mikill, mykill adj. [mikinn; compar. & superl. → meiri adj.]
Status: excerpted citation slips citation text supplemented structured definitions in Danish definitions in English
I. A.
1) stor (størrelse/omfang/udstrækning), omfangsrig, høj/lang
Sia borg es maclega ferskeytt oc iafnmikil a alla vega. þuiat éin es almenneleg trua boþoþ i ꜵllom ꜵttom heims
HómÍsl⁷(1993) 7v33Bál sa ec micit
~ lat.ingens
Dialᴵᴵᴵ 1088 GregDialA 14014hafði Egill þa eitt lang skip mikit. oc a huɴdrað manna eða uel sua
Eg162θ(2001) 885Ef maðr a bv .ii. i einom fiorðungi ... oc ef bæðe ero iafn micil. þa scal hann segia til a varþingi fra hváro hann vill gegna lögscilom
GrgKonᴵ 13819sva sem bvar virða við bóc. at þeir hafi aɴat engi iafngott oc iafn micit oc iafn högt
GrgKonᴵᴵ 915sia hinn same (gimsteinn) er mykyl oc margfallegra krappta
Menota: 5ra16 BarlA 1017or ⸢myklu [var. miklu AM 230 fol] riki i myrkua stofu
Menota: 25vb22 BarlA 4712●●● ma vlfalldde hitt mykla dyr stirt oc omiukt. komazt i giognum nalar auga
BarlA 6019allt gerði hann þetta. a fam dagum. at eigi skilldi hann heptta. eða vti byrgia. or paradiso. of mykyl byrðr veralldlega auðœva
Menota: 92rb30 BarlA 17528fara menn tveir i skog. oc fellr tre a annan sva mikit at eigi ma einn maðr af fꝍra. æða a. þa scal ervingi orðe raða
Gulᴵ 6526Hvart kendir þv þann eɴ micla mann er þar scꜹt ser af hestinom
Mork 27418Ef kirkia brenn eða lestiz. sva at aðra þarf at gera. þa scal kirkio þar gera sem byscop lofar. oc sva mikla sem hann vill
ÁKr 2316þo hefir þv þar fostri segir Barði suerð mikit vm kne þer
Heið 7531spennir hon hꜹndom sinvm um hals honum. ok tekr yr serk ser steina seyrui mikit er hon atti ok dregr a hals honum. ok dregr yfir skyrtvna
Heið 7714●●● þa var skogr mikill i Huit-ar-siðo sem þa var viða her a lande
Heið 853Ketill kippir honum Gisla inn af garðinvm ok kastar honum a bak ser. Ecki sia þeir at honum yrði mikill þungi at honum
Heið 8622Mik dreymðe at ek hefða mikinn gullhring a hende. oc siþan sa ek hringinn i tva lvti brotinn
ÓTOddS 56foro þav ... i þat herat er Skꜹn heiter oc gengv o᷎ll saman ok sa mikinn bø firir ser
ÓTOddS 713Honom syndiz steinn einn mikill ok þottiz hann ganga upp eptir honum allt a ofan verðan
ÓTOddS 3923sa þeir fara eitt skip mikit ok fagrt
ÓTOddS 19830hann var bæði mikill oc stercr
Sv 419var þat tvitog-sessa oc mikit ⸢i ser [var. at þui SvFlat 60028]
Sv 8026Gio᷎rr dreki mykli
cap.Haralldr konvngr ... hafði ... miclar hendr ok fætr ok vel vaxit hvartveggia
HkrFris 2534logmaðr skal lata ringia ⸢hinni mesto [var. mykilli AM 62 4° “Ge”] klocku þa er hann uil með bok til þings sꝍkia
var. Landsl 152: AM 62 4° “Ge”hon var fríð sýnum ok mikil vexti ok hárit svá fagrt sem silki ok svá mikit, at þat tók ofan á belti
NjR 618var hon svá mikil sem maðr roskinn
NjR1908 1937hann var ... sva mikill at ęngi maðr i ætt Jsraels toc meirr enn i avxl honvm
StjC 44134fvrþv mikil smið er þat ok hagliga *gor
SnE 1520Þar er eɴ mikill staðr, er Valaskia‹l›f heitir; þaɴ stað a Oþiɴ
SnE 2520Salr hennar *Sesrvmnir, hann er mikill ok fagr
SnE 3118Hon a þar mikla bolstaþi ok erv garþar hennar forkvɴar hafir ok grindr storar
SnE 353Þa er æsirnir sa, at vlfriɴ var bvndiɴ at fvllv, þa tokv þeir festina, er or var fiotrinvm, er Gelgia heitir, ok drogv hana gꜹgnvm hellv mikla
SnE 3716þa tokv þeir mikiɴ stein ok skvtv eɴ lengra i iorþina, sa heitir Þviti, ok hofþv þaɴ stein firir festar hæliɴ
SnE 3717Avɴvr (ásynja) er Saga; hon byr a Skqvabeck, ok er þat mikill stadr
SnE 389Þat var eiɴ dag, *at Freyr hafþi gengit i Hliðskialf ok sa of heima alla, en er hann leit i norðrætt, þa sa hann a einvm bæ mikit hvs ok fagrt
SnE 4019or spenvm hennar reɴr mioðr sa, er hon fyllir skapker hvern dag; þat er sva mikit at allir Einheriar verþa fvlldrvknir af
SnE 4317en af hornvm ‹hans› (ɔ: hjartarins) verþr sva mikill dropi, at niðr kemr i Hvergelmi, *ok þaðan af falla *þær ár⸣ er sva heita
SnE 4322Geysimikit hvs mvn Valhavll vera. Allþrꜹngt mvn þar opt vera firir dvrvm
SnE 443hvart er ecki skip ⸢*iafnmikit sem hann [AM 242 fol “W”; non emend. iafgott sem hann er eða iafn mikit]?
SnE 4721n.hann (ɔ: Skíðblaðnir) er sva mikill, at allir æsir megv skipa hann með vapnvm ok herbvnaþi, ok hefir hann byr, þegar er segl er dregit
SnE 482leitvþv þeir ser * náttstaþar ok fvɴdv firir ser skala nokqvorn mioc mikiɴ; voro dyʀ a enda ok iafnbreiþar skalanvm; þar leitvþv þeir ser natbols
SnE 5014en siþan at qveldi leitaþi Skrymir þeim nattstaðar vndir eik nokqvorri mikilli
SnE 5117er þeir þreyttv at komaz i borgina, þa smvgv þeir milli spalaɴa ok komv sva iɴ, sa þa havll mikla ok gengv þaɴig
SnE 5319Þoʀ litr a hornit ok syniz ecki mikit ok er þo heldr langt, en hann er mioc þyrstr
SnE 563Þvi næst hliop fram kavttr eiɴ grar a hallar golfit ok helldr mikill
SnE 5715kavttriɴ er heldr mikill, en Þoʀ er lagr ok litill hia stormenni þvi, sem her er með oss
SnE 5721A Nastravndom er mikill salr ok illr ok hǫrfa i norðr dyʀ
SnE 7426sua gengr stormrinn með grunni að ófs mikkla stæina færer or stað
Rómv595(2010) 1048þar liɢr ey i firðinum ok heiter Alost mikil ey ok goð
EgM(2001) 1016hann ... er enn vénsti maðr. bæði (ed. corr. p. 114) mikill ok sterkr
Finnb 1717biorninn var beði mikill ok sterkr
Finnb 366hann var beði mikill ok sterkligr. suartr ok helldr illmannligr
Finnb 7915Finnbogi segir. þo at þu ser mikill ok sterkr. þa ottumz ek þo ecki at þu verðer mer at skaðamanni
Finnb 8213Finnbogi ... er beði var mikill ok sterkligr
Finnb 8614Var sá viðr bæði mikill ok góðr, því at Þorkell gekk nær
Laxd 27216Siðan gerit mikit bal a miðiv stræti
Mar655XXXII 45010var hon svá mikil sem maðr roskinn
NjM 2149hans farlengd var um fjallveg mikinn
GBpD 2438Þoroddr Grettis son het bondi mickill oc stercr
StuᴵK 6112hann var mikill oc sterkr
StuᴵK 10424Mik dreymdi, at ‹ek› skylldi ganga inn i hus micit oc hatt, enn ek hefdi ecki iafn-mikit sed, oc sva miclar dyrr a, at þat var eigi með minna moti
StuᴵK 2592Gvðmundr het maðr, er dreymði, at maðr com at honum, svartr, mikill ok illiligr
StuᴵK 30317Hann þottiz sea, at kona gekk aa mot floccinum, mikil ok storleit, oc þotti honum kenna af henne þef illan
StuᴵK 3943manna bezt knár iafn-mikill
StuᴵᴵK 12517Sikíley er míkít ríki
Huldaᴵ 10615Þeir settvz vm eína borg mikla ok fíǫlmenna
Huldaᴵ 10616líet Haʀalldr breíða níðr navtzhvð mikla. ok steypa þar á gvllínv ǫr tǫskvnvm
Huldaᴵ 13211kom vpp stavp mikit sem manzhǫfvt
Huldaᴵ 13217⸢dreki [var. þrifligr dreki geyse GKS 1005 fol “D²”] mikill gullbvinn
ÓTᴵᴵ 25613Jarlinn hafði barða einn geysi mikinn
ÓTᴵᴵ 2644●●● Ec hevi i kuiði mer einn ⸢mynn [var. mikinn AM 230 fol “c”] gimstein mætan oc agiætan
var. BarlA 317: AM 230 fol “c”konungr let skipa i þeirri borg er hann sat. i. æina sæimlega haull mikla ok sterka
BarlC 2085sá menn hvnda vndarliga ⸢mikla [var. stora SÁM 1]
~Konungr ... spyrr ef hann uill þenna mann taka til lags vid sig ok felagsskapar. hann iatar konungs vilia. þeir voru iafnnmykler menn
HHábr 57918Sa sueinn var snemma mikill ok fridr synum
ÓTFlat 469mikil kirkia helgut guds pislarvott Albano
ÓTFlat 2469jarl lagði fyrir því eigi optarr til orrostu, at honum þótti borða-munr of-mikill
ÓTFlat 2847þessi blamadr uar mikill sem risi
StSt335 1538●●● Þat (ɔ: klǽðit) var með þeirri náttúru, at þat mátti líða í lopti ok þar niðr koma, sem vildi; mátti þar fœra á mikla byrði
EgÁsm 691þeir sau bæ micinn ok þar hia micinn mann
Yngv 3315þar ȯd vpp af einn gavltur hann var mikil og jlliligur
Vilm577 1612váru grafin upp bein Grettis, ok þótti þeim geysistór ok þó mikil
Gr 26920sýndisk henni tréit svá mikit, at hon fekk varla sét yfir upp
Hkrᴵ37ˣ 9311limar trésins váru svá miklar, at henni þóttu dreifask um allan Nóreg
Hkrᴵ37ˣ 9316Eiríkr jarl hafði barða einn geysi-mikinn, er hann var vanr at hafa í víking
Hkrᴵˣ 4385hann dreymdi at madur kom at honum mikill ok illiligur
HrafnAˣ 2192sonur hans hiet Einar ... hann var mikill og vel mannadur
Hrafnkˣ 517Í hjálminum stóðu svá miklir náttúrusteinar, at engi þurfti sinn dauða at óttast, meðan hann hafði hann á höfði
KlmBˣ 17828Hann (ɔ: Hrólfr) var svá mikill, at hann báru eigi hestar
Orknˣ 519þa slær Jron iarll lausumm sinumm hunndumm Paro᷎n ok Bonikt. dyrit rennur nu vndann enn hunndarnir sækia epter. Einn riddari hefer fylgt jarli. hann het Wanndilmar. hann var mikill og sterkur og allra manna var hann þo vdiarfastur
Þiðrᴵᴵˣ 13713
● mikill maðr
Hrolfr var sva mikill maðr at engi hestr matti bera hann
ÓH 519er sa allmikill maðr
Þiðrᴵᴵ 169Barði uar mikill maðr ok sterkr at afli. digr uar hals hans. ok spennir hon hꜹndom sinvm um hals honum
Heið 7712vndraþiz ok hrꜹstleik þeira ok vaskleik ok spvrðe hverr fyrir þeim veri sa enn veni maðr ok enn mikli
ÓTOddS 4632hin mesti her-maðr mikill maðr oc stercr
Sv 716ein mikill maðr sva at engi var sva har þar at tꝍkí i oxl hanvm
Skáld 45128En mikli maðr svaraði
Skáld 45131hann var mikill maðr ok sterkr
TrójHb 613hann var mikill maðr ok sterkr ok vitr
Dpl 15224mikill maðr var hann ok sterkr
Finnb 32Kolr het maðr ... mikill maðr ok sterkr
Finnb 6222Þorir son Finnboga ... var mikill maðr ok sterkr
Finnb 7615maðr kemr a Finnbogastaði til gistingar. var hann mikill maðr ok knaligr
Finnb 776Hann ... er mikill maðr ok sterkr
Mar655XXXII 58112Þeir voro miclir menn oc sterkir
StuᴵK 5525mickill maðr oc stercr
StuᴵK 18822Þorðr var mikill maðr oc stercr
StuᴵK 2197Olafr konvngr var míkill maðr á allan vǫxt. ok vaxínn vel
Huldaᴵᴵ 10417var Grimr mikill maðr ok styrkr
ÓTᴵᴵ 1249epter þetta giort ridr Remund at þeim mykla manne
Rém 6835hann var mikill maðr ok inn vænsti
Hkrᴵˣ 131Hann var *ecki mikill madur ok vel aa sigh kominn
Svarfd(1966)ˣ 311Hann var *ecki mikill madur ok vel aa sigh kominn, vænn at alite
Svarfd(1966)ˣ 311ok er þeir sia hans andlit þikkiast þeir ei vita huadann af þessi er kominn er suo er mikill og ifermannligur og æigi var þeirra herra Hernit iafnnmikill madur
Þiðrᴵᴵˣ 3674
● mikill (at) vexti
þat vatn er væl mikit at veixti
KgsFrgβ 13612hann var mikill maþr vexti ok sterkr
Orkn325I 2304Hrafn hiet son þeirra vngr at alldri. vænn ok mikill vextí
HrafnG 7421Þrandr var mikill madr uexsti
Fær 723hann uar mikjll uexte en sterkr at afle
Vilm 1527er ecki horn a baki og suo miklir nockut at vexti sem nu gátum vier vm
KgsE 1541mikill at vexti
Trist¹ˣ 5017
2) (om alder) høj
Postolinn gefr þa litinn gaum at miklum alldri, stigr a hestinn ok hleypir eptir honum
Jón¹FrgA 44139Postolinn gefr þa litinn gaum at miklum alldri, stigr a hestinn ok hleypir eptir honum
Jón¹ˣ 42918í annan stað aldr þinn mikinn
Vatnˣ 1213
3) (om bod for dræbt familiemedlem til nær slægtning på kvindesiden, udredt af slægtning på samme niveau som bodens modtager (cf. lítill adj., def. 5)
4) (om mængde/kvantum) megen, (pl. miklir) mange
draum þenna ætla ec iartæigna sott vara. Mann koma mannfall mikit
ÓHLeg 22scal hann fara at bioða fyrir hann iafn micit fe sem hann er scyldfastr oc scal hann þa or leysazc þaðan or sculldiɴe
GrgKonᴵᴵ 411Huerr maðr scal húþir fa vm voro sina sva at iafn margir seckir se undir iafn mikilli húð
GrgKonᴵᴵ 721a faþir oc moþir eigi at gera dottor sina heiman meira fe fyrir rað sonaɴa. eɴ komi iafn mikit fe a hlut hvers þeirra
GrgStað 6418Eigi scal maðr meira fe gefa dottor siɴe en ván se at sonr hans hlióte iafn mikit fe af arfe hans
GrgStað 8514þo scal við saugu súpa, en æi ofmikit drecka
ElisA 3312þo at þu haver mer eigi ⸢myky goz [var. mikit AM 230 fol 35v16; mẏkit gott AM 231 I fol 7rb28] gortt. þa ...
