ella adv.
(cf. ellar adv., elli adv., elliga adv., elligar adv., elligr adv.) ellar adv. [53] elli adv. [2] elliga adv. [9] elligar adv. [161] elligr adv. [35]
Status: excerpted citation slips citation text supplemented structured definitions in Danish definitions in English
A.
1) ellers, i modsat fald, hvis ikke, under andre omstændigheder ⫽ otherwise, in the opposite case, if not, in other circumstances
●●● þa uɴom ver goþe sem boþet es ef vér gerom sva en eige ella
HómÍsl²⁶(1993) 39v10●●● Fra þessom ovin levsisc sa es hlvþiɴ er boþorþom gvþs. En ella selr ovinr hann domanda
~ lat.Alioquin
GregHom 129726 Hóm677 7225●●● biðr hann þa fara fyre ser til Ænglandz ... (at verða vísir) æf konungrenn vill æfna sin hæit viðr hann, en ⸢ella [var. elligar Thom² 4217] biðr hann þa skynda aptr a sinn fund, ef hann uill æige hallda sin hæit
Thom¹ 2107●●● Þat mæli ek eigi ... at ek vilja eigi giptask Hǫskuldi, ef þeir fá honum mannaforráð. En ⸢ella [var. elligar NjR1908 21915] mun ek engan kost á gera
NjM 24120●●● hugga þú oss mildr faðir, þvíat bótlaus er ella vár sút
GBpD 16136●●● Nv lætt ek ok af slikvm nꜹðsynivm vigslvrnar skiotara fram fara enn ella mvndi
GBpB(2018) 13023●●● Ǫllum er oss sjá kostr nú auðsærr, at vér rísim allir upp móti Haraldi konungi ... ⸢en hitt er ella [var. Hinn er annarr kostr HkrFris 4319] ... at gerask þrælar hans
Hkrᴵˣ 11113÷ eigi þorir haɴ ælla
●HómÍsl²⁹(1993) 43v12÷ ef ér leitiþ hans. þá mvno þér ... fiɴa hann. ef (ed. corr. p. 131) hann vill þat. en ⸢ella non (ɔ: eigi) [var. elligar eigi Barth¹ˣ 74519]
Barth²Cod645 10120÷ Farþv ef þv vill. En þo fysi ec þic at þv taker aþr scírn. þa vęᴛi ec at simon myni eᴋi mega. þér til meíɴs gera ... En ella es mér von. at hann gere þér necqert ogagn vel geig
ClemCod645 5325÷ At firgefa þeim meþ fullo. er galt ona ef hon yrþe heil. En lata hann ella aldregi hlvt lavsan. fyʀ en ...
ÞBpCod645 23÷ Bvandi er skyldr at ala þa (ɔ: farmenn). með .v. maɴ. ef styri maþr er i fór. ella með .iij. maɴ
GrgKonᴵ 2717÷ Jafnt scal þangat bva fe mál öll sem til scyllda doms ... oc hveriom sina avra fulla ef sva má. en ella iafnt skerþa sem at sculda domi
GrgKonᴵ 8525÷ þar a (fé) brot at taka er þeir verða a þat sattir en huergi ⸢ella [var. annars staþaʀ GrgKonᴵ 2016]
GrgStað 243÷ boandi er skylldr at ala þa (ɔ: brúðmenn) með v.ta maɴ ... ef bruðgume er i för eða bruðr. .iii.a menn er hann skylldr at ala ⸢ella [var. elligar GrgKonᴵ 2714; ællar Grg347 12219]
GrgStað 3513÷ Bonde er scylldr at ala þa (ɔ: farmenn) með hiɴ v.ta maɴ. *ef styri maðr er i for. en .iii.a menn ⸢ella [var. ellar Grg347 12223]
GrgStað 3516÷ þv hogne fylg mer ef þv villt. en ella sit heima. ef þv þorer ei at fara
Þiðrᴵᴵ 28216÷ ef þeir iatta þersi ferð þa man ek eigi vndan skeraz ella þarf þersa ecki við mik at leita
Skáld 44833÷ sva sæm naglar hallda skipi saman ... ok ferr svndrlꜹst ælla borð fra borði, sva hælldr ok þessi figvra saman kveðandi i skalldskap með stǫfvm þeim ær stvðlar hæita
