arfr sb. m. [-s, dat. -i/-(Frostˣ 215¹²); -ar]
Status: excerpted citation slips citation text supplemented structured definitions in Danish definitions in English
[eftir e-n] arv, arvegods, det at arve, arveret ⫽ inheritance, what is (to be) inherited, inheriting, right to inherit
●●● aɴdaðr var þorir hersir hroalldz .s. En arinbiorn hafði þar tekit við arfi
EgFrg² 33516●●● Þar er maðr cavpir arfvö́n at avðrom. þa a þat at hallda huervetna þess er þeir cavpa saman vel lav́st ... Nu andaz sa er arfiɴ selde
GrgKonᴵ 2367●●● Þa scolo hinir aðrir (synir) taca slict af odeilldum arfe sem þat var þa er hann var xvl. vetra gamall
GrgStað 656●●● Þar er menn drucna þa er sva sem allir deyi seɴ eða þar er eitt gengr yfir alla. ekki sciptir þat arfi
GrgStað 7125●●● vil ec æinn lut lysa ... at hann afle ser með vapnum, sem ec aflaða mer, allda oðal, arf oc æignir, þuiat alldregi fær hann af þui, er ec á, æinn penning
ElisA 414●●● Nu scal maðr lysa ættleiðing sinni a hverium .xx. vetrum til hann tecr arf. þa scal arfr bera hanom vitni um alldr. oc um æve siðan
Gulᴵ 3131●●● Nu fær leysingi leysingiu. oc er gort frælsis ol beggia þeirra. þa gegna born beggia arve
Gulᴵ 3325●●● kaupa ma leysingi arf bornom sinum
Gulᴵ 3419●●● Nu sitr maðr i arve uvirðum
Gulᴵ 5226●●● Ef maðr þegir ivir arve (ɔ: undlader at kræve sin arv ⫽ ɔ: fails to claim his inheritance)
cap.
Gulᴵ 5317●●● Nu eigu menn arve at skipta. þa er vel ef þeir fara til aller er lut eigu i. oc skipta þeim arve
Gulᴵ 5327●●● ef maðr vard i útlegþ oc tømþiz honom arfr þa eignaþiz konungr arf þaɴ
ÓH 5951●●● þat er ecki yður foðurleifð ne arfr
Sv 1336●●● Mikit munt þú verða fram at leggja með honum, því at hon á allan arf eptir mik
NjR 819●●● skal sa ... krefia hann ⸢arfs oc orfarar [var. arfs orfarar GKS 1154 fol “Gd”]
Landsl 8822●●● Nv leikr a tuæim tungum huart maðr er arfgengr eða eigi. Stemfni þeim til þings er honum stendr firir arfe (som protesterer mod hans arveberettigelse ⫽ who contests his right to the inheritance)
Landsl 8922●●● En ef maðr fꝍrer fram þann omaga sem hann er skylldugr til ... fram at fꝍra þo at annar se erfingi. oc ber siðan arf eða rettar far vndir þann er omage uar ... þa
Landsl 9117●●● (i kenning for guld ⫽ in kenning for gold) Gvɴaʀ ok Havgni erv kallaþir Niflvngar ok Givkvngar; firir þvi er gvll kallat Niflvnga skattr eþa arfr
SnE 1323●●● skulu þær sem ugiftar ero taka sva mykit af uskiptum arfe sem hinar hafðu er hæiman varo giptar
Bl 22715●●● Sonvm Þoris þotti, sem þeim mynði beraz arfr eptir foður sinn
StuᴵK 10910●●● godz þat sem ... han a j arf eptir fodor sin
DN II (1366) 30634●●● er erfingi eigi í nánd til (ɔ: til arfs) at kalla, þá skal arfr standa virðr í þess heimili, er maðr er dáinn ór
Jb 9313●●● Mikinn arf leifdu þau (foreldrar hans) honum
PErem 18421●●● Carlmaðr má gefa arf sinn ef hann er heill maðr
Frostˣ 20917●●● þa skylldi sa er ervit gerðe ... stiga þa i sæte þess er ærfðr var [var. + oc skylldi þa fullkominn væra til arfs oc virðingar eftir hinn dauða enn eigi fyʀ AM 303 4°ˣ “A”]
var. FskBˣ 859: AM 303 4°ˣ “A”●●● þeir lágu í hernaði ok ǫfluðu sér fjár ok frama, ok skyldi þat fé eigi til arfs telja, né sonr eptir fǫður taka, heldr skyldi þat fé í haug leggja hjá sjálfum hǫfðingjum
