2eta, éta vb. [etr; át, átu; etinn]
(cf. -etinn adj.) -etinn adj. (suffix)
Status: excerpted citation slips citation text supplemented structured definitions in Danish definitions in English
A.
1) [e-t/e-n] [af e-u / ór !] [með e-u / við e-t] [með e-m / hjá e-m] æde, spise, sluge
Sa maþr a a voxt allan a lanðe sino es a þat. en aþrer menn eigo þar at eta sem vi‹li›a ber oc söl
●Grg315d 22317óto menn eige kiot
~ lat.edebant
054.3o Eluc674(1989) 544Át hann af bonnoþo [°°°] igegn boþorþe Goþs
~ lat.comedit
5435 Eluc674(1989) 548gęngr þar smale innan garz. oc etr þar acr oc eng. hvęrr sem þat bufe atte. þa scolo þeir gialda scaða þann allan er þar er gorr
Gulᴵᴵ 49821ef þat kænnír bẏskop eða hans ærandreke mane [at han ete kiot a freadogum eða a utiðum en han que]ðr við þvi næ[i]
GulKr315f 1010ef maðr etr rossa kiot j lang[afo]st[u] þ[a] hæuir han firi gort h[væriu]m penninge feaʀ sins
GulKr315f 127Lýþr guþs fastaþe fyʀ en haɴ æte páska lamb
~ lat.comederet
PenHomS 28721 HómÍsl²⁰(1993) 30v4þꜹ ꜵ̀to þat es þeim vas baɴat
HómÍsl⁶⁰(1993) 98v23Nema ér eteþ ... hold sonar maɴz
~ lat.manducaveritis
CaesASerm 72310 HómÍsl⁶¹(1993) 100v20mic hungraþe. oc gófoþ ér mér þá át eta
~ lat.manducare
CaesASerm 7299 HómÍsl⁶¹(1993) 101v29þa er þat (ɔ: dýrit) ietr oc er fullt legsc þat oc søfr
~ lat.comederit
27214 PhysFrg² 27128Far þa nu heim oc iet eigi kiot siþan
~ lat.comedas
Dialᴵᴵ 1866 GregDialA 1498At hann með þeim oc bꜹþ at þeir fǿri eigi or iherusalem
~ lat.convescens
Vulg Act 1,4 Hóm677 2224Hin forne fiande ste yfir þann er át. en hann varð yfir stigin af þæim er fastaðe
HómNo¹⁵ 7411Ec var hungraðr. ok þer gafoð mer at eta
~ lat.manducare
Vulg Matth 25,35 HómNo³⁷ 1697er þu nǽitaðer guði oc sneresc áptr oc átzt þu spyo þina
ViðrLaug619 2824Hvat eta cna (cap.). Eta scal þætt er biorn bærr ...
