hljóð sb. n. [-s; -]
Status: excerpted citation slips citation text supplemented structured definitions in Danish definitions in English
1) tavshed, stilhed
Engi maðr kvaddi þá ok varð hljóð í höllinni við þeirra kvámu
HG 1716Engi maðr kvaddi þá ok ⸢varð hljóð í höllinni [var. allir urdu hliodir AM 152 fol] við þeirra kvámu
HG 1716helldr var hans lif ok hættir med hinu mesta hliodi ok hofsemd
~ lat.in summo silentio
37924 VP 3797
● hylja hljóði [e-t] [fyrir e-m]
þa megvm ver eigi þat fyrir sal vara ⸢hlioði hylia eða orðalavst lata [var. med ollu yfir þegia Thom² 38034]
Thom³F 53021Nv villda ek lvka minv mali ok þꜳ lvti hlioði hylia, er mer ... ‹hafva til handa borit›
Ant 7632hans et helgazta briost villdi ok einna sizt nockvt hlioði hylia fyri sinvm andligvm sonvm
Ant 988vill hann eigi binda sér þá byrði at hylja hljóði hans illzku ok stefnir honum á páfa fund
Æv⁶ 248villde helldr raunar hylia hliode godgerning sinn
VP 6534
2) lydhørhed, opmærksomhed, ro (til at høre/lytte/blive hørt)
sva tali hvæʀr lagt viðr sinn sæssa at ængi hœyri næma þeir er við rœðaz þa er bæðe gott lioð oc goðer siðer i konongs husi
Kgs 583þa scorte egi hlioþ ȷ́ holliɴi oc hlyddv meɴ til þegar er noccoʀ varþ til at ígna ser ꜹrina
Jvs291 606hafid her hliod at oc verit fridsamir
Andr⁴ 40820Ok eftir gott liod tok keisarinn sua til mals
MarF 112413let konungr blása til hlióds og mællti sidan
Krók 353bavd keisaren at klappa skyllde thil hliodz
GeorgReyk 32628●●● stoð Guðormr upp oc mælti i lioðe firir allri hirð Haralz konongs
FskAˣ 3876Þa varð gott til hlioðs, ok tok Petrus at mæla a þessa lund
Pétr²Aˣ 1738
● fá hljóð
callaði Sigurðr a þa. bað þa lyða ser. Eɴ er hann fecc lioðit þa mælti hann
Sv 1186Gunnlaugr mælti kuædi hefi ek ort vm ydr ok villda ek hliód fá
Gunnl 2611geck Egill firer hann. ok hof vpp kuæðit. ok kuað hátt ok feck þegar hlioð
EgM(2001) 11734ek hefi quæði ort vm yðr ok villda ek hlioð fa
Hallfr 425kvæðí hefir ek ort vm yðr. ok villdi ek fa hlioð til at flytía
Þorgr 2026likligr værir þu at skalldligt værj kuæde þitt ok skalltu hliod fa
Hallfr1005 438villdi ek nu ⸢hlioð fa [var. hliof (!) AM 325 VIII 2 e 4° “E”]
var. Hallfr61 7617: AM 325 VIII 2 e 4° “E”
● hljóð fǽsk
er hlioð fecz. þa stoð iarll upp oc męlti
ÓH 1669var þa fyrst gnyr mikill af fiolmenni oc vapnom. en er hlioð fecz męlti Þorgnyr
ÓH 16714varð at þessu mikit ha reysti. En er hlioð fekkz. męlti Sigurðr jarl
ÓTᴵ 3318Var þa i fyrstu hark ok hꜳ reysti. En er sio᷎tlaðiz ok hlioð fekkz. bauð Olafr konungr bondum kristni sem fyrr
ÓTᴵ 3775Og er hliod fieckst mællte Arne biskop
ÁBpˣ 801gekk Þórðr í framstafn á skipi sínu; ok er hljóð (ed. corr. p. 427) fekz, þá talaði hann ok bauð Eyfirðingum ... grið
StuᴵᴵR11127ˣ 6618
● gefa (gott) hljóð [til ■] [e-m/e-u]
lát hirð þina gefa oss lioð, meðan vær telium yðr œrende vart
ElisA 7810oc bað folket allt lioð geva
BarlA 12021hann bavð þegar sinvm monnvm at gefa hlioð til
~ lat.silentium
