Þaꝼᷓ gmılꝺꝛ
goꞇneſc kona
hvaꞇ ec v͛a hꝩɢıoþ
ho̅ bra boꝛþa
⁊ bvrı heı̅ꞇı
þrá gıarnlıga
þᷤ aꞇ ſpꝩrıa.
Þafra grimildr
gotneſc kona
hvat ec vera hꝩɢioþ
hon bra borþa
oc bvri heimti
þrá giarnliga
þes at ſpꝩria.
Þáfrá Grímhildr,
gotnesk kona,
hvað ek væra hyggjuð;
hon brá borða
ok buri heimti,
þrágjarnliga,
þess að spyrja: