1skilja vb.
(cf. ?²skilja vb.)
Status: excerpted citation slips citation text supplemented structured definitions in Danish definitions in English
A.
[e-u / með e-u / at e-u / við e-n/e-t] ; [e-n/e-t] / e-n/e-t ok e-n/e-t / e-m] [af e-u / í e-u / fyrir e-t / til e-s] [við e-n / með e-m/sér/e-jum] [e-m/sér / fyrir e-m]
þat es þeir skilþo eþa gerþo íboþorþom hans
●Eluc674(1989) 1362Rett scilrþu
●Eluc674(1989) 1477þese orþ ma eɴ skilia a aɴan veg
FV15²(1993) 15v16Vel má oc skilia í þui bráuþe es vér biþiom goþ gefa oss hverndag orþ goþs oc keɴingar
FV15³(1993) 92v22þa mon haɴ til kalla himen ofan oc iǫrþ. at skilia þióþ sína. þa muno breɴa fioll en hǽsto
HómÍsl⁶⁰(1993) 100r24Miɴasc ofst a þær oc umb réoþa. viþ þa er skilia kuɴo
HómÍsl³⁷(1993) 62r5þat skilr guþs ástarhalld oc manz eɴz ástar. at guþe scal sva uɴa sem honom þvcker batst
HómÍsl³³(1993) 53v3þat er huguitit fiþr þat má muna meþ minnino. en skilia oc greina meþ skilningoɴe
HómÍsl⁴⁴(1993) 74r33alt þat es hon heyrþe skilþe hon betr en aþrer
HómÍsl⁵(1993) 4v19ec scil lif andar i licam af licams hróringo
GregDialA 13210en grafa eigi umb þat es ver megom eigi scilia
GregDialA 13723scilþo [þeir a]t ohreiɴ andi hofgaþi steiniɴ
GregDialA 14527Helger englar ero lifa oc ceɴa sin oc scilia scvnsemi
Hóm677 2314scilia scvnsemi sem englar
Hóm677 2316vér scyldum með sva myclu cost-gǽfe læita at scilia ok fylla oll boðorð guðs at ecci se eptir u-scilat eða ugrøt þa er droten kømr á doms-dægi
HómNo¹⁷ 862þat scolum ver scilia hversu ...
HómNo⁹ 5721þæim ollumm oðrum spiltisc sva syn-en at engi þæirra mate ⸢scilia [var. sia ÓHLeg 1018] hann
ÓH619 12219þv scilr non. þa hlvti. es of ɢvþ ero
Andr¹Cod645 12628Alt sér hann oc alt veít hann fyrer. oc kaɴ allra tvngor mela oc scilia
Barth²Cod645 10116Heyriþ ér mál miᴛ aller syner cristnennar. heyriþ ér. oc scilet. oc haldeþ i hiortom yþrom
Mth²Cod645 1189Enes þv vill ret ⸢scilia [var. virða Pétr²Aˣ 19528]. þaer honom miciþ iþvi vilnat er hann forsc
Pétr²Cod645 876En eigi scilþo þeir hverscyns þat (klæði) var, oc þreifoþo þeir umb oc mato eigi scilia, at annat være en clęþe
Martin¹ 56329þu kallar þann guð vera er þu getr æigi sett oc ængi annarra. Nu ma ec þann æigi sia eða biðia mer fulltings er [ec] ma hann æigi skilia. En ver æigum þann guð er ver megom hværn dag sía
ÓHLeg 3132Sægir hann mikinn a giætes mann oc olican aðrum mannum. Oc hvesso mikit er skil þann siðenn er hann hævir eða konongr
ÓHLeg 5013Konongrenn skil nu þat
ÓHLeg 713En þa ⸢scilr [var. scill GrgStað 3008] hann þa rétt ef hann fær þaɴ quið at hann mundi sva þo scilia þá þot sa iɴ sáre hefði slíc averc veitt hinom
GrgKonᴵ 1468En ef eigi verða vattar nefndir at beinom. oc eigo bvarnir þa at ⸢scilia [var. scilia vm GrgStað 31025] hvartveɢia huerir saɴir ero at beniom. eða hue margar beinar ero
GrgKonᴵ 15213Ef menn gera felag með ser her a lanðe oc fara abrott oc aɴdaz aɴaʀ oc scalat hann scilia felagit aðr hann hittir erfingiaɴ
GrgKonᴵ 24012Ef skilnoðr verðr gøʀ með þeim af þeim söcom eða sifiar coma upp nanare með þeim eɴ þriðia brøðra oc a þat þeirra scilnaðe at raða er fyʀ vill sæing scilia
GrgKonᴵᴵ 4018hann scal fara til heimilis þess manz er hann vill scilia land at eign við. eɴ v.a dag vico þa er vica er til sumars
GrgKonᴵᴵ 8624Eɴ ef hann lysir til framførslo omagans a hendr arftoko manne. þeꜱ er erlendis er. þa scal xii. quiðr scilia hvart sia eigi arf at taka at þaɴ er avstr er eða eigi
GrgStað 12913scolo ix. véttvangs bvar scilia þat heiman quaddir hverir saɴir ero at beniom. enn v. bvar or þeim socnar quið þeir sem næstir bva véttvangi scolo þat scilia. hue mangar beniar ero
GrgStað 3111Ef ö́ scilr lönd maɴa
GrgStað 45314En þat scolo scilia oc sua hualinn uirða hvar v. a þingi
GrgStað 5298þæir mattu engan veg skilia, oc foro þæir þa villt
ElisA 683ærkibyscop sagði at honom samði at skili‹a› þau um morgonenn. ok siðan pusa honom unasto sina
Streng 6214herra konungr kvað hon skil orð min
Menota: 32rb39 Streng 1321oc skilldi. huat. er volldde þvi. at þeir varo sva leiðleger
Menota: 6rb24 BarlA 1223ec ⸢hevi. val skilt [var. hefuir ual skilit AM 231 I fol] orð þin
Menota: 11ra21 BarlA 2022langu ⸢skillda [var. scilþa AM 232 fol] ec aðr en ec leta. af hegomlego livi
BarlA 541Sem zardan skildi at. konongr. sialfr ætlaðe til hans at koma. þa biuggizt hann þegar. vm morgonenn stnimma
Menota: 50rb14 BarlA 9121þeir ... ⸢skildo [var. skilldo AM 231 VI fol 2vb10; scilþv AM 232 fol 30vb4] þo eigi sialver
Menota: 70va3 BarlA 13012þat bannd er guð yðar binndr ... þa ma eigi maðr skilia
Menota: 79rb4 BarlA 1481til þess er myrk nott ⸢skilldi [var. skilþi AM 232 fol] þa
Menota: 95vb32 BarlA 1827brꝍðr tveir ... anauðgir. eigu saman verc oc orco. skilia þeir þat eigi fyrr en þeir ero frialser
Gulᴵ 517Nu verðr maðr staddr við deilld manna. oc vill eigi skilia þa
Gulᴵ 684Nu skildi þat lundærni þæiʀa dauiðs
Kgs 11034þa skilði hann sanna iðran oc milldleic i briosti dauids æptir þvi sæm nu vil ec syna þer
Kgs 1132Þeir scilþo nv þingit viþ sva bvit
Mork 1093vitom ver nv ængar vanir M. (ɔ: Magnúss) konvngs. en þo sciliom ver þat at þetta mono vera tignir menn
Mork 12028vɴosc þeir mikit. oc scilþi þa ecki nema hel
Mork 44217skilþo þeir Ingi konvngr oc S. (ɔ: Sigurðr) konvngr hirþina bralliga
Mork 44525hann scilði þann draum til þess at hann myndi konungr vera yfir landi
ÓH 503austr til landamøris þess er at forno hefir scilit riki Noʀegs konungs oc Svia konungs
ÓH 1095með þeirri heimanfylgio sem aðr hafði scilit verit at Ingigerðr systir hennar scylldi haft hafa
ÓH 20912Geck þa Þorir fram til festo oc scilþi Fiɴr þat mal fyrir allt
ÓH 3901Leto þa siga scip sín a hꜹmlo oc leystvz a brꜹt ór her Knvz oc scilþv flotana
ÓH 4371hann kvɴi drꜹma at scilia oc at deila døgrafar þott engi sęi himintvngl
ÓH 46118allan stiornogang scilðe hann agetliga
Alex 4219hann scilðe eigi þa tungu er þeir mellto
Alex 10016Af þessom orðum ma vel scilia hvern tima meistare Galterus hevir vppi veret
Alex 11022han kann oc skilr rœdd fugla
Þiðrᴵ 3463⸢scill [var. skilr AM 351 fol] þꜹ engi lutr
ÁKr 394kvaz Hacon varla skilia hversv hann Þorstein mvnde gefaz
ÓTOddS 1317vil ek alla stvnd a yðra hialp leggia ok skilia mvno þer af specð yðaʀe at ver bioðvm sát
ÓTOddS 4230þott konungr støðe lenge imott at lata sið sinn ok sinna forellra. Ok með þvi at hann heyrðe fagrliga vm røtt ok fekk skilt af guðz miskunn þetta sanlikt ok at eggian drottningar. þa to᷎ku þav skirn
ÓTOddS 4321er hann kemr þa ⸢scilr hann flocc sinn [var. skipti hann lidinu Sv81 2721]
Sv 2431⸢Eptir þat scilþu þeir [var. sva skilduz þeir SvEirsp 28426; þar skilz hann vid hann SvFlat 56119; ok skilde suo wit hann Sv81 365]
Sv 3217scilþu
Sv 3812⸢þeꜱo *scilþu [non emend. (þessu) sciþu þui skiliaz SvEirsp 28920]
Sv 3812n.vm æinka grið oll þa stande þau sem bok skilr
SvKr 4173þa skil hann
Thom¹ 4418þi at honum gefr skilia, huerso konungrenn micklar sitt valld
Thom¹ 686Thomas ærkibyskup skil nv, at ...
~ lat.intelligens
8136 Thom¹ 8018skil
Thom¹ 846Gack brott þu heðan ... þi at þu skil eige guðs uilia
Thom¹ 10522hinn sele Thomas skil, at hann man sek varla fa var‹ð›væitt
Thom¹ 1151ok gǽta nv uarla skilt, meðr huerium hǽtte er þæir mega lifa ser
Thom¹ 16017Skil hann ok ...
Thom¹ 17714ver gætum eige skilt, huert þer snuiz
Thom¹ 18724Thomas erkibyskup sem hann skil, at ...
Thom¹ 19320hann skil
Thom¹ 2306Thomas ærkibyskup gætr glœglega skilt, at hans orð ok framburðr heyra huarke til friðar ne nockorrar farsælldar
Thom¹ 23915skilðe
Thom¹ 2455þat het þa Fvla lꝍkr er nv er lokvls á á Solheima sandi er skilr landz fiorðvnga
LdnHauksb 10233(form? cf. ed emend.) ⸢*skvli [non emend. skili]
ViðrLS544(1995) 21312n.Drottningar skalltv her skilia reinar salvr þat er borg vars drottins sem Pall postoli segir
ViðrLS544(1995) 2226með þeim kavpmala, sem þa var skilðr, er þeir skilþv
Bær 12052ef þeir ero þaðan skilðir
Eluc675(1989) 878skilþu
HákEirsp 6595bað erkibyskvp með iarli at þat skipti skylldi standa með þeim sem skilþi erkibyskvps riki ok Biorgyniar byskvps
HákFris 43917Þat skil ek, er ek vil, segir hon. Kaupa munu vit at þessu, sagði hann
NjR1908 8315hann þóttiz lauss þessa máls; skilðu þeir at því
NjR1908 1117skilðu þeir við þetta
NjR1908 39024Heli skilði nv at drottinn myndi kalla sveininn
~ lat.Intellexit
Vulg 1Reg 3,9 StjC 43229skilðv þeir þa at sinni sitt strið
StjC 49811ver þrælar þinir skilivm syrlænzka tvngv
~ lat.intelligimus
Vulg 4Reg 18,26 StjC 64135A þridia degi skildi gvd votn oc iord oc skryddi iordina vidi oc grasi
VerA 49leit ek hann, áðr vér skilðum, ok þótti mér, sem hann rendi lítt ástaraugum til vár Hrafnistumanna
ǪrvS 710skilr þú nǫkkut hér manna mál? Ásmundr segir: eigi heldr en fuglaklið, eða hvat skilr þú af
ǪrvS 292Eptir þat skilja þeir lið sitt
ǪrvS 793ef hann uælldr þui at þau mego eigi saman bua. hafe hon þriðiungs auka sin sem hæl skildi þau
FrostKrᴵ 1506at þer skilit þui gior hui ver hafum sua bolkunum skipat i henne sem nu er. þa ...
Landsl 89at mænn skili kristiliga tru vera grunduoll oc upphaf allra goðra uerka
Landsl 815höfðu jafnan verit báðir saman í hernaði ok skilit aldri sína vináttu
HG18 622Þa mælti Gangleri: Þetta ma ec at visv skilia at satt er
SnE 3615Þa þottiz Þoʀ skilia, hvat latvm verit hafþi of nottina
SnE 512ok er hann sa a *eldinvm favlskaɴ, er netit hafþi brvɴit, þa skilði hann. at þat mvndi væl vera til at taka fiska
SnE 6822þeir sæm eígí skilía æmbætte heilags alteres ædr vro᷎kelega gæta
SvR 733þickiumz ec hellz drꜹma kunna at skilea eða at raða eptir þui sem ganga man
Rauð4 6617þa ma þan hiunskap æigi skilia nema þui at æins. at annat huart þæirra gange i klaustr
JKr 3696sidan er þau koma saman at likams losta þa skil þæim ængi lutr nema hordomr
BorgKrNᴵᴵ 30116Madr skall skilia þing med frændkono sinni oc sua hæiman fylgiu
BorgKrNᴵᴵ 3046ef þæim skil a hvær þing ⸢skilld [var. mælt BorgKrNY 17734] ero með kono þa
BorgKrNᴵᴵ 30417hvgsi hverr sialfvan sik, ok man hann skiott skilja
Ant 6310skilivm ok, at gvðs forsia styrir oss i avllvm stavðvm
Ant 6418fecc hann eige ⸢skilit [var. skiltt AM 657 c 4°] þau
GBpA 1118En hvat skilr likneskiv ok liking gvðs? Liking gvðs erv kallaðar andligar giafvar hans
MarA 3941sa mun verða ockarr fundr at ver munum eigi baðer heilir skilia
Dpl 15619enda tel ek þik þa æigi hafa vel svarað er þv lætr æigi þvrfa i varv mꜳlí þersa nív raddar stafí ... allra helldz ef ek klyf or þessvm nív sex greíner ens fiorða tigar þær er sítt mꜳl giorí hverr ef glo᷎gt erv skilðar
Gramm¹ 21412þar sem hon hafði þvi heitið i hiarta sinu at kenna eigi karllmanz, at skilia at eins likamz losta
JBapt²A 85616er Maria hafði heyrt oc skilt engils orð
JBapt²A 85624Fyrir þa sok at þer truið mig framarr en ek em, byriar mer at þverra, at skilia fyrir augum yðrum
JBapt²A 89734Hǫskuldr kvazk þat mikit þykkja, ef þau skulu skilja
Laxd 174Eldgrímir vill nú skilja ok hrøkkvir hestinn
Laxd 13013hvn skilr sik nv a allan hatt styrkia vera i hiarta ok likama
Mar655XXXII 43316Ok skiott yfvir at fara eptir ritninga greinvm, hvat skilr þær astgiafvar lifs ok manndyrða, er gvð drottinn himins ok iarðar ok allrar skepnv skapari veitti meðr sinni frv sancte Marie ... þꜳ skilr eigi minna at tilteknvm dæmvm en ilmming ok berging hins sætazta grass eða viðar
MarA 36021Þat skil ek, sem ek vil, segir hon. Kaupa munu vit at þessu, segir hann
NjM 968skilðu þeir við þetta
NjM 42817⸢... af þersum andsvörum vel skilja [var. ... af þersu marka AM 586 4° “F”]
Æv²⁸ 11018er honum bæði lagat af gudi gott at vilia ok vel at skilia
Æv238XXVII 31830eigi hafa allir þá gjöf hlotit af guði, at latínu skili
ÆvForm 36En allr þat er lo᷎ghbok skilr eíghí
Landsl1154 803ef eighi er naust til þa skal gíera ok til fanga til fa. í huers manz morku er víl sua sem til skíps er skilt
Landsl1154 931honum gefr þat at skilja, at konúngr í hásæti er hinn heilagi Ólafr Haraldsson
GBpD 821hún skilr sitt synda gjald mikit vera munu fyrir guði
GBpD 923hafði klerkrinn sýnan þúnga af annarri öxlinni ... ok nú í stað skilr klerkrinn, at sá líkams þúngi er brott borinn, sem fyrr h‹afði› hann kent
GBpD 2610ella bœti landsdrotni skaða þann allan sem menn meta at jǫrð spilliz af því, utan þeir ⸢skili [var. skildi NKS 1930 a 4° “g”] ǫðruvíss
var. Jb 28115: NKS 1930 a 4° “g”‹slíkt hefir þú átt›; ek skil giorlla, hvat þig hefir til rekit
StuᴵK 5910þeir Einarr ... elltv lang‹t›, enn þa dro vndan oc skilldv at þvi
StuᴵK 8116þat ætla ec, segir hann, at vit mvnim skilia verþa nabvðina
StuᴵK 9513Af þessvm at-burd (ɔ: bardaga Arnórs fǫður hans á Maríumessudag) ma skilia, at Kolbeini var ætt-gengt at stilla litt akæfd sinna oc reiði fyrir hatidar sacir Marie drottningar
StuᴵK 13420enn hann hio a honð Guðmundi ok af tva finngrna við spiots-skaptino. Grimr stoð hia. Þa kom Þorvarðr prestr ok heima-lið oc skilði þa
StuᴵK 23628Snorri var helldr vf‹r›ynn, er Sighvatr kom i Stafa-hollt. Enn þo samðiz vel með þeim bræðrum, ok skildo við þat, at lokit var lið-veizlo við Lopt
StuᴵK 34810Enn Snorri gerði þa satta, enn gaf Brandi vpp fegialldit, oc skilldo þeir þa vel
StuᴵK 39812liop sveinn Knvtz or kolv-skvgga ok hio aa ǫxl Ioni mikit sar, enn Ion slæmði oxi aa bak ser, ok varþ sveinnin sarr nokkot. Þeir uoro þa skildir, ok la Ion i sarum
StuᴵK 4149ok aa þeim funde sor Gizurr fimtar-doms eið, at hann hefðe i øngum raðum verit með Olafe vm vig Ions, ok villde þa rettum skilnade skilea i alla staðe. Let Snorri ser þat allt vel skileazt, er Gizurr sagði
StuᴵK 42624‹hann› skildi Aasgrim Bergðors son til griða með ser, ok var þui skiott iaatað
StuᴵK 5317Vrækia kuez skilia, at hann var biskups sennði-maðr, ok sagði, at hann skal fara i friði, enn spyrr þo, huórt Gizvrr var heima
StuᴵK 55923Þeir Þorsteinn ok Eyuinnðr þottuz þa skilia, at Þorðr mundi ætla sér at riða norðr aa sueitir af viðr-bunaði þeira
StuᴵᴵK 4815Voro þar av́aryrðe með monnum at lyctum, ok skilþv við þat, at hvarki vvrðo vig ne averkar
StuᴵᴵK 2183Siþan skilðo þeir her þenna. for Hakon jarl norðr til Þrand heims
ÓTᴵ 2001En sa er sannr guð ok allzvalldandi sem hverr skynsamr maðr ma skilia er skapat hefir himiniɴ. iorð ok sia
RRÓT 3307þetta bref senndi Díadema til Erkules þa er þau voro skild
TrójS 3216hon aumkadi sik míog er þau hofdu sva leingi skilid
TrójS 23128eptir þvi sem mer ⸢*skilz [non emend. skilia (!) virdizt Holm perg 1 fol “C¹”] ero mio᷎k sundr leitir siðir varir
ÞorvVÓTᴵ 2853n.skilia bæði ⸢samuistu ok [var. at samvist ok at Holm perg 1 fol “C²”]
ÞorvVÓTᴵ 28723þeim skynsomum monnum til skemtanar sem eigi skilia edr vndirstanda latinu
Stj¹ 28kallar bokin gud drottin edr herra ... þenna stad skildi Plato urettligha
Stj¹ 316uær to᷎kum eðr skilium allan tíma þessa lidanda lifs fyrir .ix. uikna fo᷎stu
Stj¹ 5327(þat) ma sa einn virða, er alla hluti gefr vel skilia, hversu ...