Vulg Judic 3,19 StjC 38320kuædi hefir ek at færa ydr sagdi hann ok uilldi ek at þier lyddit ok giæfit hliod til
Gunnl 3022fyrst er Sviakonungr heyrði nefndan Olaf konung. þa hugði hann at sa mondi reca vilia hans ørendi noccot [var. + ok baþ menn gefa hlioþ til AM 68 fol “68”]
var. ÓH 1675: AM 68 fol “68”ok at hlioði gefnu talar þvilik orð byskup af Seponto
Mich 70910Flosi gaf gott hljóð til ok mælti ekki orð meðan
NjM 3762Herrar, segir hann, gefit mér hlýðni ok hljóð
Klma 30025gefit hliod sagdi riddarinn
ÆvMið³² 989gefi hljóð orðum mínum
KlmBˣ 1771Keisarinn bydr, at hliod se gefit
~ lat.facto silentio
SpecH 691b25 (XVII 104) MarD634ˣ 111927‹Man hér lesit vera konungsbréf. Bið ek, at› ‹me›nn gefi her til ‹gott hljóð ok hyggi síðan at svǫrum› emend. Stu 15113: BLAdd 11127 “IIp”
emend. StuᴵᴵR 15113: BLAdd 11127ˣ “IIp”
● kalla til hljóðs
lét kardinali kalla til hlióðs. hann talaði þa heilaga tru firi monnom
HákEirsp 62215þa let kardinali kalla til hliods ok taladi fyst heilaga tru fyrir mo᷎nnum
Hák81 59623
● krefja sér hljóðs
● kveðja (sér) hljóðs
þa er heʀ Darij var saman kominn í einn stað. lętr hann kveðja ser hlioðs. oc talar siðan a þa leið
Alex 944tekr bvi til orþa oc kveþr ser hlioþs oc er hliot var orþit. þa mœllti haɴ
Jvs291 7310reis Pall upp oc qvaddi hlioðs. Enn þegar hlioð gafzt, þa mællti Pall
PP 29510er menn voro komnir til laugbergs ... þa kuaddi Ófeigr ser hlioðs
BandM 5620Njáll kvaddi sér hljóðs, spurði alla
NjM 17214er þingit var sett. stoð Olafr vpp ok kvaddi ser hlioðs
ÓTᴵ 2403er menn voru mettir kuaddi cardinalis ser hliods
HákFlat 17015
3) hemmelighed, diskretion
● af hljóði
melti M. (ɔ: Magnús) konvngr til moþor sinnar af hlioþi
Mork 1399hvart þat scal røða af hlioði fire nockorom monnom eða scal þat bera þegar i fiolmęli fyr alþyðv
ÓH 738spurðv þeir þa af lioði at um farar Asbiarnar
ÓH 3221konvngr nefnir ser vatta af hlioþi at eytt var malit
Þing¹Mork 37430Hann sagði þeim ørendi sín af hljóði
NjR 1215ferr Þorgeirr heim ok segir fǫður sínum af ⸢hljóði [var. launungu NjM 1688]
NjR1908 15121Skilia at sua mælltu. ok riða menn heim af þingi. ok ferr þetta fyst af hlioði
BandM 3712ferr þessi raðagerð af hlioði sua at fair verða visir
BandM 3910ferr ok fyrst miǫk af hlioði vm ferð keisara ‹svnar›
ClarA 89skyldi þetta fara alt af hljóði
Laxd 616ferr Þorgeirr heim ok segir fǫður sínum af launungu ... þessa ráðagerð skyldu þeir af hljóði fara láta
NjM 16810réðu þeir þat með sér, at þessa ráða gerð skyldu þeir af hljóði fara láta
NjM 16810for þat mál þo miǫk af hlíoðí
Huldaᴵ 1285Heinreki konungi flytz af hliodi, at Thomas erchibyskup med ollum sinum greinum muni gefaz i hans ualld
Thom² 4102feʀ þetta sva af hlioði allt samann at raða breitni sia spyrzt ecki
Gíslˣ 1422Þetta mál fór mjǫk af hljóði
Hkrᴵᴵᴵˣ 10411enn þo fer nockud af hliode af kongs bode so hennar harmvr skilldi ecki vera so ærelegvr
Tíód10(2009)ˣ 281
● í hljóði
sa burðr sende Crist hingat í lioðe ꜵn vitni. en sía skírði droten með guðdóms vitni