FrostKrᵛ 511Huerr maðr a iarðar avoxt i sino landi allan. þat a maðr heimillt at éta i aɴars landi ber oc söl. eɴ vtlegð varðar iii. marca ef hann hevir abrott olofat
GrgKonᴵᴵ 9417þat syniz mer gvtt at maðr ęte oc drekki
~ lat.ut comedat
Dialᴵᴵᴵ 287 GregDialFrg² 5528honom var boðit at fasta. en hann át vm gǫto
~ lat.in itinere comedit
Dialᴵᴵᴵ 8215 GregDialFrg⁴ 609scal eigi eta kiot a þeirre stundo
GrgStað 421Rett er at eta huitan mat at queldi þvatt nótt þa imbrodaga er um huita daga verþa
GrgStað 429um allar fosto tíþir aðrar verþr maðr utlagr um iii. mörcom þott hann eti kiot
GrgStað 4215Hann scal eigi eta kiot imbro daga oc favsto daga. Sva scal hann eta at hann ale ond sina við
GrgStað 4222scal hann helldr eta kiot en fara ondo siɴe fyrir mat leysi
GrgStað 4222Ber oc savl eiga menn at eta sem vilia at osekio. i aɴars landi
GrgStað 5084koma fuglar at oc eta þat (ɔ: sǽðit)
~ lat.comederunt
JDamBarl 1426 BarlA 119þeir sa guði sina etna. oc œydda. drepna oc dœydda. brennda oc balaða
~ lat.comestos
JDamBarl 9226 Menota: 70va1 BarlA 13010hann etr kiot a freadegi ... ef biscop. æða hans ærendreke kenner þat manne at hann ete kiot a freadogum. æða a utiðum
GulKrᴵ 1133En þat eta menn er vargar bita oc þeir synia fiors. oc þat eta menn er biorn berr. æða hundar bita. þat eta menn oc er i rennanda vatne drucnar. oc þat er firi berg fellr. oc þat er klave kyrkir
GulKrᴵ 191gengr þar smale innan garðz. oc etr þar ácr oc eng
Gulᴵ 4110væʀr vaʀr um þat iamnan er þu ser at konongr hæfir dryc a munni þa et þu æigi mæðan hann nœyter drycciar sins
Kgs 587Firir þat skallt þu skipta asyn þeiʀi er þu bart ... Bæisk molld oc saurig skal væra matr þinn firi þvi at þu atzt sœtt æpli þat er þu toct or hænndi evvo
Kgs 828mel þat allt í dust ok blanda við hunang ok et af þvísa hvern dag spán fullan fastandi
Menota: 4v5 Med655 4751tak rúgbrauð ok svíð við eld ok et þat svá sviðit með vörmu víni
Menota: 4v11 Med655 4758Nv skulu men huatke eta suæita ne suiða. Sa maðr en etr suæita ne suida. han er sæckr .iij. morkum silfrs
BorgKr¹ 3417Ef maðr etr kiot a frea dagh sæckr .iij. morkum. En ef han etr kiot a imbrudagum sæckr .iij. En ef maðr etr kiot a þæim daghum er fasta er boðen. bꝍte sem daghriki er til
BorgKr¹ 34221ef menn eta a vtiðum eða vinna. bꝍte sliku firer sem daghriki er till
BorgKr¹ 3486molld ein syniz mer ok sva kenniz mer ei siðr ostrinn sia er ek et
Heið 8316ek át þar halfan hleif af brꜹði þvi er ek keypta
~ lat.edens
VitMAeg 14014 MEgApp 51022Hacon kvaz þar mvndo eta dagverð sem hann hafðe verit vm nottina oc kvat of snemt at sneþa
ÓTOddS 1129Eta ma þæt er biorn bær oc firer bærgh fællr oc er naut stangar naut. bana skal kona fenaðe hældr en daut liggi. ef æigi er kalmaðr till oc sua ef vargr bitr. þæt ma oc eta er maðr gældir bufe sitt oc værðr af þui dautt
SvKr 42027ef maðr er staddr a fiollum. eða i vttꝍyium vm langa fastu. oc hæftir han veðr. þa skal han huatvetna eta hældr en dꝍia nema mannen