Vatnˣ 227÷ Jamt scal arfi skipta i alla kne ruɴa
GrgStað 6410÷ Ef goði sa er til arf töco er talðr vegr maɴ. þa eigo arf og bötr samþingis goðar hans
GrgStað 7418÷ Sa maðr er manne gefr frelsi. hann scal føra framm born hans iafnt er þat sem um arf
GrgStað 18915÷ Engi maðr skal fe fyrr skipta æða arve. en þess se leyui til er a
Gulᴵ 5216÷ firi þat at hann hafðe lagt dom firi arf þann er hann atte ecki i
Gulᴵ 5311÷ Nu vill hann eigi ór (arfi) fara. þa scal hann æsta liðrs. sva at hann se fulliða at fꝍra hann or arve
Gulᴵ 5312÷ (i poet. omskrivning for guld ⫽ in poet. circumlocution for gold) Gvll er kallat ... arfr fafnis
SnEU 6112÷ (i poet. omskrivning for guld ⫽ in poet. circumlocution for gold) Gvll er kallat niflvnga skattr eþa arfr
SnEU 6112÷ eru þeir eða þær ner meir at skylldu til annars arfs en konungdomsens eptir þui sem uattar almenniligt erfða tal
Landsl 2819÷ þa eigu moðor frændr bꝍtr oc sua arf eftor hann
Landsl 582÷ Þat er nu þui nest at engi ma gefa arf vndan aðrum vttan loggiafir
Landsl 864÷ [var. At arfar skal ei undan ettleng ganga i adra kui‹s›l NKS 1642 4° “D”]
cap.
var. RbHM (*1313)¹a 991: NKS 1642 4° “D”÷ (i poet. omskrivning for guld ⫽ in poet. circumlocution for gold) falv þeir gvllit Fafnis arf i Rin
SnE 13124÷ (i propr.) vm ii qualeigu iærdær j Gauparue er Ranueig gaf sonom sinum ... skildu born Sighurdr æruæ fyr næmdæ iord
DN III (1330) 14511÷ (i propr.) skall ok Aslakkær fulnæ fyr næmfdom Þronddæ iiii kua lægigghu iardær i Hialtarfwæ
DN IX (1333) 12428÷ ef kona giftizt uttan rað faður sins ... hafe firirgort arfum þæim ollum er undir hana kunnu at falla ... oc take sa þan arf er ærfðum er nestr sva sem su kona være æigi til þess arfs geten
Bl 2281÷ gerðu þeir þat rað at Þorsteinn skylldi fara austr ok vitia arfsins
EgM(2001) 11928÷ Aðalsteinn konungr gerði orðsending sína til Hákonar konungs ... at Þorsteinn næði arfi ok eignvm i Noregi
EgM(2001) 1201÷ (som del af propr.) Þat heitir Mathildar arfr
GBpD 5216÷ enn er þau komu i Reykiahollt, voro menn settir til þess at telia vm fyrir þeim, at þau skylldu hanndsala Gizuri arf Snorra
StuᴵK 5543÷ ef meira (hlut) gefz heiman, þá jafniz er arfr tœmiz æ meðan arfr vinz
Jb 803÷ Nú berr síðan arf eða réttarfar undir hinn unga mann
Jb 912÷ Engi skal kaupa arfván at oðrum ... en þó at nokkurr kaupi, þá skal eigi haldaz, nema sjálfr leysi [var. + aptr GKS 3268 4° “a”, etc.] sinn arf til þess at ættleiða frænda sinn til
Jb 10815÷ Skipta skal marki (á fé) sem ǫðrum arfi
Jb 1782÷ Skuli jarl er rettr logarfi eptir Jnga kong, brodr sinn, til allra þeirra arfa, er hann feck rettliga
Hák81 3842÷ sem þier uítíth ath ‹ek› ꜳ tuo sonu til arfs eptir mik
~
Rafn 1830 703 HG AM 152 fol 141vb34÷ Nu fær maðr eckiu oc a hon born til arfs sins
BorgKrNᴵᵛ 162÷ bondi Þolleifson kærdi þar til augmundar tyrfingsonar. ath hann hefdi eignath sigridi jonsdottr eiginkono sinne arf og audæfi. goz og peninga. laund og lausa aura epter petr heiten jonson
DI IX (*1515›apogrˣ) 6237÷ ættleiding skipar huergi arf fyrr enn j annarj Erfd
DI IX (*1524›AM 199ˣ) 2157÷ scal hann kveðia föður arfs síns. eða þess arfs er hann callar til oc nióti vátta oc vitna sinna at hann se arfs görr
Frostˣ 21023÷ Ef arfr bersc til handa úmaga
cap.
