kenna vb. (ONP)

kenna vb.

Status: excerpted citation slips citation text supplemented structured definitions in Danish definitions in English

A.

1) [e-n/e-t] [af e-u / at e-u] [fyrir e-jum / með e-jum] kende (ngn/ngt), få øje på (ngn/ngt), genkende (ngn/ngt), kendes ved (ngn/ngt), finde (ngt)

● kenna lík identificere lig

● kenna mark sitt [á e-u] (gen)kende sit “fingeraftryk” (på ngt), genkende sig selv (i ngt)

a þeiri visv þottiz Sigvalldi iarl kenna mark sitt ok fyri þa sok let hann drepa Stefni Kristni 144²¹
stormæle hæfuir ... en eígi a oss er vist hẏggiumzst vera saklausír ok vist truum ver oss fra vera skillda allu stormæle, En þo at ver mælom þessa alla lutí mædr breídu atkuæde sæm till allra lærdra manna Þa vilium ver þo at menn vítí at till þeira eínna mælom ver er sín mork kenna a þessom víæmnade SvR 5³⁵
En þess vilium ver bidia at þeir er eígi kenna sín mork a þessom rangẏndum vidr oss þa se vidr at þeir hafwe ekkí samþẏkkí vidr hína er nu hafwa j villu rad stígít SvR 6²
þesꜱum ordum var seínt suarat af mo᷎rgum monnum. þuiat margir kendu her sítt mark ꜳ̋ Rómv226(2010) 47¹⁸
þottiz hann kenna sitt mark ꜳ visv þessi ok let þegar taka Stefni ok drepa ÓTᴵᴵ 305²⁰
herra konungr, kenna ma ek mitt mark a þui at mikit stendr a minu reipi uid ydr um alla hluti ÓTFlat 406³⁷
Bref þetta sem þier herra biskop lietud lesa hefur marga hlute j sier sem ver meigum vort mark ä kenna ÁBpˣ 81⁵

● kenna at sýn [e-n] genkende (ngn)

sva var myrct af nott at engi kendi annan at syn Sv 28¹⁷

**● ‖ præt. part.: vera kenndr** blive genkendt

þorer engi sa er a krist truir. vera kenndr her. af þeim grimleik er faðer þinn stnyr til þeirra allra Menota: 47rb¹ BarlA 85²³

2) [e-n/e-t] kende, lære at kende, tro på, blive opmærksom på, få kendskab til, erfare, vide

6) [e-n] [e-m] udlægge (ngn) som barn (af ngn), udpege (ngn) som far (til ngn)

● kenna barn/... [e-m]

● kenna at syni [e-n] [e-m] anerkende (ngn) som legitim søn, vedkende sig faderskab til søn

7) [e-n/e-t] [eftir e-u / við e-n/e-t / með e-u] [til e-s] kalde, benævne, betegne, kendetegne (ɔ: anvende kenninger), omskrive

**● ‖ præt. part.: kenndr** [við e-n/e-t]

8) [e-m/e-u] [e-t] (om digt/strofe) tilskrive (ngn) (ngt)

9) [e-rs/e-s / e-t] [af e-u/e-m] [með e-u] mærke, føle, fornemme, forudse

● láta hest kenna spora

● láta kenna liðsmunar/... [e-n]

● kenna sóttar føle sig syg

**● ‖ impers.: kennir** [e-s] [e-m]

má vera, at mér kenni heiptar um suma menn, svá at ek fá eigi allra orða gætt sem skyldi, ef ek tala mart til StuᴵᴵR11127ˣ 256¹

● kennir aflsmunar/...

