ván, hón, ón sb. f. [-ar, dat. -/-u; -ir]
(cf. vánr sb. m.) ?vánr sb. m. [1]
Status: excerpted citation slips citation text supplemented structured definitions in Danish definitions in English
I.
1) [e-rs/e-s / á e-u] [um/of e-n] [af e-m/■(e-u)] forventning/håb (om ngn/ngt), udsigt (til ngt), sandsynlighed (for ngt), chance (for ngt)
Aller cristner meɴ ... héita ... a eiɴ fꜵþor aller þaɴ er a himnom es. Nu ef þar er faþer váʀ. þa éigom vér þar vǫn erfþar várrar
FV15²(1993) 15r27Eɴ er etke liþet af dagmǫ́lom. oc er enge vón þeꜱ of siþláta men at þeir meone drvcner vera sva snimma dags
HómÍsl⁹(1993) 10v26sá hann lamb staɴda. til høgre haɴdar sér a hóle eínom. oc réᴛi lambit fót siɴ. oc tafsaþi honom. sicvt þar være vazt (!) vón vɴder
ClemCod645 708var siþan leitát vaɴdliga hvervetna. þar er i hvg com oc vón þóᴛe vera. oc faɴzc non. sylgian
ÞBpCod645 2216hann scal fylgia honum þangat sem hann sægir tacs vón
FrostII 51229Hversu ma ec finna bein þin, er ec veit eigi, hvar von er
Barth² 76611þangat var ⸢von [var. van ÓTOddS 16329] konungsins
ÓTOdd 1637betra er at hafa biðlunnd en rapa til uvissar vanar með skunnda
Streng 17018●●● þer segið fra. vorðnom lutum sva sannlega oc haveð enga raun i hondum nema von eína
Menota: 13vb1 BarlA 253oc fagnaðe i von vkomennar sælo
Menota: 88vb15 BarlA 16816oc iatter þo skapdrottenn hennar vón undan sér. þa koma born til beggia arfs
Gulᴵ 3321Nv ef heriar er vón. þa scolo menn vita vorð reiða
Gulᴵ 10210þat er van væʀr æf illa lyðer mæðan væl er firir seeð oc vitrlega. en þat er vist bætr en van er at æf þat fæʀr væl er heimsklegha er til raðet
Kgs 3710oc glataðer þu æilifri sælo on allaʀ vanir þinnar aptr qvamo
Kgs 8132sagða ec þer sacar von æf þu gerðer logbrot
Kgs 8237er þeim voro minztar vanir. þa liop hann Halli fram firir þa
SneglMork 23710er goþ ván á vm slica meɴ siþaʀ at slikir lati ser egi allt ȷ́ ꜹgv vaxa
Jvs291 8229●●● lata uerða at þæirri uon er guð uil
BorgKr¹ 33915var Þorgisl ... riðinn norðr ... a þeiri uikvnni er umb var liðin er hann skylldi kvangaz at Þvera ok var hans norðan vana (“d. v. s. ván á”, ed. note) annaʀi uiku
Heið 7115Gangi nv eingi fram vr þeꜱum sporum segir Barði. þvi at mik grvnar at fleiri manna mvn van
Heið 902Nv spyrr Barði Þorodd ef hann mundi fara mega með þeim. hann lætr þeꜱ eigi von. ok biðr þa undan riða
Heið 955er Rognvalldr visse þetta þa hittir hann fꜹðvr sinn oc sagðe van þangat kvamo H. (ɔ: Hákonar) Sigurðar s. (ɔ: sonar)
ÓTOddS 1620Eigi er þess ván at þer sigriz a Hakoni Iarli ef hann frettir fyrir
Jvs7 2518Mun no᷎ckur ván, herra minn, at þer lofit mer at liggia i halmi i ho᷎ll yðaʀi?
Mág¹A 2149sagði hann henni ørendislok sín ok þat, at þeir mundu koma. Gunnhildr mælti: Slíks var ván, því at Hrútr er vitr maðr sagðr ok vel at sér
NjR 134Hermoþr reið nio nætr til giallar ár. ok a gvlli hlaþna brv ... Þa reiþ haɴ at helgrindvm ok sa þar broþr siɴɴ. haɴ bar fraᴍ boþ sin. En sv ein var van vm brott kvamo hanꜱ ef allir hlvtir grata haɴ með asvm kẏckvir ok davþir. En ella halldiz með helio
SnEU 3120ef hers er uon i land vart. þa ...
Landsl 368huer hirðdrengr er fellir uorð er ovinir liggia firer husinu eða ovina von er liggi hann manað j stokke við uatn oc brauð
RbHM (*1299-1319)² 14429En er mi[nzt] var van þa kom riðandi okvnnr ridari
Bas 2928En er goþin visv til, at þesi iii. systkin fæddvz vpp i Iotvnheimvm ok goþin rǫkþv til spadoma, at af systkinvm þesvm mvndi þeim mikit * ohapp standa, ok þotti ꜹllvm * illz af vni
SnE 3420Fvrþv illa barna eign gat Loki, en ꜹll þesi systkin erv mikil firir ser, en firir hvi drapv æsir eigi vlfiɴ, er þeim er illz vǫn af honvm?
SnE 382En Skirnir qvatz ganga mvndv ok eigi fvs ok kvað illra svara vera vǫn af honvm
SnE 414æigi minni von, at hann lꜳ̋ti slꜳ af mer hǫfvðit
ClarA 143let þess ván at sia Þorolfr mundi enn vera skaplikr frændum sinum
EgM(2001) 531huer ván er at ek muna lifa vilia við harm þenna
EgM(2001) 14827[var. eigi er þa viin mykit, vax ok hunangh litit, ok vanar huetvetna AM 737 II α 4° “II”]
var. Encᴵᴵ624 1774: AM 737 II α 4° “II”quað gott í vanum siðarr. at hann mundi afbragðzmaðr verða
Finnb 6724(proverb.? cf. ed. note) Seint til vánar sá man erja, sitr sá nú í hjá, er líkligri væri til þinna sona
Glúm 2314Nv skal þat vꜳn vꜳr at vætta þess at sva fremí fariz oss vel er sva verðr sem hann (ɔ: guð) hefer fyrer sieð
Gramm²W 5428Min blezvt frv oc ván eilifra fagnaða
MarS 31622Voru þeir allnær komnir. ok þótti þeim ser litil ván lifs
ÞBpB 3155Er öll ván at þá hafi hann komit fyrir réttan dómara síns máls
Æv⁶ 2418Enn er þeim voro minnzt váanir, hleypti Asbiorn út áa aana
StuᴵᴵK 4521Gizur heyrðe, er Samr mælti þetta, er hann fecc høggit: sliks var ván, segir hann
StuᴵᴵK 19520er þess ok meiri uán. at þer gefit miok margra kristinna manna lif uið yðuarri þra lyndi
ÓH61 77114●●● Af þeim smá geislum er skína af þinum fagrligum for to᷎lum til minnar skynsemdar. hopar mer til vanar at sið ferði kristinna manna se betra en vart
ÓTᴵ 15516fagnandi nu þegar af uán eylifrar dyrdar ok endrbøtingar uarrar fodurleifðar
Stj¹ 5216at mannlig ástud ok gudlig trua. kio᷎tligr kięrleiki ok gudligr elskhugi. vinátta nalægra syniligra luta ok bidandi uan ukominna luta mætti fá noga stund ... til kappsamligrar kięru ok þrautar sin i milli
Stj¹ 1316hann var hinn agætazti at ⸢*vaninni [AM 239 fol “øvr.”; non emend. nafni], þar sem hann kendi ribbolldum oc ransmonnum oc auðrum storglæpamonnum, *þeim sem dræpir⸣ voru i logmali, at þeir *tryði sik auðlaz mundu⸣ himinriki fyrir iðran annmarka oc yfirbot goðra verka
emend. JBapt²A 92927: AM 239 fol “øvr.”ef klerkr gerir sva þvers i moti sinni reglv ... þa hefir hann tynt klerkligri van
DI II (*[1281]›AM 351) 21422Hann sendi Þorkel ravnar-mann svdr a Blaskoga-heidi ok segia þeim Rafni ok Sturlu, at hans er ecki von þangat til motz vid þa
StuᴵᴵR 16521er þrændir spurdu til sannz at Suæinn jall var andadr ok hans uar ecki uon til landz þa ...
