ſtoþ vꝼ hléþo̅
meꝼıngr ml̅ı
vıð mg þéɴa
þaꞇ þ̅ heıꞇa
aꞇ hlꝩþígı mꝩnı
mega ꞇveır m̅ eın͛
x.
bınꝺa eþa b͛ıa
ıboꝛg ıɴı há.
ſtoþ vf hléþom
mefingr męlti
við mg þéɴa
þviat þat heita
at hlꝩþígi mꝩni
mega tveir meɴ einir
x. hvndroþ
binda eþa beria
iborg iɴi há.
Hitt kvað þá Hróðrglöð,
stóð uf hléðum,
mæfingr mælti
við mög þenna:
Því að það heita
að hlýðigi myni;
mega tveir menn einir
tíu
binda eða berja
íborg inni há?