2hlýða vb.
(cf. hljóða vb.) hljóða vb. [58]
Status: excerpted citation slips citation text supplemented structured definitions in Danish definitions in English
A.
1) [e-m/e-u] [um e-t] lytte (til ngn/ngt / efter ngt), høre (på ngn/ngt)
Abraham svaraþi. Hafa þeir Moisen oc spameɴ hlvþi þeir þeim
Vulg Luc 16,29~ lat.audiant illos
GregHom 13025 Hóm677 3718Fosto dag iɴ fyʀa i þingi scal þingscöp avallt up segia ef menn hafa tom til at hlyða
GrgKonᴵ 2173Svæinn enn lyddi æigi ordom hans. oc hvgði hann orar mæla
GregDialFrg² 6116allir hæiðengiar lyddu hanum
KlmFrg 55817bið ec at þer lyðit þui er ec segi. oc hyggit at vandliga
ÓTOdd 13916helldr lyði mer goðgiarnnliga miscunn yður. oc lofa mer at rǫða nockuot við lafddi mína
~ lat.auscultet me
Pamphilus 2347 Pamph 1056lyðit þui er ec mæli
~ lat.auscultet
Pamphilus 2461 Pamph 1102Nu lyðo vit tomom orðum um stund. en oft koma stormæli af litlum lut
~ lat.deducimus
Pamphilus 2568 Pamph 11319Herra minn kuað hon. engi maðr er sa lifande þæssa hæims. ef hann hæyrir lœystik hinn litla fugl ... at hann ma æigi huggazt oc glæðiazt af sua fogrum songum sem hann syngr fyrir þui kuað hon gecc ec til glygsens. ok stænd ec þar lyða fogrum songum. hans ok sœtom
Menota: 28vb21 Streng 1042vil ec giarna lyða þvi er þu vilt spurt hafa
Kgs 36þat er hann vill *enskis mannz mali lyða. þott storir hofðingiar segi honom sanynndi
ÓH 22410oc lyð einni dœme sagu. er þat sannar með mer
Menota: 76va2 BarlA 14210gek S. (ɔ: Sigurðr) konvngr a lopt eitt oc villdi beiþa ser hlioþs ... oc kendo menn hann þegar. oc villdo eigi hlyþa honom
Mork 45723var hann ecci sva mikillatr at eigi hlyddi hann monnom er scyllt attv við hann at røða
ÓH 1688konungr gaf ekci gꜹm orþum hans oc lyddi þeim er honom voro nęʀi
ÓH 62112huí lýðir þu þæim sæm sægia dauíd læitar illz mote þer
Theol1056 14621hann skal oss kænni menn fa. þa er hann uæit at kunnasto hafa til. born at skira oc scrifta malom uarom at lyða
EiðKrA 38519ek ⸢hlyddi [var. hlydda AM 227 fol “B”] þessa folks fortǫlvm
StjC 45736ek hefi kuædi ort vm ydr ok villda ek at þier lyddit kuædinu
Gunnl 222Þa mælti Gangleri: Her mvn ec standa ok hlyþa, ef nokqvor orlavstn *fæz þesa mals
SnE 4822Jarlinn villdi eigi hlyða kuæðinu
EgM(2001) 15117tyna mun ek þa þeim fræðum er þu lez mer kenna. ef þu vill eigi hlyða quæðinu
Hallfr 524Gæfufátt mun oss verða: hlýða orðum fjánda þessa, en þiggja eigi þetta boð
Korm 23312hafi þeir þock er hlyddu. enn sa gialldi æigi sem las edr skrifadi
Gyð(1995) 2201Hann segir sinvm postolum qui uos audit, me audit, qui uos spernit, me spernit. Sa er yðr ⸢hlydir [var. heyrir GBpB 5726], hann hlydir mer, enn sa er yðr fyrir-litr, hann fyrir-litr mig
StuᴵK 29123Sigvrðr konvngr ... vílldí beíða ser hlíoðs ... kendv menn hann ok villdv eigi hlyða honvm
Huldaᴵᴵ 2844Nu gefr hann stað, ef hlyda skal
Jón⁴ 5043þann er less eða hlýðir eða ritar
ǪrvM 19618Vær hofum þagat um stund, sagdu hann, ok hlytt med hoguerd
Thom² 3328‹i› fyrstu hlyddi hann athugliga ollu hans eyrindi
Thom² 37419Ver hofum hlytt og þagat, ef nockur ydar uilldi minnaz uigslu sinnar ok uernda frelsi kristninnar
Thom² 4026skaltv hlyda en ‹ek› skal heifia vpp einna *frasogn
Gibb 218hlyttu mer seger hann Akafliga uerþv þetta mal
KlmA1980 2065bað konung Frankismanna lýða sér, ok fékkst þegar hljóð
KlmA 38326þesse hlydir hvivetna þvi, er oss berr a goma
VP 48112Hlydit mer ... ridderar ok allir lydir
Silv 25010Hlyd þu mer, konungr
~ lat.Audi me rex
VitSylv 51220 Silv 25210hlyttu, unz svarat er serhverium hlut
Silv 26726Ef menn girnaz at heyra fornar frásagnir, þá er þat fyrst til at hlýða því, at flestar sǫgur eru af nǫkkuru efni
FlórKon 1212aungan bid eg at hlydi enn þeir er þat giora fȧi sæmd og pryde
Adon 23010kongs son hlydir uel rędu hans og brꜳ miog lit. þuijat hann uar miog reidr
Hect 14411þat er bezt og frodligazt at hlyda medann fra er sagt
SigÞǫgl 9611Umm alla stund þä er herra biskop talade hlydde herra Rafn og adrer kongs menn
ÁBpˣ 10813vilda ek, at þér ⸢hlýddið [var. ***hlýdduð Rask 28ˣ] kvæði því, er ek hefi ort um yðr
BjH488ˣ 11613Gieffum nu gaum ad glede og gödre fräsøgn, þui eff vier hlijdumm, þä høffnumm vier illumm hugrenningumm
DínDrˣ 153hlýddu sǫng fǫgrum ok klukna-hljóði