ÓHFlat 484vón vadmala
IslDipl (1396) 12630J laugh jarða (herefter åben plads til ca. 15 bogstaver, cf. ed. note) vón vadmala
IslDipl (1396) 12630Guðmundr var riðinn um daginn út eptir heraði, ok var heim ván um kveldit
Ljósv 6018þá þóttisk Gautr vita, at manna myndi ván af fjallinu ofan
Reykd 2262Margr lifnar or litlum vanum
Vǫls 2822En þvínæst tók hon sótt, þá vón þótti, at hon mundi barn fœða
FlórKon 1326snua þeir þar til er skipanna var vȯn
Adon 17520Þá mælti karl: hér nöckut nær er vánin
ÁsmM 8920fyrr saugdum kumpanum þotti sier eigi lifs von
~ lat.de vita jam desperantes
HelChron 10137 MarE 64514smyr madur sig med þvi fyrir þann tima a degi sem madur er von af ridu. þa dugir þat vid lær verck
MedMisc 6613●●● god vo᷎n er þier
~ eng.that is goode tydyng for þe
9326 ÆvMið³⁰ 934er þeir tímar fylldust, er von var, fœddi hún eitt fagrt sveinbarn
Mág² 2825er honum foruitne ꜳ at koma til fialla hinnꜳ storu er hann sꜳ og þotti won ath drecinn mundi bælit haft hafꜳ
SigÞǫgl 1442þui mun ydur vonn þickia at eg mun eigi heria ꜳ riki fodur mijns
SigÞǫgl 16312af þesse uonn og fyrirheite Sigurdar uard kongrinn miog gladur
løfte, intention? SigÞǫgl 22113astvndan ꜳ þvi at hann mætte fꜳ nockvt af hans helogvm dome. og var þat leinge at honvm þotthe tvi syne vera hvortt at honvm mvnde verda at nockvrre von eda eigi
AugReyk 12628●●● (proverb.; cf. FJOrdspr 196) brugdiz hefur betri vo᷎n. þo merar sonenn rynne
Not604² 17410veit eg, ad eigi er fuglsins von ꜳ suell edur mijrar
Fljˣ 412Þat er tylftareiðr ef maðr kennir þat manni at hann hafi brent hús eða loð er innangarðs er. oc er þess ván at allr bꝍr brenni upp
Frostˣ 25416Sá er .vj. settareiðr ef maðr brennir heylað manns utangarðs. eða spillir lassi eða lassi meira. oc eigi ván at allr bœr gangi upp
Frostˣ 25615ok er minstar voner voru þa brast vnder þeim einn heingi skafl
HrafnAˣ 1834●●● ok er minstar voner voru þa brast vnder þeim einn heingi skafl ok i þessi skridu tyndist Markus prestr
HrafnAˣ 1834(þeir) héto honom umbsýslo siɴi til ... at hér yrþi enn viþ cristniɴi tekit. oc léto sér eigi annars vǫ́n en þar mundi hlýþa
Íslbˣ 2829snerusk menn ⸢*vel við, ok váru mǫnnum meiri vánir á [non emend. við, ok váru meir vánir á] harðfengi en fjǫlða
LjósvLˣ 743n.Nockoru siþaʀ attu heraþs menn lut i ef nockorar vonir væri satta oc baðu Þorstein til koma
ÞSHˣ 17322
● (er/...) at ván/vánum [e-s / e-t] [e-m]
at nu ⸢er þess at van, at her verþet [var. se þeꜱ ꜹrvent at her verþi Niðrst² 618] gratr ne stynr
Niðrst¹ 635Ef sa keypti viss vitande þat land er hann visse brigða at van er fyrst keypti. þa verðr hiɴ eigi secr við hann er honom sellde fyrstr
GrgKonᴵᴵ 7814se hann sva fatökʀ at þeꜱ þicki at van at hann megi eigi biargaz með lið sitt þav missare nema hreps menn dugi honom
GrgStað 2598þa mælti Barði. fꜹrvm vndann enn of rið ok eigi at minni von at þat kostgęfi eptir fꜹrna
Heið 8833hertuga var ⸢at [var. eftir HákFlat 13610] van
HákEirsp 58830Er þat at vánum, at slíkir menn ætli sér mikit, sem þú ert
HG 2722Flosi kvað slíks at ván
NjR1908 38221því at þat verðr þeira bani. Ok er þat at vánum við skaplyndi Þorgeirs
NjR1908 38322Flosi kvað slíks at ván
NjM 41914því at þat verðr þeira bani, ok er þat at vánum við skaplyndi Þorgeirs
NjM 42014ef þat mætti verða at sjálfr fjándinn í helvíti hefði tapat siðunum, þóat hann sýndiz í mannligri mynd, þá þætti mér slíks umskiptis at ván
Æv²⁶ 10716i adra ‹stadi›, þar sem þeim *þotti travstz at vąn
StuᴵK 654Hann qvaz þess ecki fvss vera oc let þar viafnadar eins at van, er Sturla var, þott hann mælti fagrt
StuᴵK 11324sendi hann þa orð. Sigurði jarli ok o᷎ðrum ho᷎fðingium þeim er honum *var lids at ⸢uán [var. vonn Holm perg 1 fol “C²”]
ÓTᴵ 374þeir vissu eigi ⸢hers at ván [var. vónir hers AM 180 a fol “a”]
KlmA 33022●●● Sliks var at von
Gísl 2018þőtte monnumm ad vonum af þeim yrde hialsamt so langt sem mille funda hafde orded
Eb447(2003)ˣ 1842er þat at vánum, at ekki hafir þú þrek við jarlbornum mǫnnum
Flóamˣ 1025er eigi hér betra at ván, er þessi konungr er
Hkrᴵᴵᴵˣ 517
● borin/rekin/þrotin ván [e-s]
þickir boren ván at hann mone aptr fa nað sóma sinum
Alex 8131þann dag komu seint heim naut Steinars. ok er þrotin ván þotti þess. þa tok Steinaʀʀ hest sinn
EgM(2001) 15721en nú þykki mér rekin ván, at þú munir gaum at gefa váru máli
Laxd 21915en ekki fór Þorgils undan at hefna Bolla, ef hann næði ráðahag við mik; en þess er ⸢borin [var. engi ÍB 225 4°ˣ “V”] ván
Laxd 22111þrotin uán goriz at hann megi sigraz. þuiat nu falla menn hans
Alex226 7829Sér Hrafn, at þrotin var ván sigrs
StuᴵᴵR11127ˣ 2696
● vánu/ván/vánum bráðara/...