Frostˣ 21514÷ skall thetta stannda vm arffdr almugans æn æigi konongs
RbHM (*1313)¹b 1035÷ En eptir þat kallaði hann staðinn í Odda hálfan í arf Álfheiðar
StuᴵR8ˣ 50620÷ sua mykit sem Þrꝍnde ok Sighurdi oftnæmfdum baar j arf æftir Sighni Þorgeirs dottor værmodor þeira
DNIII (1378) 31717÷ þæir bytto siin j millom jordom þæim er þæim bar j arf eftir Gudbrand fadir þæiræ
DNIII (1397) 39526÷ tueggia kua leigu iardar j Hols arfue er ligger a Hofsstrondenne
DNI (1377) 33518
● ala til arfs avle arveberettiget (barn), avle i ægteskabet ⫽ beget (a child) entitled to inherit, beget in wedlock
●●● huerr maðr a at föra fram foðor siɴ oc moðor þott hann se eigi til arfs aleɴ
GrgKonᴵᴵ 2413●●● Ef synir ero til arfs alnir. þa a faþir oc moþir eigi at gera dottor sina heiman meira fe fyrir rað sonaɴa. eɴ komi iafn mikit fe a hlut hvers þeira. ef þa være erfðiɴi scipt
GrgStað 6416●●● born hennar til arfs alen
GrgStað 9917●●● Nu fær maðr meyiar ... En ef þau ala born til arfs sins. þa megu þau leggia felag sin imellom slict sem þau vilia
Gulᴵ 2825÷ En ef þau ala born til arfs sins. þa mego þau leggia felag sin i millom slikt sem þau vilia
Járns 27710
● arfr er dáinn arv er frigjort ved arveladers død ⫽ inheritance becomes available as a result of sby’s death
●●● Arf scal sꝍkia i þvi fylki. sem arfr er daenn
Gulᴵ 5233●●● þar scal um arf dꝍma sem daenn var. æða oðals iarðer ero. æða bu hins dauða
Gulᴵ 548÷ Arf scal sꝍkia i þui fylki. sem arfr er daenn
Gulᴵ 5234÷ En ef hann leiðir i oðru fylki vatta en arfr er daenn ... þa hever hann þvi firi skotet
Gulᴵ 5234÷ ad j þeim fiordungi skal arf sækia sem arfur er dainn
DI VII (*1495›Alþingi1ˣ) 26723
● deila arf [e-m] tilkende (ngn) arveret ⫽ award (sby) the right to an inheritance
● dǿma arf [e-m / e-m til handa] tilkende (ngn) arv ved dom ⫽ adjudge an inheritance (to sby)
●●● krafði hann þeꜱ domendr at dǫma asgerði til handa halfan arf biarɴar lꜹnd oc lꜹsa ꜹra
EgFrg² 33820●●● Vil ec þeꜱ krefia domendr. at þeir dǫmi mér allan arf biarɴar
EgFrg² 3399●●● Ef ecki vitni kemr i gegn. þa eigu þingmenn hanom arf at dꝍma
Gulᴵ 546
● arfr fellr [e-m / undir e-n] [eftir e-n] arv tilfalder (ngn) (efter ngn) ⫽ an inheritance falls (on sby), an inheritance comes (to sby) (from sby)
●●● ef kona giftizt uttan rað faður sins ... hafe firirgort arfum þæim ollum er undir hana kunnu at falla
Bl 22725●●● þeir skipptv sin j mille eignar skippti ꜳ ollum þeim arfui sem falled hafde epter gunnar eyiolfsson
DI III (*1406›tr 1508) 71319●●● Helgu var þá allr arfr fallinn eptir föður sinn
GunnK554ˣ 37423
● fyrirvega arfi forspilde arv ved at begå drab ⫽ forfeit an inheritance by killing (sby)
●●● Nu hever maðr oðz mannz vig vigit ... þa firi vigr hann arve þeim er hann atte at taca
Gulᴵ 644●●● ef maðr verðr fyrir þeirri villu at hann vegr mann til arfs. þá hefir hann fyrirgört oc vegit arfe þeim
Frostˣ 20711÷ Ef maðr ... vegr mann til arfs ... þá hefir hann fyrir vegit þeim arfi
Jb 885÷ ef maðr ... vegr til arfs. þá hefir hann fyrir gört oc vegit arfe þeim
Frostˣ 20711
● fǿra sik til arfs sikre sig arv ⫽ secure oneself an inheritance
