz um, sva sem ⸢verða ma [var. mer likar AM 233 a fol “B”]
KrossInventA 30626ek á erfðamál mikit hér í landi, ok mun ek yðvar verða við at njóta
NjR 144ek á erfðamál mikit hér í landi, ok mun ek yðvar verða við at njóta, ef ek fæ rétt af
NjR 144Seg þú mér nú allt þat, er á meðal ykkar er, ok lát þér þat ekki í augu vaxa. Svá mun vera verða, segir hon. Ek vilda segja skilit við Hrút, ok má ek segja þér, hverja sǫk ek má helzt gefa honum
NjR 2415Þá mælti Mǫrðr til dóttur sinnar: Seg þú mér nú allt þat, er á meðal ykkar er ... Svá mun vera verða, segir hon
NjR 2415Kunna þótta ek norðr þar, skalt þú segja, en þó munt þú segja mér verða, hversu málit skal upp taka
NjR 622Munuð ér því verða annars staðar á at leita
NjR1908 33425verðvm ver at lata þa lifa þo at með nockorvm navðakostvm
StjC 36736Svá varð at vera, sem hon vildi
ǪrvS 176uerða nu annat huart at missa fiarinꜱ eðr ðrepa hann
Heiðy 1055(honum) kom þat i hvg, at hann mvndi verþa at leɢia sik i hættv, ef hann skyldi frægr verþa, ok let leggia a sik fiotvriɴ
SnE 3524Sva mikils virþv goþin vé sin ok griþa staþe, at eigi vildv þav savrga þa með bloþe vlfsins, þot sva segi sparnar, at hann mvni verþa at bana Oþni
SnE 386Stort munum uer uerða til þess að uinna að Julius kalli skaða epter oss fa menn. sua margar þusunder liðs sem hann hefer með ser
Rómv595(2010) 2871þeir erv af avllvm goðvm mavnnvm bravt keyrðir ok verða at flyia
Ant 6911ek verð at skynda heim
EgM(2001) 10813varð hann einn at raða þeira i milli. huart er henni þotti vel eða illa
Finnb 426Þat muntu nú vita verða; þó samir mér illa frá at segja
Glúm 618Þat muntu nú vita verða; þó samir mér illa frá at segja
Glúm 619Kormákr ríðr í brott ok leitar þessa stráks ok finnr, ok nú verðr hann at segja it sanna
Korm 27816ef þér er hugr á landkaupi, þá munum vér verða at ganga nær
Laxd 27817En nú vituð þér, í hvern vanda vér erum komnir, verði þér nú fyrir at siá með mér, hvat til ráðs skal taka
MarB 1473Munu vit verða at leita annars staðar á
NjM 36424Verdr ek nu naudigr at syna ydr mína naudsyn
Rómv226(2010) 1410adr enn sundrskilia uyrdi born modur hans ok foður
ÞBpA 1798Oc verðr þar nv staðar at nema
StuᴵK 1817Snorre var ... heitfastr ok fagrorðr, ok kallaðe miok sinn, þa er hann talaðe ‹við›, v-hlutdeilinn, enn ef hann lag[ði] nøckut til, varð hann at raða við hvern sem hann atti, ella fylgðe ber vhe᷎fa
StuᴵK 4346Hvar er Hrafn Gvðrvnarson. hann verð ek at fínna
HrafnG 8121Sem konungrin [000000000000]t verdr hann þegar istað at bera heim til borgariɴar. [00000000] siukan
~
PS 59432 JJ SÁM 1 53ra14Hallfreðr varð sva at kveða sem honum var ifyrstu sagt. sem hann uattar sialfr ok harmar sik er hann var eigi þar at beriaz með Olafi konungi
ÓTᴵᴵ 2943þeim varð minnz til vandræða er hestarnir liopu fra ok vurðu þeir at ganga langa leið til sins heíma
ÞorvVÓTᴵ 29719Vurdu þeir sua af at lata uppteknu uerki
Stj¹ 6714Enn naudsynia fo᷎r nockura vard annan dag at fara fra munklifinu
GregDialB 18337Nú ferr Ásmundr ok býðr þangat vǫlunni, ok hon léz fara verða ok þar kemr hon á sama kveldi
ǪrvM 1014Gerir pusan swa mykit at þo at meinbughi telizt a siðan þau hafua saman buit. swa at þau verði at skiliazt
StatÁrni 83832hon (ɔ: kirkjan) mo᷎ghir iðir en þeir með fridhi oc siðsemd iðka þer sem þeir verðir með veraldlighe fiolskyldo oc likams erwdhe iðir oc yðrum bornum at fo᷎dha. oc þer með bædhi veraldlighom oc andelighom iðrum formonnum at þiona
StatÁrni 8415Odinn sagde at hann skyllde fara uerda ok æigi aftr koma fyrr en hann hefde nad meninu
Sǫrla 2763Hann vard þegar lostinn bradasott, sva at hann vard til reckiu at bera
Ambr 5118Leto þꜳ verda ath ganga huorirtueggio allt, þat er til wopna ho᷎fdu
Bǫgl81 28616Klibánús konungr herinn ok skipar fykingar. Ok uard hann þetta lengi at gøra, þvi ‹at› hann hafði úflýjanda her
Rém 24626enn nafn mitt segi eg þier eigi. enn þo a eg uid þic erindi þa muntu verda at birta þat sagdi kongsson
VSj 1218sier hann huar fer einn flugdreki og hefer dyrit oarga j klom sier. og hefer fest þær j bogum dyrsins. og er drekinn beiner flugin helldr dyrit sier j eikurnar og verdr þa allt upp at gannga
VSj 2612trúum vér, at verða mun nöckut gott af yðvarri kvámu leiða
ÁsmM 9124stendr eingin borg edr kastale fyri þeim, sa at eigi verdi annat tveggia vinnazt edr upp at gefazt
KirjA 116þeir saumu verda nu med litillati myskunar bidia, sem adr hugduzt micin part myskunar mega audrum veita
KirjA 5515uar Hermann kongur þá suo modur ok sár at hann uard ꜳ̋ skio᷎lldum heim at bera
Jarlm¹ 3213þui synir oss sem ver munum uerda nordr at koma j sumar ok leggia enndiligan ur skvrd ꜳ sogd mal
LBpB 11127var þeirra atgángr [svá] harðr, at menn urðu forða sér nærri at vera
GHr 32812uard Pandarus ath missa sitt ess fyrir hans mikla afle
Hect 17816sem abothe sier þat at Gregorivs mvne radꜳ verða. þꜳ bad abothen Gregorivs at ganga med sier
GregBpReyk 1329ꜳ nafn hans vera Johannes. og so mvnn hann verda eiga einn godr kenne madr
JGullmReyk 1691verdr eg
OsvReyk 8325Riker menn uerda hafa leyfi fyrer magtar saker hvort þeir drecka í einu edvr þrimvr
FormBrúðᴵ 1708uerd eg at fara þangat, þui at eg ꜳ riki allt epter hann
Jvs510 2316þꜹ ... attu born þꜹ er nefna verðr
Gíslˣ 729þótti honum ilt, ef hann skyldi flýja verða, þvíat hann hafði þat aldri reynt
Hkrᴵᴵᴵˣ 478Sé ek ... at ek verð hefja þessa teiti
Hkrᴵᴵᴵˣ 29116Og so breyttu þau huǫria nött og skrǫfudust so vid framm til þess Þörir kom heim, og verda menn þꜳ̋ ad þeckia huǫr madurinn er
Hrólfˣ 7120Þetta mun vera reyndar, at þú munt vera engi gæfumaðr, ok illt mun af þér hljótask; en svá mun nú vera verða
Hǿnsˣ 2111oc (hann) talþi fyrer mǫɴom á marga vega at þat scylldi eigi láta verþa
Íslbˣ 2917En þat varþ at framfara. at þá vas scrivaþr Vígslóþi oc margt aɴat í lǫgum
Íslbˣ 3715Hárekr kvað hann skyldu verða at þjóna honum ok laust horninu í hǫfuð honum
LjósvLˣ 12725verdr hann at sitia ok huilazt
~ lat.iussus est
SpecH 260b55 (VII 107) MarD634ˣ 8814þui vard hun at bidia þa hialpar
~ lat.coacta est
HFars 178158 MarD635ˣ 66215snyrr nu vid ok steikir, sem verda ma, þar til er litlu sidar kippir hann at ser, rifr af teininum ok slær vpp i sik med miklum traulldomi þat, er hann hafdi steikt
MarD635ˣ 105533Þu veitzt þad sagde Klaufi. ok skallttu verda at seigia rvner
Svarfd(1966)ˣ 2630þessa nótt verð ek hèr at sofa svá sem hjá eiginkonu minni
Trist¹ˣ 1481þeir ero svartir oc ogurliger sva sem risar. þa verdr oc alla at drepa
TrójO²ˣ 138varð hann at fara it efra um heiðina, því at vatn gengr fram um víkrnar
Vápnfˣ 562
‖ (+ præs. part.) :
Dvergarnir ... voro þa maðkar, en af atqvæþi gvþaɴa vrþv þeir vitandi manvitz ok hꜹfþv maɴz liki ok bva þo i iorþv ok i steinvm
SnE 2022Yngvillðr Þorgils dottir vard ecki vnnanði Halldori bonda sinvm, oc var með naccorvm hefindvm, meðan Þorgils faðir hennar var við
StuᴵK 6027uær skulum iafnan fyrer ydr bidiande uerda medan þer erut burt
Rém 20828- (see citation slip for text) AnnaReyk 37716
gaf konginvm þat at skilia at aller þeirra afgvdar ætte nidr at falla og at ongv verda. nær sem ein mey hvn yrde barn fædande
AnnaReyk 38111settiz hvn nidr þar j morckine og greth miog sarlega. og vard rædannde vmm þat hverssv dottvr hennar jvngfrv Maria mvnde verda margra hlvta þarnanndis
AnnaReyk 3907‹Þ›ꜳ sem heilogh moder Sancta Anna kom nær Bethlehem. þꜳ vard hvn heyrande ho᷎rmvleg hrop grath og qveinan barna
AnnaReyk 39820þꜳ vard hann bitvrlega grathande af fagnnade
AugReyk 11934Gregorivs ... fieck so at heyra hvat hvspreya sagde og vard hvgsande. og miog hryggr af þessv
GregBpReyk 115Moyses er hann vard siaande þessa synena vndradizt hann
StephReyk 22227
● láta sér verða ...