HómNo⁹ 5816þeir hittaz nv fostrarnir ok segir hann Þorarni tiðendin i lioði ok sva at þeir munv fara eptir likvm
Heið 9617spurði ⸢nu [var. at Holm perg 8 fol] i lioði hveria ætlan þeir hefði
Sv 2926æige ær hans viðrfang at æins viðr konungsens rááð, nema iamnvæl hælldr oc nu i lioðe a friðar tima mote sialfum konungenum ok hans œsku
Thom¹ 914Sem þæir kenna fyri vist, at hann er, visar huerr aðrum til i lioðe, huar hann riðr
~ lat.murmurando
18633 Thom¹ 18612eige ... fyrr en erkibyskupenn sagðe siþan sialfr sinum monnum i lioðe fra
~ lat.secretius
20835 Thom¹ 20819þa mælti keisara dottir við Rodbert i hlioði
KonrA 469hann ... talar i lioði við menn vm þat sama sem fyrr
StjC 46319Egill let ser fatt vm finnaz. ok spurði þo at i hlioðe vandliga vm skipti þeira Þorsteins ok Steinars
EgM(2001) 15816mér er sagt at farit muni hafa orðsendingar í hljóði milli þeira Þórðar gellis ok Hrúts
Laxd 571Kjartan segir Þorsteini í hljóði, at þat var mest erendi hans
Laxd 1418sǫgðu honum allt í hljóði
NjM 37318þeir ... sǫgðu honum allt í hljóði, hversu farit hafði hvárum þeira
NjM 37318‹Fǫrunautar hans› savgþv Sighvati i hlioðe, hvat titt var
StuᴵK 3193Kiartan sagði Þorsteini j hlioði at þat væri mest eyrendi hans suðr þangat. at hann uill kꜹpa skipit halft at Kalfi
ÓTᴵ 35612uilldi hann (ɔ: Adam) ... medr klokskap i lioði guði kenna þat er hann hafði misgo᷎rt
Stj¹ 3635snuandi syndinni upp aa orminn. ok þo reyndar i hliodi upp aa ormsins skapara
~ lat.tacite
HistSchol 2535 Stj¹ 375Barensibus er sagt i hliodi. at Veneciani hafi midil sin sua mikil storræ᷎di
~
HMSᴵᴵ 14820 Nik Holm perg 16 4° 55r15þeir spurdu j hliode um ferdir Asbiarnar
Ásbj 2386konungr sendi menn ... at segia Birkibeinum ⸢i hliodi [var. af liodj Hák8A 12127] at konungr var kominn i Vikina
HákFlat 14619let konungr kalla menn þar vpp af skipum ok spurdi i liodi hueria ætlun þeir hefdi vm atlogu sina
SvFlat 55914þann mun ek hegna, qvad drottinn, er setz i moti brodur sinum en finnr at honum i liodi
Ambr 519sende menn inn ꜳ land ... at segia Birkibeinum j hliode, at kongr var kominn
Hák81 54812i hlióde sellde hann land sitt vid lausafe
Krók 1630Þótti honum nú mikill vanði at hǫndum kominn ok spurði Gretti í hljóði hvat hann vildi til leggia
Gr 13517biðr konungr í hljóði at byrgja *skuli hallardyrrnar
HeiðrHˣ 8032Bǫduar spurdi Hiallta j hliodi huǫrt hann þorir ad reyna vid einnhuǫrn þeirra
Hrólfˣ 8312hun Lærdi sidlatar konur þær er komu til hennar J hliodi
JBpC(2003)ˣ 13832Prestr ... sagði honum í hljóði, at hann sá opt um nætr ljós mikit til leiðis Knúts konungs
Knýtl1741ˣ 1559segir hann þau tíðindi í hljóði, at Órækja hefði sýn sína ok var heill
StuᴵR8ˣ 4869●●● var þar mart talat í hljóði, en sumt opinberliga
StuᴵᴵR11127ˣ 3071
4) (det at høre på ngt ɔ:) påhør
● í heyranda hljóði
ec spyr bøndr alla i heyranda hlioþi at laugbergi. hverr log grið hafi handsalat ɴ. ɴ
GrgKonᴵ 4018lyse ec lög lysingo i heyranda hlioðe at lögbergi