Hkrᴵˣ 4044konungr gaf ekki gaum at orðum hans ok hlýddi þeim, er honum váru nærri
Hkrᴵᴵᴵˣ 2513kongurinn hlyddi þessari tølu og svarar einghu
Þiðrᴵˣ 244hann ⸢hlýddi [var. hlẏddi til AM 446 4°ˣ 6v11; hlustar til Eb447(2003)ˣ 304], ef hann næmi nǫkkur orðaskil
Ebˣ 1913
● hlýða messu gå til messe
konongrenn læit æigi utar æftir kirkiunni. lẏðir messonne til lẏcta
ÓHLeg 4636hlyða .ii. daga i uiku messo
Hóm655XI 6027hon villdi huern dagh hlyda messo af uorre fru
~ lat.missam ... audire
LegAur 16523 Mar240h 117432Olafr konungr ... hafde hlytt messu
ÓTFlat 46826j ollum londum er su vyrding ä, ad ey sie minna vert ad hlyda prestz messu hinne fyrstu nyvygds helldur enn byskupz messo eins huorri
PBpˣ 41417Konungr bað, at hann skyldi hlýða messu áðr
Hkrᴵᴵᴵˣ 39525gekk þá Knútr konungr til kirkju at hlýða messu
Knýtl1741ˣ 13223
● hlýða vitnum/váttum [um e-t]
þa scal ec riuva við hann dom. oc lata upp risa dꝍmendr mina oc lyða eigi a vitni hans
Gulᴵ 894at lydæ þer hæfdar uitnum. vm husen .a. Fillinsin
DN XIV (1325) 49oc nemfni ek uatta við oc lyð vithnum minum þeim sem ek hefue till iarðar þæirar er .N. hæitir
JurForm309 486 n. 115Þiostolfuer stæmfdi Snara Ræidærs syni fimtan natta stæmfnu till aðrnæmfda Knapstada at lyda vattom sinum
DN I (1342) 22216Ingirid a Huale hafde stæmt þæim till fyr næmsz stæimnu biar at lydha vitnum sinum vm þrigia aura boll iardar
DN IX (1343) 15051
2) [e-m/e-u] [um e-t / at e-u / í e-u] adlyde (ngn/ngt), følge (ngn/ngt), rette sig efter (ngn/ngt)
Svnesc þér rétt at maþr hlvþe goþs vilia
~ lat.ut homo obediat divinae voluntati
5525 ●Eluc674(1989) 552Onnor svnþ vas ohlyþne. es hann hlydde eige boþorþe goþs
●Eluc674(1989) 567Heldr sa siɴe georseme ér mér hlýþer
~ lat.Si me audierit
PsAugSerm 198023 HómÍsl¹⁷(1993) 26r1hlýþeþer húsbuondom yþrom
~ lat.obedite dominis vestris
PsAugSerm 198076 HómÍsl¹⁷(1993) 26r22Svasem sará ... hlýdde abrahe buaɴda sínom
Vulg 1Pet 3,6~ lat.oboediebat
BedaHom 769 HómÍsl¹⁸(1993) 27r3þꜹ ... hlýddo eige þui es þeim vas boþet af almótkom guþe
HómÍsl⁶⁰(1993) 98v23hann vildi hlvþa þvi es honom vas boþit
~ lat.oboedire
Dialᴵᴵ 16211 GregDialA 1446Gvþi samir heldr at hlvþa en moɴom
Vulg Act 5,29~ lat.Obedire
GregHom 122531 Hóm677 3415Ðu systiʀ þat æit er illt var oc eggiaðer þu mic til. en ec lydda raðum þinum
ViðrLaug619 2868sia ækci rað þat er lẏðir
ÓHLeg 32Prestar scolo ... hlýþa byskvpi at öllv
GrgKonᴵ 2120hann ... veitti storar refsingar þeim er eigi vildv lyða hans orðum
ÓH 1476oc lyð nv heðan af faðer. þo at þu villdr eigi lyða her til
BarlA 15229ver scolom eigi lyða spám ne golldrum ne gerningum illum
GulKrᴵ 178oc fam honom marga riddara at fylgia honom i svsat oc man hann þœtta væl þæckiaz sua er hann goðr drengr oc þesso raði lyðir jarlinn. Fra Þiðreci konungi. (cap.) Nv lætr jarlinn æfna til væizlu mikillar at væita þiðreki konungi
Þiðrᴵᴵ 20414ver skulum æigi lyða spom ne goldrum ne gærningum illum
SvKr 42927þer lyðet framarr veralldlegvm hofðingium en guðe
~ lat.obeditis
11033 Thom¹ 11016gvði bẏriar hælldr at hlv̇ða en monnom
cf. Vulg Act 5,29~ lat.obedire oportet Deo
8633 Eluc675(1989) 8611vindr oc sær hlyðir boði þinu
PP 28439Holpit er honum, ef hann ⸢hlyðir [var. hlyðnaz Pétr²Aˣ 16111] þer
PP 28517Þat er vpphaf laga vara at ver skolum kristni lyða oc kristnum dome oc konungi uarum oc biskupi til laga oc til rettra mala at fylgia
FrostKrᴵ 13015Ef maðr blotar a heiðnar uetter eða fer hann með spasogur eða með gerningum sa maðr er þui lyðir oc þann mann husar til þess. hann er sua utlægr
FrostKrᴵ 15218at þui bætr verði bokenne lytt siðan oc dom lytt sem þingit er bætr stillt oc siðat
Landsl 813at þui bætr verði bokenne lytt siðan oc dom lytt sem þingit er bætr stillt oc siðat
Landsl 814þui betr uerde bokenne lytt oc ⸢domom [var. dom Landsl 814] lytt sem þinget er aðr betar stilt oc sidat
LandslBorg 38a5sa maðr er þui lyðir ... han er sua uthlægr sem manz bane
JKr 38113at þui bætr værði bokinni lyt siðan. oc dom lit sem þingit er bætr stillt oc siðat
Bl 1865sva hit sama hæfir oss at hlyða gvðligvm boðorðvm
Ant 642ek vil feginn hlýða yðrum boðskap
~ lat.obedire
MirMar1927 1519 MarB 8019ástsamligr í öllum hlutum, búinn at hlýða, þjónostufullr
Æv⁴⁵ 14919ok lyda þar loghmans stefingar vattom sinum friadagen firir huitasunnu