lǽtr ser þat verþa fyrst á vegi at haɴ hꜹɢr til fiolneꜱ freɴɴda sins
Jvs291 6023lǽ̨tr ser verþa á alla vega seᴍ bezt til aka
Jvs291 653Hon lét sér alla hluti kvennmannliga verða til hans
HálfdEystˣ 10119
● verða varr [e-s / við e-t]
þa er bitvrvlfr byz til þessarar ferðar oc hans menn þa verð þetleifr vaʀr við þessa alla ætlan
Þiðrᴵ 2113Synir Gvðbranz verða varir við at Eyiolfr er þar. Biðia Barða veita ser at þeir nai hans lifi ok hefna sin
Heið 935þat er orðtak, at kona verþi vꜹr þes, er hon verþr vis
SnE 395Vurðu þꜳ lærisveinar varir við
Páll²A 24135þegar landz menn vurðu við varir
ÓTᴵ 261
● verða vistum
● ‖ impers.: verðr [e-m] [e-t / e-s / ■]
æf slicra luta værðr vel gett allra sæm nu hafum ver um rœtt
Kgs 10537þaccaþi henni vel oc let henni hafa stormaɴliga orþit
Mork 45928Nu vęttir mik. segir hann at litt uerði iraðit. ef þetta flytr þu fram a manna motinv
Heið 6515Barði tekr uið harþstei[ni]nvm ok ekr tygil knif af halsi ser. ok þokaz þa nockvt steina seyrvit er hon hafðe latið a halꜱ honum kerlingin ok þeꜱ uerðr getið siðarr
Heið 8113Flovent varþ þat v̇ vitrliga, er hann reið eigi eptir honvm
Flóv¹ 13113Vvitrliga hefir mer orðit, segir hann, oc villda ec fyrir þessa vhefv, at þv þegir at mer grip þeɴa
KonrA 8118mun honum þurfa at gefa til fé mikit, ef honum skal verða komit í málit, en þó munu vér ekki at því fara
NjR1908 33429þa uerðr vm rætt at miog hefði a uegiz. þeira lið sunnan manna
Heiðy 10426en þat kann oft verða er menn hitta i slika luti. ok uerðr sua mikit rið at ef nockut verðr uið blanðit forneskiu at menn trva a þat ofmiog
Heiðy 10530Vlfrinn segir: ef þer bindið mic, sva at ek fęk eigi leyst mik, þa skollit þer sva, at mer mvn seint verþa at taka af yðr hialp
SnE 376ok dvelzt smiþin þa nott, ok eptir vm daginn varþ ecki sva smiþat, sem fyʀ hafþi orþit
SnE 4623Ok þa er smiðrinn ser, at eigi mvn lokit verþa verkinv, þa færiz smiðrinn i iotvnmoð
SnE 471en er æsirnir sa þat til viss, at þar var bergrisi komiɴ, þa varð eigi þyrmt eiþvnvm
SnE 473*ok i þvi ‹bili› vaknar sa maðr ok stoð skiott vpp, en þa er sagt, at Þór varþ bilt einv siɴi at sla hann með hamrinvm
SnE 514hann olli fyrst þvi er Baldr var veginn, ok sva þvi, er hann varþ eigi leystr fra Heliv, eþa hvart varþ honvm þesa nakqvat hefnt
SnE 687sa maðr eykr mikit efni til skipsins Naglfars, er goþin ok menn vildi seint, at gert yrþi
SnE 718uarð filvnum æigi saman komið sem þurfti
Rómv595(2010) 6611þeir menn er epter hofðu vorðit af Egils monnum ok eigi hliopu i skutuna. þa voro aller drepner þeir er nað varð
EgM(2001) 10420Um kveldit verðr þeim tíðrœtt um kvennkosti
Korm 22513varð þeim ok mart talat
Laxd 24824varð mér þar erfiðligast um
NjM 26828mun honum þurfa at gefa til fé mikit, ef honum skal verða komit í málit
NjM 36428verðr honum litit niðr a golfit ok ser i murinvm at þar er grafit mark hins heilga kross
ÆvTib 2692heitr hann þvi at gefa þat fe allt gvði, er hann teccr a sectum Oddz, oc yrdi sæz a þat mal sva, at honom yrdi eigi at salo-haska
StuᴵK 14323Honom verdr þa rætt vm fyrir Avgmundi, at hann cenir klæþit, oc bað hann þo vera lata kyrtt, oc qvaz æigi vilia, at nacqvat *harc stædiz af honom
StuᴵK 15113Honum vard vida kvnnigt of Svðr-londinn, oc þar af gerdi hann boc þa, er heitir Flos peregrinacionis
StuᴵK 24721Oc vm dagin er þeir riðv vestr, vard þeim mart talat til þeira Guðmundar dętra
StuᴵK 2508Menn voro vti a bænvm, oc taladi avst-maðr einn vm, hvart menn berðiz þar a vellinvm niþri. Ion Eyiolfs son svarar: skylmaz menn þar; oc vard þvi ecki til lavpit, er hann toc þanneg a
StuᴵK 29526Þeir Torpi prestr Guðmundar son oc Þorsteinn Kolla son foro opt mille þeira frenda vm vetrinn at leita vm sættir; ok varþ saman talat firir fǫstv
StuᴵK 3912Þat létu þeir nu verða raaðit, at Þorðr lét bua aull hin stærri skip i Uestfio᷎rdum
StuᴵᴵK 6114komz ok engi lifandi ꜳ land nema ek einn. varð mer þo nǽr farít
~
PS 6032 Pétr SÁM 1 13va12Þrandi ok Þorgrime vard mart talat
Fær 8731honum verdr þangat gengit er Dofri sat
HálfdSv 56510Þorsteinn gengr þa at skalanum ... en ekki ser hann til stulku sinnar. honum uerdr gengit innan um skalann
ÞUxaf 25812vard þeim rætt um enn unga svein Nicholas
Nik2 2215kongr spurdi hui han hlo. hann suar‹ar›. þui at þer uard heímslíga þuiat þau munu þer lif gefa
Hálf 1744Þessu næst varð þeim litit til hafs
EgÁsm 3514lætur Sigurdr kongr þegar verda a land gengit ok Hrolfi kongi til bardaga bodit ꜳn allʀa fresta
SigFót 24717j dag er ... vær elltum j burtu flottann fra borgine uard mer litit aptur og uppi ꜳ hæstum turnum borgarinnar sꜳ eg .j. hus ecki mikit
SigTurn 21012foruittnadi hann a land at ganga at seazt vm, ok vard gengit lengra en hann ætladi
Yngv 1225var þa en sem optar. at Vilmundr for eirn saman. og uard honum genget uida. kom hann nu á þa saumu sannda sem fyrr hafdj hann komit
Vilm 1718varð honum þá litit aptr, ok sá, at Vilhjálmr var horfinn
GHr 27916ek þóttumst úti stödd, ok varð mér litit til hafs
HálfdBr 56025stýrimann þikki mér vanta, ok kýs ek þar til sjálfan þík. Hann mælti: nú má vera, at þér dugi héðan af, því at nú varð þér ei heimskliga
Mág² 15032sem hann var komen j herbergit og var nockvt mæddr. Þa vart honvm svefns
HenKunReyk 566þeim varð síð aptr farit
Ebˣ 2818Heima monnum Havars þotti honum seint heim verða; þeir leituðu hans ok fundu hann dauðann
Fbrˣ 104En ef boret verð þa er upp tęctt ok eigu þingmenn þat
FrostÁMˣ 2626þat bar til einn dag snemma í björtu sólskini, at konúnginum varð litit til sjóarins
HjǪˣ 45624þakkaði henni vel ok lét henni hafa orðit stórmannliga
Hkrᴵᴵᴵˣ 39116þeim ⸢varð [var. var AM 38 folˣ “J2”] féfátt
Hkrᴵᴵᴵˣ 48215oc (þeir) héto honom umbsýlo siɴi til á nýia lęic at hér yrþi enn viþ cristniɴi tekit
Íslbˣ 2829Kemr hann at kveldi til Eysteins, ok varð þeim mart talat
Reykdˣ 15524er þeir voru skamt komnir mjök, verðr Högna aptrlitit
SǫrlaStˣ 44319Steinbirni kǫrt varð féfátt ok fór á fund Þorsteins ok beiddisk fjárláns af honum
ÞHvítˣ 49
● verðr gott/illt [til e-s/e-rs] [e-m]
Gott verðe þer, vinr, kuað hann
ElisA 939þeir ... fóru í liðsbón, ok varð þeim gott til manna
NjR 379ok heriaði (hann) þar vm sumarit. ok varð ecki gott til fiar
EgM(2001) 2612Þorleiki hafði gott orðit til fjár ok virðingar
Laxd 2607þeim uard illt til uista
Fær 1291honum vard gott til fiär og mannords
SigrFrˣ 503*ek hefi lengi⸣ verit með Hneiti, ok hefir mérgott til hags orðit, ok er mér vandbreytt um þat
StuᴵR440ˣ 1014varð honum gott til fjár ok metnaðar
ÞHvítˣ 41
● verðr vart [við e-n/e-t]
Oc noccora daga varþ eigi vart við þa
Sv 155Tveim vetrum síðar kómu tveir bræðr Helga út, ok varð eigi vart við skipkvámuna
Flóamˣ 694
● ‖ præt. part.: orðinn
Hve? mege meira veg biþa maþr e? at véitslo guþs orþe?. en ha? se vinr guþs oc sonr
HómÍsl⁶⁰(1993) 97v30seɴde goþ svn siɴ orþeɴ af kono oc vnder lǫgom
HómÍsl¹⁸(1993) 26v3munu þæir þat mæla vinir minir oc ovinir þinir at ec sia lanct orðinn fra ætt minni orðenn ... Er ek skal nu undir slican o koster (!) ganga
ÓHLeg 229oc veittu honom anndsuor. þeirra luta er hann spurði. bæde orðna. oc vorðenna
BarlA 12626hann er oc eigi orðinn i ætt sina vm atferð ne vm aðra kvrteisi
Þiðrᴵ 20912ekki mun týja at saka sik um orðinn hlut
NjR 3626at þessi haleita syn var eigi vorðin likamliga
MarS 24027en þo tiade oss þa ekki at sakazst vm ordinn hlut
HalldSn¹Flat 5113þan elld ⸢*ordinnar akafligrar [AM 489 4° “B”; non emend. ok akafligar] reidi, sem brenir mitt hiarta. skal eg slaukva i uthellingu þins blodz
emend. KirjA 4018: AM 489 4° “B”hans synir sýndust æskiliga ‹vorðnir› at allri líkamans fegurð emend. Kirj 9313: AM 532 4° “D”
emend. KirjB 9313: AM 532 4°ˣ “D”
● svá orðinn
nv var sva orpit at þeir vorv rikir kavpmenn
Mork 515marga megi þer þar seá a Blalanndi sva vorðna, sem ek em
Mág¹A 356byskupínn ... sagdi ... at eingínn skylldi suo vordenn hlut gera
Æv240XV(2007) 392Griffonet er svo ordin, at hann hevir fiora fætr stora ok sterkliga ok hefir klær svo hvassar sem hinir haussuztu
KirjA 7019firir .x. hundraud ok þar til þriatigi hundrada j suo uordnum peningum j silfri smiori ok vadmalum
DI VI (1477) 965og suo uornum skildaga og fekaupi
DI VIII (1510) 3249honum þotti at sier koma suo uordinn duergur
SigÞǫgl 11419heyrtt yferlesin so ordin qvittvnarbref
DI IX (1535) 7229þa skal utan ef sꜳ sami audlazt svo ordnar fim dygder sem hier standa skrifadar
Encᴵᴵᴵ461 1194þa skyllde hann ganga domlaust aptvr at sinum peningvm med svo vordnvm fridleika sem in komv
DI VI (*1481›AM 238ˣ) 41224vier heẏrdum Jon Gudmundzson lysa svo vordnum frammburde. ad hann hefde vered barnfæddur i Maudrudalsstad a fialle
DI IX (*1532›Lbs 62ˣ) 63824med svo vordnum so᷎lum sem login utvisa
DI IX (*[1534]›apogrˣ) 7042hann stofnar huort vor eirn leik, og nu j myrgin skal hann vera: hann er suo vordinn, ad þessi riddare ꜳ̋ eirn sporhauk af Gulli giordann
ErAˣ 1312J eirnnre Eÿ bigdre, skede so orded æuenntÿr, ad eirnn dreke eidde sómu eÿ
ÆvMið¹⁸ˣ 2915V̈t ad Jörsólum skede so ordinn hlutur
ÆvMið¹³ˣ 2112
B. verða + præp./adv.
á: verða á
[!] [e-m / fyrir e-m / með e-jum / um e-n/e-t] [við e-t]
scal þó nøckerom orþom ofþat rǿþa. þót lítel liþon verþe á. viþ þat sem til lǽge
HómÍsl³³(1993) 51r18ec scal sua læika hann, at alldre scal honom verða fagnaðr a
ElisA 636oc nv er þo a ordit micit fyrir mer. ek a nv halft eitt dyrit
AuðMork 1831þvilicar greinir gerðvz bratt a vmrøþvm manna oc hafa verit fleiri þeir lvtir er nocqvor grein hefir a orþit meþ þeim fręndom
Mork 9915bað konungr hann hallda til fullz við Erling. en þat varþ ecki a þannig þegar er konungr var eigi nęr
ÓH 28615Nv verðr a hvilld nockvr. ok binda menn sar sin
Heið 9411þú skalt því svara, at hann var maðr svá vitr ok svá mikill málafylgjumaðr, at aldri yrði á um hǫfðingaskap hans
NjR 6115Þótti þér ekki á verða fyrir honum, er hann náði eigi fénu, en bjó þó til málit?
NjR 6119Þorkell settiz þá niðr ok slíðraði saxit, ok hafði hvártki orðit á fyrir honum áðr né síðan
NjR1908 2797þikir monnum allmiog þetta hafa a vorðit firir Finnboga ok ⸢aptrdrepa [aptrdrep] mikil hans virðingar
Finnb 6410Þorkell slíðraði saxit ok sezk þegar niðr, ok hafði hvárki orðit á fyrir honum áðr né síðan
NjM 30520hinn skal hafa afla þann sem á er ⸢orðinn [var. vorðiɴɴ GKS 3268 4°]
Jb 972ef lestir eru á ⸢orðnir [var. vorðnír GKS 3268 4°]
Jb 2263I husum þeim, er sott su kemr inn, er eigi sem stundar audn verdi ꜳ um mennina, þa er fyrir bua
Greg 38816Nú varð á hvíld nǫkkur bardaganum ok léttu bœndr atsókninni
Knýtl1741ˣ 13914lét bera varnað sinn til Eyjafjarðar, ok þótti ekki á verða, nema starf eitt
Reykdˣ 1542kǫlluðu þat mjǫk hafa orðit á fyrir fǫður sínum, at hann tók hann til sín
Vatnˣ 4923
● verða á veg
hann scal oc eigi fara viðara til þes i land hins. en taca þat sem a leið hans verðr
GrgStað 50710Gecc konungr þa ecki a land vp hafþi slict af fe eþa moɴvm sem a leiþ hans varþ
ÓH 4788bvendr mvno drepa þic ef þv verþr a veg þeirra
ÓH 5833En er þæir hafa fænget pallium, verða þæir þægar a vægh
Thom¹ 246er þæir hafa fænget pallium, verða þæir þægar a vægh
Thom¹ 246hann gaf klędi sin fatlausum mo᷎nnum, er a go᷎tu hans urdu
GregDialB 19027
● ‖ impers.: verðr á [!] [e-m] [um e-t]
verda
DI IX (*1375›Lskjs 94 IIIˣ) 153Þat er helzt á mér orðit um ójafnaðinn Helga, at hann unni mér eigi at hafa himininn jafnan yfir hǫfði mér sem hann hefir sjálfr
Vápnfˣ 4710
● verðr á munni [e-m]
Ho᷎fþingianum vard ecki a munni
Ambr 4025En þorpkarlinum vard þat a munne, at hann kvedz allt fe sitt sellt hafa enum helga Benedicto
Ben 17517
af: verða af
[e-u/e-m] [við e-n]
láttu eige þa hluti afþér orþna es vel ero i hag þínom. he?dr af guþe.