Jón⁴ 48024alt þat er lǫgbók ⸢skilr [var. sker AM 343 fol “y”] eigi, þá skal þat ór hverju máli hafa sem lǫgréttumenn allir verða á eitt sáttir
Jb 103En alt þat er lǫgbók ⸢skilr [var. skill GKS 3271 4°] eigi, þá ...
Jb 103ef sá synjar er fyrir sǫk verðr, syni með lýritareiði, ella bœti sem áðr er skilt
Jb 6214Nú gerir hann þau hús er eigi váru ⸢skild [var. skilin AM 168 a 4° “f”; skilt AM 135 4° “k”]
Jb 13110ma hon finna nǫkkut ráð til at skilja ást þeira Blankiflúr
FlórN 1210skilia
~skilia
~skildi
~skilia
~skilia
~nu munu uer her ⸢skilia [var. sciliaz ÓH 4085]
ÓHFlat 27421kvat þeirra vingan alldri skilldo skilia
Orkn 30418fundu lęrder menn frendsemi milli þeirra Guenelun ok Gelęin at fiorda manni huartueggia. ok voro siþan skild
KlmA1980 9915hofum mid þat sua skilt at eigi skulum vid þadan komaz bader kuiker
KlmA1980 2084Ek lo᷎gdumz med konu ... siz vid skildum
VP 50117sveinn einn stod jkiarri eino nær veginum ok skildi vel vid rædu þeirra
Flóv² 17658þa skilr hann fundinn
Ambr 304þeir ... fylgdu. eireki. ut um eyiar ok skildv med hinni mestu uinattu
Eir557 31a4ꜳ þeiri somu stundu, sem þau hofdu skilit
MEg¹ 49338bad erkibyskup med jarlli, at þat skyllde standa med þeim, sem skilr erkibyskups riki ok Biorguinarbyskups
Hák81 38719ain Rin skilur Frackland ok Saxland
Rém 23727sogduzt alldri uidur hann skolu skilia j þessum bardaga utan daudin skili þa
Rém 27929hun ( ) miálmar j mot ok þickizt hann skilia at hun mun tala jrsku
Sams 111þat hafdi drottning skilit til vid brodr at .lx. manna skylldu vaka yfer steinhusinu suo at hann mætti ecki henni neinn prett giora
Vikt 4311er Ynguar skildi hana þessar tungr mæla, þa sagdi hann henni nafn sitt
Yngv 1516Þat er firirbodit at þeim monnum se gefin þionvsta er opinberliga erv j frillulifnade. nema þeir handsali firir kennemanni oc fyrir vottum at skilia eptir þui sem hann bydr. edur ganga saman ella lo᷎gliga
DI II (*1345›AM 39) 79738bok skilr eigi huort hun færi med honum at þui sinne
Klma1980 3004Þeir skilia nu leikinn; ferr Þorsteinn heim
Gísl 3028annath er þviligtt electuarium. Mel rosacium. eda rodumel. þau skilur ecki annat. enn annat er gert sem hunang. enn ann sykr
MedMisc 10312þau skilur ok þat at annat er gott med sukur. enn annat. med hunangh
MedMisc 10315sidan skilia þeir
SigrFr 8419hann (hugrinn) má minnast skilja ok elska af hverjum hann er gjorr
BernhRitn 18838skilðu þeir með kærleikum
Gr 1618Gunnarr hjó húskarla Atla banahǫgg. Ok er Þorbjǫrn sá þat, biðr hann þá skilja
Gr 10318Mikil ágæti eru slíkt, sǫgðu þeir, er skilðu vísuna
Gr 2761Hann skynjar nú ráð sitt ok skilr í gegnum hverjum brögðum hann var beittr
Æv⁸⁹624 2752hér í móti setr herra páfinn sik úskelfðan meðr heilagri skilning bæði með ásakan viðr þá er slíkt báru saman, ok margfölldum vitnisburð lögtekinna dæma ok heilagra ritninga, hversu ferliga rangt þeir skilðu þetta mál
Æv¹⁵624 5112for eg ꜳ skog þann er hier liggr og hier skilr lond
Hect 1051skilia
~svo sem skilr ásjón manna, at vorr er engi öðrum líkr, svo hit sama skilr lunderni ok ástundan, at þat girnist annarr, er öðrum er leitt
Mág² 17530hoggr kongs son þꜳ̈ til Priamus þad sidarst haugg er skildi þeirra vid skipti og nu skal letri greina. suerdid kom ꜳ̈ hiꜳlminn og klauf hann. og fylgdi vanga fillan og hægri hond og sidan nidr ꜳ̈ lærid og af foten
GibbC 1067þꜳ sem Ambrosivs sier þat at hann matte ecki orde fyrer sig koma þa skilvr hann fvnden og for j bvrttv
AmbrReyk 6021eg skilvr nv
LazReyk 17534betur er at skilia med heidur. en lifa med sko᷎mm
Not604² 1547Húskarlar hans spurðu, hvar þeir Þorsteinn hefði skilit
BjHˣ 1672hann villde þann maldaga hallda i ollum greinum enn kuadst so ecke skilia hann. sem snorre villde hann skilia
DI II (*[c1350]›AM 252ˣ) 8502giörde hann sier C þeira aura, er þá geingu i gialld, og skilldu so
DplFljˣ 1136enn þad skalltu þó vita, ad sá skal verda ockar fundur, ad vid munum ei báder heiler skilia
DplFljˣ 11510skildu þeir Þorgils vel sitt félag
Flóamˣ 606vil ek eigi skilja ráðahag með ykr Bjarna
Flóamˣ 6122Burizlæifr scylldi æiga þann luta Vinndlannz. er aðr var skildr til æignar Gunilldi
FskBˣ 8218skílur
~ lat.Beatus qui intellegit super egenum et pauperem
4024 (Vulg Psalm 40,2) GlossPsalt 4119skílíed
~ lat.Intelligite hec qui obliuiscimini deum
6421 (Vulg Psalm 49,22) GlossPsalt 6522skilíe
~ lat.Inteligite insipientes populi et (stulti) aliquando sapite
17016 (Vulg Psalm 93,8) GlossPsalt 17116hann var maðr svá spakr, at hann skilði fugls rǫdd
Hkrᴵˣ 339á skóg þann, er skilr Gautland ok Vermaland
Hkrᴵˣ 11911Síðan skilja þeir her þenna
Hkrᴵˣ 3379Þeir ⸢skilðu [var. slitv ÓH 2438] svá málstefnu þessa
Hkrᴵᴵˣ 20712Magnús konungr talði þat hafa verit landa-skipti at fornu, at Gautlefr hefði skilt ríki Svía-konungs ok Nóregs-konungs
Hkrᴵᴵᴵˣ 2508unnusk þeir Hákon mikit, svá at þá skilði ekki nema hel
Hkrᴵᴵᴵˣ 3749síðan skilðu þeir hirð sína Ingi ok Sigurðr
Hkrᴵᴵᴵˣ 37812af því mátti scilia at þeir váro menɴ írscer
Íslbˣ 923Þeir fundo þar maɴa vister ... oc kęipla brot oc steinsmíþi þat es af því má scilia at þar hafþi þess conar þióþ farit es Vinland hefir bygt
Íslbˣ 2633Skilr keisarinn sik munu verða yfirstiginn
KlmBˣ 20129kom þar ꜳ manns spor ok skildi at þau lagu sunnann at
LdnHb105ˣ 6427kom þar ꜳ ᴍanns spor. ok skilldi at þau lagu sunnann at
LdnStˣ 18730- (see citation slip for text) LdnStˣ 21417
Koðrán gekk í kvína ok skilði menn
LjósvLˣ 8025Skildi sa aumi madr eigi
~ lat.Non intellexerat miser
MirMar1896 26a25 MarD634ˣ 7407hann skilr, i huersu haskaligum stett hann er
~ lat.Cognitoque eius negotio tam periculoso
MirMar1896 27b6 MarD634ˣ 74423Þykkjask þeir nú skilja, at menn hafi orðit varir við þá
Reykdˣ 18529ætluðu þeir bræðr at hafa þar friðland, ok skildu þar samflot sitt ok félag
StuᴵR440ˣ 42Mæltuz þeir þá allvel við ok sǫgðu svá, at þeira frændsemi ok vinátta skyldi aldri skilja, meðan þeir lifðu báðir
StuᴵR8ˣ 4774Þóttuz þá allir skilja, þeir er í þessarri ferð hǫfðu verit með Þórði, at hann mundi verða inn mesti hǫfðingi, ef hann heldi sér heilum
StuᴵᴵR11127ˣ 4124ek skil, at þú mant vera maðr bráðlátr ok heldr ákaflyndr
StuᴵᴵR11127ˣ 14316Var jarl þá inn blíðasti ok skildu góðan afleiðing
StuᴵᴵR11127ˣ 14634Skulu vér binda saman lag várt ok festa þat með svardǫgum ok eigi skiljaz, nema hel skili, áðr lýkr ófriði þessum
StuᴵᴵR11127ˣ 16410Skildu þeir þá með ‹inum› mestum kærleikum
StuᴵᴵR11127ˣ 1849Sem hón skildi rœðu Tristrams ok sá hann bera sik illa, þa runnu henni tár
Trist¹ˣ 14317at vit skiljum svá hörmuliga
Trist¹ˣ 14322sá menn af bæjum fund þeira ok fóru til at skilja þá
Vatnˣ 695sigldu sydan heym til Miklagardz og skylldu þeir Vilhialmur huorke sæng nie sess
VSjy 3521þat skalltu skilia ath su audn se vordinn mest af rikismanna falle
Þiðrᴵˣ 32skildu og undirstodu hanz mikelmennsku
ÞJˣ 4613
‖ [e-t] [e-m/sér / fyrir e-m] :
þa er hann for i brott aftr til ædine borgar at krefia þess er honum var skilt. Mæren matti ei þa lengr syniazc honum ... ok eftir raðom þeirra. þa giftizc hon doun
Streng 15229Sva oc þo at maðr scili sér leigur fyrir kyr verð. þa gerir hann okr nema hann síai kvna lifandi oc kanni ser til handa eða hans vmboðz maðr. oc byggi siþan ef vill
ÁKr 5314i hverio sem maðr hverr tekr avǫxt no᷎ckurs lutar. þann sem hann scilldi ser vndir þess abyrgð er lanið þurfti. þa ...
ÁKr 5318hanvm gaf Ozvʀ lut i skoginvm ok skilði ser eftir hann barnlavsan
LdnHauksb 11628ef maðr sæl uið uærði kirkiu iorð sina. oc skil ser kirkiu. ef hon fællr niðr. þa skal hans iorð bera iam mykla abyrgð. sem hin er hann sælldi
EiðKrA 38830Skylldi hon seer firir þessa sina giof huss j biscups garde
DN II (1313) 10122fiora vatnfastu dagha ... skylldi hon seer enga malldryckiu
DN II (1313) 10127Þar skolu lestir allar iamstorar uera at fullu fare. nema sumum hasetum se skilld meiri lest eða minni
BlFar 27620skal hann greiða styrimanni slika leigu sem hann skildi honum
BlFar 2803Ef leiglendingi er skilt fornt hus upp at gera
cap.skildi ok Simun ser akœypi a þæiri jorð æf henne ædr henner ærfuinghium kynni mæiræ faalt verdæ j þæiri jordu æftir forno landkaupi
DN II (1330) 15217skildi þa auk Aste ser skœypi i þæiri jordu ef hanum æder hans æftirkomandum kynni þær mæiræ falt j verdæ
DN IV (1330) 1713fyrnemder Vlfuer sælddi Þorære j Lidenne þretan auræ booll jerder i Orrævelli j Berghsoknt ... ok skildi hanum j vinnu jn j Bergs haga
DN IX (1332) 1244Sua oc ef maðr skilr seer læighur firir kyr oc verð
JKr 3806skyldi ser ok Ifwar a kiœyppi a en honom fyrdi fust æder fallt
DN X (1337) 3119skildi Olfur ser aptr laustnn æda sinum erfuingium a fyrnemfdri iord
DN XI (1338) 2931skyldi ok þa Andres þronde akœypi a jord þæire sæm han atte j Hildistaudum
DN XI (1340) 317hann skildi ser ok sinu afkuæmi for ræði hans ok uarðueizlu æfinliga
ÁBp220 3120iarðer hafði hann bygt ok skilit ser allar land skyllder
EgM(2001) 9317En giptíngar maðr skal skílía heímanfylgiu ok tilgíof firir frendkono sínne
Landsl1154 12015þeir telia þat iafnan fyrir Aterbalem at hann skuli upp gefaz. ok skilia ser lifs grid ok líma
Rómv226(2010) 265Hollte hafde lokit honvm alla þa penigha sem han hafde skilt honom firir þann setta part er han atte med herra Sighvrde ok frv Inghibiorghv j Senionne
DN I (1367) 30323skildi
~vid þetta kaupa þeir saman ok skilr konungr ser radagerdir hans
Eym 13134skildi sira biorgolfr pikunum læring af klaustrinu. ok tuito᷎gha hafnar vod huarri þeira til klæda ser ꜳrligha
IslDipl (1413) 18335hafuom uith skilt honum firir þessar tuftir xv merkir pæninga
DN XII (*1333›AM 902 a) 6219skilde huor ser aptur fystur til kaups þær jarder er huor hafde audrum feingit ef þeir selia villde
DI V (1453) 10512þa skildi jonn sier skoginn med hans minni. upp fra þui at hann leti sueria ok þacka honum þa skoginn
DI V (1454) 10725Hier j mot skilia fyrrgreind hion ... sier æfinligann kost af klaustrino og sæmeligtt bordhalld ... ma̋ldrickiu þa betre menn hafa
DI VII (*1493›Lskjs 94 IIIˣ) 15719hann skildi sér skóginn, ef misdauði þeira yrði
Flóamˣ 99honum gaf Ozur hlut i skoginum. ok skildi ser epter hann barnlausann
LdnStˣ 22516idrazt hann ok hygst vera skaddr i þvi, at honum var of litil leiga skild
MarD635ˣ 66310segja þeir hánum ... hvat konungr hefir skilt þeim er dræpi drekann
Trist¹ˣ 7331
● (þat er) at skilja
pantheón þat er at scilia allra goþa
Jón³ 923Þat er at skilia a vara tungu sa er eigi vil veíta kononge fullan trunad ædr tighn þa værdr han firir gudi afspẏttr eilifrí so᷎md En mæler annat sinní j þeiri samo rítníngh ... þat er at skilia a vara tungu huorsu ma sa vera trẏggr j guds audo᷎fuum er ei ma trẏggr vera iærdlegom herra sinum þeim er ifuir honom er
SvR 830þa vil ek hafa ꜳ̋strꜳ̋ð katonís þat er hann reð syní sínvm i versvm ... þat er sva að skilia. hirð æigi þv að þræta við maalrofs menn [.] Malróf er gefit mǫrgvm en spekín fꜳm
Gramm¹ 2283enda se þo navðr at skilia hvat þeir stoða í málinv enda stoði eingí þeirra þat allt í málínv sem nafn hans er til
Gramm¹ 22811mun guþ gera manninn go᷎fgara ... ok sam laga sinna engla þat er at skilia heilagra anda ok sælla
~Diligam te domine uirtus mea. huat er sua er at skilia til norrænu. Heyr þu drottinn uerandi minn kraptr. þik man ek elska
Stj¹ 5114Hon uar dottir feðr sins at skilia. enn fyrir þi mins. at hann er minn broðir
~ lat.scilicet
HistSchol 6130 Stj¹ 12624med þeim hætti at skilia, at ...
Encᴵᴵ624 1845hann skipar, at samteingia skule þessar tolur aurei numeri, i februario at skilia XI. XIX. VIII
Encᴵᴵ624 18611skipar þeim at kreppaz ꜳ so᷎mu lino at skilia einne um alldr ok æfi
Encᴵᴵ624 1871þa fara saman hin III tungl yngri, at skilia iunii, iulii, aug
Encᴵᴵ624 18813fyrer honvm mvnv morar. en þat erv blamenn at skilia. verda sin hne beyiande
KonReyk 106þessi locus er næstr festo Sancti Benedicti á vetrinn, at skilja næsta dag eptir
Encᴵᴵ727ˣ 22115
● fá skilt/skilit [e-t/e-n] [af e-u]
þat feck ec eigi ⸢scilet [var. skilt AM 226 fol]
Alex 1710hondin syndiz rita áhallar vegginom þat er engi fek scilt nema Daníel
Alex 3627vill vita ef haɴ fai þat skilt af orþvm þeirra hverir þar ero comnir
Jvs291 10115ef hann leysir aðra grein vel, þá man ek ⸢*skilit [non emend. skilt] fá
Æv²⁴ 9818n.Ok þar cemr kona sv ‹hlaupandi, er Þuríðr hét›, er fylgt hafði Arna ravdscegg aðr i banni Pals biskups, oc fecc hann æigi skilið þav
StuᴵK 2292Ek fæ eigi ⸢skilit [var. skilt Holm perg 19 4°]
~En brodir feck skilt, at gott er at spy‹r›ia brodur sinn þess, er hann skilr eigi
VP 66027tok at lysa, sua at þeir fengv skillt, huat er titt var j bęnum
Hák81 5555
● nátt skilr bardaga
borðvz þann dag allan ok skilði nott bardagann
Bret 28827skilr nott bardagann
VSj 1059og skilr nu nȯtt bardagann. fara Cananæi til herbuda sinna
Adon 1713
● skilja ok skynja [e-t]
sa gvðs eyrendreki er alla lvti skilr oc skyniar
~ lat.intelligas
Vulg 2Reg 14,20 StjC 52412vilium ... bidia þess at menn skilí ok skẏní huadan þat tion kæmr er aat tion værdr, mædr þuí at þeir er varer lærefædr ero ok þeir er oss skilldu leida till rettrar truar kænna kononge at þadan tapezst kristní var sæm han er ok hans menn
SvR 18skiliandi ok skyniandi bædi gott ok illt
Stj¹ 3928Nu skilr ek þat ok skyniar uissuliga
~ lat.Nunc cognovi
Vulg Exod 18,11 Stj¹ 29720skilt
Theol AM 672 4°¹ 68v7
● skilja ok skýra [■]
eigi es þat vaɴt at skilia oc scýra
HómÍsl⁴⁴(1993) 74r24er ver megvm bæði skyra ok skilia
Ant 10618
● skilja (sitt) tal/...
Siþan skilia þeir ro᷎þu sina oc veit Þorsteinn nu allt þetta tal
ÓTOdd 99Þeir scilþu hialit
Mork 39711en allz þessa missum ver. en þo er gvnnarr konungr várr er kerste vin. Nv vil ek fru at þv bioðer þeim ef þv vill heim þinvm brœðrvm. Enn ekki vil ek til spara at bva þa veizlv sem vegligast. þau skilia sina rœðv at sinni
Þiðrᴵᴵ 2809nu skilia þeir sitt tal
ClarA 259Epter þat skildu þeir þessa ræðu
EgM(2001) 151skilja þau þessa rœðu
Laxd 337Eptir þetta skilja þeir talit
Laxd 7518Eptir þat skilja þeir rœðuna
Laxd 2748Eptir þetta skilja þeir talit at sinni
Æv¹⁸ 6811skildu þeir nu sitt uidr tal
Rém 27326efter þat skilia þau tal sitt
VSj 439Nv skilia þeir sitt tal
Krók 2521
● skilja (...) vinir
skildo þeir hinir kæruztv vinir
ÓTᴵ 20011Skildu þeir vinir
Flóamˣ 5828Skildu þeir biskup þá vinir ok heldu þat vel síðan
StuᴵᴵR11127ˣ 28419
● ‖ impers.: skilr [e-n/e-t/e-ja]
sva sæm Guð sa í briosti hans (ɔ: Daviðs) milldi oc miskuɴsæmð ... sva þæcti guð i briosti sauls agiʀnð oc grimleic ... oc varð firi þvi sauli þungari allar sacar við guð en dauiði þvi at mænnina skildi
Kgs 11531þat scal alldregi verþa at occra ⸢vinatto [var. astsemd MHFlat 32119] scili
Mork 11517⸢scilði [var. scilþez AM 325 VII 4° “325 VII” etc.; skildv AM 325 V 4° “325 V”; skilþvz AM 68 fol “68” etc.]