Gramm³748 9615÷ Ef maðr finnr iarðfolget fe. hafe konungr þriðiung ... oc sa þriðiung er finnr ef hann helldr at lagum upp. ella hafi halft konungr en halft oðals maðr
Landsl 1021÷ fecc (Þorvarðr) sealfde᷎me af Austmønnuᴍ. þuiat hann munde ella drepa þa lata
GBpA 3818÷ skaltú svá um þitt mál hugsa, ef þetta berr saman, at þá munt þú skammt eiga ólifat, en ⸢ella [var. elligar var. Njála 2508: GKS 2868 4° “G”, etc.] munt þú verða gamall maðr
NjM 13921÷ Hann setti Jugurtham ho᷎fðingia yfir her þann. ok hugsadi med ser at hann mundi i þessum háska falla ... Elligar mundi ofbelldit hneckia hamíngíu hanꜱ. ella mundi toruellt verda at fyrir koma honum
Rómv226(2010) 67÷ Vrækia ... kallaði Snorra þvi hafa iatað ser, ef Kolbeini þe᷎tte eigi emnt við sik ella
StuᴵK 4468÷ þess fẏsi ek at adr takir þv skirn. vęnti ek at Simon muni þa etki mega gera þer ... en ⸢ella [var. elligar SÁM 1] er mer van at hann geri þer nockot angr
~
PS 648 Pétr Holm perg 19 4° 38v7÷ alt mitt góz er þér heimoll ... Þetta er allvel mælt, segir Þorgils, ok skal (ek) þetta þiggja, ella óvíst hvernig farit hefði
Flóamˣ 611÷ hón er sv‹á› kvenna, at mér er mestr hugr á at fá, ella hygg ek at fyrir muni farast um kvánföngin
StjǫrnODrˣ 11917÷ Skyldi þá lokit sættum með þeim Þórði ok bóndum, ef Gizurr kæmi til, en haldaz ella
StuᴵᴵR11127ˣ 206÷ Þorer bað Bryniolf senda heim Þoru. Sagði at ecki mundi af sætt verða ⸢ella [var. elligar EgFrg¹ 32423]
EgM(2001) 485
● eða ella eller også, eller ⫽ or else, or
●●● Ef þu støþer fyr goþe oc męlte necqueʀ viþ þic at þu sneresc fra honom eþa ⸢ella [var. ællegar Eluc675(1989) 5516] mønde allr heimr farasc
~ lat.aut
5531 ●Eluc674(1989) 556●●● scal vera aɴɴat hvart at ec scal cristn[at] fa danmork eþa ella lata her lifit
Jvs291 248●●● Se her byrtreið, eða ella bardaga
Bær 11438●●● vinn þv æið, æða ec man ⸢ælla [var. elligar AM 122 b fol “II”]
StuᴵK 22514●●● hugdu menn eigi annat enn kẏrinn myndi daud edur stolinn ⸢ella [var. ÷ EbWolf(2003) 29917]
Eb AM 448 4°ˣ 85v(170)4●●● ger sem vér biðjum eða reyn ella, hvárt øxin kann bíta
LjósvLˣ 1217●●● skal ek þá yfirkoma eðr þeir mik ella
StjǫrnODrˣ 1106÷ at vér bíþem at viɴo likama o᷎rom. oc merke bravþ allt þat er vér þurfom at hafa her. Eþa ella skolom vér ętla vera bravþ hversdaglect corpus domini
~ lat.sive
CaesASerm 57035 FV15²(1993) 15v23÷ Ef þu vill þat eige. þa mon ofát ok ofdryᴋia eþa lostaseme taka fra. þér auþeofe þín eþa ella mon til coma bráþr dáuþe
~ lat.aut
DeVocGent 11202 HómÍsl³⁹(1993) 66v15÷ ... at hon mun anattveggia þat véita er hon es beþen. eþa annat nauþsynlegra ella
HómÍsl⁵(1993) 4r21÷ þa megom vér ... eða ella hefði hann æigi haldet log sín sialfr
HómNo²⁸ 13330÷ hann scal queðia þa til virþingar. hvart hann vill heldr þar at dome. eða heima í heraðe ella
GrgStað 44321÷ enda verðe framförslan eigi end eða sva illa ella. at buum synez eigi vǽrt við
GrgStað 4445÷ ec vil at allir lendir menn í mino riki lvti til var e. (ɔ: eða) stocqvi af eignom ella