HómÍsl⁵³(1993) 89v8Eɴ ef þa var scerðom bótom bøtt oc scolo veganda frændr þat giallda er afurðe
GrgKonᴵ 20330Ef sa maðr fellr fra er giallda a feit. oc verða af eindagar allir við hann
GrgStað 2294af þinni forsio. ero aller lutir ⸢orðnir [var. vorðnir AM 232 fol]
Menota: 59va18 var. BarlA 10828 → Barl AM 232 fol 23vb24Sumir segia at ec sia diofulliɴ sialfr oc comiɴ af helviti oc se hann lꜹꜱ orðinn. en ec muna nu af orðiɴ
Sv 10634bęþi of ordna hlvti oc ó orþna
Jón³ 1125*‹Harr svarar:› Næst var þat, þa er hrimit dravp, at þar varð af kýr sv, er Avðhvmla het
SnE 1318Ok sva er sagt, at af ættiɴi verþr sa eiɴ matkaztr, er kallaðr er Managarmr
SnE 1827Ysidorus segir hans (ɔ: álsins) uppráás af leiri uordna uera
Stj¹ 6924nema þeim sýniz af þess vǫldum ⸢orðit [var. vorðit GKS 3268 4°] hafa er mein fekk
Jb 6314⸢þat er ordit [var. hefer þat vordit Holm perg 7 fol “A²”] af prettvm þinvm ok velvm
var. PartA 293: Holm perg 7 fol “A²”sagdí hann at þetta uęrí uordet af golldrum ok fíolkyngí henar
Doroth429(2011) 11313[var. En af þessum þeira verkum varð þat, at Oddr ok allir þeir fóstbrœðr áttu hinn mesta bardaga við Bjarma AM 173 folˣ “E”]
var. ǪrvM 3011: AM 173 folˣ “E”
● ‖ impers.: verðr af [!] [e-u/e-m / með e-jum]
Ec væit at visu sagðe hon at þu mant kono pusa ... huat man þa verða af mer er ec em fyrir laten af þer. Ec scal þa siolf fyrir fara mer þui at ec se mer enga huggan þa er skiotare luki minum harmum en dauðann
Streng 7431nu er miok langt siðan. er menn hava sua mist hans at engi væit huat af honom er orðet
Menota: 28ra26 Streng 9433ec etla *ecci þurfi ⸢*draga [dra] þat firir þer at ecci mvni verþa af vm iarlldomin þinn
Mork 22026hvat scal af oss verða
Alex 2420ængi maðr veit huat af hænni varð siðan
Þiðrᴵᴵ 656þótti honum sem eigi væri gótt frásagnar, ef engi vissi, hvat af honum yrði
HeiðrH 3628en hvárt em satt er, eða eigi, þá hafi sá gaman af, er þat má afverða
HG 7823hirði ek alldri, hvat af honum verðr
Mág¹A 1318Sœkjum at betr, ekki verðr af oss
NjR1908 16920meltið slíkt ok sjóðið fyrir yðr, svá at ekki verðr af
NjR1908 2281faðir þinn er nv ahyggivfvllr vm þina fęrð hvat af þer man vorðit
StjC 4445Sœkjum at betr, ekki verðr af oss
NjM 18718Þér vegið víg þau, er yðr rekr lítit til, en meltið slíkt ok sjóðið fyrir yðr, svá at ekki verðr af
NjM 25210herr sá hinn mikkli er þar hafði við land komit hvarf svá skjótt, at engi vissi hvat af varð
Æv⁸¹ 2303Guðmundr svarar: lengi hefir nv ecki ordit af sættvm, þott sva se latið; man nv oc ecci af þvi verða. ‹Ekki skal þess þá leita, sagði Ǫnundr›
StuᴵK 19125Inngimundr letz ætla, at þeir mundi farnir til Savrbæiar, ok varþ ekki af eptir-forinne
StuᴵK 40326lætr hann þar gullit niðr koma. þviat honum sẏniz ecki betra mega af verða
~
PS 6719 JJ SÁM 1 71vb26ok verdr þetta af, at hann tekr vid sueínunum
Fær 201ekki mun af sættum okkrum verda sagde Sigmundr
Fær 546einginn vissi, hvat af honum var vordit
Orkn 19027dirf þik eigi at gera honum nockud til meins, hvat sem af brædrum þinum er vordit
Orkn 30212vissi æingi madr hvat af honum væri ordit ædr hann kom nidr
GullÞ 4715er mer þa eckí betra vm at mæla. ⸢ef enn geríz meíra i [var. er meira er af ordit GKS 1010 fol “Hr.”] með yckr
var. Huldaᴵ 7310: GKS 1010 fol “Hr.”vær vitum eigi, hvat af er ordit Moysi
Steph 29539hvarf hann á burtu 3 nætr, svá at engi vissi, hvat af honum varð
Án 3279sátu menn hans ok biðu eptir honum með ugg ok ótta, því þeir vissu eigi, hvat af honum var orðit
Án 359117 nóttum fyrr hvarf Lopthæna burt, ok vissi engi, hvat at henni varð
GrL 14318ritadi Hakon kongr ... at þeir skylldu frettum til hallda, huat af Andresi var ordit ok hefir alldri til hans frezt
Hák81 46226Samson spurdi jarll huersu til hefdi borit vm huarf Valentinu ... edur hueriar getur a væri huat af henni mundi hafa ordit
Sams 133þeir saugdu at hann het Katon og hefdi horfit burt fyrir nockurum uetrum og uissi engi huat af honum var ordit
VSj 497skipet hvarf frꜳ avgsion þeirra so eingen visse hvar af vard
AnnaReyk 46032er þeir heyrdv þetta þꜳ þavgdv aller og leit hverr þeirra til annars og vard ecki af svarenv
GregBpReyk 57en hwat sem af vard vndirstoðom ver en æighi
DN VIII (*[1338]›apogrˣ) 12935var umrætt ad hans skillde leita enn ei vard af ⸢þui [var. ÷ Ebˣ 2912]
Eb447(2003)ˣ 4020verðr ekki af kveðjum
Flóamˣ 301verða
Gíslˣ 1116Varð ok ekki ⸢af [var. at ÓH 981] atlǫgunni; sá þeir þá brátt, at jarls lið skilðisk
Hkrᴵᴵˣ 763Simun kvað þá ekki mundu af því verða
Hkrᴵᴵᴵˣ 39524Órækja bað þá báða, at þeir skyldi ríða vestr með honum, ok lagði þar mǫrg orð til; en þat varð af, at þeir fóru
StuᴵR8ˣ 47919Sturla segir, at eigi mundi verða af tali þeira
StuᴵᴵR11127ˣ 15729Fórz þat ok fyrir, ok varð ekki af
StuᴵᴵR11127ˣ 2966
at: verða at
[e-u/e-m] [e-m]
ẏðar kraptir man ... at ængu værða her i norege
ÓHLeg 2129Oc sva munu guð hans oc at ængu værda
ÓHLeg 2928Nu verðr aɴar erfingi at oc scal sa sagt hafa fyrir v. heimilis bvom sinom osatt á hálfom manaðe enom næsta eða eno næsta alþingi þaðan fra er hann veít at hann er erfingi
GrgKonᴵ 2499Ef sa maðr verðr at omaga er engi afrænda her alande
GrgKonᴵᴵ 2010þa verðr hvarigom at sakar spelli. hvar þeꜱ er þeir vilia *hvarigir glepia fyrir avðrom
GrgStað 3265herclæðumz sem skiotazt oc verðum varom herra at hiolp
ElisA 1095ec ⸢verðr [var. verð AM 230 fol] at engo. nema at asku oc dusti
BarlA 832er hann er rottenn. oc *af moldo ⸢orðenn [var. uorðenn AM 230 fol]
Menota: 13va9 BarlA 2425hin fyrra raða gerð. hevir at engo ⸢orðet [var. vorðit AM 232 fol]
Menota: 54va20 BarlA 9836boða mer ecke þann sið þvi at ecke ma ek att ꜹðro verða en nv em ek
ÓTOddS 6929bæn þeira hevrir egi gvd helldr verð hveriom þeira at snð ok snz blezan þeira i bolvan
Eluc675(1989) 8510allt þat er ⸢manni uerðr [var. maðr lyter Landsl1154 10932] at skom eða vanuirðing af hans raðum.
Landsl 5722ef nǫkquerio [þeira] (ɔ: dýranna) varþ at meíni
BlasA623 3423vanir gislvþv hann goþvnvm ok tokv imot at * gislingv þaɴ, er Hænir heitir; hann varð at sætt með *goþvm ok vonvm
SnE 3010hann a vig moti Ty ok verþr hvaʀ ꜹðrvm at bana
SnE 7216Nu brenna varðmen uita oc værða þau æigi at hærskipum. oc koma þæir hærlaup a land. þa ero þæir utlægir með fyrra skilorði
Bl 2025ef su kirkia værdr at falli
BorgKrNᴵᴵ 2959þann sama knif ... sem þeira syni hafde at bana uordet
MarF 111328varð þeim otti at mikill
Páll²A 23910þau rað hafa sizt at ongu orðit er þar hafa raðin uerit
EbWolf(2003) 13311Villtu, at ek grœða þik, þó at af mér hafi til hlotizk? - ok mun þér þá skammt mein at verða
Korm 24010ok láta hvárki at yðr verða gagn né mein
Laxd 18611þá skylldi dœma meyiar til grýtingar, ef at yrði um ráð þeira, áðr þær væri giptar, sem manna konur, ef þær tœki óheimila menn undir bœndr sína
MarS 1713hvat sem mér verðr at alldrslitum
Æv³ 1813kom regn sva mikit at sa sniorr vard at o᷎ngu
AlexBr226 16322vissv fair menn, hvar hann var, ok haf‹ði hann af› þvi all-þvngt orð, er hann varð at engo liði frendvm sinum
StuᴵK 34819hafa menn þat firir sátt ad guþín hafi nvmid þa a himna upp er þeir voro af þeira ætt oc hafi orþid ad þeim stiornvm er ver kollvm tvibura
TrójS 5918þegar i stad uard hann at einum ho᷎ggormi
~ lat.versa est in colubrum
Vulg Exod 4,4 Stj¹ 26018skal allt þat uatn at blodi uerda
~ lat.vertetur in sanguinem
Vulg Exod 4,9 Stj¹ 26032oll uo᷎tn i Egipto uurdu at blodi einu
Stj¹ 26823eigi ætla ek at honum uerði sin uan at hegoma
BarlC 20733mun ek Guðmundi veita. Arnórr mælti, kynlig veizla, ok at illu mun verða
Ljósv 89kalla ma ... at ek eigi ecki. erindi uit þig. sem þo mun at þui uerda
Finnb162 8720þess vænti ek, ef keisarinn litr þenna duk ok likneskiu, at hann fae heilsu sina, þviat mo᷎rgum hefir at þvi ordit
Steph 2912hann stóð upp á þínginu, ok mælti ... ok mun ek fá mínum mönnum vistir ok mungát. Hér verðr at góðr rómr
Án 33529varð ek at einni flugu
EgÁsm 578konungr ... bad hann eigi uerda at þeim manni at taka aptur ord sin
HÍ 169biornum ok hundum er þar ⸢uerda att [var. uerda af Dugg681c 415] bwfiam
Dugg624 422þú vildir nú at öngvu verða fyrir þá lygi, er þú hefir at konungi logit
Mág² 7322Sem Ubbi sá, hvat hann hafði gjört, varð hann mjök hryggr, ok vildi drjúgum at öngu verða firi sitt slys, er hann hafði hent
Mág² 12231hann fékk honum einn fésjóð, ok voru í 9 merkr silfrs, ok mælti, verði þér þetta at ⸢öngu [var. illu AM 590 a 4°ˣ], þá er vel attú hafir ei meira
Mág² 14813þetta lætvr hann sier at kenningv verda
GeorgReyk 35625at gudi se þekkileght ok bæde honum ok yðr heiðr ok huggan aat verdi
DN VIII (*[1339]›apogrˣ) 13225gerna erom ver þar ... er ver mættem nokora nytsemd gera, sem yðr þekt være, ok rikinu j. Noreghi mætte sœmd ok æra aat verda
DN VIII (*[1339]›apogrˣ) 13231hid mesta fulltyng mætte af þeim verda ef til yrde giætt skapzmunum þeira
Eb447(2003)ˣ 1047enn vondumm monnum vard ad otte mikill og hyrtting
JBpC(2003)ˣ 1244þá mælti Vígdís, kona Ingimundar: her mun ek eiga dvǫl nokkura, því at ek kenni mér sóttar. Ingimundr svarar: verði þat at góðu
Vatnˣ 3521
● verða at manna
● ‖ impers.: verðr at [e-u / !] [e-t / e-m / e-s] [um e-t]
þa mę́tti verþa at þvi. at hann tvndi kvrleic hugar sins
GregDialA 10923Uærðr at þvi at noccorer spyria sva. Hværia eptir-liking megum vér gera barna þessa ⸢er [es] vér hꜵldum hotið í dag
HómNo⁷ 5227Værðr at þui at noccor mæle sva í hugrenningo. Mart hefir u-vinr min misgort við mic ok lætr en æigi af at misgera
HómNo⁵ 4620en verþa metti at þvi ef þv vissir enn glǫgt atferþ hans at þv verir honom eigi iafn mikill vinr sem þv ert nv
Mar655II xxxv24Hakon hugðizt listulega sigla ... En hanum varð at aðru
ÓHLeg 213mer man værða at skaðe ok mæin ef ec sægi yðr
Streng 889Varð oc ecki ⸢at [var. af] atlavgvnni. sa þeir þa bratt at lið iarlsins scilðiz
ÓH 981varð ecki at kveðiom
ÓH 30813honom varð eigi at þvi kaupi
Alex 812qvezk egi mvna at haɴ hefþe heít strengt ne eíns vm kvelldit. hon mællti. eigi mon þer at þvi ⸢verþa [var. + sem eíngi hafi verit Jvs7 252]
Jvs291 972Ro᷎ðir Þorgavtr at mikit er * at orðit ok mer er nær hꜹggvit. en þo syniz mer sem ei mvni minna við hlita ok uil ek at hvergi se eptir riðit
Heið 8715Þa man ec fęra þic vɴvstv miɴi, at hon kyssi mic .i. coss; þvi at betri þicki mer .i. coss hennar bið blidvm orðvm en mikit gvll. Flovent svarar: Mikiɴ hegoma meler þv; ok at oðrv man þer verþa, en þv gefir mic fyrir .i. coss
Flóv¹ 13726Er þat ætlan mín ok hugboð ... at flestum konungum verði hann ofmaðr við at eiga ok at því mun yðr verða
HG 155- (see citation slip for text) Mág¹A 3026
þickiz hann kominn or ho᷎ndum oss, enn honum skal eigi at þui verða
Mág¹A 3718⸢hann muni eigi hugtrúr reynask sem hann lætr [var. þér verði at ǫðru en han segir AM 468 4° “R”, etc.]
var. NjM 42516: AM 468 4° “R”Svá gættu þeir til á þeim misserum, at ekki varð at
NjR1908 8634At því mun þér verða, segir Þórðr, því at Skarpheðinn mun mín hefna
NjR1908 963á harðræði Bjarnar skalt þú ekki treysta, því at ek uggi, at þér verði at ǫðru en hann segir
NjR1908 38723taldi hann þat at engv mvnðv verþa er gvð hafði mælt oc hæt þeim bana ef þau æti epli af trenv
VerA 715en þat kann oft verða er menn hitta i slika luti. ok uerðr sua mikit rið at ef nockut verðr uið blanðit forneskiu at menn trva a þat ofmiog
Heiðy 10529Oddr lætr nu sem ecki se ⸢at [var. i BandK 1828] orðit, ok er nu kyrt vm hrið
BandM 185Ekki er enn þess at orðit, er eigi megi vel verða í frændsemi várri
Glúm 2716Nv ma verða at því at nokkvʀʀ svari sva
Gramm¹ 2123Hvat er at orðit, er Steingerðr í brottu?