SvKr 4215er þeir koma in þa sat kerling við arin ok att kol
Hem544 5717han at af þvi (ɔ: trénu) bannat epli
Andr⁴ 40721þat er allt lofat at eta er syn er bane til
EiðKrA 38318ef maðr ettr kiot i langa fastu eða i imbru dagum oc kom kross at garðe honum. þa er hann sæckr .iij. morkum við biscup
EiðKrA 3846ef maðr etr i langa fastu. sa ma æi kallaz daguillr. sa er utlægr. oc fe hans allt. þat er i æigu hans er. En ef þionn mannz etr kiot i langu fastu. þa er hann utlægr
EiðKrA 3849ef maðr gengr a uillator i mork uti. Ef hann hefer genget .vij. daga oc .vij. netr. En ef hunndr fylgir honum. þa skal han fyrr eta hunnden. en hunndren ete hann. En ef hann hittir ros. þa skal hann fyr eta þat en hann suællti længr
EiðKrA 38415Konvngr bað menn sina snæða þvi at þeir hofðo ecki etiþ siðan lꜹgardaginn
HákFris 47114reið hann ... til Amvnda rembu logmannz ok at þar mat
HákFris 51734ettu mat þinn tröll
HG 6921nu er matrenn allr ettinn
HómHauksb¹ 1631Ris upp þu, Petrus, oc sæf þetta oc et
~ lat.manduca
Vulg Act 10,13 PP 2902Fyrir hvi gecktu inn til heiðinna manna oc atzt oc dract með þeim
~ lat.manducasti
Vulg Act 11,3 PP 29118gerit æigi sva mikinn glæp at þer ætið ratt sem hæiðingiar
~ lat.comedentes
Vulg 1Reg 14,34 StjC 45419hann þottiz þa til taka ok éta
SvEirsp 2969þar ⸢attv [var. atv Holm perg 9 4° “B”, etc.] menn born sin ok hvers kyn‹s› oæti annvr fyr svlltar sakir
VerA 5321ef maðr vinnr þa messo daga þa giallde hann .iij. aura oc sua ef freals maðr etr tuimæles þa oc var fasta boðen firir
FrostKrᴵ 14021ef hann etr þria friadaga kiot samfast. þa hefir hann firirgort friði sinum uiðr mænn. en fe sinu uiðr biskup
FrostKrᴵ 14322Ef maðr etr kiot i langa fastu þa hefir hann firir faret friði sinum uiðr alla mænn
FrostKrᴵ 14417Ef ureinande fællr i mat oc huat eta ma
cap.Ef maðr er staðen a fiallum eða i vttꝍyum vm langa fastu oc heiptir hann ueðr. þa skal hann eta huetuitna hælldr en dꝍya nema mann ein
FrostKrᴵ 1457Ef madr ætar kiot a friadægi æptar en tuesor þa a konongr ok biskup allt fe ‹hans›
GulKrExc 179Þa tok Skrymir ok leysti nes‹t›bagga siɴ ok bioz til at eta dꜹgvrþ, en Þoʀ i ꜹðrvm stað ok hans felagar
SnE 5112kaɴ ec þa iþrott er ec em albviɴ at reyna, at engi er her sa iɴi, er skiotara skal eta mat sinn en ec
SnE 549settiz Loki at ꜹðrvm enda en Logi at odrvm, ok at hvartveggi sem tiþaz ok mættvz i miðiv troginv
SnE 5414hafþi þa Loki etit slatr alt af beinvm, en Logi hafþi ok etið slatr allt ok beinin með ok sva trogit
SnE 5416hafþi þa Loki etit slatr alt af beinvm, en Logi hafþi ok etið slatr allt ok beinin með ok sva trogit
SnE 5416hann var mioc soltiɴ ok at títt, en sa, er Logi het, þat var villieldr ok breɴdi hann eigi seiɴa *trogit en slatrit⸣
SnE 5920skall han liggia .vij. nettr matlauss. adr en han ette hund eda kott. eda ross. oc sægi hinum fyrsta kænni manni. er han finnr. at han hefuer vatan ettet vidr naudsyn sina. oc bꝍte engu fe firir
BorgKr³ 36427ef madr ettær kiot a þæim daghum. er fasta skyldi. sæckær sliku sem dagriki er till
