grunr sb. m. [; -ir, dat. -um]
Status: excerpted citation slips citation text supplemented structured definitions in Danish definitions in English
[e-m / með e-jum] [til e-rs / á hendr e-m / á e-m] [■ / at e-u / á e-u / á ! um e-t / af e-u / um/of e-t] tvivl, usikkerhed, (grund til) mistanke ⫽ doubt, uncertainty, (cause of) suspicion
Ef manne verðr grunr [var. + at þvi GrgStað 1251] at hann vill hlavpa af lanðe abrott
●GrgKonᴵᴵ 1513Ef þeim er grvnr at þvi er á mála a landeno at sellt se landit. þar a hann costi .ii.
●GrgKonᴵᴵ 1052Ef þeim manne er grunr at þvi er land á undir. viðe aɴars
●GrgKonᴵᴵ 11127Ef manne verðr grunr at þvi at sa maðr vile abrott hlav́pa af lande
●GrgKonᴵᴵ 19922mer er nu grunr á, at niosnir hafa um oss legit
ElisA 853þeim ... virðoz sva orð konungs sem grunr myndi a vera hvernig þeirra mal myndi snvaz ef þeir villdi eigi undir þat allt ganga
FærÓH 3333oꜱ hefir verit grunr a um morþ þꜹ oc illvirki at sendimenn minir hafi þar verit myrdir
FærÓH 36511þægar fœðaz taca grunir oc kvitter
Kgs 538mer er a noccoʀ grvnr vm vilia frenda mins M. konvngs hvernoc at snyr
Mork 29818oc nu duelsk herburt þar i hennar holl nockora stunð aðr en hann mællt‹i› æinn dag arðegis til konungs dottur. fru þat rað vil ec geva at vit riðim utt af borginni aðr en konungr fae ⸢nockvrn grun um þetta mal [var. grun af þessu raadi AM 178 folˣ “A”; grun af umm þetta rad AM 177 folˣ “B”]
Þiðrᴵᴵ 575bondum var mikill grunr of samþycki þeira bræþra
Orkn325I 1237grunr er mer a, hvort nacqvat þarf til þess at taca
Orkn325I 14714Hacon ... ætlar at na sveininom oc fera Gunhilldi. oc er mer grvnr a hverso honum tekz
ÓTOddS 1026þvi at nv (er) her kominn til Biarnar. Hacon Sigurþar s. oc ætlar at na sveininom oc fera Gunhilldi. oc er mer grvnr a hverso honum tekr
ÓTOddS 1026grvnr er moðr sveinsins at hon mvni gera við hann sem við fꜹður hans
ÓTOddS 1722aðr allan grvn tæki af heiðnvm monnvm, let byskup vexa kvrtil sinn ok for i, let siðan sla i elldi, ok stoð hann heill, þa er kyrtillinn var brunnin
Hamb415 6127þoᴛe þeim þat helldr grúnr er Magnus hafðe a floti langskip tiǫlldut ok buín
HkrEirsp 10935oss er grunr a at syslumen oc umboðsmen take mutur a oc miss‹a› þui bꝍndr verkmanna
Bl 26223þa scal han bæiða randzsaks þan man er han uil er honum er mestr grunr a at fe hans hafe stolit
Bl 2713Er mér á grunr, hvat under býr þessu boði
Glúm 6722Er mér á grunr, hvat undir býr þessu boði
Glúm 6722Grunr er mer nu ⸢á vm liðueizluna [var. a liduæitzslunne GKS 1005 fol “F”]
Hallfr 11410eru mér meiri grunir á um trúleika Ǫrnólfs við þik, en ek ætla þér vera
Laxd 22414þeim var grunr at adrir hefdi komit á millum þeira
Rómv226(2010) 37210Þetta vor for Sturla til bvs sins, ok spvrði nokkǫrn grvn af vinvm sinum, ok hvart Þorvaldr munði vera iafn-travstr uin hans, sem þeir hofdv við-mælz hit fyrra svmarit i Dolum allir samt ok Sighvatr
StuᴵK 37024Var monnum grvnr aa, hvart Sturla mundi eigi uilia finna Snorra, er hann færi suðr