Korm 29615Þeir létu vel yfir ok kváðu of litit mundu at orðit
Laxd 12222Svá gættu þeir til á þeim misserum, at ekki varð at
NjM 9917At því mun þér verða, segir Þórðr, því at Skarpheðinn mun mín hefna
NjM 1099sagði hvat at hafdi orðit
StuᴵK 845annar maðr vann oc a Snorra, er het Grimr, oc varð þegar at vigi
StuᴵK 22319Hann kom til ok sagðe, at honum syndizt sva meinit, sem eigi mundi tea at-giørðir at hafa; ok at þvi varþ
StuᴵᴵK 10815mikit myndi at orðit, en hann kvað ekki saka mundu og varð heill, er skammt leið
BjH162 17919at þat sé hinum at misfanga ⸢orðit [var. uorðit GKS 3268 4°]
Jb 2742En em ek en heill ok herfęr ok at þui skal þer verda adr luki leik ockrvm
KlmA1980 1562varð oss at öðru en hann væri drepinn eðr druknaðr í Rín, sem var oss sagt
KlmA 38526Viti þer, at eptir þria daga er vidsludagr hans, ok ma verda at þvi, at þa vili hann, at hann se upptekinn
Martin² 60637þótti ǫllum mikit at orðit í fráfalli slíkra manna
Reykd 2026Gisli kallar ꜳ hana, ok vard ecke at erindum
Gísl 1723nog hefer þu til unnit, seger hon, at þu skilader eigi fleirum erinndum. suo sem þu hefer mik suikit. ok at þui mun þer uerda. ef fader minn uerdur uar uid
Jarlm¹ 1312ertu þó nógu sterkr, ok at því mun mǫrgum verða
Gr 12122mǫrgum lízk hann torsóttligr vera, ok hefir at því mǫrgum orðit
Gr 18821oflengi þickizt þu lifad hafa og at þuíȷ́ skal þier uerda adur enn þesse dagur er lidinn
SigÞǫgl 16712dul er þat mikil j daligum kroppe sem þu att hlut ath er þu ætlar þitt hitt naudliota ho᷎fud ath eingi mune uoga ath beriazt j moti yckur. skal þier at hinu uerda
SigÞǫgl 16717og ecki ætla eg ydr ad þui verda ad eg lofa ydr wt ad fara
Stj12 v38Ingólfr segir mikit vera at orðit ok biðr þá báða saman vera
Flóamˣ 519þá sofnaði jarl ok brátt lét hann illa, ok svá mikit varð at því, at jarl skaut undir sik hælunum
Hkrᴵˣ 35411vier hofumm þann atrunad, ad ecki [v]erdi af þeim monnum er heitstreinngingar fella ꜳ̈ sig. Þa hliop hann af baki og hio til Einars
Hrafnkˣ 138þo væ[r]i þetta mikil h[ugar]bot ad þu tæker vid malenu, verdur ad þuj kaupi ... er ma
Hrafnkˣ 193þikir ydur þetta einginn tijdindi. Eigi mun oss ad þui verda
Hrólfˣ 1424Drottning sagdi ad ecki yrdi ad þui ad kongur reyndi þad huad hann ætti
Hrólfˣ 4010Nú þó at mikit sé at orðit ... þá stendr þó til miklu meira geigs, ef konunginum verðr nǫkkut
Knýtl1741ˣ 14018‹Einarr fýsti þess ok kvað mikit at orðit› emend. Stu 8318: BLAdd 11127 “IIp”
emend. StuᴵK 8318: BLAdd 11127ˣ “IIp”Gekk Þorgils þá upp þangat við nǫkkura menn, varð þá ekki at kveðjum
StuᴵᴵR11127ˣ 2839eg villdi ad eckj yrdi ad ydur er þier hafid mig heimsocktann
Vallˣ 2217lætr, sem ekki hafi at orðit, ok biðr, at menn leyni þessu fǫður hans
ÞStangˣ 7616
● verðr at orði/orðum [e-m/e-jum] [við e-n]
Þat var æitt haust at Þorir vandar vm vid riett. ok vard þeim at ordum
GullÞ 3619þeim Sami vard ecki at ordi
Hrafnk162 11221settuzt þeir nidr ok hio᷎ludu. ok vard Þorvalldi ekke at ordum vid Rafn ok þat þotti Rafni undarlikt, ok ei sa Rafn eyrindi Þorvalldz vid sik i þui siɴi
HrafnAˣ 2164Þorvaldr ‹tók kveðju hans. Þorvaldi› varð ecki at orþum við Rafn, oc þoti honum þat vndarligt, oc eigi sa hann eyrinndi við sic i þvi sinni
StuᴵK 30118
braut: verða braut/brautu/brottu/bruttu/brott/burtu/burt
hann varð þegar i brotto. oc for langt i onnur lonnd
Menota: 20vb15 BarlA 388værð a bravto sem skiotast mattv oc kom aldregi i avgsyn mer
Þiðrᴵ 1118Verðum brotto heþan, seger hann
~ lat.Recedamus hinc
10426 Thom¹ 1042sendi Lamedon konvngr menn til þeira ok bað þa brottv verða
TrójHb 1118segi ek þér, ef hann tekr nǫkkut illt til, at hann skal þegar á braut verða
NjR 4726hann hataði hana nv miklo mæirr enn hann hafði aðr ælskað oc bað hana brotto verða
StjC 52024vil ek verða í brott sem skjótast
ǪrvS 171uerðit
~
Eg 19220 Eg WolfAug 9 10 4° 45v9Ingjaldr sér sinn kost þann enn bezta at verða á brottu sem fyrst
Laxd 4318giallt mer þat fyrir penninga mina, at þv ⸢vert [var. uerdir Holm perg 1 4° “E”] i brottv sem skiotaz
MarS 28720þv skallt ... verða ⸢a brotto [var. brott MarD635ˣ 5893] af þesso riki
MarS 30713baaðu þeir hann verða áa bro᷎ttu sem fyrst
StuᴵᴵK 621Brædrnir sa nu, at seinkaz munde orlofit, risu þvi upp leyniliga a næstu nott ok urdu a brottu
VP 49418seg honum, at hann verdi brottu or kofa þeim sem hann byggvir
VP 5263bad hann Pemen verda i brottu
VP 5812Berserkirnir báðu hann burt verða, ef hann vildi halda lífinu
EgÁsm 365skalltu uerda burtt med allann þinn her
Rém 17728verd j burtu ef þu villt lifit hafa
SigTurn 21215Þegi þú, vónd vættr, ok vert í burtu
Bós 187maðr kom at honum ok bað hann burtu verða ok upp standa sem skjótast með alt sitt
Brandkrˣ 18311nú skalltu verða á bruttu ok koma ei optar fyrir augu mér
Gautr¹ˣ 3614Verðið í brott, vándir óhappamenn
Hávˣ 4224varð Sveinn ⸢því feginn, at hann yrði í brottu [var. nú því fegnastr, er komz í burt AM 180 b fol “B”]
Knýtl1741ˣ 1631*Geri ek betr en vert er, ek drep þik ekki, ok vert á burt sem fljótast
StuᴵR440ˣ 1427Geirmundr segir: verð á brottu skjótt
Vatnˣ 585
eftir: verða eftir
[!] [e-m]
let Þorsteinn samna gelld fe þui er eptir hafði orðit um varit. oc ętlaði siþan at lata reka þat til fiallz upp
Eg162θ(2001) 1715Þa mælti Gangleri: Hvat verþr þa eptir, er breɴdr *er heimr allr ok dꜹð goþin ꜹll ok allir Einheriar ok alt maɴfolk
SnE 7417þeir menn er epter hofðu vorðit af Egils monnum ok eigi hliopu i skutuna. þa voro aller drepner þeir er nað varð
EgM(2001) 10419eptir varð honum yfirklæði sitt
Æv¹⁷ 6110um síðir verðr eigi fleira fólk eptir en biskupinn, frúin ok einn borðklerkr sem helldr keri fyrir biskupinum
Æv²⁴ 9616gerdv þar setv oc savmnvðv at ser kvic-fe þvi, er eptir ha‹f›di vordit, oc sva fengv þeir or eyiom egg oc sela
StuᴵK 815þar er ueinan ok o umʀædiligh ‹k›uol su er sua hefz upp at alldri endiz ok eldr sa ‹e›r sua brenir at alldri verdr eptir
Seb238XII 1075tac þridiung af 18 ok verda epter 12
Encᴵᴵ624 1011Legg vid so margt sem þa er vetur i tunglaulld, kasta i brutt XXX, ef um fram er XL, ok haf þat sem epter verdur
Encᴵᴵ624 1305Enn haunumm vard þar epter gaulltur ok hafur
Hrafnk156ˣ 26Hann kvað fá vetr mundu líða, áðr mótgangsmenn hans mundu hendr á leggjaz ok þeira afkvæmi ok drepaz niðr sem vargar, kvað þar mundu mest eptir verða, er þá var mest‹r› uppgangrinn
StuᴵR8ˣ 48920
● ‖ impers.: verðr eftir [!] [e-t]
● verðr eftir sik [e-t]
frá: verða frá
[e-m]
fram: verða fram
● ‖ impers.: verðr fram
En þa er fram var orþit þa sungo þeir þeɴa salm
Ridd623 2610Akilles sotte allt ad borger ueggium var þa fram ordit oc sleit nott bardaghan
TrójS 976
fyrir: verða fyrir
[e-u/e-m]
?emom d?me af órom drótne ef ver verþom fyr illom orþom
HómÍsl²⁷(1993) 40r32þa er ‹ver› verðum fyrir sottum eða hǽlstriðum eða scꜵðum
HómNo¹⁶ 783En þat varþ henne firer of dag. At hon fór ifiøro. oc tóc steina hvaꜱa oc barþi þeim i aɴdlit sér
ClemCod645 381Hví verþr yþr þat firer rvmveriom. at gera igegn borgar siþ. oc løgom orvm
ClemCod645 4119Þa fell treet ... oc var at comet, at nøqverer menn myndi verþa fyrer treno, þeir er áþr þotoz i eoruggom stað vera
Martin¹ 55936raɴsakaðu uarning þiɴ at hann uerði eigi siðan firir spellom er hann kmr þer i hendr. en ef spell ero a oc scaltu þann uarning selia þa leynðu eigi þann er kaupir
KgsFrgα 12913er sizt von at allt uerði seɴ firi tionum er í morgvm stǫðum er fé þitt senn oc er þa uon hellzt at i nǫccorom stoðum halldez þo at fiarhascar kuɴe iðuliga at berazc
KgsFrgα 1313Huart sem er at menn faraz á scipum eða ⸢verþa [var. + davþir GrgKonᴵ 24523] fyrir scriþum
GrgStað 956æf þeir mænn værða firi sakum er þat gera firi kapps sacar eða fræghðar sacar eða sinku eða agirndar þa æigu þar domar striðer at væra
Kgs 10513þott meira starf verþi firir aðr viþ gangiz malit en ver hvgþom. Þa scal þo fram hallda
Þing¹Mork 37226nauðung oc ofrefle minkar iafnan secð þess er þoler oc fire verðr
Alex 4512þviat nauðung oc ofrefle minkar iafnan secð þess er þoler oc fire verðr
Alex 4512oc þegar er þeir na inngongu drepa þeir allt þat er fyrir verðr
Alex 4717hann lystr a baðar hændr dræpr *bæðe mænn ok hæsta ok mæiðir allt er firir værðr
Þiðrᴵ 616þat var her i sumar at mik skilðe a uið mann þann er heitir Þorarinn. ok varð hann firir averka af minv til ræði
Heið 6716voro þeir komnir iein skóg litinn ok var þat litil hvlþa at hialpa ser við. oc hvrfv þeiʀ þangat at eige yrðe þeiʀ fyrir ꜹgum v vina sinna ok at sv hvlþa lege yfir
ÓTOddS 3728þa fleýgir Vafn spiótinu at Sigvallda. enn sa varð fyrir er stýrði ok nisti þann út við borðit
Jvs7 3026Hann (ɔ: skóginn) munu þer riða þar til, er fyrir yðr verðr myrkviðarskogr einn mikill
Mág¹A 1936þreif upp spjót ok skaut á skip Hrúts, ok hafði sá bana, er fyrir varð
NjR 187tók enni vinstri hendi spjótit ok skaut á skip til Karls, ok hafði sá bana, er fyrir varð
NjR1908 6620Víg hefi ek at segja þér, ok hefir valdit kona mín ok verkstjóri minn Kolr, en fyrir hefir orðit Svartr, húskarl þinn
NjR1908 8120Aptr skaut ek spjótinu, segir Ingjaldr, ok sǫgðu þeir, at maðr yrði fyrir ok væri sá þegar dauðr
NjR1908 30923þann er hann hefir aðr forflotta fyrir vorðit
StjC 48831Daniel varð fyrir ofvnd vandra manna
VerA 3814Ǫgmvnndr Þorvarðz sonr varð firir sárvm
AnnReg 1219hvi varþ yþr þat fyrir at lata þer skva goþom varom a dívp
BlasA623 421Har segir: Goþar nornir ok vel ættaþar skapa goþan alldr, en þeir menn, er fyrir vskꜹpvm verþa, þa valda þvi illar nornir
SnE 242Þa er þꜹ hǫfþv litla hrið gengit, varð firir þeim mork stor
SnE 5010ef æin huerr værðr firir sva mykilli fatœkt
Hirð 44814fa kastala tok hann sua að þæir uerði fyrer honum en hann brendi marga
~ lat.pauca repungantibus
12726 Rómv595(2010) 1273hann varð firer reiði Biarnar Suia konungs
EgM(2001) 11610tók inni vinstri hendi spjótit ok skaut á skip til Karls, ok hafði sá bana, er fyrir varð
NjM 784Víg hefi ek at segja þér, ok hefir valdit kona mín ok verkstjóri minn, Kolr, en fyrir hefir orðit Svartr
NjM 9414Aptr skaut ek spkótinu ... sǫgðu þeir, at maðr yrði fyrir ok væri sá dauðr
NjM 3405verðr þat fyrer um siðer at hann tekr einga sauð þersa fateka mannz ok lætr bva til borðz gestinum
StjB 51613oka sa eíghí liðs kost til eptir farar er firir hernaðe verði
Landsl1154 1017ef fleire menn verða firir eínní sok vm þínguíti en eínn
Landsl1154 16721engi maðr í skipi mundi sik hafa vorðit fyrir slíku fári bæði veðra ok sjófar
GBpD 504bóndi sá, er skaðanum mætti, þóttist vorðinn fyrir miklu áfelli