DN I (1351) 25714alldri hlydir ek kongs bodi ne ydru
Gyð(1995) 138ecki er nv betra til skripta at ganga en i haust; hefi ec hvernn drotins-dag beþit yðr til fyrir guðs sakir, en þer villðoþ þvi alldri hlyða
StuᴵK 13610Þa gengr Guðmundr i millvm oc sagdi, at hann munði þeim i mot, er eigi ‹vildi› hlyda þvi er hann mælti
StuᴵK 16020þeir ho᷎fðo hlyðt þvi miskuɴar raði er Arnor hafði til lagt með þeim
SvaðaÓT 18314var hinn kostr tekinn af o᷎llum at gefaz vpp ꜳ valld konungs ok hlyða þvi sem hann bauð
ÓTᴵ 38516Lyd nu at þi radum minum sun minn
~ lat.acquiesce consiliis meis
Vulg Gen 27,8 Stj¹ 16517at því betr verði bókinni hlýtt síðan ok dómum hlítt sem þingit er betr siðat ok stilt
Jb 29hlydandi hans bodi gott ok illt
Thom² 34912Her til hefir þu uerit vorr formadr, ok af þui attum ver þer at hlyda
Thom² 35128pisler þær, sem þik munu neyda til at blota ok hlyda bodordum konunga
~ lat.obtemperare
PassTheod 3317 Theod 31132Eigi mattu hlyda rettu rꜳdi ne nidr leggia þragirni briostz þins, nema þu skilir fyrr fra þer breytni kristinna manna
AgnesA 1631allir hlutir hlyda þino bodi
Barb2(2000) 14210Drambsemishalsinn kriupe þa uoru ualldi, i aullum hlutum oss hlydandi
MarE 5308þersir aumu biskupar hlýddu kónginum ok gjörðu guðs reiði
Æv¹⁶586 563uær mattum med onngu motte annad enn hlyda so sem guds atkuædi ydrum ordum
ÆvMið³¹ 9619ho᷎num kom leinelega su frett ad ... hallded munde biskops tyundum og ad aungvu hlytt biskope ef hann jatade ei ad hallda kongs bodskap
ÁBpˣ 10421⸢Hlyð þu mer [var. Hlyttu mer Andr¹Frg656 34632] ok rað þik fra bana, ella mun ek lata þik krossfesta
Andr¹ˣ 34016ek á sjálfr hér dóm yfir ok muntu hánum hlýða vilja
Blómstrˣ 56hlytt
~ lat.in auditu auris obediuit michi
102 (Vulg Psalm 17,45) GlossPsalt 112Hann hlydir giarna hans bodi
~ lat.libenter ... obtemperans
MirMar1896 27b13 MarD634ˣ 74431ef hann hlydir hans radum
~ lat.se ... vellet obedire
SpecH 260a45 (VII 105) MarD635ˣ 93521Hlyddi hann mer suo sem minn eigin þræll
~ lat.obedivit
LegAur 5153 MarD635ˣ 97312Ef þu vill vm nockura hluti sma mer hlyda, skaltu fa meire mekt
~ lat.obtemperare
LegAur 51328 MarD635ˣ 11862þa samir oss ollum at hlyða honum
~ lat.oboedire
PassPP 1218 Pétr²Aˣ 18322þeir vilja þínum ráðum ⸢*hlíta [AM 471 4° “471”; non emend. hlýða], bæði um þetta ok allt annat
Þórð²ˣ 18313n.Sá maðr er guð óttaz, hann elskar guð ok hlýðir guði
Æv⁴⁹ˣ 16311
3)
● ‖ impers.: hlýðir [■] [e-m] (ngt) kræves (af ngn)
4) lykkes, gå (godt/ilde), være muligt, du, virke, hjælpe, nytte
þetta lyddi bragþit. oc bøttiz nv Ivari harms sins vanom braþara
ÍvIngMork 35621hlýddi vǫrn sú, ok ónýttisk málit fyrir Þórði
BjHˣ 17116
● ‖ impers.: hlýðir [e-t] [e-m/e-u]
firir sakar liðs þess ... Oc hamingiu konongs þa lýddi oc komo af hafeno utan at staðe
ÓHLeg 1932Ef maðr feʀ með tré reiðe eða við bond. oc brotna fyrir honom eða klyfberar eða huergi scrúði er sa er. þa scal hann binda saman ef þat hlyðir
GrgStað 3218ef hasetar þess scips ero iafntrꜹstir sem styrimaþr þa mon vel hlyþa
HalldSn³Mork 15211freistar æcki kyckvænnde þar í at ganga þænna kirkiogarð þat er qvænkent er oc ængu lyðer þo at freisti
Kgs 2411þat er van væʀr æf illa lyðer mæðan væl er firir seeð oc vitrlega. en þat er vist bætr en van er at æf þat fæʀr væl er heimsklegha er til raðet
Kgs 3710ec cann hvarnntveɢia yccarnn konvng. at ecki mondot it sva stilla yccrom orþom at þat mondi hlyþa
Mork 1145sia þicciomc ec hvat syni þinom er. hann er drꜹm stolin en þat hlyþir øngvm manni
Mork 11910með þvi at þeir haufðv liðscost goðan oc hamingio konungs. þa lyddi sva sem Ottaʀ svarti * qvað
ÓH 576hlyddi honom þat siþan er hann fecc konungs styrc
ÓH 2921þes vil ec biþia fostri ... attv leitir raþs nockors þes er os megi lyþa þar seᴍ nv er komit
Jvs291 5512verðv við æigi seinni j ockrvm raðum. oc man nu oc þess við þurva ef lyða skal
Þiðrᴵ 29412hyɢr konungs son þat i hvg ser at han skal verða sic til at leɢia i hættv meir ef lyða skal
Þiðrᴵᴵ 235Lat vera nv sva bvit sem ek hefi um buit ok vættir mik at þa mvn lyða
Heið 7720syndiz honom eigi þau or-ræði er vel myndi lyða
Sv 3517Gerit hina fyrsto hriþ sem harþasta oc man þa vel ⸢lyða [var. duga SvEirsp 2911]
Sv 402ser hann, at æige lyðer at sva fare lenge framm