GrgStað 1187lysi ec lög lysing. lysi ec i heyranda hlioði at lögbergi
GrgStað 35916lýsti hann lǫglýsing ok í heyranda hljóði at lǫgbergi
NjR 2712lýsi ek í heyranda hljóði at lǫgbergi
NjM 3759
● koma á hljóð
5) (det der høres ɔ:) lyd
Cluccor merkia kennemenn þa es fagrt hlióþ geóra fẏr goþe
●Hóm237¹ 957þa heyrþu lidsmenn Magnus konungs allir ... cluknahlioð oc allir þeir menn oc verit hǫfþu i Niþarósi þa kendu hlioþit at sva var sem Glǫd vęri hringt
ÓH 62914Alldregi hafðe dvergmalenn oc veitt hlioðonom fleíri annsvør en nu
~ lat.Responsura fuit numquam tot uocibus Echo
Alexandreis 608 Alex 365Erlingr konungr bað at Þorfinnr luðr sueinn skylldi blasa þegar er iarlinn gengi ofan. Þorfinnr kom aungu hlioði i luðrinn. oc komz ekki upp blastrinn
BǫglEirsp 45518En þriþia hlioðs grein er sv sem menninir hava. þat heiter hlioð ok rodd ok mal
Gramm²U 5620Allt ær hlioð, þat ær um kvikvændis æyrv ma ⸢skilia [var. hæyra AM 242 fol “W”]
Gramm³748 335●●● hlioð hæfir margar kynkvislir, ok verðr hlioð þat, sæm nattvrliga megv æyrv greina, af samkvamv tvæggia likama, ænn ǫnnvr hlioðsgrein ær sv, ær hæilꜹg ritning sægir hlioða andliga hlvti
Gramm³748 336likamlikt hlioð verðr annat af lifligvm hlvtvm, ænn annat af liflꜹsvm hlvtvm
Gramm³748 3310Hlioð þat, ær hæyriz af liflꜹsvm hlvtvm, verðr annat af .ij. ræriligvm skæpnvm, ænn annat af v-ręriligvm
Gramm³748 3311J lifligvm lvtvm ok vitlavsvm verðr lioð sæm ‹i› viðvm æða gravsvm ok þo af *hræring nokkvrs reriligs likama
Gramm³748 351Af lifandi lvtvm þeim ær *skyn hafa verðr annat lioð, þat ær rodd hæitir, ænn annat, þat ær æigi ær rǫdd, sæm fota stapp æða handa klapp ok annat slikt
Gramm³748 353Rodd ær lioð fram fært af kvikvændis mvnni, formærat af .ix. natvrligvm tolvm, lvngvm ok barka, tvngv ok tveim vǫʀvm ok .iiij. tǫnnvm
Gramm³748 355(om vokallængde) a æða aðrir raddar stafir hafa stvndum skamt lioð ænn stvndvm langt
Gramm³748 387hlioð greíner þat, at hafa samstofvr langar eþa skammar, harþar eða linar, ok þat er setning hlioðs greina, er vær kǫllvm hendingar
SnE 21311Hvernig er breytt setning hattaɴa? Tva vega. Hvernig? Með mali ok hlioþvm
SnE 21511(om allitteration) skal nv rita þær greinir, er skipt er drottqvæþvm hætti ok breytt með hlioþvm ok hendinga skipti eþa orþa lengð
SnE 22815ef her er or tekin ein samstofvn fyrsta eþa *þriþia visv orði, sv er stendr næst hiɴi fyrstv, þa falla hlioðin avll sem i drottqvæþvm hætti
SnE 24226●●● nv þikkir henni æigi batna ⸢lioðin [var. liodit Holm perg 6 4° “B”] i sǫgvnni
ClarA 2046[af þi at hverr tvnga hefir hlioð þav er æigi finnaz í annarri. sva ganga ok svmir stafir af] af þi at æig[i] finnz þat hlioð i tvngvnn[i] sem stafirnir hafa þeir er af ganga
Gramm¹ 2082(om vokallyd) Or erv teknir samhlioðendr nokkvrir or latinv stafrofí enn nokkvrir i giorfir raddar stafir e[rv] ǫngvir or teknir enn i giorfir mio᷎g margir þviat vꜳ̋r tvnga hefir flesta alla hlioðs ęða raddar