GBpD 13728Þa rennaz þeir aa, ok verþr þufa firir fotum Þorgisli, ok fellr hann, en Dugfuss aa ofan
StuᴵK 38412Gvd þakki þer bonði, segir Þorvaldr, er þv varar mic við, enn annat litit man firir verþa enn Rafns synir se bana-menn minir
StuᴵK 39422Sua uilldi gud. at þat uyrdi skiott fyrir mer
Stj¹ 1666Sua uilldi gud. at þat uyrdi skiott fyrir mer
~ lat.ut cito occurreret mihi
Vulg Gen 27,20 Stj¹ 1666ef henni verðr sa glœpr optarr fyrir, þá
Jb 764verda
~
HMSᴵᴵ 11338 Nik Holm perg 16 4° 35v29segia at þær uilia at þeir yrde æigi firir bonda er hann kemr heim
Fær 245ganga þeir til skogar akbraut æína ok af stig lítínn j skogínn ok verdr þar ʀíodr firir þeim
Fær 499uxi sa er mig dreymde mun vera fyrer sott þeirri er fara mun austan aland ... hird min mun sidazst fyrer þui verda
ÓGeir1005 71621Hann vard fyrir reidi Skotakonungs fyir uspekt ok mandrꜳp
Orkn 3073⸢verda fyrir styriolld þeiri [var. mundo verþa drepner i scalmølld þeire Martin¹ 57225]
Martin² 59740þa vard hann fyrir omegni ok fell aframm
VP 63024- (see citation slip for text) Amic 18719
þeir treystuz eigi ath rida almanna veg, ok vrðv firir þeim diupir daler ok brattir hamrar
Flóv² 17140(hann) vard fyrir miklum bardaga: o᷎nduduz sum hiu hans med bradri sott
Martin³ 63438varð fyrir þeim eitt mikit díki, ok lá í díkinu hestr Ísoddar drottníngar
Trist² 6810fyrir góðu muntu verða af mér, vil ek bjóða þér til mín, ok eigum félag saman, ok munu við miklu áleiðis koma
Án 3452Greifinn Ríkarð ríðr ok framm með miklu kappi, ok var eigi gott fyrir honum at verða
FlórKon 14611Fyrir þessum eltingum verðr Sintram ok þeir sem með hann fóru, ok verða þeir drepnir
FlórKon 14923þu vart ordin fyri giorningum
Sams 825uar aungum lijfs at uænta þeim sem fyrir þeirra hauggum vard
VSj 3219Enn er abota segizt, at madr er fyrir vordinn, uerdr *honum miok sart vid
MarE 6374eigi gaum gefandi, hvárt fyrir verðr munkr eðr þræll
Æv²²624 8221ʀijjdandi med hann þar til er fyrir honum uerdr borg ein miog hꜳ og ramlig
Hect 954stendr Reprobvs vpp og veith nv eigi glo᷎gt hvar sem hann skal vt thaka vegen. En verdr honvm þat fyrer. at hann helldr þeim hinvm sama vegnvm sem hann hefr adr geingit
ChrisReyk 2793Bjǫrn hafði enn sem margir aðrir orðit fyrir spotti Þórðar
BjHˣ 1128skal ydur þad fyrer sæmd verda ef eg mä vil eg eigi mijnu nafni leina
ErAˣ 123ratad mun eg þa hafa hæli austmannsinns, huortt sem hann verdur fyrer honndumm edur eigi
Fljˣ 7631Urðu menn af þeim fyrir ránum miklum
Flóamˣ 545Nú verðr þeim þat fyrir er þeir koma at landi. at þeir scera báðer örvar. oc báðer koma þeir til þings
Frostˣ 15917verðr af því fyrir söcum
Frostˣ 16320Mun yðr enn nöckut ⸢rautt fyrirbrenna [var. fyrirverða AM 357 4° “F”, etc.], er þér komið heim
var. HG 1422: AM 357 4° “F”á Norð-Mœri ⸢urðu þeir fyrir [var. mtto þeir HkrFris 14329] liði Óláfs konungs
Hkrᴵˣ 38912En hann kvazk þat illa þykkja, at eigi var Vémundr heldr fyrir orðinn eða Háls
Reykdˣ 1878sumir hǫfðu orðit fyrir ránum af þeim, sumir fyrir ábarningum, en nær allir fyrir nǫkkurum afarkostum
StuᴵᴵR11127ˣ 25921skal enn þá nokkut fyrirverða, nær piltar okkar koma heim í kveld
SǫrlaStˣ 4131stórr heiðr er at verða fyrir yðrum góðvilja
Vatnˣ 2918
● ‖ impers.: verðr fyrir [!] [e-m] [e-t]
⸢hvi varþ ðer þat fyrer nu at speniann (!) [var. hve óvitvliga þer varþ at spenia þann hingat Niðrst² 617]
Niðrst¹ 635oc verðr maɴe þat fyrir at hann kippir a brott hendi siɴi þa er sum mál ero tínd en sum eigi. en þo verða sva fremmi en fyrsto handsöl favst
GrgStað 19223spurþi konvngr Orm hvi honom yrþi þat fire
Mork 10223varð honom þat fire at hann lagði augasteinana upp undir brynnar i stað sinn
ÓH 65213sendemenn ... sa felaga sinn standa i millom þeira, er pindir voro, oc spvrþv þeir varþhalsmennina, hvi honom hefþi þat fyrir orþit
RiddFrg 22018oc eigi varð Alexandro meira fyrir at vinna þessa borg en nu er fra sagt
Alex 1125Verðr nú þat fyrir, at hón snýz at hónum djarfliga
HG 4225Þetta verðr konungi fyrir, at hann stígr á bak ok ríðr
HG 5721Konungr kvez eigi flýja vilja ... Varð ok engum þat fyrir hans manna, heldr fell hverr á fætr öðrum
HG 6118eða hui varþ aungum þat firi at drepa konunginn er hann reip i hendr os
SvEirsp 4229margskonar krasir dyrðligar ... komv ꜳ borð konvngsins. þꜳ varð sveininvm Joni þat fyrir sem iafnan er barnnanna hattʀ at hann retti hendr til þeira lvta er hann fysti at hafva
JBpA(2003) 412Siðan varð honum þat firir, at hann lagðiz niðr at honum
Finnb 5218hví verðr ẏðr Rómuerium þat fẏrir at taka eigi betr vid sendiboða
~
PS 4717 Pétr SÁM 1 10va31Þat verðr Oddi fyrir, at hann stingr á spjótskapti sínu
ǪrvM 1943þa brast aurskrida undan fotum hans. honum uard þa þat firir at hann greip um æinn huannniola
FbrFlat 15913þeir ... sazst vm j godu uedri ok fundu þat at do᷎gg uar a grasinu ok uard þeim þat firir at þeir toku honum sinum j do᷎ggina ok brugdu j mun ser
Grǿn 53914hui vard engum þat fyrir at drepa konunginn er hann reid a hendr oss
SvFlat 68718varð henni þat fyrir, at hun þokaði spýtunni, er saman var spýtt vaðmálit
Gautr²E 5536hann kuad þeim meira mvndu fyrir verda at standa yfir hofut suordum minum
GullÞ 3527Nv mvnv vær herma ord ydr at þar skal meira fyrir verda at hefna Ketilbiarnar æn at vær gongum aa land vpp undir vopn ydr
GullÞ 4115Varð honum nú þat fyrir, at hann þreif upp tálgøxina
Reykd 23622er hann hafdi heitid þa vard þeim ecki firer at flytia hvalinn at lanndi
HrafnB¹ 43Má vera at oss verði í annat sinni minna fyrir at veiða hann, ef þess verðr auðit
FlórKon 1372ef þer komit skiot austr hingat, þa munu þier slitit fra flocki Beglinga. Enn verdr meira fyrir, ef þier komit sidar
Hák81 32318Honum vard eigi betra verk fyrir, en hann drap einn fornan Birkibein
Hák81 45618buðu þeir Grími þegar bardaga, eðr hitt at hann gæfiz upp í þeirra vald ok gæfi konungi ríkit allt ok fóstrdóttur sína. Grímr sagði, at þeim skyldi meira fyrir verða
HálfdEyst 1173þesse er sa annar hlutur er mik fysir at spyria. þui uard salomoni þat firi at heita modr sinne þat er hun bad ok hallda eigi sidan
KgsA 12125þat uerdr honum fyrir eina nott, at hann fyrirlætr allt faudr sins godz
MarE 56812(hann) uill reyna huat Þrande yrde fyrir
MHFlat 3162eigi mun ydr meira verda firir at drepa hann enn Seon konung
Stj² 33325Þorsteirn gætti klæda hans og vard þath fyrir ath ‹hann› tok j puss konungs og saa þar j heptti tuo
ÞForv 43117kváðu jarli skyldu meira fyrir verða at ná lífi Grettis
Gr 8510hvat myndi illmenninu fyrir verða, nema forða lífinu meðan hann mætti?
Gr 1339Ecki vard honum fyrir at spyria þenna mann nockurs ok eigi huerr hann var svo bar þetta skiott at
LBpB 6031wilda eg eigi at mier yrde slijct fyrir
SigÞǫgl 19026þóttisk Þórðr mjǫk fyrir verða fyrir konuna af þessum meinum
BjHˣ 2067sagði, at honum yrði eigi meira fyrir at taka fyrir nasar honum en galta hans
Flóamˣ 334mun ekki fyrir verða, at drepa hvern á fætr ǫðrum
Hávˣ 522verðr honum þat fyrir, at hann greyfiz niðr at honum Þorgrími ok bítr sundr í honum barkann
Hávˣ 5420hví varð þér þetta fyrir, Þórarinn, at láta sem þú skyldir sættaz, en fara með slíka prettvísi
Hávˣ 5717ok siþann er hann hafdi heitid þa vard þeim ecke fyrer at flytia at landi hvaliɴ
HrafnAˣ 18410oc (hann) talþi hvat honom varþ fyrir áþr hann mę́tti því máli til laga coma
Íslbˣ 2221frá því segja menn ýmisst, hvat honum sjálfum varð fyrir
Reykdˣ 15921kvað alla menn undraz, at Kolbeini varð ekki fyrir. Þá gengr Þórðr í stofuna ok mælti: nú skal sjá, hversu mikit þér verðr fyrir
StuᴵᴵR11127ˣ 30012hví verðr þér þat fyrir at gera Óttari sneypu eða svívirða dóttur hans
Vatnˣ 855
● verðr lítit/mikit fyrir [!] [e-m]
sva mikit sem oss verþr fyrir. þa scolo þer þvi harþara niþr coma
OddMork 2599eigi er hitt minnr fra hversv sciott er hon (ɔ: hamingjan) kann at legia þann sama er hon hefir aðr vpp havet. oc hversv litet henne verðr fyrir
Alex 12433konunge varð mikit fyrir aðr en hann neðe þeim ollom til trvar
ÓTOddS 12622Varð þeim lítit fyrir, at slöckva eldana, ⸢höfðu ok óvíða kveyktir verit [þviat þeir voru ny kueiktir]
HG 736þar kom lox að Julius ætlaði ekki annað en þæir munðu tynaz skolu ok mællti. Vndrumz ek það er goðunum uerðr sua mikið fyrer að tyna mer
Rómv595(2010) 3057Lítit varð mér fyrir at hitta féit; meira varð þeim fyrir at finna hrossin
Glúm 6328þui at ek see at þer mvn litid fyrer ⸢verda [var. ÷ AM 180 a fol “a”] at vinna þat
KlmA1980 2005ecke ueit hun huad um hefer lidid. Olimpiad uekur hana ok mællti. se nu sagdi hun huersu litid uerdur fyri at ueida þig. En hun suarar. huar er ek kominn sagdi hun
Sams 264skal hér ok endir verða á þeirra óhöppum, þvíat mér mun lítit fyrir verða at leggja ykkr at velli
ÞorstVík 4245
í: verða í
[e-t] ; [!] [e-m / með e-jum]
Olafr konongr hafðe væitt hanum mikit len ... Oc ængi‹r› lutir orðner i þess imillum. Er hann gecc i fiandaflocc hanꜱ
ÓHLeg 8212haɴ vill .i. scipa ȷ́ mille þeirra vm allt þat seᴍ ȷ́ er orþit meþ þeim
Jvs291 7215Valent kœmr a konongs fvnd oc stendr firir konongs borði nv sem fyʀr oc þionar oc lætr sem ecki se i orðet
Þiðrᴵ 875Siþan segir Þorfinnr hanvm hvat i var orðit
Skáld 45328ef hus ⸢værðr i ællda [brennar] i kaupangi oc værðr æigi loge liorom hære
Bl 2482ekki happ mun þér í verða at hafa með þér sverðit
Laxd 1043Enn annann dag eptir kom Guðmundr til scips oc hafþi Ingibiorgu heim við ser. Hvarigir lavgðv ord i við aðra, hellðr enn ecki he᷎fdi i ordit
StuᴵK 17618vrdv þa i greinir nokkǫrar, aðr þeir skildv
StuᴵK 32523Torve prestr bað þess, at þeir bre᷎ðr skylldo riða til Savðafellz ok hitta Sturlu, ok sagðe at greinir voro i orðnar mille þeira, siþan þeir se᷎ttuzt
StuᴵK 4306Ok þann orð-róm fenngu þeir báaðir, at menn kóðuz eigi heyrt hafa einardligarr flutt enn huarr flutti sitt máal, sua margt sem i hafdi orðit
StuᴵᴵK 10021Oddr lætr sem eckí se i ordít
BandK 1828Asmundr gengr nu fyrer kong og lætur sem ecki hafi j ordit
SigTurn 21313Tokuzt nu upp leikar, sem ecke hefde i ordit
Gísl 2228vér eigum lítt vingat við stórhǫfðingjana, en vitum ógǫrla, hvert ørendi hvers í verðr
LjósvLˣ 4926Gengr hon nú heim í kastalann ok lætr, sem ekki hafi í orðit
Rémˣ 1446Gizurr jarl segir svá, at þat eitt var í orðit, at þeir frændr mætti þat semja sjálfir með góðra manna tillǫgum
StuᴵᴵR11127ˣ 31513
● verða í blóði einu
fell havfuðit a borðit fire konung en bukrinn a føtr honom. urðv ⸢borðducarnir [dukarnir] i bloði eino beði uppi oc niðri
ÓH 3003urðu borðin í blóði einu ok svá klæðin jarlanna
NjR1908 4053[urðu borðin í blóði einu ok svá klæðin jarlanna]
NjM 44318n.