vǫ́no skiótara, .ii. vetrom síþarr, fell Mǫgnús á frá
Ágr 4210Oc vano braðare æftir þat værðr hon lettare
ÓHLeg 45Nu do sa vano braðare
ÓHLeg 886⸢vonom [var. vano AM 232 fol] braðare
Menota: 43ra27 BarlA 7737⸢vonom braðare [var. Vanvm braðara AM 232 fol 50ra32; Vanv braðara AM 230 fol 73r19] sa hann einn ermita
Menota: 98rb7 BarlA 18639brasc hann viþ sciott oc kømr i loptin van braþara
GullÁsuÞMork 36214bøttiz nv Ivari harms sins vanom braþara
ÍvIngMork 35622vano braþara
Mork 33723vonv braþara ferr haɴ til hallar foþor sins
Jvs291 1324leit haʀalldr konvngr nv́ scip bva vano braþara
Jvs291 1817slitr tali þeirra oc fara meɴɴ at sofa vano braþara
Jvs291 9624nv́ drepr or hliop fyrst ór konvnginom oc verþr honom staþr á oc mœllti þó vano braþara
Jvs291 995oc mællti þó ⸢vano [var. uán Jvs7 2516] braþara
Jvs291 995Nv ganga þeir i scoginn oc finna vano braðari sciold hans
Þiðrᴵ 2014væitto þeir at-roðr vano braðari
Sv 1839Van braðara ól frv Geirðrvðr barn
Bær 8535En van skiotara mætvz þeir Flovent
Flóv¹ 15747⸢vanu [var. vaanum HákFlat 8737] braðara flyðo Ribbungar
HákEirsp 54425Sneri þa mannfallino i liþ Ribbvnga ok vanv braþara toko þeir vndan
HákFris 47211vánu bráðara (ordene næsten helt bortskårne, cf. ed. note) sá þeir, at ...
ǪrvS 4314þykkir þeim hon eigi vánum úgreiðara fara ok er hon nú blind báðum augum
ǪrvS 458er ⸢uanu [var. or vænv AM 657 c 4° 30r22; vænv StuᴵK 2667] bezst at he᷎tta
GBpA 13719ván braðara
MarA 15626Enn eptir þat ⸢*vano [non emend. vavo] braðara selldi Guðmundr af hendi buit oc alla fiar-lvti, oc tokv þav við
StuᴵK 1559n.en vánu bráðara drífa menn at húsinu
ǪrvM 1142var þat vꜳnum brꜳdara at ...
Grega 20226lagde hann oft storar þrautir firir hann ok leysti hann þær allar vonu betr af hondum
Sǫrla 27533þa bar þær (ɔ: súlurnar) til hins vestra fiardarins ok þotti þeim fara eigi ⸢vꜳnu [var. uonum Eb309(2003) 137] seirna
Eb445b(2003) 126hon stod vtarliga ꜳ kirkiu golfinu ok vonu bradara kom madr at henni
Mar720 27317vánum bráðara sér hann mann, ef svá skal kalla
Bárð489 2916hun uard svo bleik sem favlnad gras ok ⸢vonv [var. vonn AM 433 a 12°] meir fiell hræzlladaudans a hana
Marg AM 430 12° 14v4⸢Vonu [var. Vaanum HákFlat 4621] bradara
Hák81 3656sneri mannfallinu j lid Ribbunga, ok vanu bradara toku þeir vndan
Hák81 4547Kom þa ok vanu bradara lid eptir þeim
Hák81 5581vonu bradara gafu þeir andsuor
Hák81 58620þussinn hliop nu af stad og kom aptur uonum skiotara og ættladi kongson at hann mundi ecki heim kominn
VSj 1315enn hesturinn lagdizt suo hart at Vilhialmur þurfti allz at kosta ef hann skylldi geta halldit ser. og uo᷎nu bradara komuzt þeir at landi
VSj 467er nú vánum betr, er hann er eigi særðr til úlífis
Klma 45730þorgrima hafde sofit. Ok uaknade uonu bradara
Harð 16431Þá reið Þórðr ⸢litlu síðar at þeim [var. at þeim vonu bráðara var. Njála 1774: AM 309 4° “D”]
var. NjM 1093 → var. Njála 1774: AM 309 4° “D”hóf rót kerlingar í móti veðri, ok þótti fara eigi vánu seinna
Gr 25010von skiotare geck Eindridr vidr firir oss i dome at þan sama dagh sig hafa verit i kirkiunni hia pusadar messo þeirra ok brudman verit hafa i bryllaupi Kolbæins
DN IV (*1325›DonVar 1ˣ) 1537þægar vono bradare epter hafdu þeir a hirdstæmfno j konongs garde ... at huarke tiundir ne annar kirkiunnar rettr sœkezst hædan af [med] banne
DN IX (*[1328]›apogrˣ) 12116sÿdan mælltte hann vid syster syna Gyram, far þu og sæk þad suerd ... hun giorer sua, og kiemr aftr vonum bradara, med suerded og fær honum þad i hendr
Gibbˣ 5515Undarliga líz þér þetta, fóstri minn, við ofstæki þitt, ok vánu betr verðr, ef þetta ferr vel af hendi
GÞiðrˣ 1987[var. vánu skjótara AM 180 d folˣ “B”, etc.]
