2ljósta vb.
(cf. ²lista vb., ¹ljósta vb.) ?2lista vb. [2] 1ljósta vb. [1] 2ljósta vb. [325]
Status: excerpted citation slips citation text supplemented structured definitions in Danish definitions in English
A.
[e-n/e-t / e-m/e-u] [e-t / e-u / af e-u / með e-t / með e-u / við e-u] [á e-t etc.] [til e-s] [fyrir e-m]
En þegar es fiándi hafþi léyfi teket af guþi. þa fór haɴ oc láust iób lícþro leiþiligri. sva at allt ór hvirfli oc niþr á tę́r. vas svá sem éin scón være of allan licamaɴ
●HómÍsl⁴³(1993) 70v17er þa oc scamt at bíþa at guþ lýstr anticrist meþ eldingo. oc verþr haɴ bráþdáuþr
●HómÍsl⁴³(1993) 71r34ef ec mælta vel. Huat lýstr þu mic þa
●Theol15²(1993) 78v14va[rþ prestr] nacqvaʀ lostiɴ af diofols ilsco
GregDialA 14321æigi man ek biðia þriðia. skoz þessa mannz. Oc vist skilldi nokcor maðr liosta bogann firir hanum
ÓHLeg 2527ef maðr lystr mann sva at blátt eða rav́tt verðr eptir eða þrútnar horund manz eptir
GrgKonᴵ 14910fleygþi hann hialmun velinum er hann hellt a. oc laust hann. oc com ihafuðit
ÓTOdd 7712er þo hiartat mitt sua akafliga lostit með hormum hryggleiksins
ÓTOdd 2388Ef maðʀ ⸢lystr [var. drepr GrgKonᴵ 1471] mann sva at bein brotni oc metzc þat sem hin meire sár
GrgStað 29911hann bændi boga sinn ok skaut at hænni ok laust hana framan i briostet. En hon fell þægar til iarðar
Streng 1410huilik orlog ok harðr atburðr hava læitt mek i þætta fylki at harmr ok angr sem sua hava bundit mec sarom sorgum af fru þessarre ... ok losteð hug minn ok hiarta sua unytri ahyggio ok allan mec fra tekit sialfum mer með sua kynlegom hætti at skynsemð min ter mer ækki
Streng 6821rækeð aftr hundana. alla ok gætið at ængi liosti ne mæin gere
Streng 922bauð hann allre hirð sinni at ængi skylldi mæin gera ne liosta dyr hans
Streng 929varð hann sua otta fullr. sem storar reiðidunur. oc elldingar. hefði lostet hann
Menota: 85ra27 BarlA 16119Næfrar scal hann eigi liosta til solu
Gulᴵ 3910Nu lystr maðr sel. þa a sa sel er hittir. en hinn skutil sinn er laust
Gulᴵ 4512lꜹst hana kinnhest
Mork 210nu lystr æckiharð Sigfrœð með sinni tong við œyra honum
Þiðrᴵ 3067ef maðr er lostinn heiptugri hendi i kirkio
ÁKr 2415Vm þat ef maðr lystr mann j kirkiu eða garði
ÁKr 2619létt þa ok þa sem hann mvnde liosta þau oc fylgþe þeim maloþe vt af garðinom
ÓTOddS 931þo tynir kirkia vigslu sinni at æigi kome blod vtt. þegar með hæipt er lostet
SvKr 4178þa varþ sa at bvrþr. at hestr lꜹst æinn vngan maɴ i hofoðit
ÞBpE 37911toku þar byrðinga .v. ok baru a við ok næfrar ok halm lustu þar i elldi
BǫglEirsp 46233Þa laust guð hann licðrá illre leiðiligre
KrossInventA 30232Sigmundr fell á kné bæði ok spratt upp þegar. Lauzt þú mér nú, segir Skarpheðinn, en þó skalt þú í móðurætt falla, áðr vit skiljum
NjR1908 10224Gunnarr ... lýstr hana kinnhest
NjR1908 10910er han ser at eigi ma smiþat verþa. færþiz han i iotvn moþ. En er æsirnir sa þat. uar eigi þẏrmt eiþvnvm ok nefndo þor. ok þegar kom han ok færþi a lopt hamarin. ok gvlldo þa smiþar kavpit. ok lavst han i hel ok sendo i niflheim
SnEU 2314lavst þv mik með hamri þinvm þrẏsvar siɴɴvm. ok var it fẏrsta minzt ok þo sva [mi]kit at mer mvndi vɴɴit hava at fvllo ef á hefþi komit
SnEU 296hann villdi vist æigi liosta saklavsan sinn vin
StjC 59927eigi skal hann þat felag hoggua brott ne liosta ne legorðz sakir af giallda oc engar aðrar orskulldir eða afnꝍytzlur nema beggia se uili til
BlFar 2853ef maðr er losten
Landsl 5716Næfrar skal hann eigi liosta til salu nema hann þurfi at kaupa nꝍytzlo sallt til buss sins
Landsl 1385hioltum laust ek þik. firir þui at mer þotti ecki annat at þer geranða
Heiðy 10025þv ... er fyrir þer sakar vaʀ lostiɴ af fianda at þv kunnir égi scapera þiɴ
Jón³ 1833hertoginn ... greip vp steín oc uilldi líosta nǫcqvarn af gvþs riddarvm í anlit
Ridd623 2710Ok er ęsir tavlþvz bvnir, þa hristi vlfrinn sik ok lavst fiotrinvm a iorþina ok knvðisk fast at, spyrndi við bravt fiotvrinn sva at fæʀi flvgv brotin
SnE 3526Þa tokv þeir iii. hellvr ok settv a eɢ ok lvsto ravf a hellvɴi hverri
SnE 6918ec hyɢ, at iotvn þeɴa mvndac hafa lostit i hel með hnefa *minvm, ef ec hefþa fvndit hann
