co̅a ínoꞇ̇ hı̅gaꞇ
verıꞇ várꞇ bvnar
vılꝺı þıc kıoſa.
bꝩþı þ͛ brallıga
ꞇ beckıa ſıɴa
ęc q̅þ aꝼ lıma
oꝛð
nar þ͛ ꝺís͛.
coma ínott hingat
verit várt bvnar
vildi þic kioſa.
bꝩþi þer bralliga
til beckia ſiɴa
ęc qveþ af lima
orðnar þer dísir.
Konur hugðak dauðar
koma ínótt hingað,
værit vart búnar,
vildi þik kjósa,
byði þér bráðliga
til bekkja sinna;
ek kveð aflima
orðnar þér dísir.