Menota: 28ra3 BarlA 5037þo at einn hueʀ liote mykyt fee. oc af þesso glysi ollu. þa ...
Menota: 30ra8 BarlA 547þar var mykyll fioldi fiska i. með sva ⸢mykylli [var. mẏkilli AM 231 I fol 3rb31; mikilli AM 232 fol 5ra5] gnott
BarlA 5517scal hann leiða vatta til fiar sva mikils sem hann a at hanom
Gulᴵ 2114Gefr maðr syni sinum ꝍðrom meira en ꝍðrom. þa er þeir skipta arve hans. þa take hann iammikit af fe uskiptu sem hinum var gevet er meira toc
Gulᴵ 5432En ef hann dylr þess. þa scal hann niota vatta sinna hvessu mikla aura hinn a i þeirri iorðu
Gulᴵ 935●●● Letr nv Haralldr konvngr bera vpp gvllit oc bera til reiðlor. oc scipta milli sin. oc þiccir þetta mikil furða hveriom er ser. er i Norðrlond scal sva mikit gull vera comit i einn stað
Mork 9527var þat ofa mikit fe
ÓH 63217sva fecc hann flvtt malit at þeir gengo vndir fegialdit. oc varþ geysi mikit
Þing¹Mork 3673þa hever hann greitt iafnmikit oc iafngott sem hann tok
Járns 2843Oc eigi mikilli stvndu siðar letr Grimilldr kalla til sin .ij. men oc seger þeim sin erende. at hon vil senda þa i niflvngaland at reka mitt erende. en til þessar farar skal ek ykr bva með gulli oc silfri oc goðum klœðum. oc goðum hestvm
Þiðrᴵᴵ 28010halvan a þorarinn oc suinvettingar oc synir Jngimundar iamnmikit allir
DI II (*[c1285]›Þjskjs fornskjöl V) 25012a eino svmri lo᷎gðv þeir saman felag sitt fiorir ho᷎fðingiar ... oc herioðu vm svmarit oc fengo mikit herfang
ÓTOddS 317tokv strand hoɢ eftir siðvenio ok reka til strandar feit ok to᷎kv herfang mikit
ÓTOddS 3720Vitið nv ef þer fait valhnetr. eigi mvnv ver þeim kvnna siðr at ellda. Þeir foro ok fengo sva miklar sem þeir villdo
Fris 28819bioggvz konvngs menn a brꜹt með miclom kornvm ok mꜹlltom ok hvnanngi
Fris 3084hafðe micka (lege mickla, cf. ed. note) sueít manna
HkrEirsp 3421Þá var sagt, at þangat væri ván berserks ... ok váru allir við hann hræddir. Frá honum var sagt svá mikit, at hann hræddiz hvártki eld né egg
NjR1908 2427Serkia konvngr *lagði a hann .xxx. pvnda gvllz oc iafnmikit silfr
StjC 6416seldu þeir Petre ok so mikit sem þeir atto j notar værpi þi er liggr við osen a Mikla bolstað
DN VIII (1314) 7120ef maðr reiðir myki af annars manz bolfestu oc fꝍrir a akr sinn. þa er hann sekr ꝍyri silfrs uið þann er mykina atte. oc reiði honum iammikin akr oc iamual sem hann taddi ser með sætu hans er hann flutti aðr af
Landsl 11316frenði segir Hallðor. þu hefir uel i honðum uið mik. ueitt mer offt mikit
Heiðy 10310uerðr a þa leið at þeir briota skipit nordr uið Siglu-neꜱ ok tyna þeir miklu. menn hallðaz
Heiðy 10318Þat uar vm uetrinn at maðr spurði Eirik skallð at atburðum ok huersu mikit mannfall yrði
Heiðy 10416nu segir Eyiulfr at hann mun fa þeim iafn mikil fe sem lanð er uert. en hann eiga uið hann
Heiðy 1057*Eyiulfr gefr þeim bræðrum vpp foðrleifð sina ok lysti enn stormennzku sina sem fyʀ ok ueitti þeim eingi maðr iafnmikit lið sem hann
Heiðy 10610eigi er akueðit hue mikit fe henni skilði heiman fylgia. en liklegt at vera munði goðr somi
Heiðy 10624Auallt er konungꜱ riki skal ueria er hann i leiðangri ok fær gott orð af hreysti sinni. ok hefir vm sig mikla sueit manna
Heiðy 1081Synir Bors drapv Ymi iotvn, en er hann fell, þa liop sva mikit bloð or sarvm hans, at með þvi drekþv þeir allri ætt hrim[þv]rsa
SnE 1411Þa mælti Gangleri: Mikit þotti mer þeir hafa þa snvit til leiþar, er iorð ok himiɴ var gert
SnE 1611En aldri er sva mikill maɴfiolði i Valhꜹll, at eigi ma þeim endaz flesk galltar þes, er *Sæhrimnir heitir
SnE 427Þa mælti Gangleri: Allmikill maɴfiolþi er i Valhavll
SnE 4416þar *kom ok mikit folk hrimþvrsa, ok bergrisar
SnE 669en af þesvm monnvm kemr sva mikil kynsloð, at byɢviz heimr allr. Sva sem her segir
SnE 763vm æit ar fylgði Homær sua mykli iorð sem hanum var logskilað
DN II (1327) 14018iammykit scal taka æin i sina kuisl. þo at allmargir ero i aðra kuisl till sins lutar
Bl 23214eru dꝍme til þes at hofðingiar oc hirð þæirra hafa ofmyklu tapat
Hirð 42420Margar do᷎ttr þessarar borghar saman somnadu mykinn rikidom gudligra krafta
MarF 11372tok Þorolfr arf allan epter hann. var þat allmikit fe
EgM(2001) 1423er þeir koma þar er leiðir skildi þa skilde ok sloðina ok var þa [iam]mikil i huarn stað
EgM(2001) 14229Þetta probar regla sv, er *geometrici hafa: Ef þv tekr iafn mikit af iafnmiklvm lvtvm, þa verdr iafn mikit i hverivm stað
Encᴵᴵ1812I-II 1115Kómu þeir þar at, er viðir váru miklir saman bornir
NjM 8125Þá var sagt, at ... þangat væri ván berserks ... ok váru allir við hann hræddir; frá honum var sagt svá mikit, at hann hræddisk hvárki eld né egg
NjM 26710ef ruðstaðr o᷎yðízt af þuí. at þeir lo᷎gðu ofmíkla leigu a
Landsl1154 1667þæir hafde selt Erlinghi fyrnemdom sua myklæ jord sem þæir atte j Hardæims heim
DN III (1358) 24121Þar var sa maðr, er Þorsteinn het oc var Skeggia son; hann var scrin-smiðr oc manna hagazr, oc toc mikit cavp a skamri stvndv. Honom varðiz þo sva, at hann haf[ði] ecki vm fram mat oc klæði
StuᴵK 17416Þat svmar fiolmento margir menn miog, oc var all-micil þing-reið; oc var þinghæimrinn allr i tveim stodvm
StuᴵK 19617(þeir) baro at ser griot ⸢mikit [var. mart GBpA 1867]
StuᴵK 3371gekk vpp allt svmar-bvit. Var þa mikit orð aa af bǫndom, at til avðnar þotti horfa
StuᴵK 35121eigi er ofmikit gert til handa sara-monnum, ok þat skal uel giallda; ok þat mvn sannara at bæta firir flesta þa menn, er foro folsko-ferð þessa með mer
StuᴵK 39115●●● þa var uppe elldr i sionum fyrir Reykia-nesi, ok var grasleysi mikit
StuᴵK 42711Vm Dofrafíall var míkíl fǫr ǫr Þrandheimí
Huldaᴵᴵ 19812er eigi greint, hvers kyns smyrsl eda hversu mikil voru
MMA 5271varð þar allmikit mannfall af Norðmo᷎nnum
ÓTᴵ 243bœta þeim er átti annat engi jafngott ok jafnhœgt ok jafnmikit
Jb 1621svá at jafnmargir sekkir sé undir jafnmikilli húð
Jb 2425skulu þeir allir er innan borðs eru gjalda þeim verð fyrir er átti ... svá at allra þeira verði jafnmikill skaði af jǫfnu fé
Jb 24416Eige myklum tima sidar koma iij menn
~.ij. (skip) rak vpp a Skeidi fyrir vestan Olfausꜳ. komuz menn til landz spiltiz fiarhlutr enn tyndizst mikill
Ann1005 39927veit ek huar sꜳ madr byrr er mikinn mat ꜳ
Grǿnl 45315Þeir ... fengu ofamikit herfang
Orkn 3054eigi syniz mer ath mo᷎ttullin se ydr ofsidr helldr mikille halfre alin til stutr
MǫttFrgα 3111ok ho᷎fdu mikil smyrsl med ser ok reykelsi
FidA 37537þa sprack i þrim stodum ok fell or mikit blod
Maurus 66210●●● betre ero fogr dœme en ofmicil kuidar fyllur
ElisD 3739keyptu (þeir) sua mykla vll med þessu fie, at þeir fylldu med henni stort hus
MarE 6466blanda saman brennu steinn. arumatu ok dufna saur alltt jafn mikit
MedMisc 12630þꜳ snervzth en mikel (evt. for mikil sveit; cf. ed. note: mikel ‹fjolde›) folks til heilagrar trvar
ErasReyk 1468(proverb.; cf. FJOrdspr 173) micit vill meira
Not604² 16418sva er sagt at ekki skip eitt man þat veret hafa a Norðrlondum er iammikit gull man a hafa veret
FskBˣ 2175Mikit er um ǫrleik slíkra konunga
Gautr¹ˣ 452aptur giolld mikil
~ lat.in custodiendis illis retribucio multa
1227 (Vulg Psalm 18,12) GlossPsalt 1327herjaði þá víða um landit ok fekk ófa-mikit fé
Hkrᴵˣ 24812var þat ófa-mikit fé
Hkrᴵᴵᴵˣ 1517●●● sumir sǫgðu, at England myndi torsótt, mannfólk ófa-mikit á
Hkrᴵᴵᴵˣ 1924Þeir fengu þar ófa-mikit fé
Hkrᴵᴵᴵˣ 27217eg hefi þar allmikid vmm mællt, ad þeim manni skal eg ad bana verda er honum rijdur
Hrafnkˣ 716þar var mikill mjǫðr blandinn ok *ǫll atfǫng⸣ ǫnnur sem bezt *máttu verða
Hungrvˣ 1028En þá varþ fǫr manna mikil mioc út hingat úr Norvege til þeꜱ uɴz conungreɴ Haralldr baɴaþi
Íslbˣ 924hafdi hun lesid sier mikil ber til fædslu
JBpC(2003)ˣ 13532Þorfinnr jarl þóttisk eigi hafa ofmikinn arf eptir móðurfǫður sinn, þótt hann hefði Katanes
Orknˣ 443‹En þann fjárhlut, er aðrir menn hǫfðu inni átt, þá var þat mælt, at þeir menn, er átt hǫfðu til V C eða minna, skal bæta hálfu meira, en sá er átt hafði til X C eða meira, skyldi taka jafnmikit› emend. Stu 19723: AM 440 4° “IIp”
emend. StuᴵK 19723: AM 440 4°ˣ “IIp”Ok þat var eitt sumar, er þeir heldu í vestrvíking, at þeir fengu svá ⸢miklu meira herfang [var. (ms.) myked herfäng meyr BLAdd 11127ˣ “Br”] en ǫnnur sumur, at því er frá hefir verit sagt
var. StuᴵR440ˣ 320: BLAdd 11127ˣ “Br” → ms. 1v14Tumi beiddi Snorra at taka við búi at Hólum til fardaga. Snorri lét þat uppi, ef hann fengi honum handsalamenn, þá er varða vildu, at hann tæki þar við jafnmiklu fé at vári
StuᴵᴵR11127ˣ 4218lát vísa, hversu mikit er í þeim *er hálfir eru, ok *ef jafnmikit þat þikkiz ‹sem› í þeim fimm er fullir eru, þá skalltu * vita, at stolit hefir verit
Æv⁷⁰ˣ 1902
● mikill fjǫlði [e-rra/e-ra]
samnaðe hann saman sinum ærendrekom ⸢mioklum [var. miclum AM 232 fol “b”, etc.] fiolda fiannda
BarlA 4425Ef nokkor styrkr eða mattr være meðr yðr. þa være œret at einn yðar. ætte við mik einn En nv syni þer. i þesso ... yðan vanmat. oc hegomlegan styrk. at þer samnet at mer. fiolda mykynn
Menota: 25ra20 BarlA 466⸢Mykynn [var. Mickinn AM 232 fol] fiolda vreinna anndda
BarlA 19312þar uar mykill fioldi dyra a skoginnum
Eir544 69b6sa þeir mykinn fiolda hudkeipa
Eir544 69b12sea þeir fara sunnan mykinn fiolda skrelinga skipa
Eir544 71b16ok drapu ⸢*mikinn [non emend. mikil] fiolda
BevB(2001) 3294n.
● (all)mikit fjǫlmenni/... [e-rs / af e-u(hum.)]
Arinbiorn hafði haft fiꜷlmeɴi mikit til þingsins
Eg162θ(2001) 952Þar var oc fiꜷlmeɴi mikit af buꜷndom
Eg162θ(2001) 955Barði ... riðr þaðan til manna moz. ok er hann kemr þar. þa er komit fiolmenni mikit. ok er þar skemtan goð
Heið 6629nu byr Snorri ueizluna vm hauꜱtið sem ætlat ‹va›r ok kemʀ þa fiolmenne mikit
Heiðy 1072ec hvgþa, at þar skyldi vera allmikit fiolmenni
SnE 424Þa svarar Har: Sat er þat, er þv segir; allmikit fiolmenni er þar, en myklv fleira skal eɴ verþa
SnE 425var þar allmikit fjǫlmenni
Knýtl1741ˣ 6518
● mikill her/...
Oc siðan samnadiz saman lið ok mikill afli ok la hann i Veggiaðar svndi
ÓTOddS 418er þeir sa mikin her vapnaðan eptir ser søkia. þa flyðv þeir til skipana
ÓTOddS 3722allmikill havfþingi er Oþinn, er hann styrir sva miklvm her
SnE 4418Judas ferr imoti med litit lid. ok þa er þeir mættuz. mælltu hans menn. þat er engín forsea at beriaz vid iafn míkinn her. Latít mik æigi heyra ku yduarn iafnmikínn
Gyð(1995) 2113nú sjá þeir geysimikinn her sér á móti ríðanda
Rémˣ 2662
● mikit lið/...
