Vel hóꝼo̅ vıþ vegıꞇ
ſtonꝺo̅ aval goꞇna
oꝼan eɢmóþo̅.
ſe̅ ernır aqvıſtı
goþſ hoꝼo̅ ꞇírar ꝼengıð
þoꞇꞇ ſcꝩlım nv eþ̅ ıger ꝺæꝩía
quelꝺ lıꝼ͛ maðꝛ eckı
epꞇ͛ qvıð noꝛna.
Vel hófom viþ vegit
ſtondom aval gotna
ofan eɢmóþom.
ſem ernir aqviſti
goþſ hofom tírar fengið
þott ſcꝩlim nv eþa iger dæꝩía
queld lifir maðr ecki
eptir qvið norna.
Vel höfum við vegið,
stöndum ával Gotna
ofan eggmóðum
sem ernir ákvisti;
góðs höfum tírar fengið
þótt skylim nú eða ígær deyja,
kveld lifir maðr ekki
eftir kvið norna.