Thom¹ 16419Vera ma, at þat hlyddi, at væri gert sem þv melir; en annat rad mvnv ver taka
FbrHb 20612þess uenter mik meðr guðs miskun at yðart rað ok tillaga mvni mer nv sem fyrmæir lyda
DN V ([c1310]) 5310fór hann um Sꜹ́ðungs sund in næyrðri er kallat var at aungum konungi hlyddi at fara
BǫglEirsp 45633draum maðrinn bað hann aptr snua ok qvað æigi annat lyða skylldo
HákEirsp 63025Ek se þann mann, er vel man hlyða at setiaz i rikit
Mág¹A 1610Nu er þer syndr uerþleikr þinn ok margra annaʀa at eigi matte sua buit lyða um margra manna rað
GBpA 9517‹S›a lvttʀ la ꜳ staðnvm at Holvm at þat var bas einn sa i fiosi er eigi lyddi nꜹt ꜳ at binda. þvi at hvertt lꜳ davtt vm morgvninn
JBpA(2003) 2418Ser þa Egill at eigi mun hlyða suabuit. þuiat skiolldr hans gerðiz þa vnytr
EgM(2001) 12736Þér man eigi hlýða svá búit þó, því at ófúss mun Þorvarðr at berjask, nema fjǫlkynngi sé við
Korm 28210vel mundi hlýtt hafa, ef engir hefði spilt
Laxd 5221Óláfr kvað hlýða mundu, meðan hann væri á fótum
Laxd 1975Sturla qvað honum eigi hlyða skylldu i mote at me᷎la
StuᴵK 44017ma eigi víta hvat hellz hlyðir
ÍvIngHulda 18715konungr sa at eigi mundi svo buit lyda
ÓTᴵ 1157sa Haʀalldr konvngr at eigi mvndi sva bvít hlyða
Huldaᴵ 18912hro alldr hafde þessa uo᷎rnn firir sínu landi motí konungi ok hlyddi honum þat vm stund
ÓTᴵᴵ 20539ok ma vera at þa hlyði. en eigi sva buít sem nu er komit ockru mali
RRÓT 32115þviat eigi hlydir famennt yfir at fara
Malc 44026þvíat okkr mun hlýða, ef ek berjumz við Angantý, en ella eigi
ǪrvM 1013hann seʀ at eigi man sva buit ⸢duga [var. hlyda AM 53 fol “B”, etc.]
var. ǪgmÓT 1514: AM 53 fol “B”med þui at þeir hofdu lidkost godan ... þa hlydde suo at skip hellduzst
ÓHFlat 3125þa letum ver honum þat æigi hlyda
ÓHFlat 6215quaz vera ofuss ok ætla at illa mundi hlyda þeirra radagerd i moti sinum vilia
SvFlat 55933Vlfr latti hann miog ... ok qvad Vlfr æi lyda mundu at farit væri
GullÞ 921tekr hann at reidaz ho᷎fþinginn ok heitaz vid byskup, at honum skylldi eigi lyda
Ambr 4023en vertú eigi lengr en lokit er kertinu, ok mun þá hlýða
Bárð489 3922sér Þráinn, at eigi mun ⸢duga [var. svá búit hlýða AM 466 4° “E”, etc.]
var. NjM 2006 → Njála 3867: AM 466 4° “E”getur þetta at lita Neoptulemus kongr understand‹and›e at eigi ma so buit lengi hlyda
Saulus 7215og þar myndi rád þurfa móti at setia ef hlyda skyllde
Adon 1094ok sem kongren ser, at eigi ma ⸢hlyda [var. standa AM 489 4° “B”] svo buit, flyr hann sialfr
KirjA 514eigi lyder, ef annar er þvott dagr, enn anar drottins dagr
Encᴵᴵ624 14411þat þiki mier lijkt at þeir sie eigi fleiri enn ij j hofum. og onguann ætla eg þá auka geta sijn a milli. þui eg ætla þá hina somu iafnan vera og eigi mundi odrum fiskum hlyda at þeir væri so margir sem adrir hualir firi mikilleika sakir þeira og suo mikillar atuinno er þeir þurfa
KgsE 1724þá raun mun enn á bera af stundu, at eptir þessu munu margir glíkja, ef þessum hlýðir
StuᴵR440ˣ 3414fengo veðr illt i hafe oc sio storan sva at nesta giek við bana. en firir sacar liðs costar er var innan borz oc hamingiu konongs þa lyddi
FskBˣ 14411þat ráð mundi hann upp taka, sem allir sá eptir, at vænst hafði verit at hlýða myndi
Hkrᴵᴵᴵˣ 22113Nú er til annat ráð, ok er þat ilt, ok kann þó vera at ⸢hlýði [var. dvgi Fris 3134]
Hkrᴵᴵᴵˣ 32322leitaþi hann þess ráþs at lǫgbergi at et siaunda hvert sumar scylldi auka vicu oc freista hvé þá hlýddi
Íslbˣ 208oc héto (þeir) honom umbsýslo siɴi til ... at hér yrþi enn viþ cristniɴi tekit. oc léto sér eigi annars vǫ́n en þar mundi hlýþa
Íslbˣ 2830ekki mun þurfa af at draga nema konungdóminn einn, ef ⸢hlyða [var. duga AM 20 b I fol “A²”] skal
Knýtl1741ˣ 7016þá sá allir, at þetta mátti þeim eigi hlýða, at bœndr skyldi missa síldfiskjar í Eyrarsundi
Knýtl1741ˣ 7515mér hlýðir með öngu móti annat, enn birta þetta
Trist¹ˣ 141er Elsungur jarl sier hversu mikinn skada er Samson kongur geyrer hans monnum og ei ma sva hlýda þa kallar hann hꜳtt
Þiðrᴵˣ 299fær hann einghann høggstad þann ath hann siái hlyda mega þviat þat bita ei jarn nema j einumm stad ꜳ kvidinumm
Þiðrᴵˣ 19520
5)
● láta hlýða [e-t] [e-m] lade (ngn) slippe af sted med (ngt), tillade (ngn) (ngt), give (ngn) lov til (ngt)
er furða er konungr letr honom hvetvetna hlyða
