sundr adv.
Status: excerpted citation slips citation text supplemented structured definitions in Danish definitions in English
þau skifto isundr i þria hlute allre eigo siɴe
●HómÍsl³⁶(1993) 57r17lavst hart a golfit oc bravt þegar isv̇ndr marmara hello þa er iafnt vas v̇fir helgom dome hans
●Nik655 516þéir oc þorþo eigi at drepa i sv̇ndr steinthro
●Nik655 519●●● at ver levsim eigi isvndr boðorð guðꜱ
Ósóm677 14konungrinn hió hann meþ sverþino í miþio í sundr í brynionni
Ágr 1011Þa bra ‹hann› sverðe oc reist i svndr (ms. syndr) møtul sinn
Martin¹ 55511 → ms. 56r(111)23þa brast hann isundr i tvau
ÓHLeg 2530laust kolbæinn guð þæirra sva at þat brast allt isundr
ÓHLeg 346sia nu at guð þæirra var fallet oc brotet allt isunndr
ÓHLeg 347þo at fẏndr þæirra bære sundr at sinni
ÓHLeg 3626Skáro i sundr uebꜷndin. oc bruto niðr stengrnar. En hleypðo a brꜷt domꜷɴdonum
Eg162θ(2001) 1002Ef tre er meira. eɴ hann megi vpp leɢia. oc scal hann eigi høɢva isvndr
GrgKonᴵ 2523Ef maþr fiðr reka tre a fiorv sinni. oc a hann vpp at velta þott drottins dagr se ... Eigi scal hann isvndr havɢva
GrgKonᴵ 2527Ef frændsemi fiɴz þa scal sa er fastnaðe eða fastnandiɴ gøra til hins oc telia frændsemi oc leɢia undir þegnscap siɴ sem at domi. en siþan scal segia isundr festom
GrgKonᴵᴵ 3224En ⸢sva svndr atqveþi [var. i sva sundrleito atqveþi GregDialA 13024] scyrðe en sanne þingheyiánde
GregDialFrg² 576oc braut isundr oll goþin
ÓTOdd 1484halsbæinit var i sundr brotit
ElisA 6315oc sneri niðr haufðinu a honum ... oc halsin naliga sundr á honom
ElisA 10810alldre scal ec unna manne sagðe hon næma þæim er sua lœysi þetta bællti af mer at hann sliti þat æigi i sundr
Streng 3415með sva harðo hoggi. at þegar brast spiot skaptið i sunndr
Menota: 37va25 Streng 19015stungu oc stangaðu. oc miok sva allan likam hans ⸢sundr [var. isundr AM 232 fol] slitv
BarlA 4539þoler vndir þeirra vallde. at hon er troðen. graven oc dreifð. kastað oc boren aptr oc fram vpp oc niðr sundr oc saman
Menota: 66vb25 BarlA 1235var nv sundr hals bein hans. oc hafuð brotto fra bukinum. oc sundr brotner armlegginir oc sua fotleggir
BarlA 15727segia i sundr festum
Gulᴵ 282þa scal briota [var. + i Gulᴵᴵ 49932] sundr i miðiu þat er þa skilr a
Gulᴵ 4217þa scal briota sundr i miðiu þat er þa skilr a
Gulᴵ 4230skipta bꝍ́m i miðiu i sundr. nema þeim þycki annat sannare
Gulᴵ 4325heili a iorðo. æða ryggr i sundr
Gulᴵ 6414springr þat allt isunndr
Kgs 6312rac. Moyses þau viðr steini oc braut oll isunndr
Kgs 1069hann ... havɢr isundr orminn
Mork 1989var hann sva hofvgr at svndr slitnaþi halsiɴ
Mork 30429hann tviscipti hlvtom hans isvndr
Mork 3368anaʀ (tenningr) hraut í svndr
ÓH 22810var þa ⸢sundr sagt [var. sagt j sundr ÓHFlat 25629] friði við lanz menn
ÓH 3497þa gecc i svndr stagit
ÓH 3576gecc þat (segl) isundr i siglingo
ÞorvKrMork 20118at Hercules ... hafi kreist isvndr orma tva með sinni hende hvarnn
Alex 222bregðr siðan sverði oc høɢr ⸢i svndr [var. sundr AM 226 fol] knutana
Alex 217spiotscaptit brast ísundr
Alex 383sva leggia þeir fast at isvndr brestr spiotet hvartveɢia
Alex 3821en dyrstu kleðe voro riven isundr
Alex 9020leggja fram fé ok skipta ⸢svá [var. sva i sundr AM 346 fol “o”; sva sundr AM 134 4° 4v17]
var. Jb 753 → Jb AM 134 4° 4v17hꜹɢr Bvi haɴ i svndr ȷ́ tva hlvti
Jvs291 1186oc nu veit viðolfr mittum stangi at aspilian broðir hanns er reiðr orðin. þa brytr hann isundr alla iarnrecenðr þa er hann var bundin með oc þrifr sina iarn stong. oc lœypr um borgina jnnan oc drepr bæði karlla oc konur oc born oc fenuð (!) oc allt þat er firir honum varð kvikt oc kallar hatt