var. KlmA 4008: AM 180 d folˣ “B”hljóp ván skjótara sá hinn sami hugar bruni í andlit hennar
Trist¹ˣ 1127vánum bráðara kom út maðr ok kagaði hjá dyrum ok sá eigi mennina
Vatnˣ 6012
● draga í ván [■]
● eftir ván/vánum [e-rs / e-t]
(proverb.; cf. FJOrdspr 196) Þeir sǫgðu, at þá var eigi ins verra eptir ván, er slíkr fór fyrir
NjR 639þat var mer sagt með sanindom fra orðum Noʀegs konungs at hann vere fuss at sęttaz ⸢við yðr oc veit ec at þat man til bera at hann man sia þat at [var. oc er þat iafnt eptir vanom þvi at AM 68 fol “68”] hann hefir miclo minna afla en þer hafit
var. ÓH 13913: AM 68 fol “68”er fiolrætt vm af oðrum monnum hueriv gegna muni. þat er eptir vanum segir Ospakr
BandM 228Þat er ok eptir vánum, at Guðrúnu þykki mikit lát Bolla
Laxd 21012
● eiga ván [e-rs/e-s / til e-rs/e-s / á e-t] [af e-m]
þǽr eigo þa aldrege at sér ǫtta hon (“ɔ: von”, ed. note) ne ugga enge hlut
HómÍsl¹⁵(1993) 21v20a sa maþr vón at haɴ mon comasc til eilifs hotíþar hallz. i samnéyte allra heilagra aɴars héims. es haɴ heldr her i heime vel oc grandvarlega hotíþer criz drottens
HómÍsl²⁴(1993) 36v27En sa er þar bio. áᴛi vón til sín margra gesta oc vaɴda manna
ÞBpCod645 28Nv heimtir aɴaʀ þeirra betr eða fleira fe enn van eigi oc leɢr lav́n á. þá a sa orðe at raða vm er einkvɴ a við hann
GrgKonᴵᴵ 1608Nu seg mer. hueʀ er þu villt mer vera. i minni þurpt eða hueria hiolp. er ec skal eiga af þer von
Menota: 27rb20 BarlA 4936þer eiguð enn þaðan sem fyʀ mikils hasca ⸢von [var. van AM 226 fol]
Alex 9726baðu hann þa um .ii. kosti kiosa. hvart hann villdi helldr þeira mal miskunna eða eiga af þeim van sciotra vandreþa
Sv 921sa maðr er ser ræðr sialfr bana. a enga van til gvðs
Sv 2221ef hon byr mæð honum .xij. manaðe. eða æinum manaðe længr þa a hon alldri uon til nikuæðes
EiðKrA 38223Af þessi duꜹl þottiz Ꜹlus æiga mundu nꜹkkura uon tignar
Rómv595(2010) 4111þat er ok sumra manna sogn. þa er eyia menn foru utan fra eyium ... sa þeir kuna uppi i hliðinni ok apalgratt naut með henni. En þess atti engi maðr uan
EbWolf(2003) 29915attu engiss annars af van en þu munt her deyia skolu
EgM(2001) 11511eru þeir menn eigi i þeirra manna tolu sem *hiálpar eigu ván af Guði. síðan þeir halldaz i þeirri þríotzku
ÞBpB 24913eigum uęr saɴa van til upprisu
Gyð(1995) 123●●● mvnu ver skiott eiga af honum von hins mesta vfriðar
ÓTᴵ 20515atti Þorkell þessa af von sem nu hlaut hann þuiat nu kemr at þui sem oft er mællt at spa er spaks geta en þu satt þegar j dag feigdina a honum
JvsFlat 20113Nu ef slikra hluta verdr vel giætt ... Þa ætla ec þa eiga sizt storsaka von af gudi
Jur72a 1544og uitra sier huort hun skylldi no᷎ckura uon eiga hans miskunnar eda eigi
ÆvMið²⁵ 5718aungua von ꜳ hann til gudz nema hann sueri aptur
JurEið668 1085Neiti konungr þessu, þá á hann ván af oss á bardaga
Rémˣ 3224varð nú meira kastit á Sörla, enn hann átti til von, ok fellr hann þá öfugr á bak aptr
SǫrlaStˣ 44928
● eiga barn í vánum
Ef sa maðr andaz er barn á i vanom
GrgKonᴵ 2241Þorsteinn drettingr atti oc barn i vanvm, oc var þvi læynt
StuᴵK 974
● er/... ván [e-s/e-rs / at e-u] [e-m] [af e-m / at e-m/e-u / í e-u]
Nu sia þeir þic andaðan. þæim er enskiss ugágns af þér vón
ViðrLaug619 28115sá hann scipit ... oc var þat. í isom oc sva hętliga comet. at honom þóᴛi þeygi vón at borgit mvndi verþa
ÞBpCod645 717ǫllom þóte vón at ...
ÞBpCod645 1416Eigi scal maðr meira fe gefa dottor siɴe en ván se at sonr hans hlióte iafn mikit fe af arfe hans
GrgStað 8514Ef menn hafa stikor rangar eða kvarða ranga sva at ván se at mune hálfri stiko i x. stikum
GrgStað 28820sem honom þotte hællzt von i. at hann mynndi mega. finnazt
Menota: 51rb29 BarlA 9321ver hofvm ecki leyfi haft til þ‹e›sar ferþar er ver forom i ꜹstrveg. oc er mikil van at konvngr gefi oss sacar vm
Mork 95oc er ⸢þat með [var. þess AM 75 a fol “75 a”, etc.] van at ecki megi iafnaz einn Norðmaðr við Uppsala konung
ÓH 2202ec vil at vit scilimc sattir. eða mer er van at ec hęta eigi til fleire fvnndanna vaʀa
ÓH 3085þeꜱ er mer oc vanir at þeir meɴ se þer naner svmir at freɴɴsime er viþ verþa staddir viþ þeɴɴa ófriþ
Jvs291 63er mikil ván at þar verþe nockverr af springr af þeꜱom v́friþe á lima firþe þar seᴍ þeꜱi bysn bar fyrir oꜱ
Jvs291 1028æigi er van at þer myni minni þorf at lea þinna vapna aðr en við skilivm en mer man vera
Þiðrᴵᴵ 244þess er mer þo van ... at þv fair her [en]gan vkeypis
Eb162E(2003) 2715Hann svarar. þat mvnv menn mæla at ei hafir þv þeꜱa fyrr kvatt en von var. ok mvn ek fara ef þv vill
Heið 6733Ván er mér, at hann ráði mér heilt sem ǫðrum
NjR 5823þar er eigi var vins til van
GregDialC 19230þottvz iotnar hafa mikit i abyrgð, hvaʀ sigr fengi; þeim var illz vǫn ⸢*af [at] Þor
SnE 10211Engi van er þess ... at ek fa þer i hendr herskip ok lið mikit
EgM(2001) 4811konungr er reiðr sua míok. at mer er vꜳ̋n at uarir menn sæti afar kostvm af honum ef hann ma
~Tvngan er malinv uǫ̇n enn að tǫnnvnvm er bitzins uǫ́̇n
Gramm¹ 2206Nv þickir mer van, at þvi gerir þu sva, at þv varkynnir mer eigi, at ek vnna syni minvm
MarS 31524er at þeiri stundo kom er Þoro var [var. + letta Holm perg 1 fol “C²”] uón at hon mundi barn ala
ÓTᴵ 1411hafs megin var sva mikit til Islandz. at engi var van í at samflot mętti hafa herr sva mikill
ÓTᴵ 17110þar uaru uo᷎tn fyrir ok þo sua beisk. at engi uar uan i at þeir mætti drekka
Stj¹ 2901⸢þat [var. þess HákFlat 9836] er eigi ‹minni› van, at ...