SveinkaMork 3072÷ aɴɴat hvart scyllde hverr at þar mvɴde þegar vera drepiɴɴ eþa ella scyllde taca trv oc scirn
Jvs291 314÷ þa byþr haɴ honom .ii. costi aɴɴat hvartt at haɴ leiz egi vera mvɴdo ȷ́ iomsborg eþa ella g/ku ǽfi haɴ honom astriþe dottor sina
Jvs291 863÷ ger annat huartt ... seg sialfum minum herra konongenom. við rœðo ykra. ⸢eða [var. æða ella AM 232 fol 15vb17; eða ellegar AM 230 fol 47v6] hafna með ollu hans fortalu
~ lat.aut
JDamBarl 6718 var. BarlA 845 → Barl AM 232 fol 15vb17÷ ok er skulot þat mæla fyrr en ek at biða eigi eða hvarigir ella
Heið 8916÷ gall í horninu svá hátt, sem þá er mikil tíðindi kómu eptir, eða ella vóru umliðin, fyrir orrustum stórum, eða ella lífláti göfugra manna
HG 6525÷ Nv kiosþv of tva costi aɴat tveɢia at þv blota goþom orom oc ver vinr varr ęþa ella mon ec lata gera illar helfarar þinar
BlasA623 3926÷ hlyþ þv mer iohannes oc lát af kenningo þeꜱi er þv spenr allar þioþir fra blotom. eþa ella drek þv eitr þetta
~ lat.aut
MelitoHeine 11532 Jón³ 2130÷ hann vill eigi við kristni taka ok skalltu drepa hann eða blinda ⸢ella [var. ÷ Hallfr61 6715]
Hallfr 672÷ kann vera, at þú fáir þá tvennar merkr eða látir ella báðar
Korm 2489÷ at menn skyldu ganga at ásendunum og treysta svá fast, at brotnaði eða ella gengi af inn raptarnir
Laxd 2394÷ Svá lízk mér ... at nú muni tveir kostir: at annarr hvárr okkarr sœki málit, ok munu vit þá verða at hluta með okkr, eða ella mun maðrinn vera ógildr
NjM 1407÷ at þú hefnir allra sára þeira, er hann hafði á sér dauðum, eða heit hvers manns níðingr ⸢ella [var. elligar var. Njála 5949: GKS 2870 4° “I”]
NjM 29124÷ nema Hafliði neytti þess of sinn sakir of navdsynia mal sin, ęða reði einn ella o-skoraþ
StuᴵK 458÷ strengdi (hann) þes heit, at hann skylldi eiga dottur Íngiallz Suía konungs ... eda ꜹnga konu ella
HeiðrR 511÷ Þar war torfæʀa mikil millum bygdanna, fiallvegur hꜳʀʀ edr ⸢ella [var. elligar Sv 2327] war at fara wm hlijd no᷎ckura bratta
Sv81 2622÷ setti Þórðr nú mǫrg ráð til, at Gretti yrði á brott komit eða drepinn ella
Gr 1948÷ lét Haraldr sína menn vera fyrir útan bardaga, eða ⸢ella [var. elligar HkrEirsp 366] þar, er minst var mannhætta
Hkrᴵᴵᴵˣ 8014÷ Þeir skulu þess dags hér bíða ... er Óláfr, vinr þeirra, leysir þá út, eða bíða hér bana ella
Knýtl1741ˣ 1571÷ hann beiddi, at konungr leyfði honum at fara til Íslands eða ella til annarra landa, kvaz eigi lengr vera vilja í ófrelsi
StuᴵᴵR11127ˣ 14328
● annat hvárt ... eða ella enten ... eller også ⫽ either ... or else
●●● þa ger annað hvart at syn mer ast þeira lvta er ek se eða hitt ella at kipp þeim fra mer ok syn mer aðra
~ lat.aut ... aut
19821 ViðrLS544(1995) 1982●●● Mun þá vera annathvárt ... at vér munum rétta várn hlut eða falla ella á fætr frændum várum, ok er þar góðr (kostr), hvárr upp kemr
StuᴵᴵR11127ˣ 1120÷ gvð skal kalla hann. annaðhvart at hann skal falla i bardaga fyrir vvinvm sinvm ⸢ęða ella kræfr [var. ella krefi AM 227 fol “B”] gvð hann andar sinnar
