ıllo beıꞇa
m̅ꝺvıǫngan
oꝛmgarþ lagıþr.
þ̅ mv̅ ⁊ v͛þa
þvıgıꞇ len
gra
aꞇ aꞇlı mv̅
onꝺo ꞇꝩna
ſęlo ſıɴı
⁊ ſoꝼa lıꝼı.
illo beita
mvndviǫngan
ormgarþ lagiþr.
þat mvn oc verþa
þvigit lengra
at atli mvn
ondo tꝩna
ſęlo ſiɴi
oc ſofa lifi.
Þik mun Atli
illu beita,
munduíöngan
ormgarð lagiðr.
Það mun ok verða
þvígit lengra
að Atli mun
öndu týna,
sælu sinni,
ok sofa lífi.