helꞇa ın lengr rvmı
kvn̅ı kleckr v͛þa
kleıꝼ ı ra hv͛ıa
veſall lez vígſ þ̅a
e͛ ſcꝩlꝺı váſ gıalꝺa
⁊ ſın̅ ꝺag ꝺap-
rán
aꞇ ꝺeꝩıa ꝼᷓ ſvínom
allrı oꝛcoſto
e͛ h̅ aþ̅ haꝼþı.
helta in lengr rvmi
kvnni kleckr verþa
kleif i ra hveria
veſall lez vígſ þeira
er ſcꝩldi váſ gialda
oc ſinn dag daprán
at deꝩia fra ſvínom
allri orcoſto
er haɴ aþr hafþi.
Hræddr var hvergætir,
helta in lengr rúmi,
kunni klekkr verða,
kleif í rá hverja;
vesall léz vígs þeira
er skyldi váss gjalda
ok sinn dag dapran
að deyja frá svínum,
allri örkostu
er hann áðr hafði.