BorgKr³ 3652sa er ætr tvimæles er han skildi fasta. eða vinnr a hælgum tiðum. oc kom æi kros till garðz hans. þa stande firir með æinæiði at han uissi æi till landz at hæilagt være
JKr 3618eta skall mat allan þan en eigi er firirboðen
JKr 3652ef maðr er staðen a fiollum. eða i ꝍyum vm langa fostu oc hæftir han veðr. þa skall eta huætvitna hældr en dꝍya
JKr 36514Aldre fꝍder bonde sva marga geste ok gefr han þæim svida at eta þa er han sæckr iij. morkum silfrs firi huern þæira. þat hæitir alt suida er sua verðr daut at æigi ganga manz handa verk til
BorgKr²ᴵᵛ 6712ef maðr etr kiot a þæim dagum en fasta skildi sæckr er han þa sliku sæm daghriki er til
BorgKr²ᴵᵛ 6812Etr madr fisk a vatnafostu dæighi bꝍti byscupi .iij. aura
BorgKrNᴵᴵ 2992firir huern dagh er madr ætr huit i langa fostu bꝍti byscupi .iij. auræ. En firri huærn er madr ætr kiot i langa fostu bꝍti byscupi .iij. morkum nema naudighr æti oc hafi æi annan mat till
BorgKrNᴵᴵ 2997firir huern dagh er madr ætr huit i langa fostu bꝍti byscupi .iij. auræ. En firri huærn er madr ætr kiot i langa fostu bꝍti byscupi .iij. morkum nema naudighr æti oc hafi æi annan mat till
BorgKrNᴵᴵ 2998‹Hver kykvende eta skal (var. vm fæzlu fang hvat etanda er a fo᷎stu tiðum eða utan faustu GKS 3270 4° “B”; var. her segir huer kuikende rett er at eta AM 350 fol “E”)› emend. ÁKr 5018: AM 346 fol “C”
cap.þet er alt lofuat at eta. er syn er bane til
EiðKrC 39920En sa er æi fastar ok etr kiot. eda huit. a imbru dagh han er sæckr .vi. aurum silfrs vid biscup. En ef madr kꝍmr in þer sem madr etr kiot. a friædagh ok spyr. hui etr þu kiot. ok er friædaghr ok ef han suarar. ek er daghuillær
EiðKrC 39926ef madr etr kiot a langa fastu. sa madr ma æi kallaz daghuillær. þa er han vtlægr. ok fe hans alt
EiðKrC 4005ef madr gengr a mork ok villatto ok heuer genget .xiiij. dꝍghr. ok ef hundr fylgir honum. þa skal fyr madræn eta hundin en hundren ete han. En ef madr hittir ros. þa skal han fyr eta rosset. en han suælti længr
EiðKrC 4009um várit fór hon yfir Breiðafjǫrð ok kom *at nesi nǫkkuru, ok átu þar dagverð
Laxd 101Gunnar vissi slíks matar þar ekki ván ok spurði Hallgerði, hvaðan þat kœmi. Þaðan sem þú mátt vel eta, segir hon
NjM 1242drogu þær fiska or vatninu med klóm ser. ok atu sealfar
~ lat.consumebant
Epistola 221 AlexBr226 1613Genngo (þeir) til hus oc atv þar natt-verð. Siþan var bvit vm þa i stvfv, ‹ok lǫgðuz niðr til svefns›; oc var hon lvct innann
StuᴵK 20117hann letz með Birni hafa mat etit vm kvelldit, ok sagðiz þar vera munðv vm daginn
StuᴵK 34419Loptr er i eyiom, / bitr lvnda bein. / Sæmunðr er aa heið[v]m / ok etr berin ein
StuᴵK 34822Þeir frendr Þorþr ok Sturla fvnduz við skip, ok for þa skipulega með þeim; atu ok druccv baðir samt
StuᴵK 38221Þorualldz-synir foro vestan a langa favstv, ok atu dagverð a Staðar-hole
StuᴵK 42926Siðan tók ‹hann› til ok aát diskinn ok matinn, ok tok huað at auðru þat er aa var borðinu