Gramm¹ 20818en þa (ɔ: k ok q) tek ek yr stafrofí bꜳða ok læt ek þenna æínn .c. fyrir hvarn hinna ok sva fyrir sialfan sik allz þeir hofðv aðr aller æitt hlioð i [flestvm] stǫðvm ęða iarteín
Gramm¹ 23412hiarta mannz kenner allz ok við hiartat liggr bæði barki ok velendi ok andblasnar æðar renna þar vpp ok rætaz bæði þær æðar er bera uind eða blastr bloð eða lioð
Gramm²W 507Nu hafa þesser lvter hlioð sumer rǫdd ok svmer mal sem sagt var
Gramm²W 5013Sv er æín greín hlioðs er þẏtr veðr eða vo᷎tn eðr sior eða griot eða bio᷎rg eða jorð hrẏnr
Gramm²W 5014Þriðia hlioðs græín er micklv merkiliguz er menn hafa þat er hlioð ok rodd ok maál
Gramm²W 515kallaz nv hvarer við aðra stafrof ok gammi ok taka nv hlioðstafer þar sin hlioð ok raddar stafer rǫdd. mꜳlstafer malit ok samnaz til orðanna sva margra at ...
Gramm²W 5330svmt hlioð er græiniligt epter nattvrligri samlioðan þeirri er philosophi kolluðv mvsicam
Gramm³W 121(om accent aigu) Sv samstafa hefer hvassa hlioðsgrein er hefz af litlv hlioðí ok endiz í hvassara hlioð
Gramm³W 108(om accent grave) þvnga hlioðs greín hefer sv samstafa er hefz af litlv hlioði, ok endiz i lægra hlioð
Gramm³W 1011(om accent circonflexe) Vmbæygiliga hlioðsgreín hefer sv samstafa er hefz af litlv hlioði ok dregz vpp i hvassara hlioð enn niðr at lyktvm i lægra
Gramm³W 1015hversv hverr stafr hlioðar með lǫngv hlioði ęðr skǫmmv, hǫrðv ęðr linv, ok hvat hvergí þeirra hefer af ser fall ęðr tima
GrammProl 1542hafa þeir þi fleiri hlioðs greíner með hverivm raddar staf sem þessi er tvngan *fastafaðrí, sva at þat ma vnderstanða með hlioði vmbæygiligv, hvossv ok slíofv
GrammProl 1551●●● I hliodi sua blezadra orda gledz brodir Kristianus
Mar240f 50719svá skýra helgar ritningar, at sveinbarn hvert hafi a fyrst í hljóði síns grátz eða raust, ok merkir sá stafr synd Adáms
MarS 285geingr hun enn epter hliodunum þar til at ‹hun› sier horpu meistarann
Sams 816suo talandi haarri rauddu ok dimmu hliodi
Vikt 3021talandi haarri rauddu ok dimmu hliodi
Vikt 3021Suo er firir mællt j wigslu kluckunnar ad aller dioflar skuli hennar hliod flyía
Mess²625 2720●●● ludrablastr ox i hærra hliod ok leingra
~ lat.sonitus bucinae ... crescebat
Vulg Exod 19,19 Stj² 30031og legzt ofan ẏfer ho᷎fudjt á honum suo at hann kom ongum hliodum upp
Vilm 14813þessi harpa bar svá mikit hljóð, at allir undruðust
Vígl 6718Viðr þersi orð forsar biskupinn ok lætr upp ganga hljóðin
Æv²³624 9124þeir heyrdv kallet og þottezt þeckia hans hliod
AnnaReyk 45015var þar j portthenv ein qvinna er hiellt ꜳ barne sinv enn þat var .xxx. daga gammallt. þat hof vpp sitt hliod ollvm ꜳhey‹r›anda
KonReyk 3133kallar Philotemia ȧȧ þær, med ⸢sorgmödu hiarta [var. sorglegu hliode Lbs 3127 4°ˣ “B³”]
var. DínDrˣ 4810: Lbs 3127 4°ˣ “B³”er þau koma skamt j burt heyra þau barnzgrat og fara epter hliodunum og sijndist þeim þad þa enn *illiligra enn fyrr
GBpB204(2018)ˣ 24217hlíod
~ lat.sonus epulantis
448 (Vulg Psalm 41,5) GlossPsalt 458Byskupinn lætr nú upp ganga hljóðin: Já, já, segir hann, ef þér dauðligum manni þikkir minkan í, at ...