SnE 10320Ef maðr lystr mann hæiftugri hende með huæriu er han lystr
JKr 3484ef maðr er losten eða særðr sva at han ma æigi mæla. kræfi han horns þegar han ma mæla
Bl 21632Egill laust skilldinum við kesiunni. ok bar hallan sua at reist ór skilldinum ok flaug i vollinn
EgM(2001) 10829Armoðr l[aust] meyna. ok bað hana þegia
EgM(2001) 13636Már kvað þat líkligt, at sannask myndi fornkveðit mál, - at hvárr ykkarr mun ljósta annan illum steini, áðr létti
Glúm 716einn dag er hann geck fra austr[i] settiz hann niðr a asinn. ok i þui laust afall hann niðr i skipit
Hallfr 1266lostinn hinni leiðiligztu likþra
Mar240g 11118þá laust vinzbylr skipit undir honum ok hvelfði
MarB 7614Lauztú mér nú ... en þó skaltú í móðurætt falla, áðr vit skiljum
NjM 11621hon lostin af áblæstri úvinarins kendi þenna löst Marino munk
Æv⁴⁵ 14929hann ... lystr ho᷎fdínu a steínínn sem fastaz. ok brytr allan hausinn
Gyð(1995) 1359ef hester eða ross bítr mann eða lystr
Landsl1154 11717Nu lystr maðr sel ok finna hann aðrir menn
Landsl1154 17310Nv voro hestarnir *saman leiddir, oc beist hvartveggi vel, meðan þeir attv með ser at *skipta. Þa þotti Nicholasi fra Miofa-felli viafnt kæyrdir hestarnir, oc gort at mann-virþing; hafdi hann staf mikinn i hendi oc villði liosta hest nafna sins
StuᴵK 18315Þa bar Aron þar at, oc lavst hann með avxar-hamri aptan vndir stalhufvna, oc steyptiz hufan firir anðlitit
StuᴵK 3762Var Ari þa lostinn i annlitið með buklara
StuᴵᴵK 5719Olafr laust með o᷎xinni suerþit or hendi honum
ÓTᴵ 16710batt ho᷎fud hans við slag ꜳlar ser ok laust kalfanum ꜳ to᷎nnina er stoð vt or ho᷎fðinu
ÓTᴵ 21223syndiz mer at gera eigi meira at i þessu sinni, en liosta hann i svíma
ǪgmÓT 67hlifir hann (ɔ: eitrormrinn) þi (ɔ: hǫfðinu) medr ollum likamanum moti þeim sem hann uilia liosta ok lemia
Stj¹ 989hof Aaron upp uo᷎ndinn medr huerium er hann laust áárinnar uatn
Stj¹ 26919eigi skal hann þat félag hǫggva í brott né ljósta né legorðssakir af gjalda ok engar úskuldir aðrar eða afneyzlur
Jb 25312sea ormr hefir eigi eitr, hann lystr med hornit dýr til matar ser
Encᴵ 407lio᷎stanndi
~
HMSᴵᴵ 8218 Nik Holm perg 16 4° 18v4⸢let hann vínda [var. laust hann vínd (var. víndi AM 54 fol “C¹”) AM 53 fol “B”, etc.]
var. ÓTᴵᴵ 1289: AM 53 fol “B”ho᷎ggormr hafdi lostid einn af hium hans
Martin² 5893nu lystr sott meistara hans ok kunni Mirmann þui illa
MírmA(1997) 330er hann vitkaðist, mælti hann: Snápr, sagði hann, nú hefir þú lostit mik, en spá mun ek þér spá, at sú sama hönd, er þú laust mik með, man vera af þér höggin
ValvA 5918Florencius ... vard lostinn illzku diofuls
Ben 16332eptir þetta vard Adrianus keisare lostinn sva illre sott
FidA 3767hann var lostinn likþra mikille af gudi
Silv 24932reiddisk Þorvaldr ok ⸢laust [var. lost var. Njála 471: AM 466 4° “E”] hana í andlitit
var. NjK 3328 → var. Njála 471: AM 466 4° “E”lusto þꜳ wedr, ok suiftu til eins ʀifs
Bǫgl81 27017af rettum Guds domi eru uær lostner þessi drepsott
Yngv 283ꜳ sierhuerium gradum lostu þeir somu dioflar hinn nyia munk
~ lat.percutiebant
HelChron 106112 MarE 5366liostandi sin briost miklum harme
~ lat.pectora sua tundendo
HelChron 10177 MarE 65326Sa er lystr faudur sinn eda modur. deyi hann dauda
Stj² 30216Liostu drottinn bak ouina hans
~ lat.Percute
Vulg Deut 33,11 Stj² 34729Leifr ... laust félaga Steins í hel með hvalrifi
Gr 3016þat er hans náttura at liosta skip med sund fiodrum sijnum elligar at hann lætur fliotast og legst firi skip
KgsE 1628laust guð hana likþra i andlitið
Páll²C 27026liosta mun eg hirderenn, enn hio᷎rdenn mun dreyfast
ÁBpˣ 9310Kom þar þad spamans ord framm ... liosta mun eg hirderenn, enn hio᷎rdenn mun dreyfast
ÁBpˣ 9310laust logandi ellding stopvlinn j Skala hollti
AnnGott 34117Ef ross lýstr mann
Frostˣ 18028þer laust Þiostolfr Askel með brodde stamnbua Æiriks
FskAˣ 34817líostir
~ lat.(In manibus) portabunt te ne forte offendas ad lapidem pedem tuum
16426 (Vulg Psalm 90,12) GlossPsalt 16525karl kom þar ok tók upp stein ok laust spǫrrinn til bana
Hkrᴵˣ 3313skaut Vagn spjóti at honum ok laust þann, er við stýrit sat