StuᴵK 5112Genngu þeir inn ok laugðuz til suefns, ok foro þaðan eigi fyrr enn þeir vóru mettir, ok þar i Daulum aatu þeir naáttverð Þorlaks messo
StuᴵK 55428hann ꜳ̋t epli af þvi tre er guþ bannaði honum
~ek ætla hia þer at eta idag
~kom þa sva vm siðir at konungr ꜳ̋tt no᷎ckura bita af hros lifr
ÓTᴵ 365líet konvngr setía firir Halla gravtartrog. ok bað hann ǫr eta
SneglHulda 5016ef hann varar æigi siukan mann við. at eta þꜳ luti sem oheilsamligir ero. honum. þa er hann æigi saklauss af hans dauða
StatJón350 18636þu átz af þi tre. hueriu er ek baud þer at þu skylldir eigi eta
~ lat.comedisti
HistSchol 2530 Stj¹ 3625manninum uar lofat at eta kuikendanna kio᷎t utan blods
~ lat.esus
SpecH 23b57 (I 60) Stj¹ 6124fædzlur. sem ek ueit at hann etr giarna
~ lat.vescitur
Vulg Gen 27,9 Stj¹ 16520hann hefir þar af etit
~ lat.comederit
Vulg Gen 27,10 Stj¹ 16521nu átz þu lifs braud
~ lat.comedisti
SpecH 43b60 (I 121) Stj¹ 2104fiska ok fugla skal eta ef vill
Jur34 33820þá taki þeir at úsekju, ef þeir þurfu, þat sem hross þeira eta þar, ef nauðsyn gengr til
Jb 28317hann ⸢at [var. neẏtti SÁM 1] hunangs seím
~munum uer eigi eta ord uar fyrir þer ok freista vpp at hallda þui er ver haufum męlt
KlmA1980 2869óttizt ekki, þeir hafa öngan liðskost til þess at gera þér skaða, hálft lið várt etr meira slátr í eitt mál en þeir eru allir, alt afl þeirra er eigi vert eins glófa
KlmA 34733Odin ... át holld sona sinna
~ lat.comederet
PassSeb 271b25 Seb 23015þeir eta ok drecka
Thom² 4342Et braud þitt vid vatn
~ lat.Comede
55230 VP 55210Kongr bad menn snæda, þuiat þeir hofdu ecki etit sidan laugardaginn
Hák81 4527Hertugi reid j hridinne upp til Hofs til Omunda logmannz ok ꜳt þar mat
Hák81 5668Her epter ganga þeir heim j sitt herbergi etande ok dreckande ok epter þat ganga þeir at sofa
Rém 19730Endrminnumzt uer fiska þeirra er ver atum aa Egiptalandi
~ lat.comedebamus
Vulg Num 11,5 Stj² 3234hann neytti vel matar. og ȧt eigi minna enn fiorer riddarar
Vilm577 16310lat þann mann gefva honum at eta
MedMisc 5013malurt. Hon er heit i fyrstu stett ok þurr i annari. hverr madur sem etur hana æda dreckur. þa styrkir hun ... maga
~ da.ætæ
HarpK 1063 MedMisc 5326Mys eta ok eigi þa bok er ritat er med blecki þvi er malyrtt er med sodin
~ da.ætær
HarpK 1071 MedMisc 5418Gerir madur kal af henni ok etur þat er gott vid vatn sott
~ da.ætær
HarpS 1213 MedMisc 5511galienus segir at ef ulet kona etur þa ...
~ da.ætæ
HarpK 10912 MedMisc 5530þeir sem sterkir ero j sinum likam skulu hana taka vid vin eda edik æda eta hana fastandi. Verdur hun ra etin þa gengur hennar beiskleiki varla ur hans munni
~ da.ætæn
HarpK 1539 MedMisc 6218verdur þat (ɔ: akrkál) ok etit eda dryckit. þa gefur þat micinn lo᷎sta til kvenna
~ da.ætæn
HarpK 1235 MedMisc 711Etr madur mikit af henni þa fyser hann til konu
~ da.Ætær
HarpK 13411 MedMisc 8311ettur (!). eda dreckur
MedMisc 8921(lectio?) Item ef madur dreckr eitur. Drecki þegar pipillam þa mun eigi saka ok svo þo at þat se eitt (!)
