GKS 2365 4°: 43r5-43r7 — Atlamál 74
ſe ec ꞇ. ráþ aɴaþ
hálꝼo hóglıgra
hꜹꝼno̅ opꞇ góþo
maɴı mv̅ ec þıc hvɢa
męꞇo̅ agęꞇo̅
ſılꝼrı ſnę hvíꞇo
ſem þv ſıalꝼ vılır.
ca ec ſlicſ ſꝩnia
ſe ec t
hálfo hógligra
hꜹfnom opt góþo
maɴi mvn ec þic hvɢa
mętom agętom
ſilfri ſnę hvíto
ſem þv ſialf vilir.
Kannka ek slíks synja,
sé ek til ráð annað,
hálfu hógligra
höfnum oft góðu:
Manni mun ek þik hugga,
mætum ágætum,
silfri snæhvítu
sem þú sjálf vilir.