Þiðrᴵᴵ 8113gengr han þangat sem hans fru var han tecr af henni hennar pung oc yr þat sem i var hann hittir þar i æitt bref hann recr þat i sunðr oc less
Þiðrᴵᴵ 15110oc nu vilia flyia hans menn firir Margræifa Roðingæir oc Vlfarð. Nu riðr Ræinalld i moti þæim alldrængiliga með miklo kappi oc sætr sitt glaðil firir briost sins frænda Vlfarð sua at sundr nam bryniona ok briostit oc ut um hærðarnar
Þiðrᴵᴵ 2463hann hoggr ... a hans hals sua at af nam hofuðit oc sundr mærkistongina. oc fællr mærkit a iorð. Fra bardaga þiðrex konungs ‹eptir› fall hans brodur (cap.). Nv er þætta sa aumlungar at fallit er mærki Ræinalld oc Sifka hæfir flyit oc nu flyia allir aumlungar
Þiðrᴵᴵ 2469oc þat vere gott verc ef þu hefðer þat gort .vij. nottom fyr. þa veri margr dyrligr dren‹gr› sa heill er nu ‹er› dauðr. Nu lœ‹y›pr þiðrecr konungr ad grimhilldi oc hogr hana i sundr i miðio
Þiðrᴵᴵ 3266kemr þin hond a mitt skegg þess mantu iðraz firir þui at annat huart skal væra at sundr mun bræsta minn armr i æino hoggui eða af skal falla þin hond skiot eða hverr er hofðingi yðaʀ
Þiðrᴵᴵ 33818[var. oc seigia isundr þui felage NKS 1640 4° “Ec”, etc.]
var. Landsl 7619: NKS 1640 4° “Ec”ef tre er meira en hann megi a scip leggia þa scal hann eigi svndr hogva
ÁKr 467lata hasla honum uoll ok taka þeim orrostv-stað ok segia i sundr griðum ok friði
Fornk 1626þottumz ek hafa (“derefter mgl. sverð”, ed. note) þat er ek hefi uanr verit at hafa i hendi mer. en nv er ei heima. ok brotnaði isundr þegar ek hio fram
Heið 8323hꜹggr a halꜱinn ... ok kom a stein þann i sꜹrvinu er þokaz hafði þa er hann tok knifinn ok gaf syni Nialꜱ ok steinninn brast isvndr ok dreyrði .ij. megin bannzins. en þat beit eigi
Heið 9115Nv hꜹggr Eirikr til Þorlioz með sverði ok brestr isvndr sverðit. Hann þrifr bloð refilinn ok hꜹggr til hanꜱ. ok veitir honum mikit sar ok hann fellr
Heið 9229brꜹtt þar isvndr Frey
ÓTOddS 14728siþan stigv þeir a hesta sina, ok sogðv isvndr griþvm
Bær 1202*Temesis slitr isvndr eitt orð ok setr annan part imilli
~ lat.Tmesis ... est unius compositi aut simplicis verbi sectio
11138 Gramm³748 11113let konvngr briota svndr silfrker sin
HákFris 50221let hann gefa ser konvngsnafn at osꜹgðom sundr griþom meþal vár
HákFris 51229drottning floði isundr af harmi
Mág¹A 3351Rifu þær þá ⸢*ofan vefinn ok í sundr [AM 468 4° “X”; non emend. í sundr vefinn sinn]
emend. NjM 45821: AM 468 4° “X”Þjóstólfr hjó þegar í móti með øxinni, ok kom á ǫxlina ok tók í sundr axlarbeinit
NjR 4920Þjóstólfr hjó þegar í móti með øxinni, ok kom á ǫxlina ok tók í sundr axlarbeinit ok viðbeinat, ok blœddi inn ór sárinu
NjR 4920Þórðr hjó í mót með øxi ok í sundr skaptit
NjR1908 9114Skarpheðinn laust í sundr spjótskaptit
NjR1908 10216ek hjó varginn í sundr
NjR1908 13930Þorbrandr Þorleiksson ... høggr í sundr bogastrenginn
NjR1908 17020Hrappr høggr í sundr í honum hrygginn
NjR1908 1911klofnaði hann (ɔ: skjǫldrinn) í sundr
NjR1908 3699kom á ǫxlina ok tók í sundr axlarbeinit
NjR1908 36921Kári ... hljóp upp við lagit ok brá í sundr við fótunum
NjR1908 38111klofnaði hann (ɔ: skjǫldrinn) í sundr, en en fremri hyrnan tók viðbeinat ok í sundr
NjR1908 38126svá at í sundr tók manninn
NjR1908 39323Rifu þær þá ofan vefinn ok í sundr
NjR1908 41721tok spamaðrinn sina nyia yfirho᷎fn oc ræif i svndr
StjC 57533slæit ec i svndr riki Dauid
StjC 58310at þau væri æigi i syndr (!) leyst fyʀ en ...
