þa e͛ ho̅ ocr bꜹg ſenꝺı.
varın̅ vaþo̅ heıþıngıa
hɢ ec aꞇ ho̅ voꝛnvþ bꝩꝺı.
hár ꝼaɴ ec heıþıngıa
rıþıꞇ ıhng rꜹþo̅
ꝩlꝼſtr e͛ vegr occaʀ
aꞇ rıþa oꝛınꝺı.
þa er hon ocr bꜹg ſendi.
varinn vaþom heiþingia
hꝩɢ ec at hon vornvþ bꝩdi.
hár faɴ ec heiþingia
riþit ihring rꜹþom
ꝩlfſtr er vegr occaʀ
at riþa orindi.
Hvað hyggr þú brúði bendu
þá er hon okkr baug sendi,
varinn váðum heiðingja?
Hygg ek að hon vörnuð byði!
Hár fann ek heiðingja
riðið íhring rauðum;
ylfskr er vegr okkarr
að ríða örindi.