**● ‖ impers.: er undarliga kennt** [e-m] (ngn) er underligt stemt

Iarlsmenn qvoþu Sveini undarliga kent; saugþu, at honum þotti annat skeiþ ecki ofært, enn stundum var hann sva hreddr, at ... Orkn325I 289⁸

10) [e-s] lide af (ngt), blive udsat for (ngt), være besværet af (ngt)

● kenna kulða måtte tåle kulde/fjendtlighed

eigi at eins ⸢muni [var. munu AM 531 4°ˣ “b”] þessir tveir konungar kenna þaðan af mikils kulda, heldr allir þeir sem hans ráðleysi fylgja KlmBˣ 211²

● kenna sóttar [sér] have véer, føde

**● ‖ impers.: kennir** [■] (ngt) plager

þa slo ifir mic hrezlo mikilli oc vanmegni oc oþvera þeim oc fęð er siþan hefir noccot kent Mork 358³²

● kennir eigi [e-n] (ngn) forbliver uskadt

Þórdís mælti: Fæ ek svá gǫrt, at kennir þik eigi Korm 285¹

11) [e-m/e-u] [e-t] [af e-u / í e-u] lære, undervise, oplære, belære, vejlede, prædike

● kenna kenning(ar) [e-m]

● sem guð kennir [e-m]

● kenna (...) trú [e-m]

12) [e-m] [■] få (ngn) (til ngt)

Hans hrꜹstleikr ok riddara skapr ok hit fannhvita horvnd kennir margri kono langan harm at bera Bær 101⁶⁰

13) [e-m] [e-t] [í e-u] fortælle, sige, tilkendegive, vise, anvise, rådgive, give udtryk for

● kenna ráð [e-m]

● kenna þing beramme ting

14*) [e-m] [e-n] ?bebude

postolar kendo ... heiþnom þióþom lausnera várn ~ lat. apostoli prædicant GregHom 1110⁴⁸ HómÍsl¹⁹(1993) 28r¹⁰

15) [e-n/e-t / e-s] [á e-u] opdage (ngt), gennemskue (ngt), finde ud af (ngt), se (ngt), høre (ngt)

● kenna ferð/fǫr [e-rs]

**● ‖ impers.: kennir** [■]

Oc er þeir komv upp a heiðina, kende, at bra lit StuᴵᴵK 233⁹

16) [e-s] fremvise

þott þeir ⸢kunni [var. kenni AM 232 fol “B”] litillar bindendi eda veite sma muni Kristz fatækum var. VP 350¹²: AM 232 fol “B”

17) [■] konstatere

mꜳ̋ ek kenna at ek hefí meira harm enn þuu. þui ath þu mꜳt frialsaz enn ek eigi ÍvA 105¹¹

18) [e-u/e-m] [e-t] [af e-u] beskylde (ngn) (for ngt), skyde skylden på (ngn/ngt) (for ngt), mistænke (ngn), tillægge (ngn/ngt) (ngt), bebrejde (ngn) (ngt), holde (ngn) ansvarlig (for ngt)

Ikke altid mul. at skelne mellem def. 17 og def. 18

**● ‖ impers.: kennir** [e-m] [e-u] [af e-u] (ngn) bebrejdes (ngt) (på grund af ngt)

Fegirnðinne verðr þer þo mest af kent rangdømino Alex 5⁸

**● ‖ præt. part.: kenndr** [e-u / at e-u]

19) [e-m] [e-t] (jur.) (fremsætte) anklage, sigte, dømme

**● ‖ præt. part.: kenndr** [at e-u] kendt skyldig

20)
**● ‖ præt. part.: vel/illa/... kenndr** [af e-m] vellidt/berygtet, med et godt/dårligt omdømme

21) [e-m/e-u] [e-t / e-s] give, tildele, overdrage

22) [e-u/e-m] [e-t] give (ngn) æren (for ngt), tilskrive (ngn/ngt) (ngt), takke (ngn/ngt) (for ngt)

23) [e-m] [e-t] tilegne (ngn) (ngt)

var þar sva mikil blot, at naliga i hverium garði stoðu hof, ok þeim guðunum garðarnir kendir, er þar voru blotuð i hofunum Páll²A 249¹²

24) [e-t] [af e-m] få (ngt) (af ngn)

25) [e-t] sejle

ef ⸢maðr fær mæð [var. han kiænnir OsloUB 317 4° “B”] skip sit a laugar dægi. þa ma hann fara þingat til lannz sem hann uil var. EiðKrA 380¹⁹: OsloUB 317 4° “B”