StjC 48028÷ Ger nú annathvárt, at þú handsala mér þegar landit ... eða bú sjálfr á landi þínu ella. Þórarinn kaus at selja honum landit
Laxd 18218÷ ek skal annathuort þessu sinne fa kristnat Danmork edr deyia her ella
ÓTFlat 11127
● annat tveggja ... eða ella enten ... eller også ⫽ either ... or else
●●● (hann) kendi þat Illvga, at hann mundi annat tveggia vita ęða vallða sialfr ella
StuᴵK 17412●●● þa var annattveggia ath þeir lo᷎gdu nidr grimmleik sinn ... eda ella urdu þeir hræddir ok flydu
~ lat.aut ... aut
PassDionys 4130 Dionys 3152÷ [v]era scal aɴat tvegia at ver monom lvta crosfestom oc dꜹþom maɴi eþa er scoloþ ella almattig goþin gꜹfga
Eras 201÷ hann suarar. kuat þa annattueggia gera skylldu at fa ser uistir sealfir edr fara huerge ella
JvsFlat 16811
2) i øvrigt ⫽ apart from this
●●● Fóstra mínum vil ek unna virðingar af málum þessum, en ekki hirta ek ella um sættir
Þórð²ˣ 22015÷ quaz hann þui meiʀ kost gę᷎fa heima uist hans. eɴ hann munde. ⸢elligar [var. ella AM 657 c 4°]
var. GBpA 10813 → GBp AM 657 c 4° 26r1
3) (sætningsindledende; adv. el. conjunc., cf. B) ellers, eller også ⫽ (introducing a main clause; adv. or conjunc.) otherwise, or else
●●● annar hvárr skal rift hava (kaup) innan .xij. manaðe. ella er fast kaup
Járns 28523●●● helldr gefðu nv i stað. ælla tekr ek með afli
~ lat.alioquin
Vulg 1Reg 2,16 StjC 43015●●● Nv gera þeir Arnorr biskupi II kosti, annann at ‹hann skyldi› taka þa or banni ... ella mundi þeir drepa þa alla, er i kirkio voro
StuᴵK 28717●●● seig mier skiott þitt heiti og þina ætt, ella skalltu lꜳta þitt líf
Þiðrᴵᴵˣ 35027÷ þa eigv goþar at ganga með domendr sina. ef þeim er meina laust. ella scal hverr þeirra. geta maɴ fyrir sik
GrgKonᴵ 4520÷ Enda scal sa er arfsale selsc bregþa bve sino ef hann býr oc fara heim með hinom ella er ecki arfsalit
GrgStað 8619÷ seg mer on duolu. huar barlaam er. ⸢elligar [var. ella AM 232 fol] skal ec herða a þer. allzskonar pinslir
~ lat.aut
JDamBarl 7530 var. BarlA 9723 → Barl AM 232 fol 20rb21÷ Þæir verþa nu at snuaz vpp a sinn herra Thomas erkibyskup, ella falla þæir þegar i konungsens reiðe
~ lat.aut ... aut
10627 Thom¹ 1069÷ þú gerir þik góðan, þar sem þú hefir verit bæði þjófr ok morðingi, ok skalt þú eigi þora annat en fara, ella skal ek láta drepa þik
NjM 12310÷ ho᷎gg þu af honum ho᷎fud ok mun þat auðueldt ok ef þu bregðr eigi af þui er ek mæli. þa fylgir hamingia ella liggr ꜳ þer uiti
ÓGeir61 72310÷ hann predicadi guds ord fyrir folkinu, at hann sneri eigi fyrir adra skylld af útlegdinni heim i sitt eigit fostrland, nema frelsa sitt folk ... ella sagdi hann sik mundu fyrir þeira hialp ok heilsu ok kirkiunnar rettindum skiott þola hardann dauda
~ lat.vel
27538 Thom¹B 27520÷ þá er vel ef þeir sættaz sín á milli, ⸢ella [var. ellar GKS 3271 4°] kæri sá sik fyrir sýslumanni
Jb 339÷ skal hann ... ⸢ella [var. ellar GKS 3268 4°] sekiz hann hálfri mǫrk við konung
Jb 2733÷ bauð hann honum hólmgǫngu, ella berðisk þeir ǫllu liði sínu
BjH488ˣ 12022÷ þeir buðu monnum nauðung til kvenna eða fjár, ella buðu þeir hólmgǫngu