ÓH 2964ver vilium med engo mote lyda lata at þesse þæira gærd ok ofdirf hafe nokorn framgang
DN II (1304) 6417ver vilium enghum manne þola ne lyða lata uapn att bera
RbHM (*1304) 6821Engom skulum ver oc lata lyda at misþyrma honom eda afdratt veita hans sœmdom
DN III (*[c1220]›AM 309) 25af þui at uer uilium þat med engo mote lyda leta
RbHM (*1307)²a 7225ver vilium med eingu mote hedan af þetta lyda lata
RbHM (*1303)³ 621er þat vndr er þer latið honum huetuetna hlyða
EgM(2001) 249af þui at mer meghom þat æi lýða lata
RbHM (*1303)⁴b 7324ver uilium þat með engho mote lýða lata at nokor felli niðr logh ok rettýndi i landeno
RbHM (*1307)²b 782uer megum þat æigi ⸢lẏða [var. længur hlyda AM 158 a 4° “158”; hlydazt AM 345 fol “345”] lata. ok æigi uilium uer meðr nockuru moti þola
DI II (*1303›AM 350) 3408Vilium uer með eingu moti þuilika ohlýðni oc rangindi leingr hlýða lata
DI II (*1320›GKS 3269 b) 49535iall hellt med freku o᷎llum alo᷎gum, ok let o᷎ngum hlyda mot at mæla
Orkn 2414taldu mioc vera aldauða forælldra sina. þa er eigi hafðu latet lyða konongom at taca ifir log fram
FskBˣ 1984
● ‖ impers.: hlýðir [e-t] [e-m] det går an, (ngt) skal tillades
er þat furða at hanum skal lýða at lasta sva miok var guð
ÓHLeg 2923Hlyþir þoat þeir se .iii. er her a landi væri iafnan kyʀir
GrgStað 3879En ef þat (ɔ: Grǿnaland) lægi ner auðrum londum þa mundi þat vera kallat þriðiungr af einum biscupsdome. en þo hafa þeir ser nu biscup þvi at eigi lyðir annat firir sva mikillar fiarvistar sacker er þeir ero við aðra men
KgsFrgβ 13739æigi lyðer annat sacar sva mykillar fiarvistar
Kgs 3035hann let ongom manni lyða scylldo at ganga með þesso mali
ÓH 1647Ef þv matt ok lyðir þer at níkvæða giofvm hans þa nikvæð en ef þer lyðir eigi at nikvæða leɢ ast ok þackir a mote
ViðrLS544(1995) 2029Ef þv matt ok lyðir þer at níkvæða giofvm hans þa nikvæð en ef þer lyðir eigi at nikvæða leɢ ast ok þackir a mote
ViðrLS544(1995) 20211ma ok hlyþa, at hlioðstafr standi fyrir optaʀ i fiorþvngi
SnE 21413eigi ma lyda at huær drage till sín af konongdomenom slikt er sa mætte mædr flærdsamlegre vel
SvR 2024Seint ætla ek Þorstein son þinn yrkia kuæðit epter Boðuar. en þat lyðer eigi at hann se eigi erfðr
EgM(2001) 1493Eigi skal hlýða at bregða þessi sætt, er nú er gǫr
Glúm 6114Svá má eigi, segir Njáll, ok hlýðir þat hvergi at hafa eigi lǫg í landi
NjM 24212eigi lietv konvngvm hlyða slík olǫg
Huldaᴵ 2425q’ (ɔ: kvazk) ætla at huskaurlum mundo eigi uel. hlyda at geyma. eigi suo hesta at dygdi alluel
Ljósv162 4721Þorgils sækir eptir sínu, ok skal mǫnnum eigi hlýða at fara eptir honum
Flóamˣ 6315skyldi Skopti leggja skip sitt næst skipi jarls, en engum skyldi þat hlýða, at leggja skip milli skipa þeira
Hkrᴵˣ 28811
6)
● ‖ impers.: hlýðir [■] [e-m] (ngn) tør (ngt)
7)
● ‖ impers.: hlýðir [e-t] [e-m] (ngt) tåles (af ngn)
enn Sinfiotla hlydde þat, at eitr kęmi utan a hann, en eigi hlyddi honum at eta þat ne drecka
Vǫls 153enn Sinfiotla hlydde þat, at eitr kęmi utan a hann, en eigi hlyddi honum at eta þat ne drecka
Vǫls 154
8) [um e-t / upp á ■] (om ordlyd ol.) lyde
epter þui sem þat romverska bʀefit hlyddi wm sagt hionaband
DI VII (1499) 4295þau spurdu og leitudu epter honum sem texten hlyder
~ da.lyder
22130 ChrP¹ 2219hof þenna savng er so lyder. Te devm lavdamvs. þꜳ sagde Avgvstinvs te dominvm confitemvr. og sidan hverrt vers efter annat altt til enda
AugReyk 10725J fyrstv grein kom fyrir oss j vorn dom kong Kristierns bref hvort at svo hlydde oc innne hiellt med sinvm greinvm oc articvlis
DI VIII (*[1508]›AM 238ˣ) 2438sem hans nadis bref opid þar uppa uthlider
DI IX (*[1522]›Lbs 62ˣ) 7524
● ‖ præs. part.: svá hlýðandi
svo hlydandi ad frillv dottr son solveigar war dæmdr og vrskvrdadr hennar erfingi
DI VIII ([1509]) 29337wors uerdugatza herra kong kristierns bref suo hlydanda
DI VIII (1512) 40523uar og upplesinn fyrir oss vrskurdr finboga ionssonar logmannz med hans incigle so hlydandi
DI VIII (1513) 42322Birtist og þar brieff i mote suo hlydanda ad Sueirn hafdi laungu fyrer med radi og fullu samþicke Sumarlida faudur sijns gieffed Gurijde kuinnu sinne allar sijnar loggiafer
DI IX (*1504›AM 255ˣ) 4728
9) kime, ringe
*) (sands. err. for hlýðna; cf. hlýðinn adj. def. 1)