26)
● kenna grunn(s) røre bunden, (om skib) støde på grund

**● ‖ impers.: kennir** [e-t] [e-s / inn til e-s] (ngt) kommer i berøring (med ngt), (ngt) rører (ngt)

27) [e-s] bære præg af, tangere

**● ‖ impers.: kennir** [e-t] [e-s] (ngt) tyder på (ngt), (ngt) bærer præg af (ngt)

ok enn þicki mer sem nokkot kenni þers at þv ottiz ViðrLS544(1995) 234¹⁰

28) [e-t / e-s] [af e-u] lugte, dufte

**● ‖ impers.: kennir** [e-t] [af e-m]

29) [e-t / e-s] indtage, smage, spise, drikke

**● ‖ præt. part.: kenndr af drykk** beruset, drukket sig fuld

hann var kendr af dryck Stj¹ 172²⁷

30) (om skumring)

**● ‖ impers.: kennir annars litar** lyset skifter farve ɔ: det skumrer

þeir sem sjálfir flytja sik, hafi hús heimil á vetr, er annars litar ⸢er [var. kennir GKS 3270 4° “e”] var. Jb 108³: GKS 3270 4° “e”

31) [e-a/e-n] [sér] have seksuel omgang med (ngn), have samleje, kopulere, voldtage

● kenna karlmann(s) have samleje med en mand, ligge med en mand

● kenna konu sína have samleje med sin kone

þat er ok uitanda at madr skal eigi kenna conu sína a fædingar tima. eda þeim tima sem hun kennír sig med barne uera Theol AM 672 4°¹ 32r²⁰

32*) ?kunne

af því oss er úkunnigt um afgang þessarra frægðarmanna, þá kennum vér ei greiniliga frá at segja Blómstr523ˣ 77⁴

33)
**● ‖ impers.: kennir** [e-s] (ngt) findes

fundu þeir sialf sana hveiti akra þar sem. lægdir voru enn vin (sic) uin uidr allt þar sem hollta ⸢kenndi [var. víssí Eir544 68²⁵] Eir557 68a²⁶

B. kenna + præp./adv.

á: kenna á

1)
● kenna á sik [e-t] føle sig belastet (af ngt)

● kenna á sér [e-s / e-t] [af e-u] føle, mærke

2*) [!] ?have besvær med

þótt ⸢þú kennir nokkut [var. þier kenned á nockru hvorsu þier komed þessu til vegar AM 590 a 4°ˣ] var. Mág² 12¹⁹ → Mág AM 590 a 4°ˣ 5v⁹

3)
● kenna á sínum hlut få (ngt) at føle, få løn som forskyldt

● kenna á sér [e-s] [fyrir e-t] mærke på egen krop

4)
● kenna á bók [e-m] lære (ngn) at læse, undervise (spec. i den hellige skrift?)

bad abota gudfaudr hans at hann (ɔ: Rollant) skyldi vel vardueita hann ok kenna honum a bok KlmA1980 66¹⁷

5) [e-u] indtage (ngt), spise, drikke

6)
**● ‖ impers.: kennir á** [!] [e-s] [um e-n / í e-u] (ngt) er tydeligt

af: kenna af

1) [■] bemærke

þar eptir ferr ǫll hans list ok heverska, sv sem ek mꜳ̋tti af ⸢kenna [var. marka AM 589 d 4° “C”] ClarA 4⁶⁷

● kenna af sjalfum sér [■] mærke på sig selv, vide med sig selv

og sem klerkur heirde þad, kienndj hann af siälfum sier ad hann sagde satt ~ eng. wiste wele he seide sothe 21²⁰ ÆvMið¹²ˣ 21⁵

**● ‖ impers.: kennir af** [!] [e-s] (ngt) mærkes, (ngt) føles

blastʀ mikill ok þroti kom J andlit henne með micklvm verk ok kendi af þrotans viðara JBpA(2003) 32¹¹

