ꞇ hıalpar þ͛
aꞇ þv verır þes
al
ꝺregı
heꞇ ec ⁊ eꝼnꝺac
er ec hınıg ml̅a
aꞇ ec hvıveꞇna
hıalpa ſcꝩlꝺac.
þa er ꜹþlıngar
arꝼı ſcıpꞇo.
til hialpar þer
at þv verir þes
aldregi
het ec oc efndac
er ec hinig męlta
at ec hvivetna
hialpa ſcꝩldac.
þa er ꜹþlingar
arfi ſcipto.
Hnékat ek af því
til hjálpar þér
að þú værir þess
hét ek ok efndak
er ek hinig mælta
að ek hvívetna
hjálpa skyldak
þá er öðlingar
arfi skiptu.