SvEirsp 33836i syndr (!) leyst
SvEirsp 33836(þeir) skolu bera frendzemi þeirra ⸢sundr [var. i sundr FrostKrᵛ 711]
FrostKrᴵ 14723Sa skal raða er stꝍrstum uil skipta. bꝍam heilum i sundr eða halfum nema þeim þicki annat sannare
Landsl 952ef maðr brytr eða eða hꝍggr (garð manns) niðr til iarðar i sundr
Landsl 1259þa skal sua [var. + i AM 56 4°] sundr skilia at huargi fai skaða af
Landsl 13713sæigia j sundr þui felage. en ef eigi er j syndr sagt þi felage fyr enn .xx. vettr se lidenir þa ...
GulKrNA 32125þegar brottnaþi kinnarkialki hans ísvndr
Ridd623 2712Þa svarar vlfrinn: sva litz mer a þenna dregil, sem onga frægð mvnac af liota, þott ec slita í svndr sva miott band
SnE 3627en er hestriɴ kendi, hvat hrosi þetta var, þa æddiz hann ok sleit svndr reipin ok liop til merariɴar
SnE 4620brvgþv æsir Vala i vargs liki, ok reif hann i [svndr] Narfa, broþvr sinn
SnE 6920Aɴaʀi hendi tekr hann en efra keypt vlfsins ok rífr svndr gin hans, ok verþr þat vlfsins bani
SnE 732Sigvrðr bra niðr (sverðinu) i reɴanda vatn, ok toc i svndr vllar lagð, er rak firir stravminvm at sverþzeɢiɴi
SnE 12919en bauggildis menn eða næfgildis menn. skulu ⸢bera frendzemi þæirra sundr [var. frendzeme þæirra sundra AM 78 4° “B”]. at han meghe eigi hona hafa
JKr 37310ef madr gerir ser hꝍghendis kirkiu a jordu sialfs sins oc fællr sundr. þa gere slikar stæfnor til vppgiærdar sem til heradz kirkiu
BorgKrNᴵᴵ 2955Nu mun ek þat mela ... at þu luk heill munni isundr
BandM 659⸢leysti scipit i land tocu [var. lestu skipit i landtoku EgM(2001) 4831; leẏsti skipit i sundr undir þeim WolfAug 9 10 4° 35r22]
var. Eg162ζ(2005) 1726 → Eg WolfAug 9 10 4° 35r22þo at þau sægist sundr millum sin. þa ma huarke þæiræ ser til forræda læita badom þæim lifuanda huarke at gudes laghum ne manna
EiðKrC 39822eigi skal hann ⸢i syndr (!) [var. isvndr GrgKonᴵ 2527] hogua treit
Grg135 1716þa geck i sundr ackeris streingrinn
Hallfr 476kom á hrygginn ok tók hann sundr í miðju
Laxd 24017høggr hann þá ... borð skútunnar, ok gengu í sundr borðin um tvau rúm
NjK 3514høggr hann þá tveim hǫndum borð skútunnar, ok gengu í sundr borðin um tvau rúm
NjK 3514Hinir skilðu í sundr skipin ok gerðu hlið í millum skipanna
NjM 7716Þórðr hjó í móti með øxi ok í sundr skaptit fyrir framan hendr Brynjólfi
NjM 10412Skarpheðinn laust í sundr spjótskaptit með øxinni
NjM 11611ek þóttumsk verða svá reiðr, at ek hjó varginn í sundr fyrir aptan bóguna
NjM 1566Þorbrandr ... høggr í sundr bogastrenginn Gunnars
NjM 18821Hrappr høggr í sundr í honum hrygginn
NjM 21124lagði Þórhallr til hans spjótinu, ok kom í skjǫldinn, ok klofnaði hann í sundr