● verða síns í [■]
inni: verða inni
með: verða með
[e-m]
milli: verða (á/í) milli/millum
[e-s / e-s ok e-s]
Værþet þær alldræge a mille bǫna
Isid 18124á eng þeirri, er verðr í millum árinnar Karant ok kastrum er heitir Talaburg
KlmA 2717
● ‖ impers.: verðr á/í milli/millum [e-s]
hinir yngri ritvðv þꜳ er nams varð imilli
JBpA(2003) 218varð
Bret AM 573 4°² 54v10Egiptalandz riki ... hellz ... til daga Octouiani keisara. þoat þar yrdi suma tima nockut milli. sua sem þa er Nabugodonosor Serkia Konungr ... feck ualld yfir Egiptalandi
Stj¹ 10226ok (hon) let alldregi ꜳ millum verda gudligra ritninga ok heilagra bæna nætr ok daga
CecA 2765alla þá stund varð honum aldrigi á milli aga ok ófriðar
Hkrᴵᴵᴵˣ 2216
ofan: verða ofan
● verða ofan fyrir [e-t]
ór: verða ór
[e-u/e-m]
Hvat verþr siþan ór heime
●Eluc674(1989) 1374nu vita menn öglo᷎ggt hvat or Gesti er ordit fyrst i brád
Heið450ˣ 3714
saman: verða saman
til: verða til
[e-s / ■]
oc er ecki þeꜱ getit her i frasꜷgn. at þar yrði ne [e]itt til tiþiɴda at domunum
Eg162θ(2001) 1659Þar varþ til einn maþr af bvondom er þat gørþi
Mork 936er nockoʀ scal til verða við at risa
Alex 13019þa scorte egi hlioþ ȷ́ holliɴi oc hlyddv meɴ til þegar er noccoʀ varþ til at ígna ser ꜹrina
Jvs291 607þat varð til nynæmiꜱ at af (borðinu) hurfv .iij. deilldirnar firir .iij. monnum. geck hann. ok sagði til þeꜱ Barða
Heið 7314Ok urðo þit helldr til þeꜱ at riða imot mer en synir minir. segir hon. ok so᷎ma mik
Heið 758Nv þegar snyr hann i mot fꜹrvnꜹtvm sinvm ok segir þeim at averki hefði orðit nockurʀ. þeir kvoðv litit til rað orðit mundo ok o snꜹfurmannlict
Heið 8617en ef menn verþa til at lasta en eigi vm at beta. oc kvnne ongar so᷎nvnar a sitt mal at fara at annat se rettara þa þikkir oss litils verð þeira til lo᷎g
ÓTOddS 216hofðo bæiarmenn gefit Suðrmonnom slag i Biorgyn. ... Enn þat hafði til orðit at Svðrmenn hofðo lagt kvggvn sinom at Biorgyniar bryggiom þar sem bæiarmonnom likaði eigi
HákFris 49018nöckurir mikilsháttar höfðingjar á Englandi urðu til þess, at rægja Hrólf konung við Ellu konung
HG 5527Ok verðr til hirðmadr annaʀ at tala við Helgu
Mág¹A 1543Einn maðr ⸢spurði [var. varð til at spyrja NjR1908 1202] at því. hversu Gunnarr var við
var. NjM 13513 → NjR1908 1202Kom þat ásamt með þeim, at sótt myndi málit til laga. Var þá at leitat hverr við myndi taka vilja, en engi ⸢var [var. varð NjR1908 12414] til þess búinn
var. NjM 1404 → NjR1908 12414Þeir mæltu þat báðir, Gunnarr ok Njáll, at engir hlutir skyldi þeir til verða, at eigi semði þeir sjálfir; efndiz þat ok vel síðan, ok váru þeir jafnan vinir
NjR1908 10420Einn maðr varð til at spyrja at því
NjR1908 1202Var þá at leitat, hverr við myndi vilja taka, en engi varð til þess
NjR1908 12414En sa er *nefndr Hermoðr eɴ hvati, *sonr Oþins, *er til þeirar farar varþ
SnE 6510Til þeiʀar ferþar varþ fyrst Oþinn ok Niorðr, Freyr, Tyr, Bragi, Viþar, Loki, sva ok asynivr
SnE 1214Tarkon het uikingr æinn sa er *fyrstr uarð til þess að skilia uið Catonem ok for með honum mart manna
Rómv595(2010) 3613Muntu eigi þat vera lata faðer vm þann mann er til þess hefer fystr vorðit at gefa mer dyrgripi
EgM(2001) 538Alfr mælti. vertu eigi annarra .XVII. vetra iammikill ok sterkr sem þu ert. Finnbogi segir. þat er sem verðr til þo. enda muntu dauðr áðr
Finnb 2714sua er sagt, at menn verða nackuat sua til aleitni við hann
Finnb 4414hann hefir sýnt vaskleik í þessum hlut, þar er ek veit eigi, hvárt nǫkkurr várr myndi til verða
Glúm 1012Þorgerðr var eigi lengi ekkja, áðr maðr varð til at biðja hennar
Laxd 1715ef eigi verða aðrir til at elta þau ór heraði eða taka af lífi
Laxd 12623Við alla vilda ek gott eiga, segir Gunnarr. Mart mun til verða, segir Njáll, ok munt þú jafnan eiga hendr þínar at verja
NjM 8412Þeir mæltu þat báðir, Gunnarr ok Njáll, at engir hlutir skyldi þeir til verða, at eigi semði þeir með sér sjálfir
NjM 11824engi maðr á garðinum verðr til at vaka nema ein kerling gömul
Æv²⁸ 1152Þa var læittað vm, hvat til skaða hafi vordit
StuᴵK 13813þa tok Þora en ellri til orda: hvat aetlar þv systir, hversv lengi þetta man vera, at eigi verði menn til at bidia ockar, ęða hvat ætlar þv, at fyrir ockr mani ligia? Þar ber ek litla hvgsan fyrir, segir in yngri Þora, þviat ec vni all-vel við, meðan sva bvit er
StuᴵK 24820Verða mvno þo aðrir til, segir Sturla, þo at þer gangizt hugr við orð þeira
StuᴵK 43823Enn þat varþ þa til, at Skopta hvarf skyrta, ‹ok fanz á Játvarði Guðlaugssyni›; var þat þa af gert, at konur hefðe gleymt i þve᷎tte
StuᴵK 46926haft nv naliga þat eína til fram flutníngar liði mínu. er ek hefi uorþit til at hætta lífi mínu ok minna manna
ÓTᴵ 24213þat er mælt at huerr ꜳ sier uín med uuínum oc uard madr til oc hio af mer bandit þat er [+ á] mer uar halldit
TrójS 22215ef þu hefir ꜳ honum (ɔ: syni þínum) litla elsku at sinni. þa faa þu honum kaup eyri. ok lat hann lausan ef no᷎ckurr verðr til at sea vm með honum meþan hann er vngr
ÞorvVÓTᴵ 2817Af skal hann láta marki, þó at hann hafi á þingi lýst, ef nokkurr verðr til siðarr
Jb 1786J vatne scall skira. oc ma skira i þui vatne sem snior verdhir till eðir iocul
StatÁrni 83938hann hafde miog j hade vid Halldor ok bad adra menn yrkia nid um hann en æinge uard til þess
HalldSn¹Flat 50711verda munu menn til í Eyium, þeir er æigi mun allt i augu vaxa, ef þu firirmant þer tignarinnar
Orkn 1711Grimr kvezt vid Gunnar alldri skilldu skilia. þui at hann vard til þess at reka skom af oss ok var þat þo æigi minne þin skyllda æn hans ædr min
GullÞ 3010menn hafua til uordit at tala um enn eigi [lagu suorin la]us firi
Ljósv162 4316til hafa orðit slikir hǫfðingjar at biðja minnar dóttur, sem bæði eru rikari ok meiri hǫfuðburða en þú
FlórKon 14020býð ek hverjum II, sem til vilja verða, at berjaz við mik um þetta herfang
FlórKon 17315hofdu bæiarmenn gefit Sudrmo᷎nnum micit slag ... Þat hafdu til ordit, at Sudrmenn hofdu lagt kuggum sinum at brygium, þar sem bæiarmo᷎nnum likadi eigi
Hák81 4975ekki skal þér til unda[n]lausnar annat um þína æfi, nema at nǫkkur kona verði til at biðja griða fyrir þik
ÁlaFl 9921og ma uera at eirn huer uerdj til annar ef eg legg sialfa mig j ued
Vilm 14713nema laugleger kenenndr yrde til ath laugum
DI VI (1481) 25920til hafa ordit kongar ok konga syner at bidia hennar
Jarlm¹ 82þar uerdur til ein huer af refisi‹ns› uinum at seiga honum huersu ulfurin hafdi rægt hann uid leonet
Æv696³ 2064þeim ... er fyrstir ⸢gerðoz [var. urdu Holm perg 24 4°] til þess at risa ímot honom
var. Alex 119 → Alex Holm perg 24 4° 3r26med þeim ummerkium eʀ adurgreindum halfum jordum tilheyra fylger ok fylgia ꜳ ath fornu ok nyu aullu tilteknu enn aungu fra. ok aullu þui fie sem finnatz kynne j optnefndum halfum jordum ok ꜳ. nema laugleger kennendur yrde til ath laugum
DI VI (*1478›apogrˣ) 13426engir ⸢urdu [var. Torðu EbWolf(2003) 1771] til at taka lǫndin fyrir ófrelsi Þorbrandssona
Ebˣ 1002Vel var með okkr konungsdóttur, ok urðu menn til at kasta þar orði til, at ek munda fífla hana
FlórKony 1614fjǫlði liðs varð til með Ástríði at fylgja honum til Nóregs
Hkrᴵᴵᴵˣ 67urðu ... margir til at hlaupa í flokkana
Hkrᴵᴵᴵˣ 4848en þó liðu eigi langar stundir, áðr nǫkkurir menn urðu til áminningar við hann um þetta mál
Knýtl1741ˣ 15418þá verðr til, ok svarar máli konúngs sá er Dagfinnr hét
StjǫrnODrˣ 1118segja þeir, at setur væri þrennar í Skagafirði, en kǫlluðu kyrt alt annat; sǫgðu Kolbein hafa riðit norðan á njósn, en engir hǫfðu til orðit aðrir
StuᴵᴵR11127ˣ 4120Ásbjǫrn hét þá á sína menn, at nǫkkurr skyldi til verða at drepa hann, en engi varð til
StuᴵᴵR11127ˣ 4426Gáfuz þeir þá brátt upp ok beiddu prestfundar ... Þá urðu menn til at biðja þeim griða
StuᴵᴵR11127ˣ 31711
● ‖ impers.: verðr til [e-s] [e-m] [e-t] [um e-n]
varþ øngom maɴi iafnvel til min sem þessom
Mork 38925Ecki ⸢varþ [var. var AM 325 VII 4° “325 VII”, etc.] til tiþinda
ÓH 2986skildi Austmenn ok Orcneyinga um kaup ok um kvennamal, ok mart varþ þeim til
Orkn325I 2273vel kvez honom þickia at Sverrir væri handtekinn ef sva yrði til oc førðr honom lifandi
Sv 3513uard þeim til um konvr. ok uilldu þeir er vkuęndir uoro sekia til. i. hendr þeim sem kuendir uoro
Eir544 76b26þeim varð gott til manna, því at mikil ágæti váru sǫgð frá Gunnari
NjR1908 656Við alla vilda ek gott eiga, segir Gunnarr. Mart mun til verða, segir Njáll, ok munt þú jafnan eiga hendr þínar at verja
NjR1908 7120ef til verðr nǫkkut með oss, þá munu vér minnaz á enn forna fjandskap
NjR1908 984þeim varð gott til manna, því at mikil ágæti váru sǫgð frá Gunnari
NjM 764ef til verðr nǫkkut með oss, þá munu vér minnask á inn forna fjandskap
NjM 11110Oc ef honum er orðit nacqvat til meins, þa vil ek riða oc vita, ef ek mega hefna hans
StuᴵK 3825Sva lavc tali þeira, at Erlendr va Illuga, oc varð ecki annat til enn þetta
StuᴵK 19821Með þeim Halli ok Kalfvi var oþocci micill; vard þeim mart til
StuᴵK 29327Þeir deilldv oc vm hval-mal *noccot oc færdo þat til alþingis, oc var hvartvegi enn mesti fvlltings-maðr sins mals; þotti þat æ sannara, er sa taladi, er þa flvtti sitt æyrinnði; enn þo fengv þeir ecki samit, þviat þeim varð mart til
StuᴵK 2945A Rauþa-sanði i Savrbo᷎ bio þa Gisle Markuss son, ok lagðiz litt aa með þeim Eyiolfe; varþ þeim margt til i *bygdar-lagi, vm fiar-beitir ok annat
StuᴵK 32321Þenna sama vetr spratt vpp mikill fiandskapr með þeim Birni Þorvaldz syni ok Lopti biskups syni; varð þeim margt til
StuᴵK 3422I þenna tima var helldr faatt með þeim brædrvm Þorði ok Snorra; uarð þeim til vm modur-arf sinn
StuᴵK 37129Þa vard mart til med þeim, þviat Þorbiorn gerdi margar uspektir
Orkn 30613Þat er nú at segja, hvat er til hafði orðit með ‹þeim› brœdrum, þá er þeir váru ungir sveinar
Ljósv 2816Bardr spyr, huad til hafi ordid med þeim
Krók 2022Þorgrímr bað þá láta vera kyrrt ... Mun yðr ok nökkut til verða annat, ef svá ferr sem ek ætla, þótt þetta líði um
Vígl 8112mun[de ockur] [Ein]ari ecki hafa annad ‹en› smatt til ordit, ef [ha]nn h[efdi eigi rided hest]inum
Hrafnkˣ 1411Ecki veit eg sagdi Eyvinndur til at hafa ordit med þeim Sami brodur mijnum sijdann þeir sættust
Hrafnkˣ 549morgumm mun þikia mikill skade vmm þig ef þier verdur nockud til meynz
Svarfd(1966)ˣ 814
um: verða um
[e-t]
Þa mælti Gangleri: Hvat varþ þa vm þeira sætt, eða hvarir vorv rikari?