StuᴵK 38010skvlvm ver ok sva hátta bvnaðí varvm ok síalfvm oss. at þeim megí sem mestr grvnr á vera hvat dreingía ver ervm
Huldaᴵ 10718þann mann. sem honum er mestr grunr ꜳ at fe hans hafi stolit
DI I (*[c1263]›AM 350) 65420[var. + grunr er modr sueínsíns at hon muni gera uid hann sem fodr hans GKS 1005 fol “D²”]
var. ÓTᴵ 777: GKS 1005 fol “D²”Glúmr kvað þat fjarri fara, at hann myndi hér neinu fyrir bœta, er hann mátti engan grun vita sér á hendr
Reykd 20823Vier erum sendir til yduar ... at afsaka fyrir ydr hans (ɔ: konungs) meinleysi, at enginn grunr leggiz til hans af þeiri ohamingiu, sem her med ydr hefir at boriz
Thom² 44726byskupinn ... villdi grun ꜳ bera i fyrstu, er hann heyrdi
Thom² 46934er mer grunr a at kongs dotter mune oss eigi þorf
Rém 9734Hon kvezk þat ætla, at vitrum mǫnnum skyldi svá lítask, sem þetta væri eigi um grun gǫrt (beyond suspicion)
Gr 28417Þá er menn hugðu at eiðstaf hennar, þótti mǫnnum, sem grunr hefði í verit
Gr 2851vard sꜳ hlutur er otruligur mætte þÿkia eff eÿ vitad være þann grun ꜳ sem helge Magnus patron so᷎mu kÿrckiu pÿndist fyrir ecke og vard eÿ forgefens Kristz pÿslaruottur
ÁBp114ˣ 18319Grunr er mér á, hvárt þau Gunni ok Hildr eiga þenna mann enn unga, er hér stendr
ÁlaFlˣ 8814hinom færeyscom virþiz sva orð konungs sem ⸢grunr mundi [var. grunir mundu GKS 1005 fol “C⁹”] a vera hvernog þeira mál mundi snuaz
FærKˣ 918oꜱ hefir verit grunr á um morð þꜹ oc illvirki at sendi menn mínir hafi þar verit myrðir
FærKˣ 1012En ef yðr er nǫkkurr grunr á því, at ófriðr myni fyrir
Hkrᴵˣ 4338þótti Guðmundi hvergi betri sannrinn en Ófeigi þótti ⸢grunr [var. um grunan NKS 1714 4°ˣ “1714”; grunanina AM 514 4°ˣ “514” etc.; um gruninn Kall 621 4°ˣ “621”] Guðmundar
LjósvLˣ 1217er mér þó grunr á, at ykkr kosti meira ... ef þit vilið honum nǫkkura ásjá veita
LjósvLˣ 12628sagði honum þann grun, sem hann þóttisk vita á með þeim Steingrími.
Reykdˣ 16513Var Þorgils-mǫnnum inn mesti grunr á, at Þorvarðr mundi ætla at stefna at Þorgilsi, ef honum þætti færi á vera
StuᴵᴵR11127ˣ 29415sagdi ser mïkinn grun vera a̋ þeim mǫnnumm at miǫk fystu satta at þeir mundu sla̋ i svik ef at eigi tækist frid giǫrd eptir þeirra vilia
TrójOˣ 2074Sá ek ... at þrír váru hestarnir, en grunr er mér á, hvárt menn váru á baki ǫllum
Vápnfˣ 572
● búa um grun [við e-n]
byʀ þvi næst hvæʀr um grun við annan
Kgs 537Biorn hefir lengi vm grun buit
Hallfr61 928Sea mvn vera so᷎nn saga. þviat Biorn hefir lengi vm grun buit
Hallfr61 928
● draga grun [af e-u/■] [á ■ / á ! um e-t / til e-rs]
eigi mantv grvn draga af þvi er eigi er
ÍvIngMork 3554af þessi orðsending þotto þeim helldr grunir ⸢a [var. af ÓHFlat 24114] dregnir um þat er Einaʀ hafði getit
ÓH 3313aldrigi scaltv þat heyra ne engi annaʀra at ec draga annan grvn til hvsfreyiv minnar en þann einn er goðr er
Þiðrᴵ 21330Jarl hafdi þenna vetr skipagiordir miklar ... er hans vuinir drogu mikinn grun aa
HákFlat 10610Jarl hafdi þenna vetur giordir micklar ok morg þau tiltæki, er hans ouinir drogu miog grunn ꜳ