Eirikr konungr hafði þar mikit lið. langskip .vi. eða .vii.
Eg162θ(2001) 954Ef scogar menn hafa iafn mikit lið eða meira sem hinir er iɴi ero með þeim
GrgStað 3995þa er hann kémr a hans bø. kom H. (ɔ: Hákon) i moti honum með miklo liþe. oc var at engo van bvinn
ÓTOddS 1733lanz menn somnvðvz saman oc lꜹgðv epter þeim með miklo liðe
ÓTOddS 3721Ok er O. (ɔ: Óláfr) var a land *gengin þa sa þeir mikit lið af lande ofan fara ok skein morgin solin a klæðin
ÓTOddS 4429þeir Halluarðr bræðr voro komner sunnan með lið mikit ok ætlu‹ðu› at Þorolfi
EgM(2001) 3132þetta er skǫmm mikil ... ef vér liggjum hér með jammiklu liði, en Óláfr konungr sigli á hafit út hér hjá oss sjálfum
Hkrᴵˣ 43615yfir því landi, sem svá var ríkt ok auðigt af jafnmiklu fólki hœverskra manna ok kurteisra kvenna
Trist¹ˣ 91
● mart ok mikit
þo at hann hafe oss ueitt mart ok mikít
Hóm671¹ 1732O kære brædr. hvat margt og mikit var þat er eg atte ad forsvara mig fyrer
GregReyk 544Margt og mikit hefer eg misgo᷎rt
DI VII (*[1495]›Adv 21 7 14ˣ) 23911
● mikit er af nátt sidst på natten
5) [af e-u] (om grad/styrke) stærk, heftig
●●● Meþ iam mikille uandvirke scapaþe goþ my oc mavra sem engla
~ lat.Tantam diligentiam
4426 ●Eluc674(1989) 442Vpp man rinna biort stiarna or kyni Iacóbꜱ. ok upp mon maðr risa or gyðinga folke er allar þioðer munu haua on (ɔ: ván) myccla til namns hanꜱ
HómNo¹⁰ 6230Biꜷrɴ toc þui máli uel. Sagði at Arinbiorn myɴdi þar miclo af raða með honom. En Arinbiorn huatti þeꜱa miꜷc
Eg162θ(2001) 9118oc hugðir at hann skylldi uera sua mikill ęttleri at hann myndi uera uilia ręningi þiɴ
Eg162θ(2001) 1678þeir staðir ero oc er ubyggvande ero ... þar er mikil nott vm svmaret. þa er hon (ɔ: sólin) gengr hest oc mikill dagr um vetreɴ þa er hon gengr sem lægst
KgsFrgα 13132þa scallt þu fa sua mikinn scaða, at alldre siðan þu vart fǫddr, fect þu annan iammikinn
ElisA 2310er hann var i sva myklum harska stadr
BarlA 489hafðe guð sva mykyt fyrir hans saker gortt. at fiall þat sem meinaðe þeim kirkkiugerðena. þaa hafðe sua langt þokat or stað. at œret rum var at gera huernnveg kirkkíuna. er þeir villdu. bæðe a lengd oc a breidd setia
Menota: 31va4 BarlA 5632mítt galœysi. hevir ofmykyt veret vm giæzlo sunar yðarss
BarlA 923með ofmyklu false. blekki þer folkket
BarlA 9613sa er retta skilning hæfir oc hyggr hann vanndlega at hans at hæfi þa ma hann mykit marca oc ðraga ser til nytsæmðar
Kgs 929mat þu ætla mæð þer hværir þer þycki licazter af þeim eʀ nu ero up talðer at vita allmykit af hovæsko
Kgs 429●●● hann hæfr sec sva hatt mæðr sinu drambi oc agirnd at honum þykki ængi iammaki sinn væra en slict upphaf værðr hværium til niðrfallz. er þat gœrir þvi at þat er nattura guðs at læghia of mykit dramb mæðr hælghu litillæti
Kgs 679er þat kallat mykel synd at dræpa mann
Kgs 7310þat man all mykel nauðsyn væra at konongar oc aðrir hofðingiar se marghfroðari þeir sæm ivir doma ero skipaðer
Kgs 9138vill hann at su ræzla oc aghi er þeir taca af annars ufarum stiorni þeim til rettlætis oc g‹o›ðra siða þæim sæm æigi matte nattura tilstiorna firi sacar of mikillar yfir girndar eða skamsynis
Kgs 10527var þat vel gort. enda hofðvt er mikit til
Mork 9519vm enskis konvngs efi var iafngott í Noregi sem hans ... oc meþ iafnmikilli farselld
Mork 29117hin er enge nauðsyn dregr til nema galeysi oc mikit skamsyni
Járns 27415þat sverð var stolit oc leynt lengi en þat gerði alfricr dvergr hinn micli stelari
Þiðrᴵ 18012●●● illt þyckir flestvm vndir ofmiclv ofrelsi at bva
Þiðrᴵ 2542all mikill var hann ofskaps maðr
Þiðrᴵ 3343Barði hafði uerksnvð mikinn ok þeir bro᷎ðr sumar þat. ok foro vel verk fram um svmarit
Heið 6318Tekr hann Steingrimr til orða. ok mælti. þo er nv brytiað stormannliga moðir. ok ecki attv vanða til at gefa monnum sva kappsamliga mat ok er þeꜱu mikit van stilli. ok ertv næ‹r› ovitandi viz
Heið 7326●●● hann hefir ecki sva vel gyrt hest þinn at þat myni dvga. er þat skꜹm mikil at fa slict til fylgiv uið dugande konvr
Heið 7518Nu uillda ek at þv værir mer raðhollr. sva mickla stvnd sem ver leggium a yðra so᷎mð
Heið 7614Giora (þeir) at þi mikit spott ok hat (“d. v. s. háð”, ed. note) uið yðr til suivirðingar
Heið 7810Nv geriz her ok þat sagt með micklvm sannendvm at þat hafa þeir heraðꜱ menn samraðit
Heið 7811Ro᷎ðir Þorgavtr at mikit er * at orðit ok mer er nær hꜹggvit. en þo syniz mer sem ei mvni minna við hlita ok uil ek at hvergi se eptir riðit
Heið 8715þa mælti Þorgꜹtr. raðligra er at biða meira liðꜱ. hafa þeir haft rað mikit er þeir komv fair i herat
Heið 9015biðr hann hafa mikla vþavck firir
Heið 965ecki þickiz þv [lꜹn min] þyrfa er þv kvaddir mik eigi til ferðar með þer hann segir. ecki [þottomz] ek allz til skylldr ok enn mattv oꜱ at micklv halldi koma
Heið 9721oc eptir þat sagðe hon sonvm sinvm oc gerðu þau rað sin með mikille slegð
ÓTOddS 326Oc ef þer endiz gefa til. þa mattv fa þer rike oc mikla semð
ÓTOddS 415hvrfo her meɴ aptr með mikille vndran
ÓTOddS 3825þo skortir þig en mikit at þu megir þessa staðe byɢva er þv veizt eigi deili a skapara þinom ok hverr saðr gvð er
ÓTOddS 4020helldr þessvm .iii. skipum þangat ok siglir hann af hafeno i fiorð nockvrn með mikille list oc cvrteisi
ÓTOddS 4619en of mikit hefir hon til sins mals at ek em nv miok orvasi orðin
Bret 2515hon kvnni mikit af fiolkyngi foðvr sins
TrójHb 1417Oft er envm goða sliks syniað þvi at þat skal eigi leiða hann i ofmikla freistni
ViðrLS544(1995) 20614Gvðe ok þer, herra! eigvm ver at ‹þacka› ok lof at gera, at ver, fair riddarar, vnnvm iammikinn sig‹r› a morgvm .M. (ɔ: þúsundum) manna
Bær 11727ef maðr sæl uið uærði kirkiu iorð sina. oc skil ser kirkiu. ef hon fællr niðr. þa skal hans iorð bera iam mykla abyrgð. sem hin er hann sælldi
EiðKrA 38831svmir illir hafa her af þvi fatøkt ok likams mein at þeir mege þaðan af nema hversso til mv̇killa illra hlvta þeir skv̇nda
Eluc675(1989) 981Hvat dømer þv vm verkmeɴ ‹Magister› Mv̇kill lvti þeira mvn hialpaz ef þeir liva vel ok retlega
Eluc675(1989) 1099þú ert ágætr maðr, Hrólfr konungr! ok manna frægstr. Er þat at vánum, at slíkir menn ætli sér mikit, sem þú ert
HG 2722Vppleningar ero sva miclir fiandmenn þinir, at ongom sendimonnom þinom er fært þannig
HkrFris 21927Hon hafði oc girnd mycla til þess at finna enn helga cross
KrossInventA 30324Mikit er um litillę́ti yðart, herra! ef þer latið stafkarl þenna glepia yðr fra dryckiu
Mág¹A 2211Ef ek á svá mikit vald á þér sem ek ætla, þá legg ek þat á við þik, at þú megir engri munúð fram koma við konu þá, er þú ætlar þér á Íslandi
NjR 211Hrútr mælti við konu sína: Ef þér er jafnmikill hugr á at fara til þings sem þú lézt, þá bú þú þik ok ríð til þings með mér
NjR 2220Gizurr kvað þat allmikla giptu, er Kári hafði í braut komiz
NjR1908 32415sneroz þeir til ofmikillar agirni
StjC 44014Gęt oc með mvndangshofi harðrar ræfsingar. at æigi verðir þv fvndinn miskvnnarlavss með ofmiklvm grimleik
StjC 55232sua at allra þeirra uerði iammikil skaðe af iamnu fe
BlFar 27812En ef i er ort konungs iorð þa a hann auerka bot sua mikla sem auerki er uerðr eptir skynsamra manna uirðingu oc landnam iammikit auerka bot þar til er auerki er uerðr þriggia marka silfrs. halfu meira en logfest er
Landsl 11620firir þriotsko saker æda skamsynnar ofmyklarrar
GulKrNA 30730litils er um þat uert segir Þorgils. Nei. segir Snorri mikit mun til haft. er ein melt er um
Heiðy 9825allz foruz ix menn sunnan. þa eru iiii norðan við .v. Gislunga. firir þui at kynꜱ munr var mikill
Heiðy 1021ok þotti uitrvm monnum þa likligaz til at siatna munði þeira ofsi sua mikill sem uaʀ at se eigi fyrst samlenðir
Heiðy 10223mikit eʀ þer i hug ok eigi ueit ek at þat se oraðligt
Heiðy 10327eʀ nu til þess at taka er Þorarenn reð at menn uoro þeir með Barða. er mikilꜱ (lege uoro, cf. ed. note) uerðir ok mikilꜱ attu kosti
Heiðy 10413ok þat veit trva min, at þetta mvn vera mikill froþleikr, sa er her kaɴ skyn ok dæmi, hverir atbvrþir hafa orþit ser til hvers þesa nafns
SnE 2810Þa segir Har: Mikil skynseme er at rifia *þat vandlega⸣ ‹vpp›
SnE 2812Þa mælti Gangleri: Almikit þycki mer goþin eiga vndir gæzlv eða trvnaþi Iþvɴar
SnE 3219af honvm hafa goþin mikit trꜹst i allar þrꜹtir
SnE 3318Þa mælti Gangleri: Vndr mikit, er þvilikr hꜹfþingi sem Freyr er vildi gefa sverþ, sva at hann atti eigi aɴat iafngott
SnE 4123en þat þotti asvnvm mikit vndr, hversv stór biorg sa hestr dro, ok halfv meira þrekvirki g[er]þi hestriɴ en smiþriɴ
SnE 461en þa er eigi skal fara með hann a sæ, þa er hann gorr af sva mǫrgvm lvtvm ok með sva mikilli list, at hann ma vefia saman sem dv́k
SnE 485Þa mælti Gangleri: Gott skip er Skiþblaðnir, en almikil fiolkyngi mvn við vera hꜹfð, aðr sva fai gert
SnE 487●●● Þoʀ segir, at eigi mvn hann þat segia, at eigi hafi hann mikla vsæmð farit i þeira viðskiptvm
SnE 593en hitt var ok mikit vndr vm fangit, ‹er þv stott sva lengi við ok felt eigi meirr en a kne oðrvm fæti›, er þv fekz við Elli
SnE 6012en þat ma sia, at hann er mikill firir ser, at hann átti hirðmenn þa, er mikiɴ matt hafa
SnE 617Almikit þrekvirki vaɴ Þoʀ i þesi ferþ
SnE 6312Þa mælti Gangleri: Allmiklv kom Loki a leið, er hann olli fyrst þvi er Baldr var veginn, ok sva þvi, er hann varþ eigi leystr fra Heliv
SnE 685þa teckr aɴaʀ vlfrinn tvnglit, ok gerir sa ok mikit vgagn
SnE 7022gud baud petre ... at han skilldí mædr iæmmẏkillí ahẏggíu gæta sauda hanꜱ sæm han ẏnní honom mẏkít till
SvR 638elligar falla þeir j tẏnísamlega ætslan firir villu saker ok ofmẏkillar ofuundar
SvR 710þa ber kononge æighi at hallda honum um fram uilia sin þo at almykil se konongs nauðzsyn til
Hirð 40814allmykit megu þæir at gera at fagrlega kome fram matr oc dryckr
Hirð 41517af favstvm ok micklvm vavkvm
Ant 948hverssu ⸢mykinn [var. mikinn Holm perg 2 fol “B”, etc.] saluhaska hann mundi hafva
AugA 13831feck Aðalsteinn konungr þar allmikinn sigr
EgM(2001) 8515En fyrir iafn miklum monnum. þa mun ek æigi flẏia. ef mér skal þeꜱ unna
evt. def. 1~ef þér þykkir þetta allmiklu máli skipta
Laxd 1588En hversv margt ok illt sem sa gvðrækr glæpamaðr leggr til þessa mals með sinni eitrblasinni tvngv, hefir herrann at sva miklv hans fvlar fortalvr, at firir sina dygð ok drengskap viðr konvna vill hann firir engis mannz orð henni bana raða
Mar655XXXII 43113Allmikill níðingr ertú
NjM 3192Gizurr kvað þat vera mikla giptu, er Kári hafði í braut komizk
NjM 3547fór ok at nökkurum þætti ofmikit, hvert nám hann hafði
Æv⁸⁷ 25730var þar nu sua mikil illzka ok á naud. at yfir israels folk. hafdi alldri fyrr komit iafn hard dagr
Gyð(1995) 658*Þeir hofðv fyrir i virkinv nęr C manna oc vel bvit; enn þat vafdi fyrir þeim, at þeir ræþv allir iafn-miclv, ‹ok var engi fyrir þeim heldr annarr en annarr›
StuᴵK 21711hann var dryckívmaðr mikill
Huldaᴵᴵ 23412Eíngí maðr hefir sa komit í Noʀeg er allir menn mætí jafnmikils. eðr jafnmiklv mættí raða við alþíoð sem hann
Huldaᴵᴵ 2812Nv kann ek sia ... hversv litið firir mik mvn leggíaz ef ek tek þat til er honvm skylldi sva miǫk vefiaz. jafnmikit sem atferð ockra skildi. ok heilsv. ok allt [e]livn
Huldaᴵᴵ 30612Hann hafdi mikinn verk i lendum
MMA 54425Jo᷎rdin uar þa aud ok aauaxtar laus ok utan alla prydi ... Þat er sua mikit at segia at fyrr sagt heimsins smidi sua skapat uar usyniligt autt ok usamit þartil er gud skipadi ollum lutum eiginligar myndir huerium sem einum i sinum sto᷎dum ok stettum
~ lat.idest
HistSchol 04.19 Stj¹ 1026gera þeir til yðuar sem sanner ouiner. þui hera at agirnð ok of mikil fyrst kueðr ok kyrkir með yðr munuð ok hegoma. er ræiði ok grimleikr eggia yðr til onytra luta
BarlC 20418firir kersins fegurd ok of mẏkla fiar agirne
~hvat væ᷎r trvum henni til beraz firir o᷎fmikit sẏnda gialld
~Gerir pusan swa mykit at þo at meinbughi telizt a siðan þau hafua saman buit. swa at þau verði at skiliazt. þa ero barn þeirra arfgeng oc enga pino firir taka sculu þau huarke fostur eða feargio᷎ld ef lyst var sem fo᷎r seghir
StatÁrni 83831laugdu Danir at fast at Orminum skamma ok Tronunne. var þa allmikill uopnaburdr a Orminum ok orrosta hin akafazsta
ÓTFlat 48233ek hefi at hugat segir hann yduarri rædu ok syniz mer audsyn allmikil spell a vera
SvFlat 5533þer talet of mikla folsku
BevB(2001) 451vard þar sva mikill hilmr, at ...