B. hlýða + præp./adv.
á: hlýða (upp) á
1) [e-t] lytte til (ngt), høre på (ngt)
Hon qvað konung ecki myndo a hlyða hvat sem hon męlti
ÓH 14211Kalfr lyddi a þat er Knvtr męlti oc giorþiz hann fvs til tignariɴar
ÓH 50712Darius konungr hlyðer ecke a þessar fortalor
Alex 2828Hæinrekr konungr var fastr fyrir, ok varla vil hann alyða Franka konungs orð
Thom¹ 19524Ix. (ásynja) Vár, hon lvþir a eiþa maɴa ok einka mal, er veita sin amilli konvr ok karlar; þvi heita þav mal varar
SnE 391Sagði Auluer at Þorolfr var þa hropaðr miog ok konungr hlyddi a slikar fortolur
EgM(2001) 2117ek hlýdda ekki á þat
Laxd 10921frændr yðrir ok vinir muni mjǫk á þat hlýða, hvat þér talið fyrir þeim, er þér komið út til Íslands
Laxd 14820konungr hlydir ꜳ forto᷎lur hanꜱ
Rómv226(2010) 8020Huat herra er hann þers at ek lyði sua mikit upp aa hans tal
~ lat.ut audiam vocem eius
Vulg Exod 5,2 Stj¹ 2638og sǫ᷎gdu (þeir) þessa jardteikn vel og greineliga ǫ᷎llum þeim er ä villdu hlijda
ÞBpC⁴ 39010⸢þott mikit þiki af sagt þeim er tilhlyda [var. þo þeim þiki myked er ahlyda AM 177 folˣ “B”] þa meiga þad aller skilia ath ei ma suo mikit fra seighia þessum lutum
var. Þiðrᴵˣ 79: AM 177 folˣ “B”
2) [e-t] rette sig efter (ngt), acceptere (ngt), gå med på (ngt)
kvaþ þat sœmst, at hon gǫmol giftisk gǫmlom konungi, ok hon hlýddi á þat, ok var hennar fǫr ger prýþilega
Ágr 152konungr sa at þeir uilldu ecki ⸢ahlyda þat [var. til hlyða þess ÓH 3136] er hann mællti
ÓHFlat 23521varþ þo ecki af þeiri sætt. þvi at Magnus konungr villdi ecki a ⸢lyða [var. lita Sv81 552]
Sv 4828Hertogi sendi mann til herra Knvtz með innsigli þvi er att hafði Hakon iarl faðir hans ok þar með merki ok bꜹð honom at hann skylldi vera iarl hans. Enn herra Knvtr villdi ecki a þat hlyða. ok bað hann sendimann aftr fara
HákFris 49833Menn attv lvt i at sætta þa, oc lydði Klængr a þat. Kom þar ecki avðro við, enn Kalfr sellði sialf-dæmi fyrir vig Halz, oc skildv þeir við þat
StuᴵK 2974Hertugi hafdi giort nordan med Veseta prest einn jslendzkan til herra Knuz med jnsigle þui, sem att hafdi Hakon jarl, fadir hans, ok þar med merki ok baud, at hann skylld‹i› vera jarl hans, sem honum þottu þeir hafa adr ordat nockut. En herra Hnutr villdi ecki ꜳ þat hlyda ok bad prest fara brutt
Hák81 51721Mann skal straffa þau fyrst linlega med god ord: Uile þau ecki þar hlyda uppa. þa skal mann [gefa] þeim af hrisenu
~ da.man skall først straffe dem lempelige met gode ord Ville de det icke lydhe da skal man giffue dem aff riss
22339 ChrP¹ 22316Ok þar kom, at Órækja hlýddi á þetta ok reið norðr í Eyjafjǫrð um haustit
StuᴵR8ˣ 47812
3) [e-n/e-t] stemme overens med (ngn/ngt)
þiker oss ecki uort logmal hlyda upp ꜳ þessa þeirra skipan hertugans og greifans
DI IX (1535: AM 191) 7388Enn Vigfus hugleiðir sik. þuiat fyrsta heilreðe Sueins konungs ⸢stoð [var. (ms.) hlýddi AM 347 V 4°ˣ] vpp a þenna sendiboða
var. HákHárA(2009) 262 → HákHár AM 347 V 4°ˣ *** → ms. ***
af: hlýða af
● ‖ impers.: hlýðir af [!] det lykkes, det går godt
at: hlýða at
● ‖ impers.: er hlýtt at [!] [með e-jum] ?det går godt (hos ngn)
með: hlýða með
[!] bekræfte, stemme overens med
til: hlýða til
1) [e-s] [e-u] lytte til/efter (ngt), høre på (ngt)
Goðer brøðr ok systr lyðið til hvat hinar hælgu bøcr segia ok bioða oꜱ at ver lifim retlega lif vart
HómNo³ 3518Sa maðr er hann hefir söc at veria hann scal nefna ser vatta oc bioða þeim manne er söc hefir a hendi honom at lyða til eiðs
GrgKonᴵ 8019þat er æinn litill fugl. er þægar sumra tækr þa syngr hon ok gellr um nætr sua fagrt. ok miori roddu at yndelegt ok ynnelegt er til at lyða
Menota: 28va17 Streng 1027gak inn til okkarrar við rœðo. oc lyð til talu okkarrar