Hák81 4595engi wan er j þui þeim at þeir muni sigrazt a þeim brædrum
Vikt 202●●● en at kuelldi dags muntu finna hus mikit uel giort. þar væri uon j fostru minnar og heiter hon Ermlaug
VSj 4213Skýzk þeim mǫrgum vísdómrinn, er betri ván er at
Gr 411Tak þu eitt brennanda kerti og set j eitt huert mikit hus. þa er þat von at þat lysi vm allt husit jnnann ef eckj meinar þui
KgsE 1122þa var þo ecki sꜳ thimenn at vo᷎n være at thidvm eda messv
AnnaReyk 44522þessa uar Þorkeli uo᷎n, sem nu hlaut hann
Jvs510 9733var þa j. voon. at Biarne min ok Gunnar hwiter skyldu ferdazst til konungs a allra þæirra vægna
DN VIII (*[1338]›apogrˣ) 12933Gerom ver yðr þui þetta sua kunnict. at oss þikkir von. at aðrer menn muni þar aðra hærming vm gera
DN IX (*[1326]›apogrˣ) 11722Helgi suarar: Ey sijnist mier sia madur so vera, sem mier væri von, ad Gunnar mundi vera
Fljˣ 835Snijr hun nu til reckiu sinnar, og er skapþungt, sem von var til
Fljˣ 9514Góðs þótti mér at þér ván
Flóamˣ 5116mér er lítils ván, at frændum þínum sé sœmð at þér
Hkrᴵˣ 1382er at þeiri stefnu kom, er Þóru var ván, at hon myndi barn ala
Hkrᴵˣ 15516stefnði hann suðr með landinu, þangat er honum var minni ván ⸢fyrir [var. ÷ AM 45 fol] Óláfs konungs
Hkrᴵˣ 41015●●● litils er mer von at þer. þui at þin modor ætt er oll þrælborinn
LdnHb105ˣ 9712litils er mer von at þer þviat modur ætt þin er aull þrælborinn
LdnStˣ 21028hann sendi honum balsamum suo mykinn, ad von var ad þad yrdi alldrej ad vandrædum sydan
PBpˣ 43117Er mér lítil ván, at Þorgils siti um kyrt, þegar þeir mega við komaz
StuᴵᴵR11127ˣ 25421Þykkir mér ván, segir Guðmundr, ef þú vilt eigi sættaz, at Hrafn ríði norðr á sveitir með þat lið, er hann fær, ok man þat vera margs manns mein
StuᴵᴵR11127ˣ 28020hver ván er þér þess, at ek reka Gizur, frænda minn, frá mér fyrir þessi ummæli þín
StuᴵᴵR11127ˣ 30019
● þykkir fyrir ván komit [e-m] [■ / um e-t]
er firi von þotti komit vm fuɴdiɴ þa heítr hon a heilagan Jon byskup at fiɴaz skylldi
JBpAFrg(2003) 402þat kemr til þess at mer þickir alldri firir van komit at hefnt muni verða Helga broður mins meðan ek lifi eptir
Dpl 16721þickir morgvm nv fyrir van comit æða nær þvi
StuᴵK 4210er Bvrizlafi konungi þotti fyrir ván [var. + um ÓTFlat 37214] komit at Sveinn konungr mundi senda systur sína til hans
ÓTᴵᴵ 7913er henne þickir fyrir ván komit, ętlar hun i brott
Ragn 14411Þad kiemur til þess, ad mier þiker alldrei firer von komed, ad hefnt mune verda Helga bródur mynz, medann eg life effter
DplFljˣ 12512skal nu og alldri firr aflata, enn mier þiker fyrer vonum komid, ad eg geti nockud ad giortt
Hrafnkˣ 2311
● í ván [við e-n/e-t]
er hann kom i ⸢landz uán [var. vón Holm perg 1 fol “C²”] við Noreg. þa ...
var. ÓTᴵᴵ 17113: Holm perg 1 fol “C²”‹E›irn fiskur er enn otaldur er mier vex helldur j augu frá at seigia firi vaxtar hans sakir. þui at þat mun flestum monnum otruligt þikia. þar kunna og fæstir frá honum nockut at seigia giorla. þuiat hann er sialldnast vid land edur j von vid veidar menn
KgsE 1718
● kaupa ván
þeim hvarf i Brimnes skogvm vngryssi eitt en Þorðr *dv́fvnef keypti vonina ok fann
LdnHauksb 6610(proverb.; cf. FJOrdspr 196) þott Olafur se madr yngri ok se lijkligur til hofð‹i›ngia. þꜳ er illt uijsu uonn at kaupa
~(proverb.; cf. FJOrdspr 196) vantt er ur visu von at kaupa
Not604² 1748þeim huarf i Brimnes skógum vnghrysi eitt. Eɴ Þorir dufunef keypti vonina ok faɴ siþan
LdnStˣ 1893
● ván verðr/... at lygi
vænti sér þá betra, ok gafsk vǫ́n at lygi
Ágr 1718En þá er sú vǫ́n varþ at lygi ... þa ætlaþisk hann at afla sér gengis
Ágr 238ottvðvz hans at for. Ok eigi varþ * ván at lygi
Bær 11115
● meiri/mest ván
far þv meþ hann þangat er konvngr hefir hvillt. oc lat sveininn þar sofna. oc meiri von at honom birtiz drꜹmr
Mork 11917þa sa menn Knvz konungs siglingina oc sꜹgþv konungi at meiri van at Olafr konungr hefði þar vm siglt
ÓH 45211meire ván at hann evaðiz i hvart honom þøtte miðr til sęmðar
~ lat.Forsitan
Alexandreis 5511 Alex 328ok meiri von at er nait at reyna vapn segir Barði. ok væri betra at hafa hit neyrðra uigit
Heið 904þa mælti Þorgisl. Eigi er markit gott en meiri von at þora ek at bera hreystiliga. ok litt þurfi þer enn at ho᷎laz
Heið 949Her mun Þormoðr hafa roit a stein vpp, ok meiri von at hann se drukknadr
FbrHb 19513Þar munu ungir menn taka mali fyrir munn enum ellrum mo᷎nnum. ok go᷎raz sua huatuísir ok meiri van at þeir hafi meira hlut raða þo at hinir se raðgari
Jvs7 51meíri van at þessum firði uerði afspringr nockurr
Jvs7 55Oddi kom nú í hug, at meiri ván væri at hann sé nú í flótta særðr
ǪrvS 10916*Þa segir Vtgarðaloki⸣, at þetta er goð iþrott, ok kallar þes meiri von, at hann se vel at ser bviɴ of skiotleikinn, ef hann skal þesa iþrott iɴa
SnE 5422meiri ván, at Glúmr hafi nú saman dregit marga menn
Glúm 3914Meiri uaán, at satt se, kuað Gisli
StuᴵK 56611þat er nv rꜳd ligaz at leita þvilikra mꜳga sinna sem Vermvndr er ædr Arnkels brodvr mijns Meiri von sagdi Þorarinn at hvorstveggia mvni vid þvrfa ꜳdr en lykr þessvm mꜳlom. En þar mvnv vid nv þo fyrst ꜳ treysta