Greg 37828eingi pisl er iafn mikil sem at uera skildur fra syn guds
Dugg681a 576med jammycklum rangindum
Hák81 55319Huat sem þu sier eda heyrir mikils i þessari ferd, ottazt ecki
MarE 4081Vedre var þann veg farit, at var ꜳ logn mikit, helufall var ok mikit
Gísl 675Þeir gengu þꜳ̋ at ok bo᷎rdu hann stortriam þartil er hann var daudr ok war hann þo helldr micit til fío᷎rs
~i oþolinmæde. i ofmikillri margmælge og i sundurlæte. i ofuragirnd og i ojafngirnd
DI VII (*[1495]›Adv 21 7 14ˣ) 2393med blindadre samvitsku ok ofmikilli villu þoko
DN I (*1328›DonVar 1ˣ) 16222Skolu ok Suarikis menn skyllðughir vera at gera konungi Maghnusi ok Noreghs monnum til styrks. aðra jammykla hiollp ok tilstudningh sem Suiarikis menn taka af Noreghsmonnum. þeghar þess þarf
DN VIII (*1319›apogrˣ) 757ver meghom med engho mote, vttan vaarrar ofmykillar abyrgdar þuilika vlydni med ifirdylmande aughum ... vmlijda
DN IX (*[1339]›apogrˣ) 13420(def.? teksten sands. korrupt) þo at ængi væri til at næita af boanda hænde. þa feck Erlingr af þvi mikinn við alla menn þa er þetta ærende styrktu
FskAˣ 36616af brotí mycklu
~ lat.et emundabor a delicto maximo
1232 (Vulg Psalm 18,14) GlossPsalt 1332mikille
~ lat.Apud te laus mea in ecclesia magna
2021 (Vulg Psalm 21,26) GlossPsalt 2121mikílle
~ lat.Annunciaui iusticiam tuam in ecclesia magna
3822 (Vulg Psalm 39,10) GlossPsalt 3924þíngi myklu
~ lat.Non abscondi misericordiam tuam et ueritatem tuam a consilio multo
3826 (Vulg Psalm 39,11) GlossPsalt 3929med miklri virding
HeiðrUˣ 12518Vijfill suaradi, hier er vid rammann reip ad draga, enn kuad skilldu mikla til ad hialpa sueinunum
Hrólfˣ 221Nú er mikit um sólskin ok sunnanvind, ok ríðr Sǫrli í garð
LjósvLˣ 1107●●● sá vill vera ofmikill hóglífis riddari, er fyrr vill hafa dýrðina en hann vinni kraptaverkin
Magn¹ˣ 25330⸢*... hefur hannz nafn enn nu aukest myked vid þessa frægd [AM 177 folˣ “B”; non emend. hefuer hans nafn miket sina frægd enn sem fyrr]
Þiðrᴵˣ 4323n.
● mega mikit
hugleidda ec með mer at mykyt mynndu þeir mega með guði i o endilegom fagnaðe er slikan krapt oc matt hafðu i þesso liðannda livi
BarlA 5816En með þvi at þv segir at guð yðaʀ ma sva mikit. þa lattv hann nv sva gera at veðr se scyiat a morgon en regn ecki
ÓH 2772
● mikit
1) (n. sg. = adv.)
oc hefir þetta mikit spillt er þer Eyuindr skreyía fundoz fyr Iotlandi
Eg162θ(2001) 928sua mikit laupa skyllda ec, at alldregi skop guð þat kuikuendi, er iammikit ma fara
ElisA 6510mikit scilðe alldr þeira. þviat eigi at eins valðe hann ser unga riddera. helldr oc iafnnvel alldraða þa er reyndir hofðo verit at hvatleíc með Philippo fauðor hans
Alex 1011la hon oc hafði mykla sott oc spio iafnan oc toc at mo᷎ðaz mykit
JBpAFrg(2003) 4026hann segir. leingi hefir eigi gott verit. en þo mvn nu mikit um hafa spillz. ok þo kann vera at eigi segir þv þetta þinni vinkonv. ok hꜹggr til hans sva at hann feck mikit sar
Heið 9425kann ek þat sia við vánheilínde mítt huerso litið mán firi mik leɢiaz ef ek tek þat til ær honom skylldi sva míok vefiaz iafm (!) mikit sem atferð ockra skilðe héilso ok allt eliún
HkrEirsp 22237samdiz þꜳ mikit medr þeim fedgum
Gunnl 1314Þessi rembiz mikit Islendingrinn
Gunnl 206Þa mælti Gangleri: Hvi skilr sva mikit, at svmar skal vera heitt, en vetr kalldr?
SnE 2624En er gvðin sa, hversv mikit hann ox hvern dag, ok allar spár savgþv, at hann mvndi vera lagþr til skaþa þeim, þa fengv æsir þat rað, at þeir gerþv fiotvr allsterkan
SnE 3512Þa mælti Vtgarðaloki: vel er drvckit ok eigi til mikit
SnE 569ok er þat firir þvi varnanar vert, ef maðr deyr með oskornvm nǫglvm, at sa maðr eykr mikit efni til skipsins Naglfars
SnE 717favstvðv þeir mikit ok vavkðv
Ant 8037þa læt ek þann (staf) æínn íarteína eafn míkit sem þar værí tveir eínskonar ok ens sama konar ritnir til þess at rit verði minna ok skiotara ok bokfell drivgara
Gramm¹ 23014kalla ek æigi rangt ne illa ritað þo að hinir tveír se þar helldr ritnir er hvargi er hofvð stafr er þo vilia ek helldr æinn staf ríta þar sem bæði stoðar iamnmíkit æinn ok *tveir til þeꜱꜱ sem ek sagða að rit verði mínna ok skiotara ok bokfell drívgara
Gramm¹ 24217Hrútr var þá áttrœðr, er hann drap Eldgrím, ok þótti hann mikit hafa vaxit af þessu verki
Laxd 1313ꜹkaz oss mikit várar pislir
MarS 25211Þorlakr byskup fastadi ⸢miok [var. mikit AM 382 4° “B”] þa er hann var heima
var. ÞBpA 2074: AM 382 4° “B”Af slikum forto᷎lum. ox mikit hanꜱ ꜳ girní
Rómv226(2010) 23811flest allt annat híellt hann þat er hann hafðí svarít. nema þat er hann settí krossínn avstr við landzenda. hvgði hann þat vera mvndv allmikit til landzgíæzlv
Huldaᴵᴵ 19018hardla ⸢mikit [var. mikillegha AM 227 fol “B”] þyngiz þeirra synda lifnadr
Stj¹ 11925(proverb.?) Ok med þuiliku kostabodi kemr þat fram, at mikit skal til mikils vinna
Mar240a 43721þat (ɔ: pulegium) er gott ath drecka vid varmt vin. vid hosta. Svo gerir þat ok mikit ath pissa
MedMisc 8414Dreckur madur hana. eda etur. þa heftir hun micit blodras af kvide ok adra skadliga hluti
MedMisc 869
2) (intens.)
cf. I. D. miklu def. 2
● finnask mikit [um ■]
● unna mikit [e-m]
Verum sem licaster fæðr varum. hann var avalt vikingr. leggium þioð unndir oss þa erom vér synir hans. hann unne óss almykit. sva æigum vér at unna varum bornum
ViðrLaug619 28411En firir þat hit sama ann hvarki hanom mikit faðir ne moðir
Þiðrᴵ 2102fyr hann uar einskiꜱ ꜹrvænt orðz. ne uerkꜱ. ok unnv þꜹ honum mikit ok uirðo hann meira en hann var verðr
Heið 6623Barði gerðe sua sem hon mælti þvi at hann unni henni mikit
Heið 776Hon unni honum mikit ok mátti eigi stilla sik og grét hástǫfum
NjR 4824hon var skorungr ok unni Snorri henni mikit
Heiðy 10626fostra hans, er honum unni mikit
Ben 15818unni konungr honum geysimikit ok hafði hann sér fyrir son
Hkrᴵᴵᴵˣ 18517Unn þú mér jafnmikit fráverandi, sem þú hefir mér nærverandi
~ fr.autant
Tristan 6415 Trist¹ˣ 14312
● unnask mikit
voxv þeir baðir vpp með konvngi. þeir vnnvz mikit
Bret 29632unnaz þau allmikit
Æv⁸⁶ 25612Enn at lidnvm X vetrvm skyllðv þav skilia, hvar‹t› er þeim væri þat blitt æða strit. Enn þav vnnvz all-mikit, oc þo iatar Þorvallðr þesso
StuᴵK 23314
6) (om sår/skader/tab) alvorlig
En þott þu sagði hann hafir fengit skaða mikiɴ um broðor þiɴ. þa er þat karllmaɴlikt at beraz slikt uel af
Eg162θ(2001) 903þau (ɔ: ørkuml) skulu mykil a þæim manne er æghi ma moðer matt (ɔ: mat) gewa
BorgKr¹ 3396veitir honum auerka sva nockvi mikinn. at honum var þat gilldr þyckr ok ei banvænligr
Heið 6313Nv hꜹggr Eirikr til Þorlioz með sverði ok brestr isvndr sverðit. Hann þrifr bloð refilinn ok hꜹggr til hanꜱ. ok veitir honum mikit sar ok hann fellr
Heið 9231Nv segir Barði. it ervt vaskir menn ok mikilꜱ verðir ok mikit tion ef it latiz
Heið 9312Þorgisl ... þickir ser mikill skaði geʀ i davða sonar sinꜱ
Heið 9326ok nv hꜹggr Eyiolfr til Oddz ok kemr a kinnina. ok i huaptinn ok verðr þat mikit sar
Heið 9422hann segir. leingi hefir eigi gott verit. en þo mvn nu mikit um hafa spillz. ok þo kann vera at eigi segir þv þetta þinni vinkonv. ok hꜹggr til hans sva at hann feck mikit sar
Heið 9427hio (hann) i hofud Gunnlaugi med suerdinu hinn hægri hendi ok vard þat allmikit sáár
Gunnl 5513geysimikit mein var honvm þat, þa er hann barþiz við þaɴ, er Beli heitir
SnE 4124Eɴ Oþinn bar þeim mvn verst þenna skaþa, sem hann kvɴi mesta skyn, hversv mikil aftaka ok misa asvnvm var i frafalli Baldrs
SnE 655vlfriɴ gleypir solna, ok þickir monnvm þat mikit mein
SnE 7021þat er ofmicill skadi, ef þu lætr þitt lif
KirjA 610være ockvr þat mikil (skǫmm?, cf. ed. note) ef hann liggvr vte
GregBpReyk 222
● mikit (n. sg. = adv.)
7) [til e-rs/e-s / um e-n] hård, kraftig, voldsom, barsk
Stillir hann oc konunga ok konungs menn. lastar of-dramb þæirra ok of-mykin yfir-gang
ÓH619 11015Réð Arinbiorn honom þat at staðfestaz ecki i Noregi meðan riki Guɴhilldar var sua mikit
Eg162θ(2001) 927þat hit mickla haugg
ElisA 1111þa verðr þu með myklu starve. oc erveðes sueita. þetta oðlazt
BarlA 15135hæfia þeir sina holmgongv með allmikclu kappi
Þiðrᴵᴵ 2516hœɢuaz þeir til með allmikklu kappi
Þiðrᴵᴵ 316Verkit er mikit
Heið 698þeir mvnv þer hoti raðhollari ok ei með iam micklum geysingi
Heið 8012honum þotti sem ... kio᷎mi at þeim vargar margir ok ættiz þar uið ok uar mikit vm. ok ek þottvmz uakna við þat er ek liop vndan heim til bo᷎iarinꜱ
Heið 8425Nv lystr þeim saman ok eptir hꜹɢ þetta hit mickla. styrir hann þegar imot Þoroddi. ok eigaz þeir við Ketill gengr imot Barða. Þorgꜹtr ok Þorbergr
Heið 9118eggia þeir miok. voro sialfir micklir ofr kaps menn
Heið 9415Þa var i Norege halleri mikit ok v́ ꜹlld
ÓTOddS 34mikill maðr ok rikr er Biorn eitrkveisa hét drams maðr mikill ok illvðigr
ÓTOddS 714væx honum abotanum ofsa mikel forvitne a ...
