GKS 2365 4°: 43v17-43v19 — Atlamál 102
gı
þóꞇ̇ verıþ ſcaplı
ıllꞇ e͛ vın vela
þa̅z þ͛ vel ꞇrvır.
beıꝺ̇ꝛ ꝼoꝛ ec heı̅an
aꞇ bıþıa þín gvðrvn.
þótt veriþ ſcaplict
illt er vin vela
þaɴz þer vel trvir.
beiddr for ec heiman
at biþia þín gvðrvn.
Vaðið hefir þú að vígi
þótt værit skapligt;
illt er vin véla,
þannz þér vel trúir;
beiddr fór ek heiman
að biðja þín, Guðrún.