KlmBˣ 5499Eru nú allra handa listir ok leikar frammi hafðir ... Þar með hljómar ǫll borgin af hljóði fólksins
Rémˣ 3494Þórðr *lítr eptir kveðlingi þessum, ok þótti honum mjǫk bera hljóðit þar yfir, sem maðr sat á forsætinu mjǫk þrekligr ok allvel hærðr
StuᴵR440ˣ 2021eigi þorði hann í móti at sjá þeim eldliga anda, er af hennar kjapti gaus, ok eigi gat hann staðizt þau ógnarligu hljóð, sem hún hafði
SǫrlaStˣ 4143
● drepr hljóð [e-u / ór e-m]
⸢nú drepr or hlioþ fyrst ór konvnginom [var. þa uarð konungr hlióðr Jvs7 2516] oc verþr honom staþr á oc mœllti þó vano braþara
Jvs291 994Hlioð drepr or hird monnom alt, ok vndraz, hvi hann skyldi i borg komiz hafa
KonrA 6228þar uar fyrer mannfio᷎ldí mikíll. ok hareyste míkit. enn er hun kom drap klucku þeirra hlíod. Ok þaugnudu aller
Harð 16631
● gefa hljóð [af sér]
● hljóð ok mál
6) ordlyd
7) klang, tone, melodi
cf. ljóð sb. n.
sva sem þekkelect es at hevra sundrleit hlioþ horpo strengia
~ lat.diversas voces
14024 Eluc674(1989) 1403Su ráust es þeir hafa steɴdr a eno ellepta hlióþe allrar ráustar
Music(1993) 1r19Su rꜵst steɴdr a eno siaunda hlióþe. þuiat sá tóɴ merker ótta þessa heims fyr synþa flóþs sacar en ꜵll heimstaþa líþr fram a .vii. dꜵgom
Music(1993) 1r24skipaði konvngr kennimonnvm til at syngia lof gvði hatt með fo᷎grvm hlioðvm við þessor orð
StjC 6062dicktar hann nyia antiphonam af sancta Maria bædi i senn at ordum ok hliodum
MarF 104028þangat mantu heyra søng fagran ok hlioð mikit. ok dyrðlict
GBpA 9812þat þicki mer likara heʀa at eptir mvni dvalizt hafva i minni minv af þeim hinvm fagʀligvm hlioðum er hann slo. Nv lattv heʀa færa horpv
JBpA(2003) 94syngr hann hátt versit, ok með þvi at þar gengr hst i hlioðvnum, sem svivirðingarorð gyðinganna ero mest i skilninginvm, heyra þeir limir ovinsins fvllgerla rødd klerksins fram i þinghvsit
MarS 20431sungu þeir allir samt ꜳ giætan lof saung guði sva fo᷎grum hlioðum
ÓTᴵᴵ 23518sua geingr vt allr þersi dagr til kuelldz at ôll borgin þytr med sôngum ok hliodum
DínDr 9211suo fo᷎gr raust med saung hliodum at alldri heyrdu þeir a sina daga þess hattar hliod fyrr
ÓH1005 7526tekr kongs son þa at leika ... ok hafdi harpann þa allt hliod sitt þat er hvn matti frammaz bera
Gibb 484leida þeir hinn signada Thomam erchibyskup med sutfeingnum saung, eigi hasettum hliodum helldr haurmungarfullum anduarpum
Thom² 44521Þat fylgdi ok ... at riddararnir taka tidir at stydia med Ambrosio ok fo᷎grum hliodum at syngia
Ambr 3238huor þesse lijkneskia haffde sier ȧȧ munne pijpu aff þeim mȧȧlme sem best kunni hliöda, og bar so hliöd huor pijpann
DínDrˣ 291konungrinn hlýddi hörpuslætti. Ok kenndi þegar Tristram hljóðit ok sláttinn
Trist¹ˣ 376
8) sang
cf. ljóð sb. n.