Hkrᴵˣ 33216þa urðu þeir brøðr lostnir af dio᷎fulligri o᷎r
Jón¹ˣ 42215hann vard reidr ok laust hana hnefa sinum ꜳ tenn henni
KlmB1980ˣ 145at liosta med osyniligu drepi mennina ... i borginni
~ lat.percutere
HFars 177724 MarD635ˣ 6558Oll borgin er nu lostin med nyium otta
~ lat.Percussa est civitas
HFars 177832 MarD635ˣ 65620Sannliga er min frændkona ... eptir sinum verdleikum lostin þessum blindleika
~ lat.percussa
HFars 179244 MarD635ˣ 67428Giordi gud suo vid hana, sem skrifat er, at hann laust hana ok græddi
~ lat.Percutit et sanat
MirMar1886 52913 MarD635ˣ 100118Þá vildi Hrani Koðránsson ljósta Filippus með keyri, en ... kona Filippus, brá við hendinni með skikkjunni ok bar af honum hǫggit
StuᴵᴵR11127ˣ 1179hann lystur j þetta lanndtiald elldzskídinu er hann hafdi til ath lysa sier med leid
Þiðrᴵᴵˣ 18924hesturinn hleypur nu j dal nockurn og þar fær hann tekid hestinn j taglit. en hesturinn hefur vpp bꜳda sina eptir fætur og lystur hann. annari henndi tekur Þidrek kongur wmm fot hestinumm og kijpper suo fast ath hesturinn fellur
Þiðrᴵᴵˣ 36418Vartu ekki lostinn í svíma, frændi, sem hundr
ÞStangˣ 775
● ljósta (...)hǫgg [e-n] [með e-u]
þa bauþ konvngreɴ at liosta [k]vlfom gvþs pislar uott oc þa er þeir lvsto hann sem þeir mattv mest hꜹg þa só hvergi a li[ca]m hans
Eras 1619baðv vercmanninn liosta hann eyxarhamars haug. hann slo prest sva at hann la i svima
ÓH 6519ok (hann) lavst þat hit fyrsta havɢ, er havssinn brotnaþi i sman mola, ok sendi hann niðr vndir *Niflheim
SnE 477En þvi næst lavst þv mic með hamrinvm iii. hꜹɢ ok var it fyrsta miɴzt
SnE 5913Þeir Stvrla foro aa brot, ok hafði ‹hann› sialfdæmi af Vigfvsi ok gerði XX hundraða eyiar af honum; enn Biorn lavst hann avxar-hamars havgg
StuᴵK 3781Oddr Þorarins son ... gerðe Hrana Koðrans son sekian skogar-mann, fire þat er hann laust Philipus Se᷎mundar son kæyrishøgg
StuᴵᴵK 13114
● láta ljósta sik
● reið lýstr
Ef ræið lystr þa skall vnyta
BorgKr¹ 3426þat er allt suida. ær ꝍrsla sot drepr. eða ræið lystr. eða braða sot kꝍmr at. þat er æigi æt
EiðKrA 38319selr maðr kýr á leigu eða annat búfé, þá skal sá ábyrgjaz at ǫllu er hefir nema við ... aldri eða lýstr reið
Jb 22510
● ljósta hest/... (með) sporum
lystr hvaʀr þeiʀra hest sinn með sporom
Þiðrᴵ 16410Kalive konvngr lavst hest siɴ sporvm ok rendi i miðian heriɴ ok gerþi mikit maɴspell
Flóv¹ 13954skaka sin spiotsko᷎pt liostandi sina hesta med spo᷎rum
KirjA 1729liostandi sitt goda ess sporum
Hect 8724lustu siþan hesta sı̋na sporum
Klmb1980ˣ 339
● ljósta (með) ǫru [e-n/e-t] [á e-t / í e-t / undir e-t] [til e-s]
var hann lostiɴ með ꜹrv i siþvna vinstri
ÓH 5824var lostit ꜹru i bat-stafninn yfir hofþi konungs
Sv 9823Philippus ... var lostinn með auro
Sv 1727eiɴ-hvern dag lustu Baglar einn Ribballdaɴ með ꜹru sua at sa fecc þegar bana af
Sv 18812þat varð vm siþir at hann gat lostið hann með orv ok var hann þo lifandi heim fœrðr
TrójHb 23524hann var lostinn ꜹro i ostinn ok fekk þegar bana
HákFris 4278var Knútr lostinn o᷎ru til bana
Jvs7 524hann var lostinn oru j hostit ok feck þegar bana
Hák81 3642var hann lostinn oru ok feck af þui bana
Hák81 63216Þa war suo næʀ, at þeir lusto o᷎ru or stafnni ꜳ kongsskipinu ꜳ skip Hallwardar
Sv81 2153og j þvi bili laust kongsson med o᷎rv eitt dyrit j briostid
Adon 14626var lostenn aru i armenn
FskBˣ 472var Sigtryggr konungr lostinn ǫru undir hǫndina vinstri
Hkrᴵ37ˣ 876Haraldr konungr Sigurðarson var lostinn ǫru í óstinn; þat var hans bana-sár
Hkrᴵᴵᴵˣ 20917
● ‖ impers.: lýstr [e-t]
komv opt reiðar storar ok elldingar, ok einn tima kom sva ryggiliga til efnis, at kirkivna lꜹst
Mar655XXXII 6048Þar kómu opt reiðar stórar ok elldingar, ok laust eitt sinn svá kirkiuna, at hon brann öll
MarB 1287komv opt storar reiðarþrvmvr ok elldingar, ok einn tima kom sva hryggiliga til efnis, at kirkivna lꜹst
MarS 2606
● ‖ præt. part.: lostinn
● sem steini lostinn
við þau tiðende varð honum sua dátt sem hann ue᷎re steine lostiɴ
GBpA 1245þeir sogðu fall Olafs konungs. Hallfreði varð sua við sem hann væri steini lostinn
Hallfr 1177[var. + lostinn GKS 1005 fol “F”]
var. Hallfr61 11719: GKS 1005 fol “F”