● ganga til arfs arve ⫽ inherit
●●● En ef maðr kallar til arfs sins oc iatar hinn at hann er þess mannz sun er hann seger oc til arfs kominn ... þa gange hann til foður arf‹s› sins
Járns 28221●●● Hvervitna er iamnáner ero hinum dauða carlmaðr sem cona. þá scal carlmaðr ganga til arfs en cona í frá ... En ef hon er manni nánari þá cemr hon fyrri til arfs
Frostˣ 21027
● gera arfs, gera til arfs gøre arveberettiget (offentligt el. ved offentlig ceremoni, cf. Brandt 1880, 154) ⫽ render entitled to inherit (by a public or ceremonial announcement)
●●● Sva megu fleiri frendr i ætt leiða. oc til arfs gera sem nu hevi ec talt. ef sa iatter er arve er nestr
Gulᴵ 3126●●● scal hann kveðia föður arfs síns. eða þess arfs er hann callar til oc nióti vátta oc vitna sinna at hann se arfs görr
Frostˣ 21023÷ þa skal hann kueðia foður arfs sins eða þess arfs er hann kallar til oc nioti vitna sinna at hann se til arfs gorr
Járns 28226÷ oc nióti vátta oc vitna sinna at hann se arfs görr
Frostˣ 21023
● helga til arfs [e-n] gøre (ngn) arveberettiget (efter legitimering af forældrenes forhold) ⫽ render (sby) entitled to inherit (after legitimization of the parents’ relationship)
●●● Ef maðr gerer brullaup til kono þeirrar er hann hafðe fyr born uið getet. þa hællga þau er eptir brullaup eru fꝍdd hin til arfs er firir brullaup uaro
FrostKrᴵ 15111●●● þau skulu hælgha born sin til arfs vid sik ... En þo at dottir se getin æptir fæsting en synir firir. þa hælgar hon brꝍdr sina til arfs oc iamns skiptis vid sik
BorgKrNᴵᴵ 30018
● játa arfi [e-m] [undan sér] (acceptere at en anden indgår i arvefølgen i stedet for én selv ɔ:) afgive (sin) arveret ⫽ (accept that somebody else takes one’s place in the line of inheritance ɔ:) waive (one’s) right to inherit
●●● Nu er sunr eigi til. þa scal sa stiga i sco er hanom iatter. arve
Gulᴵ 3120●●● Nu skal sa er mann ættleiðir oc sa er iatar arfe eða oðale. oc sa er ættleiddr er ganga aller saman fire kirkiudyrr oc hallde aller saman a einni bok
Járns 28112●●● Sa maðr skal eigi mega játa arfi undan sér er hann er yngri en tvítugr
Jb 2963÷ Sa scal fyst i sko stiga er mann leiðir i ætt. en þa hinn sialfr er i ætt er leiddr. en þa hinn er arve iatte. en þa hinn er oðrlom iatte. en þa þeir frendr
Gulᴵ 3116
● kalla til arfs gøre krav på arv ⫽ claim an inheritance
●●● Nu sitr maðr inni ... oc kallar eigi til arfs. þa a hann alldrigin upreist at þeim arve siðan
Gulᴵ 5319●●● En ef maðr kallar til arfs sins oc iatar hinn at hann er þess mannz sun er hann seger oc til arfs kominn ... þa gange hann til foður arf‹s› sins
Járns 28219÷ scal hann kveðia föður arfs síns. eða þess arfs er hann callar til oc nióti vátta oc vitna sinna at hann se arfs görr
Frostˣ 21023
● koma til arfs [eftir e-n] (være berettiget til at) arve ⫽ (be entitled to) inherit
●●● Nu fær leysingi leysingiu. oc er gort frælsis ól hennar. en eigi hans. þa koma born til hvarskes arfs
Gulᴵ 3320●●● þa kemr hvartveggia þeirra til annars arfs, born þeirra koma eigi til. nema þeir geri frælsis ol sitt
Gulᴵ 344●●● eigi mego þau felag leggia sin i millom nema þæir menn iate er til arfs þæirra ero komner