2)
● kenna kulða af [e-u / ! um e-t] være plaget af (ngns) kulde/fjendtlighed

3) [!] [e-t] mene, tro

Hann sa þat, at drekinn hafði vnðir ser dyʀ it oarga; hann þottiz þat helz ⸢ætla [var. af kenna Holm perg 7 fol “B”], at hann heði flogit þangat með dyʀit var. KonrA 66²⁹: Holm perg 7 fol “B”

4) [e-m] [e-t] skyde skylden (på ngn), holde (ngn) ansvarlig (for ngt)

5)
**● ‖ impers.: kennir af** [!] [e-s] [e-n] (ngn) får (ngt) at føle, (ngn) bøder for (ngt), (ngn) bliver straffet

6) [e-u] lugte til (ngt), snuse til (ngt)

**● ‖ impers.: kennir af** [e-u] der lugter af (ngt), (ngt) lugter

7) [e-u] indtage, spise

at: kenna at

1) [e-m] råde (ngn), give (ngn) gode råd

Er þetta rað gert af minni henði ollvm os til sæmd‹ar›, ok ek kaɴ ydr eigi heilla at at kenna Bær 122⁹

2)
**● ‖ impers.: kennir at** [!] [e-s] [um e-n] (ngt) fremgår klart, det er tydeligt/åbenbart

3)
**● ‖ impers.: kennir at** [!] [e-s] (ngt) ligger bag

4)
**● ‖ impers.: kennir at** [■] [e-t] (ngt) dufter

hon lauk því upp, ok kendi þar góðan ilm at EgÁsm 66³

frá: kenna frá

[e-m] [e-n/e-t] skelne, kende forskel på (ngn/ngt)

fram: kenna fram

[■] [e-m] få (ngt) frem (hos ngn), fremelske (ngt) (hos ngn)

at hæfia þær siðsæmðer fyrst a sialfum ser, sem hann vill siðan oðrum framm kænna Thom¹ 25⁵

fyrir: kenna fyrir

● kenna fyrir sér [e-n] genkende (ngn)

þar kendi Olafr firir ser siɴ uvin ÓTOdd 26⁷

í: kenna í

● kenna í brjósti [um e-n] føle med (ngn), have medfølelse med (ngn)

Grétu þá allir, svá ókunnugir sem kunnugir, útlenzkir sem innlenzkir ... allir kenndu í brjósti um hana Trist¹ˣ 127²⁵

með: kenna með

1) [e-m / ! e-n] kende (ngn)

2)
● kenna með sér fornemme

niðr: kenna niðr

røre/ramme bunden, nå ned til bunden, bunde

● kenna ei niðr fótum miste fodfæstet

lyckian er ꜳ var taumsendanum braztt vm hals honum Þorlioti og kendi hann ei nidr fotum SneglFlat 422¹

● skip kennir niðr skibet rører/rammer bunden

til: kenna til

1) [e-s] genkende

2) [e-s] have forstand på (ngt), vide (ngt)

3) [■(e-s)/e-rs] [e-m] lære, undervise

4) [■] [e-m] oplyse, fortælle

5) [■] [e-m] tilråde, anvise, anbefale

● kenna ráð til [!] [e-m] give (ngn) råd

6) [e-s] [e-n] dømme

sva er sagt ok ritat á hælgum bocum. Hværr þæirra manna er eigi vil tiunda fe sit sem Cristr mælte sialfr. ok bouð os. þa er þæim fyrir-boðet himin-riki ok kendr til hælvitis HómNo³² 147²⁰

7)
● (svá) sem lǫg kenna til [!] som loven påbyder/tilsiger

um: kenna um

1) [e-t] føle (ngt) (på egen krop)

fardu a brott sem skiotaz, at ek verdi eigi fyrir meiri guds reidi, þviat ek þickiumz nu ærins at hafa kent um piningarnar Martin³ 627¹⁸

2) [e-t] [e-m/e-u] beskylde (ngn), skyde skylden på (ngn/ngt)

við: kenna við

1)
**● ‖ præs. part.: kennandi við** [■] føle, fornemme

med gvdz til visann vard hann vid hennar ord sem nockvt vidkenande og skiliande j sinv hiartta at hvn mvnde vera einnhverr dyrleg qvinna AnnaReyk 391²⁶