Hák81 47218dragit sva af grun, at ver sem samvitandi þessa illvirkis, er Kolbakr hefer vnnit
Fbrˣ 619
● gefa grun [■ / um ■] [e-m]
ágirni fjár ok metnað‹a›r gaf honum engan grun hvat í leyniz skilorðinu
Æv⁴⁸ 1565þat gefr mér grun um, at hann muni kunna at tala á norrœna tungu
ǪrvM 287
● gera engan grun [á sér]
var Olafr iafnan a tali við Sverri konung var þa engi grunr a goʀ
Sv 12420let aboti vid hann allblitt ok gerdi engann grun aa ser
HákFlat 13714þvíat hvert sinn er þú gengr frá rúmi þínu, þá sjá þeir eptir þér, ok bregða lit við ... ek vil þú gángir frá húsi á morgin; ok ef þeir gjöra aungan grun á sér, þá mun þetta ekki vera
Án 3514Let ꜳboti allblitt vid hann ok giordi onguann grunn ꜳ sier
Hák81 53111
● gera grun [af e-u] [sér/e-u]
Marger fallǽraz af æmne Thomas i þæima lut, gerande ser grun af hans gærðum oc mæðfærðum
Thom¹ 1711þykkir mér ok líkara, at Sighvatr geri sér glenz ok grun af mínum orðum, en nökkvern sálubata
GBpD 14732skal hann dæmaz ok þola dom fyrir þa alla odygd ok eidrof, grun ok illgirnd, er hann hefir gert krununni
Thom² 35036
● grafa grun [á ■]
● hafa grun [á e-m] [■ / (upp) á e-u / af e-u / af ! um e-t / um e-t]
hevir engi maðr grvn a velent vm þetta mal
Þiðrᴵ 11810hafði hann grvn a at hann mvndi honom eigi trvr vera ok for til ok drap hann
HákFris 4732Skvli iarl hafði þenna vetr skipagerþir miklar ok morg onnvr þꜹ tiltæki er hans ovinir hofðo grvn a
HákFris 48112hofðo menn grvn a at konvngi mvndi eigi lika þeirra meðferðir
HákFris 49230kuazst Hafr engan (mann) uita nema grun kuazst han af hafa at Jon ... la undir akrræinonne
DN IV (*1311›vid 1314) 8815til þers at ek hafi engan grun eðr getu ranga yfir gjörðum þínum
Æv⁹ 2822Judaꜱ hefir grun a þeím sakir fiolmenníꜱ
Gyð(1995) 527Juɢurtha hafdi grun ꜳ Bolmiskar fręnda sínum
Rómv226(2010) 9313Enn er Sturla hafdi grun ⸢af [var. a GBpA 22520] þi, senði hann uestr i fiorðv ... Danza-Berg
StuᴵK 37419fór þa pati af þvi, at menn hefði grun aá, at flockarnir mundu i naánnd vera
StuᴵK 51513hafa menn þat ok a orðe haft siþan, huersu skiott þa bar at, þeir er grvn havfðo af reiðinne
StuᴵᴵK 19413ho᷎fðo margir menn mikinn grun ꜳ Þorolfi vm þetta verk
RRÓT 3148hafdi hann grun af, at hann mundi honum eigi trur, ok for til ok drap hann
Hák81 45525þeir hofdu grun af, at kongi mundi eigi lika þeirra medferdir
Hák81 5028kom þar jn niosnarmadr Vorbelgia; en þeir ho᷎fdu grvn af, ok slo Guthormr han o᷎xarhamarsho᷎gg
Hák81 51417hafdu þeir af ferd [hans nockrn] grun eda pata at stefnt mundi at Hakoni jarlli
HÍ 348feck sier einn leyniligan stad og fæddi þar sitt barn. og þegar *þat uar fætt ueitir hun þui bradan dꜹda so eingi hefir þar grun af
ÆvMið²⁵ 5713og þegar þat uar fætt ueitir hun þui bradan dꜹda so eingi hefir þar grun af
ÆvMið²⁵ 5713þetta gerdi hun so leyniliga med fiandans til stilli at eingi madur hafdi þar grun af
ÆvMið²⁷ 633þetta gerdi hun so leyniliga med fiandans til stilli at eingi madur hafdi þar grun af
~ eng.þat man wist it none