ÓH 3236er þeir koma þar er leiðir skildi þa skilde ok sloðina ok var þa [iam]mikil i huarn stað
EgM(2001) 14229skilr
Bret AM 573 4°¹ 35v14þat er uili Hakonar konungs at samþyckia alt við yðr bændr ok lata alldri skilia yðra uínattu
ÓTᴵ 341Skildi svá þessa leika, at ekki varð fleira til tíðinda
Bárð162 191soru hirdmannzeid einum saman konginum, ok skildi þann eidstaf, sem allir hofdu adr suarit badum ockr
Hák81 4827þat er vili Hákonar konungs at samþykkja við yðr, bœndr, ok láta aldri skilja yðra vínattu
Hkrᴵˣ 1914skildi þar þa feigann og ofeigann, Sigfuse presti sueyf ad landi, enn Herdys drucknadi og Halla og Gudrun
PBpˣ 4254
● skilr mikit [e-t/e-ja / um e-t]
þat er vlicast ravtt gull oc leir. en meira ⸢scil [var. skilr Hkrᴵᴵˣ 18819] konung oc þręl
ÓH 21910mikit scilðe alldr þeira. þviat eigi at eins valðe hann se unga riddera
Alex 1012þeir villdu lata (taka) meira vinit. en sveinniɴ Suðrmanna villdi eigi taca oc scilþi þa eigi meira en um eiɴ vínpott
Sv 10923Satvrnvs sa hversv mikit skilði sœmðina þeira manna er fe hofðv ok hinna er ecki eða lítið attv
TrójHb 17Þa mælti Gangleri: Hvi skilr sva mikit, at svmar skal vera heitt, en vetr kalldr?
SnE 2624vænti ek at mikit skili hamingiu okkra sua sem mala efni ero viofn
EgM(2001) 15716oc okkat vald skilr sva mikit, sem skilr laupanda svein, þann sem fyrirboðar kvamu domandans, oc sealfan domarann
JBapt²A 8872Mikit hefir skilit viní mína. Alldri myndi Gregorivs sva fara meðan hann lifðí
Huldaᴵᴵ 3063mikit hefir skilt vini mína; aldri myndi Grégóríus svá fara, meðan hann lifði
Hkrᴵᴵᴵˣ 42412Mikit skilr þina kurteisi æda annara kuenna. oc mikit skilr þik æda bonda þinn
TrójO¹ˣ 4821
● sem skilr [í e-u]
vm einka grið oll skal standa sem ⸢i bok skil [var. boc skill FrostKrᵛ 34]
FrostKrᴵ 13410sva sem skil i þiofa belkinum
Bl 28728sua skal konungs iarðír byggia sem skil i laghum
Landsl1154 14426
● sem fyrr/... skilr
engi má gefa arf undan ǫðrum, utan gjafir þær sem síðarr ⸢skilr [var. skil GKS 3271 4°]
Jb 8814frændum hans sýniz hann harðliga haldinn af forlagseyri þeim, er fyrr ⸢skilr [var. skil GKS 3268 4° “a”, etc.]
Jb 9113svá brigð hefia ... sem fyrr ⸢skilr [var. skíl GKS 3268 4° 44v(88)1; segir AM 127 4° “u”]
Jb 11911sem fyrr ⸢skilr [var. skil GKS 3268 4° 75r(149)3; skill GKS 3271 4° 36r16]
Jb 19716
● skilr (...)tal [e-rra]
skildi sua þeira tal þar at sinni
Dpl 15622aðr enn skilði þeira viðrtal
MarS 31112og skillde so tal þeira ad sinne
DplFljˣ 11513
● þat skilr at ...
þat scilði at Haralldr hafði allan lyð i landi aþiað. en þessi Hacon vildi hveriom manne gott
ÓH 162Þessi .vii. fylki gaf hann honom til foʀaða með þvilikom formala sem Haʀalldr enn harfagri gaf svnom sinom. nema þat scilði at
ÓH 257þat skildi at Haralldr hafði allan lyð i landi ꜳþiað ok þrælkat. En þessi Hakon uilldi hverium manni gott
ÓTᴵ 2020Þessi .vij. fylki gaf Haralldr konungr Hakoni jarli til forraða með þvilikum formala sem Haralldr konungr en harfagri gaf sonum sinum. nema þat skilði at Hakon skylldi þar eignaz ok sva i *Þrandheimi oll konungs bu ok landzskylldir
ÓTᴵ 976þat skilði, at Haraldr hafði allan lýð í landi þrælkat ok áþját, en þessi Hákon vildi hverjum manni gott
Hkrᴵˣ 16616þessi vii. fylki gaf Haraldr konungr Hákoni jarli til forráða með þvílíkum formála, sem Haraldr inn hárfagri gaf sonum sínum, nema þat skilði , at ...
Hkrᴵˣ 27819
● ‖ impers.: er (svá/rétt) skilt/skilit [e-t] [í e-u] [með e-jum / í millum e-rra]
ef þat er rett ⸢scilit [var. scillt GrgStað 31610]
GrgKonᴵ 1509Harallz menn sialfir melto þat at eigi veri scilt aaðra leiþ en M. konvngr scyldi legit hafa ef þeir qvemi baþir senn til
Mork 997skilit var ⸢með ockr [var. ockar ij millum AM 152 fol]
HG 5729ef ver holldum a þessa lund tacn ímbru daga sem nu er ⸢skilt [var. tíɴt HómÍsl¹³(1993) 17r20]
HómHauksb³ 17426réð Ósvífr einn máldaga, ok svá var skilt, at Guðrún skyldi ein ráða fyrir fé þeira
Laxd 1162í handsölum var ⸢skillt [var. tilskiled ÆvCall 843] at hann skylldi út ferðaz af Franz
Æv⁴⁸ 1577Svá var skilit, at vit skyldim gera, nema þú kørir heldr þá aðra
Ǫlk 8912svá var skilit í handlagi, at ek skylda kjósa tvá menn til, þá er ek vilda
Ǫlk 8914gallt onga skatta Haralldi konungi. sem skilit var med þeim
ÓTᴵ62 26517þat uar skilt at [ein]gi skilldi audrum ueita
StSt335 163Sua [var] ⸢skilt [var. skilit HákFris 42020] med þeim, at ...
Hák81 34919sem skilith war ⸢ockar ij millum [var. með ock HG 5729]
HG AM 152 fol 154va14Tok þa Þorgrimur prestur Magnusson, sa er adur hafde þeigid stadenn canonice vid ho᷎num og allre hans eign a næstum ‹fardo᷎gdum› sem adur var skilt
ÁBpˣ 2110konungs menn sǫgðu þat, at eigi væri á aðra lund skilt, en Magnús konungr skyldi lægi hafa, ef þeir kvæmi jamsnimma
Hkrᴵᴵᴵˣ 1153því at hann virði meira vilja sinn ok ranglæti en hvat skilit var
Vatnˣ 502
● ‖ præs. part.: skiljandi
sogðu þeir er skiliannde varo at alldre heyrðo þeir fyrr anan strengleic iamgoðan þessum
Menota: 38vb15 Streng 2046skileande vpp i sitt hiarta, at þessi haleita syn var eigi vorðin likamliga
MarS 24026skulu þeir lutir skilianda manni þaurf vinna til settra greína
~lasta mvn ek skilning skiliandi manna
KatB(2017) 272skilíande
~ lat.ut uideat si est intelligens aut requirens deum
7013 (Vulg Psalm 52,3) GlossPsalt 719
● vel skiljandi [til e-s]
fremstr í samnaðinum var bróðir, Gunnlaugr at nafni, er þá var kallaðr bezt skiljandi til bækr á öllu Íslandi
GBpD 319hann var suo vel skiliandi at hann kunni allar tungur at tala
VSj 492hann var suo vel skiliandi at hann kunni allar tungur at tala og þurfti hann huergi tulk
VSj 492
● (er/... illa/vel) skiljandi/skiljanda [í e-u] [e-m / af e-m]
J þæirri er skiliande
Alk619 13115er þat nu skiliande huern trunad ... lærder menn eígu konongenom ... at veita mote þuí traustí er þeír taka af honom at þeír hẏgdí eígí ædr enger adrer at þeír se eigí skẏlldugir kononge till þionostu ædr fullz trunadar þuí at sua sægír hín hælge Jeronimus j þeiri samo rítníngh er ek hæfuir fẏr leset
SvR 824uerda þær (ɔ: ritningar) uel ⸢skiliandi [var. skiliandum AM 227 fol] monnum sua sem nytsamligh sannleiks skúúr. ef þær eru medr margfalldri ok uitrligri tracteran talaðar ok skynsamliga skyrðar
Stj¹ 3015Er þat sua skilianda upp aa eina grein milli fleiri annarra. at
Stj¹ 4712skiliandi
~Andligar ero þær er madr giorir einkanliga mot gudi svo sem fyrir otrv af honum illa skiliandi
SpecPen 21013
● ‖ præt. part.: skilðr/skilinn [compar. skilnari, superl. skilnastr] [til e-s] [at e-u]
Ðau boðorð noccor man ec syna. ok nemna fyrir þinni goðfysi hinn kærste sonr. at þu meger auðvællegra scilia aðra coste at þesse hinir fáo se scildiʀ
Alk619 5416Sa scal vetvangr vera þoat þeir fare viðvara. til þess er þeir ero scilþir. eɴ þa ero þeir scilþir ef þeir ero aðrirtveɢio lengra abrott farnir eɴ orðrag or þeim stað er þeir hliopuz siðarst til
GrgKonᴵ 14823þv gaft mer drottin min ... tvngv skilna þeckileg orð aheyrilega kening
ViðrLS544(1995) 23111Mun þú þat, Bergþóra!. sagði Hallgerðr, at vit skulum eigi skilðar
NjR1908 7910þat er stormæle ok skilít bodord at ...
SvR 917fliottkr i greinvm ok bokligv nami, ok yfirvøttis sniallr ok skilinn i øllv framferði
MarS 32613Mun þú þat, Bergþóra, sagði Hallgerðr, at vit skulum eigi skilðar
NjM 9124pilltrinn var bæði snarr til skynsemðar ok skilinn til orða
Æv⁸⁷ 25724þar eru orð í móti svá skýr ok skilin, at bróðurinum þikkir gaman at
Æv²⁶ 10422En ef hus ero verre gor en skild ero. þa ...
Landsl1154 14314mvn ek ríta þa luti er fyrr gerduz til þesꜱ at þa uerdi skilnari fraso᷎gnín
Rómv226(2010) 39hon hafdi fylgt Vidari *Þorgeirs syni, oc voro þav þa skild
StuᴵK 7520Komu þeir hans synir sua skildir ... nidr sidan allir samt i einn stad
~ lat.separati
HistSchol 9040 Stj¹ 19421yfrit váru þau skilin at máli, ok námu þau svá, at hverjum manni þótti furða at, er vissi
FlórN 96guds son ... verdr eigi skildr ne inntekinn af illgio᷎rnum monnum
VP 6587enn þo heffde verid skilin beit j dalinn
DI II (*[c1350]›AM 252ˣ) 84918baðo at þæir skylldu sættaz oc gera ⸢sem iamnast meðal [var. sætt sem skilnast a millum AM 303 4°ˣ “A”] sin
var. FskBˣ 22012: AM 303 4°ˣ “A”Þav attv II dætr, oc het hvartveggi Þora, ‹ok váru svá skilin nǫfn með þeim, at› *avnor var⸣ colluð en yngri Þora, enn avnor en ellri Þora emend. Stu 24813: BLAdd 11127 “IIp”
emend. StuᴵK 24813: BLAdd 11127ˣ “IIp”Nú skulu vit eigi skildir at vináttu, þó at vit skiljum at samvistum
Þórð¹486ˣ 23711
● jafn skilinn
● eiga skilit
1) skilles
2) [■(e-t)] fortjene (ngt)
Jǫtunninn sagði, at hann hafði verr gǫrt, en hann átti skilit
EgÁsm 452alla sætt viljum vér halda, þá er gǫr er, en þat sama viljum vér af yðr hafa, sem vér eigum skilt
Hkrᴵᴵᴵˣ 11419
● vera skilit
postolar skýrþo andlega orþ ... þau es aþr voro sem i iorþ være grafen meþan þau voro eige andlega ⸢skileþ [var. skilað HómNo¹⁶ 8110]
HómÍsl²²(1993) 33r27þa varu skilið rað þeira Sigriðar storraðu
ÓTOdd 1411Enn þegar þav voru skilit steig hann a skip
AugApp 15017sv het ok Alof ... hon var kꜹllvð kiannꜹk. ok voro sva skilit nꜹfn með þeim
Heið 708Brjánn hét konungr sá, er hana hafði átta, ok váru þau þá skilið
NjR1908 4024en ef hon er andligha ⸢skilit [var. skilin Holm perg 2 fol “B”, etc.], lifgar hon þess aund, er hana varðveitir
AugA 12830orð ... þau er i hans predican standa, ef þau eru rett skilit
JBapt²A 87629Brjánn hét konungr sá, er hana hafði átta, ok váru þau þá skilið
NjM 44015
● lesa/... hátt/... ok skilit
Hann talar sva hatt ok snialt ok skilit, at dvergmala qvedr við i hveriom hamri
KonrA 6840um nætrnar flutti hann fram sofandi messu embættið svá skýrt ok skilit, at stundum gekk með réttri reglu allt til lágasöngva
GBpD 167Hinn andadi hafdi hulda asionu, er at var sveipat andlitinu, svaradi þo skyrt ok skilit at ollum aheyrundum
VP 41510Hann svaradi skiott ok skilit or gro᷎finni
VP 46612stefnan kom jnsiglud med jnnsigle sirra einars þorsteinssonar ath hann hefde lesith fyrskrifada stefnu yfer adr nefndum einare suo hꜳtt ogh skileth ath hann matti vel heẏra
DI VII (1492) 11911optt greind stefna war lesen heima j savrbæ ... ꜳ heimile ara þar fyrir kalldyrunum suo hatt og skiled adh optt greindr are hefde hana uel matt heyra
DI VIII (1517) 64230at lesa þetta vortt stefnvbref firir sira Gvdmvndi Skvlasyni svo hatt oc skilid at hann megi vell heyra
DI VI (*1481›AM 238ˣ) 3766Biȯdum vier ... Sira Jvare Amundasẏne ad lesa þetta dómsbref so hatt ok skiled fyrer Pále Vigfussyne ad hann meige heyra
DI IX (*1532›Lbs 122ˣ) 6146Biodum uær sira joni einarssyni ad lesa þetta domsbref fyrir orme bonda jonssyni suo hatt og [var. + skilid AM dipl isl fasc XLII 23 “XLII, 23”] ad hann megi uel heyra ef hann vill
var. DI VIII (1515) 5752: AM dipl isl fasc XLII 23 “XLII, 23”
B. skilja + præp./adv.
á: skilja á
[e-n] [e-t]
Siþan scallt þu skilia þat a hann at hann fari sendi ferþ þina til Noregs
ÓTOdd 18124Nu skal reýna, hvart Magnus magr varr, uill af ho᷎ndum inna þat, er ek skilða a hann, þa er hann feck Makthilldar
Mág¹A 1620huat hefer þu jmot at setia sagdi kongson. hring þenna sem eg hefi a hendi sagdi hann og vegur hann eigi minna og þar med haufut mitt og mun eg eiga at leysa þat med þui sem þu skilr a ef þu hlytur
VSj 1310Á hvárigan váru þar fégjǫld skild; en þaðan af skyldu þeir fella saman frændsemi þeira ok fulla vináttu
StuᴵᴵR11127ˣ 2539
● skilja á hendr [e-m] [e-t]
En ef maðr gerír hus a annars manz iðrðu. þat er eighi var skilt aa hender honom
Landsl1154 14324ef húsgerð er ⸢skild [var. skilin NKS 1930 a 4° “g”; skilit AM 344 fol “p”] á hendr honum, þá skal hann þat gert hafa áðr hann ferr
Jb 1317
● ‖ impers.: skilr á [e-t / ! um/of e-t/e-n] [e-n/e-ja/e-r(pl.) / e-jum] [við e-n]
Annat hvart man okr krist a skilia mæira en morbiuga halft eða minna
ÓHLeg 773ef þa scilr a noccot
Bjark 7212þar þarf æin vatr við at vera ef þa scillr a noccot
Bjark 7215þat scolo lög vera a lanðe her sem á scrám standa. Eɴ ef scrár scilr á oc scal þat hafa er stendr a scröm þeim er byscopar eigo
GrgKonᴵ 21316Siþan scolo þeir menn er þar eiguz mal við tína logmal þat er þa scilr á. oc segia til þess hvat ídeílir með þeim
GrgKonᴵ 21411Nu villaz dilcar i rétt oc scilr menn a [+ vm] eigin orð
GrgKonᴵᴵ 1564En ef nacquar scilr á of landz merke. þa scolo land buar .v. scilia of þat
GrgStað 4166Nv scilr meɴ a of landz merke. eða scoga eða reka
GrgStað 42720Hvervitna þess er menn skilr a um sætr
Gulᴵ 4211sa ... er þvi velldr. at skilr a
Gulᴵ 432þar allt er laugin skilr á. þa scolo aull hallaz til moz við Uppsala laug
ÓH 15915Giarna villda ec þess biðia at yðr scilþi alldregi á
Þing¹Mork 38124ocr hævir skilt þat a at han villdi drepa konuna eða meiða
Þiðrᴵ 3014þat var her i sumar at mik skilðe a uið mann
Heið 6715þat var her i sumar at mik skilðe a uið mann þann er heitir Þorarinn. ok varð hann firir averka af minv til ræði
Heið 6715Ef lærðan mann ok leikmann skil a um einnhuern lut
Thom¹ 13516skilði þa a vm landtokv
FbrHb 1321ef þa skil a. þa skolu þeir sit mall hafa er flꝍyri verða saman oc skilrikare ero
HirðB 39412vitni ok skilriki þæt sæm sira Hauuordr hafdæ þær lattet gangæ vm þæn a skilnæd sæm þæim skildi a vm sina vtvæghu
DN I (1312) 1201þa var Gunnarr konvngsfrændi með konvngi. hann hafði skillt a við gesti iarls
HákFris 48832Njálssonu ok Hǫskuld skilði aldri á
NjR1908 21513Flosi hafði af þeim sannar sǫgur, ok skilði þá ekki á ok Rúnólf
NjR1908 2674ef þa skil a vm kaupsmala sinn. þa ...
BlFar 2747oc ⸢skil [var. skill FrostKrᵛ 25] þa a
FrostKrᴵ 13312ef þa skil a þa skolu þeir sitt mal hafa er fleiri uerða saman
Landsl 285ef menn skil a
Landsl 1447En ef þeim skil a þa
LandslBorg 42b6En ef þeim skil a þa skulu þeir
LandslBorg 52b6ef þá ⸢skilr [var. skil GKS 3271 4°] á um tilgjǫf, þá ...
var. Jb 7010 → Jb GKS 3271 4° 13r27En ef þá ⸢skilr [var. skill GKS 3271 4°] á, þá ...
var. Jb3268 2414 → Jb GKS 3271 4° 5r5ef sumir vilia eighi. oc ⸢skill [var. skil AM 78 4°] þa a ...
JKr 34512Hans skyllda er oc þat at ... sætta þa um oll þau mal sem þa skil a oc han er til kuaddr æftir konongs raðe
Hirð 41112oc sætta þa um oll þau mal sem þa ⸢skil [var. skilr GKS 3270 4°] a
Hirð 41112oc sætta þa um oll þau mal er þa ⸢skil [var. skilr GKS 3270 4°] a
Hirð 4129Mér er vant við bróður minn ... at eigi skili okkr á um þik
Glúm 631þar til vilda ek alt vinna, at ykkr Bolla skilði eigi á
Laxd 17716skal ek ráða, en eigi þú, ef okkr skilr á
NjK 3124Aldri skilði þá sonu Njáls á um neinn hlut
NjM 23716Flosi hafði af þeim sannar sǫgur, ok skilði þá ekki á ok Runólf
NjM 29323Þa skilr a Koll-Odd oc Hvnrauþ, systor son Ions, oc laupaz at moti, oc heygr Hvnroðr til Oddz, oc verdr hann sarr a henndi. Þa vard Ion oðr viþ oc vill vinna a Hvnroði frenða sinom
StuᴵK 14421enn tokv þeir XVI alnar cląiþis ravð-brvnt, er hann atti. Þat var all-gott clæði. En þat villdi hann eigi segia, oc villdi hellðr missa, en þa skilði a
StuᴵK 15110Þa Þorð ravð oc Hamund skildi a vm viði-rif a fialli, oc mart vard þeim til vþyckio
StuᴵK 2366Skildi þa fyrst aa vm scoga Kolskegs ens avðga oc Lopz. ‹Kolskeggr átti bú á Leirubakka, ok lágu saman skógar þeira Lopts›
StuᴵK 3422var Snorri all-katr, ok qvað þa brædr alldri skvlu aa skilia vm fe
StuᴵK 3729skilia
Bret AM 573 4°¹ 33v3ok þa er þeir hofðv marga daga villz a skogvm ok vndarliga hafvm fiollvm ok þa ha‹f›di skilit hellds a vm leiðna. þa komv þeir vm sídir at a þeiri er ... Phison heitir
EVíðB 6038Alt þat er menn ⸢skilr [var. skil GKS 3268 4° “a”; skill AM 134 4° “i¹”] á ...