SnE 149Þeir Sturla riðv at bænvm, oc varþ vm hareysti mikit, enn þa var myrggt, oc tokv þeir af hestvm sinum ok foro inn
StuᴵK 3775
● verða síns um [■]
Allt þat er hann verðr sins um. þa scal hinn bꝍta hanom
Gulᴵ 3728er sa þiofr er frials er. en þræll scal ecki verða sins um
Gulᴵ 8518Af skal hinn fara er af leigoliða tok allt þat er hann verðr sins um. þa scal hinn bæta honom oc .vj. aurom at handsalslite
Járns 28710
● ‖ impers.: verðr um [e-t] [e-m]
sva varð mikit vm herop oc luðra gang þeira at nalega scalf oll iorðen af
Alex 6524varð mér þar erfiðligast um
NjR1908 24311
undir: verða undir
[e-u]
Land skialpte ok urðo xviij menn undir husum
GBpA 17012varð fotʀ hans vndir hestinvm
JBpA(2003) 331eitt sin, er við hittomz a fornvm vegi, þa veitta ek honum til-ræiði, enn hann rann vndir hoggit, oc varþ ec vnþir
StuᴵK 4219byskupar ... gengu i lag ok radagerd med Ithakio byskupi, ok urdu allir undir einni sok, nema einn byskup ... hann gerdi eigi at ganga i lag med þeim
Martin² 59732laumbin þustu at honum, ok vard hann undir fotum þeim
CecA 29621nidr i gegnum þa boru rann blodit, ok sá steinn, sem ... undir vard blodráseni, er enn i dag sem nyblætt hafi
KirjA 656Vnder þeim hluta virkissins, er féll, vrdo vnder .iiij. menn
Krók 2924Päll var godords madur, og hiellt hann so alla syna þingmenn til allra riettra mäla, *ad huorge ⸢var [var. vard AM 205 folˣ “C”] þeirra hlutur vnder
var. PBpˣ 41011: AM 205 folˣ “C”
út: verða út
úti: verða úti
oc abyrgiaz at eige deye af vangezlo. eða megre. eða uti verðe
GrgStað 5038vrþo menn þar opt vti oc foro horðom forom
Mork 38411Þá reiddisk Hǫskuldr ok laust sveininn með sprota ... Hoskuldr mælti við sveininn: Verð úti ok drag engan spott at oss
NjR 2910Ok nu i samri stvnd verð vti, vꜳndr þorpari! af þvisa herbergi
ClarA 750Enn er Geirmundr kom i Hollt, sat Þorðr ifir borðum ... enn þegar er Geirmundr maatti segia tiþinndi, þa bað hann Þorð úti verða, sagdi at Kolbeinn mundi okominn at eins vera, nema hann hefði siglt inn til Isa-fiarðar
StuᴵᴵK 8025vard vti mart manna
Ann1005 39231sa edur su sem vti vard atti at kirkiu at liggia
DI II (*1345›AM 39) 79926uidr þessi hans ord uard sira Kodran miog reidr. ok mællti suo til Laurencii uerd uti vondur falsari. eingi lo᷎g skalltv hier vm seigia
LBpB 6334bysna bodit j Vasfirde og uard uti margt manna og do en sumer orkvmludus
AnnGott 34312lítill hlutr manna mátti taka corpus domini á páskadag, en sumir urðu úti
Hungrvˣ 913sumer vrdu vti daudir
Kristniˣ 14722
við: verða við
[e-n/e-t] [um e-t] ; [e-m]
Véit ec áþr hverso haɴ (ɔ: Jób) mun viþ verþa. en þu moɴ eige trv́a áþr réynt es. þuiat þu véitzt eige áþr.
HómÍsl²⁹(1993) 44v16bre?ir þat synþir af mꜵɴom þéim er sva verþa viþ sem iob
HómÍsl⁴³(1993) 70v35bið ec þik ... at þu verðir við mer. þo at engi se verðleiki til. oc legg eina hueria hiolp til
BarlA 5034hvernig varð hann við Asbiornn þa er þer ruddut scipit
ÓH 29914þa er cavpmenn sia sina ovini firir ser. þa verða þeir vel við. lavpa af hestvm sinvm oc brigða sverðom
Þiðrᴵ 2083Nv verða þeir við ofríð bitvrvlfr oc þetleifr
Þiðrᴵ 21613Ver skolum helldr biðia erka drotning at hon verð væl við þat þot hon hafi mist sinna sona. oc allir skulum ver þar til stoða þer sua at Attila konungr skal nu æigi vera þer verri vinr en aðr
Þiðrᴵᴵ 25012verðr nv við hann skapfatt ok veitir honum auerka
Heið 6312hon snyz uið ok verðr illa uið ok mælti uið hann rapallict ok sva hvart uið annat
Heið 8223Siþan sendi hann menn til Vigleics ... at hann scylldi føða lið hans oc varþ hann vel við ⸢þeꜱa orðsending [var. ÷ Sv81 1631]
Sv 1429oc verþit þer við at betr oc dreingligaʀ
Sv 9439verðum vel við þeir munu eigi siðr taɴ-sarir en ver
Sv 12813finna þeir eigi fyrr á langskipunum en tjöldin eru tekin af þeim ok því næst skorti eigi grjót ok vápnagang. Urðu þeir við it hraustligasta ok tóku í móti vel
HG 276tók Ella konungr harðla vel við þeim, varð ok vel við þann mannskaða, er hann hafði fengit á Írlandi
HG 7416Vel er við orðit, en hvergi vart þú óreiðuligri á þinginu
NjR1908 11914blꜹþir ero ver nv viþ ornir oc scemþar fvllir
Niðrst² 520hon varð vit sitt mein vel ok ravskliga ok talðiz maklig til vera fyrir sakir synða sinna. at þola þvilikan bardagha
JBpA(2003) 4826Þorolfr varð vel við skaða sinn
EgM(2001) 2531lattu þer nu verða hofðingliga við þenna mann
EgM(2001) 11428hermði hann opt eptir, hverneg hann hafði við orðið áverkann
Laxd 19818var Þorkell leiddr út ok drepinn, ok varð hann ódrengiliga við sitt liflát
Laxd 19921Reynum þá, sagði hon, ef vér heitum á hana, hversu hon vili við ⸢verða [var. hverfa AM 234 fol “A”]
MarB 7028Koll-sveinn segir þeim til sinna vanqvæða oc skorar a þa til flvtningar. Illa ertv við komin, segir Narfi, oc er þetta bæði þin navdsyn oc biskups-efnis, oc skal at visv við þer verða
StuᴵK 2682spurðu þeir, at Gizurr var a life, ok þotte þat þeira monnum mørgum eigi liklict, oc uurðo við nockut hlioðir
StuᴵᴵK 20528Vera ma ... at yðr þicki eigi karlmannliga við orðit minnar hanndar; enn mic ma miok vgga, at eigi se vis gistingin, sv er mer gegnde. Siþan mælti hann við prest
StuᴵᴵK 22023Oddr vard allroskliga vid
StuᴵR 45225varð Áskell illa við, ok þótti hann mjǫk klengzk hafa til þessa máls
Reykd 1947⸢verðið þér [var. verði þjer var. Njála 1886: AM 466 4° “E”] litlir drengir af, nema þér launið
var. NjM 1145 → var. Njála 1886: AM 466 4° “E”tatara kongr uerdr illa uit þessa sogu
Rém 29229drekinn vard jlla uid skada sinn
Yngv 2221verdit nv vid sem godir dreingir oc rekum af hondvm oss þetta ill þydiz folk
ElisC 1238Aslakur vard vid skiott
Hem1005 39kongur sennder Aslaki ord ... ok lieztt vilia finna hann. Aslakur vard vid skiott ok fer ꜳ̋ fund kongs
Hem1005 39fekk Þorgrímr til mann at drepa hann, ok varð hann dreingiliga við dauða sinn
Kjaln 214Þat sýnist mér nú ráð at biðja almátkan guð, at hann verði við þeim um þetta mál
Klma 52820Illa þykki mér hrossin við hafa orðit at jafngóðum vetri
Gr 416Kormákr bað þá verða við mannliga ok duga sem bezt
Gr 1034ok v[it] hversu hann verdr vid
Hrafnk162 1126finnr frændr sína ok vini ok biðr þá tillaga. Þeir verða við vel ok verða honum at gangi
Æv⁸⁵624 2469hítt nu rad. Fridþiofur. at uerda uel uid
FriðB 4929Ueseti spyr fiar-upp-tokuna, og uerdr hann eigi uel uit þat
Jvs510 3422Hér se ek alla ódrengiligast við verða síns herra nauðsyn
BjH488ˣ 12111Hiet Biskupinn þa med sinum skipmonnum morg hejt og uillde ej uid verda snuande med þad sijdsta sinu hejte til hofuddrottningarennar Jungfru Sanctæ Mariæ
DI IX (*1522›Steph 27ˣ) 9813er þat bod vart ok fulkomenn vili til allra ydra ok seerligha huers at þeer værder vider sem rœskligazst. ok buir til hans hæiðerlighrar tilkomo ok ærlighs foronœytiss. kost. hærbyrghi. sænghiar ok ræidskiott med allum græid-skap ok gooduilia
DN VIII (*1342›DonVar 1ˣ) 15610Oðinn fór með her á hendr Vo᷎num, en þeir urðu vel við ok vǫrðu land sitt
Hkrᴵˣ 129Dagr konungr varð illa við, er spǫrrinn kom eigi heim
Hkrᴵˣ 3314hann var þá hǫggvinn ok þótti ⸢verða við prúðliga [var. prvðliga við verþa Fris 34634]
Hkrᴵᴵᴵˣ 3967hétu allir góðu um at verða vel við
Hkrᴵᴵᴵˣ 4098Erkibiskup bað þá verða við hraustliga ok sagðiz koma mundu at veita þeim
Knýtlˣ 2898Verdr nu vid kippr mikill, þviat hann stauckr vpp ok vil hefna sin
MarD635ˣ 105615Kemr Grímr heim vestr í Saurbæ, ok nú taka þeir at gabba hann, ok segja, at hann hafi hlaupit undan leikum ok þorat eigi við at verða
StuᴵR440ˣ 2331Þórðr varð við alla vega sem bezt ok bauð fyrir sik alt þat er honum sómdi
StuᴵᴵR11127ˣ 424Förunautar hans verða við it vaskligasta ok stíga af baki ok bregða vápnum sínum
Þórð²ˣ 20521
● ‖ impers.: verðr við [e-t] [e-m] [um e-t]
þeir hofþv aðr heitið á gvð til matar ok varð eigi við sva skiott sem þeir þottvz þvrfa
Eir544 65b8Vera má, at gott sé verkit, en verra verðr mér við, en ek ætla, at gott myni af leiða
NjR1908 1602hann vissi, at vart mundi við verða, ef þvegit væri corporalshúsit
MarB 12828Vel er við orðit, en hvergi vart þú óreiðuligri á þinginu
NjM 13420Vera má, at gott sé verkit, en verra varð mér við en ek ætla, at gott myni af leiða
NjM 17714fell hestrin vndir honom, en hann af baki, oc vard honom meint við
StuᴵK 8813Enn er Brandr vacnadi, þa voro þeir sva ha-melltir, at honom ‹þótti› ser nær annars hvgar við verþa. Þeir tavluðo vm þat, at Þorðr munði eigi *fritt fara i Laufasi, oc þeir munðv fara þanneg oc hafa hann við ser
StuᴵK 20114getur Giralldr þetta at lita ok uerdr eigi gott wit at suo skyllde til bera
Rém 18232henne vard uit þat miog gott. ok bregdr henni suo uit at mikill rodi kemur j hennar asionu
Rém 33026Nv sem hvn vaknade vard henne miog jllt vid þat at hvn fann at karlmadr var þar hiꜳ sier
JerReyk 24917⸢*... Ok er þeir bjogguz til rekkna, þá kom þar Þorfinnr ok þeir þrír saman ok tǫluðu við Ingibjǫrgu; ok varð þeim þat við búðardvǫl [Adv 21 3 17ˣ “V”; non emend. alt til þess er menn biogvz til ręccna]
emend. StuᴵK 17526: Adv 21 3 17ˣ “V”varð ok svá við um heitit, at bati varð á veðráttu bæði góðr ok skjótr
StuᴵᴵR11127ˣ 31114
C. verða sik
þo at likaminn uarr séé iafnual sua go᷎rr ok uordinn sik. at hann syni þat aa sealfum ser. at ver sém betri enn o᷎nnur kuikendi
Stj¹ 222þar fædaz ok Cipodes. þeir eru sua uordnir sik. at þeir hafa eitt augat i midiu enninu
Stj¹ 6831Hennar uǫxtr er sua uordinn sik. at
Stj¹ 754skrifat er. at þeir se sua liotliga uordnir sik. at þeir hafi huarki nef ne nasir
Stj¹ 7914Achaia hinn .vti. partr Grecie ... er miok komin ok uorðin sik sem eitt eyland
Stj¹ 8525Camaleopardus er sua uordinn sik. at hann er uidaz huitfleckottr
Stj¹ 993uęn ok at ollu uel uordin [var. + sik AM 227 fol “B”]
Stj¹ 20528su io᷎rd getr ok gefr ... dyrsta ok dyggari aauo᷎xtu. sem sua er uorðin sik
Stj¹ 23417Apis uar sua uordinn sik sem einn gridungr
Stj¹ 24912Skylldi ok iafnan i þi hofi sem hann hafdi dyrkadr uerit þat eitt skurdgod uera. sem sua uæri skorit ok uordit sik sem þat legdi medr fingrunum saman aa ser uarrarnar
Stj¹ 2505
D. verða sik + præp./adv.
til: verða sik til
[■]
hyɢr konungs son þat i hvg ser at han skal verða sic til at leɢia i hættv meir ef lyða skal
Þiðrᴵᴵ 235Groi io᷎rdin ok freoiz ... medr epliberandi treo ok allzkyns alldinuid gerandi allan sinn aauo᷎xt eptir þi kyni sem þat er uordit sik til. huers saad er i sealfu ser skal aa iordunni uera
Stj¹ 1421
E. verða sér
F. verða sér + præp./adv.
til: verða sér til
[e-s]
G. verðask
[með e-u]
H. verðask + præp./adv.
við: verðask við
[e-t]