Vatnˣ 1073
B. (= conjunc.)
eller, eller også ⫽ or, or else
●●● huerr sa byskup ella annarr maðr
Thom¹ 10510●●● skallt þv lata lifit. ella giallda pvnd silfrs
~ lat.aut
Vulg 3Reg 20,39 StjC 6005●●● ef ... ek mega eigi at ákveðnum degi giallda, þá gialltu fyrir mik meira en ek á, ef þat er þinn vili, ella eptir máldögum
~ lat.vel quo ordine
MirMar1731 38012 MarB 8915●●● hann vill ganga ꜳ hanꜱ ualld. ella flyia landit ok rikít
Rómv226(2010) 4018●●● Þar sem Abraham sagði ... hann er minn broðir. Ella sua (ed. corr. p. 655). Hon er dottir feðr mins
~ lat.vel
HistSchol 6131 Stj¹ 12625●●● krefr hann þegar sialfa med mikilli ꜳkefd utgreidzlu ꜳ ollu gozinu nu i stad, ella borgan sua auruga, at gozit se handuist
Thom² 34314●●● þat (ɔ: diacalamentum) helpur ... þeim er fiorda dags ridu hafva. ef þeir eta þat eptir daugurd. eda neyta eptir natverd. ella um kvelldit med vini
MedMisc 10125●●● ef þessi glæpr verdr profadr ꜳ hana, ella gangi hun sialf vid, se hun þar brend kuik
MarD635ˣ 113013●●● uerdur hann reydur og quedst ongua konu skillde eiga utann meykong ella liggia daudur
Nitˣ 337÷ ef hann (ɔ: leigumaðr) liggr lengr (sjúkr) þa skal meta verkation oc mat þann er hann neyter ⸢ella [var. ellar Gulᴵ 3532] fare a henndr frændom
Járns 2986÷ ef þv gerðir nøckura synd, þa gef þv gvði makliga dyrð ok iata hana, ella ... hreinsa þic bratt af þeima lesti
~ lat.vel purga te a crimine obiecto
SpecH 256a17 (VII 94) MarS 16419÷ Þeim Þorði þotti, sem þetta mundi kuittr nauckvrr vm lid-dráattin Kolbeins, sáa er ótruligr væri, ella mundi þat eigi vera meira lið enn it fyrra sumarit fór norðan til Isa-fiarðar
StuᴵᴵK 637÷ Commestor segir, at med henni sytti afl astarinnar, ⸢ella [var. eda ella Holm perg 2 fol “B”, etc.] var hun hrædd
~ lat.Hoc agebat in ea vis amoris, vel consternatio mentis
HistScholPL 163825 MMA 52810÷ þiat þetta ueralldar lif lidr ok aptr kemr um .vii. daga. ella fyrir þann skylld at þat lyktaz um .vii. þushundrad aara
~ lat.vel quia
DurRat 44246 Stj¹ 5018÷ aa so᷎mu leið kallaðu þeir sua skylldar konur systr sinar. Ella kalladi hann (ɔ: Moyses) Aram broður sinn feðr sinn. fyrir þann skylld at hann var ellri
~ lat.Fratrem veró Aram patrem suum vocavit
HistSchol 6135 Stj¹ 12628÷ geri (hann) hvárt er hann vill, láti (ómaga) fara aptr á hæl, ⸢ella [var. ellar GKS 3271 4°] til þings
Jb 10412÷ bidhr jægh þigh ath þv skipa migh nokoror boner ok erthr til sadhs ok sendh hit nordhr medh Pedhr langh ela ein af hwsbondans sweinom
DNᴵᴵᴵ 40617
● annat hvárt ... ella enten ... eller (også) ⫽ either ... or (else)
●●● hann sa vpp a enn efsta hiallann at annathuart var huirfiluindr ella riðu menn miog margir saman
Finnb 8515●●● skaltv ... hafa við hann svik ræði no᷎ckur aɴat huart at koma honum higat ꜳ mitt valld. ella drepa hann sialfr
ÓTᴵ 20611●●● Eru ymsar getur aa ... huat af þui skyi hafi uordit. annat huart at þat hafi aptr horfit i þat sama efni sem þat uar skapat af ... ella at þat ... ella þat at solarinnar likamr se af þi sama go᷎rr
~ lat.Vel
