GKS 2365 4°: 42v20-42v22 — Atlamál 63
glaðꝛ mv̅c þᷤ bıþa
rꜹſcr mv̅ þ͛ reꝩnaz
reꝩnꞇ heꝼı ec ꝼꝩʀ braꞇꞇara.
hóꝼþvꞇ hneckıng
meþan heılır varo̅
nv ero̅ ſva ſar͛
aꞇ þ máꞇ̇ ſıalꝼr valꝺa.
glaðr mvnc þes biþa
rꜹſcr mvn þer reꝩnaz
reꝩnt hefi ec fꝩʀ brattara.
hófþvt hnecking
meþan heilir varom
nv erom ſva ſarir
at þ mátt ſialfr valda.
Gjör sem til lystir!
Glaðr munk þess bíða,
röskr mun þér reynaz,
reynt hefi ek fyrr brattara;
höfðuð hnekking
meðan heilir várum,
nú erum svá sárir
að þú mátt sjálfr valda.