B. ljósta + præp./adv.
á: ljósta (út) á
[e-t]
En eíɴ afþrǽlom lꜹ́st a kiɴ iesv. oc mælte
●Theol15²(1993) 78v12hulþo þeir dúke andlit hans. oc lusto a háls honom
●Theol15²(1993) 78v27Skialgr ... lẏstr a loftet þar er Ærlingr svaf i
ÓHLeg 4617Vigroðe lystr a skyen fyrr en bloð kœmr a iorðena
ÓHLeg 8311Ef scip manz hefr vpp oc lystr a aɴars manz scip þa a byrgiz sa bæðe er þat festi er up hóf
GrgKonᴵᴵ 677hestr þidrics ... hefr vpp siðan sina baða hina fyʀri fœtr oc lystr sem harðast man hann a bac ecca
Þiðrᴵ 18514Oc heuir þu hug til þa skalltu ganga til hogna oc þa er hann lytr fram ivir borðet oc tecr mat af diskinum. reið upp þinn neva oc liost a hans kinn sem allra harðast mattu. þa mantu vera goðr drengr. ef þetta þorer þu
Þiðrᴵᴵ 30815þat var mjǫk jafnskjótt ok veðrit laust á
ǪrvS 391*þa heyrir hann⸣, at Skrymir mvn sofnat hafa, stendr þa vpp ok hleypr at honvm, reiþir þa hamariɴ af ꜹllv afli ok lystr a þvɴvangan, þaɴ er vpp visi
SnE 5220gengr Skúta at selsdurunum ok laust á vegginn
Reykd 23312þeir sem liosta a briost sier j messunne. þa er presturinn seger nobis quoque peccatoribus
DI V (1452) 9434þeim sem liosta ꜳ̋ briost sier þa er prestrinn segir j messvnne nobis quoque peccatoribus
DI VII (1505) 79430þar var lostid a dyr, og hann geingur til hurdar og sa mann kominn
HeiðrUˣ 1305hann brásk aldri við, heldr en þeir lysti á stokk eða á stein
Hkrᴵᴵᴵˣ 36710er hann sitr lystr hann ꜳ sitt briost
~ lat.percutiebat cor suum
SpecH 261a57 (VII 107) MarD634ˣ 8817laust þegar á sá hinn sœti ilmr balsami ok allra hinna sœtustu grasa, er þar váru
Trist¹ˣ 17416
● ‖ impers.: lýstr á [e-t] [e-u] [fyrir e-m]
er orrosta hofz þa lꜹst roða a himin oc sva a solna en aðr en letti giorði *myrt sem vm nott
ÓH 56812þeir hacon sottv þa bardagaɴ sem þeir mato er ielino lꜹst a oc meþan þat hellzc
Jvs291 1172Nu riðr Illhvgi eptir þeim við .c. manna ok nv lystr a miorkva miklvm ok verða nv aptr at hverfa
Heið 967nv lystr á miorkva miklum
Heið 967elldingunnni laúst vt a uaginn oc kom i siglutré á kíol eínum er flaút firi bo᷎num
HákEirsp 62728Bað konungr þá tengja saman skipin ok vita, at þeir fengi þannig saman haldiz ok er þeir ætluðu til at greiða, laust á ⸢rosa [var. ofuídre AM 152 fol] svá miklum, at þegar skildi með skipunum
HG 3230er þeir höfðu svá siglt í nokkur dægr, laust á fyrir þeim svá mikilli þoku, at enginn sá neitt til réttrar leiðar
SǫrlaStˣ 41012
● lýstr hríð á [!] [með e-u] [fyrir e-m]
laust a firir þeim hrið mikilli
Dpl 14816Þeir foru ... vestr a heiði. ok er þeir hofðu af fiorðung laust a firir þeim hrið mikilli
Dpl 14816því næst laust á hríð mikilli
Laxd 1245þegar farit var í nánd bæ Grímu, þá laust ávalt á hríð, ok urðu menn Sóta aptr at snúa
HálfdBr 56616laust á hríð með svá miklu hreggi, at hann fekk varla stýrt sér
Ebˣ 1101
● lýstr veðri/... á [!] [með e-u] [fyrir e-m / í móti e-m]
lystr á jllviþre fyrir þeim
Jvs291 4315lystr á jllviþre fyrir þeim oc koma þeir of kvelldit til bvaɴɴda eíns
Jvs291 4315Þat var eina nott, at lavst aa foraz-veðri með regni ok krapa-drifv
StuᴵK 33319var alt jafnskjótt, er þeir hǫfðu viðbúiz, ok þat, er veðrinu laust á
ǪrvM 381þa lystr a oda vedri i moti þeim Eugenio
Ambr 4315var alt jafnskjótt, er þeir hǫfðu viðbúiz, ok þat, er ⸢*veðrinu laust á svá illu⸣ [AM 343 a 4° “A”, etc.; non emend. á kom veðrit svá ilt]
emend. ǪrvM 381: AM 343 a 4° “A”Lusti þä ꜳ̋ miklu jllvidri
Hrólfˣ 905⸢Lusti [var. Listi AM 109 a 8°ˣ “109”, etc.] þä ꜳ̋ miklu jllvidri
Hrólfˣ 905laust á veðri miklu fyrir þeim
StuᴵᴵR11127ˣ 3289hann fór á skipi. En þann dag eptir, er þeir fóru á brott, laust á veðri miklu fyrir þeim, ok ugðu menn, at þeir mundu týnaz
StuᴵᴵR11127ˣ 3289
af: ljósta af
[e-m/sér/e-u] [e-t/e-n]