MedMisc 1261Sa er ęttur holld mít ok dreckur blod mít. makliga mun hann hafa j. lift lif
~ lat.manducat
Vulg Jhs 6,55 Mess³ 6230Su er ho᷎rdust vatnfasta at fasta .xl. daga oc vatna uid braud oc vatn. nema leyfi sie gefit at eta skarpa skreid ꜳ nockurum auptnum. hafa kofa einn sier oc eta suo. sitia ꜳ golfi oc taka þar mat af
DI II (*[1326]›AM 42 a) 60029i sveita andlitz þijns skaltu eta braud
~ lat.vesceris pane
Vulg Gen 3,19 Encᴵᴵᴵ624 427so segir vor fru at þeir skulu eta og naga sinar tungr sem eru bakmælgir og rogsamir
~ eng.ete
8420 ÆvMið²⁸ 845skalltu uera heingdr adr enn eg eti
~ eng.or I ete
9826 ÆvMið³² 988Eta skal þat er biꝍrn ber, oc fyrer berg fellr, oc so ef naut stángar naut til bana, þa skal þat eta
BjarkKrExcˣ 7522Ef madur er staddr á fiꝍllum edur uteyum umm lángafꝍstu edr endrar nær, oc hepter hann vedr, þa skal hann eta hvervetna, helldr enn deya, nema mannenn eirn
BjarkKrExcˣ 7531Jarlinn reidist nü ok slær hana püstur ok bidur hana at eta medur nyum bönda
ErBˣ 5713Þordijs geingur ad honum og bad, ad hann skuli eta dagverd
Fljˣ 9613enn næsta morgin kom hann til rossinz og stod (þat) þa uid stall og at
GBpB204(2018)ˣ 2344Eta
~ lat.Edent pauperes et saturabuntur
2023 (Vulg Psalm 21,27) GlossPsalt 2123hafa etid
~ lat.Manducauerunt et adorauerunt omnes pingues terre
2031 (Vulg Psalm 21,30) GlossPsalt 2131hun vaknadi og for þegar til kijrinnar. hun stod þa vpp vid hey og ꜳ̈t
JBpC(2003)ˣ 16123eta þeir oskubakat braud
~ lat.comedunt
SpecH 261a50 (VII 108) MarD634ˣ 88313at þeir eti med mer
~ lat.epulentur
SpecH 261a61 (VII 108) MarD634ˣ 88328þad er mællt ad .vij. sauder Roskner jeti a̋ fadme. enn .x. laumb
Búalᴵᴵ 16631
● ‖ præs. part.: etandi
1) som spiser, den spisende
2) som må/kan spises, spiselig
‹Hver kykvende eta skal (var. vm fæzlu fang hvat etanda er a fo᷎stu tiðum eða utan faustu; var. her segir huer kuikende rett er at eta AM 350 fol “E”)›
cap.þat er margt i bure jetande: ecki er ꜳ bord berande
Not604² 14732
2) [e-t] [með e-u] fortære, gøre ende på, fordærve, ødelægge
þeir menn eigo at eta alla avra omagans sem hann siálfr. Ef firnare omagar ero a avrom hans þa scolo þeir menn abrot huerfa af avrom ef fe er eigi meira eɴ fulgor
GrgKonᴵᴵ 2316þa scolo born oll hverva til faður sins aftr. oc eta fe hans meðan þat er til
Gulᴵ 3316(proverb., cf. FJOrdspr, 194) er þat ok satt, at sagt er, at úlfar eta annars erendi
Laxd 814sꜳ elldr sem i fotarstufinum hafdi stadar numit, hlæypr i legginn ok sidan wt i sinarnar, etandi þann weg smꜳtt ok smꜳtt