Jb 15416ef þá ⸢skilr [var. skill AM 134 4° “i¹”] á er í dómi sifja ... gjaldi
Jb 1569ef menn ⸢skilr [var. skil GKS 3268 4° 70r(139)5; skill GKS 3271 4° 34r9] á ...
Jb 18512þuí for ek mest j brott at ek hugde at okkr munde þat askilia
Fær 3610annat huort mun ockr Krist mæira a skilia en halft morbiuga ella munv vit verda uel asatter
ÓH1005 81816Þa Þorarinn ok Þorkel skildi a vid dryck i Kirkiuvꜳgi
Orkn 30520nu mun þa ꜳ hafa skilit um rꜳdagerdina; mun iarl vilia gefa mer grid, en Magnus mun i moti mæla
Orkn 3146optliga skildi sueitunga þeirra ꜳ, er þeir funduz drucknir ꜳ kuelldum
Hák81 4691þa var Gunnar kongsfrændi med kongi; hann hafdi skilt ꜳ vid gesti jarls
Hák81 4941er þeir hofdu farit um hrid, skildi þa a um ueginn
Yngv 3016Ok er þeir kómu norðr ór skarðinu, *skildi ⸢á [AM 471 4° “471”, etc.; non emend. at] þá á um leiðir
emend. Þórð²ˣ 1951: AM 471 4° “471”Nu sa Þorgeirr at þar var mikill liðs munr ef þa skildi nockut a
Fbrˣ 11321Ef .ij. búa báðir á einni iörðu. oc scill þá á garðafar sitt
Frostˣ 24518Þá Svart ok Skíða skilði á um beitingar
Vápnfˣ 2415
● láta sik (eigi) skilja á [! um e-t] [við e-n]
saugþu, att þeim var einsæt at lata sic eigi a skilia
Orkn325I 28116Þú skalt... láta þik á skilja við Þórdísi um mjólkrketil ok halda á, þar til er þit sláið niðr
Korm 26214þeir skyldu sik láta á skilja um einnhvern hlut
Laxd 529þriðiungs mun þer unnt af o᷎llu fenu. þar er þu átt helming. en þu lat þik ecki ꜳ þat skilia
ÓGeir61 72413þat skal vera með því móti ok tilstilli, at ek vil ... at þú látir þik á skilja við einhvern húskarl minn
Reykdˣ 24113Þá lagði til Markús Marðarson, at aptr skyldi bera riddarann, ok látið ykkr eigi á skilja um tafl
StuᴵᴵR11127ˣ 13716
af: skilja af
[e-u] [e-t]
ecki fær þu skilt hiorð þina af sua miclum fiolþa
ÓTOdd 552æigi skal lęrdr madr skilia meiri landzskylld af eignum enn bera ma
StatEi² 53412Runolfr sagdi. at vindheimar ætti o᷎ngan skog. ut j ass jord. ok vændiz brefi ok jnnsigli tueggia manna. at hauskulldr fader hans hefdi af skilid at gunar gudnason
DI V (1454) 10721skulum uier heyra, huersu Petr Commestor skilr af sannleiknum uel ok fagrliga
MarE 68222
● skilja af sér [e-t]
skilr bersi af ser alla fyr[nd ok abyrgd a kirkiu] vtan kirkiu ok innan ok ǫllum hennar ornamentis
IslDipl (1378) 6325skilde þorualldr af sier alla kirkiu fyrnd
IslDipl (1393) 11030skildj einar af sier ath suara porcionemm kirkiunnar j twnghv
IslDipl (1414) 18612skildj einar af sier ath suara porcionemm kirkiunnar j twnghv vmm suo lꜳnghan tima sem sira kare hafdj ꜳtt en finnboghe skildj sier þar j mot allann halfann vidinn
IslDipl (1414) 18612ok leget siukr atta uikur. En nefndr jon sagdizt hafa skilet af ser ath saga vid
DI IV (1434: Bps B II 3) 5361sagdizst magnus skilia af sier ath suara kirkiu gozunum
IslDipl (1444) 3702sagde eigill bænhus skylld a jaurdunne a grille ok skylde (ms. skilde) af sier fẏnd a bænhusinu
DI V (1453) 11717 → ms. 1r14lysti þratnefndr jon ath saugd ueri fiordungs kirkiu skylld ꜳ jordunne stokahlaudum. en aboti sagdi bænhus skylld ueri a jordune breku ok skilldi huor af sier ath svara fyrnd ok reikninge þar vm sꜳ er selldi
DI V (1464) 42012
● ‖ impers.: skilr af [!] [e-t] [e-m]
braut: skilja í burt
[e-n] [frá e-u(hum.)]
heilagr Thomas skilr þik i burtt fra sinu folki ok dæmer þig omakligan heilagrar kirkiv
Thom²y 47528
eftir: skilja eftir
[e-t]
En ... Jon skylldi vt luka tiu hundrott þa hann uillde ok eingi abati eptir skilin
IslDipl (1446) 3807titt nefndr Jon skylldi vt luka tiu hundrott þa hann uillde ok eingi abati eptir skillin
IslDipl (1446) 3807
frá: skilja frá
[e-m/sér/e-u] [e-n/e-t]
himin þaɴ es skilr licamlega scepno fra andlegre
●Eluc674(1989) 205ec gerða lios oc skilda [...]ð tungli. At lysa not
●PlacB(1998) 1219hves skolom ver heldr biþia en þes at vér gerem etke sva illa at ver verþem fra húsltekio skilþer
FV15²(1993) 15v26Sva seger i upréistar sꜵgo at i uphafe scapaþe guþ himen oc iorþ oc skilþe haɴ liós fra myrkre
HómÍsl¹⁰(1993) 11v26Gvþ scóp himen oc iorþ a dominus dag oc skilþe lios fra myrkre
HómÍsl¹⁰(1993) 12r21*þó scal haɴ taka⸣ páska dag at hvóro sem aþrer meɴ meþ scripta gangi. ef haɴ es eigi fra skiliþr
HómÍsl²⁹(1993) 43r21sa es sic skilr fra samnéyti oc þiónosto. af litellǽteꜱ sꜵcom oc gǿtsco eɴ eigi af glǿpsco. ne af þui at haɴ sé fra skiliþr. at sá mon eigi á dómsdege skiliþr fra éilífom fagnaþe
HómÍsl²⁹(1993) 43r25Sva es oc sæla himenrikiꜱ frióls oc óttalaus at fraskilþom oc yfer stignom ꜵllom þessa héims hlutom
Music(1993) 1r18þu skilþir lios fra mvrkrom
Eras 1713Gvþ. scapere licama. oc aɴda. es engi fir lítr. oc enge scilr fra siɴi miscvnn
Mth²Cod645 12122Ef maþr berr þess manz lik i kircio. er fra er ⸢skilþr [var. skilit GrgStað 917 etc.; skilt Grg346 6026 etc.]
GrgKonᴵ 824Ef maþr etr þav dýr. er fra erv skilð [var. scilit GrgStað 4324 etc.; skilin Grg346 8216; skilt Grg5ˣ 3521]. oc varþar honvm þat fiorbavgs ɢarþ
GrgKonᴵ 3427Ef maðr mælir sva at þu scalt gialda mer vaðmál oc scil ec fra aɴat fe alt þa komrat hann avðro við
GrgKonᴵᴵ 14110logh þav er þat folk. skylldi skilia. villu fra trv
Menota: 9va22 BarlA 184til þess kom ec. at skilia sun fra feðr. oc dottor fra moðor sinni
Menota: 61ra30 BarlA 11224Fianndenn sa sik nv allavega fra skildan. þeirri von. er hann hafðe ser ætlaða
BarlA 14526oc at ec mege hann. fra skilia fiandans villu. oc skynlausra guða atrunaðe
Menota: 89rb11 BarlA 16918Verða noccorir af þeim sem nv voro fra scilðir grafnir i kirkio garði ... þa ...
ÁKr 2922ef maðr etr nꜹðsynia lꜹst þav quicquendi. sem fra ero skilð i lꜹgvm. þa ...
ÁKr 519se ec nu at heimrinn er fra þer scilþr. oc hans allr hegomi
BarlB 22921eða han hafe veret fra krisni skildr meðan han var lifs
SvKr 4183konungrenn hever raað með sinu stormenne fra skilðum byskupunum
Thom¹ 1087Þesser hava nu þo fullkomet valld af herra pauanum til þess at sæmia sǽtt millem Hæinreks konungs oc Thomas erkibyskups, allre appelléran fraskilðre
Thom¹ 16514Ætla ek ok engan þann vera i verolldinne ... foður hans fraskildum, at han ælske meðr meire dygð en ek
Thom¹ 24413huerr sem þæss dirfizst ok gerir mote þæsso. ... er fra skilðr heilagre kirkiu, ok samnœyti allu kristinna manna
DN III (1303) 6418e skilðr var fra oðrvm lærisveinvm
Eluc675(1989) 7610Mæðalorpning synir hvgþokca manz. Og er hon iafnan fraskilit oðrvm pǫrtvm, sæm her: væí haí
Gramm³748 593[guð] ... skilldi votn þav er yfir himni er‹u› fra þeim er vndir himni erv
VerA 45firir þa sok at wer hofum þat sua miog fra oꜱ skilit. ok þa vilium uær eigi taka með yðr
Heiðy 10525þviat er scilit yþ[r fra b]lotum oc fyrir lętvþ velldi ríkis mins þa scolo þer scylþir fra vinattv miɴi
Sof623 561vist truum ver oss fra vera skillda allu stormæle
SvR 532hofum ver sagt yðr till nokora þæirra luta ... sem ver ætlom at huærium manne þæim sem siðsamr uil hæita ... hꝍfer fra ser at ⸢skilia [var. selia oc skilia AM 304 fol “B”]
Hirð 41815Nullus me separabit a caritate Cristi, eingi man mik mega fra skilia Kristz ast
Ant 7810hon heyrði hann með aullu ⸢fraskilðan [var. fraleiddan Holm perg 2 fol “B”] villunne
AugA 12810Giarna villda ek þess æskia fyr guði, at þu, herra, ok allir þeir, er ꜳ hafva heyrt i dag mitt erendi, yrði þvilikir i rettri tru, sem ek em, ⸢fra skilðu þvi [var. at þvi fraskildu Páll²Frg 2804] at þeir væri eigi bundnir
Páll²A 2643Skogarhunang þat sem eigi er vax fraskilit ne sictat með mannligri list
JBapt²A 87221með æsiligum harmi sprakk út augasteinninn annarr, svá at móðirin tók hann með öllu fráskildan sjáldrinu
GBpD 17015en þo vard sætt þeir‹a›, at Hafliði skylldi gera fe ... en fra (skyldi) skilðar sektir allar
StuᴵK 4413vilir þv þa til skilia, þa vil ec þa fra skilia, þviat nv berr þv vitni vm, hver‹ir›i svicrædvm hafa verit við mik
StuᴵK 11424haf þu ibrotto kyr þinar ef þu keɴir þær. ok getr þær fra skilit nauta flokkinum
ÓTᴵ 16820skil ek fra Sígvrð mág minn. hann ma ek eigi án vera j landínv
Þing¹Hulda 19916Eigi skalltv maniɴ fyrir lita þott syndvgr se helldr syndirnar ok skilia þær fra honvᴍ ef ma
GBpB(2018) 1245guds lydr skylldi af þess háttar marki fraskildr ok audkendr uera fra aullum oðrum þioðum
Stj¹ 11623æingiskonar pinsl ... ma mik fra skilia mins lauarðar uilia
BarlC 20612fra er hann skildr at þiɢia þat sem no᷎ckuʀ vill honum gefa j sinu testamento
StatJón 18110iattudu allir enir bestu menn at gefa atta alnar hafnar vodar. fyrir Vigfus skylld ok skilldu fra at þat skylldi skattr heita ne optar krefia
Ann1005 42322med ollum gædum ok hlunnendum sem þeim iordum hefir fylkt ath fornu ok nyiu ath ongu fra skildu
IslDipl (1398) 13322Mandeqvin konungr frændi Agulandi konungs hefir í móti þessum er ek sá hér þúsundir í sinni fylking fráskildr öðrum fylkingum
KlmA 33717höggva stórt ok skilja höfuð þeirra fra bolum
KlmA 3845profa malin ok urskurda sidan allri appelleran fraskilldri
Thom² 3706med ollum þeim gognum ok giædum sem iordunni hefir fylgt at fornu ok nyu ongu fra skildu
IslDipl (1409) 17024firer þina skyld skal ek mik hreinnliga halda ok þitt sverd ok ess geyma ok aldri fra mer skilia fyʀ enn ek spyr no᷎kkut til yduar
BevB(2001) 1092egil biskup vrskurdade loghligt. landit at lone odde klemetzsyni ok tok firer dadastade skiliande fra sogdu lons lande. allan reka med reka gognum ok lauggognum
DI II (*[c1336]›Bps B II 1) 7087tok firer dadastade skiliande fra sogdu lons lande. allan reka med reka gognum ok lauggognum
DI II (*[c1336]›Bps B II 1) 7087tuær salo messor huerr prestr ... skulo sægia firir hans saal firir næsto fardaga fra skildæ
IslDipl (1432) 30631Eigi mattu hlyda rettu rꜳdi ne nidr leggia þragirni briostz þins, nema þu skilir fyrr fra þer breytni kristinna manna
AgnesA 1632sellde ... jordina hellv ... med avllvm þeim gavgnvm ok gædvm sem greindri jordv hellv fylgir ... ath fra skildri selveidi
IslDipl (1449) 39432sa hon standa guds lærisueina firi dyrvm hus sins, fraskildum Thoma
MarFramf 33032þótti honum ævar illa, er hann mátti eigi skilt geta lík sinna manna frá heiðinna manna líkum
Klma 5295pavinn tekr þann krankdom, sem hann skilr fra þessi ueraulld
MarE 4579.xxx. þusundir ok tueir betr, fraskildum baurnum ok konum
MarE 10164at þeir se ꜹðkendir með sinni ⸢otrv ok fraskilianligir guðligri [var. uanntru ok fraskildir guds Holm perg 1 4° “E”] hiørð
var. MarS 2072: Holm perg 1 4° “E”med ollvm þeim gognvm og gædvm er greindri jordv fylgir og fyllth hefir at fornv og nyv ollv til skilldv enn ongv fra skilldv
DI VI (1479) 23219þeinckium uier at fara fram j moti þier med stærsta stridi laganna og fraskilia þic kristiligri hiord
DI X ([1539]) 49629ad fraskildum þeim monnum er lyklegtt ma þykia ad ogreyde stande af
ÁBpˣ 10417Ritade hann ... ad ho᷎num lykar vel ad þeir talest vid j nadum ad ⸢fraskildum [var. frateknum AM 114 folˣ “J”] þeim monnum er lyklegtt ma þykia ad ogreyde stande af
ÁBpˣ 10417Enn Snorre beidde ad Ho᷎kur bonde feingi votta ad no᷎ckurn tijma heffde fra vered skiled sẏdan hann gieck med ad skard heffde att ad fornu
DI II (*[c1350]›AM 252ˣ) 84921at fra skildum rekanum er stadurenn hefer einatt att
DI VI (*1478›apogrˣ) 1169sę́ttusc þeir á þat at hverr maþr scylldi giallda conungi v. aura sá er eigi vę́ri frá því sciliþr. oc þaþan fǿri hingat
Íslbˣ 926
● ‖ impers.: skilr frá [!] [e-t]
fyrir: skilja fyrir
[e-u / e-t / ! um e-t]
allt var i senn at Olafr hafðe skilt firir hæitunum oc handsale þæira var locet. at þa fell sær undir skip þæira
ÓHLeg 1729Lögsögo maɴ a i logrétto at taca þa er menn hafa raðit huerr vera scal. oc scal eiɴ maðr scilia fyrir. eɴ aðrir giallda samquæði a
GrgKonᴵ 2093hann gek til handa konungi með þeim scildaga sem konungr reð fyrir at scilia
ÓH 1137scilþi sva firir at maldagi scylldi halldaz meþan synir hans veri ifir Noregi
Þing¹Mork 3742þa er hann hafði fyrir scillt heitino. hafði guð sva braþa oc haleita miscuɴ gert við þa. at ...
Sv 232skilþi Sverrir konungr fyrir ⸢eiðstafenum [var. eidstafinn SvFlat 58726]
Sv 6522han skildi firir at þæir brœdr Oddr ok Hollroðor skylldu hafa ok æiga frialsa firir huerium .xi. manaðar mata bol j Birkium
DN I ([c1303?]) 9028skildi herra Sigurðr firir, at Oddr ok Hollroðr skildu hafa ... .xi. manaðar mata bol
DN I ([c1303?]) 9114herra Audunn Vigleiks son skilði firir, korsbrœðrom þæssom
DN II (1303) 6010skildi firir þesso kaupi sira Audunn Þorbergsson, enn i hanndlage varo sira Audunn Serkuis son ok sira Salomon
DN III (1310) 918skilði firir þesso handlagi Æindriði a Læykuin
DN I (1312) 1213skilþi hann sva fyrir aðr hann berðiz. Gvð gæt vár ok heilog Maria ok hinn helgi Olafr konvngr
HákFris 4376allvannliga þickiz Ro᷎gnvalldr hafa fyrir ⸢skilt [var. skilit Mág² 399]
Mág¹A 923skilldi Kiætill bonde a Holmin firir. er þau helldo oll j hendr Sighurðr abota
DN II (1315) 1066ek Andres skilldi firir þesso male ok hennar systra laghe
DN II (1315) 10615þa skildi Kolbiorn sidan firir huat Œystæin skyldi hafa
DN III (1318) 1104sættozst sua mæð hannðlagum ... Siugurði logmanne firir skilianðe, at Guðmunðr firir guðrs saker ok bœnastað vaarn ... gaf vpp viðr Jon allar fyrnæmfðar loðer
DN III (1322) 12528Skilldi þa herra Bryniullfver firir handlage þæira sva at hvarer sem æi hælldi þætta skipti ... skilldi slikv firir svara sem ryft trygðir eða tolf manna dom
DN III (1325) 13712helldom wer hondom soman ... hia verande ok firir skiliande Þronde loghmanne ok sættomzst vm godz þat
DN V (1332) 8331Nu kennir maðr fe sitt þiofstolit i hende oðrum manne. oc tækr uið fe sinu oc skil sva firir at ...
Bl 2701er hann hafði fyrir skillt heitinv ok þat var fest. þꜳ mællti hann þessvm orðvm ꜳ eptir
JBpA(2003) 254Omundr langr skildi firir mæðr þæima orðom, gud se hansal þeira Þosteins Iuars sonar ok Sigriðar Barðar dotor
DN I (1341) 22017var nu sua skilt firir kaupe þeira at huar sem þat riufuer ... hafui sua rufuit suasum logmans orskurd
DN III (1347) 20614sættuz at þeira manna vitni er hia voru. var þat miog iafsciott at þeir hofðu firir skilit ok liðit dreif at
Finnb 8918oc skildi sva fyrir hansali, at ...
StuᴵK 7918Ran þat, er Þorvaldr rænte aa Eyre ok annars stadar i Arnar-firði, voro aptr golldin, sem Þorþr skildi firir
StuᴵK 31714at þui fyrir skildu
IslDipl (1372) 5023Nú kennir maðr fé sitt þjófstoliti hendi ǫðrum manni ok tekr við fé sínu ok skilr svá fyrir, at ek drep hvergi konungs rétti niðr, ok hefir hann þar vátta við, þá er hinn sannr at sǫk
Jb 2663hann þegar sem hon fyrir skildi tók atreið við föður hennar, þvíat hann unni henni svá mikit, at hann gerði hvat er hon vildi
Parc 4231var ok sua fyrer skilt þo ath
IslDipl (1413) 18331var ok sua fyrer skilt þo ath meyiarnar deydi jnnann þeira þriggia ꜳra skilldi klaustrid eignaz þessa penninga
IslDipl (1413) 18331firir skilldu
IslDipl (1426) 25935heyrdum ... at suo firir skilldu at ...