NjM 40220Kári ... hjó til hans, ok kom á ǫxlina ok tók í sundr axlarbeinit ok *viðbeinat ok klauf hann allt ofan í brjóstit
NjM 4038Kári ... hljóp upp ok brá í sundr fótunum við, er hann lagði til hans
NjM 4183kom in eptri hyrnan í skjǫldinn, ok klofnaði hann í sundr
NjM 41818in fremri hyrnan tók viðbeinat ok í sundr ok reist ofan í brjóstit á hol
NjM 41819Hann fekk sét Þorstein ok slœmði sverðinu um þverar herðarnar, svá at í sundr tók manninn
NjM 43118sem ek vaknaði ok ek bra augum sundr. sa ek þenna bæ. ok þegar við kennandiz. geck ek heim higat
ÞBpB 3192var sua sem hann mvndi leysaz sundr i ollum lidunum
Gyð(1995) 1582þa skal þat híuna sem lenger lifir. leggia fram fe ok skípta sua isunder sem þat vill suara fírír guði
Landsl1154 1249ef maðr brytr eða ho᷎gger niðr til iarðar i sundr. þa liggr víð o᷎yri .s. (ɔ: silfrs)
Landsl1154 15635Hann breiðir í sundr kápuskaut sitt, ok fellr rétt niðr í mitt
GBpD 1243oc var hann hoggin a tvefallða hondina, oc svndr hanlegrin bædi fyrir ofan olboga oc framan
StuᴵK 919Sva savgðv Uid-dælir, at merrinn eysi, þvi er ryggrinn væri i svnðr i henne
StuᴵK 32120þa brast drekinn sundr i miðiu
MargB 47726Sua er oc mællt at uið þui skal leiguliði eigi abyrgiazt ⸢huss at skriður take [var. at huss fare sundr i skriðu OsloUB 317 4° “S”] eða ofuiðri briote ef hann hefir upp haldet abuð sinni eptir lagum
var. RbEM (*1280) 112: OsloUB 317 4° “S”ecki mattu segia j sundr frændsemi med ockr
EindrErl 1972Þormodr ræist j sundr linbrok sina ok batt sár sitt
FbrFlat 1509þui tre uar skotit j berghamar ok fek hann allnaudugliga kropit til at hoggua uirgulinn j sundr
ÓH1005 84712●●● ríðr Karlamagnús konungr með her sínum til þeirrar hæðar ... ok breiddi í sundr merki sín
KlmA 4236vel mꜳ segia med teknu dæmi, at hans blezut ꜳsiona hefir dreift farit, sem þat skirazta gler kann audsyna, er sundr tekz i mꜳrga luti
Thom² 29517Tak pellit, sagdi hon, ok rek i sundr, þuiat ek uil siꜳ, huersu fagrt er
Thom² 29833skipar herra pafinn med ualldi Roma kirkiu, huersu rikit skal sundr greinaz undir formanna stiorn i byskups syslur
Thom² 30523Med þui at feemꜳl er i milli ok greinir mest i sundr ydart sꜳmþycki, er sꜳ uegr uænn til fridar, ef þer uilit leggia minum herra konunginum i pant .ii. iardir
Thom² 35320algerva laupa baud hann honum sundr at taka
VP 48119hann vaf einn duk sundr eda saman
~ lat.unam mattam faciens, eandem texebat et retexebat
57031 VP 57014brandrin beit havsinn, brynivna ok bukinn svnndr i midiv
ElisB 13214þat (tré) breiddi vel i sundr kvistu sina ok huldi glugginn med laufi sinu, sva at þo var vel liost
PErem 1859[...] [°°]d[a] j haund .b. (ɔ: Bjarna) hann tekur uit ok rekur j sunnd[ur] ok uar hon b[æ]di [...]