Thom¹ 15320meðr ⸢*micklu [non emend. micklum] kappe
Thom¹ 1547n.þa kom sva mikill gratr at henni ‹at› þat var fadꝍme
Bret 29637hon kallar þa með miklvm grati
TrójHb 1824hinn mikli herr heiðingia biozt til bardaga moti Gyðingvm með ognar miklv harki oc haræysti
StjC 3724meðr ognar miklvm gny
StjC 43419[N]u heyra þeir gny mikinn ad menn rida margir til arinnar
Heiðy 989en þat kann oft verða er menn hitta i slika luti. ok uerðr sua mikit rið at ef nockut verðr uið blanðit forneskiu at menn trva a þat ofmiog
Heiðy 10529gera nu barðaga mikinn ok fellr miog lið konungs er við ofrefli var at briotaz ok gerðu aðr morg stor uerk
Heiðy 1085En er goþin visv til, at þesi iii. systkin fæddvz vpp i Iotvnheimvm ok goþin rǫkþv til spadoma, at af systkinvm þesvm mvndi þeim mikit * ohapp standa, ok þotti ꜹllvm * illz af vni
SnE 3419En of miðia nott varð landskialpti mikill, geck iorþin vndir þeim skykkivm ok skalf hvsit
SnE 5016þa heyrþv þav ym mikiɴ ok gny
SnE 5021ok þv *hefðir sva nær haft os mikilli vfærv
SnE 599lavst þv mic með hamrinvm iii. hꜹɢ ok var it fyrsta miɴzt ok var þo sva mikit, at mer mvndi endaz til bana, ef ahefþi komit
SnE 5914beiddiz Hermoðr af Heliv, at Baldr skyldi riþa heim með honvm, ok sagþi, hversv mikill gratr var með asvm
SnE 676þeir vetr fara iii. saman ok ecki svmar milli, en aðr ganga sva aðrir iii. vetr, at þa er vm alla verold orrostor miklar
SnE 7012Þvi næst heyrþi Gangleri dyni mickla hvernveg fra ser ok leit vt a hlið ser
SnE 7617ber konunge væl fyrir at sea at eigi uisi hann þæim (ɔ: handgengnum mǫnnum) til ukemilegra luta oc æigi til þes at guði se uþækt i. æigi oc til þæss at ofmyukit ofræfli er i
Hirð 43918hugrinn uar ofs mikill til orrosto
Rómv595(2010) 837hann uar með ofs mikklum hug. maðr munuðlífr
~ lat.animo ingenti
13332 Rómv595(2010) 13310kom vindsgnýr mikill á stufuna
Laxd 28112Þetta þótti henni allmikit ok þó gjörir hon þetta
Æv²¹ 7631Nu sigu saman fylkíngar. med opi. ok ludra gangi sua miklum. at allt folk þat er næst var. vard naliga felmtz fullt
Gyð(1995) 644Þeir Sturla riðv at bænvm, oc varþ vm hareysti mikit, enn þa var myrggt, oc tokv þeir af hestvm sinum ok foro inn
StuᴵK 3776med þeim brædrum Eyiulfui ok Þorgeiri var vingott þeir voru badir geruiligir menn ok knair ok miog olatir ok var mikit vm þa lo᷎ngum
FbrFlat 16135barðiz hann með ⸢mikilli [var. mykillí Holm perg 1 fol “C²”] hreysti
var. ÓTᴵ 18823: Holm perg 1 fol “C²”skal eg ... þola mikkenn ellz bruna a minum likam
Rém 12827var hann í œsi miklum fjándskap til þeirra
Klma 49218viole-rot stappad med mirru ok seffrane. er god ath. leggia vid augu þau sem mikill hite er. j
MedMisc 9314hann var suo mikill til kuenna at eingi hafdi nꜳder fyrer honum
Nit 915Biǫrn tekur þessu mäli þungliga, og slö hana kinnhest mykinn
Hrólfˣ 5517‹Þ›inga dęilld mikil varþ á miþli þeira Þórþar ... oc Odz ...
Íslbˣ 227þat várt skattland ... er nú undan gengit váru valdi fyrir ofmikinn uppgang kristinna manna
KlmBˣ 13422Varð þá ⸢ofrmikill [var. ógurligr AM 567 XIX β 4° “B”, etc.] dynkr, svá at þaut í vellinum
Rémˣ 686
● miklar drykkjur
geck sinn dag hvarr til annars at skemta ser. Þa voro dryckior miklar i bænum
HákFris 47317Þar váru drykkjur miklar um vetrinn ok gleði mikil
ǪrvS 5114Drykkjur ⸢*miklar [non emend. mikklar] ok þar með gleði mikil váru þar um vetrinn
ǪrvM 5013n.
● ríða mikinn dyn
● gera mikit af sér
● ríða/... mikit (n. sg. = adv.)
cf. I. C. mikinn
þeir fóru mikit ok sóttu fast í fjallit upp
ǪrvS 4513þeir fóru þá svá mikit, at engir gátu fylgt
ǪrvS 7113tok þa byinn at vaxa ok gerði veðr huast ok hagstæt‹t.› geck þa skipit mikit
EgM(2001) 11028Sva ridr hann mikit at o᷎ngir hans menn gatu fylgt honum
Alex226 795Þeir Þorsteinn fóru mikit, ok er þeir kómu yfir læk þann, er þar var, þá heyra þeir, at þaut í slǫngu Búa
Kjaln 1213J þessari ferd feck Magnus kongr siucleika. var þat mest af þui at hann hafdi ridit ⸢mykit [var. mikinn HákFlat 21618] til borgar ok ofan aptur
Hák8B 19129Berssi heilsar honum vel og spyr, hui hann færi so mikid
Fljˣ 4814Rijd nu mikid og far akaft
Fljˣ 9525fór hann þegar á skip með Valdimar konungi, ok undraðiz hertoginn, hví þeir konungrinn máttu svá mikit sigla
Knýtlˣ 26916
● taka mikit [af e-u]
ecki þarftu sva mikit af sliku at taka, þviat vant er at vita hvera rꜹn hveʀ gefr
Gíslˣ 1110trúðu flestir menn því, er hann sagði, því at hann tók mikit af, at þetta væri satt; en engi maðr tók af því jafnmikit sem Þórðr Hítnesingr, at hann mundi eigi ljúga til
StuᴵᴵR11127ˣ 2644
8) (al)mægtig, betydningsfuld, indflydelsesrig, respekteret, højt agtet
hvergi sa bruna a haurondi hans. þa toco allir at kalla hatt oc melto. Saɴliga er mikill gvþ cristiɴa manna
Eras 2124man Helisabeth cona þin son geta þann er þu scalt nefna Iohannem. Sa man mykil verða fyrir guði
~ lat.erit enim magnus coram Domino
Vulg Luc 1,15 HómNo²⁵ 10533Siðan varo þæir spurðir ... Hvi sva varð mikill at æinn maðr skilldi sva marga menn tækit hava
ÓHLeg 144Þetta er undarlikt konungr. huerɴig þu lętr Egil þeɴa iɴ micla uefia mál ꜷll fyr þér
Eg162θ(2001) 997mela menn þat fyr honom (ɔ: konungi) at eigi se allsømilict. sva micla sem hann gerþi þa feðga yfir ollom Þrandheimi at nv scyli þeir hallda þa menn. er laga brot gøra
Mork 1134hversv byriar hertekenne kono at biðia sva stoʀa luta. oc gera mec micla. meðan ec em engis valldandi
Alex 8824Simun var hofþingi mikill oc ricr
Sv 2519þv ert nv orðin mikill konvngr or litlvm smasveini
Bret 25523●●● gofvgleg er hans giof enda byriar eigi svo miklvm litið að gefa
ViðrLS544(1995) 2009Ek vil ok spyrja ... hvárt nǫkkurr er allmikill lǫgmaðr í liði yðru
NjR1908 33410nytir menn ok ei iafnmiklir sem ættin þeira. ok baðir kuangaðiʀ ok menn fra þeim komnir
Heiðy 10617Heimdallr heitir eiɴ; hann er kallaðr hviti as; hann er mikill ok heilagr
SnE 3224sva niota trv miɴar, at allmikill havfþingi er Oþinn
SnE 4417Hann huggaði hana eitthvertt sinn fyrir andsvor eins mykils byskups, þꜳ er hun bað, at hann mundi virðaz at tala við son hennar ok leysa villur hans
AugA 12428er lausnarinn segir, at sa man mykill vera kallaðr i himinriki, er bæði gerir ok kennir
AugA 14729Er su bæn Kuelld Vlfs ok allra vár at þu taker við Þorolfi vegsamliga. ok gerir hann mikinn mann með yðr
EgM(2001) 1117Ek (ɔ: Jóhannes) em litill, hann (ɔ: Kristr) er mikill
JBapt²A 8868Ek vil ok spyrja þik, Flosi, hvárt nǫkkurr er allmikill lǫgmaðr í fǫruneyti yðru
NjM 3648bæði uar at hann uissi uel og uillði senniliga. ok mátti miok sua allt þat sem hann uillði. ok uar af þessu ollo bæþe mikill ok uiðfrægr
BarlC 20025þat er þo satt at mikill agætr madur ertu
Rém 7034eingi uar sua stor eda stollz, at þeim þyrdi grand at uinna eda motstaudu at veita, ok eigi sua mikit, at spurt uæri, hvi hann giordi sua
MarE 5295Þorvaldr ... gerðisk hǫfðingi mikill
Gr 8721Svá mikill sem þú þykkiz nú ok trúir á þinn mátt ok sona þinna, þá munu fáir vetr líða, áðr þat mun mælt, at þar sé mest eptir ‹sik› orðit
StuᴵR8ˣ 48128
● mikill maðr
þar bio mikill maðr ok rikr er Biorn eitrkveisa hét
ÓTOddS 713en ecki mvntv mega her með os heita sva mikill maðr sem æsir kalla þic
SnE 5621Sat Ro᷎gnvalldr sidan j bui sinu ok þotti mikill madr
RRFlat 29120einn mikill madur
~ eng.A mane þer was of myche mayne
6126 ÆvMið²⁷ 613
● mikill ok mektugr/...
Sa er nefndr Bvri; hann var fagr alitvm, mikill ok mattvgr; hann gat son þaɴ, er Boʀ het
SnE 142konungenn uar harðr ok rikr mikill ok mattugr
BarlC 20027micill ok mektugr
KirjA 828micill ok maktugur
KirjA 185
● verðr mikils
þer hafit ei þorat at hefna Hallz broðvr yðars ... ok erv þer orðnir langt fra yðrum ættmonnum er mikils erv verðir. ok ei mundo þeir þilika skꜹm eða neiso setið hafa sem þer hafit þolat
Heið 747eʀ nu til þess at taka er Þorarenn reð at menn uoro þeir með Barða. er mikilꜱ (lege uoro, cf. ed. note) uerðir ok mikilꜱ attu kosti
Heiðy 10413Þiðrandi var manna vinsælastr ok þótti mikils verðr
GÞiðrˣ 2016
● þykkir/... mikils vert [e-m] [um e-n/e-t]
ok þotti ollum Norðmonnum mikilꜱ vm hann uert. ok hofðu hann i kiærleikum með ser
Heiðy 10729þat mal hefir her verit at ræða a þinginv, er mickils er vm vert
StuᴵK 4318⸢‹M›ikils þiki [var. mickils þickj AM 589 b 4° “B”] mier vert fie þitt enn meira miklu vinskapur
var. Sams 1413: AM 589 b 4° “B”
● virða mikils [e-n/e-t]
Mykils er virðande miscun guðs
HómNo¹² 687ok þottuz menn sia a honum stormennzku ok virði hann þau biæði mikilꜱ
Heiðy 10713Hár svarar: Sva mikils virþv goþin vé sin ok griþa staþe, at eigi vildv þav savrga þa með bloþe vlfsins
SnE 384
9) [af e-u / at e-u] [við e-n / fyrir e-m] imponerende, beundringsværdig, storslået, prægtig, fremragende, magtfuld, stor
●●● Mikill mon haɴ verþa fyr goþe. mona haɴ vín drecka ne þat er afingit er
~ lat.erit enim magnus coram Domino
Vulg Luc 1,15 HómÍsl⁶(1993) 5r17su en helga þionasta af iamfmiklom crafste sem hon es. ma eige at sva lítlo legiasc. at eige verþe hon hveriom maɴe aɴattveggia at eɴe mesto lícn eþa at a falz dóme
HómÍsl²⁴(1993) 36r24Mikli[r] ero tøendr hvarstvegia mals
SilvFrgIV 1125⸢mykyl er [var. mikil AM 232 fol 1ra6; mẏkil AM 231 I fol 8ra9] oc margfolld. er guðs miskunn
Menota: 20va8 BarlA 3722leizc honom maðriɴ með miclo ifirbragþi. oc grvnar hveʀ vera mon
Mork 4108bro᷎þr .ij. ... Hermundar synir. ok bro᷎ðrungar Barða. at frendsemi. ok attv goða kosti fiar. ok micklir kapꜱ menn ok goðir aræðiꜱ
Heið 667Sva er sagt at hann se ecki mikill þegn við aðra menn af fe sinv. þo hefir hann o᷎rit
Heið 7727Ok þat er sagt at maðr het Þorliotr kappi mikill. hann atti heima a Veggivm. svmir segia hann fra Sleggiv-lo᷎k
Heið 9219ok þott T. (ɔ: Tryggvi) konungr veri mikill agetis maðr. þa kom honum þetta a v́vartt ok verþr vornin skom
ÓTOddS 534gerðiz þa mikil fregð af O. (ɔ: Óláfi) viða vm ꜹstr vego ok allt kom frett af honom i Noregs veldi ok hans dyrðar verkvm
ÓTOddS 4329let bua til mikillar veizlo
HkrEirsp 16132Þessi madr Johannes mon michill verda i guds auglite, oc mun han eigi drecka vin eda afengen dryck
~ lat.erit enim magnus coram Domino
Vulg Luc 1,15 JBapt¹ 8433Hann var ríkr ho᷎fðingi ok málafylgjumaðr mikill
NjR 57þar er Barði iij uetʀ i mikilli sæmð fra konungi ok ollum Uæʀingium
Heiðy 1082Miklir þickia mer þesir firir ser æsirnir, ok eigi er vndarligt, at mikill kraptr fylgi yðr, er þer skvlot kvɴa skyn goþanna ok vita, hvert biðia skal hverrar bænariɴar
SnE 3123Þa spyʀ Vtgarþaloki Þor, hvat þeira iþrotta mvn vera, er hann mvni vilia birta firir þeim, sva miklar savgvr sem menn hafa gort vm storvirki hans
SnE 5517Þa mælti Vtgarþaloki: Avðset er nv, at mattr þiɴ er ecki sva mikill, sem ver hvgþvm, en villtv freista vm fleiri leika?
SnE 576ok þat veit trva min, at aldri hefþir þv i hana (ɔ: borgina) komit, ef ec hefþa vitat aðr, at þv hefþir sva mikinn krapt með þer
SnE 598En hvat sem at var gert, sacaþi hann ecki, ok þotti þetta ollvm mikill frami
SnE 642uarla hefer fengiz her iafn mikill maðr að hræysti ok mannkostum
Rómv595(2010) 20911●●● En þat er engillinn sagði hann mikinn mundu verða, skal eigi sva skilia, at sæll Johannes mundi mikill vera at likams vexti, helldr ... at hann mundi mikill verða at mannkostum ... þviat eigi gerir vallarsyn manni‹nn› mikinn fyrir guði
JBapt²A 8544Svá segja menn, at Hrútr væri svá á þingi eitt sumar, at fjórtán synir hans væri með honum. Því er þessa getit, at þat þótti vera rausn mikil ok afli; allir váru gørviligir synir hans
Laxd 5817Óláfr þakkar honum boð þetta með mikilli snild ok fǫgrum orðum
Laxd 7315Þuríðr var vitr kona ok skapstór ok skǫrungr mikill
Laxd 1052Hann var farmaðr mikill, kurteiss maðr ok vænn, mikill ok sterkr. Hann var metnaðarmaðr mikill ok skáld gott
NjM 10513Hann var farmaðr mikill, kurteiss maðr ok vænn, mikill ok sterkr. Hann var metnaðarmaðr mikill ok skáld gott
NjM 10515Hann er at vísu allmikill ágjætismaðr
Æv¹⁷ 6127Sat hann þar með fiølmenne vm uetrinn ok hafðe ravsn mikla i bui
StuᴵᴵK 30326konungr svarar ... sie ek at þu ert maðr gilldligr ok ero menn stæʀi en þv en færi vænni ok mikit er þitt yfir bragð. Finnr mælti. Þa skipti hversu gott væri mitt yfir bragð ef mikit er
FinnÓT 11113hann var maðr skapsto ok grimmr. ok atgerví maðr míkíll
Huldaᴵᴵ 23410Eíngí maðr hefir sa komit í Noʀeg er allir menn mætí jafnmikils. eðr jafnmiklv mættí raða við alþíoð sem hann
Huldaᴵᴵ 2812finnaz þau uo᷎tn sem sua mikillar ok heilsamligrar natturu eru. at ...