ok segia menn, at hann lysti af honvm hꜹfvþit við *hronnvnvm, en ec hyɢ hitt vera þer satt at segia, at Miðgarþzormr lifir enn ok liggr i vmsia
SnE 637hann lavst af ser lagit oc greip sviðvna
StuᴵK 6420Væri þat nerri minv ‹sk›api at rida nordr til Rana, ok lystim þann ‹fi›anda af, adr þeir kęmi ser saman
StuᴵᴵR 17031þar sem skiolld ⸢liosta [var. leystu AM 180 a fol “a”] þeir baurk af triam ok ho᷎fdu ser fyrer hlifar
KlmA1980 1245tekr hestr Eyjólfs undir kinnarkjálka á hesti Bjarna ok helt þar lengi, þar til at Bjarni fór til ok laust hestinn af takinu
Reykd 22215
● ‖ impers.: lýstr af [e-u] [e-u]
laust elldinum af fuglunum. þo at hværr bære litla byrði ellzens. þa kvæiktiz þo þar af husen er rꝍyrþogt varo
FskBˣ 22412þá laust eldinum af fuglunum ú húsþekjurnar
Hkrᴵᴵᴵˣ 841
braut: ljósta brott
[frá !]
eftir: ljósta eftir
[e-m] [með e-u]
frá: ljósta frá
● ‖ impers.: lýstr frá [!] [e-t]
fram: ljósta fram
[e-u] [á e-t]
gegn: ljósta (í) gegn(um)
[e-t] [e-u]
Sia hefir giognum lostit mín innnyfli. vísu gaflaki
~ lat.transiecit
Pamphilus 2156 Pamph 9719dvaldizc hann þa ei lengi ok kom fliugannde i glyggenn. en gaddarnir stoðo firir glyggenum. ok láust einn i gegnum licam hans
Streng 2381Geiʀoðr hliop vndir iarnsvlv at forþa ser. Þoʀ kastaþi sivɴi ok lꜹst gꜹgnvm svlvna
SnE 10710En sá er lýstr þrælinn ábyrgiz þrælinn þó at hann lióste ígegn eða höggve
Frostˣ 17521
● ‖ impers.: lýstr í gegn [e-m] [e-u]
í: ljósta (ofan) í
[e-t]
þar gek reið með eldingu oc laust i þekciu þes manz er iunkherra Magnus var inni
HákEirsp 62726varð hann reiðr, greip þa hamarinn Miollni tveim havndvm ok steíg fram ꜹðrvm fǽti at þar, er Skrymir lá, ok lystr i havfvt honvm
SnE 523þa stendr hann vpp ok gengr til hans, reiðir hamariɴ títt ok hart ok lystr ofan i miðian hvirfil honvm
SnE 5210toc Loki vpp stein ok kastaði at otrinvm ok lavst ihavfvt honvm
SnE 1274þar geck reididuna med elldingu ok laust j þekiu þess manz, [er] juncherra uar inni
Hák81 60916hon (eldingin) flaug sidan ut a Vogin ok laust j siglutre a kiol einum, er flaut fyrir bænum
Hák81 60920
● ljósta árum í (sǽ)
liosta þeir arum i oc roa sem acafazt
Sv 8311þeir er a lang-scipunum varo ... lustu arum i. oc roa sem acafligazt
Sv 9514þeir ... lustu i arum oc reru ut eptir firði
Sv 10015þeir ... racu af tiolldin. liosta siþan i arum oc roa drifanda at ut or ánne
Sv 1169þa lustu þeir arum i Sigvalldi ok hans menn. ok reru þa til bardagans
ÓTᴵᴵ 2898koma þeir badir til skips ok stiga þar ꜳ ok liosta sidan ꜳrum i sio
Gísl 614þá lustu þeir árum í sjá jarl ok hans menn ok røru til bardaga
Hkrᴵˣ 4549
● ‖ impers.: lýstr í [e-t] [e-t / e-u]
hann lagþe eld i hof a nøcqveriom bꜵ, þa laust eldi i hus þat er nest var hofino
Martin¹ 5606er eigi langt at biþa vnnz eldinom lystr i fiþri foglanna oc þvi nest i þeciona oc hvsin
Mork 7113lata þeir coma elld ȷ́ spanvna oc eptir þat sciota þeir aptr botnvnom ȷ́ verplana oc lata opna ofan til þes at þar lyste ȷ́ viɴ̇de
Jvs291 2916her lystr ȷ́ eɴ̇dime ... hvat þesi eɴ̇ vngi ᴍaþr tekr til
Jvs291 8025þegar er Birkibeinar ofruðu vapnum sinum. þa laust ræzlo i hug buandcorlum
Sv 186er elldriɴ com þar i. þa lꜹst i sva miclom loga at Baglar fengu egi sloct
Sv 15011lꜹst þa eldinvm i fiðri arnarins, ok toc þa af flvginn
SnE 8021høfut hans uar uatt ok ny þuegit. eɴ frost mikit ok lystr kulþa i høfut honum. ok þaðan af flo a hann mein þat er hafðe moðir hans
GBpA 8424brim ok bylgia siovarins með afalli vindarins brestr a vinstra fæti hans sva at þrota ok roða lavst i lærit eptir
Thom³G 54433lystr miklum þrota i lærín
Gyð(1995) 1567Torfui heyrde æigi at hann kallade a hann j þui at uedrinu laust j byrdina
FbrFlat 10536hann hafde lagt hana upp a bak ser ... Torfui heyrde æigi at hann kallade a hann j þui at uedrinu laust j byrdina
FbrFlat 10536hann segir, at honum lystr því í skap, at mæla til ráðahags við hana