~ lat.quem ... exesum
SpecH 1099b65 (XXVII 9) Mar240g 5097Aflit yðr féhirzlu í himinríki, þvíat þar man hvárki mölr né ryðr eta yðart góz
Æv⁷764 2524ofundin etr sitt háðuligt herbergi ok bruggar bana saklausri sꜳ́l
Jón⁴ 4999Flos eris er copar reykur ... hann etur dauda kiot
MedMisc 7232hefur ętid mig
~ lat.Quoniam zelus domus tue comedit me
9422 (Vulg Psalm 68,10) GlossPsalt 9523Þessi krankleiki .... for vm alla hans limu etandi ok slitandi kiotid af beinunum
~ lat.depascens
HFars 179719 MarD635ˣ 67627Tvær konur ... hafdi elldrinn miok brent. Hann hafdi etid allann kialkann af annarri, suo at hrædiligt var at sia, enn aa annarri hafdi etid allt kiotid af hendinni ok armlegginum
~ lat.igne peresam
HFars 179831 MarD635ˣ 6789Sem hann taladi þessi ord, tok hann þegar at kueliazt med hinni fyrri pinu, suo at elldr med vogfollum aat hans kiot
~ lat.igne ... depascente
178349 MarD635ˣ 67930
● ‖ præs. part.: etandi som fortærer
B. eta + præp./adv.
eftir: eta eftir
[!] [e-t] ?æde op, ?spise op
allum er iam heimil. su fœzla sem til er. Oc þvi samnar engi meirv saman. en hann etr eptir
Menota: 39va22 BarlA 7130Ris upp Petre. Sæf þetta ok et eptir þat
~hafði (hann) glugga á hellinum ok kastaði þar inn þeim dýrum, sem honum þótti eigi at kveða, ok hann veiddi því til matar, en þat (ɔ: leónit) át hvert eptir
Ǫrv173ˣ 11930
saman: eta saman
[e-t] spise sammen
skolo oc gildbro᷎der aa sancti Olafs dagh sydera etha saman eina maltid ok skal hwar man til legia hwitan penningh
Gild² 138Vita viljum vér vár er endislok, áðr vér etum mat saman
FlórKon 17222
upp: eta upp
1) [e-t] æde op
sætr Olafr hann i kne ser. oc spẏr hann hvat vill tu flest æiga frænde sagðe han‹n›. þa ætla ec sagðe haralldr at ek villda æiga huskarla sva marga at upp æte kẏr halfdanar broðor mins at æinu male
ÓHLeg 2719at þeir allir samt faai uel upp etit allt lambit
~ lat.ad esum agni
Vulg Exod 12,4 Stj¹ 27927
2) [e-t] [fyrir e-m] fortære
allir xij bvgardar eru eyddir ok vpp ettnir
HákHárB(2009) 713sjá maðr er svó mikill vexti, at hann mun uppeta alla eigu bónda
Gautr¹ˣ 312konungr sjá hefir komit til vórra hýbýla ok etit upp fyrir oss mikla eigu
Gautr¹ˣ 713
C. etask
1) [með e-u] [fyrir e-t] spise hinanden
hefir mer farit sem vargínum. þeir etaz þar til er at halanum kemr
BandM 6119þeir ętaz ok angraz fyrir annarliga farsælld medr sua heluizkum bro᷎ddum eitur ligs haturs
~æ̋tla eg at mer uerdí uargsiɴs dæ̋mi þeir fíɴaz eigi fyr at eɴ þeir hafa etíz ok þeir koma at halaɴum suo er mer ok gengít firer marga gꜹfga menn