IslDipl (1426) 25935enn suo᷎ uar firir skilíd at huorígum skylldí bíarga
RR557 10123sꜳmm ok heyrdvm ꜳ: hanndabannd þessarra manna ... at suo᷎ firir. skildv. at fyrrnefndvr þorkell prestvr selldi. asgrimi jo᷎nssyni. jordina alla
IslDipl (1449) 40310vid ... sꜳmm ok heyrdvm ꜳ: hanndabannd þessarra manna ... at suo firir. skildv. at fyrrnefndvr þorkell prestvr selldi. asgrimi jo᷎nssyni. jordina alla a lvnndarbreckv
IslDipl (1449) 40310heyrdum vær ꜳ ord ok handaband þessara manna ... at suo fyrir skildu at fẏrr nefndr gudmundr fieck adr nefndum birne þorleifssẏni til fullrar eignar iordina skard
DI V (1453) 10622uorum uer j hia saum ok heyrdum ꜳ ord ok handaband ... ath suo fyrir skildu ath greind solueig seldi herra gothskalk til fullrar eignar halfa jordina nvpdalstvngv
DI V (1456) 13724med samþycki sigurdar prestz ... at suo fyrir skildu at fyrnefnd helga skylldi luka stadnum ... xx. kugillde
DI V (1459) 1945war þessi kaupmale gior adr greindra manna j mille oss nær weranda at suo firir skildu ath ...
DI V (1460) 21017Svá gjörði dvergrinn, sem fyrr var skilit, ok með aungum álögum
Án 32722skildi hann sua fyrir, adr hann bardizt: Gud gæti vor ok heilog Maria ok hinn helge Olafr kongr
Hák81 3834var so fyrir skilit ath þeir aller hofdingiar er eida soru skylldu hallda þessa sætt medan nockur þeirra lifde eptir
MHFlat 2657Skillde Magnus konungr so fyrir eidstafinn þa er jall lagde hendrnar ꜳ skrinid ath ...
MHFlat 2742med svo fyri skildu, at so sem þu villt reikna daga desembris, þa skaltu læsa bada stafina inn i toluna
Encᴵᴵ624 19319játandi alla hluti, þá er Mágus skildi firi í þeirra sáttmáli
Mág² 13226gengu þar saman sættir með þeim at svá fyriskildu, at mannalát, áverkar ok bardagar skyldi vera jafnt, en Jökull skyldi taka aptr ríki sitt
ÞorstVík 4593savm og heyrdvm ꜳ̋ ord og handabannd þessara manna ... at suo fyrir skildv at abotti pettur gaf og galltt ... nichvlasi ... jordina hol
DI IX (1532) 61713matte og enngi madur þad heyra ad þau mællte nockud j mote ... þa er sijra Jon skildi fyrir handlagi þeirra
DI VI (*1365›Lskjs 94 IIIˣ) 1833at suo firir skildu at þeir stadfestu sitt kaup fullt og lo᷎glegt
DI VI (*1476›apogrˣ) 7434Tóku þeir Þorgils þá hǫndum saman, ok skildi Sturla fyrir handlagi
StuᴵᴵR11127ˣ 2564þo vil ek fyrir skilia vmm þad maal ef vid kaupumm samann
Svarfd(1966)ˣ 435ek skal ... halda þat allt, er ek hefi fyrir skilit
Trist¹ˣ 7626
í: skilja í
[e-t] [e-t]
Nv hefir maðr ku skilt i skulld sina þa er huarke skerði uerð ne leigu. þa ...
Landsl 1604skilia uil ek nockut j malit ef ek radumzst j þessa ferd
Þorm1005 8013uil ek æigi þessu af suor uæita med ollu en skilia uil ek nockut j malit
Þorm1005 8013annath. c. hvndratha gallth hann og fyrir sigh og sinn brodr ... og var þar j skilen bær j borgarfirde sem brefit ber sialft vithne vmm
DI IX (1535) 72227sem þau wrdo fremzst æigande ath at jskilldum ollum reka huala ok vida
DI III (*1394›apogrˣ) 5002hefur allt j skilid sem lijkligt er, ad ...
ÞBpC⁴ 40315
● skilja í sǽtt [e-t]
Vitni munum uer fraᴍ bera Eirikr konungr til þess. oc láta eiða fylgia. at þat var skilit i sętt þeiʀa Þoris fꜷðor mins. oc Biarɴar hꜷlldz. at ...
Eg162θ(2001) 984uar ⸢skilt [var. skilit Ebˣ 16519] i sætt þeira at Þorsteinn kom þar framm malum sinum ollum þeim sem hann hafði aðr ætlat. en um sumarit a alþingi
EbWolf(2003) 26711var þat skilit i sætt þeira, at Þorsteinn skylldi fara með Sturlu ferðir þær, er Stvrla villdi
StuᴵK 4092þat var skilt í sætt þeira, at Þórðr skyldi vera með Gizuri jarl um vetrinn
StuᴵᴵR11127ˣ 31016
með: skilja með
[e-n/e-t]
Sua villda ek skilia med Egipta land. at engín madr bygdi þar
Rómv226(2010) 35717hann skildi þa med systur Augusti. ok sendi hana med o᷎ngri virdíng heim til brodur sínꜱ
Rómv226(2010) 38713Skilia man ek þa ... medr Jacob
~ lat.Divdam eos in Jacob
Vulg Gen 49,7 Stj¹ 23033Enn hustru margret riettligha hafa ath sier tekit peningana ok j setzt ok med skildh
DI VI (1482) 43730
● ‖ impers.: skilr með [e-jum] [e-t]
Nu vil ec þærs spyria hvi sva mykit skildi mæð þeim Petri oc Iuda. oc man þo synazt sakir þeiʀa licar væra
Kgs 8922flyðv þeir hæim i riki. oc skilði þar meðr þeim þvi sinne
StjC 45516ef klꜹstramenn nunnur eða klerkar þeir sem subdiaknar erv at vigslu ... bindaz til hionalags ... þa falla þeir j bann af sialfu verkinu. ef þeir vita þessi mein. oc mega eigi afleysaz þar til er skilt er með þeim
DI II (*1326›AM 671) 5916munde hus þat it háfa merkia kristnina. enn með ockr munde eigi skilea drauma
GBpA 1287Er þat nu bezt. at skili með oss. þo at huarertueggiu hafi mikit latið firir oðrum
Finnb 7719sva helldr hverr þeira øðrvm, at eigi skilr með þeim i siovarganginum
MarS 27122ferr nu jonathas heím til ierusalem. ok skildi þar med þeim
Gyð(1995) 896Skilþi sva með þeim
StuᴵᴵK 21526var ok þess vón at mikit mundi skilia hreysti ok drengskap með ykkr Þorleifi spaka
Hallfr61 7314En sva skilr med þeim jsko᷎mmu mali. At þeir verða blindir ok leíta aptr vid sva buít
~skilði þar með okkr moþur minni sva at ek sa hana alldri siþan
ÓTᴵ 2423sagde Sigmundr at hann uill hallda til Noregs. Haralldr suarar. þa mun skilia med okkr
Fær 463en skilia qvedr hann mundu fyst at sinne med þeim; en af hann væri heill at sumri, sagde hann, at þeir skylldu finnazst
Orkn 6313skilldí þar med þeim
HeiðrR 2112Eptir þat skilr med þeim
HeiðrR 8313er þeir kómu at forsinum, steypti Valr sér ofan í hann, ok skilði svá með þeim
HálfdEyst 13812mun nu skiott skilia med ockur
Vikt 275⸢skilr nu nȯtt bardagann [var. nv skilr nott med þeim Holm perg 7 fol]
Adon 1713bader uoru þeir Vilmundr og Hiarandj sa᷎rer. en þo elltu þeir Kol til kastalans og skilldj þar med þeim
Vilm 17718ei skal mier skadi at þikia þo at nu skilie hier med ockur
Hem1010 267skildi þá með þeim, hljóp Þórðr í skóg, en Svarthǫfði til hestanna
StuᴵᴵR11127ˣ 2621mun þat skilja með okkr
Vatnˣ 213
milli: skilja (í) milli/millum
[e-rra]
þa skal ok engi fliri hava. enn adr er skillt manna i millum
SkipSauð¹ 4914gvð skilðe okkar imilli, sem hann vilði; hann let lif sitt fyʀir mer fyʀir of kaps sakir hans
Bær 1064var ok sua skilt þæira millum at þar sem samman renna akrar þæira eða enggiar skulu halfum allum merkisgardum huarer þæira uppi haldda
DN III (1312) 9815at engin skal vid annan skilia. huat sem ẏfir þa kann ganga. bæði heim ok heíman. vtan dauðinn ⸢skili j millum [var. siálfr skili med þeim AM 651 I 4°]
~gud drottinn greinir ok skilr milli Jsraels folks ok Egiptalandz manna
Stj¹ 27724
● segja skilit millim sín
mót: skilja (í/at) mót(i)
[e-m]
Theodorus var allt skiljandi móti Stephano, þvíat hann skipaði hverja aptr í sína stétt þá sem vígðir vóru af Formoso páfa
Æv¹² 453Ek em sannleikriɴ. en þessir menn skilia at moti mer
~
● skilja sér í mót(i) [!] [e-n/e-t]
hvat dœmir þú þá mér fyrir minn skaða? Hǫfundr segir: þú skalt skilja þér í móti annan hvern mann í hirð Haraldz konungs
HeiðrH 4230gaf vpp konvngs nafn. enn flokkinn i valld iarls ok skilþi ser i moti vinatto iarls
HákFris 4331gaf upp kongsnafn, en flockinn j valld jarls ok skildi sier j mot vinnattu jarls
Hák81 3758
ór: skilja ór
[e-u] [e-t]
huervetna þar sem logbok skilr eigi skilriklega or. þa ...
HirðB 3989ek skal mik or konungs garði skilia
HákEirsp 48822allt þat sem logbok skilr eigi or. þa ...
Landsl 164alt þat er logbok skil æigi or þa skal þat af huæriu male hafa sem logrettu men værða aller a æit satter
Bl 18925Þa skilr ór raudalæk sionhending fram med setorfnahollte
DI VI (*[c1245]›apogr Jarð1ˣ) 33hljópu (N:hundarnir) alla vega í skóginn þar til at þeir fundu mikinn dýra flokk, ok skildu þeir þau ór öll hin stœrstu
Trist¹ˣ 1397
sundr: skilja (í) sundr
[e-n/e-t]
Hinir skilðu í sundr skipin ok gerðu hlið í millum skipanna
NjM 7716fiallit Astrixis. huert er greinir ok sundr skilr þann part af landinu sem frior er ok þurra sanda allt til uthafsins
Stj¹ 958gat sundr skilith ok aptur rett hina fyrstu fylking
BevB(2001) 21510ad ey uerdi sundur skildir lykamir uorir
PlacA(1998)ˣ 691af því at þau eru nú svá í sundr skilin, þá bliknuðu nú hvárttveggi þeirra af sorgum ok sútum
Trist¹ˣ 11724
til: skilja til
[!] [e-t / um e-t] [við e-n]
Siðan svor hakon Olave kononge þessa luti alla sem Olafr hafðe til scilt
ÓHLeg 2226skilði hann þat til at jarlinn scylldi cristni hallda i Noregi
ÓTOdd 5228Þat vil ec scilia til við þic S. þott missetti nacvat gøriz milli var brøðra at þv ser miɴ vinr mestr
Þing¹Mork 38121roꜱ huert er till skilt er sele er a komen
SvKr 4243Vm þau æin mol skal iarn bera er i lagum ero till skild
SvKr 4248Þú skalt gjalda tólf aura silfrs; en þat vil ek til skilja, þó at nǫkkut komi þat ór várum garði, at þér eigið um at gera, at þér stillið eigi verr gerðinni
NjR1908 823Þat vil ek þá til skilja ... at þú heitir því fyrir hann, at hann sé þá fylgjuengill minn
NjR1908 23319Um þau ein mal skal iarn bera er i lagum eru til skilld
FrostKrᴵ 14527vil ek þat til skilia með atgaungu yðvarri. at ek fai Ragnhilldar dottur hennar
Finnb 4119hann skilði þat til, at konungr sjálfr skyldi halda honum undir skírn
Laxd 1525Vil ek þat til skilja, ef ek geng at þessu, at þeir frændr mínir, Ólafssynir, siti kyrrir
Laxd 22722vil ek ok til skilja, at þeir eigi þær at frjálsu fyrir þessa málalykð
Laxd 26311þú skalt gjalda tólf aura silfrs. En þat vil ek til skilja þó at nǫkkut komi þat ór várum garði, er þér eigið um at gera, at þér stillið eigi verr gerðinni
NjM 9425Þat vil ek þá til skilja, segir Hallr, at þú heitir því fyrir hann, at hann sé þá fylgjuengill minn
NjM 25717eighi fleiri sendeboðum en faðer vaar ok ver skilium till j brefuom vaarom
DN VI (1358) 27823vilir þv þa til skilia, þa vil ec þa fra skilia, þviat nv berr þv vitni vm, hver‹ir› i svicrædvm hafa verit við mik
StuᴵK 11424Snorre bavð gerð Þorðar favður hans; enn þat var at se᷎tt, at Þorðr skyllde gera, ok skyllde (!) Olafr þat til, at Sturla skyllde vera i giørð með favður sinum
StuᴵK 4648Gizurr suarar nu skiott, quez nu vilia raaða sumum skildaugum, kuez vilia sǽttaz við Vrækiu, ok með þvi einu efni, at hann gio᷎rði einn vm maal þeira aull ok til skildar utan-ferðir þeira Vrækiu ok Sturlu
StuᴵK 57013þat uil ek til skilia við ydr herra. at þer segit Helga or yðvaʀi þionostu
ÞorvTÓT 10210þiat hann stettir hardla mikit. ef hinir .iii. fylgia iafnframm ok fara medr honum. sem hann skildi til medr at þers háttar menn skylldi uera gudræddir
Stj¹ 2991þersi mꜳl eru einkannliga tilskild in composicione
StatJón 17720giptumzst ek þessum manni Skelkinge ok skilda ek þat til vid hann at hann skyllde drepa huornntueggia ykkarnn Styrkars
ÞUxaf 26233at sidvzttv kemr sva at þeir sveriaz i fostbredra lag ... skildi Maritvs þat til ef þav sy‹s›tir hans ættvz nockvd strid edr styrolld vid at hann skilldi hvarigvm fylgia
Gibb 342at ⸢til skildri raun [var. skildri þessi tilravn Holm perg 19 4°]
~at ollu til skildu en eingu fra
IslDipl (1424) 24626ok klaustrid vard fremzt eiganda at ollu til skildu en eingu fra
IslDipl (1424) 24626bidhiom wer i aflat synda ydharra at þer latidh vyrdha Muncliue aftir at fulnadhe þær iardhir sem Jon hafuir sialfuir til skilda medh annarra skilrikra manna dome medh idhir
DN XII (*1303›AM 902 a) 2835var þar fẏst tilskilin jordin fell j kollafirdi firir sextighi hundrada
DI V (1462) 37231þat uillda eg þo sizt kiorit hafa sagdi þussinn. og litil heillaþufa uerdur þu mier um at þreifa nær sem eg get launat þier. enn þat skil eg tilat uit skulum tefla optar
VSj 1813þat skil ek til við þik, Oddr! at þú komir í þenna stað annat vár í þetta mund
ǪrvA 1246med aullum þeim gaugnum oc giędum sem greindri jordu hefer ath fornu oc nẏio fylgt ... ath tilskildum þeim afriettardal oc skogarparti sem greindri iordo iorfa hefer ath fornv fẏlgt
DI VI (1477) 10929med ollvm þeim gognvm og gædvm er greindri jordv fylgir og fyllth hefir at fornv og nyv ollv til skilldv enn ongv fra skilldv
DI VI (1479) 23218ad aullu til skildu en aungu fra teknu
DI VI (1479) 2339var þar vt j tilskilen jordin bar j eyrarsueit
DI VI (1480) 29510ath til skilldum eingiateig þeim er liggur j millum gardz hornnzs ok hols
DI VI (1484) 5081þꜳ er Þorgrimr nef giorde seidinn, at hann mælti svo fyrir, at Gisla skyllde ecke at gagni verda, þo at menn byrgi honum her ꜳ lande, enn þat kom honum eigi i hug, at skilia til um uteyiar
Gísl 5019Kiallekingar skildu þad til at þeir mundu alldrigi ganga j Dritsker erinnda sinna
Eb309(2003) 2717Þat vil ek til skilja ... at þú farir eigi, nema Þórarinn, fóstri minn, leyfi
Gr 9817bœndr skilðu þat til, at sá, er kaupa vildi, skyldi annathvárt drepa Gretti eða koma honum brott
Gr 23621uar þar til skilin jordin stafn
DI IX (1535) 71117þetta giorer keisaren. og skilvr þat til ꜳth Aczo skal sialfr latha koma alla likamena heimoglega thil Kolna
KonReyk 3110Jon logmadr skylde þad til ad biskop skyllde nefna presta til ad gefa þeim þionustu, sem mist ho᷎fdu
ÁBpˣ 13212ad þui tilskildu ad þeir dæme heilagre kyrkiu og mier sæmd fyrer þad er Erlendur dygre stefnde mier
ÁBpˣ 1358hier j mot gaf Magnus Oddsson Steinmodi Hauskulldssyne 60c. var þar tilskilin Midvijk. er liggur j Laufꜳssþingum firir 30c
DI V (*1473›Steph 27ˣ) 69410voro þar til skildar jardirnar huitadalir firir .xl.c
DI VI (*1480›apogrˣ) 29621hann hefdi þat tilskilet j kaupe þeirra
DI VI (*1485›apogrˣ) 54013erfingiar greindrar helgu skẏlldu þa taka i sinn modurarf .xiij. hundrud ok .xx. i jordum. ok jordunne rangáá. þar i tilskildre. ok slicktt af lausafle sem reikningur til stendur ath tilgiof nidur felldri. sem logmal tilskipar
DI VI (*1491›apogrˣ) 7628Selldi Biskup Jon firskrifudum Þorleifi reka þa alla sem klaustur eda kirkiur ætti j þessum jo᷎rdum til skilldum hvala og vida jto᷎lulaust
DI IX (*1535›apogr 1704ˣ) 63532hefur greind sigridur uppgiefit og oss j ualld feingid alla peninga tiltolu og ꜳ̋kiæru ... ad ollu til skildu enn ongiu frateknu
DI X (*1536›BæjarbókRauðˣ) 8418ad þratt nefṅdr joṅ bondi arna[son sk]illdi til uid titt nefn[dan] petur brun ad hann skylldi alldri klaga ne kiæra
DI X (*1536›apogrˣ) 7211þat uar ⸢skilt [var. til skilid GKS 1006 folˣ “1006”] at [ein]gi skilldi audrum ueita
var. StSt335 163: GKS 1006 folˣ “1006”játti hann því þá at ríða vestr, en skildi þat itl, at þeir mundu láta rakna vápn ok hesta, er menn hǫfðu tekit á Þveráreyrum
StuᴵᴵR11127ˣ 28024i þeirra handsølum og vottudum giørninge var ⸢tilskiled [var. skillt Æv⁴⁸ 1577], ad hann skillde utferdast af Franns
ÆvCallˣ 843
● skilja til handa [e-m] [e-t]
Gerit þa miscunn við mek at ec fa þat af fe minu er skilit fǽr mer til handa hundr miɴ
ÓTOdd 556melti bvande fram þv Vige ok skil mer sꜹð fe mitt til handa
ÓTOddS 5525
● ‖ impers.: sem skilr til [!] [í e-u]
um: skilja um/of
[e-n/e-t]
sumer cuɴo skilia of fꜵþor oc son at éins en sumer skilþo gleoct of alla þreɴing goþs
HómÍsl⁵²(1993) 88r13þeir lata þat standa fyrir quiðburð sinom at þeir ero þess quiðar quaddir er þeir eigo eigi vm at scilia
GrgKonᴵ 6515Ef ɢoði er quaddr .xii. quiðar þar er bva quiðr a vm at scilia oc scal hann lata standa fyrir quiðbvrð sinom ef hann er eigi rettr vm at scilia
GrgKonᴵ 1005Eigi ero bvar scylldir at bera vm huetvetna. vm engi mal eigo þeir at scilia þav er erlendis hava gerz eða firir avstan mitt haf þott her se sótt
GrgKonᴵ 14224þeir ero vm þat mal quaddir er þeir eigo eigi vm at scilia
GrgKonᴵ 1434at bera quiðo þa er hann vill þa beidda hafa oc þeir ero scylldir oc réttir vm at scilia
GrgKonᴵᴵ 855Hvat skilldv vm riddara. ‹Magister› Fat got þvi atþeir liva við ran
Eluc675(1989) 1085Hvat skill þv vm born. ‹Magister› Hialpaz oll er skirð ero
Eluc675(1989) 10911ef eiðr fellr þar sem skildr er um þetta mál, þá fellr til þriggja marka
Jb 27514um rekann var ekki skilit, því at þeir váru svá nógir þá, at hverr hafði þat, er vildi
Gr 237tolf kuider attu um ad ⸢skilia [var. bera AM 446 4°ˣ]
Eb447(2003)ˣ 425
● ‖ impers.: skilr um [e-n/e-t] [e-n/e-t]
Þeir frændr ... vrðo missattir ok skilþi þa vm eignina a Avstratt
HákFris 4915her skilr eigi um þat huart þeir fundoz siðan
HkrEirsp 15110svá á konungs umboðsmaðr jarðir at byggja sem um aðrar ⸢skilr [var. skil NKS 1930 a 4°] at lǫgum
var. Jb3270 2887 → Jb NKS 1930 a 4° 73r(145)24Svá skal at ǫllu fara um annat leigufé sem um kýr skilr
Jb 22613en hitt skilr þó miklu meira um hǫfðingjann, þann er þá var fyrir ferðinni, er Haraldr konungr var, eða þar sem ek em
Knýtl1741ˣ 10020
undan: skilja undan
[e-m/sér/e-u] [e-n/e-t]
þeir aller. er i syndum liva ... ero ⸢vndan [var. undir AM 232 fol] skildir. þessarre vpprisu
Menota: 40vb14 BarlA 7419ef haucar bua i morco. þa scal sa hava er leigðt hever iorð. nema hinn skili undan
Gulᴵ 393veit ec eigi nema þv virþir þetta til ginningar. nv vil ec þat vndan scilia
HreiðMork 12810Þat er oc firiboðet at nockor maðr skal fa frenkono sinnar. ser til kono. eða frenndlæiuar sinnar. ne guðciuia sin. allar ero unndan skildar
EiðKrA 38421þat skyldum ver vndan at Bardr skildi niota iardrsoknr sinnar i Boe æptir laghum
DN IV (1324) 14737adrnemfd Þorstein ok Sibborgh skildu fursagdu fiske vndan ser ok sinum erfuingium ok vndir Nichulas ... til euerdilika eiga
DN III (1347) 20634undan vil ek skilja sekðir allar ok svá goðorð mitt, svá staðfestu
Laxd 2639Loptr skildi vndan i fyrstv goðorð sitt oc staðfestv, ‹ok lengr en III vetr utan at vera›
StuᴵK 34918skildi Vrækia unnðan goðorð ok staðfestur, utan-ferðir ok heraðs-sektir
StuᴵK 56914var j þeiri sætt ekki vndan skillt huarki þessi jorð eder annat goz
DN IV (1362) 33111En aðrir tímar en nú eru undan ⸢skildir [var. teknir AM 346 fol “o”], eru réttir til stefnu
Jb 1417Skilldi firr nefndur Pall þennan sama jardarpart undan sier og sijnum erfingium. enn under Gudlaug Loptzson og hans erfingia
DI IX (*1528›apogr 1704ˣ) 46328iarl skildi undan Iomsborg oc oll þau herað er hann skildi þar til
FskBˣ 831biðtu hann at fá þér einn mann, en hann mun Björn féhirðir undan skilja
HjǪˣ 47715kvað hann þá bjóða at leggja mál þeira Þorvarðs ǫll undir jafna hǫnd ok sættaz at því, en skilja undan heraðssektir ok utanferðir
StuᴵᴵR11127ˣ 26433En þær sakir, sem getz hafa millum vár ok annarra leikmanna, skiljum vér undan yðrum dómi
StuᴵᴵR11127ˣ 27637þá tók hann sjálfdæmi af Þórormi, at gera fé slíkt sem hann vildi, at undanskildum utanferðum ok heraðssektum
Vatnˣ 10422
undir: skilja undir
[e-n/sik/e-t / e-u] [e-n/e-t]
Þann hlut vilda ek til skilja ... at vit værim austr hér. Njáll kvaz þat vilja skilja undir Hǫskuld
NjR1908 21922Þann hlut vilda ek til skilja ... ef þessi ráð takask, at vit værim austr hér. Njáll kvezk þat vilja skilja undir Hǫskuld
NjM 24125var þat skilt vndir þeira handabande at fyrsagdr Jon selldi adrnemdum Herleiki vi hus
DN IX (1346) 1525hverssv marga menn villtv scilia vnþir sættir ockrar, sva at þv vilir hansavlvm vpp hallda fyrir?