Eb445b(2003) 646mest uo᷎n ok, at þu fiɴir sialfaɴ þik firi, ef þu mæler þer dul
HeiðrR 4014þar mvn en koma vm sidir at þv profar þat satt er ek segi ok mvn þat meiri von at þat se þinn bani
PartA 603þath er meiri uon ath konungr sia taki þunglega uoru mali
ÞTjald 43331Hola biskop kvedst þui tregur ad honum þotte meire von ad þeir munde fleyre vera er slyka þyckiu hefde sem Þorvardur
ÁBpˣ 5920Hrafn bað hann fara á bak, segir, at Kolbeinn var þá náliga kominn á hæla þeim, en meiri ván, at þeir Svarthǫfði ok Þórðr sé teknir
StuᴵᴵR11127ˣ 2413þa seiger Hilldibrandur. þess er meiri won ath ek kunni seigia þier þat er þu munt æigi spurt hafa ath drepinn er Elsungur j Babilon ok þad ath Þidrek kongur er kominn j Omlunga lannd
Þiðrᴵᴵˣ 3456
● vánu/vánum nǽr
hann kom at landeno vono nærmæír
ÓHLeg 1624En a grœnalannde er sva sæm þu matt vano ner vita at alt þat sæm þangat kœmr af aðrum lonndum þa er þar dyrt þvi at þat laɴd liggr sva i fiarska við annuʀ lonnd at þangat fara sialldan mænn
Kgs 2934var hinn helgi Ion þꜳ diakn at vigslv ok vꜹnvm nær roskinn at alldri
JBpA(2003) 716uar iuar ⸢onum nær [var. driugum Hák81 5127] ðauðr af kaulða
Hák8A 10538
● sem ván er
sem vón var
HómÍsl⁶(1993) 5v13sem van var at
Þiðrᴵ 3677hann spretr vpp oc vill þrifa til sverðzsinꜱ fo᷎t biz. hann misir þess sem van var oc gengr þa v́t a borð oc ser at þav roa þa fra skipino
LaxdE 3293Við þat verþa þeir glaðir sem ván var at
StjC 4476byr Snorri ueizluna ... ok ferʀ hon fram skoruliga sem van var
Heiðy 1073en bvandiɴ gerþi, sem vǫn var, *ok ǫll hivnin, kavllvþv akaflega, baþv ser friþar
SnE 501Þa er gvþin voro orþin honvm sva reið sem vǫn var, hliop hann abrꜹt ok fal sic *a fialli nokqvoro
SnE 6810Er nú hlaup ok hark í bænum, sem ván er í þessháttar tilfellum
GBpD 2028Ok er þeir kómu til Gaasa, kaunnuðu þeir budir allar með brugðnum uapnum ok funnðu Þorð eigi, sem uón var at
StuᴵᴵK 711sem uon uar
~ eng.and no ferly, ▹wndyr]
4727 ÆvMið²¹ 478bra honom miok vid sem van var at
TrójO¹ˣ 365
● standa til vánar [e-m]
●●● þer munu litil þikia launin. þott ek heita þer vinattu minní. En þat stendr þo til vanar ef ek helld lifi
EgM(2001) 5219vesold er mier stenndr nv til vonar med eylifre pinv
AnnaReyk 44417
● vís ván
þæim þicker sialfum visa vón saker sinna vandra verka, at *þæim kome skiott at hondum
Thom¹ 16018eige er vis vón, hvæim hétte er hann frealsar sek af
Thom¹ 20719þat var vis van
EgM(2001) 1625Enn þo að aller mætte nakkvað rett or giora þa er þo vís von at þæygi vilí aller til æins færa ef malí skiptir allra helldz i logvm
Gramm¹ 2147●●● þickir henni salvgri nv visa ván, at her rett verði hon høndlut af sinv tiltøki
MarS 22925Biskup kemr þa ok skiott ok sagði visa uón at-gongv ... lofaði ok aullum lærðum monnum at beriaz með Gizuri
StuᴵK 56316þad og sannindi, og vijs von, ad eg mun ä henni ei heffnt fȧȧ þessarar suijvirdingar
DínDrˣ 3513eij ⸢*er slikꜱ [ÍB 65 4°ˣ “a”, etc.; non emend. eru þeꜱs] nu vijsar voner enda er eij ǫruænt
FriðAˣ 1619þat muɴdi at því ósætti verþa es vísa vǫ́n vas at þę́r barsmíþer gørþisc á miþli manna es *landet eyddisc af
Íslbˣ 2918
● vita ván/vánir [e-s/e-rs / á e-u / í ■ / til e-s] [um e-t] [af ■] [sér]
gv̇þingriɴ tók viþ stafnum oc vissi eigi vanir þessar flę́rþar
Nik655 323ferans domr scal sitia til nons ef menn vito van at omagar se okomnir til
GrgKonᴵ 12521nema maðr láte nefnaz i þat vætte er hann veit þingfarar af vón
GrgKonᴵᴵ 20120Quatt scal vátt orða allra xiiii. nóttum fyrir alþingi. nema maðr láti nefnaz i þat vette. er hann veit þing farar af ván. oc er rétt at queðia þeꜱ vettis huegi nær þingi er þat er
GrgStað 2846vitom ver nv ængar vanir M. (ɔ: Magnúss) konvngs. en þo sciliom ver þat at þetta mono vera tignir menn
Mork 12027hvart kennir þv sverð þetta er ek helld hera. hann kvaz eigi uita þeꜱ vanir. eða hverr ertv
Heið 9019hann qvaz þess vo᷎n vita at eige mvndi lett við Hacon (tilføj at, cf. ed. note) sigraz
ÓTOddS 1728þær ero nv af ollum fyrilitner ok vita ser enskis skiols váner
Thom¹ 18713Eigi er þess ván at þer sigriz a Hakoni Iarli ef hann frettir fyrir ef er sigriz þo eig (!) at hann uiti aunga ván í
Jvs7 2519Eigi visa ek þess vanir
KonrA 5933Skalltu ok þess van vita, þegar ek em ibrottu, at ek skal safna liði ok drepa þik
Mág¹A 3922þv skallt þess vanir vita at þv mant avðlaz af mer hvat sem þv vill beðit hafa
StjC 53928oc viꜱom uer egi vanir slikra vę́la oc endima
BlasA623 426honom syndisc ꜹll ꜹɴr ge[rþ] a borgiɴi en hann vissi uann
Sof623 5817þat fyrirbioðum ver sterkliga vndir bannz pinu at no᷎kkurr sa sem van veit til vm slika akeru fari vndan j fiarlægis sveit
DI II (*1326›AM 671) 59326þeir þorðo eigi við hann at skileaz er ser uisso eigi annars travstz uanir
GBpA 15510þeir sogðuz ekki hafa lagt hug sinn eptir þui at fara til Islandz. ok letuz ei uán uita þar þeira hofðingia er þeim þætti ser hent at þiona