6318 ÆvMið²⁷ 633ef þat er med þeim hætti sem nu ⸢hofum wid grun vpp a [var. hollodum ver grunum til AM 243 a fol 9va31 etc.; uier haufum nv grun til AM 243 c fol 9va28]
KgsE 1915þott eg hafi grun at smærri hafi ordit enn heyriligt væri
DI VI (*[1479]›JS 308ˣ) 24414þeir Steinþor hofdu grun ⸢af [var. a EbWolf(2003) 20532] ad þar munde fara Þorbrandz syner
Eb447(2003)ˣ 20429hafði Þorkell Geitisson mikinn grun á, at þeir Gunnarr ... mundu vera í varnaði þeira brœðra
GÞiðrˣ 20114Þorleifr segir Hánef þann grun, er hann þóttisk af hafa, ok eigi dylr Hánefr at síðr
Reykdˣ 16214Þá er Sturla Sighvatsson hafði grun af um samdrátt þeira Snorra ok Þorleifs, gerði hann menn vestr í fjǫrðu eptir liði
StuᴵR8ˣ 4951Hafði hann á því grun, at Bjǫrn færi með róg‹i› ok *hviksǫgum milli þeira Brynjólfs
StuᴵᴵR11127ˣ 13915Þorgils kvað þess eigi þurfa mundu ok kvaz øngan grun mundu hafa á Þorvarði frænda sínum
StuᴵᴵR11127ˣ 2965
● leikr grunr [á ! um e-t] [e-m]
● leiða ... grun [á ■(e-n/e-t) / um e-t]
opt töluðu menn um þat, at eigi þóttust vita, hver þessi kona var. Hrafn leiddi þar einnhverr mestan grun á
Bárð564 1419En med þuj at kongr uar uinsæll. þa uilldj einge madr grun um þat leida
Vilm 1502hvat grunar yðr, hverr yðr hefir heimsótt? Ekki leidda ek grun um þat
Blómstrˣ 4526er þad sá madr, er ek leijde mikinn grun á
Dámˣ 738
● renna grunum [af e-u] [á e-t / í ■]
ma hann þa o᷎ngum grunum arenna at þu ser eigi truligr
ÓTOdd 1832renna nokkvt grvnum a, hvart þormoðr man tyndr vera
FbrHb 1887renna menn nu grunum a, at Viðfo᷎rull þessi mun verit hafa Magus
Mág¹A 3256sé ek nú, at þú rennir grunum á mína sögn, ok lokkar mik svá til gjafa
GBpD 1324Þeir Kolbeinn létu þar alla hluti i friði, enn huergi annars staðar, ok renndu menn grunum áa, fyrir huað þetta var
StuᴵᴵK 5111suo leyniliga at einginn megi þadan af þo grvnum j renna
Theol AM 672 4°¹ 37v22Villda ek, at þu letir þer eigi þetta svo mikils fꜳ, at menn renne þar af þvi grunum i
Gísl 2218renndu menn nv grunum j hvat uallda mundi
LBpB 13223rendi hann jafnan grunum j, huert hann hefdi sǽrdan hann
ÞJˣ 2510
Form.: grun (47); grunr (31); grvn (10); grunum (7); grvnr (7); grunir (3); grvnum (2); Grunr (2); grunn (2); grúnr (1); grunur (1);
Comp.: lygi- (1)
Gloss.: EJ; ClV; ClVAdd _; ClVErr _; ClVSuppl _; Suppl1 _; Suppl2 _; Finsen _; Fr; FrErr1 _; FrErr2 _; FrErr3 _; LLFrämm _; Hertzb; HertzbLat _; HertzbTill _; Suppl4 _; Fischer _; Anm _; Bin _; Rím; LP; Med _; MedComp _; MedSimp _; WN _; AH _; AJ _; deVr; Fr4; NO; Walter _; ÁBlM (gruna); Bl; WPA _;
Litt.: Schach 1972 502
Genre. (expected): historical works [his]: 32 (19); family sagas [isl]: 25 (13); religious works [rel]: 15 (29); contemporary sagas [bis]: 15 (8); romances [rom]: 8 (11); legendary sagas [fas]: 7 (5); legal works [jur]: 6 (10); charters [dip]: 3 (8); þættir [tot]: 2 (2); learned works [div]: 0 (3); unclassified [ ]: 0 (0);
CS (red.) — September 2012
ER (omred.) — October 2020
External (non-ONP) resources:
Lexicon Poeticum (2nd ed.)
This uses metadata and images from septentrionalia.net