Járns 2779●●● En ef maðr kallar til arfs sins oc iatar hinn at hann er þess mannz sun er hann seger oc til arfs kominn ... þa gange hann til foður arf‹s› sins
Járns 28220●●● En ey er lyst oc verða þau at skiliast. þa skulu þau taka fullar scriptir ... oc born þau sem þeirra millum ero alen ero till enskis arfs eða so᷎mdar komen huarke veralligha eða andeliga
StatÁrni 8392●●● dæmmdvm vær bornn þorkels ... skilgetin ok logligha til arfbs komin eftir fodvr sinn ok modvr ok adra frænndr sina eptir þvi sem logh bok giorir rꜳd fyrir j erfda tꜳli
IslDipl (1410) 18014●●● Hvervitna er iamnáner ero hinum dauða carlmaðr sem cona. þá scal carlmaðr ganga til arfs en cona í frá ... En ef hon er manni nánari þá cemr hon fyrri til arfs
Frostˣ 21028÷ Sagði hann at asgerðr ... var til comin arfsins. oc hon uęri oþalborin. oc lendborin i allar kynkuislir. En tiginborin fraᴍ i ęttir
EgFrg² 33818÷ Nu sitr maðr i arfi oc læggr dom firir. en annar kallazt til komen (arfs). þa
Bl 2374÷ hefeʀ ek fastnad hana efteʀ gvds lavgvm ok heilagʀa fedʀa setningvm ok avll þav bavʀnn sem ek eigʀ med henne eʀv skilgetenn ok lavglego til aʀfs komen
IslDipl (1428) 2693÷ skulu þau sidan saman blijffa j laugligum hiuskap og þeirra baurn laugliga tijl arffs komin sem adrer skilgetner erffingiar
DI IX (1535) 73616
● leiða til arfs [e-n] [eftir sik] erklære (ngn) for arveberettiget (efter sig) (ved offentlig ceremoni, cf. Brandt 1880, 154) ⫽ name (sby) as (one’s) legal heir (by a public or ceremonial announcement)
●●● ek segi þér lát Eyvindar, bróður þíns, en hann leiddi þik til arfs á Gulaþingi
NjR 1013●●● ættlæiðingr sa er með logum er till arfs læiddr
Bl 23127●●● Hann leidir nu Jugurtham til arfs eptir sik med sonum sínum at þridíungi
~ lat.eum adoptauit et testamento pariter cum filiis heredem instituit
834 Rómv226(2010) 814●●● skyldi sá er gerði (erfit) ok til arfs skyldi leiða, sitja á skǫrinni fyrir hásætinu alt þar til er inn væri borit full, þat er kallat var Bragafull
Hkrᴵˣ 6520÷ þat var skilit i sętt þeira ... at asgerðr dotter þeiʀa .B. oc þoro var til arfs leidd epter ... fꜹðor siɴ
EgFrg² 33915
● leysa af arfi [e-n] købe (ngn) ud af arv ⫽ buy (sby) out of an inheritance
● setjask í arf [eftir e-n] tage arv i besiddelse ⫽ install oneself in an inheritance
●●● En ef annat hvárt hjóna þeira kann frá at falla sem .x. vetr eða lengr hafa saman verit ... þá skal barn eða bǫrn eptir verandi í arf setjaz ok haldaz fyrir skilgetin, þó at eigi lifi festingarváttar
Jb 2915●●● efter andlat gudridar finnbogadottur settizt finnboge jonsson fader hennar j arf og aundvege efter gudride dottur sína oc lyste sig hennar laugligan erfingia
DI VIII (1508) 2377÷ þav hion er ꜳ samt erv tiv vetr ok hallda sigh fyrir log ligh hion ath þeiʀa bornn skolv j arfb setiazst ok halldazst fyrir skilgetin
IslDipl (1410) 18012÷ huort hann mætti med laugvm at sier taka og j setiaz fyrrgreindann arf eda eigi
DI VII (1496) 3156
● sitja í arfi være i besiddelse af arv ⫽ be in possession of an inheritance
●●● Nu sitr maðr i arfi oc læggr dom firir. en annar kallazt til (ɔ: til arfs) komen. þa ...