þa gaf hann þeim eigi lengri hvild eþa svefn en gꜹkrinn þagþi eða hlioð matti qveþa
SnE 13523Ok iafnuel þeir sem nu syngia i kirkiunni ... samblanda sin hliod med ugg ok otta
Thom² 43922optliga kann sa eigi krapt kvædissins, er at orminum kvedr hliodit eda galldrinn
VP 64113er af honum gíor hinn fegurstu hliod er syngía Valer ok Bretar
ÍvA 692þa er þau satu uid elld þꜳ̋ kuad þuss af biarg i annat hlíod
Hálf 17224gloʀía in excelsis deo þath. hliod var sungit j burd hialpara vors enn þat syngum ver j eptter likíng eingla
Mess³ 5826þú harpari ... leik vel þann áslátt. Þetta hljóð görðu Bretar í Bretlandi um unnustu hins góða Geirnis
Trist¹ˣ 378
‖ (propr. comp.) :
Form.: hljóði (24); hlioð (24); hliod (17); hlioði (16); hljóð (13); hliodi (11); lioð (8); hlioðs (7); hliodum (5); lioði (5); hliode (5); lioðe (5); hlioþ (4); hlioðe (3); hljóðs (3); hlíod (3); hlioþi (3); hliodunum (2); hliods (2); hljóðit (2); hlióþe (2); liodi (2); hlioþvm (2); hlioðum (2); Hlioð (2); hljóðin (2); hlioðvnum (1); lioðit (1); hlióds (1); liod (1); hliöd (1); hliód (1); hlioðí (1); hlioþit (1); hlioðin (1); hliof (1); hlíoðí (1); hlioðvm (1); lioðin (1); hlioðonom (1); hlióde (1); hliodz (1); hlióþ (1); hlioþs (1); hlióðs (1); hliodit (1);
Comp.: barns- (1), drit- (3), dýra- (1), flugu- (1), horna- (1), horn- (1), hunda- (3), hǫrpu- (1), klerka·sǫng- (1), klokkna- (16), klokku- (7), ó- (12), pípara- (1), pípu- (1), raddar- (2), streng- (1), sǫng- (15), tolf- (1), trumbu- (3)
Gloss.: EJ (cf. corr.); ClV; ClVAdd _; ClVErr _; ClVSuppl _; Suppl1 _; Suppl2 _; Finsen _; Fr; FrErr1 _; FrErr2 _; FrErr3 _; LLFrämm _; Hertzb (ljóð) → úlj-; HertzbLat _; HertzbTill _; Suppl4 _; Fischer _; Anm _; Bin -lióð; Rím; LP; Med _; MedComp _; MedSimp _; WN _; AH lióð; AJ _; deVr; Fr4; NO; Walter _; ÁBlM; Bl item cf. corr.; WPA _;
Litt.: Kreutzer 1977 62-85; Pipping 1928 40-45; Róbert A. Ottósson 1970 [Opusc 4] 169-176; Sayers 1993 [Alvíssm 2] 20; van Hamel 1925 [ANF 41] 293-294
Genre. (expected): religious works [rel]: 71 (49); family sagas [isl]: 35 (22); historical works [his]: 30 (32); romances [rom]: 25 (19); contemporary sagas [bis]: 12 (14); legendary sagas [fas]: 8 (8); learned works [div]: 6 (6); þættir [tot]: 4 (4); legal works [jur]: 3 (18); unclassified [ ]: 0 (1); charters [dip]: 0 (14);
SB (red.) — April 2011
External (non-ONP) resources:
...
...
...
...
IN PROGRESS
...
Lexicon Poeticum (2nd ed.)
This uses metadata and images from septentrionalia.net
hlítarkostr - hljótr
...
...