HistSchol 93 Stj¹ 1622●●● Aull ueralldarinnar kuikendi eru manninum annat huart nytsamligh. ella skiæð ok skadsamlig. ella i þridia stad huarki medr ne moti
~ lat.aut ... aut ... aut
GenMan 18545 Stj¹ 2319●●● segiz. at sa madr sem Prometheus uar kalladr ... hafi fyrstr menn go᷎rt. annat huart fyrir þann skylld at hann gordi uisa menn af uuitrum. ella fyrir þat at hann smidadi likneski eptir monnum
~ lat.tum .... tum
HistSchol 894 Stj¹ 19113●●● með fjórum háttum verða rangir dómar, annat hvárt með hræðslu ... ⸢ella [var. ellar GKS 3271 4°] með fégirnd ... eða með heipt ... ella með vináttu
Jb 5610●●● annat huort mun ockr Krist mæira a skilia en halft morbiuga ella munv vit verda uel asatter
ÓH1005 81817÷ Pendrag spvrði konvng hvi Vsið væri eigi þar. En konvngr sagþi hann sivkan vera. er anað hvart sagþi Pendrag ella hefir hann sent menn til Saxlandz eftir herliði
Bret 29923÷ Er yðr nú annat hvárt til: at halda í braut þegar, ella búizk þér við sem *skjótast
NjM 8016÷ gvð skal kalla hann. annaðhvart at hann skal falla i bardaga fyrir vvinvm sinvm ⸢ęða ella kræfr [var. ella krefi AM 227 fol “B”] gvð hann andar sinnar
var. StjC 48028: AM 227 fol “B”÷ Nv ‹man ek annathvárt at leita undan›, ef þv vill mer þessv heita; ella man ek eptir leita við Sąmund, hversv sem ferr
StuᴵK 2538÷ með fjórum háttum verða rangir dómar, annat hvárt með hræðslu ... ⸢ella [var. ellar GKS 3271 4°] með fégirnd ... eða með heipt ... ⸢ella [var. ellar GKS 3271 4°] með vináttu
Jb 5611÷ ætlar ek mér annathvárt hana at eiga ella öngva aðra
Vígl510 7219÷ ek skal efna at ek man eigi fyr mat minn eta enn annat huart er at þessar skę‹m›þar verdr hefnt ella bida ek bana
KlmB1980ˣ 2247÷ Gud þoldi, at þessi vitlausi madr lægi i kirkiunni, annathuort sakir þess at hann idradizt þvi fullkomligar sinna synda ... ella at hann pindizt helldr undir valldi sins ouinar fyrir sinar syndir
~ lat.sive ... sive
HFars 178948 MarD635ˣ 67122
● annat tveggja ... ella enten ... eller ⫽ either ... or
(Unsorted)
Form.: ella (117); ælla (4); Ella (2); ela (1); (1);
Gloss.: EJ (elliga); ClV; ClVAdd _; ClVErr _; ClVSuppl _; Suppl1 _; Suppl2 _; Finsen _; Fr adv./conjunc.; FrErr1 _; FrErr2 _; FrErr3 _; LLFrämm _; Hertzb (elligar); HertzbLat _; HertzbTill _; Suppl4 _; Fischer _; Anm _; Bin _; Rím _; LP; Med conjunc., item ælla conjunc.; MedComp _; MedSimp _; WN _; AH; AJ conjunc.; deVr; Fr4 adv./conjunc.; NO adv./conjunc.; Walter _; ÁBlM; Bl; WPA _;
Litt.: Bandle 1956 [BA 17] 437; Grøtvedt 1939 78, 118; Kock 1912 [ANF 28] 183-184; Seip 1955 109, 132, 166
Genre. (expected): religious works [rel]: 45 (33); family sagas [isl]: 23 (15); legal works [jur]: 18 (12); contemporary sagas [bis]: 15 (9); historical works [his]: 12 (22); romances [rom]: 5 (13); legendary sagas [fas]: 4 (5); þættir [tot]: 2 (3); unclassified [ ]: 1 (0); learned works [div]: 0 (4); charters [dip]: 0 (10);
External (non-ONP) resources:
...
...
...
...
IN PROGRESS
...
Lexicon Poeticum (2nd ed.)
This uses metadata and images from septentrionalia.net
elgr - elskuligr
él - éva
...
...