Bl 2374●●● eigi være þat meygilegt at mvnckar og kennemenn skyllde sithia j hans brodrs eigv og arfe
~ nty.synes broder erue beseten
LegHKPass 60ra17 HenKunReyk 6134●●● nú callar sá þann eigi arfa réttan er í arf sitr áðr
Frostˣ 21512
● standa til arfs [e-rs / eftir e-n] være berettiget til at arve ⫽ stand to inherit, be entitled to inherit
●●● Nu fær maðr meyiar. eigi megu þau leggia felag sin imillum. nema þeir menn iatte er til arfs þeirra standa
Gulᴵ 2824●●● kærde þa Elldrid aa Arnfin ... vm halfrar mærker boll jærder ... er Gudleiker ... stod till arfs eftir
DN III (1332) 1514●●● Allar þær konor er madr stendr til arfs æftir
BorgKr² 35822●●● Bera var einberni hans ok stoð til arfs epter hann
EgM(2001) 2732●●● hann áte æke barnn þat er til arps ok rikis stædi epter hans daga
BarlC 20112●●● ef sunarsynir .ij. standa til arfs scilgetnir
Frostˣ 20510●●● (konungr) átti eftir eina dottur, er stód til allz arfz og audǽfa eptir hann
ÞJˣ 4622÷ þorsteinn kvað sér þat ofráð er hon stóð ein til alls arfs eptir Kraka
ÞHvítˣ 822
● sǿkja arf rejse søgsmål for at opnå arv ⫽ sue for an inheritance
●●● Arf scal sꝍkia i þvi fylki. sem arfr er daenn
Gulᴵ 5233●●● Maðr hverr er arf á at sꝍcia. þá scal hann hafa sótt allan fyrr en hann se .x. vetra gamall í frá því hann se fulltíða
Frostˣ 21530÷ ad j þeim fiordungi skal arf sækia sem arfur er dainn
DI VII (*1495›Alþingi1ˣ) 26723
● taka arf [at sér] [at e-n / eftir e-n] arve, tage arv i besiddelse ⫽ inherit, take possession of inheritance
●●● ec uiꜱa at sú ein var. d. B. ꜹɴor. er ecki átti arf at taka
EgFrg² 33826●●● Sonr a arf at taca at föðor siɴ oc moðor frials boriɴ oc arfgengr
GrgKonᴵ 2183●●● Eɴ ef karlmaþriɴ er yngri eɴ xvi. vetra. þa er arfriɴ tømiz oc a hann at taca þaɴ arf þa er hann er xvi. vetra gamall oc sva varðveizlo
GrgStað 6920●●● scal sa arf taca oc bötr er næstr er til talðr eptir
GrgStað 7416●●● Ef sa maðr tecr arf eptir maɴ er menn ætla réttan erfingia ... þa scal hann giallda erfingium
GrgStað 7621●●● þa scal hann taca siðan þeir ero dauðir bæðe arf oc oðal
Gulᴵ 3130●●● arf minn allan vil ek at taki Þorolfr felagi minn
EgM(2001) 137●●● ef manni tœmiz arfr meðan hann er í útlegð, ok skulu frændr hans þann arf taka
Jb 423●●● huort hann mætti med laugvm at sier taka og j setiaz fyrrgreindann arf eda eigi
DI VII (1496) 3156●●● Ǫlvir andaðiz ungr; tók Atli þá allan arf eptir hann
Flóamˣ 716÷ Ef maðr quangaz er attrøþr er eða ellre fyrir rað scaparfa síns ... eɴ barn þat er þav geta scal eigi hans arf taca
GrgKonᴵ 22418÷ hvart sa madr átte enge þat a deyianda degi eða eigi er hann tóc arf eptir