StuᴵK 11419Skylldu þar ok unndir skild aull manna fórraað, ef til þyrfti at taka, þau er Sighvatr hafði aátt
StuᴵᴵK 602þat var ok skilit vnnder sætter at. Jngi skylldi fara i bvrt af lanndi
HrafnB¹ 1623kan þat ad verda at fẏr nefndr olafur eigi aunguan skilgetinn erfingia epter sinn dag. þa skil eg fẏrr nefnda jord aptr vnder mina erfingia. epter hans dag
DI V (1451) 8227eg hefi sellth biskup Magnvsi alla halfa jordina lund ... med þeim skilmala. ath adr greindr ari skildi þessa saumv jord lvnd vnder gisla filipusson. eda hans logliga erfingia. enn afsagdi ath ho᷎n skildi falla under kirkiv eda biskup
DI VI (1490) 70725enn þott uandliga þotti skilid under gerdina þa jatadiz Þordr þo j gongu ‹um› gerdina ok uillde þad helldr enn þeir deilldi
Eb309(2003) 2723þott uandliga þotti skilid under gerdina þa jatadiz Þordr þo j gongu ‹um› gerdina
Eb309(2003) 2723at undir skilðum ǫllum goðorðsmǫnnum ok gildum bœndum
Gr 2323Þá er ek nefni Maríam eða Martham, þá skil ek það undir er þær merkja
Hóm624³ 15710ef hann visse ad þejm sem þær gäfu ad upphafe skylldu æfennleg forræde þeirra under sig og sina arfa
ÁBpˣ 231Skilldi firr nefndur Pall þennan sama jardarpart undan sier og sijnum erfingium. enn under Gudlaug Loptzson og hans erfingia
DI IX (*1528›apogr 1704ˣ) 46328Þad var ok skilid vnder sætt at Jngi skylldi fara braut af landi, ok koma alldregi apttur
HrafnAˣ 19615þott allir se skildir vndir þann dom, at þeir skulu deyia, þa fara eigi allir til heluitis
MarD635ˣ 9746
● skilja undir eið/... [e-t]
Oc er eiða skyllði uinna, þa skildi Sturla sva vndir eid-staf, at hann hafdi eigi radit Þorvarði at gera mann-villv
StuᴵK 677þar med var þat ⸢skilid [var. skildr MHFlat 26439] vndir eidin at ...
HuldaHrokk 1712skall oc Sigmundir sueria at auoxtir førsagdhar iardhar var eighi meire a þui are en han uill vndir sin eid skillia
DN XII (*1323›AM 902 a) 483sa fridr var skildr vndir eidstafinn
MHFlat 26439þat var oc undir skillt eiðstafenn. ef Magnus konongr andaðez barnlaus. oc lifir Horða-Knutr lengr. þa ...
FskBˣ 19615
út: skilja út
[e-n] [af e-u]
við: skilja við
[e-n/e-t] [e-n/e-t]
Ef kona scilr við boanda siɴ
GrgKonᴵ 22425er vreinn anndde ⸢skill [var. skilst AM 231 I fol] viðr mannenn
BarlA 3422er vreinn anndde ⸢skill [var. skilst AM 231 I fol 6vb32; skilðiz AM 230 fol 25v18] viðr mannenn
BarlA 3422*eigi maðr siðan iðrazt. þo at hann vili. er salen er skild við likamenn
Menota: 20rb29 BarlA 3718þa ⸢skil [var. skill AM 232 fol 25ra23; skilr AM 230 fol 54r30] þesse ælska mannenn við guð
BarlA 1134at hann mætte skilia faður sinn. við villu fullan veg. oc atrunað
Menota: 89va22 BarlA 17011reinn vil ec vera. vpp af þuisa. Oc við skilldr. allar yyrar misgerðir
BarlA 17829margir menn veittu honom amę́li oc tꜹlþu at hann hefþi illa scilit vid Olaf konung
ÓH 6189þa hafðe skilit við hann samfarar. Sigriþr en storraða d. (ɔ: dóttir) Skoglar To᷎sta
ÓTOddS 1430skilr þa iarls son við Bæring hvarki sett ne sængg
Bær 9448Þar skilr hann við lid sit ok letr sic flytia til megin landz
KonrA 7044Við þessa atburði lagði Steingerðr leiðendi á við Bersa ok vill skilja við hann
Korm 2545ek vil ei láta lýta krossinn síðan þú skilr við
GBpD 8816síðan hann hefir skilt við herra Gutthorm erkibiskup
GBpD 11929‹hon átti at hafa mund sinn ok heimanfylgju›, oc var aqvedit, hvat hon skyllði hafa i londvm æða lausvm avrum. Enn hon qvaz hvarci skilia mundo við Teit bonda sinn fiar-lut ne samvistv, ef hann ce᷎mi til. Enn þat svmar it sama, ‹er skip kómu, þá› var sagt vt lat Teiz
StuᴵK 15622Sigurþr mælti: drengs bragð er þat at ⸢skilia [var. skileaz GBpA 22623] eigi við þic; enn eigi ueit ek, hue Egli er vm farit. * Eigi man ek renna fra þer, segir Egill
StuᴵK 37516þat sumar ferr hann vtan, ok er þat mal manna, at hann skilþe harðliga við þetta mal
StuᴵᴵK 12010En eigi at helldr ⸢skildi [var. skildizt AM 647 4° “B”] hann við Andream postola
Andr²A 36623Var siðan leiði hans vtan ok viðr skilit meðr allri virkt sem framaz matti sem eínkannliga var makligt sva agiætum herra
~Hun stoð upp ok gekk ut af kastalanum i þann stað, sem systir hennar hafdi skilit við Jesum, ok mælti vid hann: Eigi mundi brodir minn dauðr vera, herra, ef þu hefdir her verit
MMA 52315skilði konungr eigi fyrr við en alt þing folkit var skirt
ÓTᴵ 3082Guðrun varð honum lítt vnnandi ok skilði við hann
ÓTᴵ 35312þeir er adr voro kvongadir skylldv skilia vid sinar konvr
GBpB(2018) 2013til þess at þar af mætti uissuligarr uitat uerda. huart er aundin uæri medr ollu uidskild likaminn
Stj¹ 23724⸢skilr [var. skilz GKS 3268 4° 29r(57)12; skill GKS 3271 4° 14r30] hon við hann saklaust móti guðs lǫgum, þá ...
Jb 7515vidskildr
~at nu hafua ek æigi olo᷎gliga vid skilit þetta fe ok huat annat þat er til eiganda er komit
ÓTFlat 40611flo drotningin Obscvra j arnar ham ok hremdi kong fodr minn med sinum bolnodum klom ... suo at var hans bana sar hann var þa heim flvtr j borgina fadir minn taladi þa til min. Nv er eg frændi skilldr vid riki ok kongdom
Gibb 8316Gæreon var ... skilidr vid Mauricium at likamligri navistu
Maurit 64623hann steypir henni af ꜹxl ser ok brytr i sundr hrygg hennar ok skilr suo uid hana, at hana rekr dꜹda epter aɴi
HeiðrR 5314Smalamaðr kastaði niðr hǫfðinu, þegar ⸢er þeir skilðu [var. hann var skilinn var. Njála 19712: AM 466 4° “E”]
var. NjM 1179 → var. Njála 19712: AM 466 4° “E”Án sezt utarliga niðr, en Þórir gekk fyrir konúng, ok kvaddi hann. Konúngr tók því vel, ok bað hann fara til öndvegis gegnt sér ... hverr var í för með þér, eða hví skilr þessi maðr svá skjótt við þik
Án 33017dyrit fylgdi honum og skilde alldri uid hann medan þat lifdi
VSj 277Hann atti Sigridi hina storradu ok skildi vid hana saker ohæginda skapsmuna hennar
Yngv 13hljóp Ǫgmundr á land ok skilði við bát sinn í flæðarmáli
ǪrvA 1356Hin þridia er su er matur skikur svo vid mann sem hann neytir
MedMisc 10724ath honum unnum. se hann kuittur og uidskilin sagdan a̋rf
DI VII (1497) 35334uil eg þad þig mæla Uermundur sagde hann ad þu siert eigi ⸢uidskild[ur] [var. við skiliðr Ebˣ 493] mal Þorarens
Eb309(2003) 7719bad hann gud at hann skylldi birta huersu leingi at hann skylldi til þess hafa þuilikan krankleika at hann uæri þa uid skildr annars heims pinu
ÆvMið²⁶ 5912hann skylldi til þess hafa þuilikan krankleika at hann uæri þa uid skildr annars heims pinu
ÆvMið²⁶ 5912setur hana j hꜳsætí hiꜳ̈ sier dreckandi af einv keri bꜳdar og skilur huorki suefn ne mat vit hana
Nit 255sanctvs Avsvalldvs hafde skilat vid hrafnen
OsvReyk 7532ef conꜳ ligr ꜳ sæng edur ꜳ golfi, ok hefur hun þetta bref ꜳ sier, þa skal hun innan litils tima verda vit skild sinn burd
Encᴵᴵᴵ461 11231vil ek þat við þik mæla, Vermundr, at þú sér eigi við ⸢skiliðr [var. skild[ur] Eb309(2003) 7719] mál þessi, þó at ek taka við Þórarni
Ebˣ 494þad hefe eg spurt ad siner bela hafa skilid vinfeinge vid Fridþiof
FriðAˣ 426Vei er mér, ljúfi son, at ek skal skilja við þik
KlmBˣ 628Síðan ‹var› leiðit gullagt utan ok viðskilit með allri virkt, er gerast mátti
KlmBˣ 5557Pȧll byskup hafdi lätid til taka ad giora toblu fyrer alltarj ȧdur hann skyldest vid
PBpˣ 4323sagði hann sva, at alldri hefdi hann henne meira vnt en þa, ‹ok hann vissi eigi víst, hvárt hann fengi af sér at skilja við hana eptir því sem hann hafði heitit erkibiskupi› emend. Stu 2503: BLAdd 11127 “IIp”
emend. StuᴵK 2503: BLAdd 11127ˣ “IIp”
● ‖ præs. part.: er skiljandi við [!] [e-m]
● ‖ præt. part.: skilinn/skilðr við [e-t]
er ástvinir herra biskups fyrr nefndir sá hann viðrskildan, kystu þeir sætliga með sútfullum tárum þann ljúfa líkam
GBpD 15810skillde magnus bæta up bæn husid anefndri iordu ok suara ollum skylldum firer asina penninga en einar kuittr ok uid skilldr
IslDipl (1434) 31519en jllavga skylldugan ad sveria þar eid ... og at honum vnvm giordvm ver hann vid skilin þetta mal
DI IX (*1533›c1536) 67629
● eiga/gera skilit við [e-n]
ganga fra oss konur varar ok gora skilit við oss bændr sina
FidB 3702þat atta ek skilit vid þíg Þrandr at þu uæittir mer líd ok til þess gaf ek þer fe mítt
Fær 157
● segja skilit/skilt við [e-n]
⸢*Ek vilda segja skilit [GKS 2870 4° “Z”; non emend. ok kvað vísu] við Hrút, ok má ek segja þér, hverja sǫk ek má helzt gefa honum
emend. NjR 2416: GKS 2870 4° “Z”Svá mun vera verða ... Ek vilda segja skilit við Hrút, ok má ek segja þér, hverja sǫk ek má helzt gefa honum
NjR 2416nefnir Bardi ser þa uotta. ok segir skilit uid Gudrunu dottur hanꜱ
Heiðy 984ok vm ðaginn eftir ðryckiu. stenðr Barði ok nefnir ser uatta. ok segir skilit við Aði
Heiðy 10722nefndi hon ser vatta ok sagði skilit við Þorgrim skinnhufu
Dpl 15810hann ... talaði leyniliga við huspreyiu hans, at i sinni aptrferð mundi hann segia ⸢skilt [var. skilit AM 239 fol “C”] við sina konu en fa hennar
JBapt²A 90124vill skilja við hann, ok er hon er búin til brottfarar, gengr hon at Bersa ok mælti: Fyrst vartu kallaðr Eyglu-Bersi, en þá Hólmgǫngu-Bersi, en nú máttu at sǫnnu heita Raza-Bersi, ok segir skilit við hann
Korm 2548sagði skilit við Þórð godda
Laxd 451Gerðu honum skyrtu ok brautgangs hǫfuðsmátt ok seg skilit við hann
Laxd 1176Þat sama vár segir Guðrún skilit við Þorvald ok fór heim til Lauga
Laxd 1178hvárt ræðr þú mér, at ek segi skilit við Auði hér á þingi eða í heraði
Laxd 1197spratt Þórðr þegar upp ok gekk til lǫgbergs ok nefndi sér vátta, at hann segir skilit við Auði, ok fann þat til saka, at hon skarsk í setgeirabrœkr sem karlkonur
Laxd 11912mun ek nefna mer votta nu þegar ok segia skilit vid þik, ok mun ek lata faudur minn heimta mund minn og heimanfylgiu
Gísl 131þá nefnde hun sier votta og sagde skiled vid Þorgrym skinnhúfu
DplFljˣ 11617gieck Þordyss framm og nefnde sier votta ad þui hun sagdest ⸢skilin [var. skilnad AM 446 4°ˣ “Th”] vid Bork
Eb447(2003)ˣ 3623
C. skilja sik + præp./adv.
af: skilja sik af
[e-u]
braut: skilja sik brott
[frá e-u]
frá: skilja sik frá
[e-m/e-u]
þa ⸢skildu [var. scilþv AM 232 fol] þeir sik fra guði. er þeir skildu hans hinn sæla sun i fra ser
BarlA 13220stundum med miuklynddi. en stundum muni harðare. at þeir skyldu skilia sik fra vnytum atrunaðe
Menota: 87rb23 BarlA 16517nema þær ... skili sik fra ofati
ThPost² 73214þviat er scilit yð[r fra b]lotum oc fyrir lętvþ velldi ríkis mins þa scolo þer scylþir fra vinattv miɴi
Sof623 5533skillde Gudolfur af Blakkastodum sik fra flokinum Ribbunga ok for heim til bus sins
Hák81 44524nu var sꜳ tijme kominn er kongrin og drottningin uillde skilia sik fra ollu volke veralldarinnar
SigÞǫgl 1019hann skilði sik sjálfr frá ríkinu ok fór í klaustr ok andaðiz munkr í Óðinsey
Knýtlˣ 23314Einn brodir var enn, sa er bar klaustramannz buning, en skildi sig i lafnadinum fra odrum brædrum
MarD634ˣ 8559
ór: skilja sik ór
[e-u / e-t]
skal ek mig skilia or konvngsgarð. ok spilla eigi samþycki konvngs ok iarls
HákFris 40324ek skal mic or kongsgarde skilia ok ecki spilla þeirra samþycki, kongs ok jarls
Hák81 31910
við: skilja sik við
[e-n/e-t]
oc skili sik sua við allt gott heilagrar kristni. þar til er guðs miskun lysir þeirra hio᷎rto til iðranar
DI II (*1326›AM 671) 58311dreifdiz hínn vtlendi herrínn. ok skildi sik vid ho᷎ɢ orrosto. ok skutu af bogum
Rómv226(2010) 33410hann lofadi adh skilia sig uid gardenn allan vazfiord j jsafirde
DI VII (1502) 61221at hann setvr þat fvllkomlega j sinn hvg og hiartta at skilia sig vid hana med avllv
HenKunReyk 517
D. skilja sér
[■(inf.)]