Án 3473og epter þat er vpp lostid herȯpi j hvȯrutveggiv lidinv. þar næri stȯd fiall eitt hȧtt med stȯrum ho᷎mrvm. og laust hliodinv j hamrana
Adon 1324epter þat er vpp lostid herȯpi ... þar næri stȯd fiall eitt hȧtt med stȯrum ho᷎mrvm. og laust hliodinv j hamrana. og vard hliȯmurenn so mikill at vndr þotti j
Adon 1325kom j forstofuna elldur ur lopti med storum uindi og laust loganvm j dryckiu stofvna
AnnGott 32129
● lýstr bardaga í [■] [með e-jum]
er floccarnir hittuz. þa lystr i bardaga með þeim
GBpA 1576Ok lystr þar fyrst i bardaga, er þeir sækia at Sturla ok Suarthofði
StuᴵK 5645þegar er þeir finnaz, þá lýstr þar í bardaga með þeim
ǪrvM 6610lýstr þar þegar í bardaga með þeim
ǪrvM 866Lystur nu j bardaga alläkafan
Hrólfˣ 1172Lystur nu j bardaga alläkafan so ecki neitt stendur vid Hrolfi kongi
Hrólfˣ 1172
● lýstr verk/... í [e-t] [með e-u] [e-m]
lavst í ǿþi vérc ifoteɴ
ÞBpCod645 153þorðr folason varð oc sar a fíngri oc næsta af hoguit þar sem a la mærkistongenne. Æftir þriðia dag gaf hann gaum at. lẏstr nu i værk sva at hann fær varla þolat
ÓHLeg 8916Nicolas ... let ecki varð-veita sar sitt ... þa ⸢lꜹst i verkiom [var. laust verk i haufuðit SvEirsp 3916] oc la hann litla hriþ aþr en hann andaðiz
Sv 14910þar laust þegar verk í með eitri ok blés allan fótinn ok lærit
ǪrvS 1951verk laust J fotinn miklum ok þrutnaði giorði stirðan sem tre
JBpA(2003) 333Oc biskup sialfr ætladi oc at fara. Oc þa nott, er þeir voro þar at Holvm, lavst verk i andlit biskupi, oc var hann eigi færr
StuᴵK 2249Þat var eitt sumar, er Ormr Ions son var a alþinge, at verk lavst i hond honum
StuᴵᴵK 10812hann tok fotarmein mikit, ok laust verk i knelidinn
CecA 29415þá laust þeim verk í augu hans bæði, at hann varð þar báðum hǫndum til at grípa
Kjaln 3610epter þetta lystur i verkiumm, og blæs lærid miog, og þetta leider hann til bana
Fljˣ 94tekur kongurinn sött. og seiger so til, ad verk hafe losted j fötenn ꜳ honum
ÓGeir49ˣ 72930í þat sár laust verkjum ok þrota
Orknˣ 84
inn: ljósta inn
● ‖ impers.: lýstr inn [e-u]
Uar þat mikil Guds miskunn, er ⸢elldingini [var. elldingin HákFlat 17525] laust eigi jnn
Hák81 60919
mót: ljósta (í/á) mót(i)
[e-m]
● ‖ impers.: lýstr í/á mót(i) [e-m] [e-u]
Þa fell treet af þvero fra Martino, sva sem vinnde lysti a mot
Martin¹ 55935laust i moti þeim svo miklu farvidri. at huorgi matti vpp stannda
GullÞ 926listr þegar j móti honum ijlm sætum
Dámˣ 1006
ór: ljósta ór
● ‖ impers.: lýstr ór [e-u] [e-t]
og j þui kom so mickit áá fall áá at at ur laust bordenn. og foruzt. iiij. mennerner
FriðB 468- (see citation slip for text) FriðBJSˣ 1129
og j þui kom so micit afall, at vrlaust Bordit skipinu og tyndust iiij menn
FriðBˣ 7212
saman: ljósta saman
[e-u]
● ‖ impers.: lýstr saman [e-u / e-jum / með e-jum]
Nv lystr þeim saman ok eptir hꜹɢ þetta hit mickla. styrir hann þegar imot Þoroddi
Heið 9117sua storum brestum at biorgum laust saman i elldinum at naliga heyrdi um allt land
Ann764 2229veðr tvau verði senn í lopti ok fariz í móti, en er þau hittaz, at þá verði brestir stórir, af því at veðrunum lýstr saman
ǪrvM 3619Nú hefir bæði senn upp ok lýstr á lopti saman, þá ábyrgiz sitt hvárr
Jb 25910vrdu þeir at beriazt j annat sinn. þegar er þeim laust saman
Svarfd(1966) 4624lýstr saman fylkíngum
Trist² 4014Síðan lögðu hvárir í mót öðrum, ok laust saman með þeim snarpri sókn
StjǫrnODrˣ 11716at ríða fyrir * ok bera njósn, áðr en saman lysti flokkunum
StuᴵR440ˣ 362
● lýstr liði saman
Nv lystr saman liðeno
Alex 13415ætloðo at þeir scylldo koma i opna sciolldo þa er saman lysti liðino
Sv 1528nv lystr saman liðinv ok borðvz þann dag allan
Bret 28827kom mikit lið mót konungi, ok þá er saman laust liðinu, þá kvað Kormákr vísu
Korm 2684er saman laust liðinu, komz hann til sinna manna
StuᴵK 52610Sidan lystr saman lidínv. verdr þar orrosta mikil ok mann skęd
NornÓT 2813þa er saman lystr lidinu
OrknFlatᴵ 2229þegar saman lꜹst lidinv þa gerdizt ogn mikill
ÓH1 83420uar þar rætt um uit. skeggia. huersu fus at hann mundi ganga jmoti. skeggbrodda. ef saman lysti lidinu
Ljósv162 6022var þá rœtt um við Skeggja, hversu fúss hann myndi ganga í móti Skegg-Brodda, ef saman lysti liðinu
LjósvLˣ 8821er lidinu laust saman þä var mikid mannfall og mycklu meir af væringia lide
ÞBpC⁴ 3937
sundr: ljósta (í) sundr
[e-t] [í e-m]
Rafn enn litli hliop framm ok laust i sundr spiotskaptið
Finnb 4822Steinn laust í sundr spjótskaptit með ǫðrum fœtinum
Reykd 18915hann seigir sier gonnguna ohæga verid hafa, enn kuad þa þo lijtid umm hafa batnad, og sagdi hrut einn hafa lostid sunndur i sier lærlegginn
Fljˣ 92
til: ljósta til
[e-rs] [með e-u]
lystr til hans meþ kylsoɴ̇e
Jvs291 11328bregðr han þvi or aflinum oc a steðian oc biðr Sigurð nu til leosta
Þiðrᴵ 30713Dugfuss lavst til Þiorstars, ok kom aa stalhufu-barðit ok i andlitit
StuᴵK 3848tekr upp spiót, reider vpp spiótzhalann og lystr til Refs
Krók 1125oc ‹laust› til hans með avxinni fyrir ofan eyra, sva at þegar horfðv fætr vpp emend. Stu 7415: BLAdd 11127 “IIp”
emend. StuᴵK 7415: BLAdd 11127ˣ “IIp”
undir: ljósta undir
[e-n]
● ljósta undir kverk/... [e-m] [e-u]
Þiostolfr scꜹt broddør moti honom. oc lꜹst vndir qverkina
Mork 41819lǫst
HkrEirsp 17333Sá ormr er iakulus het. flaug sua snart sem af lasboga vęri skotít. ok laust vndir kínn vanga þeim manni er Pauluꜱ hét
Rómv226(2010) 3718Maðr skavt at honvm ǫr flockí Hakonar ok lavst vndir kverk honvm
Huldaᴵᴵ 30320Þjóstólfr skaut broddi at þeim manni, er Áskell hét ... ok laust undir kverkina, svá at yddi út hnakkann
Hkrᴵᴵᴵˣ 35410Maðr skaut at honum ǫr ... ok laust undir kverk honum
Hkrᴵᴵᴵˣ 42016
● ljósta undir sik [e-n]
● ‖ impers.: lýstr undir [!] [e-u]
upp: ljósta upp
[e-u]
ec laust þæim udœmom upp at ængi kona mætti æiga eða fœða tvau bornn nema .ii. menn hæfðe læget hana. En nu er mer bærlega synt at ec hævi af æinum manne tvau bornn fœðtt. oc er nu minn lutr hinn dalegre
Menota: 22rb11 Streng 4622Eptir fall Breið-sceɢs var þvi upp lostit at hann væri heilagr
Sv 12210Vortigernvs lavst þeim kvitt vpp at herr væri komin i landiþ
Bret 26831Dvggall konvngr lꜹst þvi vpp at ꜹstan væri af Noregi .xl. skipa ok heptuz Skotar við þat
HákFris 57028ef þetta er prófat á þingi ok því sé ⸢við [var. upp var. Njála 2974: AM 162 B δ fol “Cδ”] lostit, at þú hafir áðr lostit Þorgeir ... þá ...
NjR1908 14411Gunnarr mun af því láta vaxa óþokka við þik. Skal ek þá ljósta upp þeim kvitt, at Gunnarr myni eigi svá hafa við þik gǫrt
NjR1908 1572Gunnarr mun af því láta vaxa óþokka við þik. Skal ek þá ljósta þeim kvitt upp, at Gunnarr muni eigi hafa svá búit við þik
NjM 17413þat o ord leck þar a at skotar mundo heria i eyannar vm sumarit. En duggall kongr laust þa þui vp at austan væri komner af noregí xl skipa
Hák8B 19436talde þa brꝍðr osanna at þvi sem Inge kennde þæim hann cvað Gregorium liosta slicu upp
FskAˣ 35230
● ljósta upp herópi/...
lvsto bvandmenn vp herópi oc scvto bęði ꜹrom oc spiotom
ÓH 5684heʀenn ... lystr vpp fagnaðar
Alex 1420liosta Serkir vpp herope miclo
Alex 362Grikkir liosta þegar vpp ope miclo
Alex 388Grickir liosta vpp herope miclo
Alex 6522lustu hvarir-tveɢgio þegar upp her-opi
Sv 12728lystu þegar up huarirtueggiu heropi
SvEirsp 36929Lustu þeir þá vpp herópi, ok var blásit í konungs lúðr herblástr
EgM(2001) 302lvstv þ[eir] vpp [her]opí
Huldaᴵᴵ 29322lustu þeir nu upp heropi og gengu upp a breckuna
VSj 3211fyker lidi sinu ok lystur upp herópi
Yngv 265og epter þat er vpp lostid herȯpi j hvȯrutveggiv lidinv
Adon 1324Þessv næst liȯsta huorirtueggiu upp heropi. sumer þeyttv ludra sina ...