EbWolf(2003) 10716spurði hann, hvar Vigfúss vissi slíkra garpa vánir
Glúm 1812Vánir má þess vita, at fátt muni móti yðrum vilja
Glúm 4320Bloð saz uiða, þar sem menn vissv enga von til
StuᴵK 3114eige ueit ek mannferða vánir, nema Savðfellinngar fare upp i dalinn til lavgar
StuᴵK 43217vm daginn eptir reið Kolbeinn vnngi aa þinngit með V hunndrat manna. Vissu þeir Snorri ecki uaán til þess
StuᴵK 5489Konvngr fór til bæiar Þorkels með fíǫlmenní sva at hann víssí eínga ván i. þviat konvngr vílldí at honvm yrðí veítzlvfǫll. en þat fanz eckí á
Huldaᴵ 694eigi veít ek vanir míns erendis ꜳ konungs fund ef þer kunnit eigi
RRÓT 32518Eckí veít ek vanir híngat Haʀalldz konvngs
Stúf²Hulda 695Beínleíkí herra. mvn eigi verða yðr veíttr sva sæmiliga sem skylldi. þviat menn víssv nv eckí vanir yðvaʀʀar herkvamv
Stúf²Hulda 699enga ván veit hann þar til uppsátrs
Jb 2601Menn ialls undruduzst miog þenna atburd, er bode fell i logni, þar sem æinge madr visse von til, at fyrre hefde fallit
Orkn 11314Komit hafa menn til vor fyrr eftir slikum erendum ok virdiz mer akall þetta Sigurdar konungs meirr kenna ranglætis enn rettvisi. þuiat ek veit eigi vonir i a‹t› mik reki nockura skylldu til honum fe ath giallda
SSlef 1928ek veit eigi vonir i a‹t› mik reki nockura skylldu til honum fe ath giallda
SSlef 1928eingi vinr hann yfer ef hann veitt ꜳ̋ þui voner
BevB(2001) 111hitti hann a laund þau er hann uissi aadr avngua von i
Eir557 48a17þeir toku vid þvi, en vissu eigi von dio᷎fuls vælar
Nik2 3023En ecki ma mannlig slægd i gegn guds radi edr heilagra manna. Gydingrinn tok vid stafinum ok vissi eingrar slægdar von
Nik2 3924hann kuezt eígí uita uo᷎n at hann ættí neín eyrenndi vid konung
RR557 9927Hálfdan sagðiz enga ván vita þess, at hann stœði til nǫkkurs góðs ríkis
HálfdEyst 1091þikizt Vilhialmur nu uita at dyrit veit gesta uon huersu goder sem eru
VSj 474eigi uissa eg þin uoner sagdi hann j þessum skogi ef mier hefde engi til uisat
VSj 506þo at vær vitum þess eigi vȯn
Adon 1283mig varer, er hitt skipid skrijdr skiott, at þeir fái þad ecki stoduad, enn þeir vita aunga von, at ver munum bida, og mun þeirra skip renna fram ꜳ annad bord
Krók 306uisse Þorkell aungua von tilkuomu hans
MHFlat 31213hann fer nv a hvert land er hann vissi von ꜳ̋
PartA 833hann vissi enga ván, at Þorsteinn væri þar
Gr 2736Enn menn giora til þess herbrest opt j stridi at þeir sem ecki vita voner j flẏa vẏdz vegar
LBpÞˣ 1518kvazk eigi vita ván í, at Þorgeirr væri þeim nǫkkut skyldr
Reykdˣ 1823vissi hann enga ván til ferða Þorgeirs
Reykdˣ 2398Þórarinn karl svaraði: Ván má hverr maðr þess vita ... at hann mun eigi mǫrgum skyrtum slíta
ÞStangˣ 8213
● vita/... vánir/ván (einskis/...) ótta [e-m/sér]
viꜱe ser enscis otta vanir
Jvs291 197þeir foro siþan oc helldv njosnir til vm ferþir aka oc var þat hǿgt fyrir þvi at haɴ viꜱe ser enscis ótta vanir
Jvs291 3824þeir varo malgir oc viꜱo ser enscis otta vanir
Sv 3417þeir vavknvðv ecki vel er þeir visso ser aðr ęngiss otta vanir
StjC 44712⸢ef þeir uita ser æinskis otta uonir [var. ef þeir vęnta ser einscis otta ÓH 5791]
ÓHFlat 36131eigi uggandi sier nockurs otta uonir
MarE 43928og hofdu menn druckner nidr lagizt. og uissu ser einskes otta uo᷎n
Vilm 1487Var þeim sagt, at Þormóðr væri at seli sínu; kunnu þá eigi heimamenn at varaz, fyrir því at engi vissi Þormóði ótta ⸢*ván [Adv 21 3 17ˣ “IIp”; non emend. vánir]
emend. StuᴵᴵR11127ˣ 3013: Adv 21 3 17ˣ “IIp”
2) (om område, hvor man forventer at finde ngt) sandsynligt/muligt findested
Svein ein litil tapaðesc fra frændum sinum ... En þa allar vanir váro ransacaðr (!). þa fannzc svæinen hvergi
ÓH619 12510En þa er aller vaner varo ranzakaðar þa fannzk svæinnenn hværgi
ÓHLeg 10421●●● þa [er] allar vanir vorv randsakaþ[ar f]anz hvergi sveinnin
ÓH325V 84324
3) (om område, hvor der er forventning om fangst)
4) [e-s] tiltro, tillid
Vpp man rinna biort stiarna or kyni Iacóbꜱ. ok upp mon maðr risa or gyðinga folke er allar þioðer munu haua on myccla til namns hanꜱ
HómNo¹⁰ 6230oll var von oc a stundan. er enskíss verð
Menota: 82ra4 BarlA 15331●●● þeira ván er oll i svikom oc leynelegom prettum
Alex 6720Hird eigi þu at ⸢hrædaz von fiar þins [var. hugga scaða Alk619 898]
~ lat.Noli metuere dispendium
8833 Alk685 887hann sette sina von hardla fast ꜳ Nockor at hann mvnde snvit getha hvgar fare kongssonar
BarlReyk 1205því síðr legða ek ríki út, ef ek sæti í yðru rúmi, at mér þœtti betri glófi minn en ván taflsins
KlmBˣ 20532
● hafa ván sína [undir e-m]
5) [um e-t] håb
Rǽfr ýuer veggiom merker vꜵn
●Hóm237¹ 1009Síþan á at fylgia trueɴe vǫ́n. at maþr vilnesc i eongom alldrege nema i guþe almótkom. oc vite haɴ oc tréystesc at af honom coma aller góþer hluter þessa héims oc aɴars
HómÍsl⁶⁰(1993) 98r18Fyrst allra hluta ero hveriom maɴe. þrír nauþsynlegster. Trua oc vón oc óst
~ lat.Nunc autem manent fides, spes, caritas, tria haec
Vulg 1Cor 13,13 HómÍsl²⁰(1993) 29v9fela vón sína alla uɴdir guþi
~ lat.Spem suam Deo committere