Vápnf162 711Grímr hljóp eptir, ok barr hvorki með þeim sundr né saman
GrL 1472Sjoda skal hiartar bein. ok sla þau j sundur
Mat 13317Taka skal ungtt hæns. ok sioda med spek. ok kæla þat. ok lida sundur
Mat 13323Madur skal sioda eitt heilltt gamalltt hæns. ok taka annat hratt hæns. ok rifva sundur smatt. ok lata til spek skorit sundur smatt sem ertur ok malinn kumin
Mat 1344Madur skal skera hana (ɔ: rótina) j sundur j sivala hluti. ok draga a. þrad
MedMisc 9513mun steinn bresta. sundur jnnan iii. natta
MedMisc 11332Tak ... egg hard sodit flust. sker j sundur
MedMisc 1224og svo hit sama. skatzsættu skafna ok sundur skera
MedMisc 13027nefndu þeir oss til ... at uirda og sundur at reikna alla þa peninga kuika og * dauda sem fallit haufdu til erfda epter þord
DI VII (1493) 18317finnr brátt, at hann er dauðr ok sundr hryggrinn í honum
Gr 11520geck þꜳ ij sunndr spiotskapt Ermengillus
Hect 16810og skipti honum sunndur ij tuo hlute
Hect 17917gerdizt uedrit suo mikit at reidi þeirra slitnade ok będi bord gek sundur ho᷎futh benndur ok aktaumar
~... og sagdi hrut einn hafa lostid sunndur i sier lærlegginn
Fljˣ 92Nu dregur þo i sunndur med þeim
Fljˣ 7724tók skipit í sundr í efra rúmi
Flóamˣ 3810ef þá greiðiz enn eigi þá er siálfsagt griðum í sundr
Frostˣ 17821toko sumir i sundr hꝍyhialma
FskAˣ 36019bar firir þui i sundr þæirra fyndi at sinni
FskBˣ 3434eðr ella vil ec sundr segia allri vinattu, þeiʀi er með oss hefir verit
Gíslˣ 1119dró [var. + i AM 45 fol “F”] sundr með þeim
Hkrᴵᴵᴵˣ 12720þeir ... skutu stokki á hrygginn, svá at [var. + i Fris 3358] sundr gekk
Hkrᴵᴵᴵˣ 3671Síðan brutu þeir sundr fótlegg hans
Hkrᴵᴵᴵˣ 38314tóku sumir ⸢í [var. ÷ AM 38 fol] sundr heyhjálma
Hkrᴵᴵᴵˣ 4516Hun (ɔ: seiðkonan) slær þä j sundur kiaptinum og geyspar miǫg og vard liodur ꜳ̋ munni
Hrólfˣ 103þat mon verþa satt es vér slítom í sundr lǫgen. at vér monom slíta oc friþeɴ
Menota: 6r18 Íslbˣ 2926spjót Uliens stökk sundr fyrir ofan falinn
KlmBˣ 2619Agulandus þrífr í skaptit ok brýtr sundr fyrir ofan falinn
KlmBˣ 26310þreskolldrinn helldr i sundr dyristo᷎funum
PhJˣ 7392Byskup ... lÿsti þui, ad hann sagdi j sundur þeim hiuskap sem verid hafdi millum þeirra
ÞBpC³ˣ 2564edur þui hennar lÿkame være i sundur klofenn
~ eng.yn two
3317 ÆvMið¹⁸ˣ 333og firer þessa synd er hun i sundur klofinn
~ eng.a-twynne
342 ÆvMið¹⁸ˣ 342
Form.: sundr (112); svndr (33); sundur (14); syndr (5); sunndr (5); sunndur (3); sv̇ndr (2); ▹svndr◃ (2); svnðr (1); sunðr (1); svnndr (1); sunnd▹ur◃ (1); sunder (1);
Gloss.: EJ; ClV; ClVAdd _; ClVErr _; ClVSuppl _; Suppl1 _; Suppl2 _; Finsen _; Fr; FrErr1 _; FrErr2 _; FrErr3 _; LLFrämm _; Hertzb; HertzbLat _; HertzbTill _; Suppl4 _; Fischer _; Anm _; Bin _; Rím _; LP; Med; MedComp _; MedSimp _; WN _; AH; AJ _; deVr; Fr4; NO; Walter _; ÁBlM; Bl; WPA _;
Genre. (expected): family sagas [isl]: 48 (20); religious works [rel]: 32 (45); historical works [his]: 31 (29); legal works [jur]: 25 (16); romances [rom]: 18 (17); legendary sagas [fas]: 10 (7); learned works [div]: 8 (5); contemporary sagas [bis]: 5 (12); þættir [tot]: 2 (4); charters [dip]: 1 (13); unclassified [ ]: 0 (1);
External (non-ONP) resources:
Lexicon Poeticum (2nd ed.)
This uses metadata and images from septentrionalia.net