BandK 6129
2) ædes
3) fortæres
D. etask + præp./adv.
af: etask af
[!] [e-u] ?bide ad hinanden
innan: etask innan
[í e-u] [af e-u / við e-t] fortæres indvendig
Gyðingar attuz innan, er þeir heyrðu þetta, oc villdu vega postulana
~ lat.dissecabantur
Vulg Act 5,33 PP 28823Enn þeir ꜳ̋tuz innan sem illar noðrur
~vid þessi ord. ⸢atvz [var. sturluðuz SÁM 1] ivdar innan i hiǫrtvm sinvm
~þeir atuz innan af tueim lutum
Thom² 3106Suo gradugt eitur liggr j þessvm leste. at hann ⸢etzt [var. iezt AM 624 4°] innann til sier meire manna
Theol AM 672 4° 12r15þar af ezt hann innan
Theol AM 672 4° 14v26etz hann innan. ok moglazt j mot Gudi
Theol AM 672 4° 15v10Þeir sem her atvst innan af avfvnd og hatri. þa er makligt at þeir etist af ormvm
~ lat.invidia et odium ... eos ... corroserunt
12424 Eluc238XVIII(1989) 1246Gyðingar atuz innan, er þeir heyrðu þetta
~ lat.Haec cum audissent, dissecabantur
Vulg Act 5,33 Pétr²Aˣ 16720
upp: etask upp
[af e-u] fortæres
Form.: eta (51); etr (17); et (8); at (7); etit (7); át (5); eti (4); etur (4); ete (3); atu (3); etid (2); etande (2); etandi (2); ętaz (2); atvz (2); ꜳtuz (2); ætr (2); atzt (2); ꜳ̋t (2); etz (2); etanda (2); átz (2); Etr (2); atuz (2); æte (2); éta (2); ietr (1); ettr (1); Eta (1); att (1); eteþ (1); eitt (1); ꜳ̋tt (1); ætið (1); aatu (1); ȧt (1); jetande (1); aat (1); etaz (1); etizk (1); Et (1); ꜵ̀to (1); átu (1); etin (1); ezt (1); At (1); etna (1); átzt (1); etíz (1); attv (1); Át (1); etið (1); etum (1); attuz (1); æti (1); etiþ (1); ꜳ̈t (1); ꜳt (1); ętid (1); etzt (1); óto (1); iet (1); ettinn (1); jeti (1); etist (1); ꜳzt (1); ettær (1); ettur (1); ęttur (1); aát (1); ettnir (1); ette (1); ęte (1); ætar (1); atum (1); atv (1); etha (1); atvst (1);
Comp.: mis- (2)
Gloss.: EJ; ClV; ClVAdd _; ClVErr _; ClVSuppl _; Suppl1 _; Suppl2 _; Finsen _; Fr; FrErr1 _; FrErr2 _; FrErr3 _; LLFrämm _; Hertzb; HertzbLat _; HertzbTill _; Suppl4 _; Fischer _; Anm _; Bin _; Rím _; LP; Med; MedComp _; MedSimp _; WN _; AH; AJ; deVr; Fr4; NO; Walter _; ÁBlM (éta); Bl item jeta, cf. corr.; WPA _;
Litt.: Björn K. Þórólfsson 1929 232; Dahlerup 1889 [ANOH 1889] 248; Finnur Jónsson 1914 [ANF 30] 79; Grøtvedt 1939 26; Kålund 1888 [ANF 4] 187; Lindblad 1952 181; Seip 1955 149-150; Wadstein 1892 [ANF 8] 88
Genre. (expected): religious works [rel]: 84 (51); legal works [jur]: 54 (18); historical works [his]: 11 (33); learned works [div]: 10 (6); contemporary sagas [bis]: 9 (14); family sagas [isl]: 8 (23); romances [rom]: 8 (20); legendary sagas [fas]: 4 (8); unclassified [ ]: 2 (1); þættir [tot]: 2 (4); charters [dip]: 1 (15);
ÞH (strukt.) — November 2010
External (non-ONP) resources:
Lexicon Poeticum (2nd ed.)
This uses metadata and images from septentrionalia.net