GKS 2365 4°: 43v11-43v13 — Atlamál 98
omo ıhvg h̅e
hꜹgna vıð ꝼarar
ꞇalþı ha háno̅
eꝼ h̅ heꝼnꞇ ꝩɴı.
vegıɴ vͬ þa aꞇlı
vͬ þᷤ ſcamꞇ bıþa
ſo̅ꝛ vá hꜹgna
⁊ ſıalꝼ gvðrvn.
Komo ihvg heɴe
hꜹgna við farar
talþi happ hánom
ef haɴ hefnt ꝩɴi.
vegiɴ var þa atli
var þes ſcamt biþa
ſonr vá hꜹgna
oc ſialf gvðrvn.
Kómu íhug henni
Högna viðfarar,
talði happ hánum
ef hann hefnt ynni;
veginn var þá Atli,
var þess skammt bíða,
sonr vá Högna
ok sjálf Guðrún.