Adon 1625og þar næst er heropi upp lostid og siga saman fylkingar
Adon 21023lustu þeir upp herópi
Hkrᴵᴵᴵˣ 4077
● ‖ impers.: lýstr upp [e-u]
I þui laust upp or henne sua mikilli fylu. at engi þottiz slika kent hafa
JBpB(2003) 9927Ok sem loganum laust vpp vm allt husit. þa tok hinn ungi madr eína fautu fulla med vatni
~
PS 39130 Andr SÁM 1 37ra9tok eldrinn at kyndaz, ok er upp laust loganum, þa sa menn undarligan hlut
Theod 3146Ok sem hvn kemr ath kirkiunne ok ber sig inn i gardinn, lystr upp liosi myklu fyrer hennar ꜳsionu
Thom²y 48527
út: ljósta út
[e-t]
við: ljósta við
[e-t / e-u] [við e-u]
hondum fast saman slaande ok viðr kniom liostande
~ lat.ferientes
26936 Thom¹ 26915Gavtr hio þa til Þorgeirs, en hann lavst við exi sinni við hogginv ok bar af ser
FbrHb 1106Gunnarr snøriz skjótt at honum ok lýstr við atgeirinum
NjR1908 12215ef þetta er prófat á þingi ok því sé við [upp] lostit, at þú hafir áðr lostit Þorgeir ok megir hvártki sœkja þína sǫk né annarra, þá ...
NjR1908 14411hann tekr exi sina ok hoggr til Þorgeirs tueim hondum. Þorgeirr laust við spiotskapti sinu við hogginu ok bar af ser
Fbr 4719Gunnarr snerisk skjótt at honum ok lýstr við atgeirinum
NjM 13723ef þetta er prófat á þingi ok því sé við lostit, at þú hafir áðr lostit Þorgeir ok megir hvárki sœkja þína sǫk né annarra, þá
NjM 1615Ef maðr dregr upp skip sitt þar sem hann á eigi uppsát, ok hefi skipit upp ok ljósti við annars skip, þá á sá at ábyrgjaz bæði er upp dró
Jb 2596Þorgils sagðiz eigi fyrir hans orð mundu gera ok svarfaði taflinu ok lét í punginn ok stóð upp ok laust við eyra Sámi, svá at blæddi
StuᴵᴵR11127ˣ 13718
● ljósta fast/hart við [!] [e-u]
er þeiʀ firðuz landit. þa drapv þeir aro᷎m i ok lustv fast við ok rero suðr með lande
ÓTOddS 13729Birkibeinar lustu við hart. oc reru suðr or sundino
Sv 6236lustu við ⸢fast arunum [var. hart ꜳʀum Sv81 7319; hart Sv 6236]
SvEirsp 31029
● ‖ impers.: lýstr við [e-t] [e-t / e-u]
yfir: ljósta yfir
● ‖ impers.: lýstr yfir [!] [e-u]
C. ljóstask
Form.: laust (84); lystr (45); liosta (26); lavst (19); lostinn (16); lꜹst (14); lustu (14); lýstr (13); lostit (9); lysti (8); ljósta (7); lostid (6); lostiɴ (4); (4); lystur (4); lusto (3); láust (3); lostin (3); liostandi (3); lvsto (3); lostet (2); Lusti (2); lẏstr (2); Lystur (2); losten (2); liostaz (2); Lauztú (1); Liostu (1); losteð (1); liȯsta (1); lystu (1); ljósti (1); lostni (1); lostu (1); Lustu (1); lǫst (1); listr (1); liost (1); l▹aust◃ (1); lostið (1); lvstv (1); liðinv (1); lióste (1); laúst (1); lꜹ́st (1); lostner (1); leosta (1); lyste (1); lio᷎stanndi (1); líostir (1); lustv (1); liostande (1); lystim (1); liosti (1); líosta (1); lost (1); losted (1); Lauzt (1); lostnir (1); lostenn (1);
Comp.: hals- (1)
Gloss.: EJ; ClV; ClVAdd _; ClVErr _; ClVSuppl _; Suppl1 _; Suppl2 _; Finsen _; Fr; FrErr1 _; FrErr2 _; FrErr3 _; LLFrämm _; Hertzb; HertzbLat _; HertzbTill _; Suppl4 _; Fischer _; Anm _; Bin _; Rím; LP; Med _; MedComp _; MedSimp _; WN _; AH; AJ _; deVr; Fr4; NO; Walter _; ÁBlM; Bl item cf. corr.; WPA _;
Genre. (expected): historical works [his]: 81 (57); religious works [rel]: 54 (87); family sagas [isl]: 51 (39); romances [rom]: 35 (34); contemporary sagas [bis]: 32 (24); legendary sagas [fas]: 32 (14); legal works [jur]: 27 (31); learned works [div]: 17 (10); þættir [tot]: 3 (7); charters [dip]: 2 (25); unclassified [ ]: 0 (1);
ÞH (strukt.) — September 2012
External (non-ONP) resources:
...
...
...
...
IN PROGRESS
...
Lexicon Poeticum (2nd ed.)
This uses metadata and images from septentrionalia.net
ljóss - ljúka
lá - maðr
...
...