E. skiljask
[með e-u / at e-u / við e-t]
af þvi at þat matti helðzt lifondom miɴom sciliasc
GregDialA 14024þæir ... skillduzc við þat
ÓHLeg 1418Nu skillduzc þæir
ÓHLeg 3228Siðan skilduzc þæir Olafr oc hakon
ÓHLeg 2227Nu skillduzk þæir satter
ÓHLeg 8333Skilðuz þeir Aðalsteinn konungr með uinatto mikilli
Eg162θ(2001) 886skilðoz þeir feðgar með kę́rleic
Eg162θ(2001) 17012scal lyst fyrir þriðio sol þaðan fra er þeir scilðumz
GrgKonᴵ 15018Of þat ef hiv tvav vilia sciliaz
GrgStað 15216allt scallt þu þetta dyrt kaupa, aðr en vǽr ⸢skiliumz [var. skilium Holm perg 6 4° “B”; skilim AM 533 4° “C”]
ElisA 6112konungrinn bauð at skunnda domenom ... Sem þeir skylldu skiliazc
Menota: 40ra28 Streng 2222ver skildvmzc þa er ver sám meyiarnar. oc hofðum ei þa lokit domenom
Menota: 40rb18 Streng 22222þa krafðe konungr af lendum monnum dom þann er þeir skylldo dœma. ok kvað oflengi hafa staðit d[riuga]zt allan daginn orskurð þeirra. ok myndo þeir þa at fullu skiliazc
Menota: 40va5 Streng 22410Þeir ⸢sciliaz nv [var. skilia uid þetta MHFlat 30229]
Mork 7712Haralldr þaccar henne ... oc sciliaz þꜹ
Mork 8314Siþan sciliaz þꜹ
Mork 859oc ⸢sciliaz [var. skilia MHFlat 31032] nv meþ vinatto
Mork 9625oc ⸢sciliasc [var. skilia MHFlat 31630] þeir nv
Mork 10724scilþoz þeir at sva ⸢bvno [við sva bvit]
Mork 44319scilðiz þa lið þeirra
ÓH 972at ver scilimc sattir
ÓH 30713scal ecki leyna þic þvi er mer byr i scapi at ec vil at vit scilimc sattir
ÓH 3084skiliaz þeir frændr
Þiðrᴵ 7812hann kœmr þar sem vegirnir skiliaz
Þiðrᴵ 2358þeira viðskipti skilsc með þeima hætti at nu hævir herbranðr lotit .v. sar
Þiðrᴵᴵ 1715en ver manom sitia um þænna stað með vara fylking oc skiliaz æigi heðan fyʀ en stadrinn er unninn. En með þui at þer vilit helldr her sitia þa vilium ver fara i annan stað
Þiðrᴵᴵ 21212sva var Vbi mikill kappi, at æigi lettir hann fyʀ, en með þui skilðiz þeirra einuigi, at Rognualldr fell fyrir Vbba
Fornk 2027Nu er þeir hafa slict talat skiliaz þeir
Heið 6626En nv mvnvmver skiliaz at sinni ok finnvmz heilir
Heið 8027þeir baðo hann uisa ser leið upp með anni til vaðꜱ sva gerir hann skiliaz þeir
Heið 8212Nu skiliaz þeir. fiðr huskarl eigi smiðar efni
Heið 849hann segir. vera kann at þat se þar vapn er ek a. En aðr ver skilivmz i dag þa muntv litt oꜱ fryia þurfa
Heið 9026⸢scilþuz þeir at þvi [var. skilþi þar með þeim SvEirsp 3109; skildu þar SvFlat 58430]
Sv 625Magnus konungr sigldi iɴ þar til er firðirnir sciliaz. veic þa iɴ i Nora-fiorð
Sv 9324vit mvnvm eigi oftarr siaz ef vit skilivmz nv
FbrHb 1005Skilðoz þa konvngar
HkrEirsp 1118Hér munu vér nú skiljaz ok finnaz á þingi
NjR1908 3314Er þat mitt ráð, at þér farið margir saman ok skiliz lítt
NjR1908 38924adr þeir #skilldiz# þa ...
VerA 2312Þorgils uill nu eigi ganga a grid þessi er hann heuir sialfr firi melt. ok skiliaz menn
Heiðy 10021Ok er nv þat satt at segia, at vær mvnvm skiliaz
SnE 6016Nu skiliaz her vegar. en her fram vnd[an] halsinum byr bondi sa er heiter A[rn]alldr
EgM(2001) 13527munu vér nú skiljask heilir ok finnask á þingi
NjM 36119at þér farið margir saman ok skilizk lítt, ok verið um yðr sem varastir
NjM 42716Oc kom þvi sva, at þvi var heitit með griþa-setning, at allir menn skylldv skileazt vhappa-laust a þvi þinge, enn øngvar vvrðo þar se᷎ttir
StuᴵK 46213skilþuz þeir með hinum mestum vinme᷎lum
StuᴵK 4677eptir þvi sem mer ⸢*skilz [non emend. skilia (!)] ero mio᷎k sundr leitir siðir varir. þviat mer syniz at guð yðuarr man gleðiaz af liosi þvi er varir guðar hræðaz
ÞorvVÓTᴵ 2853n.Vndir akrsins blomstri ok hans føðu kyni uill hann at usynilig skepna skiliz. sua sem aundin fyrir lifsins blomgan ok sterkleik
Stj¹ 304J þersum .iii. lutum ma rettliga skiliaz allr iarðarinnar freoleiki. fæðan fyrir hueitid. allr drykkr fyrir uinit. aull potagia ok uellingr fyrir uidsmio᷎rit
Stj¹ 16625sua sem guds son merkiz fyrir hægri hand. sua skal heilagr andi skiliaz fyrir fingrinn
Stj¹ 27035gengu allir Jsraels synir þurrum fotum rett um mitt hafit. þar sem þat hafdi skiptz i sundr ok skiliz
Stj¹ 2869Leit ek á hann, segir Lopthœna áðr vit skilðumz ...
ǪrvM 611En [er] þet varandiz at þo at hiunscapir spillizt sakir guðsifia þeirra sem aðir varo en hiunscapir bindizt. þa skilst þo ekki sa hiunscapir sem aðir var bundin sakir þes sifscapar sem siðan kemr til
StatPáll³ 75530At þui ⸢skiliaz [var. skilia Sv81 4220; *scilþu Sv 3812] þeir
SvFlat 56537hann hefir nú tapat tveim konungum ok fleira en 40 hertuga sinna ok jarla, ok fyrr en hann skildist at aptni, þá þurfti hann allra
KlmA 29216bidr hon han uel fara, ok skilíaz siþan
HeiðrR 3813Hann var .ii. daga j sæmiligri veizlu. Sidan skilduz þeir, ok for kongr nordr
Hák81 39713Adr þeir ⸢*skilduzt [non emend. skildizt], kongr ok jarl
Hák81 45722n.skyluz
Hák81 65419rak hann at björgum nokkrum norðr fyri Finnmörk, ok lendi þar, er björgin skildust
Ket 11621þeir fengu veðr svó mikil, at skip þeirra skilduzt, ok týnduzt þau öll
Bós 114Su drottning er skilz fyrir þessa mynd, *heilog Maria⸣, hærre ok helgare aullum audrum med sama nafni
MarE 55916Hans brunir ganga saman i millum augnanna, þar sem þær skylldo skiliaz
Encᴵᴵᴵ624 3329⸢skilðusk [var. Skilþuz AM 39 fol] þeir
Hkrᴵˣ 33719þeir komv þar sem leidir skilduz
KlmB1980ˣ 3082Skilduz þeir Þórðr ok Egill eigi með kærleikum
StuᴵᴵR11127ˣ 17520
(felask ok) skiljask í handabandi [e-rra]
skildizst þat j þæira hanða bandæ ath græindr Einar fæck ... jonæ ... alla jordina
IslDipl (1432) 30412falst ok skildizst þat j þæira hanða bandæ ath græindr Einar fæck sogdum herra jonæ ... stafshol
IslDipl (1432) 30412
● skiljask vel [e-m]
Desser lutir skiliazk mer allir væl. oc þycki mer vist sannlæght sva muni vera
KgsFrgβ 1391ef þesser lutir skiliazk þer allir væl er vit hovum nu um rœtt ... þa matt þu vera firi þvi full goðr farrmaðr at faer munu um slika luti fleira spurt hafa en þu
KgsFrgβ 13941skiliaz mer oc væl þæsser luter æpter yðaʀri til visan
Kgs 643konvngi scilþoz vel orþ jarls. oc þotti haɴ vera storvitr
Jvs291 111Sua ma þat ok uel skiliaz ok segiaz af arftæki sunar hans Salomonis
Stj¹ 2324
● skiljask (...) vinir
scilðvz enir kęrsto vinir oc helldv þat meðan þeir lifðv baðir
ÓH 2104scildvz nv vinir þeir sem aðr voro ovinir
ÓH 2829ver scilþvmz vinir svdr a Møri
ÓH 5676hon toc af hendi ser sinn hinn bazta gullhring oc gaf honum oc mælti at þau skulo skiliaz vinir oc sua finnaz þa er þau hittaz. þa svarar Mæistari hilldibrandr
Þiðrᴵᴵ 25612þa tecr gunnarr konungr skiolld ... er allra vapna er beztr. oc gefr hann osið oc skiliaz þeir goðer vinir. Riðr hertogenn heim i hvnaland oc seger attila konunge alla sina ferð
Þiðrᴵᴵ 2784oc sverðet gram gaf hann margreifanum. En attila konunge grimhilldi oc silfr sua mikit sem hanvm var some at. oc skiliaz nu goðer vinir. Riðr attila konungr oc þiðrekr konungr heim i sitt riki. oc geter vm stvnd sins rikis
Þiðrᴵᴵ 2792Þorvalldr gefr .xii. gelldinga ok skiliaz goðir uinir
Heið 9723þiɢia baðir goðar giafir af konvngi ok skiliaz þeir vinir
Skáld 45514Skiptuz þeir Ella konungr gjöfum við, en ⸢skiljaz [var. skildu þeir Rölfr konungr og Ella konungr AM 590 b-c 4°ˣ] inir beztu vinir
HG 7513ok skiliaz þeir goðir vinir Barði ok Snorʀi. ok ferʀ hann nu norðr i Vatz-ðal
Heiðy 1075skilduz þau Þorsteinn ok Astridr goðir uinir
ÓTᴵ 7512skyliast þæir vinir
FskBˣ 10312kóngur bauð Hrosskeli til sín ... og skildust góðir vinir
Gautr²ˣ 669skilðusk þeir inir kærstu vinir
Hkrᴵˣ 33719
● ‖ impers.: skilsk [e-t] [e-m]
at yþr mǽtte skiliasc huesso miklo hon er helgare en aþrer helger meɴ
HómÍsl⁵(1993) 4r11þeiʀa luta sumra er mer skilz æige mæð hværium hætte fram fara
Kgs 712skilz mer þa þat at fim se vægirnir i himnum
Kgs 3135hann þvrfti fam orðvm til at veria aðr þeim skildiz savnn trva
Bas 3026huart skildiz mer rett sagðer þu .xiij. tigi aura silfrs
BandM 6312eigi mun þér skilizk hafa
Laxd 24811en þó vill faðir hans at hann venist meingjörðum móti herra Guðmundi, skildist honum ok þat verk, sem brátt mun lýsast
GBpD 1134Skilst mér þat er nú segir þú
Klma 28040þat skilst mér eigi, hversu hann mátti í gegnum himna fara
Klma 28040Ekki mun þér skiljask þat, sem ek segi þér, ok verð ek nú at gera þér áminning
Gr 1932Nu med þui at þier kuadust solina vaxa skiotara nordur hingat þá má mier þat eigi skiliast
KgsE 1114At savnnv skilst mier enn ecki hvat þetta skal vera. eda hverssv vndarlega at nv er vmm ordit so at mier skilst eingen hlvtvr af þessv
SofReyk 20515skÿlst mier þad fyrir leÿngdar saker vegarenz ad eÿ mun tia j kÿrdum ad sitia
VSj527ˣ 558sciliazc
Þing²38ˣ 34b23
● láta sér (vel) skiljask [e-t / um e-t]
Ðat munu fair mænn lata skiliazt ser at þat se gott værc oc heilact oc astsæmðar værk at mæn se dræpnir
Kgs 10623Saul let ser væl skiliaz þæssa luti
Kgs 1142sagði Hialti henne opt fra konunginom ... oc lofaði sem hann kunni. oc var þat oc sannast fra at segia. hon let ser þat vel sciliaz
ÓH 1444Barði lætr ser skiliaz. at sva er sem hann sagði. ok kvez honum eigi mundo uerri vinr en aðr
Heið 6712sagði ábóti honum marga hluti frá dýrð guðs; lét Oddr sér þat alt vel skiljaz
ǪrvS 11320æf sa er nokor er þat sægír at ver hafuum eígí þessa lutí till rettrar skilníngar flutt þa leítí han æf han vill vidr oss ok late ser sidan skiliazst æf ver faam honom mædr skẏnsæmd suarat
SvR 1813Ekki lét Þorgerðr sér þat skiljask
Laxd 8011Onundr qvaz þess opt vita dæmi, at illa sotiz, þar er menn voro inn sottir i hus. Þeir svara oc qvadvz ætla, at þa myndi elldr at borin. Onundr let ser þat ecci skiliaz oc villði raða, oc gengo menn inn allir
StuᴵK 19111Biorn ... spurði hvart hann ætlaði at sitia firir so᷎mðvm þeira of eptirmal Orms. Enn Snorri dvlði þess. Biorn let ser þat ekki skiliaz, ok hellt þar við heitan
StuᴵK 34121ok aa þeim funde sor Gizurr fimtar-doms eið, at hann hefðe i øngum raðum verit með Olafe vm vig Ions, ok villde þa rettum skilnade skilea i alla staðe. Let Snorri ser þat allt vel skileazt, er Gizurr sagði
StuᴵK 42625Opt var hann í draumum á mintr, at hann léti sér skiljast um helgi jarls, ok vildi hann þó eigi trúa
Magn² 29221lat þer nu skiliaz, ef þu hefir enn eigi reynt
Luc 43537Nordsunnan ... sor kongi þann eid at hann skyllde alldre vid hann skilia fyrr enn daudan. ok aull þau uerk gio᷎ra sem kongur skipade honum. kongur let sier uel skiliazt
Jarlm¹ 593scal hver maðr vitande lata ser þat skiliazst. konongr sa er noccot vit hevir fengit. at sa einn er sannr guð. er alla luti hevir scapat
FskAˣ 38628
● skilsk vel [e-t] [e-m]
boðar konungr honum retta tru. oc skilsc Kiartani þat allt uel
ÓTOdd 12516þa er honum auðvællt at flytia sina ræðu mæð skioto mali oc fam orðum sva at hinum skiliz væl er svara skal
Kgs 509nu skilz mer þat væl er þer sagðut mer
Kgs 8628Þat skilz mer nu oc væl
Kgs 8633Þat ma ek þer greniliga (!) segia oc sva at þer ma vel skiliazc, ef þu vill hans lærisvein gerazc
Andr⁴ 40739Enn konungi skilðiz uel orð Iarls oc þotti spaklig
Jvs7 56lett kenna honum margar latino bækr enn honum skildiz þat hardla vel
MírmA(1997) 329for. med þeim eptir þui sem helgi hafdi rad til sett ok skildizt ꜳn. þetta uel
Dpl162 8418þier skilst vel sueirn
FriðAˣ 2916
● ‖ præs. part.: skiljandisk
F. skiljask + præp./adv.
af: skiljask af
[e-u]
● ‖ impers.: skilsk af [e-t] [e-m]
þo skilz mer þat af at hafit se bæði diupt oc þo m‹i›oc sallt
Kgs 313En mer skilzt þat nu af æpter yðaʀri sogn at hann a iamnan at ánœyða sec uɴder guðs oki
Kgs 9739Ábóti segir at hann skal þar dveljaz um .VII. nætr ok sjá bókstafi, ok ef honum skilz af nökkut ok gefiz vel, þá er eigi örvænt at hann sé lengr
Æv²⁶ 1058
at: skiljask at
[!]
þo skulu þæira bornn loglegh uera þo at þau værði skiliazst att
JKr 37019þa skulu þau att skiliazt oc skal han bꝍta byscupi .xij. aura
BorgKrNᴵᴵ 30217ef madr hæfir þrimenning sinn at likams losta þa skulu þau skilias at
BorgKrNᴵᴵ 30218ef madr tækr at likams losta systrung sina æda brꝍdrungh þa skulu þau skiliaz at
BorgKrNᴵᴵ 30220
braut: skiljask (í) brot
[með e-u]
scilþiz i brot Einriþi vngi meþ .v. scipom
Mork 44115skilðisk brot Eindriði ungi ... með vi. skipum, ok fóru síðan sér hvárir
Hkrᴵᴵᴵˣ 3727
frá: skiljask (í) frá
[e-m/e-u]
er drotens-dagar sciliasc fra fꜵsto. þa værða þar eptir .vi. dagar hins fiorði tigar til fꜵstunnar
HómNo¹⁵ 756Olafr konongr biðr þa fra ser skiliazk er þæir kænna frændr sina i boanda liðinu þa svaraðe hanum æinn maðr kænni ek sunu mina .íj. i boandaliðinu oc vænte ek at æigi se aðrer vænlegre en hvartvæggia þæirra oc ma ek væl þa sia drepna En æigi vil ek við þic skiliazk hærra. þat er oc sact at ængi villdi ifra hanum sciliazk
ÓHLeg 8313elligar ⸢skiliuzt [var. skilivmc AM 232 fol] ec. skiott fra þinni frenndzeme
Menota: 57vb20 BarlA 10510þa leitaðe hann þegar við. fra at skiliazt. Oc hallda sik reinlega til guðs. þionastu
BarlA 14427firir leto aller. oc fra skilduzt. margfallegre villu forns oc flærðafullz atrunaðar
Menota: 87va25 BarlA 16538ver á aþra hond mer. oc scilsc ecki fra mer
HreiðMork 1329at hann hæfir æigi væl livat iheiminum eða mæðr noccori skom fra skilzt
Kgs 6630etlar nv at setiaz vm staðenn. oc sciliaz eigi fyʀ ífra. en hann hevir brotet allan til iarðar
Alex 10330iafnan hefir þat verit at sva mikil anꜹð hefir a os legit at miclo væri ver fusari. at sciliaz fra ef eigi sæi ver eymð a folki varo
Sv 10628þviat sa er scylþisc fra oꜱ fell hann sva sem vatn
Ridd623 2912uilldu marger skiliaz fra ok ganga til sættar
Rómv595(2010) 3612þat veit ek sannliga, at þat er mikill fiolde af Birkibeinum, at skilst fra Jnga kongi
Hák81 30819Þorgils ok Veseti skilduz j fra ok foru austr j ætthaga sinn
Hák81 57223*kiotid skilst fra beinunum
~ lat.ab ossibus separans
HFars 177729 MarD635ˣ 65518
● ‖ impers.: skilsk frá [e-m]
með: skiljask með
[e-n]
Hui uilltu sua skiliaz med mik
Rómv226(2010) 3508skal ek suo medr hann skiliaz at þar af skal hann lifit lata eigi fyrir suerd eda ôxi ok eigi fyrir eitrdreck
DínDr 4130Eptir þetta allt fyllt og framkuæmt skilzt kongr med sina dottur
SigÞǫgl 10213margir sœmiligir menn fylgdu honum í veg ok skildust svá með hann
KlmBˣ 7331
ór: skiljask ór
[e-u]
þer hœver nv heðan i fra. guðs boðorða at giæta með vrugri staðfestu. at þu skilizt eigi livannde. or þessom stað
Menota: 99vb16 BarlA 18933ec uerð heþan at skiliaz ór þæima heim oc dauði er firir dyrom
BarlB 22924
til: skiljask til
[■]
undir: skiljask undir
[e-t]
seger, at i þi orðeno, er þæir soru honum at hallda veralld‹l›ega virðeng, mego konungleger vanar væl vnder skiliaz
Thom¹ 6211mego konungleger vanar væl vnder skiliaz
~ lat.regiæ consuetudines fuissent comprehensæ
6230 Thom¹ 6211þa skulo ecki skiliaz undir þat
Sættarg 47322
● (felask ok) skiljask undir handaband(i)/...
þat skilzt ok fælzt vndir þeira hansale at ...
DN I (1341) 22019skilldizt þat vnder handa bande þeira at þeir sęttozst vm alt þat godz
DN II (1370) 3223skildizst þat undir handa bande þeira at fyr nefndr Aughmundr gerdi Hallsteini Bardar syni frialsa ok lidugha halfua Gylltuna
DN II (1370) 32317skildiz þat vndær þæira handa band at fyr næmd hion ... handlo᷎ghdu fyr næfndum biskupi arna allt þat go᷎z
IslDipl (1415) 19318sꜳm ok hæyrdum vpp ꜳ ath þau hældu hondum saman ... skildiz þat vndær þæira handa band at fyr næmd hion ... handlo᷎ghdu fyr næfndum biskupi arna allt þat go᷎z
IslDipl (1415) 19318skilðizt þat vnðir þæira handa band ath þæir loptr ok hallr skylldu ꜳlsattum sattir vm allan þann peninga ræikning sæm þæira hafdi j ⸌millum⸍ farit
IslDipl (1417) 20227skilldizst þat under þeira handa bandi at nefndr þorkell handlagdi fyrr saugdum biskup arna jo᷎rdina ꜳ backa
IslDipl (1417) 20331falst þat ok skildizst wnder þeira handa banði ath nefndr sueinn ... selldi nefndum biskup arna tuær jarder
IslDipl (1417) 20429þat skildizt vnder þeira handaband. ath ...
IslDipl (1442) 3555þat skildizt vnder þeira handaband. ath adur nefnder menn ... handlaugdu ... hakoni til fullrar eignar ... eign ok tilkall
IslDipl (1442) 3555ver ... sꜳm ok heyrdum ... at þat falst ok skilditz vnder þeirra handaband at adrnefndur skule loptzson sellde sigmunde einarssyne jordina silfrastade
DI V (1453) 10415falst þat under ok skildizt þeirra handabandi ath þeir stadfestv ...
DI V (1460) 21329skildiz þat under þeirra handabandi at þau selldu ok feingu ... magnuse jardirnar kross ...