GrgKonᴵᴵ 8527÷ Sonr a at taka arf at foðor siɴ oc moðor. frials boriɴ oc arfgengr
GrgStað 633÷ Su er hin fimta (erfð) er tecr faður broðer. oc broðor sunr hvárr efter annan. taca þeir baðer eins mannz arf ef sva berr til
Gulᴵ 4825÷ spurðuz ... þau tiðendi at Eirikr alspakr var andaðr. en arf hans hofðu tekit armenn konungs. ok kastað a konungs eign
EgM(2001) 11925÷ Arf ok be᷎tr eptir þa bre᷎ðr atte at taka Einarr broðir þeira
StuᴵK 4434÷ Svá er nú skipat at móðir skal taka arf eptir barn sitt þat sem hon getr í frillulifnaði
Jb 29517÷ Úlfarr kvazk arf eiga eptir bróður sinn at taka
Ebˣ 8714÷ At betra kné scal taca oc at öfra scal afgreiða oc svá arf taca
Frostˣ 20733÷ En leysingi sá er frelsisöl sitt hefir gört eða keypt með trygðum. sá scal taca arf sunar síns oc dottor oc leysingia síns hins þriðia
Frostˣ 21130
● takask arf [eftir !] arve hinanden ⫽ inherit from one another
● taka í arf, taka at arfi [eftir e-n] arve ⫽ inherit
●●● þu steinarr hugðiz ręna myɴdo þorstein land eign þeiʀi er ek let coma i hendr honom oc ec hafða aðr i arf tekit epter .f. miɴ
EgFrg² 34232●●● sem alt aɴat riki þat er att hefir Haralldr konungr ok huerr hans ætt manna tekit i arf eptir aɴan
ÓTᴵ 2197●●● þu hefir at þessum (peningum) vel komiz er þu hefir tekit i arf eptir fo᷎þur þinn
ÞorvVÓTᴵ 28123●●● (proverb.) fleira er i arf at taca enn audæfi ein
Not604² 14121●●● Ef maðr á iörð at sꝍcia. þá iörð er hann scylldi tecit hafa at arfi. þá scal hann ... hafa þat vitni ... at sá maðr átti iörð þá er hann var *arftaki at
Frostˣ 2168●●● Þetta sverð átti einn frægasti riddarason, er tekit hafði í arf eptir föður sinn
KlmBˣ 22213
● tekinn arfr overtaget arvegods (i forb. med pligt til at forsørge ‘ómagi’) ⫽ inheritance of which possession has been taken (in conn. with responsibility for maintenance of ‘ómagi’)
● arfr tǿmisk [e-m] arv tilfalder (ngn) ⫽ an inheritance falls (to sby)
●●● Eɴ ef karlmaþriɴ er yngri eɴ xvi. vetra. þa er arfriɴ tømiz
GrgStað 6920●●● ef maðr vard i útlegþ oc tømþiz honom arfr þa eignaþiz konungr arf þaɴ
ÓH 59418●●● ef manni tœmiz arfr meðan hann er í útlegð, ok skulu frændr hans þann arf taka
Jb 422●●● ef meira (hlut) gefz heiman, þá jafniz er arfr tœmiz æ meðan arfr vinz
Jb 802●●● En ef arfr tꝍmiz manni. þá scal hann hafa sótt (cf. sǿkja arf) á .x. vetrum næstu eftir þat er arfr tꝍmdiz
Frostˣ 2161
● vega til arfs [e-n] dræbe og derved gøre sig arveberettiget ⫽ obtain entitlement to inherit by killing
●●● [...] vege mann til arfs
index
●FrostII 5088●●● þat váru þá lǫg, at menn vágu til arfs þess, er fell á hólmi. Eptir þat hjó Þorgils hǫfuð af Svarti; tók síðan ǫll skip hans ok fé
