GKS 2365 4°: 44r3-44r4 — Atlamál 114
e͛ v͛ þ̅ ꝼrǫgım
aꞇ þv ſꜹc ſoꞇꞇ͛
ne ſlękþ͛ aðra
vılꝺır avalꞇ
eɴ vęꞇkı halꝺa
kꝩrꞇ v̅ þ láꞇa
er ver þat frǫgim
at þv ſꜹc ſottir
ne ſlękþir aðra
vildir avalt vęg
eɴ vętki halda
kꝩrt vm þvi láta
Komtaþú af því þingi
er vér það frægim
að þú sök sóttir
né slekkðir aðra;
vildir ávallt vægja
en vættki halda,
kyrrt um því láta.