Stj¹ 9126hann uar jþrottamadr mikill
ÓHFlat 1844voru þeir Gudro᷎dr fostbrædr ok nærr iafnnalldrar ok badir hinir efniligzstu ok atgerfuismenn myklir
ÓTFlat 4732Til mikils no᷎ckurs skal sia fæddr, ef lifi helldr
Ambr 2917⸢miclir [var. mjúkir AM 532 4°ˣ “D”] i máli
KirjB 9118Mikil þykki mér saga þín, sagði kerling
EgÁsm 4016Hakon kongr hafdi mikla rausn vm jolinn
Hák81 39717var hann ok sialfur at dratta madr mikill
Eb309(2003) 2917hér váru bóndasynir tveir, afburðarmenn allmiklir
Gr 22431hann er allmikill kappi og burtreidar madur suo mikill ath eingi situr ij sodli fyrir honum
Hect 12611mikil
~ lat.Magna est gloria eius in salutari tuo
1611 (Vulg Psalm 20,6) GlossPsalt 1712hann býr til veizlu mikillar, var þar bær mikill ok stórmannligr
Hávˣ 5817þat er hǫfðingligra, at sá, er yfirmaðr skal vera annarra manna, sé mikill í flokki, sterkr ok vápnfœrr betr en aðrir menn
Hkrᴵᴵᴵˣ 29214trautt voru dæme til ad neyrn madur hafdi jafn mykid näm numid, nie þuilyktt ä jafnlangri stundu
PBpˣ 40917er hann sterkur ath afli og rídur hest allvaskliga og mikill atgerfiss madur wmm marga luti
Þiðrᴵˣ 34821
● mikill af sjálfum sér
● mikill fyrir sér
man yðr ogorlect þikcia hve mikill hann er firir ser
ÓHLeg 3135Hreiþarr ... geriz mikill maþr fyr ser
HreiðMork 13630hann er goðr dreingr ok mikill firir ser
Heið 651ok er at gangr þeira langr ok harðr. ok lykz með þvi at hvarir tveggiv erv sva þrair ok kappsamir ok micklir firir ser at þvi liggia þeir allir davðir at skilnaði
Heið 9320Þessir menn varo allir ætstorir, miclir fyrir ser
Orkn325I 1283mun Svanr taka við þér báðum hǫndum; ok er hann svá mikill fyrir sér, at þangat sœkir þik engi
NjR 363hann er mikill fyrir sér
ǪrvS 576þat er nú bæði, at þér eruð miklir fyrir yðr, enda þykkir yðr þat
ǪrvS 5912konungr suarar. a þa leið. wer hofum frett. til þin. Barði. segir hann at þu ert ættstorr maðr ok mikill firir þer
Heiðy 10520Þa mælti Gangleri: Miklir þickia mer þesir firir ser æsirnir
SnE 3122Þa mælti Gangleri: Fvrþv illa barna eign gat Loki, en ꜹll þesi systkin erv mikil firir ser
SnE 381mikill er Oþiɴ firir ser; morg dæmi fiɴaz til þes
SnE 451Þa mælti Gangleri: Allmikill er firir ser Vtgarþaloki, en með vælvm ok fiolkyngi ferr hann mioc
SnE 615en þat ma sia, at hann er mikill firir ser, at hann átti hirðmenn þa, er mikiɴ matt hafa
SnE 617hann uar þo hinn gerfilikzti maðr ok mikill fyrir ser
EbWolf(2003) 15710hon var mikil firer ser
EgM(2001) 5721Sigmundr Þorkelsson þóttisk maðr mikill fyrir sér
Glúm 164Bersi hét maðr, er bjó í Saurbœ, auðigr maðr ok góðr drengr, mikill fyrir sér, vígamaðr
Korm 22410hann var auðigr maðr ok mikill fyrir sér
Laxd 342hann þótti mikill maðr fyrir sér
Laxd 2184Hon var mikil fyrir sér ok fjǫlkunnig mjǫk
Reykd 19124og uard hann alldre unen. þuiat hann uar bædj fiolkunnegr og mikell fyrir ser
Vilm 1521Bio᷎rn gullbere gio᷎rdízt mikill madur fyrer ser
Harð 11912hun giordízt audíg kona. Ok mikil fyrer ser
Harð 12118Þorbiorn var mikell firer sier og osuyfur vid sier minne menn
Eb447(2003)ˣ 3821miklir eru þeir sem á hvíta Krist trúa fyrir sér
KlmBˣ 24828hann ... var mikill maðr fyrir sér sem ætterni hans var til
Vatnˣ 392ertu eigi hans jafningi, þóttu sér mikill fyrir þér
Vatnˣ 7617minnast þeir ꜳ hversu mikil storvirke hann hefer gior edur hversu mikill hann er fyrer sier fyrer allra lvta saker
Þiðrᴵˣ 1915
10) gavnlig, nyttig, kyndig, dygtig
11) udbredt, almindelig
12) vigtig, betydningsfuld, stor
Nu skiptir þat eigi allmiᴋlo þa men er nu ero i heimnom hve lanct þat skéiþ er. er þar er amiþli dráps anticriz oc dómadags
HómÍsl⁴³(1993) 71v11ok svor mikinn æið at alldregi skyllda ec hæill værða ne grœðeng fa
Menota: 19rb10 Streng 229eigu þeir um at dꝍma er i dome sitia oc dꝍma þeim er nei kveðr við skulld eið sva mikinn sem hann a at synia at logmale firi fe þat er hann var kvaddr
Gulᴵ 238Þetta er mikill drꜹmr
Fornk 627Þorarinn ferr langt a leið með þeim. ok hefir umb rað um ferð þeira. honum þickir mikit undir at þeim fœriz vel
Heið 7723hann kemr a vett fanginn. ok ser þar ny tiðendi. ok þo mikil
Heið 9511Ok sa atbvrðr gerðiz. at fyr Olaf bar mikla syn
ÓTOddS 3922Friðr mikv̇ll
Eluc675(1989) 677Þa mælti Gangleri: Þetta erv mikil tiþindi, er nv heyri ec
SnE 1519Þa mælti Gangleri: Mikil tiþindi kaɴþv at segi‹a› af him‹ni›nvm
SnE 259En iii. lvt a hann, þaɴ er mikill gripr er í; þat erv iarnglofar; þeira ma hann eigi misa við hamars skaptit
SnE 2912þar var sva mikill griþastadr
SnE 651Har segir: Mikil tiþindi erv þaþan at segia ok mǫrg, þav en fyrstv, at vetr sa kemr, er kallaðr er fimbvlvetr
SnE 707Þa verþr þat, er mikil tiþindi þickia, at vlfriɴ gleypir solna
SnE 7020Ek *ber yðr⸣ boðskap minnar frv Serene ... enn þat er sva mikit, at hon byðr yðr i dag til mꜳltiðar
ClarA 550er hon gekk í kirkjugarðshliðit, þá sá hon draug standa fyrir sér. Hann laut yfir hana ok mælti: mikil tíðendi, Guðrún, sagði hann. Guðrún svarar: þegi þú yfir þeim þá, armi
Laxd 28212Enn þetta þotti monnum micil merci, hve gvði hafdi licat at-ferð Ingimundar prestz, er hann skyllði sva lengi legit hafa vti með hæilvm licam oc oscoddvm
StuᴵK 1537Ion sagdi tiþindin micil oc goð, heraðz-menn i Skaga-firði skvlv eiga fvnð a myrgin oc kiosa ser biskup, oc mantv kiorin vera
StuᴵK 2567●●● þat var siðr mikill eɴa rikaztu *konunga at drotning skylldi eiga halfa hirðina ok hallda með sinum kostnaði
ÓTᴵ 10912Eina nott bar fyrir hann i suefni mikla syn ok merkiliga
ÓTᴵ 15211kvað ecki hæfa at bera slikt ꜳ konungs borð ꜳ iafn mikilli ha̋tið sem i hond ferr
ÓTᴵᴵ 8716hann þikiz vita at keisarinn hefer a einn huern hatt mykit erenndi sidan hann sialfr reid
DrJ 497Guðmund dreymði draum mikinn
Ljósv 583sidan er Silvester hafdi sva mikinn frid gio᷎rt ꜳ medal manna, at hann hafdi o᷎llum komit ꜳ einn sid at trua ꜳ gud fo᷎dur ok son ok helga‹n› anda, þa ...
Silv 27627●●● eigi er þat ok mikilmanligt at uera mikill j ordum en litil i giordum
Rém 27722mun ek heldr hætta til, hvárt ek komumk til lands. Mikit þykki mér þat, segir Illugi, því at vit erum upp gefnir, ef þér verðr nǫkkut
Gr 23817Þat ero miclar iartecner hvat hlýþner laɴzmenɴ váro þeim maɴi es hann com því framm
Íslbˣ 3636þa suarar Hilldibrandur. Ek mꜳ nv ei fara med þier ath sinne. kantu nokkur seigia ny tiþinndi? ek kann seigia mikil tiþinndi, seiger Konradur. Ermenrek kongur er daudur. þa suarar Hilldibrandur
Þiðrᴵᴵˣ 34427
● margr ok mikill
kongr ... spurdi þa tiþenda. en þeir so᷎gdu mo᷎rg ok mikil
KlmA1980 10811spurði hann tíðenda. En Margamar segir mörg ok mikil
KlmA 38525Ma vera ‹ydur þyke› sem eg hafe litlar mædur edur vanda j minu ryke, en mier þyker margar vera og miklar. Enn þo ad mikill og margur vande sie ad styra med hofsemd miklu ryke, þa ...
ÁBpˣ 867Ma vera ‹ydur þyke› sem eg hafe litlar mædur edur vanda j minu ryke, en mier þyker margar vera og miklar. Enn þo ad mikill og margur vande sie ad styra med hofsemd miklu ryke, þa ...
ÁBpˣ 868
● er mikit fyrir [■] [e-m]
13) (om kærlighed el. venskab) varm, inderlig, venlig
Skilðuz þeir Aðalsteinn konungr með uinatto mikilli
Eg162θ(2001) 891oc uelldr þui su en micla ást oc uinatta. oc forɴ felags skapr er með ocr Egill hefir uerit
Eg162θ(2001) 1603Nv verðr þar fagna fundr mikill með þeim frendom er Barði hittir systur sonu sina. segia hvarir ꜹðrvm tiðendi
Heið 7229at konungsens of mikell bliðskapr gefr ærkibyskupenum valld til þæss
Thom¹ 4612Rǫgnvalldr var i allmicklum kærleikum við drottning ok sva við Ulf ráðgiafa
Mág¹A 814Nú skalt þú vera vinr minn mikill fyrir húsfreyju minni, því at hon mun engu orði trúa, því er ek segi
NjR1908 3977varð hann dreginn til slikrar vhęfo oc illzko af ofmikilli heiðinna kvinna ast
StjC 5776Gørðiz fóstbrœðralag mikit með þeim
ǪrvS 718er Þorolfr þar i allmiklum kærleikum af konungi ok baðer þeir Barðr
EgM(2001) 1126skiljask þeir konungr með allmikilli vingan
Laxd 748Varð þar mikill fagnafundr
Laxd 28517þurfa menn ecki her lysa vanstilli fyrir þessa savc, þviat conor kvnna með ymsv moti at leita eptir astom; þvi at lengi hefir vinfengi ockat Þorbiargar verit mikit
StuᴵK 11310Eptir *andlat Sturlu vanði Ari enn sterci ferdir sinar i Hvam, oc gerðvz með þeim Gvdnyio kærlæicar miclir
StuᴵK 2324Væiztv brodir, at Guðmundr biskups-efni hefir ecci mickill vin verit i malvm varvm Sigurdar
StuᴵK 26526Enn eigi leiddiz hennar lockan af likamsins girnd edr munud at þi sinni. huerrar er hann kendi eigi fyrr en hann hafdi etit eplit. helldr af nockurum ofmiklum ok uanstilltum uinattu kęrleik
Stj¹ 3837er þu fekth þa æigi til gætt, er *þú vart⸣ adr komin i allmykla kærlæika
Orkn 7012reisizt af ofmikille ast veralldligra audæfa
Theol AM 672 4°¹ 2r21en margir hǫfðu verit miklir vinir fǫður hans, ok var honum þar fagnat með allmiklum kærleik
Hkrᴵˣ 36114
● er ekki mikit [með e-jum]
14) dyb, tung, svær, som påvirker meget
es flestom oc ósárara þó nøcqui eɴ. bǽþi frǽnda dꜹ́þi eþa sva fiárscaþi. helldr en hitt ef siálr (“ɔ: siálfr”, ed. note) hefir all miᴋla quꜹl a sér
HómÍsl²⁹(1993) 44v12þa sa enn ebręski maþr a honom mickla vgleþi oc melte. fyrir hueria sǫk com tu hingat
Mar655XIX xxxi7Oft fellr mikill harmr a litilli stunndo
~ lat.dolor ingens
Pamphilus 2719 Pamph 1199firir sakar ofmykyllar ræzlo
BarlA 4735bva sitt akall með mykum otta oc ræzlo. til guðs
BarlA 7630drottning før braðan bana. oc engan lvt bar O. (ɔ: Óláfr) með iafn miklo striðe
ÓTOddS 3618stenðr vpp einn gamall maðr ... ok melti kunnum wer mikla oþauk at menn skattyrðiz her huart er þat gera varir menn eðr aðrir
