GKS 2365 4°: 42v35-42v37 — Atlamál 69
hroꝛþı ıl qſto̅
ſla h̅ sͣ kvɴı
aꞇ ſnoꞇ͛ gréꞇo
kl
vcco þr̅ karlar
e͛ kvɴo gꝛſt héra
rıkrı raþ ſagꝺı
rapꞇar ſvnꝺꝛ brvſto.
hrorþi il qviſtom
ſla haɴ sva kvɴi
at ſnotir gréto
klvcco þeir karlar
er kvɴo grſt héꝩra
rikri raþ ſagdi
raptar ſvndr brvſto.
Hörpu tók Gunnarr,
hrærði ilkvistum;
slá hann svá kunni
að snótir grétu;
klukku þeir karlar
er kunnu gjörst heyra;
ríkri ráð sagði,
raftar sundr brustu.