þoꞇ̇ h̅ reıþ̅ v͛ı
ıllꞇ e͛ v̅ lıꞇaz
ꝩþ̅ e͛ þ̅ keɴa
varo̅ .xxx.
þegnar vıglıg͛
epꞇ͛ lıꝼo̅ .xı.
oꝛ e͛ þar brvɴıꞇ.
þott haɴ reiþr veri
illt er vm litaz
ꝩþr er þat keɴa
varom .xxx.
þegnar vigligir
eptir lifom .xi.
or er þar brvɴit.
Röskr tók að ræða
þótt hann reiðr væri:
Illt er um lítaz,
yðr er það kenna;
várum þrír tigir,
þegnar vígligir,
eftir lifum ellifu;
ór er þar brunnið.