BenRegula1922 434 HómÍsl³⁸(1993) 65r30●●● Vaon. ok trv. ok ast. þessar þriar ero. ok er ꜵst þæirra męst
cf. Vulg 1Cor 13,13 Alk619 5419Sia hlutr er nu hevrþa ec veitir mer bę́þi hretslo oc von
~ lat.spem
Dialᴵᴵ 28415 GregDialA 931Vere meþ þeim hreiɴ meý dómr. prydr. oc efldr. meþ retre trv. oc víꜱe vón. oc algǿʀe óst
~ lat.spes certa
PassMatthFabr 66314 Mth²Cod645 1229vón var mer oll i hendr fengin su sem til hialpar lá. En nu er folgin vón. oc i brott farin. oc harmr í stað kominn
~ lat.spes
Pamphilus 2289 Pamph 10216hon er sok bana míns. oc hon er vón hæilsu minnar
~ lat.Causa mee mortis hec est et causa salutis
Pamphilus 2695 Pamph 11813hueʀ er sv hin goða von
~ lat.bona spes illa
JDamBarl 2213 BarlA 2118þo geva oss. guðs firir heit goða von. er oss hallda fra syndum oc storllutum i þesso livi
BarlA 4642til þeirrar vonar. oc verðleika. er oss var firir heitin
BarlA 4643þo varð honom sin von at hegoma
Menota: 51rb20 BarlA 9317þu ert von orvilnandum. oc nerkœm hiolp. halp lausum
Menota: 77vb9 BarlA 1452vánen tiar þat iafnan þeim er henne trver. at hann mone biða betre daga
Alex 1077at mer verþi eigi ván mín at hégoma
BarlB 21527sua sem hann hæfþi fengit nyia vón af himneskum sigri yfir u vinum sinom
BarlB 2185Hveria von hava kꜹp menn
~ lat.spem
10830 Eluc675(1989) 1088ek hefi eigi i avðrom stað van. nema með þer drottinn mínn
~ lat.spem
10329 BǿnAlk 1041hiá þer er van mín
~ lat.in te speravi
10626 BǿnAlk 10611Rett trua. Heilǫg von. ok guðlig elska
~ lat.Fides, spes, caritas
6125 BernhBr 612hann (ɔ: vár herra) gaf greindum útskaga (ɔ: Íslandi) svá ríkan gimstein, sem heilög ván diktar, at Guðmundr hinn góði sé í hans konúngligri höll at eilífu
GBpD 66þu skalt fulla tru ok van ok akall hafa til allzualldanda guds at hann uerdugiz ok uili fyrirgefa þau ꜹll þin afbrot
StatEi² 52420vo᷎n
~ lat.spes mea ab uberibus matris mee
1819 (Vulg Psalm 21,10) GlossPsalt 1919von
~ lat.Beatus uir cuius est nomen domini spes eius
389 (Vulg Psalm 39,5) GlossPsalt 3911von
~ lat.spes omnium filium terre et in mari longe
8222 (Vulg Psalm 64,6) GlossPsalt 8321
● setja (í) milli/millum vánar ok ótta [e-n/e-t]
●●● skaltu aundı᷎na þina settia j millum otta ok vonar. ok hana þar mæda e᷎da makliga þreẏngia suo sem kornn j millum tveggia. kversteı᷎na. suo at af þess hattar. hvetti mioli med skẏnsemdar bonu skecknv ok hreinsudu ... megir þu bua gott braud
Theol AM 626 4° 20r30Hann er nu settr milli vonar ok otta
MarD635ˣ 96116
6) tiggeri
● ganga á ván
*) (for vatn sb. n.?)
II. (y. no.)
Form.: von (73); ván (66); van (44); vón (25); vanir (19); uon (10); vano (10); vánum (9); vǫn (6); voner (5); vánu (5); vǫ́n (5); uán (5); vo᷎n (5); uo᷎n (4); vánir (4); vonu (4); vanar (4); vonar (4); vanum (4); uan (3); vonom (3); vono (3); Ván (3); vonum (3); vanom (3); uón (3); vonir (3); vanu (3); vaninni (2); won (2); vonina (2); vonv (2); uaán (2); uanu (2); vonn (2); vánar (2); uonir (2); Vánir (2); Van (2); voon (2); uonn (2); vȯn (2); uo᷎nu (1); onum (1); uoner (1); on (1); vꜳ̋n (1); váner (1); vni (1); Vonu (1); uǫ́̇n (1); uann (1); váanir (1); vꜳnum (1); uonu (1); vavo (1); uonum (1); hon (1); vǫ́no (1); vánin (1); vąn (1); vꜵn (1); Vaon (1); uanir (1); vꜹnvm (1); vꜳnu (1); vꜳn (1); vana (1); vánen (1); vaner (1); wan (1); vanv (1); vanvm (1);
Comp.: afla- (1), arf- (9), á- (2), barn- (1), bið·lundar- (1), bjargar- (1), dýrðar- (1), einga- (2), einka- (2), fé- (15), fjár- (6), friðar- (3), frið- (1), gesta- (1), heilsu- (1), heim- (7), hers- (1), hjalpar- (3), horn- (1), hugganar- (1), hval- (4), hvíldar- (1), ísa- (1), lands- (2), land- (5), lend- (1), lífs- (8), líknar- (1), mis·kunnar- (3), ó·friðar- (1), skila- (1), skulda- (1), stór·fé- (1), út- (2), veg·semðar- (1), veiði- (2), verndar- (1), vísa- (3), vísu- (1)
Gloss.: EJ; ClV item ón; ClVAdd _; ClVErr _; ClVSuppl _; Suppl1 _; Suppl2 _; Finsen _; Fr item vón; FrErr1 _; FrErr2 _; FrErr3 _; LLFrämm _; Hertzb; HertzbLat _; HertzbTill _; Suppl4 ón, vón; Fischer _; Anm _; Bin _; Rím ¹vón, ²Vón; LP ¹vǫ́n; Med -o-; MedComp _; MedSimp _; WN _; AH; AJ _; deVr; Fr4 item hón, ón; NO item vón; Walter _; ÁBlM item (¹ón), (von); Bl -o-, cf. corr.; WPA _;
Litt.: Eiríkur Magnússon 1888 [ANOH 1888] 348; Finnur Jónsson 1914 [ANF 30] 196; Finnur Jónsson 1921 (KultSprog) 252-253; Holtsmark 1958 [KLNM 3] 386; Hægstad 1899 51; Karsten 1906 [ANF 22] 198f; Seip 1955 125, 186; Seip 1955 125, 186; Sverdrup 1911 [ANF 27] 19; Vrátný 1913 [ANF 29] 180
Genre. (expected): religious works [rel]: 82 (102); historical works [his]: 80 (66); family sagas [isl]: 73 (46); romances [rom]: 44 (40); contemporary sagas [bis]: 39 (28); legal works [jur]: 24 (36); legendary sagas [fas]: 17 (16); learned works [div]: 13 (12); charters [dip]: 13 (29); þættir [tot]: 11 (8); unclassified [ ]: 1 (1);
SB (red.) — August 2015
External (non-ONP) resources:
Lexicon Poeticum (2nd ed.)
This uses metadata and images from septentrionalia.net