Menota: 46va10 BarlA 8411hann hevir taltt tru kristinna manna firir honom. oc hevir hann allavega hug a lagtt. til at lyða
BarlA 927lyðit til andsuara minna
Menota: 56va2 BarlA 10224hinn vitri. hafðe hœyrtt. sua langa fortalu. faður sins. oc giorssamlega til lytt. allz þess er hann sagðe
BarlA 11218Sem allt folkket sat. oc þagðe. oc til lyddi. þa hof konongrenn sua rœðo sina
BarlA 1186Theodas lyddi gorlla til orða. konongꜱ. oc rœðo. oc litti til vm þetta. raðgiæva sins til laggu. fiandanns
Menota: 76ra15 BarlA 14111er nv a‹t› lyða til afreks verka Olafs konungs Trygva s. (ɔ: sonar) ok þeira storvirkia er hann gerðe
ÓTOddS 222er stoll settr undir hann vti hia buðinni, ok sitia menn þar umhuerfiss ok hlyða til sogunar
FbrHb 15812Síðan gekk Gunnarr at Breiðfirðingadómi ok bauð Hrúti at hlýða til eiðspjalls síns ok framsǫgu sakar ok sóknargagna allra
NjR 662Gleði Guð þann er ritaði ok sagði ok alla þá er tilhlýða
HG 7825engi uhꝍverska er mæiri * siðugra manna i smalutum en lyða eða lera til þes mals er han er æigi til kallaðr
Hirð 4384Varðmen skulu til lyða at þæir hꝍyri huarke rꝍður eða ræið
Hirð 44219ek skal þat ok segja þér, en þú skalt til hlýða
ǪrvM 146at þeir hafi þock er til hlyddu ok sua sa er les odrum til SKEMTANAR
DínDr 9411um þat fram, er mannzins mælska fær fra ⸢flutt, eda eyranu til hlytt [var. sagt eda eyrat til heyrt AM 232 fol “B”]
~ lat.auris audire
39330 VP 3937suo er sem þeir takí allír þa corpus dominí andliga er til messonar hlyda skynsamliga
Mess⁴ 7110þa lyktz her þetta æfintyr. hafj sa þaukk er las ok sa er skrifadj ok þeir er til hlyddu en hinir skamm er ohliod gerdu
Vald 782Sem Hrolfr konungr heyrdi þetta hlyddi hann til ok uar helldr fꜳtaladur
~nemr nú stað ok hlýðir til, ef hann heyrði til nǫkkurs
Gautr¹ˣ 34hann gekk fyrir konunginn ok kvaddi hann ok spurði, ef hann vildi hlýða til kvæðis, er hann hafði ort um hann
Knýtl1741ˣ 5210Biskup taldi þá á Þorgils margar sakir. Hann hlýddi til ok þótti þær eigi allar sannar vera
StuᴵᴵR11127ˣ 28331Sagði hann þá konungi, at hann hefði ort kvæði um hann ok svá um fǫður hans, vilda ek, at þér hlýdduð til
StuᴵᴵR11127ˣ 32618enn sua ma vera ath sa er tilhlyder vili fyrer þvi eigi til hlyda ath þat er vlijkt hans verkum ef sagt er fra mikilli athgerfi
Þiðrᴵˣ 74þott mikit þiki af sagt þeim er tilhlyda þa meiga þad aller skilia ath ei ma suo mikit fra seighia þessum lutum
Þiðrᴵˣ 79hann ⸢hlýddi [var. hlẏddi til AM 446 4°ˣ 6v11; hlustar til Eb447(2003)ˣ 304], ef hann næmi nǫkkur orðaskil
var. Ebˣ 193 → Eb AM 446 4°ˣ 6v11
2) [e-s] rette sig efter (ngt), gå med på (ngt)
Hialta þotti vvęnt a horfa at konungr myndi vilia til hlyða sętta umleitanar
ÓH 1424konungr sa at bøndr villdv ecki ⸢til hlyða þess [var. ahlyda þat ÓHFlat 23521] er hann kendi þeim
ÓH 3136
3) [!] [e-t] høre med til (ngt), tilhøre (ngt)
um: hlýða um
[■] lytte til/efter (ngt), høre på (ngt)
Seighia þæir æighi fyr till meinbugha en æptir fæsting þa skall ængi þar vm lyda
BorgKrNᴵᴵ 3009hlerar nu ok hlyder um
Æv238XXIV² 3151Hann hlerar til ok hlýðir um, ef hann heyrði nökkut til manna
Æv⁴²ˣ 14218
út: hlýða út
1) [e-u] lytte til (ngt) i sin helhed
C. hlýðask
1) [e-m] lade gå for sig, tillades
af þui at ver vilium ne megum þuilika hluti med ꝍngum mun ⸢hlydaz [var. bida AM 115 b 4°ˣ “B”] láta
RbHM (*1303)¹ 575David framde bæde manndrap og fiell j hina þyngztta hordoms savk og ⸢hlyddezt honvm manndrapit [var. hefir honum þo lytt Ambr 3934]
AmbrReyk 7435Hrolfur kongur ... sagdi þeim skilldi þad ecki hlydast
Hrólfˣ 4916
2)
● ‖ impers.: hlýðisk [um e-n] der bliver stille (omkring ngn)