2) [■] angå, vedrøre

Er mér sagt, at þú eigir sókn ok vǫrn mála þeira, er við eru kenndir Brandr ok Hǫskuldr LjósvLˣ 68²

3) [e-t] [e-n] sætte (ngn) i forbindelse med (ngt), beskylde, anklage

C. kenna sik

1) blive klar over hvor man er

þegar sem hann seez vm ok kennir sik, męllti hann sva ClarA 20⁴⁷

2) kende sig selv

3) mærke på sig selv, føle

4) [■] [í e-u] vedkende sig (ngt), indrømme

D. kenna sér

1) [■] mene

iɴ iðri (maðr) er ofvalt keɴer ser at moti verþa staþit ~ lat. qui semper sibi sentit resisti Epigram 504³³ Prosper677 6¹³

2) erkende

Enn þo kenni ek mer ekki framarr enn ek hefi; ek girnumz eigi at hafa háfa raust, helldr at hann hafi háfa raust, þviat ek girnumz hans sæmð enn eigi mina JBapt²A 897²⁷

● kenna sér at þingmanni [e-n] vedkende sig (ngn) som tingmand

3) [af e-u] være indifferent

Hafrafasti suarar. þu rett j fystu fo᷎r okkare nu skaltu enn rada en ecki kenni ek mer af þessu ÓH1005 818²⁰

4) [e-t] tage æren (for ngt)

5) [e-t] [um e-t] påtage sig skylden

6) [e-t] påberåbe sig (ngt)

8)
● kenna sér meins/... føle sig syg, have det dårligt

● kenna sér sóttar føle sig / være syg

● kenna sér (kvenligrar) sóttar gå i fødsel, få véer

9)
● kenna sér sjalfum selv finde ud af (ngt)

hvort ä eg þeirra at lejta hier innan lands eckj eru mier kunnigar leider, kenn þü þier ⸢siälfum [var. sialfur veg AM 123 8° “123”] SigrFrˣ 79¹⁴

E. kenna sín

have bevidsthed, sanse, mærke sig selv, føle

F. kennask

1) [e-t] genkende (ngt)

sýnir Þorleifr honum hǫfuðit ok markit, ok kenndisk Hrafn þat Reykdˣ 162⁷

2) [af e-m/■(e-u)] blive kendt, kendes, genkendes, kende hinanden

3) [e-t / e-s / ■] [í e-u / með e-u] [fyrir e-m / fyrir e-n] erklære, bekræfte, indrømme, vedgå, tilstå, erklære sig skyldig

**● ‖ præs. part.: kennandisk** [e-s] vedgå (ngt)

4) [e-s] mærke, føle, fornemme, have på fornemmelsen

**● ‖ impers.: kennisk** [e-m] [■]

5) [e-t] værdsætte, anerkende, acceptere

6) [e-m] forekomme (ngn) at være

7) [e-m] foreskrives (ngn), være (ngn) til gavn

skal sidan gera af þvi suppositorium oppt ok jdulega. svo sem lækning kenniz þeimm er þarf MedMisc 107¹⁷

8) [e-t] vedgå faderskab/slægtskab

9) [af e-u] [e-m] lugtes, smages

**● ‖ impers.: kennisk** [■] [e-m]

G. kennask + præp./adv.

í: kennask í

[■] acceptere, sige ja til (ngt)

konongr skal gefa honum sværð oc fa honum i hond. skal han ⸢uið þui i kennazt [var. i þvi viðr kennaz GKS 3270 4° 112vb¹⁷; i þui við kennazt AM 304 fol “B” etc.] at han hælldr þan iarldom af konongdomenum oc er hans sværðtakare Hirð 404¹⁴

með: kennask með

[e-n] mødes med (ngn)

Ósynju sá ek þann dag, er ek kenndumst með yðr ok Tristram, unnasta þinn ~ fr. vus cunui Tristan 112³ Trist¹ˣ 182¹³

til: kennask til

**● ‖ impers.: kennisk til** [!] [e-m] mærkes, føles

hon tekr til i huirflinvm uppi. ok þreifar um haɴ ꜹllv megin allt a tær niðr. Barði mælti. hve kenniz þer til. ok hve ætlar þv vera þo þreifar þu nv sva uandliga Heið 77⁸

við: kennask við

1) [e-n/e-t] genkende, kende til, lære at kende, kende hinanden, hilse på hinanden