DI V (1471) 62115skildizt þad ok faldiztt uṅder þeirra haṅdabande. ath þeir giordu med sier fullꜳ satt
DI VII (1492) 8913Skildizst þat ok falldizst vndir þeirra handabannde ad greindur halldor feck fyrnefndum biskup Stephano jordina alla ketelhushaga
DI VII (1492) 11721
við: skiljask við
[e-n/e-t]
þat siom vér oft at kona skilsc við buanda sin
●Mth² 82434hann veiter sva erfþena at haɴ skilsc eige siálfr viþ
FV15²(1993) 15r29at su (atferðarbót) fyr faresc eige. i endrnyion synþa. þeirra es nu hofom ver viþ skilitzc oc til scrifta boret
HómÍsl²⁴(1993) 36v17ef vándr maþr snýsc fra illsco sinni. oc skilsc viþ. en tecr upp goþlífi
HómÍsl³⁸(1993) 64v5þa scilþisc ǫnd Pꜹlinus viþ licam
GregDialA 888[konvngr v]ildi honom fir gefa þetta et micla mál ef hann vildi nv́ viþ scil[iasc oc] heria eigi lengr a land hans
ÓHÆ 824ungr prestr, sa er scilþesc viþ alla eigo sina oc gørðisc leris‹v›einn
Martin¹ 5637Skildizc alldrigin við hann meðan er þæir lifðu
ÓHLeg 7233Nu vænte ek at ek skilizc æigi við konongenn
ÓHLeg 8624hann skildizc við þessa verolld
ÓHLeg 10536er sa guðrs dẏrlingr skildizc við þenna hæim
ÓHLeg 10635Ef quangaðr maðr scilz við cono sína oc segia log þingfesti hennar abrott með lograðanda sinom
GrgKonᴵ 13922Ef maðr scilzc við kono sina
GrgKonᴵ 22420sykiaz ma maðr oc gremiaz i ey þessarre en eigi ma ǫnd hans sciliaz við likama fyrr en hann er or fliýtr (!) eyɴe
KgsFrgα 1352ok ihugaðe hon þa með listugu athygli huersu hon skylldi skiliazt við hann
Streng 902ec etla at siþarsta lagi scilþomc ec viþ foþor hans
GullÁsuÞMork 36323ef maðr vill skiliast við kono sina
Gulᴵ 2912þa scilðiz Olafr við þa oc villdi eigi fara til Vallanz
ÓH 5616hann vill eigi við yðr sciliaz i þessom hasca
ÓH 22312scilðiz hann sva við i hverio heraði at allt folc iatti at hallda retta trv
ÓH 2591Megv þer þat lita er fylgt hafit Olafi hvernig hann hefir nv vid ydr ⸢sciliz [var. skilit AM 325 V 4° “325 V”, etc.]
ÓH 5107at þeim degi er sa guðs dyrlingr enn helgi Olafr konungr scilðiz við heim þenna
ÓH 64014skilz hon við hann saklaust i mote guðs logom. þa hever hon firegort munnde sinom oc tilgiof
Járns 27813siðan feʀ hann til Egiptalanz. oc eigi scilz hann þar við fyʀi en þat er lagt vndir hans valld
Alex 5013þannog sva rygglegr var Darius konungr yvirliz þa er ver scilðomz við hann
Alex 598hvar scilþez þv viþ þetta sceyte nǽsta siɴ̇e
Jvs291 609skiliaz þeir sva við þa at þeir fim felagar ero allir davðir
Þiðrᴵ 15816helldr scylldu þeir badir með æinom felagsscap uið þenna hæim sciliaz
BarlB 23221hann fylgþi fastaz malum Harallz i aullum skiptum þeira, ok skildiz alldregi viþ mal hans
Orkn325I 15518Ok skilþiz eigi fyʀ viþ en þau komo askip oc skilþiz vel viþ þav oc leto þau ihaf
ÓTOddS 2224Ok skilþiz eigi fyʀ viþ en þau komo a skip oc skilþiz vel viþ þav oc leto þau i haf
ÓTOddS 2225Segit þeim at hofðingi þeira liɢr her undir Mariu-kirkiu oc scilþuz þeir illa við hann
Sv 1171skal ek þo ... huerge a hǽl fara ne viðr skiliaz þat folk, er guð gaf mer at geyma
~ lat.derelinquam
9931 Thom¹ 9912æf þit skiotez hanum ok skiliz viðr hann i várum malum, en samþyckiz hans fornum fiandmanne Thomase ærkibyskupe, þa manu þit i hans vinattu alldre um alldr aptr komaz
Thom¹ 2259þa er Asmvndr elldiz skildiz hann við Þorv fyri mannkvæmd ok for i Oxl at bva
LdnHauksb 2429Siðan skiliazt þeir eigi bætr uiðr en annat huart stæla fe manna eða laupa brot með husprꝍyum manna
Landsl 1820til þeꜱ at varar ofstyrkþir yrþi os égi at áfalli ef ver villdim viþ sciliasc
Jón³ 1610allir þeir menn sem ... hafa viðskiliz þetta et stnndlega lif
Hóm671¹ 17430skiliazt þæir æigi bætr við en annat huart stela þæir fe manna. eða laupa brot með husprꝍyium manna. eða frendkonom. eða gera onnur vand verk
Bl 19117Enn þo lꜹgðo sumir menn øfund a þat er firi litnir voro. fire sina andmarka. eɴ nento þo eigi við at skileazt ‹eða yfir› at be᷎ta sina misverka
GBpA 994avndin skilðiz við likamann
MarA 38712ʀæntu þeir kaupstaðinn en brendu aðr þeir skilduz við
EgM(2001) 725hann mundi við skiljask þeira mál með ǫllu, ef þeir vildi eigi játa þessu
Laxd 26318Komum her ok gerum no᷎ckurt aagętisuerk. at þadan af frægimz uær fyrr en uær deyim. edr ⸢uær skilimz [var. uiðr skilimz AM 227 fol] ok skiptimz til ymissa landa
var. Stj¹ 6633 → Stj AM 227 fol 14ra43Skilðiz þa allr Jsraels lyðr uiðr konung
~ lat.Et separatus est
Vulg 2Reg 20,2 StjB 54032Nv ef kona legzt meðr manne vndir bonða sínn. eða skilzt hon víð hann mote guðs lo᷎ghum ok manna. þa ...
Landsl1154 12233vęitz þv þat magr, at ek man eigi skiliatz við þig i malaferlum
StuᴵK 812Kerling ein la þar at Suina-felli oc sva komin at bana, at hon hafði þa VII nætr mal-lavs verit oc enngvm mat bergt oc ecki rært a ser nema framan-verða fingr oc tær; enn þo skildiz eigi avnð við hana
StuᴵK 2554hon me᷎tti ⸢skileaz við [var. vidskiliaz AM 657 c 4°] uandre᷎ðe sin
var. GBpA 11118 → GBp AM 657 c 4° 26v10Síðan skiljaz þeir eigi betr við en annat hvárt stela þeir fé manna, eða hlaupa brott með húsfreyjum manna eða frændkonum
Jb 131Nú skiljaz þeir fyrir þat við at þeim er eigi úhætt, þá eigu þeir þó hval, ef á þat land rekr er þeir vildu flytja
Jb 2083Gvdmundr gris, ‹er fleira ueiti firir guds sakir en flestir menn adrir, en gerdi sidan eptir gudspialla bodordum, skilldiz uid a einum degi allt fe sit ok astmenn ok gec þa i munklifi› emend. Stu 22020: AM 122 b fol “II”
emend. StuᴵK 22020: AM 122 b fol “II”báðu menn hann skiljask við mál þessi ok vera eigi í móti sonum sínum
Ljósv 923Þorgeirr mælti til Guðmundar, at illt hlyti af málum þessum. Ok mun ek við skiljask
Ljósv 925Sculo þeir allre abudh upp halda a sinom koste. oc at huss se þa eigi verri ær þeir skiliast uidhir en nw æro
DN XII (*1293›AM 902 a) 1410dæmvm væʀ þik skylldvghan ath leida þav prof heʀ j dagh ... ath þw hafeʀ med logvm vidh skiliz þessaʀ tvæʀ tivndeʀ
IslDipl (1431) 28229dæmvm væʀ þik skylldvghan ath leida þav prof heʀ j dagh ef þav eʀv til. ath þw hafeʀ med logvm vidh skiliz þessaʀ tvæʀ tivndeʀ sem ꜳbote kæʀer til þin
IslDipl (1431) 28229marghrett biarnna dottir wil af hæilags anða nadh ok j blestri ok godfysæ sins hiartta widr skiliazst þessa hæims glæði ok æftir læti Engæfua sigh vndir gudhliga þionozsto ok hæilagt ræglu hald
IslDipl (1432) 3057þeir ... ⸢skiliaz [var. skildu AM 235 fol “B”] eigi vit hann ꜳ pislartid
Dionys 31535Jarl for nordr til Þrandheims ok ⸢*skildizt [non emend. skilduzt] med micklum kærleikum vid konginn
Hák81 45724n.⸢skilduz [var. skildu HákFlat 11212] vid hann margir vinir hans
Hák81 4845er þeir komu austr j dali, skildiz vid [var. + þa HákFlat 12916] Sigurdr Tolason
Hák81 5174skil[i]az
Hák81 54219þat er ennder a minne tolu at huer dugi nu efter sinum drengskap ok sinne hiartapryde þar skiliumst ek uit
Rém 27826læt ek þat wm mællt at þeim sie fridr ok værd enda skiliumzt ek þar vid
Vikt 2722þar er kona piniz j barnburdi. oc syniz þat likara at hun megi eigi vid skiliaz edur laus verda vid barnit
DI II (*1345›AM 39) 79815var honum fyrir gefit su synd ef hann villde jdrazt ok vit skiliazt
Egid 705lystr madr kuiduga konu. suo at haufn sv deyr er hon ferr med. ok skilst hon vit haufnina
Stj² 30227Þriggia vetra skript skal ꜳvallt fyrir þat. ef madr skilst eigi vid hina so᷎mu sẏnd
DI II (*[1326]›AM 42 a) 59727er nú við skilizk, eptir því sem þú vannt til
Gr 28329ætlar þu at skiliazt wid herfor og setiazt um kyrt
SigÞǫgl 1212at eg mætte sem flesta eiga draga til þinnar heilagrar trvar med min erfide adr enn eg skildezt vid
GeorgReyk 34010allvr stadvrenn vard kristnadr adr en sancte Silvester skildezt vid
SilvReyk 40415hofdingiar landsins þeir sem til þess voru skipader og kongs starf hafa j hende ritudu til hvors tveggia þeirra biskops og Lodins ad ei skildust þeir so olidmannlega vid sem a horfdest
ÁBpˣ 8322eff hamingiann vill vid mig með øllu skiliast, og bui j þessumm manne suik edur flǽrd, þä er mier þad liuffligt ad mig taka burt wr þessare pijnu
DínDrˣ 521ek hefi lítinn metnað af þér, á ek við lítla ást at skiljask
Hkrᴵˣ 13714var þá skírt þingfólk þat alt, áðr konungr skilðisk þar viðr
Hkrᴵˣ 3663þann Stein ... er godr konum þeim er barn fæda at ei fyrefarizt ok at þær skijlizt vid þat fyrer utan pinu
LapMedMiscˣ 21929ok fundu husit læst ok insciglat, sem þeir hofdu vid skilst
MarD635ˣ 6919á ek ok við lítit gott hér at ⸢skiljask [var. stydiazst OrknFlatᴵ 2231], ok ørvænt um, at minn þroski verði annars staðar minni en hér
Orknˣ 914Ok báru mikinn harm af því stríði, er þeir skilduz svá langæliga við sinn fǫður, því at þeir hǫfðu frá barnsaldri af honum þegit fǫðurliga ást ok blíðu
StuᴵR8ˣ 4908Fór hann þá utan; ok þótti mǫnnum hann hafa lítt skiliz við málin þeira Ormssona ok Ǫgmundar
StuᴵᴵR11127ˣ 1187Ek má nú ekki við hana skiljast: því at ek hefi fest hana mörgum váttum á heyrandum
Trist¹ˣ 1483Nu spyr Alibrand. Huar skildist þv vid Þidrek kong. þa seiger Hilldibrandur allt, hvørsu hann skildest vid hann j skóginum ok suo þat ath Alibrand ridi ut j giegn honum wid alla sina menn. Nú rída þeir wmm kuelldit til módur Alibranndz
Þiðrᴵᴵˣ 35112
II. skiljandi (cogn.)
Þorvalldr het maðr ok var kallaðr skiliandi
Hallfr 32[var. + skiljanda AM 396 folˣ “D”]
var. Vatnˣ 9423: AM 396 folˣ “D”
III. (y. isl.)
þa ma þingaprestur ... uid skolameistarann ad hann skilie sumt vndan
DI 12934sa hinn fyrre parttur messunnar ... ma vera undan skilenn
DI 13630Þeir munckar sem skilia Gudligann sannleik mega niota sinna fríȷ́heita
DI 15918þo leyfizt þeim ... at skilia vid þann selskap sem nu ero þær med j klaustrinu
DI 16014huat mundu postularner hafa skilid. ef Christur. hefdi þagad suo sem vorer pafua prestar
DI 1661
IV. (y. no.)
medar steinkellarom. husum ok tuptum ok medar ollum lutum ok lunnindom ... vttan gardz ok innan engo vndan skildo
DNᴵ 654scall hon hafua so margh hwss loft medh klæfuom sinom i kellara þar vndir oc høgsæti i stufuo so at henne se vall sæth at sitia skall hon medh leigho førom taka oc medh leigho føør skiliast
DNᴵᴵ 8920skildiszt þat vndir vndir handar bande þerra
DNᴵᴵ 10216war þat skilt wndir þeira handaband at hon seldeh honom pundzs booll
DNᵛᴵᴵᴵ 2685skildist þat vnder þeira handa band at nemdr Greipr sellde nemdum Olafve halfv spanzbole fat j fimm mamatabol
DNᵛᴵᴵᴵ 27217skildis ok þat j þæira handabande at hon gaf honom þat sylfer belte
DNᴵ 1833Jon fader Niclissar skildi vndan skilldinghs boll þa er han seldhi jorndh sina Dall
DNᴵᵛ 49335skildizst þat j handa bandhi þæira at ...
DNᴵᴵ 39429kendist ok Ellendr at Berdor hafde loket honum þa peninga sem han hafde skilt honum millum iardanna
DNᴵᴵᴵ 3063... meðr loghum a at bwa ok meðr loghum af at skiliadz
DNᴵᴵᴵ 36937kiændodz þau vpboreth hafua af fyrnæmdom Þolleifue fyrsta pæningh oc øfsta oc alla þer j millom sem j var skillt æftir þui sem j kaupp þeira kom firir adernæmpda jerdh
DNᴵᴵᴵ 37721bisskop Œsstein skilde millum Þordhs Gautason ok Aslax Þorerson vm ij œyris bol j Velle
DNᴵᴵᴵ 38210
Form.: skilia (117); skilr (75); skildi (65); skilit (59); skilt (48); skilja (43); skil (42); skiliaz (41); skilði (34); scilia (30); skildu (26); (22); skild (14); skilid (13); skili (13); skilin (13); skilðu (12); sciliaz (12); scilr (12); skildr (10); skildiz (10); skiljask (10); skilst (9); skildum (9); skiliazt (9); skiliz (9); skillt (8); skildir (8); skilz (8); skiliandi (8); skilduz (7); skilldi (7); skill (7); scilði (6); skildizt (6); skiliande (6); scilþu (5); skilde (5); skiliast (5); scilit (5); skildizst (5); scilþi (5); skilþi (5); skiled (5); skilsc (5); skilzt (5); skiljaz (5); skiliazst (5); skildo (5); skilldu (4); skilðe (4); skildist (4); skildust (4); skilur (4); skilð (4); skildv (4); skilþe (4); sciliasc (4); scilðiz (4); skilið (4); Skildu (3); scilþuz (3); skileazt (3); scilðe (3); skildar (3); skilldr (3); skilduzt (3); skilldv (3); skilldum (3); skiliazk (3); scilz (3); skiliazc (3); Skildi (3); skilda (3); skilizk (3); skilðar (3); skilea (3); skilðum (3); skilinn (3); skiljast (3); skilðr (3); scilt (3); skilie (3); skilvr (3); skilld (3); scil (3); skilðiz (3); Skilldi (3); skyllde (2); skilivm (2); skillduzc (2); skildizc (2); skyldi (2); skilianda (2); skildan (2); skiliþr (2); skilivmz (2); skilldizst (2); skilþiz (2); scilet (2); scili (2); skilith (2); skildri (2); skildezt (2); skillda (2); skilen (2); sciþu (2); skilet (2); scill (2); skilþo (2); scilþo (2); skiljum (2); skylldu (2); skillde (2); skildj (2); skilium (2); skiljandi (2); skilþr (2); skiliumz (2); scilþoz (2); scilimc (2); skilðisk (2); skilðusk (2); skilíande (1); skiliannde (1); skilna (1); skileth (1); skilðan (1); skilþir (1); skildæ (1); skillia (1); skyldest (1); skilldiz (1); skilia (1); skilldo (1); Skil (1); skillin (1); Skillde (1); skilíd (1); skild▹ur◃ (1); Skilðuz (1); scildvz (1); sciliazc (1); scilsc (1); skilldizt (1); skiliumst (1); skildis (1); skílur (1); skilía (1); Skylldi (1); skilianðe (1); scillt (1); Skilþi (1); skilldj (1); skildre (1); skyldum (1); scilðumz (1); skildvmzc (1); Skildizst (1); scilzc (1); Skildizc (1); skilizc (1); skílíed (1); skilþv (1); skylldi (1); skilnast (1); scilðir (1); scilþr (1); skiliðr (1); Skilðoz (1); skÿlst (1); scilþiz (1); skilditz (1); skilðizt (1); skijlizt (1); skilimz (1); Skilðiz (1); skilenn (1); skildiszt (1); skilðir (1); Skilr (1); sciliom (1); scilþv (1); skilí (1); scilþir (1); skilnari (1); skilít (1); skilþer (1); sciliþr (1); skilþom (1); skilat (1); skillðe (1); skilðumz (1); skiliasc (1); scilðomz (1); scilþisc (1); skiliadz (1); scilrþu (1); skilíe (1); skilðo (1); skilðv (1); skílía (1); skileþ (1); skildh (1); sk◃illdi (1); skilldir (1); skilidr (1); skikur (1); skilðoz (1); Skilduz (1); scilþvmz (1); skiljandist (1); skilias (1); skilizt (1); scilþez (1); scilþesc (1); skilþu (1); scilldi (1); skileande (1); scildiʀ (1); skilða (1); scillr (1); skilir (1); skilldí (1); viðrskildan (1); skilíaz (1); skillduzk (1); skyliast (1); skiliuzt (1); sciliz (1); fráskildr (1); skilðre (1); skilldri (1); Skilia (1); uidskild (1); skyluz (1); skilduzc (1); skilþuz (1); scilðvz (1); Skilst (1); scylþisc (1); skyliazt (1); scilþomc (1); skil▹i◃az (1); skilitzc (1); scil▹iasc (1); skiliumzt (1); skiljanda (1);
Comp.: af- (3), lǫg- (1), með- (1), ný- (3), of- (1), sundr- (1), van- (1), við- (1)
Gloss.: EJ (cf. corr.); ClV; ClVAdd _; ClVErr _; ClVSuppl _; Suppl1 _; Suppl2 _; Finsen; Fr; FrErr1 _; FrErr2 _; FrErr3 _; LLFrämm _; Hertzb; HertzbLat _; HertzbTill _; Suppl4 _; Fischer _; Anm _; Bin _; Rím; LP; Med item skikur 3. pers. ind. sg.?; MedComp _; MedSimp _; WN _; AH; AJ _; deVr; Fr4; NO; Walter _; ÁBlM; Bl item cf. corr.; WPA _; ; LMNL
Litt.: Kreutzer 1977 168; Seip 1955 178f., 241, 283; Sävborg 2018 [SB 42] 69-72; Vilhjálmur Finsen 1883 670, 679; von See 1964 101
Genre. (expected): religious works [rel]: 274 (319); historical works [his]: 221 (208); charters [dip]: 142 (92); family sagas [isl]: 141 (144); legal works [jur]: 139 (114); romances [rom]: 102 (124); contemporary sagas [bis]: 96 (88); legendary sagas [fas]: 48 (51); þættir [tot]: 25 (26); unclassified [ ]: 18 (5); learned works [div]: 10 (37);
ÞH (strukt.) — February 2014
External (non-ONP) resources:
Lexicon Poeticum (2nd ed.)
This uses metadata and images from septentrionalia.net