D. hlýðask + præp./adv.
at: hlýðask at
[!] lade sig overtale
til: hlýðask til
● ‖ impers.: hlýðisk til [■] [e-m] (ngn) hører (ngt), (ngn) kommer under vejr med (ngt)
um: hlýðask um
[e-t] lytte (opmærksomt) (til ngt)
Nu var ristið a stavenom at Tistram hafðe þar lengi beðit hennar ok umlyz at spyria til hennar
Menota: 38ra39 Streng 1982annat liðit reri iɴ at bryɢium oc lyddiz um. var allt hliott oc kyrt i bønum
Sv 1715gængr (hann) inn, lyðez vm oc hæyrir til ænskiss
Thom¹ 816nema þeir stað undir bvdar uegginum ok hlydaz þaðan um
FbrHb 1595er þeir koma inn undir nesit, þá heldu þeir upp árum ok hlýdduz um
ǪrvS 4118bíðum fyrst ok hlýðumz um
ǪrvS 14922ganga aftr oc fram og lyðazt um
Hirð 44216hann tekr þat fyrsta ráð, at fara hljóðliga upp á skálann, ok hlýddiz þaðan um
Æv⁹⁰ 2833Sturla ... bad menn hlydaz vm, þviat þa var kyrt vedr
StuᴵK 8721hlydiz (hann) um, ok heyrir til eingis
Thom² 30916Bevers uar nu gladr ok gekk til hallar duranna þar sem hon var jnni ok hlydizst vm ok vildi eigi jnn ganga
BevB(2001) 1455nemr stadar at o᷎dru hveriu ok hlydizt um
PErem 18737gengu þar nær sem bandingjarnir sátu, ok hlýdduz um
FlórKon 15311Hann nam stadar ok hlyddizt um
Yngv 1226þeir ... komo avstan j vikina þeir hlẏdduz vm hvar firi væri vinir magnus konungs sonar ... hlẏdiz þeim Karli sva til sem fair væri þeim sveini vel viliader
Karl AM 533 4° 62v15Eptir þat stenndr hann ok hlydizt um, hvort no᷎ckurr vaknar vid
Gísl 2614Hann hlydiz um og villde vita huat honum bære fyrir augu edur eyru
SigÞǫgl 14811nam hann staðar ok hlýddist um, ok heyrði hann þá aptr ferð hundanna
Trist¹ˣ 13920gekk hann þá í konungs garð ok stóð við garðs hlið ok hlýddist um þau tíðendi, er með hirðinni váru
Trist¹ˣ 18411
við: hlýðask við
[!] rette sig efter, gå med på
II. (y. isl.)
hlydum wier hier med ordu kristi wors drottinz
DI 11837ad uier þar med hlydum drottni uorum jesu kristo
DI 1215ein collecta hlydande vm þa somv naudsyn
DI 13414ef þeir vilia þa ecki hlyda. ero þeir ecki halldandi veijker ... helldur þriosker
DI 14138at vier vaurunst þa Hymna sem hlijda vm verdleika og ꜳkallaner heilagra manna
DI 16233
III. (y. no.)
stemfdi Gudulfuæ Klemetzs syni iii natha stemn‹u til› Meirinnæ Lidum at lydæ sinæ prouæ ok skilriki ‹um øris bol jardær j› Gifstodum j Lidum
DNᵛᴵ 3728Þorgæir Sigurderson hafde stemft honom till Kirkiuby at lydæ sinæ profue ok skilriki sem Þorghæir hafde at læide vm fim aura boll jarder
DNᴵ 5828voro þesse vithne tekin. loghleghre firirstemfdre adernemfdre Asto Arnadotter sem sworet var at lyda þeim
DNᴵ 7322ok at lydha sinom vitnom horo skylder var fadher hans Jngeridhu adher nempdar
DNᴵᴵ 42228
Form.: hlyda (33); lyða (27); hlýða (25); hlyða (22); lyda (13); hlyddi (11); hlýðir (9); hlýddi (9); hlydir (9); lyddi (9); hlytt (8); lyðir (7); hlydde (6); lýða (6); lyðer (5); hlyþa (5); lyð (4); lytt (4); hlydizt (4); hlyðir (4); hlydandi (4); hlyddu (4); hlydum (4); hlýtt (3); lydæ (3); hlydaz (3); hlydiz (3); lyðit (3); hlyder (3); hlẏddi (2); hlýddist (2); lẏða (2); hlijda (2); hlýddu (2); lydha (2); hlydande (2); hlyttu (2); lyder (2); lydde (2); hlvþa (2); hlydanda (2); hlýdduz (2); lẏðir (2); hlýþa (2); lyði (2); Hlyd (1); hlẏdduz (1); hlýddo (1); lyðet (1); hlijder (1); lvþir (1); hlýðumz (1); hlijdumm (1); lyt (1); lyðazt (1); lyðez (1); hlyddizt (1); hlvþi (1); Hlydit (1); hlvþe (1); hlýþeþer (1); lydda (1); Hlyð (1); Hlyddi (1); hlydizst (1); lyddiz (1); lyddu (1); hlider (1); hlyðer (1); lyddit (1); lyðo (1); lýðir (1); hlv̇ða (1); Hlyþir (1); hlýdda (1); lyðið (1); lyz (1); hlýddiz (1); hlyddiz (1); hlydi (1); hlýddið (1); hlýði (1); lýddi (1); hlýda (1); lydði (1); hlyddezt (1); hlẏdiz (1); hlýþer (1); hlýdde (1); Lyd (1); lyþa (1); hlyþir (1); hlyði (1); hlýdduð (1); hlijdde (1); hlydast (1); hlyðt (1);
Gloss.: EJ; ClV; ClVAdd _; ClVErr _; ClVSuppl _; Suppl1 _; Suppl2 _; Finsen _; Fr; FrErr1 _; FrErr2 _; FrErr3 _; LLFrämm _; Hertzb (lýða); HertzbLat _; HertzbTill _; Suppl4 _; Fischer _; Anm _; Bin _; Rím; LP; Med _; MedComp _; MedSimp _; WN; AH lýða; AJ _; deVr; Fr4; NO; Walter; ÁBlM; Bl; WPA _; ; LMNL
Litt.: Bandle 1956 [BA 17] 117; Bjarni Guðnason 1977 [Rit 12] 110; Falk 1912 14; Haugen 2007 [MM 2007] 190, 192-193, 199; Nygaard 1917 19; Seip 1955 166; Veturliði Óskarsson 2003 [BA 43] 90, 104, 107, 256, 359; Walter 1976 60-61
Genre. (expected): religious works [rel]: 86 (87); historical works [his]: 67 (57); family sagas [isl]: 38 (39); romances [rom]: 32 (34); legal works [jur]: 28 (31); legendary sagas [fas]: 22 (14); charters [dip]: 19 (25); contemporary sagas [bis]: 17 (24); unclassified [ ]: 13 (1); þættir [tot]: 8 (7); learned works [div]: 4 (10);
JL (red.) — April 2024
ÞH (strukt.) — May 2011
External (non-ONP) resources:
Lexicon Poeticum (2nd ed.)
This uses metadata and images from septentrionalia.net