II. (y. isl.)
(Unsorted)
Nu af þui at méira vꜵro meten orþ hans en aɴaʀa maɴa þa vildo meɴ eɴ oc at haɴ sǽte fyr vaɴdeɴdom þéim er a urþo
HómÍsl⁶(1993) 6r30haɴ léitar eige aɴars til lags meþ ser ef þéim verþr nequat es honom hever fylgt
HómÍsl²⁶(1993) 38v1Sa es margr atfundoll oc á leiteɴ of aɴaʀa hagæ. er viþ hvert orþ verþr illa. þat er honom er til a léitne lagt
HómÍsl³²(1993) 48v26Þuiat þat megom vér of fiɴa. at vér verþom þa leid i freistnena sva at oꜱ gyɢver geiɢvę́nlega. er vér erom áþr o᷎varer oc sióm eige viþ feoronom. þeim er þaþan geresc fréistnen af
HómÍsl³²(1993) 49r14Eɴ þéir oc (!) þorþo eigi at drepa i sv̇ndr steinthro oc vggþo at þeim mv̇ndi nequet til meins verþa
Nik655 522at þvi sem ęfiloc hans urþo
GregDialA 13727Uerþr at þvi at hverr yþvaʀ męli sva i hiarta sino
Hóm677 2327Oc ma verþa at þvi at Matheus hafi þeim mun goʀ sagt
Hóm677 7730Boand-carl noccor mildr ok mæin-lauꜱ varð fyrir clꜵndum ricra manna þar í heraðe sem hann bio
ÓH619 1196Prestr .i. saer veret hafþi vnder hendi eɴs sela gvþs iatera thorlacs biscops. Varþ fir vaɴdręþe miclo
ÞBpCod645 1121lá hann ihvilo mikiɴ hlvt eɴa fyrsto misera post. es at hafþe orþeþ
ÞBpCod645 1620þær sacir scal fyrst døma er fyʀa sumar varð eigi vm dömt ef þær ero
GrgKonᴵ 738Ef a gögn þav verðr queðit er idom þaɴ ero comin
GrgKonᴵ 7325verðr hann þa fiorbavgs maðr
GrgKonᴵ 744Slict er (drep) þótt klæði verði amillom eða brynia eða hiálmr ef á hann mundi coma ef eigi yrði þat fyrir
GrgKonᴵ 1477þa varð hann miok glaðr oc stoð þegar vpp
BarlA 2013Nu scal hann brenna vita at fim skipum. æða fim skipum fleirum. En ef hann brenner eigi vita. oc verða þau at herskipum. þa er hann utlagr
Gulᴵ 10216þycci mer þat mart heldr utrvlict er þer segit. en þo hafa morg dømi orðit i fornescio
ÓH 1821enn ef þat verðr þa man hann þegar hafa flocc uppi oc gera mart illt
ÓH 1834urðv þeir at taca við cristni. eða þola davða
ÓH 26915Synir Erlings voro ꜹngir þar varþ ecki af atlꜹgv bvanda oc sigldi konungr nordr leid sina
ÓH 4858verþ ec nv flyia oc coma alldregi a þenna stoþvi siþan
ÓH 4963varþ hitt at lycþvm at hann leiddiz eptir fyrirtǫlvm hennar oc het þa þvi at geraz jarli handgenginn
ÓH 50516sa atbvrdr varþ i Garþariki ... at son eiɴar gꜹfvgrar eckio fecc qvercasvll
ÓH 5178maðr ma eigi lifa við brꜹð eitt, hann verðr at lifa við orð þꜹ sem koma ór mvnne gvðs
MEgApp 51130bað þa eigi við skiliaz fyʀ enn þeir vissi huat af yrði barninu
Jvs7 19Honum var sagt, at hann var þar, ok ætluðu allir, at þeir myndi tala um mál sín, en þat varð ekki
NjR 275þá varð óp mikit at lǫgbergi ok óhljóð
NjR 2810eigi skal einn eiðr alla verða, ok má þetta verða vel, þó at hitt yrði illa
NjR 4310æigi ęitt orð verðr at hægoma þat er hann talar nema helldr at sannlæik oc visendvm
StjC 44210Nabaal var grimmr maðr oc harðr viðræignar. illzkv fvllr oc ærr i skapi. sva at æigi varð verri maðr til
StjC 4825synir Jsraels hafa ... slægið sverði spamenn þina. sva at ek em æinn eftir vorðinn
StjC 59516adr borgin yrdi vnnin ok vp gefin
VerA 5321Sa er truir a fꜹþor oc á son. oc á helgaɴ anda. ef hann verþr dꜹ́þr heþaɴ þamon hann lifna
Ridd623 2813þesser uoru grimmer ok kunnu æigi það sia huernig manna uiðskiptin fara ok uerða opt uerr en til er styrt
Rómv595(2010) 15010Síðan tekr hvspreyian til ok berr hana ok kvað hana mvndv verða at segia, ok kvez enskis vertt þickia, ef hvn gengi við
MarA 15414þó at honum yrði ferliga gert
MarB 8623Af hví varð þér þat fyrir at hrella prest minn ok taka af honum tíðagerð?
MarB 1275sá menn þar skaða mikinn; var þá sendr maðr til þings at segja Otkatli ... Hann varð vel við skaðann
NjM 12324Oc er eigi getið fleiri orða hans, oc varð þat þegar at vigi
StuᴵK 5816Gizuri var ⸢eiskranda-mikit [reikunar samt i ordvm], aðr hann spurði þetta, þotte þat eitt fyrir hafa orþit, at honum þotti litil hefnd i
StuᴵᴵK 21116Einn maðr af Odds liðe ... hafðe farit til hesta um nottina vt a vøllinn; hann varþ fyrstr fyrir liðe þeira Eyiolfs
StuᴵᴵK 23419Eigi villdí ek sva verða við bloðlatið fiskbleikr sem þv ert. Ek ætla segir hínn at þv myndir veʀʀ við verða ok vdreingílígar
Huldaᴵᴵ 30022þvi meíra sem oss verðr firir. þvi harðara skvlv þer níðr koma
OddHulda 6224fyrir þa grein grunadi þær. at upp aa þann hátt mundi þær lifandis eptir hafa uordit i uerolldinni meðr feðr sinum at auka mannkynit
Stj¹ 12421þeim hinum ebreskum uard hann (ɔ: skýpílarrinn) nu sem fyrr til lysanda leidaruisis. enn hinum egiptzkum til myrkrs ok mikillar tálmanar um eptirferdina ok atsoknina
Stj¹ 28629[geri þér] ecki at honum, fyr en ek kem til, ok kan mart [í mǫrgu at] verda
StuᴵR 2622þótti þat sár lítit at sjá, en þat varð at miklu
StuᴵᴵR 2719uerd ek j blode ydru bonda, helldr far þu hingat ok vita ef þu nædir at deyia j blode konungsmanna
FbrFlat 3634ekki mun af sættum vorum verda nema ek ʀada eínn
Fær 117uer hofum ... ordit bæde til at hætta lifue ok salu. hefir margr madr saklaus ordit sitt at lata firir oss
ÓHFlat 3518huerr sem til uerdr um sider at koma þeim a rettan ueg
ÞorvVFlat 2731Ok er hon heyrdi þetta, bra henne miok vid, verdr i brott skiott, ok legz i reckiu af ollu samt krankleika ok hugar angri
VP 56613Nú verðr fyrst at segja af kvomumönnum
Ar 62812sa salmr vard eigi fylldr edr luktr, er þa var upphafdr
Ambr 4810vard honum litit upp a gnipu, þa er yfir munklifinu var, ok ser hann þar sitia a gnipunni .ii. dio᷎fla
Martin³ 63325suo mikill logi stod or husinu at hann uar alla uega halfa ro᷎st fra husinu og suelgur allar salr er fyrir uerda
Dugg681a 478af hendi munda eg þikiaztt leyst hafa ef eg hefda gefit þier skipit huad sem ꜳ yrdi
AuðFlat 41436hann vissi ecki til hvat af vard
PartA 171verdr vid þat heim at fara
Gísl 429mꜳ eigi vita, hvort þat verdr nockuth annat enn kvenvælar einar
Gísl 4311Hallbiorn hleypr til budar, enn sveinarner til skogar, er þar var nærr, ok verda eigi funndnir
Gísl 5619lagði hann þat til ráðs með Gretti, at hann beiddi Snorra ásjá, en ef hann yrði eigi við, bað hann Gretti fara vestr
Gr 1583Þorbirni þótti verða mega, at kerling sæi lengra fram en hann ætlaði
Gr 25621veitka ek nú, hvat fyrir verðr
HeiðrHˣ 6323eigi verðr þat fals sem ek segir
KlmBˣ 18432Eigi man þér þann veg af verða meðr öllu
KlmBˣ 19726af Jósteins skotum varð ekki, ok lét Þorleifr illa at honum
StuᴵR8ˣ 49623Þórðr djákn, er skildi helt fyrir Þorleifi, fekk steinshǫgg, ok kom á skjǫldinn, ok bar hann at andlitinu ok lamdiz tanngarðrinn, ok var‹ð› síðan lítit af honum
StuᴵR8ˣ 4976diaufullinn hafi þeira hróp, ok þrifiz þeir alldri, ok mun þeim at auðru verða enn allir menn muni til þeira stunnda
StuᴵR8ˣ 49928‹sjá þeir troll eitt mikit, ok fór þat í svig við þá; varð þeim sumum ósvipt við, en Ásbjǫrn hrakti þá þar um› emend. Stu 459: AM 114 fol “Ip”
emend. StuᴵᴵR11127ˣ 459: AM 114 folˣ “Ip”‹En er þeir riðu inn at Brandagili, sjá þeir eld mikinn brenna í fjarðarbotninum, ok varð þeim þar ilt við› emend. Stu 4511: AM 114 fol “Ip”
emend. StuᴵᴵR11127ˣ 4511: AM 114 folˣ “Ip”Varð þat þá um síðir, at eldrinn sloknaði með guðs miskunn ok hamingju konungs
StuᴵᴵR11127ˣ 1453varð lítit at tali
StuᴵᴵR11127ˣ 2299Eyjólfr mælti: minni verðr þú í vafi um þetta en hann ætlaði. Já, segir Ingimundr, mart mun þér þykkja mér lítilmannliga verða
StuᴵᴵR11127ˣ 26312muntu verða fyrir goða reiði
Vatnˣ 416óvitrliga hefir ykkr frændum orðit
Vatnˣ 7611
Form.: varð (163); verða (163); verðr (111); vard (73); varþ (65); orðit (57); verþa (51); verda (45); verþr (35); yrði (24); (22); verdr (22); ordit (21); uerda (21); uard (20); verði (18); vorðit (18); verð (16); orþit (16); vorðinn (15); urðu (14); uerdr (12); uerðr (11); yrdi (11); uordit (10); vordit (9); vurðu (9); verdur (9); Varð (9); værðr (9); yrþi (8); uerða (8); vordinn (8); verdi (7); uordinn (7); uorðit (7); yrde (7); urdu (7); værða (7); verðum (6); uerði (6); orðinn (6); verðe (6); ordin (6); vyrði (5); vyrdi (5); orðet (5); uyrdi (5); vart (4); verþi (4); vorðin (4); vorðnir (4); urþu (4); orþin (4); urðo (4); uarð (4); uorðinn (4); uerd (3); uurðo (3); vert (3); værð (3); uorðin (3); uurðu (3); urþo (3); ordinn (3); verðir (3); vrðv (3); uurdu (3); vrþv (3); uyrði (3); uordin (3); vurdu (3); verþom (2); Varþ (2); vorðet (2); uerdi (2); vordin (2); vorded (2); verde (2); varðr (2); Verdi (2); Vard (2); Verð (2); værder (2); vẏrði (2); yrðe (2); wyrdæ (2); Vurdu (2); vrdv (2); vordnum (2); Urðu (2); orðin (2); verþe (2); vrdu (2); vorþit (2); Verðr (2); uordet (2); orðenn (2); Verdr (2); Verði (2); urðv (2); verðo (2); vorðo (2); verdit (2); uerdur (2); orðnir (2); værda (2); uordnir (2); vyrða (1); uurðum (1); Werdi (1); vorþinn (1); vað (1); værdi (1); Vurðu (1); uordnum (1); orded (1); Verðum (1); ordít (1); Verða (1); Uerþr (1); ordenn (1); wyrdi (1); uordnar (1); værði (1); uerðe (1); uorðið (1); orþiɴ (1); vvrðo (1); vurðv (1); vurðo (1); verþvm (1); orþe? (1); uerðit (1); verd (1); orðnar (1); Værþet (1); voræn (1); v̇rðv (1); værðe (1); værde (1); uvrðum (1); orþet (1); orþeɴ (1); orðner (1); vrdo (1); uuyrde (1); Verþra (1); wordet (1); yrþit (1); vordnvm (1); fyrir orðinn (1); orðið (1); verþ (1); vurdum (1); vordínn (1); orþinn (1); vvrðu (1); ordnar (1); Uærðr (1); orþeþ (1); varð (1); verdí (1); voret (1); vorden (1); Verþa (1); virðe (1); vorðen (1); verðvm (1); vorðna (1); orðiɴ (1); orþid (1); Værðr (1); ▹v◃erdi (1); Verðið (1); verdhir (1); uerdj (1); ordid (1); verþit (1); eyrdi (1); urda (1); vordnir (1); uarðnir (1); uordenn (1); vo᷎rdinn (1); vordner (1); var (1); verþum (1); vẏrdí (1); ordjt (1); orðna (1); uornum (1); orþna (1); uordna (1); værdr (1); vrþo (1); verðaz (1); ordner (1); vurðe (1); Vurðo (1); uerður (1); virdi (1); Verþi (1); ordinnar (1); orpit (1); vordenn (1); urðe (1); ordna (1); uorþit (1); ornir (1);
Gloss.: EJ; ClV; ClVAdd _; ClVErr _; ClVSuppl _; Suppl1 _; Suppl2 _; Finsen _; Fr ¹verða, orðinn, vorðinn; FrErr1 _; FrErr2 _; FrErr3 _; LLFrämm _; Hertzb; HertzbLat _; HertzbTill _; Suppl4 _; Fischer _; Anm; Bin _; Rím; LP; Med; MedComp _; MedSimp _; WN _; AH; AJ _; deVr ¹verða; Fr4 ¹verða, vorðinn; NO ²verða; Walter _; ÁBlM ¹verða; Bl ¹verða; WPA _;
Litt.: Seip 1955 268; Seip 1955 48 54 77 79 117 150f 159 178
Genre. (expected): family sagas [isl]: 316 (169); religious works [rel]: 292 (373); historical works [his]: 242 (243); contemporary sagas [bis]: 161 (103); romances [rom]: 138 (145); legendary sagas [fas]: 86 (60); learned works [div]: 75 (43); legal works [jur]: 73 (133); charters [dip]: 38 (108); þættir [tot]: 28 (31); unclassified [ ]: 1 (5);
ÞH (strukt.) — August 2010
External (non-ONP) resources:
...
...
...
...
IN PROGRESS
...
Lexicon Poeticum (2nd ed.)
This uses metadata and images from septentrionalia.net
venja - verða
verða - verfákr
véla - við, viðr
vár - yfirmusteri
...
...