þría vıſſa ec arna
vͬ ec þrı̅r vero̅
vegın aꞇ hvſı
eıɴ var m͛ ſıgþr
ꜹllo̅ beꞇ
e͛ brǫþ̅ mın͛
aꞇ bana vrþo.
þría viſſa ec arna
var ec þrimr verom
vegin at hvſi
eiɴ var mer ſigvrþr
ꜹllom betri
er brǫþr minir
at bana vrþo.
Þrjá vissa ek elda,
þrjá vissa ek arna,
var ek þrimr verum
vegin að húsi;
einn var mér Sigurðr
öllum betri
er bræður mínir
að bana urðu.