Flóamˣ 2314●●● ef maðr verðr fyrir þeirri villu at hann vegr mann til arfs. þá hefir hann fyrirgört oc vegit arfe þeim
Frostˣ 20711
● veginn arfr arv der er opnået ved drab ⫽ inheritance obtained by killing
● vera fyrri í arfi være nærmere i arvefølge ⫽ take precedence in the line of inheritance
● vera nǽstr arfi være nærmeste arveberettigede ⫽ be the first in line of inheritance
●●● Þa ero næstir arfe föðor faþir oc moðor fáþir
GrgKonᴵ 2197●●● Nu ma maðr bꝍta rað sunar sins ef hann vill. oc leiða hann i ætt. ef sa iatter er arve er nestr
Gulᴵ 3111
● vera til arfs være arveberettiget ⫽ be entitled to inherit
●●● Eptir firnare menn ero scirgetnir menn til arfs oc omegðar ef eigi taka systkin
GrgStað 9715●●● Nu er eigi sonr til arfs en til er sonar son
Landsl 8025●●● sua sem hon være ekki till arfs eftir fodur sin
DN III (1323) 13028÷ Eptir firnari menn ero scirgetnir menn til arfs oc til omegðar
GrgStað 6311÷ ero þi aller iamskyldir till arfs æipptir Hakon
DNIV (1389) 42912÷ fadur broðer hans sem han var till arfs æftir
DNXI (1374) 5711
● ǽttleiða til arfs [e-n] [eftir sik] erklære (ngn) for arveberettiget (efter sig) (ved offentlig lysning af arveforholdet) ⫽ name (sby) as (one’s) legal heir (by a public declaration)
Form.: arf (58); arfs (51); arfr (19); arfi (12); arve (11); arfe (8); Arf (2); arfsins (2); arfue (1); arfui (1); arfriɴ (1); arps (1); arffdr (1); arfur (1); arfwæ (1); arffs (1); arfar (1); arfs (1); aʀfs (1); arfb (1); arfz (1); arfa (1); arfum (1); arfbs (1); arfiɴ (1); arue (1); arfrenn (1);
Comp.: aust·manna- (1), bróður- (7), dánar- (3), deildar- (1), fǫður- (33), í·setu- (1), leysingja- (1), móður- (24), skap- (1), systur- (1)
Gloss.: EJ _; ClV; ClVAdd _; ClVErr _; ClVSuppl _; Suppl1 _; Suppl2 _; Finsen; Fr; FrErr1 _; FrErr2 _; FrErr3 _; LLFrämm _; Hertzb; HertzbLat _; HertzbTill; Suppl4 _; Fischer _; Anm _; Bin _; Rím; LP ¹,²arfr; Med _; MedComp _; MedSimp _; WN _; AH; AJ; deVr ¹,²arfr; Fr4; NO; Walter _; ÁBlM; Bl; WPA _;
Litt.: Brandt 1880 143-152; Dennis, Foote & Perkins 2000 380; Hovda 1956 [KLNM 1] 255; Ståhl 1956 [KLNM 1] 253-255; Vilhjálmur Finsen 1849 [ANOH 1849] 290-331
Genre. (expected): legal works [jur]: 111 (17); family sagas [isl]: 21 (22); charters [dip]: 18 (14); historical works [his]: 7 (31); learned works [div]: 5 (6); religious works [rel]: 5 (48); contemporary sagas [bis]: 5 (13); unclassified [ ]: 5 (1); romances [rom]: 3 (19); legendary sagas [fas]: 1 (8); þættir [tot]: 1 (4);
External (non-ONP) resources:
...
...
...
...
IN PROGRESS
...
Lexicon Poeticum (2nd ed.)
This uses metadata and images from septentrionalia.net
annarr - arfstóll
ár - áróss
...
...