**● ‖ præs. part.: kennandisk við** [!]

sem ek vaknaði ok ek bra augum sundr. sa ek þenna bæ. ok þegar við kennandiz. geck ek heim higat ÞBpB 319²

2) [e-t] mærke, føle

3) [í e-u] acceptere, siga ja til (ngt)

4) [e-t/e-n/sik/■] [í e-u] [fyrir e-t] indse, erkende

● kennask við sik [■] erkende

**● ‖ præs. part.: kennandisk við** [e-t]

vid kennandiz varn vanmátt StatEi³ 624¹⁵

5) [e-n] [fyrir e-t] anerkende, tro på

6)
● kennask við sjalfan sik komme til sig selv, komme til fornuft

8) [e-t] tilstå, indrømme, vedgå

● kennask við sik indrømme, erkende

Var hann med þessu naudgadr at kennazt vid sik ok sinar syndir MarD635ˣ 677¹

**● ‖ præs. part.: kennandisk við sik** [e-t] [fyrir e-m] erkende, indse

at efter þui at þorstein fijnsson hafuer ... fulleliga sik vidrkennandis firir oss oc morgom monnom sin abrot DI IV ([1448]: Bps B II 3) 738³⁴

9) [■(e-t)] kendes ved, vedkende sig, vedgå

10) [!] vedgå slægtskab

af öllum tungum avðrom eɴ af danskri tungo. þa a engi maðr her víg sök at søkia af frændsemis savkom. nema faðir eða sonr eða bróþir. oc þviat eino þeir. ef þeir höfðo her að við kennz GrgStað 338¹⁶

11) [!] bevæges, blive rørt

sem hiartat mitt noccot viðr kendiz eða keyktiz af nátturligum hita bloðsins. toc ec til orðz Mar667III xvii²⁹

12*) [e-n] ?hengive sig til (ngn)

13) [■] se, finde ud af

II. (y. isl.)

III. (y. no.)

Form.: kenna (161); kendi (110); kennir (60); kent (53); kendr (49); kenni (40); kenndi (26); kendu (26); keɴa (24); kenner (20); kenniz (19); kend (15); kennt (12); kenndr (12); kende (11); kennaz (11); kennazt (11); kendo (10); keɴir (9); kendiz (9); kenn (9); kendir (8); kenne (7); kienna (7); kendv (7); kenduz (7); kennd (6); kender (6); keɴaz (6); keɴdi (6); kennde (6); kendizst (6); kennizt (6); kennumz (6); kendizt (5); keɴi (5); kænna (5); kennandiz (5); kenndizt (5); kenduzt (4); kennz (4); kienner (4); cendi (4); keɴer (4); kient (4); kenndisk (4); kenndir (3); kennír (3); kænnir (3); kæindis (3); keɴt (3); kennit (3); kenndv (3); kenda (3); kendezt (2); kenumz (2); kennezt (2); kennast (2); keɴde (2); kenðr (2); kendar (2); kennem (2); kendum (2); ceɴa (2); kennist (2); kenndu (2); kendoz (2); kendvzt (2); cenna (2); kennandi (2); kænduzst (2); kænðzst (2); keɴdo (2); kennim (2); Kennir (2); Kenn (2); kenande (2); keɴd (2); kænnt (2); kendist (2); kennumzst (2); kennum (2); keɴ̇t (2); kiendist (2); kennandizst (2); kiennist (2); kennazst (2); kentt (1); Kendi (1); cenþv (1); kiendann (1); kenned (1); Kennaz (1); kennez (1); kændizst (1); kienn▹e◃ (1); Keɴna (1); keɴe (1); keɴ̇dr (1); cendr (1); kenntt (1); kæna (1); Kienn (1); kiende (1); kendan (1); kenðo (1); kænda (1); kennzt (1); kennvmzt (1); kenndusk (1); kiennandes (1); kener (1); keɴder (1); kænd (1); keɴdv (1); kennna (1); Kendí (1); kienndj (1); kenndoz (1); Kenniz (1); kennumst (1); keɴdosc (1); kendosc (1); kendvz (1); kennitz (1); kiennizst (1); kiændr (1); kennder (1); hennir (1); kena (1); ▹kienn◃er (1); Kennazt (1); kennvntz (1); kændoz (1); keindi (1); kenði (1); kænne (1); kenndar (1); kenní (1); kendut (1); kæindiz (1); kenndumz (1); kennzst (1); kænnæmzt (1); kenaz (1); kennandis (1); Kennusk (1); Kenduz (1); kienzt (1); keindizs (1); kændis (1); keɴner (1); keɴig (1); kandír (1); kendoþ (1); kendr (1); kiænnir (1); kænst (1); kendis (1); kænnezst (1); kennunnzt (1); kænnast (1); kiendur (1); genndi (1); kenndum (1); kennvm (1); kenir (1); cenðo (1); Kęnndi (1); kiendi (1); keɴom (1); Kende (1); kęnnt (1); kennvmz (1); kennvmst (1); kendez (1); kænnumzt (1); kæindizt (1); kienni (1); kiendest (1); kenndan (1); kennom (1); cende (1); kendí (1); kiænna (1); kennu (1); kændi (1); kennomszst (1); kennis (1); kændooz (1); kændos (1); keɴz (1); kenndumst (1); kenzt (1); kænniz (1); kænnazt (1);