Heiðy 1011Hann gengr þar til, sem hofit hafði staðit, ok mælti síðan: mikit er þat at vita, er bœr sjá skal fallinn, ok alt aleytt þar sem hann var
ǪrvM 19211nú munum vér fara ferðar várrar, ok hirði ek nú ekki at horfa hér á land upp, en mikit er eptir slíku at hyggja
ǪrvM 19218(þeir) woru lostnir myklum otta
Maurus 67414hon matti ecki mæla fyrir of mikilli hræzlu
~ lat.pre nimia formidine
7116 Dugg681a 712mikit er at bíða ellina, er maðr skal svo óskyggn vera, at hann sér ei, hvat um er ‹at vera›
Mág² 763o vei hvat mikit er mier þat ef eg skal nv eiga at skiliazt vid yckvr
GregBpReyk 117vttan myklar sorghar
DN IX (*[1339]›apogrˣ) 13337Allmikill harmr er þat, ok svá mun þér þykkja, Svartr, er þú skalt vera ánauðigr maðr
Ebˣ 656Honum þótti dala eptir, þar sem døkknat hafði gullit, ok sýndizt honum mikit þorrit hafa. Hann mællti: Mikit er at verða fyrir þessu fjártjóni
Gautr¹ˣ 911nu er þat mikit at vita a gamals alldri, at eiga þa sonu er eigi þyckir meiri karlmenzka yfir enn þar se konr aðrar
Gíslˣ 117
● koma til mikils [e-m]
● kemr eigi til mikils
● fǽr/fǽsk mikils [e-m]
honom fek mikils es hann heyrþi iartegner eɴs sela. thorlacs. biscops ... oc baþ eɴ sela. thorlac. biscop. meþ torvm. At hann scylde honom necqeria lícn veita
ÞBpCod645 291þv attir þer kono. ok mister hennar. ok sva mikils fekzs þær (ɔ: þér). at þv grezt sva hatt at heyra matti vm alla Noregs bygð þin harm
ÓTOddS 3627●●● honum fekz sva mikils þa er hann vaknaðe. at hann flavtt allr i tarom ok høgindin voro vát vndir ho᷎fðe honum
ÓTOddS 4123Oc feck Hafliða mikils viþr-tal þeira
StuᴵK 441þorbio᷎rg matte þá ecke mæla. suo feck henne mikíls
Harð 17316so bar ad hinn siotta dag Jola ad hun tijndi mali sijnu. þetta fieck hennj mikils
JBpC(2003)ˣ 15830
● þykkir mikit [e-m]
en ér megoþ ǽtla. hvárt nacquat myndi honom iafn mikit þyᴋia sem þat
HómÍsl⁴³(1993) 72r22honom þotti þat mikit. er hann scylldi eigi þiccia iafnmenni broþor sins
ÍvIngMork 35416Ecki þvrfv viþ vm þat at røða. mer þiccir mikit at gera þic reiþan
Mork 11413Oddi þykkir þetta svá mikit, at aldri beið hann fyrr þvílíkan skaða
ǪrvS 7118þotti honum mikit andlat drotningar
KlmA1980 6013Philippus konúngr tók sótt ok andaðist ... Þetta þótti mikit öllu landsfólkinu
Trist² 421sat (konungr) jafnann ꜳ haugi drotningar þuiat honom þotti micith frafall hennar
~þetta þotte sancte Osvallde mikit vera at hann uisse ecki hverrnenn þessv skyldi af stad koma
OsvReyk 752þiker henni allmikid ad skiliast vid hann
Fljˣ 2919drucknudu þau þar oll ... Helgi s‹a› upp-a misfarar þeira, og þotti allmikid
Fljˣ 348Honum þotti mikid, er þeir skildu, og ollum þotti mikil hans fra-for
Fljˣ 585
15) problematisk
16) (om gode tider) god, gunstig
En þat corn er hann fere í goða iorð. þa fec hann þar mykit ár ok margfaldan á-voxt
HómNo¹³ 7027Í hans ríki var ár mikit ok friðr góðr
Enc764² 41313
17) (om vejr) streng, hård, (om store mængder nedbør el. lign.) voldsom
hann gek siþan til vatz .I. hvern dag. of scamdegi. oc sat a ísé allan dag. i allmiclom cvlþa. oc veide eki
ÞBpCod645 254of vetrardag i frosti miklo
Martin¹ 5555allir þeir vinndar er viðr suðr ætter eighu nockot. þa ero þeir bæðe bloutare oc lærre en aðrer vinndar. Sva gera þeir vinndar ok iðulegha um vetrom storan þœy ok mykinn
KgsFrgβ 1397Hann for einu sínni. vm mykyt fiall. oc þa kom at honom mykyll stníor oc illviðri
BarlA 5642er ofmykyl dogg. eða væta fellr a hana (ɔ: jǫrðina). þa firir verðr hon siolf. með ollum sinum avexti
BarlA 1238þeira metnaðr þrutnar sva sciott af metorðonom. sem litill lǽcr af miklo regni
Alex 425þa gerir regn sva mikit at fvrða var at
Þiðrᴵ 7915þeir fengv vetr mikinn sva at við sialft var at kvik fe þeira mvndi deyia
LdnHauksb 7230þui næst go᷎rir a él mikit
Jvs7 2929gerþi veðrið sua mikit ... sem uliklikt mun þikcia
SvEirsp 27515vetr sa kemr, er kallaðr er fimbvlvetr; þa drifr snær or ꜹllvm attvm; frost erv þa mikil ok vindar hvasir, ecki nytr solar
SnE 709einn fellivetr mikinn gekk hann ór Hjarðarholti ok þangat sem nú heita Harrastaðir ... Þar gekk hann um vetrinn með sextán nautum ok kom þeim ǫllum á gras
Laxd 10520Þann vetr, er Guðmundr prestr var a Viði-myri, var vetr micill, oc horfdi morgvm monnum þvngliga
StuᴵK 2272Þaðan ferr hann nordr til Avxar-fiarðar vm Mavðro-dals-heiþi, oc cemr vedr a fyrir þeim micit oc hart oc kafa-rið
StuᴵK 25710id mikla vedr
AnnL 251b34sigldi hann nú burt af Gautlandi ok suðr til Danmerkr. Einn dag í miklu veðri þá stóð maðr á bjargi ok beiddi fars
Bós 822sagdi Laurencius byskup ad þad var hans ætlann ad mikill mundi verda veturinn
LBpA 13410hann sagdist hyggia at Michils messu at mikill mundi verda veturinn
LBpA 1352þá var mikill vetr, ok feldu menn mjǫk fé sitt
StuᴵᴵR11127ˣ 3119
18) (om mørke el. tåge) dyb, tæt
eptir þat gørþi myrcr sva mikit, at vikingarnir sa þa hvergi
Barth² 76624(fig.) ⸢mykyl [var. mẏkil AM 232 fol] mœrkua þoka
BarlA 11329Nu riðr Illhvgi eptir þeim við .c. manna ok nv lystr a miorkva miklvm ok verða nv aptr at hverfa
Heið 967med sua mikle (!) myrkre at einghe madr visse huort var natt edr dagr vte ne inne medan nidr rignde sandinum a jordina
AnnL 26231gerir á svarta þoku svá mikla, at hann sá hvergi frá sér
Bárð489 298
19) (om lys) klar, stærk
20) højlydt, støjende
Þa geyrðiz þys mikill a þingino. En menn voro þar allir vapn lꜷsir
Eg162θ(2001) 1003var gǫrr at hans máli mikill rómr ok góðr
NjR1908 37617varð rómr mikill ok góðr gǫrr at máli hans
NjM 4126Judas ferr imoti med litit lid. ok þa er þeir mættuz. mælltu hans menn. þat er engín forsea at beriaz vid iafn míkinn her. Latít mik æigi heyra ku yduarn iafnmikínn
Gyð(1995) 2113heyrðu þeir óp og háreysti mikið og allmikla skellihlátra
Jǫkulˣ 534blíðmæltr ok mikill rómrinn
StuᴵR8ˣ 49315
21) vandrig, svulmende
áin var mikil
NjR1908 38015Áin var ákaflega mikil
Laxd 4011áin var mikil
NjM 4172ok fę́r ser þar hest. Riðr nu til Eski-dals-vaðs. Var aáin mikil, ok syndi hann þar ifir
StuᴵK 56021Ridv þeir þa ofan til Amotz-vads, ok var áin helldr mikil
StuᴵᴵR 17134
22) (om kød) grov, ?svært fordøjeligt
23)
● mikit [á e-u / til !]] (n. sg. = adv.) næsten, nærved
koðuz þeir haua seð segl Magnus konungs mikit a fiorða tígi
SvEirsp 3069Mikit á avðro hunndrade var boðs-manna Gizurar, enir beztu be᷎ndr or avllum sueitum þar i nand
StuᴵᴵK 18924vid ... verdvm mikit til drektter j helvite
AugReyk 1057saug var og micid til vtslitin
DI VI (*1537›AM 262ˣ) 5803
I. B. mikils (gen. sg. = adv.)
● ?mikils til [!] ?temmelig, alt for
I. C. mikinn (m. acc. sg. = adv.; cf. Nygaard 1905 89)
meget
● berask mikinn á [!] føre sig frem, optræde pralende
● fara/... mikinn sejle/ride/... i rasende fart
i þenna tima sia menn atskip rendi akafliga mikinn at lyptingunni a O. (ɔ: Orminum) langa
ÓTOdd 2098gengv scipin ⸢mikinn (cf. ed note: “kunde også opløses mikit, jfr. v. l.”) [var. mikit AM 325 VI 4° “325 VI”] ut ifir *grvnnit
ÓH 3718snero Birkibeinar þa eftir farveg þeirra ok foro ⸢mikinn [var. mikit Hák81 4156]
HákFris 45233Vargarnir fóru mikinn ok hingat þótti mér þeir stefna á Svíþjóð
HG 1222sér hann, hvar maðr ríðr ákafliga ⸢mikinn [var. mikit AM 152 fol]
HG 5630Hann keyrði þá hest sinn ok ríðr mikinn
NjR1908 853þeir róa mikinn ok stefna at þangat
NjR 20323sex menn gengu innan ór Þingskalanesi ok foru ⸢mikinn upp [var. miked ut Eb447(2003)ˣ 20428] eptir isinum
EbWolf(2003) 20531Hann keyrir þá hest sinn ok ríðr mikinn
NjM 9719Gunnarr er úti ok sér smalamann sinn ⸢hleypa at garði [var. ríða at garði ok hleypti mikinn var. Njála 2415: AM 162 B η fol “Cη”]
var. NjR1908 12016 → var. Njála 2415: AM 162 B η fol “Cη”Riðu þeir þa mikin vndan
Hallfr61 2913Ok er þeir sigldu mikin ꜳ̋ einn dag. sitr herra bẏskup ofarligha ꜳ skipinu
~foru þeir þa ⸢mikinn [var. micit Hák81 55614]
HákFlat 15015Hann reid aa-kafua mikinn ok var hestrinn miog modr
GullÞ 2822bad, at gud skyllde birta honum, hvadan af dio᷎fullinn drambade sva mikinn
VP 47215nu hleypr fantrin suo mikin, ath hon kemz huerghi nær honum
ClarB 2012Áivangar váru litlir á fjallinu, ok riðu þeir mikinn ofan í byggðina
Gr 4519nú hafa þeir ⸢mikit [var. miken AM 590 a 4°ˣ] riðit undan
var. Mág² 5819 → Mág AM 590 a 4°ˣ 21v21hann sá ríða marga menn vápnaða eptir gǫtunni frá Grímsstǫðum, ok riðu heldr mikinn
StuᴵᴵR11127ˣ 25112
● láta mikinn [yfir sér]
lata nu allmikinn yfer ser sem uon er
Rém 17325seger at þat være enn meire frame og mannraun, ad berjast vid hann helldr enn vid konur, þö ad þær läte mikinn
SigrFrˣ 6914
● taka mikinn [af !]
opt kan þat at at beraz at fals er blandit sonno oc mego ver þvi eigi mikinn af taka en etlom þo at eigi mvni rivfaz þessir. en kvnna þock þeim er vm ma bæta
ÓTOddS 214Undarligir menn eru þit, er þér sitið hér, en bóndi sé drepinn úti ok nǫkkurir menn með honum, ok mun aldri dáð í ykkur, segir hon. gunnarr kvað hana taka mikinn af ok kvað þess lítla þǫrf
GÞiðrˣ 20020
I. D. miklu (dat. sg. = adv.)
1) [fyrir e-t / eftir e-t] længe (før/inden/efter]
þeir fyr lito þaɴ boreɴ es þeir visso micklo fyʀ at boreɴ mønde verþa. oc hvar haɴ meonde boreɴ vera
~ lat.longe ante
GregHom 111123 HómÍsl¹⁹(1993) 28r28Þangat var Victorinus vanr at coma til bǿna hveria nott miclo fvr tiþir oc biþia fvr ser með opligom torom oc micilli iþron svnþa
Hóm677 681ok sagðe miklo eptir andlat hans Haralldi konunge
ÓTOddS 15326miklu fyrir hans daga edr litlu
Stj¹ 5413Ef tveir menn eða fleiri eigu afrétt, sumarhaga eða vetrhaga þann saman er fé gengr sjálfala í, ok sá er mishaldinn þikkiz af skal stefna þeim ǫllum til afréttar er móti eigu eða til haga, svá miklu fyrir, at um lið megi sýsla
Jb 1852
2) (intens.)
