Lokıꞇ þ leꞇo
lagaꞇ vͬ ꝺrꝩccıo
ſv vͬ ſamkv̅da
v ſvóꝛ-
ꝼon oꝼ mıcla.
ſtrꜹ̅g var ſtóꝛ hvgvð
ſtrıꝺꝺı ho̅ ęꞇ̇ bvꝺla
vılꝺı ho̅ v͛ ſíno̅
oꝼr heꝼnꝺ͛.
Lokit þvi leto
lagat var drꝩccio
ſv var ſamkvnda
viþ ſvórfon of micla.
ſtrꜹng var ſtór hvgvð
ſtriddi hon ętt bvdla
vildi hon ver ſínom
ofr hefndir.
Lokið því létu,
lagað var drykkju;
sú var samkunda
við svörfun of mikla;
ströng var stórhuguð,
stríddi hon ætt Buðla,
vildi hon ver sínum
ofrhefndir.