Comp.: auð- (49), bí- (9), ein- (11), kven- (11), með- (32), meðr- (7), mis- (3), nafn- (3), of- (1), sann- (2), tor- (14), við- (2), viðr- (15)

Gloss.: EJ; ClV; ClVAdd; ClVErr _; ClVSuppl _; Suppl1 _; Suppl2 item kennandist; Finsen _; Fr; FrErr1 _; FrErr2 _; FrErr3 _; LLFrämm _; Hertzb; HertzbLat _; HertzbTill _; Suppl4 _; Fischer _; Anm; Bin _; Rím; LP; Med; MedComp _; MedSimp _; WN _; AH; AJ _; deVr ¹kenna; Fr4; NO; Walter _; ÁBlM; Bl; WPA _; ; LMNL

Litt.: Bjarni Guðnason 1994 [Gripla 8] 149; Boer 1927 [ANF 43] 274f; Brodeur 1952 139; Faulkes 1994 174-175; Finnur Jónsson 1929 [ANF 45] 254; Hermann Pálsson 1981 [StudIsl 39] 41; Hermann Pálsson 1981 [StudIsl 39] 44; Holtsmark 1958 [KLNM 3] 479; Hægstad 1915 55; Kaiser 1998 86; Kreutzer 1977 168; Lie 1963 [KLNM 8] 376; Ljungberg 1938 81; Nygaard 1917 26, 35; Seip 1938 170; Seip 1955 50f. 118 148f. 178 284 323; Veturliði Óskarsson 2003 [BA 43] 339; von See 1998-2001 [SB 25] 374

Genre. (expected): religious works [rel]: 287 (265); historical works [his]: 156 (173); family sagas [isl]: 136 (120); legal works [jur]: 91 (95); romances [rom]: 91 (103); contemporary sagas [bis]: 89 (73); charters [dip]: 65 (77); learned works [div]: 41 (31); legendary sagas [fas]: 36 (42); þættir [tot]: 26 (22); unclassified [ ]: 0 (4);

AS (red.) — November 2023

ÞH (strukt.) — October 2011

External (non-ONP) resources:

...

IN PROGRESS

...

Lexicon Poeticum (2nd ed.)

This uses metadata and images from septentrionalia.net

keldhverfingar - kenna

kenna - ketill

...

Lexicon of Medieval Nordic Law

https://www.dhi.ac.uk/lmnl/nordicheadword/displayPage/2672

Cookies

ONP: Dictionary of Old Norse Prose

Word