‖ (+ compar.) :
ero þeir hins fúsari micᴋlo at gera þat es þeir vito at gott es
HómÍsl⁴³(1993) 73v9Myklo er villdra felauss maðr ok fríðr ef hann er hygginn ok væl mannaðr at daðom ok drængscap
Streng 724oc hitt enn ⸢myklu [var. miklu AM 230 fol] ovisare
Menota: 30ra26 BarlA 5417En sua myklu mun. sem sol er líosare en nattar myrkr. sua myklu er oc su sœmd oc sæla. meiri oc mattgare
Menota: 58va24 BarlA 10631Her taca þeir nv meira fe miclo i þeꜱi borg. en í enni fyʀi
Mork 7214þa mælti konongr. þetta er gott sverð oc þetta vill hann sialfr bera. þa mælti velent. þetta er ecki mioc gott sverð oc miclo scal þat betra vera aðr en ec letta
Þiðrᴵ 988kvez hann mvnv eigi sva miklo fusari undan at riða helldr en þeir. ok skulo þeir þeꜱ samkvæðiz giallda
Heið 8912er hann er kvaddr af heimi. þa ligr fyrir honum miklo meiri dyrð en ek kvnna vm at tala
ÓTOddS 2122einn sa þeiʀ ok meira miklo en aðra ok vena ok itarligra en fyʀ hefðe þeiʀ sétt
ÓTOddS 4624huersso mycklo (ms. mẏcko) ek em vanfęʀi til at gǫraz hofðingi fyrir
HkrEirsp 10620 → ms. 30r20skip ⸢*myclu [non emend. miyclu] meira ok friþara enn Traninn
HkrFris 1486n.Mycklu er hestr þessi verri
Mág¹A 637⸢Miklu [var. mẏclo AM 162 B δ fol] eru þrælar atgørðameiri en fyrr hafa verit
NjR1908 8611ok finn (lege ek, cf. ed. note) þat til saka segir Bardi ad þu ert myklu meiri nidingr en duganda manni sami ad eiga þik ad mág
Heiðy 986en Dꜹckalfar bva niðri i iorþv, ok erv þeir vlikir * synvm *ok myklv vlikari reyndvm
SnE 2513Þa svarar Har: Sat er þat, er þv segir; allmikit fiolmenni er þar, en myklv fleira skal eɴ verþa
SnE 425en eigi mvndag kvɴa at mæla þvilikt við Asaþor, ef ec hefþa eigi set *, at þv ert myklv miɴi firir þer, en ec hvgþa
SnE 5713sagþi þa Hymir (!), at þeir voro komnir a þær vaztir, er hann var vanr at sitia ok draga flata fiska, en Þoʀ qvezt vilia roa myklv lengra
SnE 628Þeir sá sel í strauminum um daginn, meira miklu en aðra
Laxd 5012⸢Myklv [var. Miklu MarS 5762] var hon fegri
MarS 24019Miklu eru þrælar atgerðameiri en fyrr hafa verit: þeir flugusk þá á, ok þótti þat ekki saka, en nú vilja þeir vegask
NjM 9823er ⸢miklu [var. þat myklu var. Njála 2716: AM 133 fol “B”] drengiligra, at menn vegiz með vápnum
var. NjR1908 13518 → var. Njála 2716: AM 133 fol “B”Nv er þat myclo torvelligra oc * olicligra, er ek villda at * væri. Þat villda ec, at Iora biskups dottir anðaðiz, enn Þorvalldr Gizurar son færi hingat oc bædi min
StuᴵK 24921var hann þa myklu hermannligri enn vm kuelldit
StuᴵK 4576Fíeck Norðbrikt sva valld ifir þeirrí borg. ok tokv þeir þar miklv meira fe. en i hínní fyí
Huldaᴵ 11025⸢Miklu [var. mẏkklu AM 229 I fol] betra
Stj¹ 2869Oddi er ætlaðr aldr ⸢*miklu [non emend. mikklu] meiri en ǫðrum mǫnnum
ǪrvM 4617n.þat iattar ek at þin verk erv myklu fleiri ok meiri midil vpp hafs ok enda
~tok konungr at fremia myklu meire blot en fyrr
HHábr 5804ok eigi myklu sidar kemr at henni annar eingill
Mar720 27323miclu fleiri
KirjA 4724myklu meír
~ lat.et dulciora super mel et fauum
1225 (Vulg Psalm 18,11) GlossPsalt 1325þat sǫ́ hǫfþingiar oc góþer menɴ at Ísleifr vas myklo nýtri en aþrir keɴimenɴ þeir es á þvísa laɴdi nę́þi
Íslbˣ 3419miklu eru hér fleiri góðir menn saman komnir, en hér muni nein flærð eða svæla til nǫkkurs manns ger
StuᴵR440ˣ 199Ek vil bjóðaz til ferðar með þér, ok ætla ek at vera þér miklu meiri en einnhverr bóndi
StuᴵᴵR11127ˣ 154
‖ (+ superl.) :
langskipet gecc miklu mest fra aðrum skipunum
ÓHLeg 6426En æf uaran værðr a folkino eða a siðum lannzens þa stannda þar myclu stœrster skaðar af. þviat þa ma æi kaupa af aðrum lonndum mæð fe hvarki siðu ne manvit æf þat tyniz
Kgs 5122hann hafþi miclo minzt lið
Þing¹Mork 37619hæfz nu her en .viij. orrosta. sea er af ollum þeim mikklu harðazt oc hættligvzt
Þiðrᴵᴵ 2220þessi (konungsson) er æn mycklu mestr firir ser bæði at afli oc at giœrvi
Þiðrᴵᴵ 279Skvli iarl var ⸢miclo bliðaztr þessa daga til konvngs [var. micklu blidari til kongsinns enn fyr þessa daga Hák81 33515]
HákFris 41313hinn þriþi var myklu þeirra vfrynligaztr. sá var miog framsnoðinn
HákFris 53729Konungr skeldi it þriðja sinn miklu skjallast
HG 3622Hón ferr ok miklu ⸢djarfligast [var. diarflegar enn fir AM 590 b-c 4°ˣ]
HG 6919þa runnu atian vargar moti oss ... ok var einn miklu mestr
Dpl 16018þessir þrælar váru miklu hollastir Ástríði fyrir umsjá ok verknað
Glúm 211Sv var hín þriðia borg er þeir komv til. er míklv var mest af ǫllvm þeim
Huldaᴵ 1118Foro enn niðr hit .iijia. sinn. voro þeir þa miklu lengz i kafi
ÓTᴵ 3608var þetta skip miklu mest allra þeirra er þar voru
HákFlat 18636enn myklu sizst kann ek þo med her at fara
SvFlat 54029Hinn þridi (maðr) uar miklv mestur vexti ok allra manna vfrynligaztur; sa var miog framsnodinn
Hák81 61518ek átta hund miklu ólmastan, þvíat hann beit til dauðs hvárntveggja hund brœðra minna
ǪrvA 12424þá runnu XVIII vargar i móte oss edur XX, og var einn miklu mestur
DplFljˣ 11821var þa orrastann myklu harðaz
FskAˣ 29413var hann miklu hyggnastr ok spakastr
Hávˣ 5111ok af ollumm róssumm þeim sem þar eru er eitt stód miklu best og ekki þui likt þo leiti vmm oll lønd
Þiðrᴵˣ 3821þann hest hevir hann er grani heitir. hann er broðir falka oc skemmings oc rispa oc miclv beztr af allvm þeim
Þiðrᴵˣ 3559einn (vargr) var miklu mestr
Þórð²ˣ 20125
II. (cogn.)
Refr hinn mikli
LdnHauksb 245Flosi hinn noreni atti Þordisi ena miklv
LdnHauksb 11221Kaupa-Heðinn inn mikli
NjR 5920Alexander in ⸢*mikli [non emend. nikli] Grikia konvngr felldi Darivm konvng
VerA 4016n.Þorgrímr inn mikli
NjM 2403Þa var Sigvatr inn micli vt cominn brodir Eyvinðar, ‹hann hafði verit utan nǫkkura vetr ok verit í víkingu›, oc var hann þar ‹á› Breccv
StuᴵK 18113Sigvatr inn micli
StuᴵK 20123moðir Simonar prests ins micla
StuᴵK 26311hafðe Sighvatr sennt norþan Magnus hinn mikla
StuᴵK 47224Alexander kongr hinn mikli syndi þetta modur sinni, ok þat er eigi utruanligt, er hann sialfr reyndi
Med194 7513Þorkell hinn mikli
StuᴵᴵR 27032Þrandr inn mikli
GullÞ 411Vǫttur enn mikli ⸢ofläte [var. aflade AM 9 folˣ “9”, etc.]
Hrólfˣ 11423‹H›rolleifr hinn mikli
LdnHb105ˣ 6026Þordr mikill
LdnHb105ˣ 6214Þeir hjuggu ofan annat tjaldit; var þar í Dagr inn mikli, bróðir Játvarðar
StuᴵR8ˣ 48314Jǫrundr inn mikli
StuᴵR8ˣ 4973Saxi inn mikli
StuᴵᴵR11127ˣ 25734Constantinus kongur hinn mikli
Þiðrᴵˣ 320
III. (y. isl.)
er þad eckj nog ad lesa margt oc mẏkid fyrir þeim
DI 21920huar af þær hliota ecki annad enn meiginn skaumm oc skada
DI 24730
IV. (y. no.)
Petar ok hans ærfuingigiar (!) skulu æigha sua mykid, sem hans firirmen atto j firnæmfdri jord
DNᴵ 5715þa skuldi Symon eighæ til jampnmykils jn j Jons gardhe oftnempdum swa mykit som sæx ædher tolf men dømde æder mææte honum
DNᴵ 8133
V. (propr. topogr.)
irland ed mykla
Eir544 77b28for brodir Arne Olafs son at curiam oc fann pauann j myklu Florens
AnnLy 2918
VI. (poesi)
(Unsorted)
þotti honum þat lenn minna, en hugur hans stod til. Hann kærde þat ... at landaskipti þat væri eigi ⸢jafnmikit [var. iafnligt HákFris 48116; iafnlikt HákEirsp 56035; iafnt HákFlat 10615], sem verit hafdi j Biorguin
Hák81 47224ma þat (ɔ: electuarium) gefva a hverium tima. ok degi er vill ... svo nockut micit sem valnet. enn ef sott hallnar. þa. ma blanda vid lausnar gross. ok gefva svo nockut mikith j senn. sem adur var sagtt
MedMisc 9933Svo mikit skera j senn sem baun. eda ert
MedMisc 1069Smyr med þvi þar sem þu villtt ath har vaxi. þat stodar svo micit at þo at þu ridir þvi a konu kinnur. þa mun þar vaxa
MedMisc 11823
Form.: mikit (195); mikill (159); mikinn (52); mikil (49); mikla (29); miklu (23); myklu (18); mikilli (15); mikli (14); mikils (14); mykit (11); miklo (9); micit (9); miklum (8); miklv (8); mikid (8); miklvm (7); mykinn (7); mikille (7); miclo (7); mykla (7); miklir (7); miklar (7); Mikit (6); mykyl (6); micla (6); mikillar (5); mickla (5); mikiɴ (5); micil (5); miclir (5); mikin (5); myklv (5); mykyt (4); micill (4); micklir (4); mikilꜱ (4); Mikil (4); mikklum (3); mikklu (3); mikell (3); micklum (3); Miklu (3); micli (3); miclv (3); miclar (3); myklum (3); mykil (3); mickill (3); miclom (2); mykill (2); míkit (2); mykils (2); mykid (2); mycklu (2); myky (2); mykylli (2); mikel (2); (2); mycla (2); mickils (2); micklvm (2); mykli (2); mykel (2); mikkla (1); mikjll (1); mykillar (1); mẏkillí (1); mykin (1); micid (1); miken (1); micklo (1); myklo (1); mykler (1); míkít (1); micinn (1); micka (1); mioklum (1); mikít (1); Mv̇kill (1); mikklar (1); Mykils (1); myklir (1); mikle (1); miclu (1); Myklo (1); míkill (1); myklæ (1); mykynn (1); mycklum (1); myccla (1); mẏkla (1); mẏkillar (1); mykillí (1); mikkenn (1); michill (1); Myklv (1); míklv (1); meiginn (1); mikillri (1); myklarrar (1); miklri (1); mikclu (1); Mikli▹r◃ (1); miᴋlo (1); mykiz (1); miyclu (1); Mykynn (1); míkinn (1); miket (1); myukit (1); miklom (1); Miklir (1); myklar (1); miᴋla (1); mikíls (1); micith (1); mykyll (1); myclo (1); mikílle (1); micklv (1); mykyllar (1); myclu (1); mẏkid (1); mykilli (1); míkla (1); myked (1); mikv̇ll (1); mykum (1); micᴋlo (1); Mycklu (1); míkíl (1); mv̇killa (1); Mikill (1); míkíll (1); mikínn (1); Mikinn (1); mẏcko (1); nikli (1);
Comp.: á·burðar- (3), á·fanga- (1), afla- (8), afl- (2), af·taka- (1), á·huga- (3), á·hyggju- (2), á·rǽða- (1), á·rǽðis- (1), at·fanga- (1), at·gangs- (1), at·gerða- (1), at·gǫngu- (2), at·kvǽða- (3), augna- (1), bjarg- (1), blóð- (1), blóma- (1), borð- (10), bragð- (1), brjóst- (2), brúna- (1), brún- (2), daun- (1), enni- (1), fá·dǿma- (2), fé- (21), ferð- (1), fjǫr- (1), flutnings- (1), for- (2), fót- (1), fram·kvǽmðar- (2), frost- (3), full- (5), gang- (4), gems- (3), gerðar- (1), giftu- (2), glens- (5), gný- (1), góð·vilja- (1), gras- (1), greina- (1), grúa- (1), gǽfu- (1), hamingju- (4), há·vaða- (9), heil- (1), herði- (12), hljóð- (1), hugsanar- (1), hvápta- (2), hvar- (1), hǽttu- (5), hǫfuð- (8), hǫku- (1), í·hlutanar- (1), í·stǫðu- (2), í·þrótta- (1), járn- (1), kjǫt- (2), kosta- (1), kostnaðar- (4), krafta- (2), leik- (3), líf- (3), lima- (1), lim- (1), lǽra- (1), maga- (1), mag- (2), máta- (2), metnaðar- (1), nauða- (1), nef- (6), of·stopa- (1), ó·ráða- (1), orð·slǿgar- (1), ótta- (1), pretta- (1), raun- (2), reyk- (1), róstu- (5), rót- (1), skamm·rifja- (1), skap- (3), skarkala- (1), skegg- (1), skugga- (1), snǽ- (4), starfa- (2), stór- (23), straum- (1), stundanar- (2), sveim- (1), svip- (1), svǽlu- (1), tak- (1), til·laga- (1), trú- (2), um·fangs- (3), um·sýslu- (2), uppi·vǫzlu- (6), upp·vǫzlu- (1), vanda- (1), verk- (2), viðr·gerða- (1), viðr·lita- (2), virðinga- (1), vit- (1), vǫku- (1), yfir·bragðs- (3), yfir·lita- (1), yfir- (1), þrek- (2), þroska- (4), þrótt- (1), þykkju- (4), þykk- (1), þys- (1), ǫr- (1)
Gloss.: EJ; ClV item (afburðr) afburðar-, (all-) all-, (jafn) jafn-, (ofa-) ofa-, of-, (ofr) ofr-; ClVAdd; ClVErr; ClVSuppl _; Suppl1 _; Suppl2 _; Finsen _; Fr item mikinn m. acc. sg., allmikill, ofsamikill, ofsmikill, mykill; FrErr1 _; FrErr2 _; FrErr3 _; LLFrämm _; Hertzb item jafnmikill, ofmikill; HertzbLat _; HertzbTill _; Suppl4 jammikill, ofmikill; Fischer _; Anm _; Bin item Mikla, -mikla, Mikli, -mikli; Rím; LP item allmikill, ofmikill; Med item ofmikill, iafnmikit n., mikit adv.; MedComp _; MedSimp _; WN _; AH item almikill, iammikill, ofmikill; AJ _; deVr item mykill; Fr4 item mykill, jafnmikill, ofmikill, ofamikill, ógnarmikill; NO item allmikill, jafnmikill, ofmikill, ofsmikill; Walter _; ÁBlM; Bl item allmikill; WPA _;
Litt.: Berglund 1988 ; Finnur Jónsson 1914 [ANF 30] 173; Finnur Jónsson 1927-1928 [APS 2] 68; Gering 1916 [ANF 32] 11, 17; Grøtvedt 1939 92, 147; Gunnar F. Guðmundsson 2000 140, 298-9; Guðbjörg Kristjánsdóttir 2000 161, 165; Hansen 1983 [ANF 98] 22-23, 25; Heidermanns 1993 405-406; Hesselman 1913 44 fodn.; Housken 1954 [ANF 69] 29; Hreinn Benediktsson 1978 [ANF 93] 48-62; Hægstad 1899 53-54, 63; Hægstad 1899 63; Hægstad 1915 45-46, 48, 49; Hægstad 1915 58; Hægstad 1916 21-23, 104, 105, 111, 186; Inga Huld Hákonardóttir 2000 227; Lundeby 1947 [ANF 62] 35; Mundal 1974 127; Musinowicz 1911 22 ff.; Nygaard 1917 17, 22; Seip 1955 113 126 129 132 163f 166 191f; Seip 1955 48, 74, 141f., 191; Storm 1887 [ANOH 1887] 357-358; Sturtevant 1946-1947 [SS 19] 9-10; Sørensen 1993 250
Genre. (expected): family sagas [isl]: 215 (103); historical works [his]: 172 (148); religious works [rel]: 159 (228); learned works [div]: 93 (26); contemporary sagas [bis]: 66 (63); romances [rom]: 61 (88); legendary sagas [fas]: 53 (36); legal works [jur]: 36 (81); þættir [tot]: 11 (19); charters [dip]: 11 (66); unclassified [ ]: 0 (3);
AS (red.) — September 2017
External (non-ONP) resources:
Lexicon Poeticum (2nd ed.)
This uses metadata and images from septentrionalia.net